DE INVOER DER AARDAPPELPLANT IN FRANKRIJK
VtlO TORHIU
BÜHAU VARIltA
Brief uit Rome
M
ALLERLEPp
KI M X W
pauselijke Zegen op Paasohdag 1864
Rome, 29 Maart 1864.
Mijnheer en Vriend,
)e feestdagen van Paschen zijn voor-
Gelijk ik het u voorzegd had, Zijne
ligheid heeft de diensten der Goede
ek niet gedaan. Het weder was
Don en 's Zaterdags deed Pius IX
kleine wandeling om zijne krach-
te beproeven, want Hij had gezegd
Ie Paus zal zeer ziek moeten wezen
op Paaschdag naar St-Pieters-kerk
t te gaan.
laar ziet, dien avond berst er een
on weder los en het begint te re
en. Hit doet er niet aan. De vati-
nsche logie wordt geplaatst om de
ening TTrbi et Orbi te geven. Al
Pauselijke en Fransche krijgsben-
hebben het bevel ontvangen zich op
Pieters-plaats in slagorde te gaan j
aren en de menigte vreemdelingen
zich te Rome bevinden, vervult op
ischdag de hoofdkerk der wereld,
bn tien en half ure verschijnt de H.
jer aan den ingang uer verhevene
Büiek. Hij is op zijnen draagstoel
dia gesiauma) gtzeten. Die intrede
inbet wist baar de hoogste uitdruk-
ig van de verhevenste weerdigheid
aarde, van de hooggeplaatste majes-
Majesteit die 14. eeuwen uuur
ttt, weerdigheid van den plaatsver-
jger van d ezus-Onnstus Alle knieën
igen zich. .thus IX tieht voorbij al ze-
[ende en het geschai der klaroenen
jt de gewelven der hoofdkerk door
triomizang van den cnsterfelijken
weergalmen.
Ik vond den Fa as etn weinig ver-
!ktHij droeg zeil het nusotter met
maar mj woonae enhelijk die schoo-
plecntigneid bij.
Fe solemneele dienst was geëindigd,
egen gestaakt. JJe krijgsbenden wa-
up ue gruote plaats in slagorde en
menigte verliet - Ficters - kerk
js ai ue poorten, 'ion minste, zegde
a eenieuer, van al de plecntigneuen
ir Vioeue vveeK zuilen wij de verhe-
iste, de scnoonsre, de iuisteiiijkste
U wonen uen grooten zegen van den
us. Jkiaar het moest anders wezen,
m reden die mij onbekend zijn, trok
H- Vader de Vatikaanscüe logie
It boven, hij gaf de zegen in de kerk
lik ben er in gelukt, niettegenstaande
persing, van mij op eenen kleinen af-
iüü, omtient vijl stappen, rechts, een
iirng acnter den Paus te plaatsen. Hij
op ue sedia gestatona gezeten en
ijKt alzoo boven al de omsta anders.
Rij zingt de Confiteor en de daar*
vólgenue gebeaen. i)an staat Hij op,
ebt zijne handen hemelwaarts, en met
e majesteit die u verplettert en wei
rs hoogverhevene uitdrukking Hem
tijd bijblijft, verheft Hij zijne vrome
manhaftige stem a Ft benedictio
hoor niets meer. De H. Vader zwijgt,
ue tranen smjden hem de stem at, ik
or zijne zucnten, zijne snikken. Die
chten en die sniKken van den zacht'
en en den meestbeminden van alle
rkvoogcien, nijpen iedereen het hert
ezij ontrukken ons tranen van bit'
'heid en droefheid, van verontstelte-
s en machteloosheid- Iedereen weent
ad dien heiligen Koning en Hij, Hij
rneemt met krachta Kt Benedictio
ei omnipotentis, Patris et Filii et Spi-
tus sancti.... zijne stem verduistert,
ik hoor nauwelijks deze woorden
Oescendat super vos. Nog eens hoor
hem snikken, ik zie zijne armen ne'
rvallen, hij dekt zijn aangezicht met
jne eer bied weerdige handen en een
Bchtig stilzwijgen beheerscht gansch
kerk. Eindelijk doet de heilige grij-
ftrd eene nieuwe poging en zegt die
itste woorden Et maneat semper
Neen, nooit heb ik een meer hertver-
heurend tooneel gezien. Ah! konden
ij die tranen stelpenAhzachtmoe-
ge Paus, waarom is Let ons niet ge-
fven -uwe droefheden te verzachten
aarom zijn wij niet talrijk genoeg om
vijanden te onderwerpen, te veroot*
oedigen en ze vol berouw voor de voe*
van uwen troon weder te brengen
Ziedaar de gevoelens die mijn hert
orgriefden.
Lieve vriend, wat zoudt gij gevoeld
•bben
Koning Lodewljk XVI het eerste aardappelveld bezoekende, dat door Par-
mentier aangelegd werd. (Naar de schilderij van meester Gervea.)
In m&daljonParmentier, die de aardappelen uit Amerika had medegebracht.
Dezer dagen werd ir. Frankrijk het
eeuwfeest gevierd, der invoering van de
eerste aardappelen in Frankrijk, 't Was
inderdaad 't herinneren waard ook, de
dag, dat Parmentier in Frankrijk voor
het eerst aardappelen te eten bood.
Men wilde er echter niet van weten,
van die aardige knollen, die soms zoo 'n
■onderlinge gestalte aannemen.
Parmentier gelukte er evenwel in den
toenmaligen Koning Lodewijk voor zij
ne zaak te winnen, doch het publiek
bleef wantrouwig-
Alsdan verzon Parmentier een list.
Hij deed zijne aardappelvelden met
ijzerdraad afspannen en liet plakkaten
uithangen, dat het streng was verbo
den, de planten aan te raken.
Twee dagen nadien was er op al de
velden geen enkele aardappel meer te
vinden. De nieuwe spijs was a gelan
ceerd en van dan af nam het verbruik
gedurig toe.
'k Min de wroeters,
'k min de zwoegers,
'k min de zweeters,
'k min de ploegers,
die verdringen mist en woiK
'k Min die braven,
'k min die rakkers,
'k min die kerels,
'k min die makkers,
'k min dat ruwe, sterke volk-
'k Min de lente,
'k min de bloemen,
Jk min de vogels,
'k min het roemen,
dat ze blijde vingend dot'.
'k Min de bietjes, j
'k min de vlinders,
'k min het heekje,
'k min de kinders,
als ze joelen, in het groen.
'k Min mijn vader,
'k Min mijn moeder,
'k min mijn zuster,
'k min mijn broeder,
vrouw eu kind, nog meest van al
'k Min mijn vrienden,
'k min mijn huisje,
'k min Gods zone,
'k min mijn huisje,
maar den schepper bovenal.
HUGO.
EEN PINTJE GOED BLOED
Jan Trompet ging visschen zonder
patent.
De vischwachter kwam juist op tijd
en vroeg hem
Hebt gij een patent, Jan
Neen, mijnheer!
Gij vischt dus zonder patent?
Neen, mijnheer
Wat doet ge dan?
Een pier leeren zwemmen, Mijn
heer.
x
GOED BEGREPEN
Dame (tot de keukenmeid). Hebt
gij de salade al gewasschen?
Keukenmeid. Neen, want de zeep
is op.
x
NUTTELOOS.
Hola, pachter
Wat belieft er u, mijnheer de kom;
missaris
Gij hebt geen licht aan uw rij
tuig weet ge dan niet dat, als ge des
avonds uitrijdt, de lantaarn van uw rij
tuig moet branden
Ja, zeker, mijnheer
Hewel, waarom doet ge het clan
niet
't Zou toch niet helpen, mijnheer,
mijn paard is blind.
HIJ MOCHT NOOIT NIETS DOEN
Moeder, zei Corneel Wynckel van
Grombeke, mag ik konijnen houden
Wat? zei moeder Wynckel, konij
nen houden! neen, neen!... die vuilig
heid eu wil ik op mijn hof niet
Moeder, zei Corneel, mag ik trou
wen
Trouwen, zei moeder, wat zegt ge,
trouwen!.... voor zulk een snotneuze
van' 'n jongen Wacht nog een jaar of
tien, en spreek dan van trouwen
't Is hier altijd 't zelfde, zei Cor
neel, 'k en mag ik nooit iets doen
x
KOELBLOEDIGHEID
Een Engelschman, te Washington
verblijvende, doodde door een pistool
schot eenen der bedienden van het ho
tel, waar hij zijnen intrek genomen
had.
Hevig verschrikt roept de hotelhou
der hem toe
Mylord, gij hebt mijnen knecht
vermoord
Met echt Engelsche koelbloedigheid
antwoordde hij
Welnu, zet hem maar op de reke
ning.
Het nieuwe toestel, bereden door Marcel Berthet, de fransche kampioen.
Er naast de uitvinder, M. Bulau-Varllla.
Altijd sneller en sneller blijft wel im
mer de leus van sportliefhebbers. Auto
mobilisten, vliegers, wielrijders, voct-
loopers, schaatsers, zwemmers, enz.,
zijn er steeds op uit in zoo weinig moge
lijk tijds, zooveel mogelijk kilometers
af te leggen.
Waarlijk mag men zeggen, dat men
niet weet, waar zulks zal ophouden.
Marcel Berthet, de Fransche kampioen-
wielrijder, was reeds wereldrecordman,
door in het uur, zonder gangmakers zoo
wat 43 kilometers af te leggen.
't Was zeer snel gereden, doch nog
niet snel genoeg. Een zijner vrienden,
M. Etienne Bulau-Yarilla, bestudeerde
dan een toestel, dat zoo veel mogelijk
den wind zou beletten vat te hebben op
den wielrijder. Het toestel kreeg den
vorm van een ei, dat eenigzins in punt
eindigde. 4
Reeds bij de earete proefneming ke-
OP GROOTEN VOET
Pier Lamzak, die in de maatschappij
het ambt van schooier bekleedt, wordt
op zekeren avond een voet afgereden
door een automobiel, en de rechtbank
kent hem 20.000 fr. schadeloosstelling
toe. Na zijne genezing ontmoet hij een
ijner oude straatmakken6.
Janvermille, zegt deze, ge ziet er
als 'n heer uit
- 'k Geloof het wel, antwoordt Pier,
terwijl hij zijn houten voet vooruit
steekt ik leef nu op een voet van twin
tig duizend ballekens. man.
LOCIEK.
- Pachter, zei de ingenieur tegen
Pier-Louis, ge weet dat er hier gaat een
tram komen.
Ja, zei Pier-Louis.
Is dees hof uw eigendom
Ja, zei Pier-Louis.
Ehwel, de tram zal dweers door
uwe schuur rijden.
Dat is goed, zei Pier-Louis. Maar
hij moet zien dat hij des avonds vóór
acht ure binnen is, want om hall ne-
£en ga 'k slapen en 'k en doe mijn
schuur voor memand meer open.
x
SCHOENMAKER
BLIJF BIJ UW LEEST
Schoenmaker Humpel had twee teer
lingen, een slimme en een domme. Eens
vroeg hij den slimmen leerling
Wat zoudt gij doen, als daar bui
ten op het plein een luchtschip zou lan
den
Ik zou kalm bij mijn werk blij
ven zitten, gedachtig aan de spreuk
Schoenmaker, biijl bij uw leest
Bravo, mij jongen, gij zijt een
goede schoenmaker, was het antwoord
van den baas.
O neen, zei de jongeling nederig,
ik ben het nog wel niet, doch onder uwe
goede leiding hoop ik dat to worden.
Dit beviel den schoenmaker zeer en
hij was niet weinig trotsck op zijn leer
ling.
l)at alles hoorde de domme leerling
eu hij dacht bij zich zeiven Als de
haas u ook eens eene dergelijke vraag
doet, moet gij ook zoo antwoorden, dan
komt gij ook op een goed blaadje.
Twee dagen later vroeg de schoen
maker aan den dommen leerling
Wat zoudt gij doen, als mijne
vrouw u naar de keuken riep, om haar
Jaar bij het werk te helpen
Ik zou kalm bij mijn werk blijven
zitten, gedachtig aan de spreuk
Schoenmaker, blijf bij uw leest
antwoordde de jongen.
Gij zijt een ezel, antwoordde zijn
baas nijdig.
Waarop de jongeling nederig her
ham
Ik ben dat nog wel niet, dooh on
der uwe goede leiding hoop ik er een te
worden
x
RECHTUIT GESPROKEN
Een rekruut kreeg het duchtig be
nauwd bij het eerste schijngevecht dat
hij meê moest maken, vooral toen hij de
kolonel hoorde zeggen dat alles gedaan
moest worden, alsof het echte oorlog
was. Zoodra het eerste schot werd ge
lost, gooide onze held zijn geweer neder
eu ging op de vlucht.
Hola, waarom loopt gij wegriep
de kolonel, toen de man hem voorbij
snelde.
Verschooning, kolonel maar ik
doe precies zooals ik zou doen als het
echte oorlog was
gelde Berthet al de rekords omver. Hij
zette zijne proefnemingen voort en deze
week nog, legde hij in een half uur,
50 kilometers en 26 meters af. 't Is dus
eene snelheid van meer dan 100 kilo
meters per uur- En Berthet beweert, dat
er nog meer kan gedaan worden.
Wij zijn benieuwd eens 'nen koers
met zulke velo-torpilles te zien betwis
ten.
In alle geval koerst Marcel Berthet
nu met zijn torpille-velo toch. Donder
dag avond in den Wintervelodroom te
Parijs, had hij een match te kampen
tegen twee gekende specialisten in tan
dem, namelijk Charron-Rousseau.
Er was eerst besloten, dat dezen zich
zouden mogen aflossen, 't is te zeggen
dat zij op Amerikaansche wijze zouden
rijden. Men wil nu echter zien of Mar
cel Berthet, met zijn toestel vlugger is
dan de knappe tandemmannen.
JAN EN PIE
Jan ging ne keer met Pie op reis, en
't was al avond, en zij kwamen op een
boerenhofsteê, en zij vroegen om in de
schure te mogen slapen. En zij sliepen
cr zoo goed dat het 's anderendaags al
klaar lichten dag was en zij nog lagen
te ronken.
Zoo ging de boerin ze opkloppen.
Toe dan, staat op! riep zij. Maar
ze bleven alle twee liggen.
Hebt gij de bazin niet gehoord
vroeg Pie. Zie ne keer hoe de zon de
spleten van de planken schijnt
Toe, toe, zei Jan, laat ons nog
maar wat liggen, 't is hier zoo goed
Maar een beetje later kwam de boe
rin terug
Hoort gij niet dan dat ge moet op
staan riep zij
Geen een van de twee verroerde.
'k Zal daar ne keer dien dikzak
wat troef gaan geven zegde zij, en zij
aam haren klomp en zij aan 't slaan op
Pie, die van voren lag....
Toe, laat ons toch opstaan zei Pie
wanneer de boerin vertrokken was.
Och, 't is hier zoo goedant
woordde Jan, laat ons nog een beetje
liggen.
Dat is al welzei Pie, maar ik lie
hier van voren, en die boerin kan al
hard kloppen met haren klomp
Wel, zei Jan, 'k zal mij op uwe
plaats leggen
Als nu de boerin wederkwam, lagen
zij weer te ronken.
Wel, welop dé wereld van onzen
lieven Heerriep de boerin uit, die
luiaards liggen daar nog! Wacht, ik
heb hier dien eersten wat op zijn don
der gegeven, 'k zal nu daar eens dien
tweede pakken?
En zij nam haren klomp en gaf ka
toen op.... Pie dat het kraakte en hij,
kermende, opsprong.
NIEUWE UITVINDING.
Baas (tot zijn knecht). Pol, wat
doet ge daar? Geeft ge nu kokend wa
ter aan de kiekens
Knecht. 't Is om te zien, baas, of
ze dan geen harde eieren zouden leggen.
X
ALTIJD PRESENT
Serjant-majoor Rolmops roept de na
men af. Jan PoteetJan Poteet!...
•Jan Poteet!...
Jan Poteet, die buiten adem aange-
loopen komt. Présent
Rolmops. Présent! Als 't maar
waar is, Ge zijt gij diën, die altijd pré
sent roept, als ge er niet zijt. 'k Weet
ekik dat wel
x
DE TROUWRING
Van houdsher hadden de handkijkers
of waarzeggers uitgevonden, dat er op
den vierden vinger een lijn zou bestaan
die regelrecht naar 't hart loopt. Daar
om werd dezen vinger de eer voorbehou
den den trouwring te dragen en hij werd
ringvinger geheeten.
Naar luid van een zeer oud geheimen-
of toovenaarsboek zou de manier waarop
de man, bij het sluifên van 't huwelijk,
den ring aan den vinger zijner vrouw
steekt, van het allerhoogste belang voor
de toekomst zijn. Blijft de ring zitten
aan 't vingereinde, herwaarts van het
tweede gewricht, zoo zal de vrouw de
broek dragen drukt hij integendeel den
ring tot aan den vingerworel, dan blijft
hij heer en meester.
Zooals betoogd wordt in het Dic-
tionnaire infernal van M. Collin de
Plancij, heerschte dit bijgeloof nog tot
in 1825. Immers, te dien tijde wisten de
wei-opgevoede en uitgeslapen juf
fers, bij de inzegening van het huwe
lijk, den vinger zoo te plooien, dat de
ring onvermijdelijk voor het tweede ge
wricht moest blijven stroppen.
Dat vrouwvolk, h&....
