f
In het Institut van Parijs
De Vergiffenis vanden Monnik
DE DRAADLOOZE TELEGRAAF
M- von
|K
Napoleon en de lette
De groote Fransche geleerde
D LUCAS CHAMPIONNIÈRE
Dezer dagen meldden de dagbladen
iiet schielijk afsterven van M. D' Lucas
Championnière, lid der Fransche Aka-
demie van Wetenschappen. Met hem
verdwijnt een der onverpoosde werkers
vau den ommekeer in de heelkunde. Hij
was voornamelijk een der mannen die
in Frankrijk de bederfweerende metho
de inbracht en verspreidde. De verdien
stelijke meester kwam juist de lezing
van een verslag te eindigen, toen hij ten
gevolge een er aderverstoppihg bezweek.
(39tle Vervolg.)
In één oogenblik waren de handen
van den kunstenaar geboeid.
Au ging Tanfa zitten, terwijl hij den
schilder liet staan en hem norsch vroeg:
L w naam
Daar hadt ge wellicht mee kunnen
beginnen, antwoordde de kunstenaar
glimlachend.
De justicie gaat te werk, zooals het
haar goeddunkt...
Zeker, en niet zooals het mij vol
strekt goeddunkt....
Uw naam, herhaalde Tarifa, op den
vloer stampende.
Dij kent dien niet, senor? E11 heel
Spanje kent liemDoe weinig bctee-
kent toch de menschelijke glorie Men
vleit zich beroemd te zijn, en te Yalen-
cië, eene stad die om haren kunstsmaak
bekend is, vraagt u iemand, die u aan-
getrojien heeft niet liet. penseel in de
hand en in het veile daglicht het gelaat
van dien engel schilderende, hoe gij
heet
kien licht gedruisch deed zich van de
zijde der deur liooren zij ging lang
zaam open en graaf Aguidas verscheen.
De scnilder nep verheugd uit.
Graaf Aguidas Gij zoudt er u ze
ker niet in vergist hebben, wel senor,
en als gij gezien iiadt, dat ik dat enge
lengelaat had geschilderd, zoudt gij mij
genoemd hebben...
-Esteban Murillo zegde Aguidas,
terwijl hij zich tot den jonkman wend
de. doen hij echter de ijzeren boeien
van den kunstenaar gewaar werd, vroeg
hij Tarifa op strengen toon
Wat is dat hier? Gij laat Murillo
in hechtenis nemen, den vriend des ko-
nings, die met Velasquez in de konink
lijke gunst deelt?
Die man bedriegt u, senor Agui
das, zegde Tarifa. Men kan op die wijze
geen ieverig en beleidvol magistraat om
den tuin leiden. Herinnert gij u niet van
welke middelen deze ellendeling zich te
Madrid bediend heeft om aan de justicie
te ontkomen
Maar voor wien ziet ge hem dan
aan? vroeg Aguidas.
Voor Alonzo Cano, den moordenaar
zijner vrouw.
Murillo berstte in een schaterlach uit.
Het spijt mij, zegde hij, dat de
armbanden, die gij mij geschonken
hebt, mij beletten de geloofsbrieven des
konings uit den zak van mijn wambuis
te halen.
Dat hindert niet, zegde Tarifa, die
zal ik wel
Raak mij nietriep Murillo uit.
Als.de justicie tot het werk van policie-
agent afdaalt, boezemt zij mij te veel
afkeer in, om mij niet vernederd te ge
voelen bij hare aanraking. De graaf
Aguidas zal wel zoo goed zijn mijne pa
pieren te nenïen.
Aguidas stak de hand in den fluwee-
len rok van den jonkman en haalde er
groote, perkamenten, van zegels voor
ziene brieven uit.
Hij reikte ze Tarifa over, wiens be
weging plotseling door den schrik ge
stuit was.
Murillo... Esteban Murillo... schil
der des konings... Het is zoo, het is het
schrift, het zegel.... Maar dan...
Zijt gij een lomperd, zegde Muril
lo, en wat ik beloofd heb, zal ik doen.
U te doen afzetten.
En wat hebt gij beloofd
Maar die Cano, Alonzo Cano, hij
was toch hier. Gij bewoonde! dit huis
gister niet... en men zal zien...
De kleine deur, die met de kamer van
Milagro gemeenschap had, ging op dit
oogenblik met veel geraas open, en twee
soldaten riepen
De schuldige is 'ontsnapt, hij is den
muur overgeklommen, maar vier der
onzen zijn hem achterna.
Graat Aguidas werd doodsbleek.
Tarifa wieip een zegepralende blik op
Murillo
De partij, die ik speel, is nog niet
uit, senor Murillo, zegde hij, en als ik
;e win, zweer ik u, dat gij er spijt zult
can hebben... De ontsnapping van een
misdadiger vergemakkelijken is eene
misdaad die door de wetten is voorzien.
Tarifa snelde den tuin in, terwijl Mu
rillo, Aguidas en drie wachten in de
werkplaats hieven.
XII. TUSSCHEN TWEE VUREN.
Op liet oogenblik dat Al mzo Cano den
muur wilde over klimmen, stond hij even
stil om tot graaf' Aguidas te zeggen
Denkt pij niet, dat het beter is hier
te blijven om Murillo te beschermen
Komantwoordde de graaf, Mu
rillo behoort tot die menschen, die zich
welven wel kunnen beschermen. Indien
ik u nu alleen liet, zoudt gij zonder twij
fel de paarden niet vinden, die ons wach
ten, en alles zou bedolven, zoo niet ver
loren zijn.
Het zij zoo, zegde Alonzo, laat ons
te zamen vertrekken, beloof mij slechts,
dat gij mij zult verlaten, zoodra ik in
veiligheid zal zijn, en ik zal mij in vei
ligheid rekenen, zoodra ik te paard zit.
Dat beloof ik u, zegde de graaf.
Alonzo zette zijne handen in het hek
werk, plaatste zijn voet in een der rui
ten en had weldra den rand van den
muur bereikt. Doven gekomen, was het
hem onmogelijk de vooruitspringende
deelen of de gaten te vinden, die Mu
rillo tot steunpunten gebruikt had.
Aguidas raadde hem voorzichtigheid
aan, en wellicht zou Alonzo met beleid
naar beneden geklommen zijn, als niet
eene zwarte kroeskop zich in het ven
ster van een naburig huis vertoond had,
en dat wel met eene uitdrukking van
nieuwsgierigheid, die weldra onheilspel
lend werd. De man die aldus gadesloeg
wat er op den achterweg en op den muur
van het huis van Milagro voorviel, kou
geene welwillende bedoeling hebben.
i)e blik van Cano werd ongerust, toen
bij dat fonkelend oog gewaar werd, en
slechts aan eene instinctmatige vrees
toegevende, nam hij een sprong en viel
op den weg neer. Een kreet van pijn
volgde zijn val. Aanstonds bracht hij de
hand aan zijn gewonden voet. Terwijl
Cano met. eene dwaze onvoorzichtigheid
van den muur sprong, klauterde Agui
das bedaard naar beneden en was eeni-
ge oogenblikken later bij zijn vriend.
Men heeft ons gezien, zegde Alon
zo, en wij zullen verraden zijn.
Maar dan is er toch nog tijd noodig
om ons te Aeikoopen, hernam Aguidas
c. ij zullen bij onze paarden zijn alvorens
die Tricordo, dien ik van naam ken, den
lijd heeft ons over te leveren.
Kunt gij u staande houden? vroeg
de graaf, terwijl hij zicii over Alonzo
hoog.
Ik moet wel, anders wordt ik ge
vangen genomen, zegde Alonzo.
Hij stond op en deed eenige schreden;
maar de hevige pijn, die hij gevoelde,
ontrukte hem eene klacht.
Zich vervolgens tegen den stam van
een olijfboom plaatsende, zegde hij met
een zucht
Als ik ze eens afwachtteIk ben
die eeuwige geheimzinnigheid toch
moede... Wat mij vandaag overkomt,
schijnt mij onverbiddelijk noodlottig
foe... Waartoe trachten het ongeluk te
ontkomen, dat mij hardnekkig ver-
dgt
Neen, neen, dat zult gij niet doen
antwoordde Aguidas dat zult gij niet
doen Mijn geheele leven zou ik mij ver
wijten, aan den plicht der gastvrijheid
te kort. zijn gebleven. Wel verre van u
van dienst te zijn, zou mijne bewonde-
ing u ongelukkig gemaakt, hebben. Gij
moet vluchten, Alonzo, verder vluchten
totdat
Totdat de wanhoop mij doodt?
vroeg de kunstenaar.
Totdat uwe onschuld voor aller
oogen uitblinkt! hernam Aguidas.
Zal God dit toelaten vroeg Alon
zo ontmoedigd.
Ik beloof het u in Zijn naam.
Waar zal ik dan heengaan? her
nam Alonzo afgemat. Zie, het schijnt
dat God mij wil kastijden, en ik berust
er in... Den een of anderen dag zal ik
uaar de bank der beschuldigden worden
gesleept... Heb ik tot nu toe getracht
mij aan de justicie te onttrekken, zoo
was dit, omdat ik den uitslag afwachtte
van de pogingen van Miguël, dien moe
digen jongeling, die thans te Napels is,
0111 dengene gade te slaan, die naar zij
ne en mijne gedachte, de ware moorde-
uaar is. Helaas! Verscheidene maanden
zijn reeds sedert zijn vertrek verloopen,
•n hij heeft nog geen enkel bewijs kun
nen vinden. Wie weet, of hij er ooit één
zal ontdekken? Zijne opoffering kan
vruchteloos zijn. Laat. mij dan verschij
nen voor die justicie, welke mij beschul
digt gij weet wel, dat ik mij op God
kan beroepen
Ik weet ook, dat iemand de macht
heeft de dooden op te wekken Ik weet
dat de menschen zich bedriegen en dat
Tarifa u zoekt, met denzelfden iever als
vroeger Rosalès. De wonde, die gij op-
geloopen hebt, belet u naar de paarden
te gaan ik zal u dus een oogenblik ver
laten en ze zelf hier brengen, Maak
geene opwerpingen, ik wil het
Aguidas reikte Cano zijne beide han
den toe.
Doe het dan antwoordde deze met
meer onderwerping dan vreugde.
De graaf ijlde den hollen weg in, ter
wijl Alonzo aan den voet van den olijf
boom ging' zitten.
Terwijl Aguidas heen liep, kwam de
kroeskop, dien wij zooeven aan het ven
ster hebben gezien, weer te voorschijn.
Twee fonkelende oogen onderzochten
het pad, vervolgens verdween het grijn
zend gezicht,'en de twee luiken van liet
venster gingen weer dicht.
Maar nauwelijks had Tricordo begre
pen, dat een der twee mannen, die den
muur van Milagro overgeklommen wa
ren, alleen was, of hij snelde den trap
van zijn huis af.
Het was een mager, donker persoon
met korte beenen, een lang lijf en eenen
bochel. Zijn borstelig hoofd geleek aan
den kop van een wolf, en eene soort
van woestheid sprak uit zijn bloedrood
tandvleesch en zijne spitse tanden. Hij
raadde of begreep een gedeelte van liet
geheim van Alonzo.
Zoo verlaat men geen huis, waar
van men eenzaam huurder is, sprak hij
bij zichzelven.
De woning van Milagro en de tegen
woordigheid van dezen, billijkten alle
vermoedens het begrijpelijkste was,
dat er een dief was gekomen, en dat
deze zich aan de nasporingen van het
gerecht trachtte te onttrekken.
(Wordt, voortgezet.)
PRIESTERSZENDINC
Aan den priester heeft Christus vier
verhevene ambten, die aan de 4 grootste
noodwendigheden van het mensclielijk
geslacht beantwoorden, toevertrouwd.
1" De mensch is zeer onwetend. De
priester onderwijst, hij schenkt de waar
heid aan het mensclielijk verstand hij
wijst, den weg die tot God leidt; hij ont
sluiert de verlichtende gezichteinder van
t Geloof voor de zielen. Zijne zending
bestaat immers in de duisternissen te
doen wijken en die verhevene en godde
lijke waarheden aan killer blikken te
loen glinsteren.'
Want. die geloofswaarheden veree-
nigd met de liefde tot God maken wel
het, leven onzer zielen uit. Gij zijt het
wereldlicht ja, waarlijk de priester
is het licht, dezer wereld.
2° De mensch is een zondaar een on-
lukkig gewicht, mag men zeggen, doet
hem overhellen tot liet kwaad en alhoe
wel hij door Gods genade naar den he
mel wordt getrokken, nochtans zondigt
hij immer en nog. Bewaarder van Chris
tus' bloed heeft de priester met, dit god
delijk geneesmiddel de wonden der zon
de, want hij boezemt op die wijze den
zondaar berouw en walg in en bezorgt
de sterkte en de overwinning aan de
ziel. Hoevele doode zielen verrezen er
niet tot het leven en de gratie door dat
wonder Sacrament der Biecht, hoevele
t,ondaars zijn er niet van het juk der
slechte driften door de absolutie van den
priester verlost geworden
3* De mensch is een ongelukkige. Nu
is 't zijn lichaam dat door de ziekte
wordt geknakt dan is 't zijn hert, dat
door teleurstelling en rouw wordt ver
scheurd dan nog zijne ziel die door
vrees en angst, door wroeging en twijfel
wordt gefolterd. En de priester troost
hij doet den prijs van 't lijden aan de
zielen kennen hij doet eene eeuwigheid
van geluk voor eene voorbijgaande
smart hopen hij opent de oneindige
bermhertigheden van de eeuwige Liefde
voor de bedroefde en verlatene herten
hij helpt de ontmoedigde zielen moed
scheppen door hen de goddelijke goe
dertierenheid bekend te maken en met
licht, en liefde over het aardrijk te ver
spreiden, troost, hij alle pijnen en ver
drijft hij alle angsten.
4° Eindelijk de mensch heeft God noo
dig. De flauwte van den mensch moet
gesteund worden door de goddelijke
sterkte zijne armoede vraagt de hemel-
sche schatten zijne nietigheid moet
standvastig tot de bron aller wezens na
deren en banden vinden die hem aan het
Opperwezen verbinden door dc eerbe-
vijzingen van. den godsdienst. Nu, de
priester doet Jezus op 't altaar zich te
genwoordig stellen, om hem aan de god
delijke majesteit als verheerlijker
slachtoffer middelaar en voor
spreker van 't menschdom op te offe
ren ook nog om Hem aan de dorstige
zielen' van 't Eeuwige te schenken als
voedsel en ze zoo te doen leven van het
leven zelve van het Heilig der Heiligen.
De nieuwe inrichtingen van den E iff citeren te Parijs, bestemd om in alle
richtingen het juiste uur te seinen.
Iedereen weet, wat al groote voordee-
len de draadlooze telegraaf oplevert en
bijzonderlijk wat al menschenlevens,
dank aan die kostbare uitvinding reeds
gered en gespaard bleven.
Wij willen ter verklaring slechts aan
halen de ramp van den Volturno
waar de overlevenden, alleen dank aan
de seinen bij middel van draadloozen te
legraaf gezonden, gered werden.
Weinige dagen later werd nog de be
manning van een anderen stoomer, die
ook in vollen oceaan in brand geraakt
was, dank aan de seinen van den draad
loozen telegraaf gered.
Het Fransche beheer van spoorwegen,
posterijen en telegrafen, doet thans te
Parijs, op den Eiffeltoren, bijzondere
instellingen oprichten welke waarlijk
aan eene dringende behoefte zullen vol
doen. Deze toestellen zullen namelijk
dienen, om liet juiste uur over te seinen
aan al de jiost.en met welke zij in betrek
king zullen worden gebracht.
Hier in België schijnt men zinnens
diensaangaande met den Eiffeltoren een
akkoord te sluiten, en in de bijzonder
ste telegraafstatiën van ons land, ont-
vangstposten op te richten om het. juiste
off'icieele uur te weten.
Zulke maatregel zal veel voldoening
schenken, want er waren in België
en ook wel elders, waarlijk wat al te
veel verschillige uren
REDENEERKUNDE
Er zijn personen die aan hunne hin
ders verbieden een kruisje te dragen en
die nochtans fier zijn wanneer zij een
kruis van eer ontvangen en mogen op
de borst spelden...
Er zijn er anderen die verbod doen
aan hunne kinderen 'nen scapulier te
dragen en die nochtans zich een eindje
zeel over den nek laten steken....
Er zijn er nog die de paters en pas
toors den scheldnaam van luiaards toe
sturen en die nochtans nieksken uit
steken in geheele dagen....
Mannen worden er gevonden die spot
ten en lachen met de christenen die kun
nen God bidden en smeeken en zij staan
daaromtrent altijd aan de deur van een
volksvertegenwoordiger of zelfs gaan ze
aankloppen bij de ministers om voordee-
len en uitzonderingen en plaatskens
voor hen en hunne vrienden af te bede
len.
Goede raad
Wilt wat sparen,
Iets vergaren,
Of het klein mocht zijn of groot
't Zal opwekken,
U aantrekken
En U redden uit den nood
Ziet het miertje,
't Kleine diertje,
Zoo vol leven en vol vlijt,
Met genoegen,
Immer zwoegen
En voor nu en later tijd.
Ziet het bietje,
Langs het vlietje,
Gonzend zoeken bloem en plant
't Spaart den honing,
Bij zijn koning,
En zoo houdt het 's winters stand,
'k Roep U tegen,
't Aller wegen,
Weest voorzienig, werkt en spaart.;
't Zal U geven,
Heel uw leven,
't Hoogst genoegen op dees aard
Een Samenwerker.
(ïiO
tal 1
Je:
Ter
god
rerzï
De nieuwe Duitsche Gezant
te Brussel
M. von Below, de opvolger
von Flotow, thans minister te Rfl
deze week te Brussel aangekomen
zijn ambt als Duitsche gezant
nemen.
Wanneer M. von Flotow, in Fe!
laatstleden Brussel verliet werd de
Hatzfeld met de diplomatische lj Fra
kingeu in België gelast.
M. von Below, die vroeger seki le k
was in het. gezantschap van Pekit oude
clens den opstand der Boksers, wei nd i
daarna als konsul te Calcutta aai
zen. Het Duitsch gouvernement
hem, 15 jaar geleden, naar Belg roet:
attaché aan het gezantschap. Zijl enig--
ste post bekleedde hij te Sofia al
maat en bleef in Bulgarië tot l.et int-]
van den oorlog.
fusf
NIET TE ONTSNAP PI
Er zijn drie dingen in deze wen ain
dewelke nooit een mens dl zal oi
pen. Deze zijn
1° Het oog van God
2° De stem van 't geweten
3° Het uur der dood.
Eerbiedigen wij Godes blik. Yi
wij aan de stem oazer conscientii
zen we altijd ge eed om over tl
naar de eeuwigheid.
ge
wei
nscl
vau
eloo
dek
Napoleon I en Napoleon III Ik lwee
veel belang aan de letter M. lig' h
Marbceuf as de eerste die, in
litaire schoo-, de aandacht vesti h w
het verstand van den'jongen Bon mn>
Marengo was de eerste groot siij-v
winning var. Napoleon. Melas ev?uf
naam van dc n generaal welkén ran 1
terliet om let bevel te voeren o e mi
Fransch legen in Italië. Moi'tien laf lie
zijner beste generaals. Het, was! ondt
welke hem verraadde. Murat, u b.ia
van Napels, v\ \s de eerste zijner er h
laren. Marie-L.mise deelde het t lis,va
van zijnen bijval. Moscow was !i jat tr
neel zijner grootste nederlaag, b g
was Metternieh die hem versloec i.
véld der diplomatic.
Niet minder dan zes zijner vel
schalken en zes-en-tu intig zijne oehil
generaals hadden name.' die be •P^cii
met de letter M. Maret, htriogv ijtw
sano, was zijn voornaamste ver van
ling. Zijn eerste strijd was d d var
Moulnotte, en zijn laatste die var &öde
St-Jean, beter gekend onder dei fcrlin
van Waterloo. Onder zijne over ^odei
gen zijn die van Millesino, Yli ze lae
Montmirail, Montereau en Mout lm zi
Zijn eerste Chamberlain was M.i loorei
tesquieu. Zijne laatste verblijf? tiglie
Frankrijk was te Malmaison. H: darij
de zichzelf over aan kapitein N met
van het Engelsch Koninklijk e wre
Bellerophon en zijne bedie hem
Ste-Helena waren Montholon f
chand. de be
De superstitie door Napoleon Pfp jg
dezelfde letter gehecht wordt u qs jn
door het feit dat zijne vrouw gra zj
van Montijo, dat zijn meest ge(po
vriend de hertog van Moray
zijn grootste vijand Mazzini. L aa
De meest glorievolle wapenfei
het Fransche leger bekomen ge
zijne regeering waren de inliecli
ming van de Malakoff en van de
m f
vei
Ion gedurende den oorlog van C ev
Zijne beroemdste veldmaarscka eiJ
ren Mac Mahon, hertog van me.'
en de hertog van Malakoff. ^lle.ei
De groote overwinning van 1 a*s
in 1859 vond plaats aan de oe' onk
de Mincio, en de steden Mantra fesV
laan speelden een groote rol ge jPU
dien tocht. ®de.™
De Mexikaansche oorlog en !°u d
rechtstelling van keizer MaJ löuyJ
vermeerderde zijne macht, op int cli 't
wijze. Malmesbury was de na 's, 1
zijn intiemen vriend in liet E' rom.
politiek leven. Sedan, welke i ree
veroorzaakte, is gelegen aan a dak
der Maas. De overgave van toen
minkte zijne macht en von H ders
de naam van den man aan wifl achap
hij voor een groot deel zijne
heeft te danken.
