Bedevaart naar Lourdes - 6 VERVALLEN GROOTHEID. 03 Sooiale ïerzekerinosn 22 EN 23 JUNI 1913 Ta rap waren de uren tn dagon vervlogen ïn 't gezegende Lourdes. Wij gingen vertrek ken en andere namen dadelijk onzen post over. Bidden en waken' bij de gezegende 'grot. 'tBidden, den morgend van ons vertrek ging met minder aandacht, en 't ontbijt ne men in ons hotol vlotte ook niet. Wij waren te gejaagd en liepen te veel over en weer. Wat peist gij, al die pakkagie bijeensleuren en altijd vol achterdocht, heb ik niets verge len. Gelukkig zij die zich bepalen tot bet hoogst noodzakelijke. Eindelijk zijn wij reis- veeruig. 't Hotel geeft nog proviand mede voor den voormiddag en salut hotel. Wel bedankt voor 't geen wij bij IJ genoten heb ben, Wij waren tevreden over U, Hotel Beige et de Madrid, Als wij terug komen krijgt gij onze kalandizie nog, Nu den tram op en voorts naar de statie. Hier wederom geloop en gewoel. Onze trein van over acht dagen was nog dezelfde. Wij waren er dus thuis, want ieder Belg hoeft toch zijn deel in al wat den Staat toebehoort. Gauw ons pak en zak den trein in en wij genieten nog eenigo vrije oogenblikken. Om 6,25 ure luidt het vertrek en met tegengoesting stap pen wij in om Lourdes te verlaten. Wij wa ren er toch deze dagen zoo gelukkig geweest Nu verlieten wij Lourdes laDgs eenen ande ren kant, langs Pau om te Morcense terug op onzen weg to komen. Gelukkig gedacht, nu rijden wij nog eens nevens de wondere grot. Er werd gezongen, gejuichd, gebid en in stilte geweend van blijdschap en van aan doening, Velen lieten te Lonrdes een stuk hunner ziel. Een der eerste plaatsen die men tegenkomt is Betharram op twee on half ure van Lourdes gelegen. Eenige regelen hier over, omdat het ook een gekende bedevaart plaats is ter oer© van O. L. Vrouw. Menig een der bedevaarders van Lourdes gaan hier ook O. L. Vrouw een bezoek brengen. Volgens de legende vonden horders het beeld in de doornstruiken. De voormalige kerk word in 1569 door de protestanten in brand gestoken, doch het beeldje werd ge red en overgedragen naar Spanje te Tausle 'bij Saragossa.Daar zou het hedendaagschnog bewaard blijven. Lodewijk XIII herbouwde do Kerk en heeft een nieuw beeld aan de godsvrucht dor geloovigen getyevcn. De kerk is eigenaardig. De pilaren zijn zeer leeg en dragen de bogen in Hergeboorte stijl opge- trokken. 'tGewelf in hemcy&ch blauwe kleur, toont in eenige schilderingen't verhaal van vroegere bekomen gunstenBetharram ligt ook zeer schoon gelegen. Ecne schoone brug brengt u over de Gave van Pau. Wat bijzonder merkwoerdig is le Betharram zijn de Kalvarieberg en de 14 kapellen van den Kruisweg. Zij zijn in romaanschen bouwtrant. Sommige staties hebben tot 200000 franken'gekost en doen deze kruisweg doorgaan, voor de schoonste lib Frankrijk. Drij kilometers buiten Bethar ram kan men eeno schoone grot gaan bezich tigen. De trein volgt neg altijd de Gave die wij in Lourdes voorbij de grot hoorden kla teren en ruischon. Op 39 kilometers van Lourdes komen wij de groote stad Pau tegen. Pau stad van 33000 inwoners, is de hoofd plaats van het departement der beneden Zondag- mengelwerk. 51° Vervolg. Maar thans heetcn wij onze "buren met vreugde welkom in onzen huiselyken kring daar wij van hunne deelnoming in ons geluk overtuigd zijn Na dezo kleino, zonderlinge inleiding gedu rende welke do luitonant-kolonel op den drompul staan bleof om aan zijno vrouw en dochter den tijd te govon om zich te herstel len liet hij de gasten binnen, aan wier geluk- wonschon geen einde schoen té komen. En waarmedo denkt gij wel, mijne beeren en dames, dat ik mijn zeiven het moest geluk wensch vroeg dc luitonant- kolonel entrad met eene fiere houdingiu het midden van de kamer, zoodat bij van allo aanwezigen gezien kon worden on den ver- ©ischten indruk to weeg brongen kon. Daar natuurlijk geen mensch antwoordde, maar men hem sl&clits met nieuwsgierigo blikken aanstaarde, voer bij voort: Ja, heeren en dames, ik wensch mij zelvcn bet moest daarmede goluk, oenen schoonzoon te beko- mon, dio zoo bovon allo voordooien verheven als, do lieor Borgenstjcrna. In onzo dagen kan iedereen dio geld beeft, zich eenen titel aanschaffen maar nmt ooniedcr denkt zoo vaderlandslievend to zijn als hij. Borgenstjer- na heoft zich merk dat wol op, heeron en dames.pro forma nuvrter-leerlooior genoemd omdat tot.zijne nitgestrekfe bezittingen ook omio leerlooierij behoort. Ik beschouw dit als «enon vereerendon trok in do denkwijze v^o Pyreneên. 't Is eene aangename badplaats, 't Zacht klimaat trekt elk jaar vele zieken on vreemdelingen aan. Er valt bijzonder op te merken bet kasteel van Pau. Het hoorde vroeger toe, aan de heeren van Bearn en werd gebouwd in de XIV oeuw, 't beslaat uit 6 groote torens. Hier loefde Joanna d'Albret dochter van Marguerita van Val vis zuster van Frans I koning. Zij huwde An- toine de Bourbon en werd moeder van Hen drik IV. Na de dood van haren gemaal, koning van Navaira, ging zij lot de calvi nisten over. Zij vervolgde den kristenen godsdienst en heel de streek leed diep door hare godsdienstoorlogen. In het kasteel toont men nog de zaal, waar de heeren van den omtrek vermoord werden op orde van den graaf van Montgommery, omdat zij de ver dediging van 't bedrukte jvolk hadden opge nomen tegen de booze koningin van Navarra. In allo geval zij heeft in boosheid niet onder te doen, voor eene andere koningin van zelf den naam, waar onzcVlaamscbe geschiedenis melding van maakt, 't Oude Brugge kan er nog van getuigen. Pau wordt alle dagen nog eene schooner en schooner stad. Wat ook het hertje lust vindt men er. Schoono natuur, rijke hotels, prachtige wandelingen. Een heerlijk zicht geniet men or op do Pyroneën. Doch ons ijzeren peerd heeft r.u acht dagen gerust en spoedt met ons al verder en verder. Orthez op 40 kilo meters van Pau ligt ook op de Gave. Op te merken een oudo brug uit de XIII* eeuw met in het midden eenen wachttoren. Doch wij hobben reeds zooveel gezien op korto dagen dat men maar weinig meer buiten ziet. Ging ons in 't komen bijna niets ongemerkt voor bij, nu integendeel genieten wij meer stil huiselijk leven. Ieder vertelde al 't zijne over Lourdes, men toonde elkander de voordce- ligo aankoopen- gedaan. Ieder dacht de beste zaken gedaan te hebben en och arme, hoe veel klatergoud was er wederom niet aan den man gebracht. De mensch wil gefopt worden, en men leert best mot schade of met sehande. Puyo dat alzoo bijna ongemerkt voorbijschiet is een belangrijk kruispunt van ijzerenwegen. Daar waar wij weldra aanlan den is eene grootere stad met een elfduizend inwoners cn ligt op do rivier de Adour. Hoofdplaats van de eentonige Landes. Hout handel speelt er de hoofdrol dan ook. Zij die lijden aan rumathisme. flerecijn of soortge lijke plagen, kunnen hier verlichting beko men in de verschillende badon. Er zijn er in in keus. Warme en koude, zoete en zoute, water- en modderbaden volgens goesting én aard der kwaal. Tót hier worden soms opk eens duivendrachten gedaan uit België. Nu zitten wij wederom tusschen de bosschen vdn 't departement der Landes. Dikwijls reeds heb ik gelezen in boeken van de steltenloo- pors in d© Landes. Mannen en vrouwen loo- pen er op hoog© stelten, al breiden en al koewachten. Een lange stok dient hen tot steun en zit in tijd van rust of vermoeienis. Sommige, beweert men, doen alzoolOkilom. of 2 uren per uur. 'k Heb er geen gezien, 'k beken het rechtuit, 't Zou anders wel eene afwisseling geweest zijn, in 't eentoonig ver schiet. Hout en terpentijn zagen wij zooveel te meor. Kan het* andera. De Landes strekken zich uit, van aan de boorden der Garonn© tot aan die van de Adour op eene lengte van 200 kilometers. eenen ede1maD,en hond mij overtuigd (lat eenieder met mij zulk eene treffelijke handel wijze huldigt. Terwijl het gezelschap zijnen bijval wegens deze nieuwe soort van vaderlandsliefde te konnon gaf, stond Borgenstjcrna zwijgend aan het venster. Zijne wangen glooiden van een gevoel, dat aan schaamte grensde. Bij deze dwaze leugenaebtigo uitleggingen van den luitendnt-kolonel (loed hij zich de bitterste verwijten. In zijn gedrag jegens zijn schoonvader hadhij do wraaklust over zijne edeler gevoelens laten zegevieren. Ilij had zich van een van die knopen bediend, tot welko een waarlijk edel karakter maar zelden of nooit afdaalt en alzoo eene feil begaan tot welko bij zich zelvon niet in staat achtte. Hij werd echter weldra door het gezelschap als een dor hoofdpersonaadjes van den dag in beslag genomen, en Amalia's zoete woorden, zoowel als hare van zaligheid sohitterendo blikken verhandden spoedig de gedachten,die hom kwelden Eer men zich aan tafel zette, bad bij zijne gewon© bedaardheid geheel her kregen. XVI. MINA NEEMT DE BRUID IN DE LEER De vier weken tusschen de ondertrouw en voltrokking van het-huwclyk vlogen spoedig om. Do (lag van den eersten Mei wa3 aange broken, on reeds vroeg in den morgend had Mina, tegenwoordig mevrouw Lamm, aan de eenvoudige toilettafel van Ainalia plaats ge nomen, om den bruidkrans te vlechten. Ter wijl zij ioverig daarmee bozig was zong zij haar eigene melodie Wij vlechten u der. mnagdenkrans Uit zijde en viooltjes D3 VOLKSSTEM Men is blijde er daar te zijn en eindelijk] aan to landen te Bordeaux. Naaste keer wat over die stad, en een bezoek aan Parijs en wij zijn wederom thuis. LUC. -<%• De Siudiedag van Antwerpen. 'k Heb velo Congressen en Studiekringen bijgewoond, doch eene vergadering waar zóó grondig en ernstig eene kwestie bespro ken word als te Antwerpen op 9 Juni 1913, mocht ik nog nooit volgen. Juist daarom voel ik mij gedrongen om daarover mijn indrukken neer to schrijven; daar werd geleerd, daar werd overtuigd, daar werden bepaalde gedachten dieper in den geest gedrukt. De opvolging, de hoedanigheid, de kalme redeneering der sprekers droeg daartoe veel bij; en niet minder de bokwaamheidj,van het bureel, samengesteld-uit de Heeren A. Hen- derickx, volksvertegenwoordiger, Dr Nuyens en E. H. Opdeboeck. Maar kom, ter zake Do heeren Bouvri ©n W. Vereist leidden de bespreking in, door het wetsvoorstel op do Sociale Verzekeringen klaar, beknopt en zeer belangwekkend te doen kennen, zonder eene bemerking; de kwestie werd dus voor gesteld gelijk ze ter Kamer gesteld werd. Voorwaar een praktisch gedacht; beide spre kers bezaten hunne slof, en groot was daar door do belangstelling, van ai' het «erste oogenblik. o Mr X., van Gent, had op zich genomen de kwade kanton van liet voorstel t© doen uk zien; hij voegde erbij dat hij enkel zijn per soonlijk gevoelen meedeelde. Hij heeft zich van di© taak gewetensvol gekweten, d. w. i. hij heeft getracht, gelijk een echte advokaat^ alles zoo zwart mogelijk voor te stellen. Had hij do toehoorders mede? Eenigen ja; doch de meeslen verborgen na de morgend- zitling niet, dat de indruk hem veel meer na- dan voord6elig was. Waarom Vooral omdat hij verloren ge raakte in de kleine kanton, die alleen indruk maken op onnadenkend©, weinig nadenkende menschen; en vooral, omdat hij vergat, ver waarloosde, of onmachtig was om hel grond- gedaclit verplichting te bestrijden met door slaande, overtuigende redeneering. Toon heer II. De Bruyn, met zijn open ge laat, zijn vinnige oogon, zijn aaneengesloten rodeneering, opborrelend uit zijn gezond verstand en ingegeven door zijn goed, warm hart, snelkloppen# van liefde yoor den, werkman, dien hij zoo oprecht en zoo vurig bemint, toen R. Do Bruyn, zeg ik, den kri- ticlcer op het lijf viel en hamerde, hamerde met klank, toen stieten de aanwezigen ol- kandor aan en trokken beteekenisvol de lip pen samen, en zagen meelijden»! naar hem, die zoo ongenadigwerd afgetroefd met door slaande argumenten, met aaneengesloten redeneering. Elke slag was raak, geen stort vloed van woorden, maar overvloed van ge dachten, gezonde gedachten,gelijk De Bru^n er zooveel in voorraad heeft, als hij 's werk- mans belangen verdedigt. Men had gerust de, bespreking mogen slui ten; de grond lag vast; nog enkel deze gé- dachten bleven over. Gij springt kluchtig om mot uw© zijde en viooltjes, riep Amalia vroolyk lachen)!. Het is violotblauwe zijde Ja, gij weet er van hernam Mina, tér- wijl zij dei: neus een weinig optrok. Ik héb in mijn leven al zóóveel bruidkransen ge vlochten dat ik wel weet wat er toe behooijt. Begrijpt gij dan niet dat hier gecne zijde maar viooltjes bedoeld worden. Zoo hebt gij by gebrek van mirten of ander groen, bladeren van groene taf geknipt, zooals ik zelve meer dan eens bij zulke gelegenheden gedaan bob, als er niets beters voor handen was. Nu, liovo Mina,;maak u maar niet drif tig sprak Amalia, en vatte daarbij hot hoofd lnxrer vriendin tusschen do beide han den om een kus op haar voorhoofd te druk ken. Au, au, mijne krullen! riep Mina vol angst. Lamm heeft al zijne afgedankte Theo- loganton geplunderd, om mij papier voor papillotten te bezorgón. Ach,lieve Amalia lioe zeor wensch te ik dat do man dien gij krijgt, zoo goed mocht zijn als mijn Lamm. O neen, ik hegeer geen lam tot man, riep Amalta schcrseud uit, ik ben niet op die zoetsappige mannen gesteld. Dat verwonderd mij niet; gij wilt ze bobben, zooals gij ze gewoon zijt. Ik bon dik wijls genoeg hier geweest om te weten hoe de luitonant-kolonel soms raast, tiert, vloekt en gebreeuwd als een Turk, maar dat is iets dat mij juist niet aanstaat. llc ben overtuigd dat Borgenstjorna in zijn huis nooit raast, vloekt en tiert, evenmin als een Turk, dan als een Kristen. Ik houd hem vcor eenen man. dien zijne urouw be minnen en tevens den noodigon eerbied toe dragen kan. Eerbied Wat voor eerbied een mooi Zonder verplichting geen ernstige verze kering, want de vrij© verzokering gaf al te geringe uitslagen. 1,500,000 Werklieden verzuimen hunne plichten, zij moeten gedwongon worden om wille der ellende, armoede en ontbering, die door hunno schuld voortwoekert. Kleingeestig, nietsbeduidend, ongegrond, al die kleino kwade kanten. Niets houdt stand hij nader onderzoek. Bovendien, alle gezaghebbend© lichamen deden hunno uitspraak kennen Landsbond, de Christen Mutualiteiten, Onzijdige Bond der Mutualiteiten, Vlaamsche Mutualisten, Boerenbond van Leuven, Proostenbond van West-Vlaanderen, Belgische Volksbond. Al len treden toe; 't Volk staat in afwachting. Wij moeten vooruit 1 do beknibbeling komt te laat 1 Wij hoorden achter ons een ^werkman, bestuurlid «ener mutualiteit Zie, die ver staat het 1 welja, die verstaat het Mocht hij aanhoord worden, die flinke, overtuigde, oprechte volksvriend, jongen uit het volk, dio zich tot een der best© propagandisten der werkerszaak opwerkte M. Heymans van St-Niklaas, stelde zich voor alsof hij het vóór en het tegen ging wegen, en de juiste middelmate wou zoeken. Is hij gelukt Do Eerw. Heer Drijvers, di© na hem op trad. antwoordde op die vraag. Ook M. Heyman, die de zaak genegen scheenheoft integendeel meer kwaads gevonden dan goeds doch hij vergat zijn gezegden to sta ven, en hij vindt ook al niets bölors dan do wet maar te verdagen, d. w. z. te verwerpen. Bracht M. Heyman argumenten voor tegen de verplichting Wierp hij een der zware palen, door De Bruyn© vastgeslagen, omver? Hij raakte ze niet aan zelfs, en verviel in de kleine nevenkwestio's door X... zoo over vloedig aangehaald. 1 Nog instudeeren sprak Heyman. De vrijheid aanmoedigen voor ziekto en invaliditeit en dan afwachten. Hij vergat echter dat hij begonnen was met te zeggen 1. Wij hebben al brokjes van wolten genoeg. Wij moeten ernstige en heele wetten hebben. En hij vroeg verbrohhcling 2. Wij moeten do driedubbele verzekering invoeren En hij vroeg éen van de drieouderdomspensioenen alleen 1 Uit donzelfden mond koud en warm spu wen is nog al moeilijk, M. Heyman 1 Tus schen twee stoelen inzitten is zoer gevaar- dJjk De E. H. Drijvers, de kalme M. Drijvers, had een zonuwlrek om den mond toen hij begon hij was slecht, gezind, hij was niet tevreden. Hij haalde zijn papieren voor den dag, en mon voelde dat hij ging doorklap- pen. En hij klapte door ook 't Is nu 20 jaar geleden, sprak hij, dat ik de pen hiold in - 't Vlaamsciie Land katho liek dagblad van dien tijd. Juist dezelfde argumenten tegen de verplichting werden toen voorgebracht, geen enkel nieuw is er bijgekomen. En nadat we 20 jaar tijd ver speeld bobben, nu vraagt iedereen de ver plichting, die ik toon voorstond. Zoo zal 't weer gaan met de verplichting voor ziekte en invaliditeitsverzekering. Zal België dan altijd aan den staart moe ten komen Zijn de voorbeelden der andere dingWat meent gij eigenlijk daarmede vroeg Mina met een tamelijk spijtig gezicht, Zou men misschien vrees voor zijnen naam moeten hebbon Ik raad Lamm niet er met mij do proef van to nemen. Ik hecht aan het woord eerbied niet de beteekenis, die gij er in legtik denk aan geone vrees, neen in 't geheel niet. Doch het zal my ook nooit invallen, juist het tegen deel te doen van hetgeen mijn man wil want het zal mij steeds een genoegen, eene vreug de zijn hom halverwege te gemoet te komen ©n zijn wonschon te raden. Zeker, Mina, in geval ik eonen man kroeg die in verstand on beschaving voor mij onderdeed, dan zou ik misschien wel de baas moeten zijn maar zoo als bier de zaken staan zie ik, God dank in, dat het aan mij is te gehoorzamen. En dat maakt mij juist gelukkig want naar mijne overtuiging kan daar waar do vrouw do klem van het bowind in banden heeft geen waar huiselijk geluk bestaan. Zij kan geen man achten, dio niet inderdaad man is. Gij spreekt als een kind van twaalf jaar, sprak Mina, min of meor uit de hoogte. Is het dan een geluk to gehoorzamen, altijd te ge hoorzamen, niet te weten weikon voot men verzetten mag, den rechter of don linker, maar zich altijd te laten leidon als een© kreu pele gans. Ik behoef juist nog geene gans te wor den en wat het gehoorzamen betreft, zoo zou ik daarin ook niet blindelings te werk gaan zoo Borgenstjcrna iets verkeerds mocht vor deren. Ik hoop te zullen kunnen onderschei den, wio van ons beiden gelijk had. mooder heb ik znlko dingen zoolang te vorschuiven, ».«»e nat ze geene aan leiding tot ongenoegen meer geven, en dat hoop ik nooit uit hot oog te verliezen. landen dan niet voldoende En hier voegt mon er nog de vrijheid bij in de keuze der verzekeringsmaatschappij Waarlijk ik be^ grijp de tegenstanders der wet niet. 2.000.000 werklieden moesten vereekerd zijn. Nog niet 1/4 is verzekerd, voor 3/4 der Belgisch© werklieden zou de volstrekt© ellende, armoede, ontbering moeten voort duren, Neen, dat mag niet, en ik druk de vaste hoop uit, dat het niet zal zijn. Toen brak hij den Eerw. Heer Logge van Brugge af, om zijn artikel in de Gids op maatschappelijk gebied en hij deed dat zoo kalmpjes, maar zoo wel doordacht, zoo wel geredeneerd,zoo klaar voorgedragen,dat de laatste twijfelaar bekennen moost 't Is inderdaad zoo gelijk do E. H. Drijvers zegt do wet op do sociale verzekeringen, zal de schoonste zijn, die in België gestemd werd 't zou misdadig zijn, die niet te stemmen. Als laatste brok ter verdediging hoorden wij het gezaghebbend woord van Dr F. Van Cauwelaert, Volksvertegenwoordiger. Her halen wat hij zei, zullen we niet. Enkel stippen wij aan Verwerpt gij dit weisvoor» stel, wanneer zal er dan een nieuw voorko men Misschien als onze tegenstrevers eens meester zijn, maar wee dan ons katholieken, want, dan zullen wij dubbel betreuren, wat we nu, om bijzaken, willen verschuiven, zelfs verwerpen. Daar lieerschte in de zaal thans een andere geest dan dezen morgend. Mön zag nu de ware strekking van hot wetsvoorstel men voelde de noodzakelijkheid der wet, men was voldaan, overtuigd. Heer W. Vereist trok een besluit uit dit alles 1° Aan het Staatsbestuur melden dat de studiedag wonschle liet wetsvoorstel spoe dig tot wet le maken. 2° Het volk doen kennen wat de wet zal eischen, overal nieuwe mutualiteiten slich ten en de bestaande verbeteren. Hij verklaarde dat hot volk de wet geest- driftig begroette na een eenvoudige en klaren uitlog. De bemerkingen der Eerw. Heeron Kem peneer en Bernaerts lieten het wetsvoorstel best aan, doch hadden voor doel verbeterin- gen toe te brengen de eerste vroeg wijzi* gingen met het oog op de vakvereenigingen, de andere met het oog op d© vrouwen* mutualiteiten. Daarna was die Schoone leerrijke studie dag afgeloopen. Met reden mocht Dr Nuyens do redenaars bedanken. Hoffelijk was dei bespreking goon enkel bitsig woord ijverdl gewisseld, geen enkel, en toch was de bespreking vinnig. Het doel van den Studiedag werd vólko men bereikt hot wetsvoorstel werd' ingestu deerd, gewikt en gewogen in zijn geheel en in zijn hoofddeelon, en wi© gansch de bespre king gevolgd heeft is niet naar huis gegaan zonder bepaalde opinie. Wie tegen het wetsvoorstel bleef is niet t© bekeeren, en zij die heengingen, het wets ontwerp genegen, vinden in de gevoerde bespreking overvloedige stof oin die opinie niet nicer te doen wankelen. Spijtig, dat geen snelschrijver alles heeft opgenomen. 't Ware de moeite woerd om het in zijn geheel in druk togevon. Veritas. Nu, ik geloof, dat gij er ook zeer wel aan zult doen. merkte Mina aan. Uw bruidegom ziet er mij geenszins uit als eene kat, die men zonder handschoenen kan aanvatten. Ik moet u in tusschen als vriendin radon, ten minste een weinig uwe waarde als vrouw te handhaven.Zie maar hoe ik met Lamm omga, en zeg, of gij ooit een zweem van eerbied bij mij bemerkt. Neen ik weet beter hoo ik met hem omspringen moetLamm neemt nooit eenig besluit zonder mij vooraf te raad plegen, en hij is onuitputtelijk en don lof van den vlijt, den iever en liet verstand van haar die hem zooveel genoegon en geluk bezorgt. Ik zou wel eens willen zien, hoe de manneu hot zonder ons stelden. Het zou er fraai uit zien, zoo wij eens eenen enkelen dag niet voor den pot zorgden zij zouden in de keuken een lief figuur maken Neen, Amalia wees geen kind Dat dio vrouwen eerbied voor hare mannen hebben, die haar huishouden niet woten waar te nomen wie echter, zoo als gij en ik, dag aan dag veertien ellen lin nen kan weven wie zyn garen zoo fijn weet te spinnen (lat men er in de fabrieken niets heoft op aan te merken in een woord wien alles zoo flink van de hand gaat, als met u en met mij het geval is die kan daar buiten; geloof mij, dio bohoeft geon eorbied te hebben. Zulke vrouw heeft niet alleen de vrijheid, neon, zij heoft ook het recht den neus even hoog op te steken afs haar man. En wat ik hier uit do vglheid van myu hart zeg, zal mijne meening blijven tot aanehet einde mijner dagen. Ik dank God, dat Lannn is, zooals hij is. Wordt Voortgezet.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1913 | | pagina 6