m 4 Eene honderdjarige te Heldergem-hij-Aalst DeVergiffenis van den Monnik Een ongelnksschij De schat Jer Familie Trouwen en... Roall Mev. ALEXANDRINA PERDAENS 1813 September 1913 Zondag en Maandag, 7 en 8 Septem ber, is heel Heldergem in feest, ter ge legenheid van den honderdsten verjaar dag van vrouwe Alexandrina Perdaens. Alle inwoners, groot en klein, rijk en arm, hebben het hunne bijgedragen om de feestelijkheden zoo luisterlijk moge lijk te maken. Wij laten hier ten andere het programma volgen. Zondag, 7 September. Het feest zal om 7 ure aangekondigd worden door het luiden der klokken en kanon geschut, 's Avonds, om 7 1/2 ure, Fakkeltocht door de schooljeugd en uitvoering van het feestlied. Maandag, 8 September. Om 8 3/4 ure, Optocht naar de kerk. Om 9 ure, Plechtige dankmis in de parochiale kerk. Om 10 ure, Ontvangst van de jubila- risse ten gemeentehuize en aanbieding van geschenken. Om 12 ure, Ontvangst in de pastorij. Om 3 1/2 ure, Prachtige stoet met praalwagens en muziek. De eeuwelinge zal den stoet vergezellen. Om 6 ure, Uitvoering der feestcantate en andere Ylaamsche liederen. Om 8 ure, algemeene verlichting en vuurwerk aan de kerk. Men had gedacht dat het programma wat zwaar geladen zou geweest zijn voor de jubilarisse, doch deze heeft het oprecht nog goed op. Zij is nog flink en wel te pas en hoopt wel, geen enkel nummer van het feest programma over te slaan..r... Komt allen, allen aan mijn hart, dat zooveel troost en opbeuring vindt, door uwe grootmoedigheid. Indien ik sterf, ben ik zeker, dat gij mijne nage dachtenis zult wreken. Sterven, gij riepen de jongelieden uit. Mag ik den smaad aannemen van zulk eene beschuldiging, de vlucht ne men voor de rechters Gij moet het, antwoordde Bartho- lomeo Roman, met eene ernstige stem. Gij vlucht niet, gij gaat slechts uit den weg voor eene gebiedende noodzakelijk heid. Indien gij Madrid niet verlaat, zijl 1 gij verloren. De dood van dona Mercedes heeft reeds rechts en links van u doen 1 spreken, het begin van onderzoek heeft reeds plaats gehad, uw vertrek zal even- 'ens spoedig bekend worden. Het is ook ie verwachten dat dit ongeval ter oore komt van hen voor wien gij u opoffert. Ja, mijnheer. Daar komt het bij, zegde Miguël, i at een van ons zich kan bezighouden met het opsporen van Lello Lelli... ik indien gij wilt. Ik zal Spanje en Frank rijk doorreizen, ik zal Italië van stad tot stad doorzoeken en ik ben zeker, dat i .k den vervloekten Italiaan zal vinden. Ik zal hem tot bekentenis dwingen, ik beloof' het u. Vernietig niet zelf het werk, met zooveel inspanning door ons j opgezet. Weiger de hulp van uwe leer- lingen, vrienden en kinderen niet. Ver berg uw bestaan tot dat het geheim van uwe onschuld en uwen heldenmoed aan het licht zal zijn gekomen. God heeft het wonder van zulk eene ontspanning niet begunstigd, opdat gij er de kansen en voordeelen van zoudt verliezen. Gij hebt gelijk, het is een wonder. Neem het dan van den hemel aan, meester, zegde Pablo. (Wordt voortgezet.) (31,tc Vervolg.) Ja, meester, voor eene groote zaak, zijn land, zijn koning en God verdedi gende, maar gefolterd te worden om eene misdaad, waaraan men onschuldig is, maar de boeien te dragen of zijn hoofd op een blok te leggen, het is verschrik kelijk, niet slechts voor hem, die de marteling ondergaat, maar ook voor hen aan wie hij de wroeging nalaat, het bloed van een onschuldige gestort te hebben. Indien de rechtvaardigheid al hin kend is, zij komt toch altijd tot haar doel en wanneer zij de laatste sluiers verscheurt, wanneer zij den waren schuldige toont, met welk een gevoel van medelijden en ontzetting herinnert zij zich dan den onschuldige, die zij trof. Ziedaar, wat wij niet wilden, wat wij niet hebben verdragen. Wij moesten alleen handelen, daar niets u zoude hebben kunnen bewegen onze medeplichtige te worden. In min der dan een uur waren alle leerlingen van de groote ateliers van Madrid bij een. Ieder legde de hand op eene reli kwie en zwoer het diepste stilzwijgen te bewaren over wat ging plaats hebben. Hij, die dezen eed zou geschonden heb ben, moest voor aller oogen beroofd wor den van den adel der kunst, waarop wij allen zoo fier zijn. Wij eischten dezen eed en toch zou eene belofte voldoende geweest zijn. Het was Castello die het woord nam, en ik verzeker u, dat hij niet alleen uw lof sprak maar ook uw portret schilderde in welsprekende be woordingen. Niet een der dappere jongelieden, waaruit onze school bestaat, weigerde zijne hulp het plan was algemeen, de leerlingen van Alonzo Cano, van Velas quez en Murillo waren op dit uur broe ders. Brave borsten, riep de artist uit. Miguël ging hierop voort Gij hebt gelijk het zijn brave bor sten. Men kon er niet aan denken, uwe bevrijding te beproeven, indien gij in de gevangenis waart, waar het zoo moeilijk ontkomen is. De tocht, dien gij moest doen van uw huis naar de gevangenis, bood eeni- ge kansen van slagen aan. Maar wij be grepen dat de tegenwoordigheid van se renade-gevers slechts een uiterst zwak ke hulp kon zijn, het rijtuig, dat tot bar- rikade diende, bood evenmin veel zeker heid. Wij konden er niet aan denken een bloedig gevecht aan te gaan, het bloed om uwentwille gestort, zou on6 af grijzen hebben ingeboezemd, en in geval van neerlaag, want bij dergelijke on derneming moet men alles voorzien, ook de neêrlagen, zou dit bloed het gevaar verdubbeld hebben, waarin gij u reeds bevondt. Men moest de justicie slaan met haar eigen wapens, de gewapende macht door de ongewapende, en aan echte al guazils onechte alguazils tegenover stel len. Het is goed overal vrienden te heb ben. Ik heb meer dan eene dekoratie ge schilderd voor de schouwburgen, waarop Lopez de Vega en Calderon hunne mee sterstukken deden spelen. Ik begaf mij dus naar den bestuurder van dezen schouwdurg, ik vertelde hem dat wij onder ons eene zeer aangename komedie moesten spelen, welke voor titel had le Corrégidor en dat hij ons daarom een dienst zou doen, wanneer hij ons de kostumen leende, welke wij noodig hadden, dat ik mij. ter vergelding van dezen dienst, ter zijner beschikking stel de om de schets te maken van de eerste dekoratie, welke hij lust zou hebben mij toe te vertrouwen. Hij willigde mijn verzoek met dank in. Een uur later had den wij alles bijeen wat noodig was om twintig alguazils, die bereid waren om voor de zaak, welke wij zouden verdedi gen, zich te laten dooden. Dierbare, dierbare kinderen zegde Alonzo met een bewogen stem. Het kon omstreeks negen ure zijn, hernam Miguël. Ons aan te kleeden in eene herberg, zou onvoorzichtig geweest zijn, nooit zou die waardige kastelein be grepen hebben hoe onze taal in eene wachtzaal kon veranderen. Ieder onzer nam zijn uniform, waarover een mantel was heen geworpen, onder zijn arm en begaf zich naar het rendez-vous dicht bij uw huis. En ik die, het atelier ledig ziende, u beschuldigde van mij te vergeten. Maar, zegde Castello, ons gedrag geleek veel op ondankbaarheid. Doch wij rekenden er op u alles te verklaren, voegde Pablo erbij. Nauwelijks waart gij in het rijtuig gestapt, zegde Miguël, of wij marcheer den af. Mij volgden u, ofschoon wij trachtten onzichtbaar te blijven. Wij wisten dat u die doortocht zou worden afgesneden door die serenade. Wij moes ten juist aankomen op het oogenblik der grootste verwarring voor de oogen van Rosales opdagen als redders, als engelen in het uniform van alguazils, en de alfa- rez zelf moest in dwaling gebracht wor den door de donkerheid der straten. Het overige weet gij. Na u gedwongen te hebben, uit het rijtuig te stappen, dron gen wij u in 't rijtuig dat met onzen vriend gereed stond om u op te nemen, en, terwijl Elio naar de gevangenis ging met zijne guitare onder den arm, in het gezelschap van Rosales, brachten wij u hierheen. Waar ben ik dan? vroeg Cano. Een jongeling naderde. In het zomerhuis van mijn vader. Hij had er mij de sleutels van toever trouwd en, wanneer hij zal hooren dat gij er uw intrek genomen hebt, zal hij er even fier als gelukkig over zijn. Alonzo stond op en strekte de armen uit. Mijnheer CARNEGIE, bij Z. M. Koning Albert te Brussel. Maandag avond, ten 7 ure, heeft de koning, in het paleis van Brussel, een diner gegeven ter eere van M. en Mevr. Carnegie. Voor het eetmaal had het staatshoofd den Amerikaanschen men- schenvriend en zijne vrouw in bijzonder gehoor ontvangen zij werden den vorst voorgesteld door M. Marburg, gezant der Vereenigde Staten. Aan tafel had Mevr. Carnegie aan de rechter zijde des konings plaats genomen, en M. Carne gie aan de linker zijde van Zijne Majes teit verscheidene senators en hooge of ficiers van 't leger ridder de Wouters d'Upiinter, volksvertegenwoordiger 4 hooge ambtenaars van verschillende mi nisters commandant Bultinck, en ver der verscheidene hovelingen, met graaf Jan de Merode, groot-maarschalk aan 't hoofd. Tijdens het diner gebeurde iets ouge woon. Rond het midden van het maal stond de koning, in tegenstrijd met de gebruiken, recht om hulde te brengen aan M. Carnegie. Z. M. groette den bewonderensweerdigen man die, gansch een leven van onophoudende werkzaam heid en arbeid, de erkentelijkheid van gansch het menschdom verdiend heeft De koning, die zich in 't engelsch uit drukte, stelde een heildronk in aan M. en Mevr. Carnegie. De menscklievende miljardair ant woordde onmiddellijk. Het is niet al leen tot den koning dat ik spreek, zegde hij, maar bijzonder en vooral tot den man die, ik weet het, zijne hooge en ge wichtige zending met eene groote nauw gezetheid uitoefent. Daarom noem ik den koning der Belgen als een voorbeeld. En M. Carnegie eindigde met een toast aan den koning, aan den mensch, aan den burger Deze twee heildronken werden door de genoodigden rechtstaande aanhoord. Men had wel willen toejuichen doch aan zulke overtreding van den protocol kon onmogelijk gedacht worden. Voor het diner had de koning de eere- teekens van groot-officier der Leopolds orde aan M. Carnegie gezonden. De Duitsche transatlantieker IMPERATOR vernield. onlangs door brand t jk Een echt ongeluksschip mag wel de Imperator genoemd worden. Reeds bij het te water laten ging het niet ge makkelijk en 't was alsof het schip een afkeer had van 't water, bij zooverre, dat Keizer Willem, die gaarne de eerste vaartocht van dien zeereus zou bijge woond hebben, verscheidene malen ver zoek kreeg, zijn bezoek uit te stellen, daar de stoomer nog niet zeeklaar was. Ten slotte is men er toch in gelukt het schip in 't watet te krijgen en na wat tegenstribbelen ging hij toch vooruit. De eerste reis naar Amerika liep re delijk goed van stapel, doch het stond geschreven, dat hij niet heelhuids zou terugkeeren naar het vaderland. "J en ni Inderdaad, toen het schip in dt iTe van Hoboken op de noodige for; en gi ten wachtte, om zijne passagiers te brengen, brak brand uit aan ochti Slechts met de grootste moeite ascn een heel geharrewar kon men C:Pl verhuizers en andere passagiers o pen. De tweede officier en een die poogden 't vuur uit te doovei ten er het leven bij in Het schip werd erg beschadig zal nochtans, na herstelling, zijn kunnen voortzetten. 't Is te zien of de bijgeloovij verhuizers er nog betrouwen hebben. ZUINIGHEID IN 'T HUISHOUDEN Al wordt er nog zooveel verdiend, het baat niet, wanneer in een huishouden zuinigheid en orde worden verwaar loosd. Hoofdzakelijk aan de vrouw is het be stuur der huishouding opgedragen zij is, als 't ware, de minister van binnen- landsche zaken. Wanneer de huisvrouw orde, welvaart en regel in hare huishou ding doet schitteren, dan wint zij hier door het vertrouwen van haren man en deze zal lichter haar over zijne eigene zaken en plannen raadplegen. Menig werkman, bediende en handels man, die gedurende den dag ernstige en vermoeiende bezigheden heeft, zou zoo dikwijls in koffiehuizen en herbergen zijn geld niet gaan verkwisten, indien er geene wanorde in zijne huishouding lieerschte en zij er meer vonden wat hun tot verkwikking van den arbeid en min der wat tot verveling aanleiding geeft. Hoe weinig gij ook bezit, regel uwe uitga ven naar uwe inkomsten. Tracht te weten wat gij in een jaar verdient, en bepaal dienovereenkomstig uwe huis- imur, uwe uitgaven voor spijs, drank, Kleederen, meubels, enz. Verdeel liefst die som van inkomsten in twaalf gedeelten en zorg dan niet slechts dat dit gedeelte toereikend is voor de uitgaven eener maand maar dat er tevens nog iets overschiet, hetwelk oewaard wordt, hetzij voor onverwach te en toekomstige gebeurtenissen, hetzij voor diensten die u dit bespaarde geld in staat stelt te bewijzen. Indien gij het leven bemint, verkwist dan den tijd niet, want 't is de stof waar uit het leven gemaakt is. Tracht zooveel eerlijk te verdienen als gij kuntmaar weet ook datgene te spa ren wat gij verdiend hebt. Sparen is winnen, maar gierigheid is geene spaarzaamheid. Er zijn menschen die, om hun lichaam te versieren, hunne maag laten honger lijden. Wees op uwe hoede tegen de kleine uitgavenwant het weinige, dikwijls herhaald, wordt ten laatste zeer veel. Stel niet uit tot den dag van morgen wat gij heden doen kunt. Werp niets weg dat nog door u of door anderen, die armer zijn dan gij, kan gebruikt worden. Brood,! droog is geworden, is dikwijls i geschikt in de soep. Oude stuk) nen kunnen, goed bewaard, diki ziekten en verwondingen nog i den dienst zijn. Zelfs om eenei en ander ijzeren gerief kan meo dan zeer verlegen wezen. Lompel deren, oud papier en oud ijli betrekkelijk zulk eene weerde, d gen door dien schijnbaar onb handel zich schatten hebben Alleen te zijn, alleen te zijn, Dat is waarachtig naar 't Is niet of rampen, zorg en pijn Nog drukten eens zoo zwaar. Dies, als ge om medicijn mij vrad Dan zeg ikkies een flinke maagd, Een meid van twintig klaar Met Vlaamsch bloed in het Ylaam ,„l Die 's levens zorgen met u tart, Voer die naar 't trouwaltaar. ïoeko pond ie in yerja lalschc Alleen te zijn, alieen te zijn, Dat lust niet op den duur, Al schenkt de Voorspoed zoeten wij Toch wordt hij gauw dan zuw Dies, als ge om medicijn mij vral Dan zeg ikkies een flinke maagd; Een rein en vriendlijk kind id doe Men. Name: ids op het sleet was, Met Vlaamsch bloed in het Vlaai: 11 Wai'« Die 's levens zorgen met u tart, ®er Wa! Neem die tot vrouw, mijn vrind 200 Bet ka Maar wenscht ge dat, maar wensd [Uornic Dan is het niet genoeg. Dat ge uitzaagt naar zoo'n lieven En hand en hart ze vroeg. Daartoe dient zuinig opgespaard, Een jaar of wat bijeen gegaard De vruchten van uw vlijt Altoos maar de uitgaaf ingekort En in de spaarkas meer gestort, Gerekend met den tijd. *1879 Maar wenscht ge dat, maar wens) oolwet Daartoe hoort meermijn v He 104 Dan 't hebben van zoo'n zoeten sd Ooljaai En 't houën van dat kind. Daartoe dient aan zich zelf gevrü Ben ik haar werklijk waard, die Ben ik in staat, ze als mijn t Te steunen door mijn nijvre kracü eele nc Ook als de Voorspoedszon niet lad idi Blijf ik haar dan houw en tree Want weet het wel, want we^t Let M'n goeie, beste maatl De tijd van «vrijen» vliedt heeL edij Als 't uur van trouwenslaal En hebt ge dan niet in 't gemoed Dien eedlen ware liefdegloed, Wiens vlamme nooit verflau*1 onne v Dan is het met uw vreugd gedaan, r den Dan rukt de zorg verdubbeld aan r trok,^ En 't heet: Was 'k nooit I voor en w |cht na r k ieringe dat de. te aan clits ei ware fruii u ware leestei 'e daai le ma kwaï binne overs «ing wet ïitwert Haliste

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1913 | | pagina 2