De baudieterijen in Frankrijk
Socialistische prietpraat
'T EEN hu f ANDER
Bij de Belgische duivenliefhebbers.
Achttiende jaargang nr 103
«g»
DAG
BestuurderJ. Van Nuffel-De Gendt.
Een aanslag verijdeld te Brussel.
I I
I i I
I I
1 I I I
2 CENTIEMEN HET NUMMER
Donderdag 2 Mei I9IZ.
ABONNEMENTEN:
Zes maanden 4 franken. Een jaar 8 franken.
Inschrijving in alle postbureelen van het land.
EERSTE UITGAAF, uren 's avonds.
TWEEDE UITGAAF, 7 uren 's avonds.
BUREELENs
TE BRUSSEL TE AALST
728) Steenweg van Waterlooa 728. I Kerkstraat,
J Telefoon 114
AANKONDIGINGEN j
KJ. aank. (1 tot 4 kl. reg.) fr. 0.6.0
3* blaöz. (de regel) fr. 0,50
4® bladz. (de regel) fr. 0,30
Financ. aankon, (per regel) Ir. 2,00
Reklanien (per regel) fr. 1.00
Gemengd nieuws (per regel) fr. 2.09
Recht, hcrstell. (per regel) fr. 2,u0
Overlijden (per regel) fr. 2,00
Een socialistisch blaadje had uit
Neder-Eename een goeden brief ont
vangen van een katholieken strijder.
De socialisten hadden op eene meeting
aan onze katholieke werklieden drie
zaken verweten:
De kristene werklieden zijn tegen
algemeen stemrecht, verplichtend on
derwijs, één fr. pensioen per dag enz.
Wij vragen aan de socialisten, waar
zij gelezen hebben, dat de kristene
werkmenschen tegen algemeen stem
recht zijn. Dit is eene leugen. Maar zij
zijn tegen het voor alle man gelijk
stemrecht.
In de stemrecht kwestie moet er ge
zien worden naar de grootte en de uit
gestrektheid der belangen en der te
dragen verantwoordelijkheid. Hoe toch
kan men houden staan dat een ge
huwd man maar hetzelfde belang zou
hebben als eoii jonge snaak, dat een
bejaarde vader over de levenskwestiën
eer,er natie, maar zooveel zou weten
als zijn ondervinding-loos kind Overi
gens, de katholieken zijn voor veel
algemeener stemrecht als de kartel-
mannen, want zij vragen het ook voor
de vrouwen, wat zeer billijk is en vol
strekt geene onmogelijkheid is de
kiezingen voor de goedemannenraden
en werkrechtersraden hebben het be
wezen.
De kristene werklieden zijn tegen de
verplichting, zegt liet rood blad. Waar
beeft het zulks gelezen? Neen, onze
werklieden zijn veel meer voorstander
van het onderwijs als de meeste socia
listen, want het zijn de katholieke
huisvaders die in algemeenen regel,
hunne kinderen veel beter naar de
school sturen dan de socialisten, die
veel roepen en schreeuwen, maar de
eersten zijn, om hunne eigene kinde
ren van 10 en 11 jaar, naar de fabriek
te staren. Woorden zijn niet genoeg
socialisten, ge zoudt uwe daden moe
ten overeenbrengen met uwe woorden.
Wat de verplichting betreft, die aan
zien zij niet als een dool, dat zou te
dom en te stom zijn, dat aanzien zij
als één middel, niet als HET middel
ol als het eenig middel, maar simpel
als een middel, of als een der midde
len, om het onderwijs algemeener te
maken. Dat is een weg, en dat die weg
heel dikwijls niet naar het doel loopt,
dat bewijzen ons duidelijk, Frankrijk,
Portugal, Spanje, Italië en meer an
dere landen» waar de verplichting be
staat.
De kristene werklieden zijn tegen
het pensioen van 1 frank per dag,
schrijven de rooden.
Hoe is 't mogelijk zulke dommerij
uil te kramen?!
Maar neen, duizenmaal neen, onze
katholieke werklieden zijn niet tegen
1 fr. pensioen, noch veel min tegen 2
fr. pensioen, en hoe meer men hun
wil geven hoe liever zij het hebben.
Maar zij zijn zoo zot niet, zich door
de rooden op stoopen te laten trekken
en hebben liever een vogel in de hand
dan duizend die in de lucht vliegen.
Zij zijn en zij strijden voor een billijk
en schoon pensioen, niet enkel voor 1
fr. per dag, maar als 't mogelijk is,
voor meer nog. Doch zij voegen er al
tijd bij als 't mogelijk is. Immers
het land moet leven van de nijverheid,
van den handel, van den landbouw uit
gevoerd door zijne inwoners uit die
drie bronnen moet zijn levensbeslaan
vloeien; en het is het levensbestaan
van gansch een volk, van gansch een
land, onmogelijk maken, zoo mei. door
niet in verhouding staandebelastingen,
den blooi en de ontwikkeling van deze
drie nationale ekonomische levensfac
toren belemmert. Dit nochtans zou het
noodzakelijk gevolg zijn van het socia
lismus en ook van het liberalisme. Het
is dank het wijs en behendig beheer,
dat onze Belgische speciale handel,
die in 1884, nauwélijks twee milliard
en half bedroeg, in 1911 is geklom
men tot zeven milliard en half, en in
1912 zal steigen tot meer dan acht
milliard. Nu het is een onloochenbaar
feit, dat door de nationale bedrijvig
heid, door den bloei van handel en
nijverheid, ook de openbare volkswel
vaart tot stand komt. Hoe kan men
dan toch loochenen, dat België dat nu
aan het hoofd staat van al de natiën,
voor wat handel en nijverheid betreft,
hoe kan men loochenen, dat met dien
buitengewonen nijverheids- en han-
delsopbloei, ook de nationale volks
welvaart niet op eene uitzonderlijke
wijze zou schitteren
Ieder onzer lezers heeft voorzeker
meer dan vers'and genoeg om te ver
slaan en te hegrijpen, dat op eene
gemeente waar fabrieken staan, daar
vooral nering en tering, voorspoed
en welvaart heerschten, als die fabrie
ken veel werken en dat integen
deel de welvaart spoedig fel en veel
vermindert, wanneer die fabrieken
stilvallen. Dat hebben wij ondervon
den, dat ondervindt iedereen die een
nijverheidscentrum bewoont.
Hoe dan toch zou men kunnen loo
chenen, dat nu de handel in België
geklommen is van 2 milliard en half
in 1884, tot het reusachtig cijfer van
acht milliard in 1912, hoe zou men
dan kunnen beweren, dat die uitzon
derlijke prachtvlucht onzer Belgische
bedrijyigheid, niet als onmiddelijk en
reahtstreeksch gevolg zou gehad heb
ben, den uitstekenden welstand van
onze Belgische bevolking Dank zij
die algemeen» welvaart, is het aan
onze Belgische regeering mogelijk ge
worden, jaarlijks de maatschappelijke
instellingen van ons land tot eene som
van meer dan 40 millioen frank, recht
streekse!: te ondersteunen dank dien
grooten vooruitgang, zal onze katho
lieke regeering eene pensioenwet stem
men, die veel beter zal zijn als ooit
door den blauwen en rooden hutsepot
zou kunnen verwezenlijkt worden.
Prachtige overwinning der
katSiolieke werklieden in
Cost-Vlaanderen. Wij geven
hieronder den volledigen uilslag van de kie-
/.uig der werkrechtersraden, dan zult ge zien
hoe schitterend waarlijk de overwinning is
der katholieke werklieden
H H H H
listen bekend... We mogen dus wel besluiten
dat de kiezing der werklieden eene over-
prachtige overwinning heeft daargesleld voor
onze katholieke vrienden. Aan hen onze hul
de en onzen dank.
De liberale partij. Op de 140
gekozen leden van den werkrechtersraad,
zijn ér, juist geteld, 13 liberalen, leest goed
dertien liberalen. Bij de werklieden zijn er
niet eens 10 op honderd die voor de liberalen
stemmen. Al hunne stemmen gaan naar de
katholieken of naar de or.gelukzaaiëndo
socialisten. En 't zijn diezelfde liberalen die
do pretentie hebben, na. de katholieken het
land to besturen... Welnu, beste vrienden,
en gij katholieke werklieden, hoe vindt ge
die liberale partij
20 nieuwe kamerleden en
10 nieuwe senators. Hoe zijn
die nieuwe zetels verdeeld Natuurlijk in
verhouding möt de bevolking.
Antwerpen heeft nu 168.677 zielen, die
niet vor tegen woordig&zijn; Brabant229,677;
Oost-Vlaanderen, 80.335 West-Vlaanderen,
74.135 Henegouwen, 112.867 Luik,
48,215 Limburg, 35,691 Luxemburg,
31,215; Namen, 2.846. Deelt die cijfers door
40,000, en ge zult vinden dat voor de
Kamers, Antwerpen 4, Brabant 5, Oost-
Vlaanderen 2, West-Vlyanderen 1, Luik 1,
Henegouwen 2 zetels moeten bij hebben,
dat maakt 15 zetels doch dan blijft er nog
een niet-verlegenwoordigde bevolking van
8677 te Antwerpen 29677 in Brabant
335 in Oost-Vlaanderen 34136 in West-
Vlaanderen 32867 in Henegouwen 834 in
Luik 35691 in Limburg 31315 in Luxem
burg 2846 in Namen. De vijf andere zetels
komen dus toe, één ieder aan Limburg, West-
Vlaanderen, Henegouwen, Luxemburg en
Brabant. t-
Voor den Senaat beeft Antwerpen 2 nieu
we zetels, Brabant 2, Oost-Vlaandoren 1,
West-Vlaanderen 1, Henegouwen 1, Luik 1.
Limburg 1, Luxemburg 0, Namen 1.
O
H
G>
Tweevoudige aanhouding.
Sinds eenigen tijd bezocht zekere X....,
gehuwd en 26 jaar oud, wonende te Elsene,
nogal veel een oud-veroordeelde, wonende
in de wijk der Marollen. Enkele dagen gele
den ontmoetten zij elkaar in eene herberg
der Hoogstraat. Tijdens het gesprek gaf
Xaan den misdadiger te verstaan dat hij
een goeden slag kon slaan. Terwijl zij haar
magazijn zou sluiten, moest men, met voor
wendsel lot aankoop, ih den specerij winkel
der weduwe B.Gaffartstraat, zien te ge
raken.
De booswicht besloot met X...., het zaakje
te wagon, op voorwaarde dat aan het leven
der vrouw niet zou worden geraakt. Een
der bandieten zou de vrouw met een groot
mes, waarmede ze spek sneed, schrik aanja
gen. Middelerwijl zou de andere misdadiger
de meubelen openbreken en deze plunderen.
Zij besloten de bandietendaad Maandag
avond te plegen en bijeen te komen aan de
Luxemburgstatie. Doch de oud-veroordeelde
had de polioie verwittigd. Een valstrik werd
hun aan de statie gespannen. En toen de
beide personen daar samen waren, volgde
men ze in de Gaffartstraat. Nabij den winkel
werden zij aangehouden en naar het policie
bureel overgebracht. De verklikker werd in
vrijheid gelaten en de andere ter beschikking
van het gereeht opgesloten.
to 00 »-*■
I O CD
00 O» O*
Ol CJT CO to "to
Ol -T to O CO
B -i S
CO A. co
I I I
6 I I I I I I
of tegenover de 43968 katholieke werkmand-
stemmen staan de 38127 stemmen van de
liberalen, socialisten, demagogen, kartellis-
len en onpartijdigen of voor de katholieke
werklieden eene zuivere winst van 5841
stemmen, waarbij het arrondissement St-Ni-
kolaas niet gerekend is, waar de katholieken
zonder strijd 14 zetels en de andere 7 zetels
bekwamen. Van de 20000 kiezers, waren er
daar minstens 14000 voor de katholieken
zulks lieJiben bij de zelelverdeeling de socia-
Een vertoogschrift.
De Vereen igde Duivenliefhebbers van
Vlaanderen, hebben op vele duizenden exem
plaren een omzendbrief rondgezonden om
verzet aan te teekenen tegen de onrechtvaar
dige wetten en verorbeningen waardoor de
Belgische duivenliefhebbers in Frankrijk ge
troffen worden. Zoomoet de Belgische lief
hebber in Frankrijk, 20 fr. inkomgeld be
talen per 100 k. duiven, terwijl de Fransche
duiven in ons land tolvrij binnenkomen.
Bij verhuizing naar Frankrijk is het aan
den Belgischen liefhebber verboden aldaar
duiven te houden. Daarbij wordt nog geklaagd
over het feit dat niet in alle plaatsen in
Frankrijk duiven mogen losgelaten worden
dat de vergezel Iers maar gedurig aan drink
geld moeten afschieten, allerhande formali
teiten en veel Fransch beslag moeten ver
duren
D« Vereenigde Duivenliefhebbers zien
maar' een middel om Frankrijk een toontje
lager te stemmen, namelijk aan de Belgische
grens hooge inkomrechten te heffen op Fran-
schen wijn, Fransche romans en gazetten.
Een ander middel wordt ook »,0ii vooruit-
gazet, namelijk meer de richting Luxem
burg en Duitscbland te nemen, en Frankrijk
geheel te laten liggen.
Omdat bij de policie geholpen had
Maandag avond, rond 9 1/2 ure, kwam
een persoon in een koffiehuis der Martelaars
straat to Parijs, binnengevlucht, roepende:
Helpthelpt mij
De persoon had een revolver in de hand.
Buiten weerklonk echter een kreet Het
is Vallet grijpt hem
Onmiddelijk begonnen de talrijke verbrui
kers, die zich in het koffiehuis bevonden, den
vluchteling te bombardeeren,met pintglazen,
tellooren, flesschen enz. Hij werd ontwapend
en naar het policiebureel overgebracht, niet
zonder door de verwoede menigte erg mis
handeld geworden te zijn. Geheel bebloed,
met talrijke wonden en kneuzingen aan het
hoofd en het aangezicht werd hij in het poli
ciebureel binnengebracht.
Daar legde hij uit, hoe hij in bandon der
verwoede menigte gevallen was.
In de Tholozéstraat, had hij twee policie-
agenten geholpen,een apache aan te houden,
en 't waren de vrienden van dezen laatste,
die hem achtervolgd hadden en riepen Het
is Vallet
Wat Bonnot misdaan had.
Bonnot, de gedoode bandiet, die terecht
met Gamier als hethoofd der bandietenbende
aanzien werd, had reeds de volgende mis
drijven ten zijnen laste
6 Maart 1911 te Charleroi, poging tot
moord op den agent Desmaray.
8 Augustus 1911 te Nancy, inbraak bij het
echtpaar Diemer.
27 November 1911 to Chatelet-en-Brie,
moord op Platano.
15 December 1911 te Boulogne a/d Seine,
diefstal van een automobiel, toebehoorende
aan den heer Lenormand
21 December 1911 te Parijs, poging tot
moord op den inkasseerder Caby en roof.
24 December 1911 te Parijs, iTibrJrukirij
den handelaar in wapenen, Fourry, in de
rue Lafayette.
31 December 1911 te Anduze, departement
Gard, inbraak in een postkantoorinbraak
bij den lieer Rocher, oud-diplomaat.
3 Januari 1912 te Thiais, dubbele moord
op den heer Moreau, en zijn huishoudster.
10 Januari 1912 te Parijs, inbraak "in een
wapenhandel aan den boulevard Hausman.
25 Januari 1912 te Gent, diefstal van een
auto, toebehoorende aan Doctor Vernieuwe.
31 Januari 1912, te Etampes Orleans
inbraak in liet Gare d'Orleans moord op
een brigadier.
16 Februari 1912 te Béziers, diefstal van
eenen auto deze werd echter weer verla
ten teruggevonden te Arnay-le-Duc.
26 Februari 1912, te Saint-Maudé, weor
een diefstal van een auto.
27 Februari 1912 to Parijs, Place du
Havre, moord op den agent Garnier.
28 Februari te Pontoise, inbraak bij
Mevr. Tilant.
19/20 Maart 1912 te Ghatou, poging tot
diefstal bij nacht van een auto.
25 Maart 1912 te Montgeron, moord op
den chauffeur Malhillet en diefstal van een
auto.
25 Maart 1912 te Chantilly, moord op de
beambten van de Société Générale, Trinquier
en Legendre poging tot moord op den heer
Guitbert roof.
24 April 1912 te Petit-Ivry, moord op den
onderchef van den veiligheidsdienst Jouin en
poging tot moord op den inspecteur Colmar.
Bij de moordpogingen, Zondag laatst ge
pleegd, in gezelschap van zijn medeplichtige
Dubois, op de policiemannen die hem kwa
men aanhouden, werd hij zelf afgemaakt als
een razende hond. Die dood was ongetwij
feld veel te zacht voor den ellendeling die
zoo dikwerf zijne handen aan het bloed zijns
evenaasten geyerfd had.
De begraving van Bonnot en Dubois
Dinsdag namiddag had in het grootste
geheim de teraardebestelling plaats.
Rond 1 ure kwamen twee lijkwagens
plaats nemen voor de deur van het dooden
huis. Daar de inwoners der wijk zulks meer
maals daags zien, werd niemands aandacht
gewekt. Weinige minuten later, werden do
lijkkisten in de dooden wagens geplaatst en
de akelige stoet trok naar het kerkhof van
Bagneux. De kisten werden daar samen in
een put afgelaten en eenige oogenblikken
later was de put gevuld. Er werd geen her-
kenningsteeken op het graf geplaatst.
Het onderzoek
Dinsdag namiddag zijn Garouy, Rambaud
en Callemin in het kabinet van den onder
zoeksrechter gekonfronteerd geworden met
verscheidene getuigen.
Garouy en Callemin werden door dezen
1 herkend. Toen Garouy zulks hoorde begon
hij te lachen, waarop de onderzoeksree liter
hem zegde, dat hij zich wel wat deftiger
mocht gedragen.
Wat er ook gebeure, antwoordde de
bandiet, ik zal blijven lachen.
Toon de onderzoeksrechter aan Raimhaud
de dood van Bonnot mededeelde, zegde deze
dat het een brave fjongen was en hij enkel
diefstallen pleegde, om de armen te onder
steunen. Hij beloofde een boek ovor Bonnot
te zullen schrijven.
Toen hij vertrok, zegde Raimhaud nog
«Een geheele wijk van Panjp, zal weldra in
de lucht vliegen. Daarvoor is een persoon
voldoende -
Een buitengewoon bandiet.
Reeds had de stoutmoedigheid van Bonnot,
dezen als een bijzondere, een buitengewoon
bandiet doen doorgaan,doch daarvan heeft
hij bijzonderlijk in de laatste week klare be
wijzen gegeven.
Mon weet, hoe hij er in gelukte te vluch
ten, na M. Jouin gedood en M. Golmar erg
gekwetst te hebben. Hij had ook den arm
door een kogel doorboord, doch niettemin
vluchtte hij. In de eenzame straten liep hij
zoo suel hij kon doch in de straten waar er
beweging was, ging hij als gewone wande
laars, zorg dragende, zijne gekwetste hand
steeds in den zak te houden, ten einde geen
bloedsporen te laten. Hij leed veel pijn, doch
gingbij een apotheker, liet er wat teinture
d'iode opgieten en drio dagen later was hij
reeds op goeden voet van genezing.
Hij wist echter dat hij achtervolgd werd,
en mocht dus geen twee nachten in het
zelfde huis blijven, Den eersten naoht blijft
hij te Juvisy, den tweeden nacht slaapt hij le
Parijs, den derden nacht gaat hij weer naar
Juvisy en den vierden nacht komt hij te Klein
Ivry bij Dubois. Geen enkel oogenblik is hg
ongerust, doch hij voelt wel dat zulks niet
kan blijven duren. Bij Dubois zijn twee rnote-
cycletten. Hij brengt er eene van in gereed
heid, Zondag morgend, om de gevaarlijke
streek te verlaten, doch wordt verrast. Dan
aanvaardt hij den laatsten strijd.
Twee kogels van groot kaliber doorhoren
hem het hoofd twee andere dringen hem
tot bij de hersenen een vijfde doorboord
hem letterlijk, van de linkerborst tot de
recliterlenden een zesde verbrijzelt hem
den arm.
De vijf eerste kogels zijn ieder voldoende
om een gewoon sterveling op den slag te
dooden, doch de bandiet leeft nog drie kwart
uurs...
Te Choisy-le-Roi
Rond de puinen van het huis van Dubois,
houdt nu eene afdeeling policiemannen de
wacht. De nieuwsgierigen pogen alles te
plunderen, om een gedenkteeken van het
liuis der dramatische terechtstelling le heb
ben. Een slimme pholograaf heeft postkaar
ten uitgegeven met het portret der. vernielde
garage. De man doet goede zaken.
Gamier en Vallet.
Dinsdag namiddag is heel de policie nog
maals in roering geweest. Volgens berichten
Garnier te Montrou^e omsingeld, ter
wijl Vallet te Nanterre, opgespoord werd.
Te Pavillon-Sous-Bois wordt de anarchi
stische kolonie van nabij bewaakt. Een win
kelier wonende nabij deze wijk,zou verklaard
hebben, dat een gekende kerel bij hem een
zakje peper was komen koopen.
Wat men nog in de papieren van Bonnet
vond.
In de gedeeltelijk vernielde garage Dubois
heeft men vele papieren, toehoorend aan
Bonnot, gevonden.Daaruit bleek dat hij heeft
deelgenomen aan de grootste aanslagen d<>r
bende. Tevens wordt het uitgewezen dat hij
den dood had besloten van MM. Gilbert. Gui-
chard. Jouin en Golmar dat hij over ver
scheidene burgerlijke standen op verschil
lende namen beschikte en dat de leden der
bende mot elkaar briefwisseling voerde»
door middel der kleine briefwisseling van
zekere bladen.
Tevens vond men de portretten der vier
voormelde personen.
Het Eerelegioen van den inspecteur Colmar
M. Steeg, minister van binnenlandscho
zaken, heeft aan den inspecteur Colmar,
door Bonnot erg gewond toen M. Jouin werd
gedood, het kruis van eerelegioen gebracht,
in het gasthuis van Ivry. Colmar stelt het
thans beter.
Ik dank u, antwoordde de gekwetste,
en tranen kwamen in zijne oogen. Dank,
heer Hamard. Onze arme Jouin...
Toen M. Guichard aan Colmar meldde dat
Jouin was gewroken en Bonnot dood was,
zei Colmar Eindelijk on hij vroeg om
inlichtingen over het beleg en hoe dat allea
was toegegaan, en of or nog gekwetste»
waren.
