KATHARINA
VERVALLEN GROOTHEID.
Vlaamsche Hoogesehool?
n.
FEESTWIJZER
(SxfcStöL Aalst
tf FICIEELWO JEERING
Wsertenlip waaiT#inp
toegediend worden volgens geneeshee-
ren-voorschrift, het is de alcohol, wier
misbruik de zenuwcenters van het ge
hoororgaan en neg.meer ds bloedvaten
ontstelt en ontaardt.
Het zijn ook nog de besmettelijke
ziekten, als mazelen, roodvonk, typhus,
roos, parelzueht, en de ongelukkigste
aller ziekten, welke wij maar met
haren franschen volksnaam zullen
noemen, de avarie. Voorzeker als deze
ziekten eens in *t lijf zitten, kunt gij
al niet veel helpen om ze van uwe
ooren te houden, maar gij kunt er toch
op letten de ooraandoening seffens te
doen behandelen, want het is verkeerd
te meenen dat een oorloop,.ten gevoige
van mazelen, enz., van zelfs moet ge
nezen of niet tot genezing komt.
(Wordt voortgezet).
Waarom eene
Wat is eene Hoogesehool
Het is eene inrichting van lioogere
studiën, alwaar de bevordering der we
tenschap betracht wordt en de jonge
Jiedon worden voorbereid tot het uitoe
fenen van vrije beroepen, waartoe ze
izullen bekwaam geoordeeld worden,
na het afleggen van zekere examines en
het bekomen van zekere graden.
Om op de meest practische wijze de
'beweegredenen voordevervlaamsching
aan te toonon, zullen wij eenige reek
sen personen volgen die de Hoogesehool
verlaten.
Ds doctors in de genees- en heelkun
de hebben het zeer moeilijk om Vlaam-
«che wetenschappelijke verslagen op te
maken, om populair wetenschappelijke
boekjes op te stellen, om Vlaamsche
voordrachten te houden en lessen te
geven, om als leden van geneeskundige
commission met Vlaamsche gemeenten
in het Vlaamsch te onderhandelen, in
laboratoria, in gevangenissen, welda-
digheidskoloniën, krankzinnigenge
stichten het Vlaamsch te gebruiken.
Zeldzaam zijn zij die den moed hebben
dit alles in het Vlaamsch te doën en die
de noodige kennis hebben.
Doctors in de rechten worden advo
caten. Menigeen onder hen treedt in de
magistratuur, in het beheer van staat
of provincie, ef heet't een overwegenden
invloed in de politiek.
Ten gevolge van de verfranschte op
leiding is het, dat de burgerlijke rechts
pleging bijna geheel Fransch blijft, dat
zoovele magistraten en advocateD, of-
wol het Fransch moeten gebruiken,
ofwel een Vlaamsch van minder ge
halte, zoodat het peil van deVlaamsche
debatten dikwijls*zeer laag staat, om
dat de substituten of procureurs in het
Vlaamsch sleehts kunnen stamelen
dat rncnig betichte voor de droeve keus
staat niets te begrijpen van zijne ver
dediging, ofwel niet behoorlijk verde
digd te worden dat openbare besturen
met voorliefde het Fransch gebruiken
dat zelfs over wetten, welke iedereen
zou moeten kennen,sohier geeneVlaam-
sche boeken bestaan, dat de taai van
het recht verbasterd en verminkt is
Wat de ingenieurs betreft, hunne
vei fpanschte opleiding heeft voor g
volg, dat de noodige leerkrachten voor
Vlaamsche vakscholen, dat de noodige
boeken ontbreken, dat de vaktaai op
elk gebied, zelfs in don mond van
Franschonkundigen door en door ver
basterd is, dat de echte Nederlandsche
woorden onbekend zijn, dat in alle in
richtingen waar technici aan het hoofd
zijn alles in het Fransch wordt afge
daan, dat het zooveel moeite kost cm
Vlaamsche lasiboeken op te stellen, om
Vlaamsche overeenkomsten te sluiten,
BE VOLKSSTEM
waterleidingen, gas- en
electriciteit uitbating enz.
Ziedaar, zeer nuchter uiteengezet,
wat de invloed van het verfranscht on
derwijs is op onze Vlamingen, dio
hoogere studiën deden. Hij kan als
volgt samengevat warden geene ver
houding tusschen middelen en dool der
opvoeding.
Het doel is een ambt in Vlaanderen
te nemen bij Vlaamsche menschen.
Het middel is eene andere taal.
Gevolgener bestaat geen land,
maar eerder eene kloof tusschen het
Vlaamsche volk en zijne leiders. Het
volk w^rdt gestremd ia zijne baan naar
omhoogmet zijn Vlaamsch blijft het
omlaag' en het Fransch kan het niet,
zelf na jaren studie, voldoende verove
ren. Ons volk is een wortel met een
afgeknotten stam. De leiders zijn de
stam, maar zonder stevige wortels en
in oneigen grond. Met zijn onbeschaafd
Vlaamsch en zijn mondsvol Fransoh is
de Vlaming onmachtig wetenschap te
verkrijgen. Hij blijft de rijk begaafde
die gedwongen is zijn kunde te begra
ven In de duisternis. In zijn land is een
licht maar voor hem is het verborgen
onder de korenmaat eener vreemde
taal.
Hij betaalt voor dit licht maar ziet er
slechts den rook van. Vreemde volken
worden er door bestraald. Hij niet. Aan
hem nochtans zegt men dat hij zijn
Vaderland boven alle landen beminnen
moet, dat de Grondwet gelijkheid en vrij-
heid voor alle Belgen waarborgt. Niets zou
hij liever doen dan zijn Vaderland te
beminnen. De gelijkheid, de vrijheid
zijn hem dierbaar en thans vraagt hij
die ook voor zich zelf hij vordert de
de gelijkheid der landstalon in het
hooger onderwijs, de vrijheid om op
leiding te ontvangen in de taal welke
hij verkiest, al is die ook geen wereld
taal.
Geen vrijheid zonder keuze is het
wachtwoord van den Katholieken
Schoolbond. De Staat, die zich met het
onderwijs bemoeit, heeft tot plicht de
Belgen te latan kiezen tusschen Fransch
Vlaamsch hooger onderwijs. Het
eerste bestaat. Bat hij thatis hel tweea
inrichte.
Vl. K. O-H van Oost-Vlaanderen.
GESCHIEDKUNDIG VERHAAL.
(2° vervolg)
De oude man was diep getroffen. Hij legd©
zijne hand op het hoofd van het schoone
meisje en zegde
Ga in vrede mijne dochter wij moeten
ons aan Gods wil onderwerpen. Wij kunnen
niet voorzien, op welke wijze hij goedvindt
over het lot zijner schepselen to beschikken
Wat er echter ook moge gebeuren, wees
verzekerd, dat mijne zustor het werk van
liefdadigheid, dat ik begonnen heb, zal voort
zetten. Ga, en zoo do hemel raoeht willen,
dat wij elkander niet weerzagen, gedenk
dan mijne laatste woorden. Wees altijd goed
en gehoorzaam, Katharina wees ootmoedig
en in welken toestand het lot u ook plaatsen
moge, herinner u altijd dut gij eens eene
arme vondelinge waart, die binnen weinige
uren zou omgekomen zijn, als God niemand
tot uwen bijstand gezonden had. Sta nu op,
mijne dochter en in vrede, handel stoous
rechtmatig, spreek de waarheid, en volbreng
uwen plicht, wat ook de gevolgen er van
mogen zijn.
Hij hief het jonge meisje op, kuste haar
op het voorhoofd, en zij scheidden.
Katharina, Katharina waarom blijft
gij aan de deur staan, in plaats van mij te
helpen om dit vlas af te spinnen Denkt gij
dat mijn broeder daarom u hier gezonden
heeft om ni®ts te cfoen en met de handen in
den schoot te zitten Hoort gij mij niet,
Katharina
Do persoon die zoo sprak, was de bejaar
de zuslor van Skovronski, welke eenige mij
len van Mariëiiburg woonde. Op het ge
woonlijk zoo vroolvjk gelaat van het jonge
meisje was ditmaal de grootste angst te
lezen.
Ach, juffer Alexina hoort dat ge
weldig gedonder en hot geschut dan niet*
zegde Katharina en bleef neg altijd in de-
deur staan.
Misschien is het onwedor, dat g*j heorf
of wel het is Konings vorjaardag. Welk
oen dag hebben wij heden
Den 20 Augusti 1702 juiïer Alexina.
Neen dan is hot des Konings geboorte-^
dag niet. Weet gij zeker dat het kanens zijn.
Katharina
Gisteren morgend zegde Katharina bij
zich zei ven, en alsof zij iets in het geheugen
terugroepen wilde, gisteren morgend riep
mijn weldoener mij bij zioh, nadat hij oenige--
vrienden bezocht had. Hij zag er ongerust en
angstig uit. Mijn kind, zoido hij, wij moe»
ten eindelijk scheiden. Mijne zuster heeft u
noodig. Cij zult bij haar blijven, tot ik ukom
afhalen, ik zelf, Katharina Het verwon
dert mij, dat hij dit nogmaals herhaalde,
maar ik zeido er niets op, en daarop zond hij;
mij spoedig heen, en liet mij mot niemand
meer spreken. En hij scheen zco aangedaan,
toen hij de hand op mijn hoofd legde en mij
zegende. O, ik heb hem zeker voor do laat
ste maal gezien. Hoe dwaas was ik, dat ik
hem verliet. Daar hoor ik weer het kanon
vuur alweder.
Overstelpt door hare aandoeningen, ween
de zij bitter.
God beware ons. Weent gij; gij die an
ders altijd lacht riep de oude vrouw ver-
haasd uit. Weent gij missohion, omdat mijn
broeder wat aangedaan scheen en zijne han
den beefden Dat komt omdat hij u lief heeft
en u als zijne eigene dochter beschouwt.
Maar waarom zond hij mij naar u toe
Ik ben oud; ik heb uwe verzorging
noodig.
Hij is ook oud en heeft ook mijne ver
zorging noodig.
Gij bemint mijnen broeder meer dan
mijKatharinaDit is niet zooals het behoort,
herhaalde zij.
Verschoon mij, mejuffer maar het is.
do waarheid, antwoordde Katharina En is
het ook niet billijk en natuurlijk? Hij heeft1
mij immers gered, toen ik een klein kind en
halfdood van de koude was, en is sedert
altijd een vader voor m-ij geweest. O, ik be
min uwen broeder, zooals ik mijn eigen
vader bemind zou hebben, als het God be-,
haagd had mij bij hem te laten, Ja, zooals ik;
mijne moeder bemind zou hebben. Ik ze»,
gaarne mijn leven govon, om het ïij'.c le'
redden. Maar boor, daar dondert hot ge
schut alweder
Op dit oogenblik hield een paard, voor de
huisdeur stil, en een jonkman, met stof en
zweet bedekt, steeg af.
De Russen zijn in Mariënhurg, riep hij,
terwijl hij de kamor binnenstoof. Ik ben er
te uauwornood doorgekomen, en breng u
hier een brief van uwen broeder. Hg hoeft
mij zijn paard gegeven, om spoediger voort
te komen.
Hoe maakt het mijn waarde pleegva
der vroeg Katharina angstig.
Gij moogt u gelukkig achten, Katha
rina zoide de bode. gij hebt vader, moeder,
noch bloedverwanten.
Geloofd gij dat, Paul vroeg Katharma-
met een toornige» blik.
Ja, Katharina, want thans is uw hatt,
niet gebroken, dat gijj hen hebt moeten ver
laten.
Waarom hebt gij hen dan verlaten
vroeg Katharina.
Zij smeekten mij op do knieën het te
doen, en thans boefik voor hun lot.
(Wordt voortgezet).
vesr de Stad en het Arrer.dissement Aalst,
AALST
Zondag 3 November 1912. Jaarlijkse!*
Avondmaal, om 7 ure 's avonds,
voor do leden van den Katholieken
Burgerskring.
7 November, om 3 ure 's avonds in de feest
zaal van 't Belfort, eerste koste
loos© voordracht, gegeven door de
afdeeling Aabt derKath.VI. Hooge-
gchooluRbreiding, E. P. Jacobs s^j.
zal sprekon oym De legende der
Pausin Johanna
10 November. Tooneel-feest dor Tooneel-
maateehappijj der Christone Vak-
vereeoigingen Arbeid en Kunst
Worden opgeroerd De Pkcht-
vergeteu Vader drama in 3 bedr.
en F oppers blijspel.
17 November. Om 5 1/2 ure namiddag,
Vermakelijk Avondfeest door den
Tooneelbond Langs om Boter en
do fanfaar Wrllen is kunnen
ftédeelingon van den Katholieken
Volkskring St-Jozef, in de feest
zaal, MeuieseheUestraat.
17 November.Op Stadsschouwburg «Gal-
leotte» drama in 8 bedrijven naar
het Spaansch door J. H. Róssing
en «Eindelijk»» blijspe-1 In één be
drijf door G.von Moser, op te voe
ren door de Koninklijke Rederijk
kamer «De Cathariim&en»».
17 November. Geoiliafeest der zangmaat-
schappij Niets zonder Arbeid
24 November, te 17 uren, teoneelfeost door
den kring «In Liefde Bloeiend» van
St-Martensgeslicht. Opvoering van
De Kerhvereolger of De Nero van
hei Noorden, drama in 3 bedrijven,
en Baas Ganzendonchblijspel ir
1 bedrijf.
24 November aanst. Se Geciliafeest der Ko
niuklijke Harmonie. Te 111/2 uron
ter groo te Feestzaal van het Stad
huis, eerste uitvoering van drie
muziekstukken. Te 1 ure, Banket,
8 December. De Tooneelbond Deugd baart
Vreugd van Aalst-Mijlbeek,geeft
zijn jaarlij'ksch avondfeest. Men
zal opvoeren het drama Broe
derhaat, en het blijspel Moei
lik© Monschen
8 December. Geciliafeest der Ware Vlamin
gen.
LEDE.
Zondag 17 November, om 4 1/2 ure namid-
middag, in de Bewaarsshool, toon-
en tooneelfeest door den Tooneol-
bond Vreugd in Deugd en de
Ssjmphonie, ten voordeel© der ar
men van het Genootschap van don
H. Vincentius a Paulo.
N. B. De katholieke Maatschappijen
'van de Stad en het Arrondissement xeorden
beleefd verzocht de datum's hunner feesten
zoohaast mogelijk aan 't beheer van ons blad
mede te deelen.
Zondag-mengelwerk.
38* Vervolg.
Aan de andere zat Amalia, met het hoofd
over het haar dierbaar geworden kind heen-
gebogen, dat haar van het eerste oogenblik
hunner kennismaking af zooveel verkleefd
heid had getoond.
Borgenstjerna trad naar de legerstede van
zijn zoon, en vatte zijne hand.
Zij is reeds verstijfd, stamelde hij, terwyl
hij Amalia met onbeschrijfljjkeu angst aan
zag.
Zij had geen troost voor zijne smarteenige
groote tranen evenwel, die op Alfreds gelaat
nedervielen, bewezen den bedroefden vader
dat er nog een hart op aarde sloeg, dat hem
verstond. Deze overtuiging was echter niet
machtig genoeg, om de smart te stillen, die
zijne ziel verscheurde. Hij had zijn kind met
onuitsprekelijke zorg zelf opgevoed, het onder
zijne oogen, ja bijna aan zijn hart zien op
groeien. en Alfredsliefde had hem het leven
dragelijk gemaakt thans stond ook deze
laatste band vaneen.'ereten te worden.
Terwijl Borgenstjerna, in diepe gedachten
verzonken, een pijnlijk stilzwijgen bewaarde
vlijde zich Diana, als nam de hond deel in zijn
meesters droefheid, aan zijne voeten neer.
Borgenstjerna boog zich naar het dier, en
sir'eldo het don kop, terwijl hij er zacht by
voegde Ook gy arme Diana, zult mij spoe-
di ontvallen en dan sta ik alleen, aan het
Ijk delijden vaa vreemdelingen overgelaten.
Js'uew ous zoo nietsprak Amalia op
zachten,eeiiigszins gekruikten toon.De kleine
Afred heeft mij en mama nooit voor vreemde
gehouden.
Ammi, lieve Ammi fluisterde de knaap
ik wil drinken.
Zij stilde zijnen dorst, en kon aich niet
weerhouden, hem te vragen Houdt gy niet
van uw Ammi lieve Alfred
O veel heel veel
'Borgenstjerna boog zich over het kind, en
vroeg Van papa ookniet waar, lieve jon
gen, van papa ook Zyne stem beefde, ter
wijl hij sprak.
Ja, van papa ook Van mijnen lieven
papa, en mijne lieve Ammi, die my zulke
mooie historiën vertelt van de ©Dgeltjes in
den hemel.
Een traan blonk in Ivar's oogen. Hij zette
zich neder en zweeg Amalia verliet de
kamer.
Langzaam vervlogen de uren. Driemaal
kwam de assessor, ten einde Borgenstjerna
over te halen, om met hem mede te gaan en
zich een weinig te verstrooien, maar al zijne
pogingen waren vruchtelóos. Toon Wirón
tegen tien uren ten vierdenmale terug kwam
trad Borgenstjerna hem te gemoet en sprak
met zijne gewone bedaardheid Thans kan ik
u volgen tegen den avond komen wij hier
terug, om mijnen Alfred af te halen en naar
zyne woonstede over te brengen.
Zwijgend drukte de assessor de hand zijDS
vrionds, en IvTïs wendde zich tot mevrouw
von Dressen. Hij wilde haar danken, haar die
met zooveel zelfverloochening en opoffering
van rust en gemak zijn kind had opgepast
het ontbrak hem echter aan woorden hij
was slechts in staat haar aan te zien. Niet
zelden ook zijn de oogen welsprekender dan
jl® lippeu.
3 EN 4 NOVEMBER lr912
17 November 5* Les. Planting der
fruitboomen, bereiding van den grond, keus
der boomen, enmiddclijke en luiere zorgen.
24 November 8* Les. Wintersnoei.
Deszelfs doel en nut,korte snoei,lange snoei,
niet sneei en bijkomende bewerkingen.
Tentoonstelling van Schoone Kunsten.
Op Zondag 10 November 1912 wordt er eene
tentoonstolling gedaan, van Schoone Kun
sten op 't oud gasthuis.
Schilder Jan Van Malderen zal eene reeks
doeken tentoonstellen, waaronder eene
veelluik van ©ude Aalstersehe sladezichlen
Beeldhouwer Jozef De Sombr van Erpe
eew« reeks schetsen en studiën ever het on
derwerp Piétas (ée Smarten der Heilige
Maagd) en andere.
Wij bevelwn warm die tentoonstelling aan
het Aalstersch kunstminnend publiek ©u aan
onae stadsbestureu.
Openbare leergang van Fruitboomteelt,
door den heer Jan Da Clerq, gediplomeerde
teeltlsundige te Aalst. Jaar 1912-1913. Do
lessen zullen gègeven worden in den Stads-
hof en in de Militiezaal ten Stadhuize to
Aalst, ten 8 3/4 uren 's voormiddag zeer
stipt op «ta hierna vermelde Zondagen
Datums der lessen over fruitboomteelt
8 November 39 Les. D© hof, zyn nut
^en ©ij-»® voort-br-ongsek. Aanleg van fruit- en
fnat-gFOCBselhof, grond en meststoffen.
10 November 4e Los. Natuurlijke on
kunstmatig® vermenigvuldiging van de
fruitboomen. Keus dör zaden, bewaring,enz.
Keus der sbammen en griffels.
In den schemeravond werd het lijkje vaa
het kind naar een visschershut aan het strand
overgebracht. Hier had Wirèa in allerijl eene.
kamer met groene takken en bloemen tot een
soort van priëol laten inrichten, waarin men
de kleine doodkist plaatste, opdat de vader in;
de gelegenheid mocht wozen, zyn kind nog
eenige malen te zien, zonder daarvan weder-
liouden te worden door de sporen van ontbin
ding, welke door frissche zeelucht noch dagen-
achtereen werden gekeerd.
Overlvars droofheid ia het onnoodig hier
verder uitt® W6iden. Hy was van dien aard,
zoo als zij zich doorgaans bij zwaarmoedige,
bonkende menschen vertoont, namelyk arm
aan woorden, bijna stom. De droefheid ont
last zich niet gaarne in woorden, slechts de.
vreugde wenscht hare deelgenooten.
Borgenstjerna zweeg, en zelfs toen hij,
acht dagen later, reisvaardig bij mevrouw
von Dressen binnen trad, om afscheid.-te
nemen, sprak hy slechts weinig.
Wirén, iu wiens gezelschap hy afreisde,
bespoedigde bovendien het afscheid, na eeni-
go hartelijke woorden tot mevrouw von Dres
sen en eene meer styve dankbetuiging aan
don luitonant-koloneJ, naderd»: hij Amalia die
buitengewoon bleek zwijgend aan het
venster stond, en onafgebroken naar buiten
zag*
Jonkvrouw von Dressen sprak Bor
genstjerna zacht, terwijl hij voor het eerst
hare hand greep eene treurig© gebeurtenis
heeft ons in nadere betrekking tot elkander
gebracht. Bij do smart dia thans aan mijn
leven knaagt, zal ik mij steeds herinnoren
dat zij het ook was, die mij de gelegenheid gaf
u nader te leeren kennen. God zij met
jonkvrouw Amalia.
Do wangen van het meisje overtogen zich
met eenen koogen blos, en hevig trilde hare
hand, die Borgenetjeraa nog in d© zijn© hiold.
Hij zocht haar oog, want hy wilde niet zonder
eenen afscheidsblik van haar scheiden maar
Amalia die voelde dat zich een traan aGhter
hare nedergeslagen oogleden verborg, I
den moed niet op te zien.
En nu Het Borgenstjerna er nog op aan-
doenlyken toon op volgen Vaarwel, Ammi,
vaarwel lieve Ammi
Deze iokftade ©troelende woorden ver
mocht zij niet t® wederstaan haar oog
viel ep het zijne, het was een afscheids
blik.
Wy verlaten thans Borgenstjerna en zijnen
vriend, die zich op reis begeven,om nog ©enen
blik te werpen op den luitenant-kolonel, kort
voor zijn vertrek uit de badplaats. Eenige
dagen later begreep hy namelyk, dat zijn tijd
insgelijks verstreken was hy bevond zich
met zijno vrouw aHeoi.
Het ie toeh om uit zijn vel te springen
ving hy verdrietig aan. Beide zijn zoodoende
vertrokken, zonder zich stelHg te verklaren
Wat baat het my nu, mijne schulden ^met
zevenhonderd daalders vermeerderd te heb
ben, zonder nog het geld mede te rekenen,
dat von Grosse mij heeft voorgeschoten
Wie weet, of zy ooit in hun leven wel weder
iets van zich zullen laten hooren! Wel schrijft
diegek.de kamerjonker, dat hy my tegen
den herfst denkt te bezoeken, maar dat is nog
ver af. En daar Bopgonstjerna nu ook aftrekt
als ware ik slechts herwaarts gekoraon, om
zijnen jongen te laten opassen, zoo zijn de
vooruitzichten op vergoeding van het opge-
oflerdö kapitaal geheel voorbij.Ky sprak zelfs,
geen enkel woord van terugkomen of hoeft
hij u soms iets daaromtrent gezegd
Geen woord, ik geloof echter dat wij or
80.^0
80.2b
80.20
HG.-*-
99.75
9i'.r,0
7:*>.5Ó
81.70
82.10
102.25
'(8.-1-
73.10
93.7o
75.75
81.if0
Tli.
WISSELAGENT
16, DrnJerwijsstraat (Achterstraat), Aalst.
Telefoon GSA
Aankoop en verkoop van titels aan 1 frank per
dnizend. Kostelooxe uitbetaling van eoupens on
nawen van trekkingen.
BEURS VAN BRUSSEL 31 OCTOBER
Leen van Staat, Prc'jiiJi, Steda»
Belgische leening 1* r. 3
Belgische leening 2« r. 3
Belgische leening 3# r. 3
Belgische leening 2,5
Belgisohe schrtfcistben 4
Kongo uitkeer baar 4
Kongo (Loten)
Annuïteiten 3
Gemeentekrediet 3
Gemeentekrediet 18*8 3
Buu-rtspoorw. Jan.-Juli S
Buurtsp. obl. Mei-Nov. 3
Buurtspoorw. (loten) 2,5
Anderlecht 1907
Aal9t
Antwerpen 1887
Antwerpen 1903
Brussel 1202
Brussel 1905
Brussel Zeeliave»
Charleroi 1905
Gent 1896
E'.sene 1880
Elsene 1908
Laken 1902
Luik 1860
Luik 1897
Luik 1905
Mechelen 1835
Mechelen 1-897
Oostende 1852
Oostende 1893
Sint-Gillis 1904
St-Joos-ten-Noode 1864
Schaarbeek (100 fr.)
Schaarbeek (500 fr.)
Spa 1909
Doornik (50 fr.)
Verviers 1873
Vorviers 1893
83.25
70.25
81.25
70.50
63.75
67.—
51.50
70.50
81.50
186.25
van M. SJm-KÜeE Pira^l, optioion-speoialiste
Aalet, lange Zoutstvaafc, 6
2 november, 15 uro:
Barometer 770°
Thermometer 6°5
Wind: noord-west
Vooruitz.goed weer
op rekenen kunnen. Het onheil dat hem hier
getroffen heeft...
Gekheid viel d© luitenant-kolonei haar
de r©de. Heeft iemand verdriet, dan heeft
hij des te meer troost noodig. Doch gij hebt
u in deze zaak oven onhandig als in zoovel®
ander© gedragen en nu moot ik er over boe
ten, dat ik mijn eerste plan ton aanzien van
den kamerjonker niet terstond heb doorgezet.
Doch zoo gaat het, als mon naar het vrouw
volk luistert. Ik doe intu'-schen bij dezen een®
dure belofte, dat de kamerjonker, wanneer
hy terugkomt, ©ogenblikkelijk mijno toe
stemming krygt.
Maar... hev® Dressen....
Geen woord meer. I): wil niet bierheen
gekomen zyn en zooveel geld uitgegeven heb
ben, enkel om u voor plezier d© baden te
laten gebruiken. Gy kunt u to huis zooveel
baden als gij wilt. Met zulk eene zottin op
reis t© gaaD, dat beloont waarlijk de moeit®
niet...
Een bezoek stuitte den stroom der welspre
kendheid van den luitonant-kolonel. Uit
vrees dat men de barr® stem van haren echt
genoot mocht gehoord hebbeD, liet mevrouw
von Dressen, om har® bozoekers op andere
gedachten te brengen, haastig een porseleinen
kopje, waaruit zij juist chocolade gedronken
had, op den grond vallen.
Een zuchtAeh ontgleed hare lippen.
Schrik niet over zulk ««y® kleiuigheid,
mijn engelsprak de luitenant-kolonel met
al de wellevendheid van een beminnelijk echt
genoot. Ga naar beneden, meisje, riep hij bui
ten de deur, en vraag wat het kopjo kost.
I Het meisje kwam terug» eu noemde een ta-
melyken hoogen prijs, dien den luitenant-
kolonel echter met een lachend gezicht be
taald®, want man had gasten. VV. v.
