Het einde der bandietenbende
«sane boot
Bonnnt en een andere bandiet, in een huis te Choisy-le-Roi omsingeld.
DAGBLAD
De iroepen doen het huis in de lucht vliegen.
Bonnet en zijn medeplichtige gedood.
"Waar is Garnier?
'T EEN ci) f
Achttiende jaargang n' IO i
2 CENTIEMEN HET NUMMER
Dinsdag 30 April 101 Si
ABONNEMENTEN:
Zes maanden 4 franken. Een jaar 8 franken.
Inschrijving in alle postbureelen vaa het land.
EERSTE UITGAAF, 4 uren 's avonds. jfö
TWEEDE UITGAAF, 7 uren 's avonds.
BUREELEN
TE BRUSSEL I TE AALST
723, Steenweg van Waterleo, 728. I e, Kerkstraat,
Telefoon 114
Bestuurder: J. Van Nuff'el-De Gendt.
AANKONDIGINGEN s
KI. aank. (1 tot 4 kl. reg.) fr. 0.60
3® blaóz. (de regel) Ir. 0.50
4' biudz. (de regel) fr. 0,30
Financ. aankon, (per regol)fr. 2,00
Reklamen (per regel) fr. 1.00
Gemengd nieuws (per regel) fr. 2.00
Recht, herstelt, (perrogol) fr. 2,00
Overlijden (per regel) fr. 2,00
-S-
«ton
wapen in eeiie herbeïg m uiu-
•n schoot zelfs uit woede
«erbergvenster. KlacbMramp, het zinken
Var.üèTê?5.1ïi£ï>£>o nlde Titanic»,
in de onpeilbare diepte van den o.'3Die-
telijken Oceaan, waarop meer dan zes
tien honderd mt nscbenlevens wer
den geofferd aan het ontembare woeste
natuurselement, lveeft gansch de be
schaafde wereld aangedaan, omdat,
alle landen van de beschaafde wereld
vertegenwoordigd waren door een of
meer hunner kinderen, die met dien
prachtboot den overgang deden van
de oude wereld naar de nieuwe we
reld, en tijdens hun doortocht, den
overgang zouden kennen van het tij
delijk leven naar het eeuwige leven.
Hoe pijnlijk droef, hoe bittei-teleur
stellend die ramp ook is omdat wij
zoovele menschei^evens hebben to be
treuren hoe vernederend, en hoe be
schamend voor hel manschdom, het
gedrag ook geweest zij van enkele laffe
naturen toch mag de menschheid, de
humaniteit, de maatschappij, trotsch
opblikken over de verhevene schoon
heid, over de verdokene grootheid,
over den onwaardeerbaren helden-
ui' ed, over het hoogstralend idealisme,
gepleegd tijdens die bange midder-
nachturen, op dien-donkeren Oceaan,
b'j het immer dieper zinken van het
schip naar den kolk van de angstver
wekkende waterdiepte.
Zoekt eerst in uw evenmensch het
goede, en verduikt zoolang mogelijk
het kwade dai ia ocu w ijaUunlalx-gfö-
sel dal onder de menschcn meer diende
toegepast, en alzoo oneindig veel meer
vreugde, meer geluk, meer'zonnigheid
iu ons aard sell bestaan zou brengen.
vVij stappen dus heen over de zwak
heden voorgekomen bij sommige rei
st e, s van de verzonkene boot. Maar
v huldigen hier den heldenmoeddie
a s een symbool is van de hoogere
lotsbestemming van den mensch, en
oio in zulk eenvoudige pracht is voor
gekomen tijdens deze onvergetelijke
ramp.
Het is een feit, d it vóór alles, de
vrouwen en kinderen gered zijn ge
worden, en dat geen enkel man red
ding kon bekomen, vóór dat aan al dt
vrouwen en kinderen de gelegenheid
wa.s geboden.
Het waren de sterken die de ver
lossing schonken aan de zwakken de
machtigen die hun leven wisselden met
dit der nederigen.
Het is een feit, dat M. Astor, de
miTiardair, zijn eigene vrouw in de
ri .ulingsboot heeft geholpen en dan
andere vrouwen'en kinderen ging red
den. Daar bleef nog een enkele plaats
over.En gij?... riep smeekend zijne
vrouw Na de laatste vrouw en
het laatste kind, sprak hij. Hij loopt
naar zijne flesch brandewijn, komt
terug,omhelst innig zijne vrouw, komt
terug op de boot en gaat afwachten
met de anderen, wat onvermijdelijk
komen moet.
Het is een feit dat ma joor Rutt, di
aide-de-camp van President Ta ft, te
zamei: met zijn vriend Harry Cope,
geheel de achterboot redde en toen d<
vrouwen en kinderen van de brug
waren, de manuen riep om in dt
booten te stappen, steeds dezelfde
spreuk uitbrengend en in daden uit
voerend Eerst de anderen en dan
ik
nogmaals ze te scheiden, maar de
vrouw weigert hardnekkig, krachtda
dig. Toen de reddingsboolen de
Titanic verlieten, schrijft M. Tho
rnton 1" klasreiziger, zag ik beiden
roerloos staan op het schip nog steeds,
elkander omarmend....
Het is een feit, dat toen een dertig
tal reizigers op een balk zaten, er nog
een tiental anderen naartoe kwamen
gezwommen doch ze zagen dat zoo
zij zich vastklampten aan den balk.
allen in de zee zouden storten en zij
keerden terug, riepen de zitteden
toe Veel geluk en God zegene u
en zonken toen voor eeuwig in dien
verschrikkelijken watervloed.
Zestien honderd reizigers, bijna
uitsluitend manspersonen, bleven op
het zinkend schip aanhoudend liep
er meer water in de binnenruimten;
meer en meer ging de boot naar bene
den.
En die opperste oogenblikken,keer
den alle blikken en alle harten ten
booge op Officieren, matrozen, sto
kers, millionnairs, burgers en arme
lieden, ontblootten het hoofd, bogen
de knie on aanbaden den Meester die
denscepterzwaait over land en water..
En zij, die sinds jaren God en zijn
gebod waren en hadden vergeten, zij
herinnerden zich de gebeden hunner
kindsheid, en allen baden in het innig
ste rouwbeklag tot den Beschermen
den Almogenden Vader.De muziekan
ten van 't orkest sneelden xwidsdumeti-
ge liederen, terwijl de schipbreuke
lingen in goddelijke schoonheid, de
woorden lieten weerklii ken over den
onoverzienkaren waterplas. Dit meld
de nog de draadloozo telegraaf aan
boord van het overgroot vaartuig.
Toen gingen de lichten uit, alles werd
donker op het dek en toen daar la
gen neergeknield de zestien honderd
ongelukkigen. toen speelde het muziek
het schoon hartroerende lied Dichter
bij U, o, myn God en allen zongen
mee, in onweerhoudbare bolde
Dichterbij U. o, mijn God». Eu'tis
hoogstwaarschijnlijk, bijna zoo goed
als zeker, dal de zestien honderd over
geblevenen alzoo wegzonken in dien
alles opzwelgendea en grenzcnloozen
put.
Wij ontblooten vol eerbied het
hoofd voor die helden van het mensch-
dom, en wij hopen dat God in zijne
oneindige Barmhartigheid ze genadig
wezen zal, en opnemen in zijn Eeuwi:
Rijk, in hot Iiomelsch Paradijs.
Verblijfsvergioeding. Minis
ter d» Broqufvilla heeft de kwestie doe
onderzoeken of het niet mogelijk zou zij
eono verblijfsvergoeding toe te kennen aan
de staatsaeenten die de groote centers hewo-
i. De minister z<»u aan de gehuwd.* 15 per
cent en aan de ongehuwden 10 percent van
de jaarwedde als vergoeding; willen geven...
Zeg. kartel listen. doen de Fransche of Duit-
sclie of Engeische ministers, dat ook ?H ;a'
lioml eens mei uw antwoord uil uwe s*di>
De deftige bladen. Onlangs
werden 2 schrijvers van - Vooruit vo -r de
schendige belocdigingen op broeder Quin-
iilliams van Schaarbeek veroordeeld voor
2000 fr. Nu staat Le Peuple voor hei
zelfde feit terecht alsnnk nog vele andere
Zondag morgend werden de Parijzenaars,
die nu sinds eeiiigen tijd als 't waro onder
een schrikbewind leefden, door eene betere
tijding verrast.
Bonnot was gedood en een andere ge
kende anarchist bad zijn lot gedeeld. Zóó
luidden de eerste berichten doch weldra
kreeg men meer zekerheid en nadere inlich
tingen
Wij deelen ze hieronder mode, zorg dra
gende lion te verhalen in de volgorde zooals
zij zich voordeden.
Hoe Bonnot te Parijs terugkeerde.
Muil zal zich herinneren, dat eonigo dagen
geleden een taxi-auto door bandieten gesto
len werd in hel boscli van Sénart en dat de
automobiel 's anderendaags verlaten gevon
den werd.
Thans is het uitgemaakt, dat deze auto ge
diend heeft om Bonnot terug in Parijs te
brengen en hem dan iij verzekerde bewaring
le voeren.
Daags na de bandietorij van Klein Ivry,
rond 9 ure 20 's avonds* zag een oktrooi
bediende, van dienst aan de Bercypoort een
automobiel aankomen, die op ongeveer 250
meleis van de barreelcn stopte. De-chauffeur
stapte uit bot rijtuig, zag eens den motor na
eu klom daarna terug in den auto.
Hij bracht zijn rijluig in beweging en na-
dt-ttln .«tuti* kiunaam /C» .Imwunl.. -J-.
auto te laten doorzoeken.
Reeds naderde de oktrooibediende bet rij
tuig, toe:, de chauffeur eensklaps zijn auto in
volle snelheid bracht pil in dolle vaart voor-
bijsnelde.
De oktrooibediende liad toch den tijd ge
had t« zien, dat zich in den auto een persoon
bevond-, klein van gestalte, een lichte knevel
dragende. Eerst herkende hij de kerel niet.
doch toen do au:e in volle vaart wegsnelde,
dacht de bediende onmiddolijk dat de kleine
kerel niemand anders kon zijn dan Bonnot.
Op dat oogenblik kwam juist een autoka-
mion aangereden. De bediende legde in
enige woorden aan den geleider heL geval
uit en men beproefde don auto te achtervol
gen, doek weldra bad men hun spoor verlo
ren.
Do verklaring van don oktrooibediende
werd aan den onderzoeksrechter en aan den
overste der veiligheidspolicio medegedeeld
en zoo vernam men weldra, dat Bonnot na
de misdaad van Klein Ivry, zich te Juvisy
had verborgen gehouden in den omtrek van
het vliegplein. Vandaar liet Bonnol aan zijne
medeplichtigen welen, waar hij zich bevond
en vroeg dat men hem in een auto zou komen
halen.
Twee bandieten huurden dus een taxi en
men weet verder,boe zij dun ohaulfeur in het
bosch van Sénart aanrandden.
De policie zocht in 't geheim en bad
tevens den oktrooibcdiondo verzocht zijne
verklaringen stil te houden, ten einde de
bandioton niet te laten vermoeden, dat men
hun spoor gevonden had.
De policie had echter strenge bevelen ge-
kregi n. Alle vrienden en gewezen vrienden
van den bandiet worden bespied en aan de
dagbladen werd Zaterdag met de minste oüi-
cit-èlu uiededeeliug gedaan.
Al de agenten wisten, dat wanneer zij eon
signaal zouden ontvangen, zij onmiddelijk do
plaats moeste» omsingelen waar Bennol zich
bevond, zorgvuldig alles onderzoekon en
levend of dood, den beruchte» baudiot in
handen krijgen. Doch zij moesten voorzich
tig zijn, want er mochten geen agenten
vallen.
De bandiet ontdekt
Weinig komt bet er op aan, al of niet to
vernemen hoe do policie zulks vernam, doch
in huis waren on ovor uitmuntende wapens
veel schietvoorraad beschikten.
M. Ouiciiard ovorste der veiligheidspolicio
en M. Legrand, de opvolver van M. Jouin,
bleven gansch den nacht ter plaats en 's rnor-
gends vroeg kwam eene afdeeling der Re-
publikeinscho wacht ben Ier hulp.
Ook was eeiio afdeeling der genie verwit
tigd, zich gereed te houden, om desnoods het
huis te doen in de lucht vliegen.
De aanval van het huis
De agenten boden zich dus rond S ure
's morgens aan om huiszoeking te doen.
Nauwelijks waren zij bemerkt, of revolver
schoten werden op hun gelost.
De policie trok zich terug en gaf alarm
aan agenten die in de buurt stonden. Het
huis werd omsingeld en per telefoon de poli-
cieprefectuur verwittigd.
Opvolgrenlijk kwamen per automobiel aan
de beschikbare pólicieagenlon, al de toezich-
ters der veiligheid, tv.ee compagnies der
republikeinsche wacht, gendarmen, enz.
Hel gerucht werd verspreid dat Bonnot
op zijn holt gevangen zit.
Men schat dat er weldra tienduizend
nieuwsgierigen zich rond de plaats verdron
gen.
Gedurende een uur was hot een knallen
van vuurschoten.
Ida den. En zeggen da' die bladen niets doe
dan het fanalismeder katholieke journalisten i Zaterdag avond wist de veiligheidspolicio,
aanklagen 1 dat Bonnot on eenige anarchisten zich ver-
Ondervoorzitter van het'scholen hielden te Choisy-le-Roi, in
afgelegen huis der Jean Vallèsstraat, nabij
de R-puhlieklaan. Dat huis zou loebelïooren
aan een anarohistischen miliioenbezitler.
M. Guichard, overste dir veiligheidspo
licio, nam onmiddelijk zijne voorzorgen. Hij
van
Senaat. In vervanging van M. Du-
po-it. is de logeman Goblet q*Aviella onder
voorzitter van den S-maat gekozen en M.
Magnetic, amh-ro log entail, is M. Goblet
opgevolgd als sekietaris in den Senaat. Ei
Zeggen dat zulks
r-chterzinh
de lil»,
-I noc
bied is dank de he»-le vereenigde alle beschikbare agenten der
an den S'-naat. Toen over 30 vcilighoidspolicie, dued hen eenige laatste
leu Idas waren werd er in hetwaarschuwingen en gaf hen buv-.l langs
an Kamer noch van Senaat een versohillign kanton te naderen, ten eindo de
Het is oen feit dat mevrouw Strauss
echlgenoote van don Amorikaansclien
archiinillionnair, w- i. rd' do bo<»t te
verlaten. Beitien zijn oud, zij blijven ,,»k.'ie katholiek toegelaten Waar is dan dei aandacht niet te wekken. Men moest opletten
omarmd staan. Do zeelieden pogen verdraagzaamheid? I daar men dacht, dat or verscheidene kerels jdieten vuurden hunne wapens af.
aanhoudend op de aanvallers mikten. Zoo
goed zij konden, verscholen deze zich achter
de muren en de boomen. Do bewoners van
Choisy, met jachtgeweren gewapend, meng
den zich bij de eerste agenten die ter plaats
aren om de bandieten aan te vallen.
Twee toezichters der Veiligheid worden
getroffen. Een hunner zekere Eugène, kreeg
twee kogels in den buik. De andere is min
erg gewond.
Om 9 1/2 ure besloten de overheden de
soldaten der schutterij bij te roepen en beve
len werden naar Viucenue» gezonden. Om 10
ure verscheen eone compagnie der Genie,
van dynamiet voorzien.
Op dil oogenblik zijn rond het huis ge
schaard de pompiers, de gendarmen de agen
ten der Veiligheid, twee compagnies de Re
publikeinsche Wacht, brigaden policieagen-
ten van Parijs en het omliggende. Men ver
wacht eene sectie mitrailleuse».
Als de compagnies der Republikeinsche
Wacht zijn aangekomen, begeeft een luite
nant mot eenige mannen zich naar het be
stormde huis.
Door eene matras beschermd, naderde
hij alleen, drager van eene dynamietkar-
does.
Zoo gauw de bandieten don luitenant
zagen naderen, mikten zij op hem en scho
ten.
Heer Lepino kwam er tusschen om den
officier le doen achiuruitgaan. Opnieuw wer
den schoten gelost, maar na eenige oogen
blikken wordt bevel gegeven liet vuren te
staken en do gevraagde versterkingen af te
wachten.
Daar de versterkingen la lang uitblijven,
beslist men de garage met dynamiet te doen
springen.
Een wagen strooi wordt gebaald en van
matrassen voorzien.Een voerman van Choisy
le Roi, de genaamde Puché, aan wien de
wagon toehoort, brengt hem al achteruit
deinzende nabij de garage.
Luitenant Fontan, van de Renublikeinsche
Wacht", dezelfdo die reeds tot *.o garage ge
naderd was, verbergt zich onder het rijluü
en als hij tegen de garage gekomen is, ver
laat hij zijno schuilplaats on legt de dyi
mietkardoes.
Hij hernoemt kalm zijne plaats en de wa
gen rijdt weg.
Op behoorlijken afstand is de wiek van de
kardoes aangestoken. Eene v«-schrikkelijke
losbranding volgt. Do garage is door eene
dichte rook omgeven, en als de rook weg
trekt bemerkt men dat het huis maar weinig
geleden heeft.
Luitenant Fontan gaat alsdan een nieuw
dynainieibom leggen, doch even als den
eersten bom richte hij slechts onbeduidende
schade aan.
Eensklaps worden oene achterdeur dor
garage geopend en een schot gelost. De ban-
Elkeen belet den officier naar de woning
terug lo keeren. Daar hij er niet wil vaa
liooren, wordt eene nieuwe poging beproefd.
Heeren Lepin en Guichard vergezellen
den officier, die door bet rijtuig achteruit
deinzende, verborgen is. De luitenant dringt
langs do geopende deur bet huis binnen. Ia
do eene hand draagt bij den dynaiuielbom,
in de andere hand de revolver.
Kort daarop hoort men den vreeselijken
slag, bot linkerdeel der garage stort in, liet
ovorigo van het huis staat in brand.
Als luitenant Fonlan op de puinen terug
verschijnt, wordt hij door de menigte warm
Toegejuicht.
Thans wordt nog een salvo schoten lege»
het huis gelost, doch geen vuurschot beant
woordt den aanral.
De wagen wordt opnieuw er heen ge
bracht. Heeren Guichard en Lepine, policie-
kommissaris te Parijs, naderen. Heeren
Guichard en zijn broeder, alsook luitenant
Fontan, dringen mol den revolver in do vuist
geklemd, de garage binnen.
Zij vinden vooreerst aan den voet van den
trap, het lijk van den mecanicien Dubois,
bewaker der garage, en die Bonnot gastvrij
heid verleende.
De overste der Veiligheid en luitenant
Fontan trekken alsdan naar de verdieping.
itwfkjRsvaft^Stflfe^lyrsoholenhij leeft
revolverschot hoer üuicTttffa '■WorAr' j/cht
geraakt.
De officier en do overste der Veiligfaeif
lossen terzelfdertijd hunne revolvers.
Bonnot brult als een woedende leeuw.
Gij zijteen hoop s..., roept hij hen toe.
Thans is hij bemeesterd, hij is met bloed be
dekt. Men neemt hem op en brengt hem op
de straat.
Do toeschouwers hebben de rangen doer-
gebroken en thans gaat maar een kreet op i
Ter dood Ter dood
Eene compagnie voetvolk moet de groot®
massa toeschouwers achteruitdrijven. Op
stootjes en gevechten volgen.
Bonnot, met den reutel in de keel, is per
automobiel naar bet Hotel Lieu gevoerd, ilq
heeft eon kogel iu het hoofd en een kogel la
de richting van liet hart bekomen. De bandiet
stierf als hij in hot gasthuis werd aanga-
bracht.
Nog bijzonderheden.
Toen een drietal policieagenten hot lijft
van Dubois buiten brachten dacht men eerst
dat het Bonnot was. De policiéopzichter
Arlon die een kogel in den arm had gokroge*
herkende hem echter onmiddelijk, daar lig
nog verscheidene malen met hem had af la
rekenen gehad.
Het lijk van Dubois wa» reeds koud. Op
het l^jk worden goene sporen van geweld
vastgesteld, zoodat men d* nkt dat bij ziek
vergiftigd heeft.
Op hot oogenblik dat zij binnen dronge»,
weerklonken in het buis ook nog verscheide
ne revolverschoten.
In eene kamer dor eerste verdieping,kwam
eensklaps van uit eene samengevouwen
matras een arm te voorschijn,met in do hand
een revolver. De kerel. Bonnot, gaf vuur,
doch niemand werd geraakt en M. Guichard
slaat liem den revolver uit de hand.
Een oogenblik later is bij uit zijne schuil
plaats te voorschijn gehaald. Hij heeft con®
gapende wonde aan liet lioofd. Op dat
oogenblik zoekt hij in een zakje, aan zijne
broekband een pil snolwerkend vergif, doch
l.eoft den tijd niet ze in tu slikken Reed»
heeft men hem vast on wordt hij buiten ge
bracht.
De volkswoede.
Pas had men gezien, dat do beruchte
Bonnot buitengebraclit word, of de menigte
als uitzinnig van woede verbrak de troepe»-
liinen en liep naar liet huis. doodskreten
slakende. Agenten en republikeinsche wach
ten worden ook overrompeld.
Hel is slechts met de grootste moeite dat
M. Guichard en eenige zijner mannen kun
nen beletten dat de menigte de bandieten in
stukken trekke. Na lang pogingen gelukken
de republikeinsche wachten en do troepen er
eindelijk toch in, twee automobielen le laten
naderen, waarin hol lijk van Dubois en don
