Gebeurtenissen in d. e Balkanen
DeVergiffenis van den Monnik
Onder Gehnurvrouwen
De Kerk is een Winkng
Verkoop van vrouwen
vrrvmm
Nauwelijks is de vrede geteekend of
eene nieuwe oorlog bedreigt reeds de
Balkanstaten. Reeds kwamen hier ge
ruchten toe volgens dewelke de Bulga
ren met de Serviërs zouden handge
meen geworden zijn aan de grenzen
tusschen beide landen.
Van weerskanten hoopt men legers
opeen. De Serviers eischen volstrekt
dat hun verdrag met Bulgaria herzien
worde. Van den anderen kant de Bul -
garen blijven zulks halsstarrig weige
ren en houden aan de stipte uitvoering
van dat verdrag.
Oorlogsministerie van Belgrado
De Serviers beweren dat zij het
slachtoffer zijn van hunne goede trouw
en dat het onlogiek en onmenschelijk
ware na al hunne opofferingen al de
vruchten van den oorlog aan Bulgaria
te moeten toekennen, zonder er zelf
eenige van te mogen plukken. Zonder
hunne hulp ware ten andere misschien
Andrinopel nog niet gevallen. De han
delwijze van de Bulgaren schijnt hun
al te ikzuchtig en zij zeggen ronduit
nu lang genoeg de gebraden kastanjen
uit het vuur gehaald te hebben ten
De Internationale Finanoenvergadering te Parijs De Afgevaardigden
voordeele van de Bulgaren alleen, om
nu ook eenigszins eene vergoeding te
mogen wagen.
Dezer dagen hadden in het oorlogs
ministerie van Servië lange en belang
rijke vergaderingen plaats. Oude ge
neraals werden op bevel van den ko
ning aangehouden, omdat zij de
verantwoordelijkheid van eenen oor
log met Bulgarie niet wilden dragen.
Van den anderen kant gaf het Bul-
gaarsch ministerie ook zijn ontslag om
de nieuwe taak, zoo lastig, aan ande
re ministers over te laten.Griekenland
en Montenegro steunen volmondig de
eischen van Servië, daar Rumenië nu
vriendschappelijke betrekkingen met
Bulgarië schijnt aangeknoopt te heb
ben.
De flnanciencommissie vergaderde
Maandag laatst te Parijs en maakte
een voorstel van reglement op dat be
paalt dat al de beraadslagingen zullen
geheim blijven en dat geen enkel do-
kument zal medegedeeld worden, zon
der de toestemming van al de moge j,
heden.
Het voorstel spreekt ook van tei j'e
nische afdeelingen.
M. Stancinof, in naam van de Aat
kaansche afgevaardigden las eeneri
klaring af, het programma van
werking der commissie aanduïdei
Daarna legde hij (en bureele eer
brief neder van den beheerraad
Ottomaansche schuld, betrekkelijk
intresten welke aan dien Beheerr
zijn toevertrouwd.
»P
>as
ins
ie
u
Een groote winkel, ja, eene ge
kwestie en anders niets l
Die woorden heeft pachter Stek
ackers zoo dikwijls gehoord in
leven, dat hij ze begint na te stami
en... te gelooven.
Welja, zegde hij eens aan zijivi
pastoor, zoo is 't, mijnheer pasti
zonder geld is er met u niets te
richten
Zoo antwoordde de pastoor,
mij eens pachter Steenackers,
twee jaar 'k geloof dat het zoo 1.
geleden is zijt gij te biechten
weest, niet waar
Ja.
Hoeveel hebt ge daarvoor beta
Niets.
En om uwen Paschen te houd
hoeveel
Niels.
En toen uwe vrouw ziek viel
dat ik haar, te midden van den na<
in de koude sneeuw de laatste sac
menten bracht, wat heb ik u doen
talen
Maar., niets, mijnheer pnsloo:
En hebt ge mij een cent mo<
geven voor al de bezoeker, welke
u later gedaan heb.doorgoel en sl<
weder, om haar wat troost en opb
ring Ie brengen, omdat ik zag dat
haar aangenaam was
Neen, mijnheer.
En wanneer men uwe kinde
naar 't doopsel bracht, heeft men
gevraagd
Ook niet.
En wanneer uwe jongens, ma
den lang, naar den catechismus k
men, en'dat ik hen, maanden lang
onderwezen, welke som hebt gij aa
voor moeten storten
Welnu, vindt ge dit niet a
heel goedkoop Waag het eens. u-
geneesheer, uwen advokaat zoo A
wijls lastig te vallen als ge het
uwen pastoor deedt, ge zult weten
het u kosten zal. Zeg nooit meer
we winkel houden.
Ja, maar de begravingen, c
heer pastoor, de huwelijken k
veel Daar weet ik iets van. 'k
mijne dochter laten trouwen en mi
vrouw doen begraven en geloof
vrij het is niet met centen dat
betaald heb.
Laat zien pachter. Zoo voor
huwelijk uwer dochter als voor de
graving uwer vrouw, heeft men u
zegd, dat er eene klas was, in dei m.
ke men niets betaalde en dat ge i,w,
verkiezen mocht, niet waar
Ja welMaar kon ik mijne d<
ter laten trouwen als een arm mei
en mijne vrouw doen begraven als ier
bedelares? ge
Ah daar zijt gij er, pahjt
Steenackers. 't Is dus de godsdi
niet die geld kost, vermils ge het
zonderste er van voor niets mocP00
hebben, maar ge wildet muziek,
wildet veel keersen, ge wildet ro1
floers in de kerk, ge wildet uitschij
en groot doen, en ge moest dit
kunnen zonder betalen
Neen, mijnbeer pastoor... Ik tktisl
dat mijne beste kleederen meer ko de
dan mijne alledaagsche... maar...
Maar waarover klaagt ge dan
Steenackers boog het hoofden zw
21" Vervolg.
Afschuwelijk herhaalde Alonzo
met eene soort van verwildering.
Hij waggelde, maar greep zich aan
de leuning van den trapalsof hij in
zijne ontstelde hersenen niet meer de
kracht vond om die twee schrikbeel
den bijeen te voegen een schrikke
lijk ongeluk en den naam zijner
vrouw.
Kom mede naar het atelier, zegde
Miguël met aandoening, later, op een
oogenblik als gij sterker zult zijn...
Bartholemeo voegde zich in zijn
smeeken bij zijn kameraad, maar bei
den met geweld terugstootende, klom
Alonzo de trappen op, en stortte zich
als een wanzinnige in het vertrek van
Mercedes,
Het bood een vreeselijken aanblik.
Op het door elkaar gewoelde bed,
waarvan de lakens met roode bloed
vlekken waren besmeurd, lag het
lichaam der jonge vrouw uitgestrekt.
Hare verscheurde nachtkleederen
lieten gapende wonden zien. De moor
denaar had zich op het lichaam van
zijn slachtoffer geworpen en had het
niet gedood maar geslacht.
Het gelaat van Mercedes, waaraan
te midden van de trekkingen en kram -
pen van den angst, de dood zijne onbe
weeglijkheid had meegedeeld, drukte
een naamloozen schrik uit. Een van
hare armen scheen de moordenaar nog
terug te duwen, terwijl de andere op
het hart lag, als wilde zij den stroom
bloed die er uit vloeide, tegen houden.
De oorkussens lagen in elkander ge
wrongen, de zijden sprei, door bloe
dende vingers bevlekt, bewezen dat
het slachtoffer zich verdedigd had.Een
der stijlen van het bed droeg eveneens
sporen van bloed.
In ile kamer lagen kleeren op de
heoge stoelen verspreid, op de tafel
stonden eenige leege juweelkistjes;
kant en eenige goudstukken, uit de
zijden beurs gevallen, lagen op het
roode tapijt, waarop bij het bed van
Mercedes, het bloed harer wonde was
neergedruppeld. Een gebroken kaske
lag in stukken bij een kabinet in
Italiaanschen stijl, waarvan een deel
der talrijke laden, met geweld scheen
opengebroken te zijn.
De vensters der kamer van Mercedes
met ruiten van eenigzins grijze kleur
bezet, lieten een zacht licht binnen
stroomen op dit afschuwelijk tooneel.
Nooit bescheen zachter glans een
vreeselijker schouwspel.
Van den drempel der kamer omvatte
Alonzo Cano met een enkelen blik al
de bijzonderheden van dit toontel.
Waggelende zich aan de meubels
vastklampende, schreed hij naar het
bed van Mercedes en viel op de knieën
neer.
Hij weende niet, hij schreeuwde
niet, hij staarde.
De foltering van zijn hart verloofde
hem niet een enkele kreet te slaken.
Hij vreesde op dat ongeluk krank
zinnig te zullen worden.
Een geluid van snikken deed hem
het hoofd omwenden.
Juana, cp hare hurken gezeten, het
hoofd onder eenen zwarten sluier ver
borgen, stortte bittere tranen.
Niet ver van haar liet Jacintha de
kralen van haar rozenkrans door hare
vingers glijden.
Mercedes, dierbare Mercedes,
zegde Alonzo met ren gebroken stem,
moest ik u aldus weervinden, Arm
schepsel, u levend te hebben verlaten,
eu u dood, ijskoud, bloedend terug te
zien, u xlood te vinden en het geheim
niet te kennen van uwen dood. Mijn
God, ik heb u kunnen doen lijden, ik
heb u in tranen achtergelaten en ik zal
u nooit meer Weerzien. En gij, die aan
het bal des konings dacht, gij zult
nooit meer uwe oogen openen. Ach, ik
ben noodlottig voor allen, ik ben ge
vloekt,ik heb bloed aan mijne handen.
Alonzo kromp terug, door eene
soort van zinsverbijstering aangegre
pen.
Bloed, riep hij, overal bloed dat
van Sebattiaan. dat van...
Hij stiet een doffe kreet uit, en daar
na plotseling opstaande riep hij
Maar gij zult gewroken worden,
gewroken, gewroken 1
Ja, het slachtoffer zal gewroken
worden, zegde met eene zwakke stem
een man meteen bleek aangezicht die
juist de damer van Mercedes binnen
kwam.
In zijn persoon verscheen de justicie
op het tooneel der misdaad.
Achter Gaspardo del Roca stapten
viermannen binnen, ernstig en somber
ais hij. Een van hen hield schrijfge
reedschap in de hand en een blad per
kament.
De rechter gelast met de instruktie
van krimineele zaken, had juist den
moord van Mercedes vernomen en
kwam toegeloopen om zijn mandaat
te vervullen.
Meer dan eens had hij den artist
ontmoet in de salons van den hertog
van Olivarez en het karakter van Alonzo
Cano had hem zooveel symphathie in
geboezemd, als hij bewondering ge
voelde voor zijne talent. Hij betrad
dus de woning van een gunsteling van
den eersten minister met een gevoel
van oprecht medelijden met het groot
ongeluk dat hem zoo onverwachts had
getroffen en hij beloofde aan de ver
vulling van zijne plicht allen iever en
zorg te besteden, zooveel te meer daar
het hier gold den Michel Angelo van
Spanje.
Hij reikte de artist de hand en
Moed gij hebt al uwe kracht en
uwe tegenwoordigheid van geest
noodig oin ons te helpen bij het onder
zoek.
Deze woorden galvanizeerden Alonzo
hij stond ophij kreeg zijne
vastheid en hij antwoordde Gaspardo
de Roca
Gij hebt gelijk, daar ik haar niet
kan redden ten prijze van mijn leven,
wil ik voor het minst uw mandaat hel
pen uitvoeren.
Terwijl de rechter en de artist deze
woorden wisselden, liet een der man
nen uit het gezelschap van het hoofd
der policie een onderzoekende blik
rondom zich gaan. Hij bemerkte de
plaats der meubelen op, hij bestatigde
de wanorde die er in de kamer
heerschte en scheen geheel alleen het
onderzoek te beginnen dat ging plaats
hebben.
Hebt gij vijanden i vroeg Gaspar
do del Roca aan den artist.
Ik ben er mij niet van bewust.
Teoordeeler. naar de stukken van
het koffer, deze ledige juweelkistjes,
schijnt diefstal de beweegreden te zijn
geweest van de misdaad.
Ja, dat moet zoo zijn, antwoord
de Alonzo. Mercedes was goed en
zacht vooriedereen,niemand km haar
haten.
Opdat oogenblik boog JuanRosales,
adjunkt-rechter van instruktie zich
naar zijn overste en fluisterde hem
eenige weorden in het oor.
Deze boog het hoofd ten teeken van
goedkeuring en de hand van Alonzo
grijpende zegde hij
Verlaat deze kamer, ziet niet lan
ger dit smartelijk schouwspel aan...
Wanneer wij u noodig hebben om
inlichtingen te geven zullen wij u
laten roepen.
Wordt voortgezet.
Menschen die hennen houden,
sprak de vrouw des huizes van num
mer 17, moesten er beter op letten. Als
op een goeden dag uw hennen weer in
mijnen hof komen, en er den heelen
boel door elkaar krabben, zult ge er
wel eenige missen.
De dame van nummer 19 antwoordde
bitsig
Als gij uw kat behoorlijk te eten
gaaft, zou zij uw planten niet uitgra
ven en dan zoudt gij ook aan de hen
nen van de buren er niet de schuld van
behoeven te gevep.
Eene week later sprak de dame van
nummer 17 haar buurvrouw opnieuw
aan
Ik moet u nog voor den raad be
danken,dat wij onze kat beter moesten
behandelen, zeide zij.
Het doet mij genoegen,dat gij van
oordeel zijt dat die raad goed is ge
weest, antwoordde nummer 19.
Zonder uw raad zouden wij nooit
ontdekt hebben wat voor eep wonder
kat het is, glimlachte nummer 17. Se
dert gij er over gesproken hebt, heb
ik in het loodsje, achter (in mijn tuin
een paar mandjes voor haar klaarge
zet, om in uit te rusten, en er een paar
korreltjes gerst tusschen gestrooid. En
wat denkt ge dat er gebeurd is Se
dert dien heeft onze kat iederen dag
drie eieren gelegd.
Den volgenden dag zaten de hennen
van nummer 19 opgesloten in een kip
penhok dat zoo stevig met ijzerdraad
was afgesloten, dat zelfs een olifant er
niet doorheen zou kunnen breken.
't Was slechte tijd en Ali Baba be
sloot zijne zes vrouwen te verkoopen
op de markt, Hij spreidde daarom op
de marktplaats een tapijt uit, zette zij
ne zes vrouwen daarop, en begon met
trommelslag en groot geschreeuw de
menschen te lokken. Als er eene masse
volk aanwezig was begon hij de hoe
danigheden zijner vrouwen aan te
prijzen, en noodigde de menschen uit,
een bod te doen.
Doch, hoe hij zich ook heesch
schreeuwde, zweette, kuchte, kuchte,
met handen en voeten zwaaide en trap
pelde en zich nog meer op andere ma
nieren afjakkerde, en ofschoon er nog
maar meer volk bijkwam, niemand
wou een bod doen. Zoo besloot Ali
Baba in arren moede, toen de middag
zon zijn kalen schedel schroeide, afge.
mat en moedeloos zijn voornemen op
te geven.
Komt, sprak hij mismoedig tot
zijne vrouwen, komt, wij gaan naar
huis.
Maar als hij het tapijt wou afnemen,
stiet hij ploiseling eenen hevigen
schreeuw uit, en bleef als versteend
staan.
Bij Allah 1 riep hij uit. Wat moet
dat beteekenen Ml
De oogen puilden hem uit het hoofd.
Stom en bleek staarde hij de vrouwen
aan in ["plaats van zes, zaten er nu
negen daar.
itf
mii
ie t
Irtii
f,
g k
ed
L,
:rd
oni
t w
h<
'P d
