MET GEHEIM
M1B1WSM1CBTEN
Gruwelijke moord ie Londerzesi
Twes piireeiers pMsrecM
De kolossale bedriegerij.
DE ZAAK PROVO
De Wereldtentoonstelling
Ministeries! fcezosk
Edgard TINEL
Turkije behoudt enkel eenen kleinen oir-
kel rond CoiiKlaijtinopel en Andrinopel.Bul-
garië snijdt mot oen strook grond door tot
aan de Zwarte Zee en aan den Archipel; Ser
vië neemt een groot deel van den Saudjak.
Het overige van den Sandjak met Scutari en
omliggende komt aan Montenegro. Albanië
en Mamdohourië zouden onafhankelijk wor
den.
En Oostenrijk En Rusland
Moe langer hoe beter
De Monlenegers hebben zich meester ge
maakt van Plevje. Het leger van generaal
Vukoltch bevindt zich in de nabijheid van
Ipek.
De stad Kankadele is in de handen geval
len der Serviërs. De, Turken scharen zich
rond Seres en rond Demirkapou.
Men verwacht zich aan de overgave van
Prizrend.
Het algemeen kwartier zal van Vranja
overgebracht, worden naar Uskub.
Men beweert dat bij Koprulu 7000 Turken
krijgsgevangen genomen werden.
De genaamde De Hertog, landbouwer, 45
jaar oud, was Zondag avond in de herberg
Het Leeuwendorp, in gezelschap der
twee gebroeders Van den Bergh, onderschei
denlijk 17 en 19 jaar oud, toen er tusschen
hen twist ontstond over een meisje.
De landbouwer De Hertog verliet de her
berg, onmiddelijk gevolgd door de Van den
Betgh's, die hem weldra vervoegden.
De jongste der Van den Bergh's riep tot
De Hertog dat hij eene bijl ging halen om
hem het hoofd te klieven, en verdween.
In tusschen tijd had de andere broeder een
steen genomen en den ongelukkigen land
bouwer aangevallen.
Eenige oogenblikken later keerde de eer
ste met eene bijl terug en bracht er een ge
weldigen slag mede toe op het hoofd van De
Hertog, die dood neerviel. Het slachtoffer
was gehuwd en vader van zes kinderen. Een
xevendo wordt verwacht.
De plichtigen zijn aangehouden. Het par
ket is verwittigd.
Waar is Nestor
De Dernière Henre sprekende over de
medeplichtigen van Nestor Wilmart, die
hem verwittigden wanneer het tijd werd te
vluchten, meldt het volgende
Verscheidene daghladen melden dat het
valsch is, dat een policieofficier zou beticht
worden, Nestor verwittigd te hebben, daags
voor de vlucht, dat er vervolgingen tegen
hem gingen ingespannen worden.
Die bladen zijn mis. Een policieofficier
werd eerst genoemd, doch deze moet buiten
de zaak gelaten worden. Hij staat boven alle
verdenking. Wat echter waar is, is, dat de
prokureur des Konings zelf een onderzoek
doet nopens de handelwijze van een anderen
policieofficier en naar 't schijnt is deze niet
heel en al zuiver.
Wat er van Wilmart achterbleef.
M. Le Boulengó, de curator der faling
Wilmart, te Dinant, heeft eenige inlichtin
gen gegeven, over den toestand van liet ac
tief van Wilmart, 't is te zeggen hetgeen
men van hem kon aanslaan.
Hij drukte zich uit als volgt
Onder oogpunt van het strafwetboek, is
deze bedriegerij de grootste dezer eeuw.
Men vraagt zich af, hoe Wilmart er 20 jaar
lang in gelukt is, misbruik te maken niet
alleen van het publiek, maar ook nog van
bankon en wisselagenten, dus van lieden,
die nochtans zeer ervaren inde zaken zijn.
Waarbij komt zulks Al de personen,
die aandeelen van Gent-Terneuzen hadden]
sloten ze zorgvuldig in hunne koffers, daar
«ij eene spoedige overname van den spoor
weg door den Staat voorzagen, en dus eene
I. DE 23 AUGUSTUS 1829.
Zou zij den nacht nog halen 1
Zie eene welk uur het is, Jozef.
Tien minuten over twaalf. Zij heeft den
morgend reeds gehaald. Zij heeft tien minn-
ten van den Dieuwen dag beleefd, Robert.
Die woorden werden gesproken in de keu
ken van een groot landhuis, op de westkust
van Corn wallis.
De sprekenden waren twee knechts, hoo-
rende tot het dienstpersoneel van kapitein
Treverton, een zeeofficier en den oudsten
mannelijken vertegenwoordiger van eene ou
de Cornwallsche familie.
Zij spraken te samen op fluisterenden toon,
hadden hunne stoelen dicht bij elkander ge-
achoven, en telkens, als het gesprek tusschen
hen begon t© verflauwen, zagen zij met wach
tende blikken naar de deur.
'tls toch vervelend, zegde de oudste van
de twee knechts, hier met ons twee in den
naoht alleen te zitten, en de minuten te tellen
die onze meesteres nog te leven heeft
Robert, sprak de andere, terwijl hij zijne
stem tot een nauwelijks hoorbaar gefluister
deed vallen, gij zy t hier reeds in dienst geweest
sedert gij nog maar een jongen waart hebt
gij ooit gehoord dat mevrouw eene tooneel-
speelster was, toen mijnheer met haar trouw
de.
Hoe weet ge dat vroeg zijn oudere ka
meraad bitsig.
Stil zegde de andere, snel van zijnen
stoel opstaande.
Een© bel liet zich in den gang hooren.
Gaat ons dat aan vroeg Jozef.
groote winst zouden verwezenlijken. Er zul
len nog al verrassingeu zijn in deze zaak en
wie weet waar het procedeeren zal eindigen.
Dat is echter de rol van het onderzoek.
De curators hebben ander werk. Dank aan
de werkdadige hulp van het parket, hebben
wij zooveel mogelijk van het aktief kunnen
in veiligheid brengen. Het was nochtans on
mogelijk. in zoo weinig tijd alles aan te
slaan wat er was. Nemen wij bij voorbeeld
slechts de paarden. Deze loopen vandaag in
België, morgen in Frankrijk en misschien
overmorgen in Engeland.
- Evenwol heeft Fransch gerecht ons ge
holpen, namelijk te Chantilly. Wij mogen
dus gerust zijn.
Op het kasteel van Morialmé is alles
aangeteekend. Daar heeft men nog eene
goede partij aangeslagen, namelijk prachtige
meubels, een twaalftal rijtuigen, paarden,
drie automobielen, kunstvoorwerpen, juwee-
len zilverwerk en een wijnkelder, zooals
men er misschien in heel België niet zou vin
den.
In de paardenfokkerij is ook alles aan
geslagen. Daar bevinden zich niet min dan
70paarden, merriën,hengsten, veulens, enz.,
allen dieren van waarde. Hot nazicht der
boeken van de brouwerij, de flesschenfabriek
enz., vordert goed.
Verder heeft men dan nog de zaken van
Wilmart te Gent, te Antwerpen, te Brussel
enz. Eene belangrijke ontdekking wordt
verwacht te Parijs, waar men denkt, dat
Nestor Wilmart deelhebber is in eene groote
handelszaak.
Nog valschetitels te Antwerpen.
Maandag werden in eene bank, in de derde
wijlt, nog voor 200.000 fr. valsche titels
van Gent-Terneuzen gevonden. Bij een wissel
agent der eerste wijk vond men er voor
190.000 fr.
Het geval van MRenaux.
Een Brusselsch wisselagent, M. Renaux,
die veel zaken deed voor Nestor Wilmart en
eenige dagen geleden in een automobiel
ongeluk den dood vond, werd zoo min of
meer verdacht medeplichtig geweest te zijn
met Wilmart. Het is thans zoo goed als be
wezen, dat Renaux zoowel beetgenomen is
door Wilmart als de anderen. Het juiste be
drag zijner verliezen is echter nog niet
gekend.
In beroep.
Rasquin heeft beroep ingeslagen tegen de
bekrachtiging van het aanhoudingsmandaat
dat tegen hem afgeleverd was. Hij zal
Woensdag.voor de kamer van inbeschuldi
gingstelling van het Beroepshof verschijnen.
Het parket te Bouchout
Zondag morgend, is het parket, samenge
steld uit de heeren Lamproye, onderzoeks
rechter, Jacobs, procureur der Konings,
Gallemaert, griffier en T'hielens, gezworen
landmeter, te Bouchout afgestapt, en ging
tot een onderzoek over in de vroegere
woonst van Richard Vergouts.
Opzoekingen werden gedaan naar het uur
werk en ketting welke aan den lieer Provo
toehoorden.
Dit onderzoek leidde tot geenen uitslag.
De hof is geheel omgespit geworden reeds
eenige dagen geleden.
Dë heer Thielens heeft een 'plan van het
huis en den hof opgemaakt.
ConfrontfttiBn op het justiclepaleis
Maandag morgend werden Gaston en
Richard Vergouts met verschillige getuigen
geconfronteerd.
Richard werd in tegenwoordigheid ge
steld van een juwelier van Lier, bij wien hij
den Zondag voor de moord in gezelsohap van
een meisje een gouden ringsken heeft ge
bracht om te herstellen.
Kunt gij niet aan het geluid hooren, wel
ke van de bellen het is riep Robert verachte
lijk uit. Die hel is voor Sara Leeson. Ga maar
eens in den gang zien.
De jongere knecht nam een licht en gehoor
zaamde. Toen hij de keukendeur opende, zag
hij eene laDge rij bellen tegen den muur aan
den anderen kant. Boven elke stond met
zwarte letters de kwaliteit van den dienstbo
den, die zij riep. De ry namen begonmet huis
houdster en hofmeester en eindigde met keu
kenmeid en loopjongen.
Jozef liet zijne oogen langs de bellen gaan
en zag dat eene ervan in beweging was. Daar
boven las men het woord kamenier. Dit zien
de liep hij snel den gang door, en klopte aan
eene groote, ouderwetsche, eikenhouten deur
aan het einde. Daar hij nochtans geen ant
woord kreeg deed hy de deur open en zag de
kamer in. Deze was donker en leriig.
Sara is niet in de huishoudingskamer,
zegde Jozef, toen hij bjj zijnen kameraad in de
keuken terugkwam.
Dan is zy naar hare eigene kamer ge
gaan, zegde de andere. Ga haar zeggen dat zy
bij hare meesteres geroepen is
De bel klonk opnieuw toen Jozef heenging.
Spoedig Spoedig riep Robert. Zeg haar
dat zij oogenblikkelyk noodig is. Misschien,
voegde hij er op zachten toon tot zichzelven
bij, misschien voor de laatste maal
Jozef liep drie trappen op, ging halfweg on
der eene galerij door, en klopte aan eene
andere ouderwetsche eikenhouten deur.
Ditmaal werd zijn geklop beantwoord. Eene
zr*"' te. heldere, welluidende stem inde kamer
vroeg wie daar was 1 In weinige woorden
deelde Jo/.ef zijue boodschap meë. Vóór dat
hij uitgesproken was, werd de deur snel geo-
DE VOLKSSTEM
Eene herbergierster van Edeghem werd
onderlloord, die kwam verklaren dat Richard
den avond van de moord iiï haar huis is ge
weest.
Eene klacht tegen Gaston Vergouts
Dat de plichtige in geldgebrek verkeerde,
lijdt geen twijfel meer. Gaston vertegen
woordigde alhier een Fransch huis voor
automobielbanden.
Om aan geld te geraken bood hij overal
de banden, welke 135 frank waarde hadden,
aan den prijs van 100 frank te koop.
Dezen morgend werden drij getuigen,
waaronder Mad. De Meyer, door den heer
onderzoeksrechterLamproyë onderhoord over
het aanbieden van de autobanden.
Deze getuigen werden in de tegenwoordig
heid van Gaston Vergouts gesteld.
Op 7 November 1911, werd een policie-
agent, Ellermunn genaamd, te Bielefield. in
Westphalen, vermoord gevonden, aan de
vestingen der stad. Het onderzoek stelde
vast, dat de ongelukkige in eene hinderlaag
gelokt en verwurgd werd door drie schur
ken, die eenige maanden vroeger, door zijne
getuigenis, veroordeeld werden. Men had
lint lijk op den weg gelegd, om aan oen auto-
ongeliik te doen gelooven.
Spoedig werden de daders aangehouden.
Het waren de gebroeders Alexis en Antoon
Stadtlcowilz, en een daglooner, Willisch.
Alle drie zijn ter dood veroordeeld, maar
Willisch zelfmoordde zich in zijne cel, den
23 dezer maand.
De twee broeders werden nu onthoofd te
Maagdenburg. De halsrechUng geschiedde
met de bijl, doch voor de laatste maal is dit
wapen gebruikt, daar de guillolien in voege
komen zal.
G5-®2."Xt H H S.
De tentoonstelling ontving gisteren na
middag het bezoek der heeren Ministers
Hubert en Ren kin. Na bij den heer Jan de
Hemptinne, commissaris der Regeering den
maaltijd te hebben gebruikt, kwamen do be
zoekers om 3 ure aan het Koloniaal Paleis
aan het derde deel der tentoonstelling.
Behalve de heeren Ministers en Jan de
Hemptinnne,bemerkten wij de heeren Coore-
man en Braun, voorzitters Gasier, Coppie-
ters en de Smet de Naeyar, bestuurders
Boddaert en Van Hollebeke, secretarissen
Storms, algemeene en de Hemptinne, toege
voegde secretaris der regeering, enz.
De geëerde bezoekers werden aan den in
gang van het Koloniaal paleis ontvangen
door de heeren Mathieu en Bastien, de twee
kunstschilders die door de Regeeringmet het
schilderen van het panorama van de Congo
gelast werden.
Deze kunstenaars, die gedurende 52 dagen
in Congo verbleven en aldaar al de noodige
schetsen vervaardigden, zijn nu te Gent reeds
twee maanden aan het werk om op een doek
van 115 meters lang op 14 hoog, allerlei
landschappen uit onze kolonie te tooveren,
alles natuurgetrouw. De deelon van
het werk die reeds nagenoeg afgewerkt zijn,
laten vaststellen dat het panorama van den
Congo, een echte clou zal zijn.
De heer Renkin, minister van koloniën,
die zooals men weet, eene groote reis door
den Copgo maakte, herkende talrijke plaat
sen door hem bezocht en wenschte de schil
der hartelijk geluk.
Het panorama van den Congo zal nog vol-
ledigd worden door een viertal dioramas,
met afbeeldingen van de bewoners, de fauna
on de flora onzer kolonie.
pend en Sara Leeson stond op den dorpel voor
hem, met haar licht in de hand.
Hoewel niet lang, niet schbon, niet meer in
hare eerste jeugd, bang en onzeker in hare
manieren, en heel eenvoudigin hare kleeding,
was de kamenier, in weerwil van deze nadoe
len, eene vrouw, die men onmogelijk zonder
een gevoel van nieuwsgierigheid, zooniet van
belangstelling, zien kon.
Weinigen, die haar voor 't eerstzagen, kon
den het verlangen weêrstaan om te weten te
komen wie zij was weinigen zouden voldaan
zijn geweest met ten antwoord te ontvangen
Zy is de kamenier van Mrs Treverton wei
nigen zouden zich hebben kunnen onthouden
van te trachteD, voor zich zélve eenig geheim
in te-winnen uithaargelaat en hare manieren;
en niemand, zelfs niet degeduldigste en meest
geoefende opmerker, zou er in gelukt zijn
meer te ontdekken dan dat zij, in vroeger tijd
van haar leven, zwaar lijden moest hebben
doorgestaan.
Veel in hare manieren, en meer nog in
haar gelaat, zegde duidelijk Ik ben het treu
rig overblijfsel van iets, dat gij eenmaal mis
schien met genoegen zoudt gezien hebben
een oud schip dat niet meer te herstellen is
dat onopgemerkt, onbestuurd, onbeklaagd
door het leven moet voortdobberen voort
dobberen, tot dat de noodlottige kust bereikt
is, en de golven het voor eeuwig verzwelgen.
Dit was de geschiedenis, die men op het ge
laat van Sara Leeson las dit, en ook niets
meer.
Geen twe© menschen die deze geschiedenis
voor zich zeiven uitlegden, zouden het waar
schijnlijk over den aard van het lijden, dat die
vrouw ondergaan had. eens zijn geweest.
Het was moeilijk te beslissen of het leed,
dat zijn duidelijken stempel op haar gedrukt
De groot kunstenaar dien België komt le
verliezen, werd geboren te Sinay, den 27
Maart 1854. Hij was dus 58 jaar oud, wan
neer de dood hem kwam wegrukken.
Zijn vader was onderwijzer en tevens or
ganist te Sinaï. Somtijds hield hij zich zelfs
onledig met verzen maken.
De familie van vader Tinei was zeer tal
rijk. Hij zelf leerde aan zijnen zoon Edgard
do beginselen der muziek.
Wanneer hij pas 7 jaar oud was, vervang-
de hij reeds zijn vader op het okzaal van
Sinaï. Op dien ouderdom werd hij naar de
normaalschool van St. Niklaas gestuurd, om
er verder in de kunst opgeleid te worden.
Om die lessen te kunnen volgen was hij
verplicht dagelijks 2 uren gaans af te leggen.
Wanneer hij 8 jaar oud was liet hij zich
voor de eerste maal hooren op een concert
te St-Niklaas.
Het is vooral Mijnheer Ad. Siret, die in
den beginne den jongen kunstenaar be
schermde en hem warm aanbevool aan vader
Fetis, den toenmaligen bestuurder van het
Conservatorium van Brussel.
Zoo werd hij als leerling te Brussel aange-
nomqp. Hij werd or aanzien als een onver
moeibare werker. Hij was er weldra be
vriend met den Franschen toondichter Gounod.
Van dien tijd af begon hij aan de compositie
te arbeiden. Om zijne bpstaanmidellon wat te
vermeerderen liet hij zich opnemen als koor
zanger in do kerk van St. Gillis.
In 1876 riep men hem naar Londen, om
er als pianist, een vermaard kunstenaar te
vervangen.
In 1877, op 23 jarigen ouderdom, be
haalde hij den prijs van Rome met zijne can
tate Klokke Roeland
Nadien speet het hem geweldig die cantate
te hebben geschreven en ze uit den handel
niet meer te kunnen trekken.
Hij liet hij nog in 't licht verschij
nen Polyeucte, Kollebloemen, de Ballade
van de Drij Ridders, do Mamliederen, enz.
In 1S81 werd hij te Mechelen aan 't hoofd
gesteld der school van Gewijde Muziek, al
waar hij opvolger werd van Lemmens.
Onder zijn bestuur behaalde dat gesticht
weldra de reputatie van een gesticht van
eerste gehalte.
In 1896 werd hij te Bfussel leeraar ge
noemd van punkt en contrafuga.
Zijne voornaamste werken waren nadien
Franciscus, voor de eerste maal uitgevoerd
in 1887 meer dan 200 maal gespeeld in
Doitscliland en in Noord Amerika.
Volgens de meening van velen blijft Fran
ciscus zijn ongeëvenaard meesterstuk. Tijdens
de Tentoonstelling van Brussel in 1897 werd
er in de feestzaal voor de eerste maal zijne
Godelieve uitgevoerd. Sedert dien kroeg-
men het meermaals te hooren onder andore
te Leuven. Tinei zaliger beweerde dat het
kunstiger was dan al zijne overige werken.
Niettemin wag de uitvoering van Godelieve
telkens een fiasco.
In 1905. tijdens de jubelfeesten onzer'on
afhankelijkheid, kregen wij van hem een
machtig Te Deum te hooren.
Voor eenige jaren kwam zijne Gatliarina
in 't licht, waar hij acht jaren had aan ge
arbeid. Hij wilde toonen dat gewijde zaken
ook op theaters kunnen en mogen gespeeld
worden. Of de uitvoeringen van Catharina te
Brussel er in gelukt zijn zulks te bewijzen,
dal weten wij niet.
In 1909 werd hij door iedereen aangeduid
als de gansch natuurlijke opvolger van Ge-
vaert, om het conservatorium van Brussel
te besturen. En 't was ook zoo.
Hij heeft er niet lang vertoefd. Toch wist
hij'op dien korten tijd het zoover te bren
gen, dat het conservatorium beter faam
krijgt onder zedelijk oogpunt en vooral on
der oogpunt van kunst. De laureaten,
had, lichamelijke smart of zielesmart geweest
was maar van welken aard ook bet lijden,
dat zij had uitgestaan, geweest mocht zijn,
het spoor, diehet had nagelaten, was in eiken
trek van baar gelaat duidelijk zichtbaar.
Hare wangen hadden alle rondheid en na
tuurlijke kleur verloren hare dunne, fijne
lippen waren ziekelijk bleek hare oogen,
groot en zwart, en door byzonder dikke oog
haren overlommerd, hadden een® zonderlinge
bange, verschrikte uitdrukking aangenomen,
die hen nooit verliet, en waaruit de pijnlijke
aandoenlijkheid van haar gevoel, deingebore-
ne bangheid van baar karakter, sprak.
In zooverre waren de sporen, welke treurig
heid of ziekte op haar had achtergelaten, de
gewone kenteekefis der meeste slachtoffers
van hart naar lichaam of ziel.
Het ©enige bijzondere nadeel, dat haar per
soonlijk voorkomen had geleden, bestond in
de onnatuurlijke verandering, die de kleur
van haar ondergaan had.
Het was zoo dik en zacht, het golfde zoo be
vallig als het haar van een jong meisje maar
het was zoo grijs als het haar van eene oude
vrouw.
Het scheen op de treffendste manier elke
aanspraak op jeugd, die haar gelaat nog bezat,
tegen te spreken.
Hoe mager en bleek dit ook was, kon nie
mand, die het zag, het een oogenblik voor het
gelaat van eene bejaarde vrouw houden. Hoe
ingezonken hare wangen ook waren, was er
geen enkel rimpel in. Hare oogen hadden, in
weerwil van de droevige uitdrukking van on
rust en schrik, die er in heersckte, nog dien
helderen, klaren glans, dien men nooit in de
oogen van oude lieden ziet. Het vel om hare
slapen was even dun en glad als dat van een
kind.
T30 OCTOBER 1912
die onder het bestuur van Tinei eene melding
of onderscheiding genoten, hadden ze wel
verdiend.
Tinei was is den grond een godsdienstig
man, hij was ook eigenaardig lijk alle kun
stenaars.
Wij verliezen in hem een der edelste figu
ren van onzen tijd.
Brussel. Opstand legen de politie.
De policieagent Didier dei*2e divisie werd
Zondag avond rond 10 1/2 ure ontboden om
een persoon tot reden te brengen. Daar deze
in de Hoogstraat al de voorbijgangers lastig
viel.
De woesteling viel den agent aan en mis
handelde hem deerlijk tot deze alarm kon
blazen. Door middel van een anderen agent
en geholpen door eenige burgers kon de
woestaard zekere Q..., wonende Steenweg
van Drogenbosch, worden aangehouden.
Maandag morgend toen hij ontnuchterd was,
herinnerde de man zich niets rae9r.
Overleden. J.-B. De Boodt, fabriek
werker, 27 jaar, word over twee maanden
gevaarlijk verbrand aan hel gelaat en de
borst, toen hij kanonnekens afschoot ter ge
legenheid van een feest. Hij is gisteren- in
het gasthuis overleden, na verschrikkelijke
pijnen te hebben uitgestaan.
Ongeval. De daglooneter Barbara
Warnier, 75 jaar, Kureghemslraat, werd
Zondag namiddag in de Zuidstraat door een
wielrijder omgeworpen. Zij werd erg ge
wond aan hot hoofd en gekwetst over heel
het lichaam. Men bracht haar over naar het
St-Pieters gasthuis. Proces-verbaal werd te
gen den onvoorzichtigen wielrijdor opge
steld.
Bestolen. Een Duitscher, Jan R....,
die een meisje had ontmoet op de Jamaar-
laan en met haar eenige herbergen bezocht,
stelde des avonds vast dat het lieve kind hem
zijn bi'ieventesch met 800 fr. in banknoten
had ontstolen. Eene klacht is bij de policie
ingediend.
Een dronkaard zekere W..., wonende
Serpentijnstraat te Elsene, viel in slaap op
den drempel eener woning Louisalaan. Toen
hij ontwaakte stelde hij vast dat zijn geld
beugel en zijn uurwerk verdwenen waren.
Eene kindermoord in Frankrijk.
Opzoekingen te Brussel. Maandag is het
lijk herkend geworden, dat heel naakt en
vreeselijlc verminkt op de spoorbaan te Ma
con gevonden werd. Het is dit van don klei
nen Victor Boyer, wiens vader regenscher-
menhersleller is te Kamerijk. Do vader en
de grootmoeder van het kind hebben heL niet
herkend. Vrouw Boyer, die rond einde Sep
tember haren man verlaten beeft, bevindt
zich in den omtrek van Brussel en wordt
ieverig opgezocht.
De slachtoffers der petrool. Zondag
ontplofte het komfoor waarop vrouw Da-
neels, Steenweg van Tor Hulpen, eten ver
warmde. Een groote vlam tastte de onge
lukkige aan, die zwaar verbrand werd aan
de armen, de borst en liet gelaat. Een dokter
diende het slachtoffer de noodige zorgen toe.
Berchem-Ste-Agatha. Hevige brand.I.
In de bakkerij van de echtgenooten Van-
leeuws, Kerkstraat, te Berchem-Ste-Agalha,
is brand uitgeborsten. De pompiers van Mo
lenbeek werden ter hulpgeroepen. Ook de
genen van liet huis Delhaize s udoii ter
plaats. De vlammen hadden reeds de aanpa
lende beenhouwerij der echtgenooten Dec
kers aangetast. Na een half uur, was alle
gevaar geweken. Van de bakkerij blijven
alleen de muren over. De oorzaak van den
brand is niet gekend.
Eigen-Brakel. Het parket in het
Volkshuis. Zaterdag stapte het par
ket af in het Volkshuis van Braiiie-l'Al-
leud. D© magistraten legden de zegels op de
Deze en andere onbedriegelyk lichamelijke
kenteekenen duidden aan dat zij, wat jaren
betrof nog in den bloei des levens was.
Hoewel lijdend van voorkomen, zag zij er,
van de oogen nederwaarts, uit als eene vrouw
van nauwelijks dertig jaar.
Van de oogen opwaarts, bracht haar weel
derig grijs haar, in verband met haar gelaat
beschouwd, niet alleen eene zonderlinge maar
eene verbazende uitwerking teweeg, zoodat
het geenszins wonderspreukig is te zeggen dat
zy er natuurlijker, meer gelijk zich zelve, uit
gezien zou hebben, als zij het haar geverfd
had.
In liaar geval zou de kunst do waarheid ge
schenen hebben, terwijl do natuur onwaar
heid geleek. Welke schok liad dat haar, in
zijne volle waardigheid, de witte kleur des
ouderdoms gegeven Was het zware ziekte of
vreeselijke droefheid geweest, die haar in den
bloei van den vrouwelijken leeftijd grijs bad
gemaakt
Dit vraagpunt was dikwijis onder de dienst
boden besproken, want het eigenaardige van
haar persoonlijk voorkomen was hun alleeb
in 't oog gevallen, on had hen een weinig
wantrouwend omtrent haar gemaakt,waartoe
eene ingewortelde gewoonte, die zij had, van
hardop bij zich zelve te spreken, ook nog bij
bracht.
Maar hoe zij ook uitzochten, hunne nieuws
gierigheid bleef altijd onvolaaan. Niet konden
zij verder ontdekken dan dat Sara Leesqn, iu
de gewone beteekenis van het woord, lichtge
raakt was op het punt van haar grijs haar
en hare en hare gewoonte van bij zich zelve
te ©preken, en dat de meosUnvs sedert lang
aan iedereen verboden had do kamenier met
vragen lastig te vallen.
j^Wordt voortgezet.
