LEEF'
uw
LEVEN
A LL E R L EI
r voor de inhuldiging der nieuwe mis-
faertien dagen-te voren scheepten de
iters te Bergen in. Te Christiania ging
itoor Kjëlstrup te scheep mét zijne
iter, en ook de mijne, die zou helpen
je stofleering der nieuwe pastorij,
u boord der beide stoombooten was al
geladen wat tot de nieuwe missie be
nul was.
[Ids welgelukken tot hiertoe had de
ede van den geest der duisternissen
trewekt.
Rauwelijks had de stoomboot waarop
stoor Kjëlstrup medereisde de haven
b Christiania verlaten, toen een ge
ldige storm losbrak. Bergen van wa
terden opgezweept en slingerden het
lip op de baren heen. Ten laatste ge-
ikte de kapitein in een binnenland-
ten fjord en het schip landde goed aan
Aren dal.
De Zusters die uit de haven van Ber
il zeilden hadden een tragischen over-
art. Zoodra zij de haven van Christian-
id buitenvaarden, brak de woedende
nu los. Zoo schrikwekkend was liet
iaan dat het schip op alle oogenblik-
d in gevaar was tegen de kusten aan
k geslagen te worden.
De arme Zusters, meer dood dan le
id, klampten zich aan de meubels van
salon vast, die op en neer dansten,
feeder, zegde een der jongere Zusters,
pu wij God bidden dat Hij toch de
oone hospitaalbedden zou redden
it, hoe zouden de Zusters, die ons
>ten opvolgen, nog zulk schoon bed-
oed vinden
rod, die aan de baren gebiedt, had
smeekend gebed zijner bruiden ver-
rd en bedaarde den storm. Daar is
|ndal in de verte riep de kapitein.
Idank, wij zijn gered! Een half uur
pr zeilden zij de haven binnen,
te kapitein, vooraleer den voet aan
1 te zetten, zegde tot de Overste
iod heeft een mirakel gedaan Wij
psten nu allen in het diepste der zee
raven liggen. God zij gedankt.
laai nog was de woede van Satan
bedaard. Wanneer de Zusters eene
re uur in hun nieuwen thuis waren,
on het te donderen dat hooren en zien
j vergingenhet nieuw huis scheen
ijne grondvesten te beven en de Zus-
riepen uit Dat is het einde van
wereldStraks valt het huis in»,
een andere. De overste trachtte ha-
ïedezusters te bedaren; zij allen ba
rnet vurigheid en na verloop van
■half uur was de storm uitgewoed,
it nog had men te Arendal zulk een
er beleefd.
ine week later ging ik zelf te scheep
Christiania.
et weder was uitermate slecht de
n-sloegen over de kaaien. Mijne
eters wilden mij de reis doen uitstel-
Docli de dag der inhuldiging was
gesteld kost wat kost moest ik de
aangaan. Ten andere de stormen
ben geen ander uitwerksel op mij dan
i eetlust op te wekken, en mij nog
rhumatisme te veroorzaken,
'e vertrokken dus... en we landden
ikkig aan te Arendal.
?n nieuwe klok was in den kerkto
opgehangen daar luidde het An-
s voor de eerste maal sinds vier
ren.
ranneer de katholieken der stad en
omliggende eilanden deze vreugdige
o hoorden weergalmen, weenden zij
vreugde.
den namiddag deden wij de wij
der nieuwe statiën van den Kruis-
van het beeld der Onbevl. Maagd
au den H. Frauciscus-Xaverius, pa-
der nieuwe parochie,
dag der kerkwijding brak aan.
•t deze plechtigheid hadden wij al
wereldlijke overheden en het puik
stad uitgenoodigd. Het was een re-
chtige koude dag en wij verwacht-
alleenlijk een klein getal geloovi-
r Doch, tot onze groote verwondering
1(1 reugde, waren al de overheden te-
1 roordig. De gouverneur der provin-
de eerste rechter, de burgemeester
policiekommissaris
het zien van. zulk een machtige
Wering, beklom ik den predikstoel
'eu zin der plechtigheden uit te leg-
toonde hoe redelijk de Katholieke
te werk gaat, en hoezeer zij ver-
'Van de kleingeestige kerk die de
Wanten in hare plaats gesteld lieb-
Ik voegde er bij dat, moest Katho-
Kerk zoo kleingeestig zijn als de
Itanten het beweren, ik de eerste
sou om haar den rug toe te keeren;
jde nog dat het de Katholieke Kerk
he aan Noorwegen vijf eeuwen van
laving en glorie verschaft had dat
|ae Noorwegers hun geloof ontsto-
'aren, dat de moederkerk hare af-
r{.'wdene dochter niet vergeten liad.
|s jdigde met gebeden te vragen op-
"oorwegen tot liet katholiek geloof
voorvaderen zou terugkeeren.
hl woorden werden gretig aan-
,en menige traan werd af gevaagd
dwongen. Neen, Noorwegen heeft
bristus niet verzaakt de meeste
Iers zijn in den grond katholiek
het te weten.
installatie van den pastoor en de
van het hospitaal waren niet
ii aandoenlijk. In eene der zalen
I 'et hospitaal hadden wij de over
's [tot een banket uitgenoodigd. Al-
at 'antwoorden onze uituoodiging en
H *n geestdriftig den heildronk toe
n ik voorstelde aan Paus Pius X en
zoning Haakon VII.
De gouverneur antwoordde en wensch-
te de nieuwe missie geluk; een bijzonder
woord stuurde hij toe aan de Eerweerde
Overste der Zusters.
Eenige dagen geleden zegde mij een
protestant:
Monseigneur, ik moet u zeggen dat
ik u zeer dankbaar ben omdat ge ons een
katholiek priester geschonken hebt.
Wanneer mijne dochter tot den ka
tholieken godsdienst overging, weende
ik bittere tranen. Doch sindsdien was ik
bevreesd dat zij bij gemis aan geleider
in haar geloof zou wankelen. Nu is dit
gevaar voorbij.
De vrouw van het stedelijk hospitaal
sprak den lof uit (Ier katholieke Zusters
en eindigde met te zeggen: Gezegend
zij de dag waarop de moederkerk ons
deze maagden zond om ons te toonen
door de vruchten hunner werking, dat
het Christendom de ware godsdienst is.»
Ik heb het weeral moeten hooren, dat
beroemd gezegde...
Gisteren nog.
Een jong meisje stond te wachten in
mijn bureel en wierp mij dat naar den
kop. Zij stond daar met haar blauwe
oogen, haar gezwollen voorhoofd, haar
gehekeld haar, onbeschaamd... met vuur
m 't oog... kwaad en woedend om haar
mislukt huwelijk
Ik zal tot met Pasclien.nu wach
ten zegde ze.
En dan
Dan?... Hare dunne lippen trok
ken nog dunner samen, en zij steunde
op ieder woord
Des te erger indien ik niemand
vind Maar ik wil mijn leven leven
't Is te zeggen
Ge weet wel wat
Inderdaad, ik weet het maar al te wel.
Dat gezegde klinkt u overal in de
opren tegenwoordig.
Dat is de bloem van de nieuwe weten
schappelijke en nuttigheidslievende ze
denleer Leef uw leven... volg uwe
vreugde in!...
Gij hebt verstand?... Ge moogt het
ontwikkelen, zooals ge wilt!.,, en met
al wat ge begeert
Gij bezit wilskracht?... Dat zij om
verwerpe al wat uwen weg verspert i
Gij hebt een hert?... Dat het zich
schenke aan alles wat u aanstaat
Uwe zintuigen?... Dat deze ook geen
verstekelingen en verstootelingen we
zen binst uw leven... Zij ook mogen van
't leven genieten!...
Leef uw leven
't. Is te zeggen: menschelijke boom,
groeit!... wordt grooter en grooter!...
breidt u uit
Achteruit alle verbod Achteruit gij
hovenier; die de hemelhongerige takken
afkapt... die de gulzige twijgen snoeit...
die de afgehaakte stengels naar eenen
vastgestelden zin doet opstijgen... die al
het plantensap bijeen verzamelt en het
in die heerlijke vruchten overzet!...
De boom leeft voor den boom... en
niet voor zijne vruchtDe mensch leeft
voor den mensch...
Noch de godsdienst, noch de even-
mensch, noch het goed, noch de maat
schappij, hebben het recht eene hinder
paal te stellen aan zijne neigingen en
lusten.
Noch God noch meester!...
Kent ge het voorschrift?... Het be
stond reeds voor de wereld geschapen
Zijn leven leven.
Dat wordt hedendaags door schouw
burgen en romans en ronfans aangepre-
dikt.
Ziehier wat ik, korts geleden, las in
eene gazet, die nochtans er op groot gaat
niets onzedigs te schrijven.
Er was spraak van eene kleine schuch
tere buitendochter, bestemd tot een bur
gershuwelijk,zooals haar moeder, groot
moeder eu voorouders hadden aange
daan.
Ja, maar eene stille haardstede, een
werkzaam echtgenoot, en vele op te voe
den kinderen wachtten haar. Peinst ge
datGe zijt er wel mee.
Ik lees zonder een letter te verande
ren
De kleine witte gans (het burgers-
dochtertje) is een schoon vogeltje met
heel wat andere pluimen, geworden. Zij
wint 22.000 fr. per week a. u. b. Zij be
zit een groot huis in stad, een auto, een
kasteel op den buiten, een kostelijk hals
sieraad van perelen... Zij kan dansen en
zoo wel, dat ze nagevolgd wordt en zelfs
welhaast geëvenaard. Zedenleeraars zul
len van haar gewagen in niet al te voor-
deelige bewoordingen... Maar waartoe
mag dat wel dienen? Juffrouw X
maakt weinig kas van al hun zeggen en
babbelen zij leeft haar leven vol
gens de academische zedenleer, de offi-
cieele zedenleer en zij moet over niets
berouw gevoelen, want zij heeft geenen
lijd verloren en heeft geen danspartijtje
gemist.
De wijze zal misschien inbrengen dat
die vrouw niet gelukkig is Wat weet
hij er van?... Zij is voorzeker gelukki
ger dan eene menigte eerlijke vrouwen.
Verzekert de deugd wel het geluk?
Wat besluiten Dat men geen staat
mag maken op die buitendochtertjes, en
dat op onze dagen van bevallige kiesch
lieid en sierlijkheid, eene vrouw map
spotten en lachen met het wat zal men
van mij zeggen ten minste wanneei
zij 22.000 fr. per week verdient...
Tot overmaat van dwaasheid, zijn er
vele treffelijke menschen die, na zulke
dwaasheden gelezen en gesmaakt te heb
ben, ze overhandigen aan hunne vrouw
en zelfs aan hunne dochter zeggende
Lees dat eens... 't is zeer aardig!...
De schitterende groote lieeren van
Versailles spraken ook zoo in 1789. Twee
jaar nadien, mochten ze hun hoofd in
den bril der vaderlandsche guillotine
steken om het door het beulsmes te laten
afhaken.
Maar zij wisten dat alles niet wat men
nu weet!... Immers zulke vroegere ge
vallen hadden nog nooit plaats gegre
pen
Terwijl de burgers der XX® eeuw van
-dag' tot dag' verwittigd worden
En nevens dat schromelijk artikel, op
dezelfde bladzijde van die gazet, waar
van ik u een uittreksel kom voor oogen
te stellen, stonden er vier verderfelijke
lichtprenten de portretten van twee
vermoorden en van twee zelfmoorde
naars. Volgende blad andere akelige
lichtprenten: een jong meisje doodt door
een revolverschot hare moeder en den
vriend van hare moeder...
Doch die armzalige menschen zien niet
klaar genoeg om te bespeuren de nauwe
betrekking die bestaan tusschen het ar
tikel: Zijn leven leven en het bloed
dat daarnevens in de andere kolom des
dagblads vloeit.
Want, ge ziet van hier, er bestaat
meer dan zoo een misloopen burgers-
dochtertje
De werkman, gebogen onder zijnen
zwaren arbeid... de bediehde met. zijn
gering loon, die dagelijks zijn patroon
ziet rijker en rijker worden, en nagaat
de bekoorende omloop der blauwe bank
briefjes... de kleine modemaakster, de
soldaat in de kazerne^ als de gedoemden
der aarde, om zoo te zeggen, zij insge
lijks, en meer misschien dan de misloo
pen burgersdochter, zouden het recht
hebben op te rijzen en hun deel van zulk
geluk, zelfs zonder dans of sprong, te
eischen.
Eu alsdan, zal liet de pikdonkere
nacht worden... ik wil zeggen de inloop
au den overwinnenden moordenaar, de
inval, de diefte, de wildemansstaat...
veel meer nog dan in de eerste eeuwen,
dan wanneer de herders volkeren kalme
en geloovige menschen waren.
En dat begint reeds!... Men wan
trouwt iedereen een groot getal kleine
eigenaars kochten revolvers en wacht
honden, eu wanneer men in eenen trein
stapt, is men niet meer zeker zich wel
haast, met. een mes tusschen beide
schouders zich op de spoorbaan terug te
vinden
G walgelijke schijnheiligheid van het
off'icieele journalismus.
Het zal voorzorgen nemen en groote,
om de slechte betrekkingen tusschen
landen of staten niet te verergeren en
al gekkende en lachende wekt het de
ergste hartstochten en driften op... op
voorhand reeds worden alle zedelijke
laf- en laagheden verrechtveerdigd...
het dwingt zijne lezers een dierlijk
droombeeld of ideaal op... het moedigt
ze aan om, hun volledig rantsoen van ha
ver en liefde, van het leven te eischen,
en daarbij mankt hun wijs en stelt ze
gerust wanneer ze gansch den beker tot
op den bodem geledigd hebben.
Over jaren moest ik een voorname
wijnhandelaar de laatste HH. Sacra
menten toedienen. En nadat alles goed
van stapel was geloopen wees hij mij met
zijne krachtelooze hand naar den kelder:
Er liggen daar nog 1200 flesschen
wijn!... mompelde hij met stervende
stem.
...En ik moet van hier vertrekken,
zonder dat alles leeggedronken te heb
ben
Hij sprak nog toen de dood hem tot
voor Godes rechtbank slingerde.
Ik gevoelde een zelfde indruk bij het
lezen van dat hooger aangehaald arti
kel... en nog meer met het te zien lezen
in tramways door weerlooze arme dut
sen.
En er zijn nog katholieken die twij
felen aan de noodwendigheid van een
door en door christen en katholiek dag
blad!... van dat dagblad dat iederen
morgend rekening houdt van 't Evan
gelie, steunt op 't Hert. van den Meester
die zegde Die zijn leven bemint, zal
het verliezen
(Naar PIERRE TERMITE.)
OOK EEN ZUIGELING.
Hebt gij die vrouw wat gegeven?
't Komt niet in mijn hoofd op. Dat
mensch bedelt voor haar zuigeling en zij
heeft er geen.
Ja, ziet ge, ik ben haar man en die
noemt zij haar zuigeling omdat ik alleen
dun voedsel kan verdragén.
Twee Duitschers willen de Luxem
burgscke grens ovej;. Bij de douane ge
komen werd hun gevraagd of ze ook al
coholhoudende dranken bij zich hadden.
Ja, was het antwoord, ieder twee
flesschen wijn.
En waar zijn die
In ons lijf, klonk het.
De belastingbeambte sloeg zeer ern
stig zijn tarief boek open en las:
Wijn in vaten, 25 frank in ezels
huiden, vrij.
In orde, heeren, vervolgde hij, op
ziende, gij kunt doorgaan.
STAATSLOTERIJ.
Twee buurvrouwen spelen samen in de
Staatsloterij. Bij het nazien van de trek-
kingslijst zegt de eene tot de andere:
Wij zijn niet bij de nieten en ook
niet bij de watten.
Spiegels kwam bij den schilder en be
wonderde een portret, dat op een ezel
prijkte.
Verduiveld, zei Spiegels, wat is dat
schoon geschilderd. Maar waarom zoo'n
leelijk model gekozen.
't Is mijne zuster
O verschooningTen andere, ik
had het moeten bemerken, zij gelijkt u
x
KORT EN BONDIG.
Nellie, doctor De Veer heeft zich
bereid verklaard, u de schilderijen op de
tentoonstelling van moderne kunst te
verklaren misschien verklaart hij u
in zijn verstrooidheid meteen zijn liefde
wel.
x
Nagels kwam een koppel tegen op
wiens bruiloft hij twee jaar te voren aan
wezig was.
Nog geen kleintje vroeg hij, na de
gewone beleefdheidsgroeten.
Neen, antwoordde de man.
En mevrouw ook niet? vroeg Na
gels heel ernstig aan de echtgenoote.
x
KINDERLIJKE VRAAG.
Kleine Betsie en haar mama zaten aan
het ontbijt. Een van de lekkernijen wa
ren sardines en mama achtte het ver
standig er eenig« nuttige beschouwin
gen aan vast te knöopen.
-Deze vischjes kind, begon zij met
mendelijke stem. worden dikwijls door
groote visscken gegeten.
Betsie keek een oogenblik met stom
me verbazing naar de sardines, en mama
dacht, dat zij bezig was deze wijsheid te
verwerken.
Maar plotselings vroeg de kleine:
Maar mama, hoe krijgen de groote
visschen dan de blikjes open
ZOO HAD HIJ HET NIET BEDOELD.
Een zeer dikke dame, die op zekeren
avond een groot gezelschap te gast had,
wendde zich tot een groep jonge man
nen, die dicht bij haar stonden, en vroeg
glimlachend.
Mag ik een van de heeren om een
glas water verzoeken
Verscheidene der jongemannen snel
den weg om aan het verzoek te voldoen.
Een hunner, die bijzonder vlug was,
slaagde -er in het eerst de tafel te be
reiken.
Terwijl hij de gastvrouw het glas wa
ter overhandigde, maakte zij hem een
compliment over zijn vlugheid.
Och, dat beteekent niets, zei hij.
Daar ben ik aan gewoon. Toen ik nog
een jongen was, mocht ik vaak in een
circus of beestenspel water voor den oli
fant aandragen.
Eerst toen hij de uitdrukking op het
gelaat der gastvrouw zag en het alge
meen zwijgen opmerkte, begreep de jon
ge man, wat hij gezegd had.
x
PR ACTISCH.
"V rouw. De dokter heeft me aange
raden naar een badplaats te gaan. Waar
zou ik heengaan
Man. Naar een anderen dokter.
x
STIJLBLOEMPJE.
Casimir schrikte zoo geweldig, dat
zelfs zijn schaduw op den muur ver
bleekte.
BIJCELOOVIC.
Hij. Werkelijk, ge hebt veel noo-
dig, Lize. Als ik de rekeningen nazie,
heb ik nu al sinds verleden jaar dertien
hoeden voor u betaald.
Zij. Dertien? Goede hemel, Jan,
dan moet ge me er gauw nog een bij
koopen
ENFANT TERRIBLE.
Jantje wil zich absoluut niet meer
door zijne tante laten kussen. Toen tante
hem hiervan de reden vroeg, zei hij:
Pa zei onlangs, dat u een vergiftig
mensch zijt
x
EXAMEN-ANTWOORD.
Professor. De beenspieren van de
zen patiënt hebben zich samengetrok
ken, zoodat het eene been veel korter is
dan het andere, zoo komt het dat de
patiënt hinkt. Wat zou u in zijn geval
dóen
Student. 1 Ook hinken.
x -
BEGREPEN.
Ziet u, zei de jonge schrijver tot
den boekbinder wien hij zijn eerste
werk te binden, had gebracht, ik zou den
band graag in overeenstemming hebben
met den inhoud.
Heel goed, mijnheer, was het ant
woord, ik zal het in kalfsleer binden.
x
EEN GOEDE AANBEVELING.
De jongen, die bij u gewerkt heeft,
wil zich bij mij verhuren. Is hij kalm.
Ja, heel erg. Als hij nog iets kal
mer was, dan was hij roerloos.
DEVOOT.
B. Is er al iets anders bekend, om
trent de ongesteldheid van den baron?
D. -Ja, de geneesheeren veronder
stellen dat zijn Hoog Edel Geboren lever
niet in orde is.
x
OOK EENE HUWELIJKSVRAAC.
Heer Pieters tot jufvrouw Peeters
Mejufvrouw, zoudt ge in 't vervolg
uwen naam met i niet willen schrij
ven
x
EEN BEDEKT AANZOEK.
Hij. Heusch, juffrouw Ellie, u lijkt
als twee druppels water op
Zij. Welnu, op wie?
Hij. Üp mijne aanstaande vrouw.
EEN WEDDING.
Drie Fransche jonge dames, tot de
groote stoefferij belïoorende, kwamen op
het denkbeeld, eene wedding aan te gaan
wie zich het snelst zou kunnen kleeden.
Die de wedding won, deed dit in den
buitengewoon korten tijd van twee uur
en dertien minuten.
x
Sissen, zei de juge, hoe zijt'gïj^an
die blauw oog geraakt?
Ik ben uitgeslibberd, menheer, zei
Sissen, en 'k ben op mijnen rug geval
len
Ja maar, zei de juge, uw gezicht
en staat toch op uwen rug niet
Neen, menheer, zei Sissen, maar er
lag nog eenen boven op mij
x
SNUGGER.
Zeg eens, Dirk, werd op een kan
toor gevraagd, gaat gij eens kijken op
wat voor dag de 1° Januari 1914 valt.
Dirk (na lang zoeken). Dat kan ik
niet zien, de almanak houdt op bij den
81® December 1913.
x
KLEINE VERGISSING.
Een heer (die gemeubileerde kamers
zoekt, wordt door de juffrouw rondge
leid). Hij staat verrukt over wat hem
te huur wordt aangeboden.
"Kijk, dat is nu eens een flinke groo
te kast. Hier kan ik heerlijk mijn klee-
ren hangen en -nog andere dingen.
De juffrouw (ten hoogste verontwaar
digd) Mijnheer, dat is geen kast, dat
is een zitkamer.
x
OPMERKING.
Weet ge waaraan Van Rulpen mij
doet denken, als hij zoo mooi gekleed
is
Wel?
Aan een mooi etiket op een leege
flesch.
x
EEN PRACTICUS.
Wat, juffrouw Smits bevalt u?
Ja, ze heeft een zeker iets
Druk u toch in cijfers uit.
x
ARME MAN.
Meneer ('s nachts erg onder den in
vloed thuiskomend.)
Hé, vrouw, houd toch op met dat
gekijf'is het geen straf' genoeg voor
mij, dat ik u altijd dubbel zie, als ik uit
de sociëteit kom
x
VERKORTE GANG VAN ZAKEN.
Gast (tot kastelein). Geeft u dien
bedelaar een borrel, in plaats van een
aalmoes
Kastelein. Zeker, waarom zou hij
mijn geld ergens anders verteren
x
Dame. Ik vind mijn portret weinig
gelijkend.
Schilder. Ja, maar gij hebt ook ge
zegd, dat het mooi moest worden.
x
Marie. Ik vind Karei een heerlijk
danser, hij danst zoo licht.
Anna. Als ge hem wat beter kent
zult ge wel merken, dat hij heelemaal
erg licht is.
