EEN HELD üiT BBETAHJE
lêmlenkiml
Ds toestand ia Mexico
Nie u wsberichten
2
te geven, zou het hardnekkige van den kies
strijd verdwijnen, en zou de woordigheid en
onafhankelijkheid der mandatarissen veel
winnen. Terzelfdertijd zou de jacht achter
zetels begrensd worden.
Hopen wij dat het zoo geschiede. Vooraleer
te eindigen vraag ik u eene bijzondere ovatie
yoor onze vrienden, naar Congo vertrokken,
©m er het Geloof en de beschaving te ver
spreiden. Zij hebben hunne ouders, familie
en vrienden verlaten, om onze heidensche
broeders tot God terug te brengen.
Niets kan hunnen moed doen falen ver
moeinissen, gevaren, klimaat, alles trotsee-
ren zij. >X'ij moeten hen bewonderen. Wij,
katholiek land, eischen voor hen een krach
tige steun en eene werkdadige bescherming
van het gouvernement en wij roepen uit.
Leve de Missionarissen I
Leve Pater Cambier 1
Ik eindig, Mijne Heeren, nogmaals aan on
ze achtbare heeren Volksvertegenwoordigers
•n Senators de verzekering van ons vertrou
wen aanbiedende en ik bid u. Mijne Heeren,
©p hunne gezondheid te drinken 1 (Langdu
rige toejuichingen.)
Redevoering van M. WOESTE,
Staatsminister.
(Eene langdurige ovatie begroet den
lieer Woeste, toen hij rechtstaat om het
.woord te nemen.) De achtbare ouderling
drukt zich nagenoeg als volgt uit
Mijne Vrienden,
Ik dank u uit den grond des harten voor
uwe wenschen en ik dank u bijzonderlijk
omdat gij M. D'Hondt de taak hebt opgedra
gen, den heildronk in uwen naam voor te
dragen. Uwe verkleefdheid verheugt mij en
Ik ben er zeer door getroffen. Ik ook heb
niet vergeten, dat in sommige mistige dagen,
gij mij steeds getrouw bleeft en steeds op
het voorplan waart om mij te steunen. In
dagen van triomf waart gij ook aan mijne
zijde.
Nogmaals dank voor uwe onwrikbare ver
kleefdheid 1
Ik verheug mij, omdat ik nu, naast dege
nen die 40 jaar reeds met mij strijden, nu
©ok jongeren aan 't werk zie, die de goede
stappen dier ouderen volgen willen.
M. D'Hondt heeft daar gesproken, van het
deel dat ik genomen heb aan de bespreking
der schoolwet. De algemeene bespreking is
zoo goed als geëindigd, zij sterft uit, doch,
de bespreking der artikelen zal nog moeilijk-
laeden bijbrengen. Wij moeten voorzichtig en
tevens krachtdadig te werk gaan.
Ik ben zeer gelukkig geweest op bet einde
mijner dagen, openlijk mijn vast geloof in
Jezus-Christus te rnogen belijden hebben.
(Geestdrifte toejuichingen.) Evenwel is er
daar voor mij geen verdienste. Het was mijn
■plicht als christene....
Velen in ons land vroegen dringend naar
eene schoolwet, doch zij wisten niet, of lie
ver gaven zich ge eh rekenschap, welk be
langrijk vraagstuk zij opwierpen. Wij moes-
Jen eene nieuwe schoolwet maken, welke,
nochtans de verorderingen dev wetten van
1S84 en 1895 niet omverwierp. Zonder in alle
bijzonderheden te treden, zijn er twee groote
moeilijkheden welke moesten opgelost wor
den. Wij konden onmogelijk het openhaar
©nderwijs afschaffen.
Wat is het openbaar onderwijs Het open
baar onderwijs is bet beeld van het land.
Vroeger werd algemeen herkend dat de ba-
3is van het onderwijs moest godsdienstig
zijn, doch thans zijn er in het land twee te
genover elkander staande partijengeloovi-
gen en ongeloovigen, chirstenen en godde-
ioozen.
Het mag bijna een mirakel heeten, dat eene
schoolwet kon gevonden worden welke het
godsdienstig onderwijs voor basis zou heb
ben.
De tweede groote moeilijkheid is de kwes
tie der toelagen. Het vrije onderwijs moet
hulpgelden genieten, doch het is niet vol
doende te kómen zeggen: Hier is eene school,
geef ons hulpgelden I Neen, er moeten waar
borgen, zijn.
Daar ook zullen er moeilijkheden ontstaan
tn vooral in de bespreking der artikelen-en
(41,u Vervolg.)
Dit gezegde veroorzaakte een alge-
gelacli
Stilte! vervolgde de grijsaard.
XJwe complimenten kunt gij besparen.
Maar spreek ronduit wat gaat ons ge
tond verstand of onze armoede u aan
Ik wil mij wreken, antwoordde de
Vaunoy.
Hebt gij op la Tremlays uwe ge
wone moordenaars niet?
Genoeg gepraat! viel de Vaunoy
bierop in, met een ongeduld dat hem nu
zeer te pas kwam. Laten wij als man-
oen spieken, en tot de zaak komen
Wilt gij vijf maal honderd duizend
kronen winnen?
Vijf maal honderd duizend kronen
was bet algemeen gemompel.
Vijf honderd inillioên leugens en
bedrogriep Yaumi, uit den hoop te
voorschijn komende. Luister niet, va
der Toussaint, naar hetgeen die ellen
deling zegt. Gij kent hem. En boven
dien, zoolang de meester niet hier is,
kunt gij niets beslissen.
J)e Vaunoy schrikte toen hij 't woord
meester hoorde. Het scheen wederom
eene moeilijkheid aan te duiden, waar
op bij niet gerekend had.
Vader Toussaint schudde onverge
noegd zijn hoofd, en zegde
-Vriend Yaumi, de meester is de
meester, maai wij zijn toch ook iets.
Vijf maal honderd duizend livres, vindt
men niet alle dagen tusschen de distels
amendementen, zal daar heel wat over ge
sproken worden. Ik heb al mijne krachten
aangewend, om in het wetsontwerp de hoofd
gedachte te houden dat de vader moet vrij
zijn in de keus eener school voor zijne kin
deren. (Geestdriftige toejuichingen.)
In de middenafdeeling lieb ik die vrijheid
verdedigd met M. Poullet, minister van Kun
sten en Wetenschappen. Met hem hoop ik
ook, dat wij zulks zullen kunnen behouden.
Daarvoor wil ik wel uwen lof aannemen.
M. D'Hondt heeft ook eenige treurnis laten
hooren, namelijk over de militaire kwestie.
Wij verstaan zulks, doch ik moet doen op
merken, dat wij niet altijd doen wat wij wil
len. Ik heb zoovele malen de krijgslasten be
streden, gij weet het wel. In dien tijd was
België's onafhankelijkheid ernstig gewaar
borgd, doch voor degenen die ziende, niet
blind zijn, is het duidelijk, dat de groote
mogendheden welke ons omringen thans als
door eene koorts aangegrepen zijn en dat
België gevaar loopt in dien kolk gesleept te
worden. Dan is het uit met onze onafhanke
lijkheid.
Degenen die de verantwoordelijkheid dra-
'gen oyer 's lands bestuur, hebben zulks be
grepen en geoordeeld dat bet noodig was
ons leger derwijze te versterken, dat het toch
het hoofd kon bieden aan de eerste aanval
len. Men schijnt overal voor den vrede te
werken, doch er is toch nog steeds zekere
vrees.
Diensvolgens hebben de politieke leiders
noodig geoordeeld bun deel te nemen in de
verantwoordelijkeid. Wij moesten waarborg
geven van onzen goeden wil. Ik had gedacht
dat er oppositie zou geweest zijn, doch de
omstandigheden overheerschten den toe
stand.
Eene nieuwe moeilijkheid daagde weldra
op. Eens de militaire wet gestemd, moesten
de kosten natuurlijk betaald worden.
Men verzocht mij deel te maken van de
middenafdeeling. Wij hebben er tien lange
zittingen aan besteed om toch-de nieuwe las
ten aanneembaar te maken.
Met genoegen heb ik kunnen vaststellen,
dat het gouvernement de w ijzigingen van de
middenafdeeling aangenomen heeft. Ik dank
er het gouvernement om. En nu nog is alles
niet gezegd. Er blijft nu nog de nieuwe kies
wet. M. D'Hondt heeft daarover gesproken,
met het gedacht dat ik zou gezegd hebben
wat mijne meening was. (Gelach.)
Ik zal het niet verbergen en onmiddellijk
antwoorden, dat bij het aan de dagblad
schrijvers moet gaan vragen. Die weten tocli
alles. (Gelach.) Zij zullen hem alles zeggen I
Er is dus eene kommissie der XXXI. Men
zegde mij dat de heeren Van der Velde en
Kymans er ook deel van maakten en mijne
plaats in die Kommissie dus aangewezen
was. Ik heb dan ook aanvaard er deel van
te maken. De kwestie is daar heel ingewik
keld en wij doen het mogelijke om.... tijd te
winnen.... Niemand he'eft tot hiertoe een plan
op vaste grondslagen berustende. Het land
is tegen eene nieuwe omverwerping der
der grondwet. Er zijn echter tn het land,
zelfs onder onze partijleden, die zeggen men
moet toch iets doen.
Ik meen echter, zonder daarover eene ver
bintenis aan te gaan, dat het tot geene her
ziening komen zal. Ik zal al doen wat ik kan
om eene herziening te voorkomen, want alle
kiesstelsels,, 't is gelijk dewelke, moeten on
vermijdelijk tot het Zuiver Algemeen Stem
recht komen.
Doet men iets, dan is het de algeheele om
verwerping onzer instellingen. Volgens mij
heeft men ongelijk gehad de Kommissie der
XXXI samen te stellen, doch men liad zc aan
gekondigd en dus moest men ze maar aan
't werk stellen. Het gouvernement kort niet
verder.
Wij zullen ons beste doen, doch nogmaals,
wij weten niet in welke richting.
Waar wij vooral moeten voor zorgen, ïs,
dat de opvoeding onzer kinderen ons niet
ontsnappe.
Alle arrondissementen eischen nu ook be
langrijke werken. Die werken doen handel
en nijverheid vooruitgaan.
Het kan niet zijn, die werken uit te voeren,
en de doornen. Het is wel weerd er eens
over te denken.
Maar, hij liegt
Een ontevreden gemompel kwam uit
den drom men had zich reeds door de
gedachte aan zulk eene groote winst
laten innemen.
Vriend Yaumi, hervatte Toussaint.
met meer vastheid, nu bij op bijval re
kende, laat ons maar begaan De mees
ter zal tevreden zijn.
En als hij niet tevreden is? vroeg
Yaumi.
Niemand sprak een woord, en de oude
man scheen van zijn stuk te geraken.
Hij zal tevreden zijn, antwoordde
hij eindelijk. Niemand is meer gezind
om den meester te gehoorzamen, dan ik.
Maar
Maar gij wilt het er op wagen, om
ongehoorzaam te zijn. Luister! Ik weet
dat. de meester het beste van zijn bloed
zon willen geven, om dezen man levend
in onze macht te zien.
De Vaunoy sidderde.
Ik weet, vervolgde Yaumi, dat hij
met dien man eene lange rekening heeft
af te doen. Ik zal den meester gaan ha
len.
Waar zult gij hem vinden?
Ik zal het beproeven, wacht op
mij
Onmogelijk, viel de Vaunoy hier
op in, door wanhoop stout wordende. Als
ik niet binnen twee uren op la Trem
lays terug ben, is alles verloren.
Twee uren zijn mij genoeg, zegde
Yaumi.
De ouden hielden #aad .De gezagheb
ber, dien men de meester noemde,
6cheen een bijzonder groot aanzien te
bezitten want, in spijt van hun yerlan-
i.> DE VOLKSSTEM
indien men wil, dat de Staat over geene in
komsten zou beschikken.
Een sterke band vereenigt ons, 't is de
godsdienst. Ik zou willen, dat gij allen ook
steeds de oogen naar God gericht hebt. Ik
hoop, dat het ook uwe gids zal zijn, in den
strijd van vandaag, morgen en later. En ver
geet het niet, weldra zullen weer de kiezin
gen voor"de deur staan. Na de laatste kiezin
gen zegde men Wij zijn te laat begonnen,
anders wonnen wij een zetel. Welnu, die
woorden mogen nu niet herhaald worden. In
het arrondissement Aalst zijn er gemeenten
die niet gaven wat wij er van mochten ver
wachten. Daar aan 't werk dus
Ik vraag aan allen, die belang stellen in
onze partij, zich aan 't werk te stellen. Het
is niet zeker dat wij onze stellingen in Lim
burg kunnen houden, en dus moet er ge
zorgd worden, dat Oost-Vlaanderen een zetel
winne.
Men sprak zooëven van de Missionarissen.
Ik zou willen dat gij allen ook de rol van
missionaris opnaamt, en riiet de heidenen,
maar de goddeloozeh van het arrondisse
ment hekeerdet. Ieder van u kan daar ook
zielen oogsten. Breng die verlorenen tot ons
terug. Het zal voor ons allen een# schitte
rende zegepraal zijn.'
Mijne loopbaan is weldra ten einde en ik
koester den wensch dat het arrondissement
Aalst, waaraan ik zooveel verschuldigd ben,
onze vijanden moge verdrijven.
't Is mijn eenige wensch welke ik u laat.
Ik hoop dat ieder van u het besluit zal ne
men, zich onverpoosd aan 't werk te stellen.
En nu, nogmaals dank aan u allen, en bij
zonderlijk aan M.D'Hondt, voor zijne welwil
lende woorden. Zij zullen in mijn geheugen
geprent blijven. (Langdurige toejuichingen.
Heel de zaal brengt JVl- Woeste eene schitte
rende ovatie.)
M. Cheeraerdts, Voorzitter
bracht dan nogmaals eene welgemeende hul
de aan M. Lenssens, bestuurder der Harmo
nie, herinnerde aan de puike uitvoering dei-
muziekstukken 's morgends in het Landhuis
en drukte de hoop uit, dat de Harmonie op
den ingeslagen weg zou voortgaan.
Nadien nam
M. "ené Lanssefls
nog het woord, om den lof, hem toegezwaaid
door den heer Voorzitter, over te maken aan
de muzikanten. Hij drukte de hoop uit, dat
dezen steeds meer en meer hun beste zouden
doen, en verklaarde zich overtuigd, dat zoo
doende de Harmonie niet alleen den eersten
rang zou blijven houden, maar nog meer en
meer vooruitgang doen.
Daarmede was dë'officieele kant van
het feest afgeloopen, doch, nog lang,
werd bij muziek en. symphonie het ge
zellig bijeenzijn voortgezet, met den
hesten wensch, binnen enkele jaren, den
honderdsten verjaardag der maatschap
pij met weergaloozon luister te vieren.
x
Toen M. Woeste de zaal verliet, om
tiaar Brussel terug Ié keeieu, werd hem
nogmaals eene geestdriftige hulde ge
bracht. De achtbare staatsminister
dankte geroerd om deze tallooze eerbe
wijzen.
FRANKRIJK
Docdeiijk ongeluk op de Concordeplaats
te Parijs. Een vetorijder, do genaamd#
Herminont, kwam Zondag op do Concorde
plaats, to Parijs, in vojllo vaart op een auto
mobiel goreden. Do on^olukkige stortte dood
neder.
Twee Belgen aangehouden. Zaterdag
nacht werden op do Vilottelaan, te Parijs,
tweo kerels, de genaamde V. de Villors, en
Ed. Gillurd, Delgen, aangehouden. Zij droe
gen elk en haal waafvan zij de herkomst
weigerden te doen k&nuen. Beiden zijn in
liet gevang opgesloten'!
Proefnemingen mét een onderzeëor.
In weorwil met het slechte weder, heeft do
gen naar de Anjf maal honderd duizend
livres, vielen de meeste aanwezigen het
voorstel van Yaumi in.
Ga dan, zegde Toussaint eindelijk
maar als gij binnen twee uren niet terug
zijt, dan doen wij wat ons goeddunkt.
Yaumi liet zich niet van zijn stuk
brengen.
- Eerst moet ik alles weten wat die
man hebben wil, antwoordde hij.
Gij hebt gelijk, zegde Toussaint.
Spreek op, Hervé de Vaunoy.
De bedoelde vijf maal honderd
duizend kronen, ze£de de Vaunoy, zijn
de opbrengst der belasting, die den in-
tendent naar Parijs tvil zenden. Dat geld
zal een nacht op het kasteel blijven.
Dat is genoeg.
Dat dunkt mij, antwoordde Tous
saint.
Wat den man. betreft, dien ik uit
de wereld wil hebben, hij is zoowel uw
vijand als de mijnede nieuwe kapitein
der gendarmen. 5»
Al was hij nog iets ergers, Hervé
de Vaunoy, antwoordde Toussaint ern
stig maar niet zonder eenige spijt, ver
wacht de hulp van onze wapens niet.
De Wolven zijn geene moordenaars.
De Wolven moeten slechts de kas
aanvallen, en het geld medenemen zij
zullen al de winst hebben. Ik zal het
overige doen.
Deze schikking scheen den ouden
man zeer te bevallen.
Dat kan men aannemen, zegde hij.
Dat kan men met een gerust geweten
aannemen.
Welnu, vriend Yaumi, weet gij
genoeg
Ik gax antwoordde deze, deed sijn
ooderzeëer Turie het anker gelicht voor
eene vaart van 800 duizend mijlen, op ©en
bepaalde afstand, onder andere de omreis
van Corsika behelzende.
Geheimzinnig;© zelfmoord. In den nacht
van Vrijdag-Zaterdag poogde zich een wel
gekleed heer, op de Charonneslaan, te Pa
rijs, te zelfmoorden. Hij school zich een ko
gel door hel hoofd. De wanhopige werd door
agonten opgenomon en naar liet hospitaal
Tenon overgebracht. Zijn toestand is hope
loos.
Men heeft op. den zelf moorder geene iden
titeitspapieren gevonden.
Eene loods Ingestort. Een doodc.
Zaterdag avond, rond 6 ure, waren eenige
soldaten van hot 18® balailjon der jagers te
voet, te Longuyon, werkzaam onder eene
loods, toen deze instorUo. Een soldaat werd
gedood, en 14 andore zijn gewond.
Een treurspel per automobiel. Uit
Reims komt do volgende nieuwstijding Do
abbé Qohlon, zijne moeder en zijno zuster,
Mevr. Rousseau en de drie kinderen dezer
laatste, keerden van eene wandeling terug.
De autovoerder die door de dnislernis mis
leid werd, liep met zijn rijtuig in hel ka
naal. Onmiddellijk daagde er hulp op en de
abbé. Qo lil en en zijne moeder konden gered
woiden, maar Mevr. Rousseau en har# kin
deren verdronken. De ongelukkige Qohlen,
heeft hij dit schrikkelijk ongeluk het ver
stand verloren.
DUÏTSCHLAND
Soldaten vergiftigd. 104 soldaten van
het 124® linieregiment te Weingarten, in
Westfalen, zijn ziek gevallen, met de ken-
teekena van vergiftiging.
De oorzaak dezer besmetting is nog niet
gekend.
Vijf werklieden onder eene Instorting be
dolven. Tijdens de aardewerken die nabij
Frankfort verricht worden, had eene instor
ting plaats, waaronder 5 werklieden hegra
ven werden. Twee hunner werden dood bo
vengehaald en twee anderen zijn levensge
vaarlijk gewond. De vijfde werkman is
echter buiten gevaar.
Een gevangene ontsnapt. Voor eeni-
'gen tijd word do Russische student Wyczyns-
ki te Schwetz, in Silezië aangehouden onder
beschuldiging van bespieding. Hij werd in
hot gevang van Granddfiz opgesloten.
Zaterdag bracht men hem terug naar
Schwetz over. De student slaagdo er in zich
aan de blikken dor bewakers lo onttrekken
en nam de vlucht. Allo pogingen om hem le
ontdokken bleven vruchteloos.
Eene terdoodveroordeeling. De jury
van Wurzburg, heeft na een debat van 4 da
gen den koetsier Weiss6nweg ter dood ver
oordeeld, wegens moord op eene jonge doch
ter. welke hij erg mishandeld had.
Verleiding van fonctionarissen te Keulen.
Het zou 6chijnen dat zich lo Keulen een
proces voorbereidt aangaande de verleiding
van fonctionarissen.
De Rheinisché Zeitung had een artikel
laten verschijnen waarin bevestigd word dat
hoog-policiebeambten der ondergeschikte
agenten talrijke geschenken aanvaarden
door eigenaars van brouwerijen en restau-
ranlhoudors.die dan door vergunningen ver
goed werden.
De policieprofekluur deed oorst en vooral
eene huiszoeking doen bij den hoofdopsteller
en in de bureelen van bet dagblad, die even
wel geen uitslag opleverde en de hoofdop
steller weigerde kortaf den persoon te noe
men die hem de noodige inlichtingen bezorg
de om het artikel op te stellen.
Anderzijds zijn talrijke agenten der krimi-
neole policie onderhoord geworden. Men
sleldo hen de vraag Naamt gij geschen
ken aan of niet
Allen weigerden een antwoord te geven.
DENEMARKEN
De drama's der zae. De Doenscho stoo-
mer - Kong Helg die te Kristiansand
aangekomen is.met zware averij, heeft Zon
dag inorgend tijdens zijne reis ten Noorden
masker aan, en verdween in de duister-
nis.
De Vaunoy ging zitten. Men gaf hem
een glas brandewijn, dat hij even aan
zijn mond zette.
Twee urendacht hij, vol angst.
Twee urenEn zoo die man binnen de
twee terugkomt, wat zal dan mijn lot
zijn
De Wolven gingen weêr aan het drin
ken want die ongelukkigen, voorheen
vlijtige en nuchtere werklieden, hadden
nu zij uit hun gewonen kring waren ge-
stooten, reeds de ondeugden aangeno
men, die een werkeloos, door oneerlijke
middelen onderhouden leven mede
brengt.
De Vaunoy had zijn uurwerk uitge
haald en telde de minuten. Van tijd tot
tijd brak Toussaint zijn gepeins af,
door nadere ophelderingen aangaande
den tijd en de wijze van den voorgeno
men aanslag te vragen.
Dit was waarlijk een geluk voor den
heer van la Tremlays, want zonder deze
verstrooiing zou hij van schrik gestor
ven zijn.
Traag sloop de minuutwijzer twee
maal rond. Eindelijk waren de twee
uren om en de Vaunoy stond op.
Het is waar, zegde Toussaint, Her
vé de Vaunoy is in zijn recht.. Een eer
lijk man heeft maar één woord, wij heb
ben hfm het onze gegeven, en wij zijn
eerlijke lieden.
Allen gaven hem gelijk.
Gij kunt dan heengaan. Uw eigen
belang is ons borg dat gij uw woord
zult houden. Morgen, een uur na zons
ondergang, zullen wij op de afgeepro-
kene plaats zijn.
Tot nioigtn dan, zegde de Vaunoy
25 NOV. 1913
dor Feroë-eilanden met een hevig tempeest
te worstelen gehad. De baren hebben den
kapitein, do oersto hulp-loods en een hulp-
loods in zee geworpen.
Allen zijn verdronken.
ITALIË
Bloedig drama aan boord^van een stoo-
mer. Aan boord van don stoomer «Callia-
rina waarop cun expediliokorps voor Tri-
politanie was ingescheept, ontrolde zicli eea
drama dor krankzinnigheid.
Een der soldalen die opeens krankzinnig
word, burrikadeerde zich in zijno kahion en
schot op do soldaten die hem wilden onscha
delijk maken. Een hunner stortte dood ne
der en vijf anderen zijn levensgevaarlijk ge
wond. Nu de vreeselijke slachting zelfmoord-
de de ongelukkige zich.
Het kon gres
Vrijdag vereenigde zich liet kongres.
Na de naamafroeping verklaarde de voor
zitter dat hot quorum niet behaald was, wat
geone enkelo belooging uil lokte. Hel kongres
zou 's Zaterdags bijeenkomen.
Zokere leden zien in die dagvaardiging hot
inzicht een einde aan het kongres le stellen.
Inderdaad, volgons do wet, wordt de ka
mer, op drie achtereenvolgende dagvaardi-
gingen, ten gevolge van het ontbreken van
het quorum ontbonden.
Officieren aangehouden
De officieren van liet kleine garnizoen van
Ixlapalapal, in de omgeving der hoofdstad,
zijn aangehouden wegens medeplichtigheid
in eon komplot legen het gouvornomont.
De vooruitgang der opstandelingen
Do omwentolaars zijn meester van Tux-
palo. Zij leggen belasting op de petrool-
exploitatie der streek en bijzonderlijk op
dozo van een Engelsch syndikuat.
Eone diplomatische conferentie
Een telegram uit Mexiko aan do New-York
Times gestuurd,zegt dal Duilsciie,Engelsche,
Belgische en Japaansche ministers eene con-
forencie gehouden bobben met den Mcxi-
kaanschon minister van huilenlandsche za
ken. De Engclsche minister zou gevraagd
hebben de Engelsch© belangen te Tuxpan to
willen beschermen, waar do opslandelingea
zich aan plundering hebben plichtig ge
maakt.
Twee treinen door dynamiet gesprongen.
Talrijke slachtoffers
Naar uit El Paso (Texas) wordt geseind,,
verzekert de opstandelingen-genoraal Villa,
dat twee treinen, die 1500 federalen, uit
Chihuahua naar Juarez ovèrbrachten, door
dynamiet gesprongen zijn.
Dynamiolmijnen waren op 6(3 mijlen ten
zuiden der stad tusschen do riggels gelegd.
Het getal dooden zou zeer aanzienlijk zijn»
Brussel. Rovolverdrama.Zater
dag avond viel, in den Prinsendoorgang
te Brussel, een drama voor, dat geluk
kig geen erge gevolgen had. De kof'fie-
huisbediende, Jeroom Van H.., geboor
tig van C-oudekerke (Fransch-Vlaande-
ren), en wonend in de Lange Wagen
straat, is geenszins do vriend van zijn»
kollega, zekere Achille, Stoofstraat.
Van H..., vergezeld van een anderen
kollega, Adolf Lemaire, ontmoette Za
terdag avond Achille. Volgens Van H...
zou Achille hem hebben bedreigd, waar
op de Eranschman zijn revolver trok en
schoot. Achille nam de vlucht, doch zijn
tegenstrever loste een tweede schot.
Zijn vriend, die hem toen wou ontwape
nen, kreeg den kogel in den arm. Van
H..., werd alsdan aangehouden. Wat de
wonde van Lemaire aangaat, zij is niet
gevaarlijk. Na verpleging kon hij huis
waarts keeren.
en ging zijne gidsen vooruit naar den
ingang der grot.
Men blinddoekte hem opnieuw, en
een kwartier uurs later sprong hij ver
heugd op zijn peerd, dat hij aan eenen
boom had vastgebonden.
Alain won derhalve zijne wedding
schapwant het was de Vaunoy, die,
tot groote verwondering van Lapierre,
de "betzaal binnentrad. Hij wierp zich
hijgend op een stoel, en nep vol blijd
schap uit
Het is bezorgd Ik heb mijn leven
op het spel gezet., en gewonnen maar
ik zweer toch dat men mij niet weer zoo
ver zal krijgen
Zooals ik gezegd heb, mompelde
Lapierre. Ik wensch kapitein Didier een
zalig einde, want zijn einde is nabij.
Daar, Alain, en hij gaf hem zijne
gewonnen kroon.
XVI. HET PLAN WORDT RIJP.
Den volgenden morgend ging het
geldtransport van Rennes op weg, door
een troep' gendarmen en eene compa
gnie voetvolk gedekt.
De tocht werd door niets gestoord.
Terwijl de zwaar heiaden wagens over
de mulle wegen door het bosch voort
reden, zou een aanval zeer gemakkelijk
zijn geweest maar men zag geen en
kele vijandige of verdachte gedaante,
en nauwelijks kon Jacques, die achter
den kapitein reed, een paar malen uit
eene beweging in de takken opmaken,
dat er een levend wezen tusscheü het
kreupelhout verscholen was.
(Wordt .voortgezet.)
