komen, alle dagen van is week,
op alle uren van dsn dag.
1. PETRUS DAENS
sTFi in Hospitaal
03 oehelmzinnige misdaad
EERBIEDJA EElBiED
IN EERST EN VOORAL
Doedelijk antomoblslongeltik
Geheimzinnige zaak ts Aniwerpsn
ID G IO HL. A. 13
Een verdacht overlijden
Is dat politiek, ja of neen
Is dat politiek, ja of neen
Is dat politiek, ja of neen
Wat is dat nu alles
Opspraak in liet gasthuis
Tussckenkomst der Commissie.
Achttiende jaargang n S3
2 CENTIEMEN HET NUMMER
ABONNEMENTEN:
Zes maanden 4 franken. Een jaar 8 franken.
Inschrijving in alle poslbureelen van het land.
EERSTE UITGAAF, 4 uren 's avonds. 4§l
TWEEDE UiTGAAF, 7 uren 's avonds. «ji»
BUREELEN
TE DRUSSEL I
723, Steenweg van Waterloo, 728. I 9,
TE AALST
3, Kerkstraat,
Telefoon 114
BestuurderJ. Van Nuffel-De Qendt.
KI. aank. (1 tot 4 kl. reg.) fr. 0.G0
3® bladz. (de regel) fr. 0.50
4® bladz. (de regel) fr. 0,30
Financ,. aankon, (per regel) fr. 2,00
Reklamen (per regel) fr. 1.00
Gemengd nieuws (per regel) fr. 2,00
Recht, lierscell. (per regel) fr. 2,00
Overlijden (per regel) Ir. 2,00
AANKONDIGINGEN»
Eerbied voor God en zijn gebod.
Hij is immers onze schepper, ons op
perste goed, onze meester, onze ver
losser, onze vader en later zal Hij onze
rechter wezen en indien wij het ver
dienen wordt Hij eens onze belooning
in 't ander leven.
Eerbied voor Zijn H. Naam.
Nooit dien naam ijdelijk gebruiken
Wezen wij voorzichtig in ons spreken.
In alle handel en wandel en bij alle
gelegenheid komt Hij niet van pas.
Vervloeken en verwenschen wij nie
mand.
Newton, de groote geleerde, sprak
altijd in de tegenwoordigheid van zijne
leerlingen dien naam uil, het hoold
ontdekt en onder eene diepe buiging.
Eerbiedigen wij onze godsdienst, de
geloofspunten, de eeredienst, onze ker
ken en de christene plechtigheden.
'k Weet bet wel, we komen er tegen
die ze keeren en verdraaien en er mede
lachen en spotten, doch onthoudt het,
die oneerbiedigheden zullen tegen hun
opstaan en hun eigen persoon en han
delwijze ken teekenen met den stempel
der. verachting.
Eerbied voor den dag des lieer en.
Laat ons diep in 't herte prenten wat
onze voorouders, die goede christene
vlamingen zoo verheven als kenspreuk
en volksspreuk ons nog in onze taal
doen herhalen
Zondag werk dijt niet.
Als men 's Zondags geen mis heeft
gehoord, is hetgeen Zondag geweest.
Heiligen wij den dag des Heeren
met alle verboden werk te slaken, ons
1.e begeven tot godsdienstigheid, 't is
te zeggen, niet alleenlijk mis te hoo-
ren maar ook tot de H.H. Sacramen
ten te naderen, zooals Z. II. Pius X,
het meer en meer aanraadt en voor
houdt en ons door goede onderrichting
en lezing te laten onderwijzen in het
geen ons geluk hier en hiornamaals
betreft. Dat Protestanten, Joden, Ma-
bomedanen en Boudhisten ons hierin
niet beschaamd maken en de les spel
len, want hij hen is de eerbied voor
hunne godsdienst en eeredienst ken
schetsend.
Eerbied voor de dienaars van de II.
Kerk. Niet voor hun persoon, maar
voor hunne weerdigheid zuo luidt
het oude vlaamseh christen gezegde.
Ja hunne zending, hunne toegene
genheid, de diensten bewezen 011 te
bewijzen vergen het. Gelooft mij vrij
't zijn onze beste vrienden. Bij hen is
er altijd leniging te verkrijgen en wel
inzonderheid in 't uur der beproeving.
Hun interest, hunne zak, hun profijt
dat mogen ze niet kennen, 't Is immers
voor Gods glorie en de zaligheid der
zielen, dat ze werken, zweetenen zwoe
gen. Ali kenden wij beter de goedheid
de liefde die ze ons toedragen
Eerbiedigen wij die mannen van
God Immers die ze aanboort,, hoort
Christus die ze versmaadt, versmaadt
Christus die ze gezonden heeft.
Door ze te eeren, eeren wij, verhef
fen wij ons eigen zeiven. Napoleon, de
machtige Fransche keizer, was op weg
met zijn gansche leger om den veld
tocht in Italië aan te vangen. Geko
men in een klein dorpje, verlaat hij al
met eens zijne troepenen trok binnen
in de pastorij. Hij groet dè eerw. Her
der en komt haastig wederom den
officierenstaf vervoegen.
Gij zijt verbaasd en verwonderd
dat ik dien eerweerden man den groet
toesture en een bezoek aflegge, sprak
de keizer, weet wel dat bij mij voorbe
reidde tot mijne Eerste Communie
Eerbied voor uw eigen zclcen.
Wat al wonderheden bracht de goed
heid en almacht van God in u niet te
wege l Uw lichaam is een gewrocht
van God. Uwe ziel werd naar het
evenbeeld en gelijkenis Gods gescha
pen. Als de Vader heeft zij het be-
staan als de Zoon bezit zij hot ver-
stand als de II. Geest geniet zij de
i, liefde, en daarin zooals bij God heeft
zij eenzelfde geluk en leven... indien
zij zich met hem alleen bezig houdt.
wordt God de volmaaktheid van
haar wezen, het onsterfelijk voedsel
n van haar verstand en het leven van
hare liefde Zoo drukt zich de
Fransche redenaar Bossuet uit. En
dan, voegt hij erbij, dan komt de
genade, die de natuur verheft, dan
dan komt de glorie die het hare bij-
brengt aan de genade Vergeten
wij hel nietWij zijn levende tem-
pels Gods -i, schreef St Paulus.
Groot als mensch, groot als christen
wij bezitten iels goddelijks. Verstaan
we thans onze weerdigheid en laat ze
ons hoog schatten. Dus verre van ons
al v at dnteert en bevuilt.
Eerbied voor oudere en oversten.
Dat zijn waardigheidsbekleeders ten
onzen opzichte Dat is een .gebod <ve-
schraven op de eerste plaats der twnotie
Mozestafel dar Wet Eert Vader en
Moeder
Willen wij hier en hiernamaals ge
lukkig zijn, onderhouden wij die ver
plichtingen. Uitwendig en inwendig
zijn zij te eeren In woorden en geba
ren, in manieren en daden, in gevoe
lens en beleefdheid, in voorkomenheid
en gedienstigheid moet er eerbied
heerschen.
Gedenken wij waf zekere Paus ge
bood aan zijne arme moeder Ik zal
u alleenlijk in het Vatikaan ontvangen
niet rijk uitgedost, maar getooid met
uwe schamele kleederen, want gij
blijft altijd mijne arme, bravo en thans
oude moeder Vergeet uw oudge-
worden ouders pietEerbiedigen wij
onze wereldlijke en onzo geestelijke
overheid. Het socialismus, dia valsche
leering der oproerlingen en der uitzon-
nigen, zou den eerbied voor alle gezag
en ontzag willen versmachten, doch
luisteren wij naar die. satansstemme
niet. Blijven wij getrouw aan God en
godsdienst, vaderland en vaderland-
sche instellingen, wetten en vrijheden!
Immers onze oversten, onze regeer
ders, onze bestierders waken over ons,
als over een schat voor welken zij eens
rekening zullen moeten geven. Zij ver
langen en begeeren alleenlijk ons. ge
luk en ons welzijn.
Eerbied voor de grijsaards. Zij
waren getuigen van 't verleden en
thans zijn het de vertegenwoordigers
der overleveringen van eore, van ge
loof, van godsvrucht, van zelfsopoiïe
ring, van werkzaamheid, van welle
vendheid. 't Zijn de wortels van den
levensboom waarvan wij de takken
vormen. Zij staan ons als raadsmannen
en voorgangers bij. Hunne raadgevin
gen, op ondervinding gesteund, zijn
goud waard.
Eerbied voor de kleinen er. minde
ren, voor armen en lcranken, voor ver
dwaalden en verachten. Eerbied voor
iedereen. Eerbiedigen wij al hunne
rechten, plichten, goederen naar ziel
en lichaam.
er kort nadien vervoegd werd door een ke
rel die vijf frank van hem eischte.
M. Pgaf de 5 fr, en alles scheen we
derom rustig-, doch toen M. Pbuiten
kwam, was de kerel daar wederom en eischte
hij andermaal geld. M. P...., betaalde nog
maals.
In de Mariale! was de kerel daar terug en
sloeg M. PFJeze dierf niet meer naar
buis gaan en verzocht een herbergier hem
te vergezellen.
Nabij zijne woning, in de Jacobsstraat,
bedankte M. Pden herbergier en zette
alleen zijn weg voort. Pas eenige oogenblik-
ken later, werd M, Pbewustelaos ten
gronde gevonden en men zag den kerel, die
hem reeds driemaal bad aangerand, do vlucht
nemen. M. Pwerd dan naar huis ge
bracht en is aan de gevolg-en overleden.
Het parket heeft eon onderzoek bevolen.
te Brussel.
Eene vrouw doodgepletterd
Vrijdag- morgend had op den hoek dor
Regenllaan en Madouplaats een vreeselijk
ongeluk pïaats. Rond 9 1/2 uro, kwam M.
P..., wonende Louizalei per automobiel naar
de Noordstatie gereden. De auto reed met
gewonesnelheid en moest schielijk zwenken,
om eene botsing met een kamion te voorko
men. Op dat oogenbhk kwam juist eene
vrouw van den Leuvenschen steenweg.
De ongelukkige werd ojngeworpen en het
zware voertuig liep haar-ovor het lijf. Oog
getuigen namen haar spoedig op en brachten
haar naar het gasthuis, doch de vrouw be
zweek er bij hare aankomst. Zij was don
schedel en de ruggraat gebroken. Het was
onmogelijk hare identiteit vast te stellen.
VAN WILRIJK.
Geen licht in de gruwelijke zaak. Het is
nog altijd de volslagendste duisternis. De
twee gebroeders- diamantslijpers, zijn na
ondervraging terug in vrijheid gesteld. Zij
konden een alibi opgeven dat door verschei
dene getuigen bevestigd werd.
Het parket is opnieuw ter plaats geweest
en heeft een onderzoek gedaan, doch vruch
teloos. Ook de opzoekingen gedaan met den
speurhond, toebehoorende aan een vriend
van M. Davidson, zijn zonder uitslag ge
bleven. De hond kon geen enkel spoor vin
den.
De zegels zijn ook gelegd geworden in het
lokaal van den Diamant-club, op den brand-
lcoffer welke er door M. Davidson gehuurd
was.
Eene herbergierster van Wilrijk, wier
herberg niet ver van de plaats der misdaad
verwijderd is, en in wier huis nog al veel
diamantslijpers komen, is langdurig onder
vraagd geworden, over de personen die ver
leden week Zaterdag, dei> dag der misdaad,
in hare herberg geweest zijn.
Anderzijds is nu ook de bakkersgast, die
verklaard had, gezien te hebben dat M.
Davidson zich zelfmoordde, nu ook weer met
zijn verhaal afgekomen. Hij houdt stellig
staan, dat hij wel gezien heeft dat M. David
son zich de keel oversneed.
Eenige dagen geleden, kwam M. P....(
boekhouder naar huis. Hij was zeer onge
steld en moest zich onmiddelijk te bed bege
ven. Een drietal dagen later bezweek de
man. De geneesheer verklaarde dalM. P....,
bezweken was ten gevolge éener hevige her
senschudding. Daar M. Pverklaard had
dat hij gevallen was, dacht men dat zulks de
oorzaak geweest was zijner dood.
Het parket heeft thans echter een naam
loos schrijven ontvangen, welke de zaak in
een ander daglicht stelt. De briefwisselaar
verhaalt, dat M. Pdronken in eene her
berg dor Lamoricièreslraat was gekomen en
te Brussel.
Een drietal weken geleden, was M. De
B..., koloniaal agent uit Congo terugge
keerd. M. DeB..., was ziek aan wal gestapt
en moest in het St-Jansgaslhuis te Brussel
opgenomen worden. Zijn toestand verslechtte
nog gedurig en de man bezweek weldra. Do
De geneesheeren verklaarden dat M. De B...
aan de klem of doodskramp was overleden
M. De B... werd op het kerkhof van Laken
begraven.
Thans heeft de familie De B..., te Ant
werpen verblijvende, eene klacht neergelegd,
gesteund op het volgende. Toen M. De B...
ziek de Gongoboot verliet, had hij geklaagd
dat men hem op de boot niet had willen ver
zorgen en do familie beweerde nu, dat zulks
de oorzaak was zijner dood.
Het parket van Antwerpen, samen met dat
van Brussel, begaf zich in gezelschap van de
weisdoktors Heger en De Rechter naar het
kerkhof van Laken en deed het lijk van M.
De B... ontgraven.
Daar de klem eene zeer gevaarlijke ziekte
is, waren bijzondere voorzorgon genomen,
om de magistraten en de geneesheeren tc
vrijwaren tegen alle gevaar van besjnettiug.
M. Daens schrijft in De Werkman
van Vrijdag 9 Februari 1912 een groot pro
test artikel tegen de commissie van het
Hospitaal van Aalst, roet, in groot geschrift,
dat hij in 'i frSospïtaaE niet
meer mag
Dat onbeschaamd, misplaatst artikel van
M. Daens vraagt een antwoord. Voor de
hoeveelste maal, zal die kerel nog moeten
op zijn plaats gezet worden, en zal hij moe
ten lessen krijgen van welgemanierdheid,
van rechtzinnigheid en ven eerlijkheid Zal
er wel ooit zalf aan te strijken zijh
Indien er eene plaats bestaat waar de po
litiek, met haar getwist, haar gekijf, haar
opspraak en haar driftigheid moet huiten
blijven, 't is toch zeker wel een hospitaal
Een hospitaal moet een heiligdom zijn,
rust en vrede wonen.daar Eerbied voor do
lijdende menschheid! De genezing der zieken
vraagt kalmheid, zachten vrede de verzor
ging zelf moet aan de zachtaardigste der
menschenwezens toevertrouwd worden.
Zoo denkt, en" zoo spreekt ieder mensch
die een menschelijk gevoelen heeft voor zijn
lijdenden medemensch.
M. Daens oordeelt daar anders over.
Die man, is misschien de eerste geweest
van gansch de wereld om te denken dat hij
daar politiek mag en moet maken Politieke
ruzie opstoken, opspraak verwokken aan de
lijdensponde der zieken, stoornis brengen
zelf daar waar stervende menschen zijn dat
durft die man doen, onbeschaamd en stout
moedig
Wij vlagen, o niet aan M.
PatPHS Daens o neen! maar
aan al3e recntzinnige lieden
zeBf te walaen oordeelen over
de feiten.
M. Daens is een politiek man, en is
anders stiet, hij doet anders niet dan
politiek maken. De politiek is zijn loven,
't is zijn stiel, 't is zijn broodwinning. Hij is
de stichter, het kopstuk, de ziel eener woe
lige en hevige politieke partij, en die partij
doet nogmaals niets dan politiek, en buiten
de politiek is ze uiets of verricht zè niets.
Rond den persoon van M. Petrus Daens
wordt sedert twintig jaar, onophoudend ge
twist, gekeven en gestreden met het woord
on met de pen, altijd over politiek.
Is dat waar, ja of neen
2° Die politieke man is opsteller van twee
politieke strijdbladen De Werkman ei
het Land van Aelst en werkt zelfs no,
meê aan andere politieke bladen zooals Dc
Volkswil.
Die politieke bladen, doen bijna niets dan
aan politiek, aan hevige, persoonlijke, aan
randende, strijdende politiek en die politiek
gaat altijd uit van één man, en dient alleen
voor één man, een enkele, voor M. Petrus
Daens
Is dat waar,-ja of neen
5° Die politieke man,in zijne politieke bla
den, in politieke artikels, kondigt tot tweemaal
toe aan, dat hij een ruchtbaar en ophefma
kend, een politiek bezoek gaat brengen in
't Hospitaal van Aalst.
Zoo onder andere Ons bezoek naar
't Hospitaal, met ^ieisivjaa^wensch
aan die Wi/-k is uitgesteld tot Zondag
21 Januari, ten 2 ure. (Uit De Werkman
12 Januari 1912 uit het Land van
Aelst 14 Januari 1912).
Er was zelfs spraak geweest van bezoek
met stoet en muziek
4° Na deze politieke openbare aankondi
ging, in zijn politieke bladen, begeeft do
politieker zich naar het gasthuis op 21 Ja
nuari 1912, in gezelschap van zijne politieke
lijfwacht, die doorM. P. Daens zelf to dier
gelegenheid als politiekers voorgesteld wier
den. (Land van Aelst 28 Januari).
1) Raadsheer Blanckaert, 2) mijnplaats-
vervanger De Neve (plaatsverv. volksver-
n tegenw.) 3) de groene Doktoor, enz..
Dus volgens de eigene verklaring van
M. Daens, trekt hij naar 't gasthuis met een
stoet van mannen, in hunne hoedanigheid van
politiekers.
SeNa het bezoek,geeft M. Daens het ver
haal van zijn bezoek aan zijne lezers met kom-
mentaars en schrijft CtSêsuwjaan
aan 't Hospitaal 't Was dus een
oflicieel, politiek nieuwjaarsbezoek aan
't hospitaal zelve, en niet aan eenige vrienden,
als dusdanig 't is in datzelfde artikel dat hij
spreekt van zijn politieke gezellen.
Dat bezoek wierd dus als eene ware poli
tieke gebeurtenis in zijn gazetten herhaalde
lijk vermeld.
6° In het hospitaal gekomen, bezoekt M.
Daens niet de ziekste menschen, niet de arm
ste, niet de meest lijdende,maar zijne politieke
vrienden.
Hij maakt daar een onderscheid tusschen
Daensisten en andere,een politiek onderscheid.
Is dat het nederige, liefdadige werk van
bermhertigheid, dat men noemt de zieken be
zoeken, in stilte, met ingetogenheid,en enkel
met het oog op het goed werk
Oordeelt zelf, lezers.
Dat alles is politiekgemeenc politiek,
politieke beslagmaker ij, dat 'is kiesdraverj;
en dat alles in het ziekenhuis,bij zieke men
schen
Dat is Politiek brengen in
een hospitaal...
Zoo zegden het overigens luidop eenige
zieken, die er best konden over oordeelen, en
zij kloegen er over bii de overheid van het
gasthuis.
Een hunner die over de handelwijze van
M. Daens en zijne politieke meeloopers ver
ontwaardigd en gestoord was zegde letterlijk
de volgende woorden «Ik lig hier in 't hos
pitaal. maan ik lig hier niet in
eene expositie, om ten toongesteld te
worden voor een troep politieke mannen.
De man sprak een groote waarheid da
zieken mogen niet blootgesteld zijn aan de
bezoeken van personen die zij niet vragen,
want iedereen is er niet op uit zijne ziekte en
zijne kwalen aan Jan en alleman kenbaar te
maken.
Overigens de gezondheid en de genezing
der zieken vraagt stilte, rust en regelmatig
heid. Daarom ook voorziet het reglement van
het Hospitaal stiptelijk in welke bmstandig-
hedon bezoeken mogen gebracht worden.
En wat heeft men gezien 't Is dat het
verschijnen en de handelwijze van M. Daens
en zijne politieke aanhangers in elke zaal
seffens opspraak, ruzie en .twist heeft ver
wekt woordenen politiek gekijf ontston
den tusschen de ziekende eenen voor, de
anderen tegen'. Dat kon immers niet anders,
't was onvermijdelijk.
Dat alles is natuurlijk slecht voor de
orde, voor de rust,voor de gezondheid zolve.
Na dat zulke gebeurtenissen zich voorge
daan hebben, dat zulke tooneelen en poli
tieke betoogingen in het hospitaal ontstaan
zijn, kon of mocht de Commissie der Gods
huizen niets doen, dan handelend optreden
en de noodige maatregelen nemen. De
politiek builen 't hospitaal Gcene hiesdra-
verij in de ziekenzalen
Had de Commissie de armen gekruist, en
zich onbekommerd geloond voor de vrede en
de rust in de ziekenzalen, zij zelve zou schul
dig geweest zijn,zij zou haar plicht verzuimd
hebben en alle weldenkende menschen zou
den haar afgekeurd hebben.
Wat doet de commissie
Sluit zij M. Daens uit, drijft zij hem voor
altijd uit het hospitaal, zooals hij schrijft?
Neen, zij heeft willen toonen, hoe bezadigd
zij is' hoe voorzichtig en tevens hoe breed zij
handelt.
Zij heslist dat M. Daens in't hospitaal moot
en mag aanvaard worden, alle dagen van de
week en alle uren van den dag, uitgenomen
twee halve uurkens per week, voorbehouden
