voor zijn vrienden De drie Reizigers oi de Beslissing Bene heugelijke verjaring Wat doet men al niet Voor de keuken 4* ZONDERLING SAMENTREFFE jEen prinsje, afstammeling der Bonapartes en der Bourbon! Laatste portret van den Heer Wilson, Voorzitter der Vereenigde-Staten van Amerika. Op 27 Januari laatstleden, lieeft Z. D. Hoogweerdigheid, Mgr Antonius Stillemans, bisschop van Gent, den 24 verjaardag gevierd, zijner zalving en plechtige inhuldiging. Z. D. Hoogweerdigheid is thans 81 jaren oud. Ondanks die jaren heeft men toch goede hoop, toekomend jaar den 25tun verjaardag van zijne verheffing tot on zen bisschop, op luisterrijke wijze te mo^en vieren. Dan zal het feest zijn, heel Vlaanderen door, als huldebewijs aan onzen geestelijken leider, aan ons aller vader. Dokted Weber was niet alleen een geestig schrijver, the veel naam maakte door zijne schoone artikelen en zijne werken over volkenkunde, maar tevens iemand, die om zijne fijne vormen en zijne onderhoudende en boeiende wijze van spreken, zeer gezien was in gezel schap. Hij verkeerde dan ook in de hoogste klingen der residentie, waar vooral de damen' hem altijd zeer gaarne zagen verschijnen. Dat hij trots deze aantrekkelijke eigenschappen ongetrouwd was geble ven, lag vornaomelijk daaraan, dat hij wel alleen kon leven van zijn inkomen, maar zich niet de weelde kon veroorlo ven van een eigen huishouden. Om deze reden bleef hij liever jong man. Reeds sedert verscheidene jaren bewoonde hij net ingerichte kamérs, nam het middagmaal in een der eerste restauratiën, bracht zijne avonden in gezelschap van eenige vrienden in een café door, Bpeelde daar zijn kaart- partij, en vermaakte zich op die wijze zoo goed mogelijk. Toch waren er oogenblikken, dat dit leven hem niet beviel, dut het eten aan de table d'hóte hem niet smaakte, en het gezelschap zijner vrienden hem verveelde. Naarmate hij ouder werd, begon zij ne eenzaamheid hem langs om minder te bevallen, en voelde hij de behoefte in zie hopkomen naar bet bijzijn van een wezen, dat hij kon liefhebben, in één woord hij verlangde naar een rus tig, huiselijk leven. In peinzende houding zat de dokter eens op een avond op zijne kamer, toen een zijner collega's Frits Sanger, op steller van een tijdschrift, dat lijdende was aan gebrek aan inschrijvers, zijn ouden vriend kwam bezoeken. Zie ik u eindelijk weer eens hier? vroeg laatstgenoemde, nadat hij zijn gast begroet en hem een sigaar aange boden had. Waaraan heb ik de eer van uw bezoek te danken? Ge hebt zeker weer de eene of andere dolle streek uit gericht Integendeel, antwoordde Frits, te gen zijn gewoonte zee rernstig. Ik ben juist van plan eindelijk eens verstan dig te worden. Ja, daar weet ik alles van, hernam de dokter lachend. De weg naar de hel i6 geplaveid met goede voornemens Gij doet mij onrecht, oude vriend Ditmaal is het mij heilige ernst. Ik ben mijn lichtzinnig leven moede, en heb het vast besluit genomen een ernstig mensch te worden. Gij alleen kunt mij daarbij helpen, en moet mij eenen groo ten dienst bewijzen. Zeer goedGe wilt mij zeker weer afzetten. Zijt ge met 30 frank tevre den? Meer kan ik met den besten wil der wereld op 't oogenblik niet missen. Dank u. Dezen keer heb ik niet uwen geldelijken, maar wel uwen zede lijken bijstand noodig. Dan hebt ge u, vrees ik, tot den verkeerden gewend; maar laat eens hoo- ren, waarmede ik u van dienst kan zijn? Ik heb, begon Frits, over eenige dagen eene bekoorlijke, jonge juffrouw leeren kennen, en ben tot over de ooren op haar verliefd Maar daarbij hebt ge mij toch niet noodig. Ik geloot, dat ge dat beter zelf zult kunnen klaarspelen Zeker Maar de juffer woont bij eene tante in huis, van wie ze gehee: afhankelijk is. En moet ik zekér die oude President Wilson, de volksgezinde bewo ner van het Witte Huis, te Washington, is thans erg ziek. Alhoewel zijn toestand niets onrustwekkends inboezemt, heeft men hom toch alle inlating met staatszaken moeten verbieden. De aard der ziekte is niet goed bekend, doch algemeen wordt gedacht dal de presi dent aan de darmen lijdt. 't Ware te hopen dat hij spoedig herstel, len moge. Tijdens zijn kort presidentschap heeft hij al menig blijk gegeven van een wijs. vooruitziend bestuur en dat zegt alles. rommelpot voor mijne rekening nemen, en haar dwingen, uwe verbintenis met hare nicht goed te keuren. Voor zulk postje bedank ik hartelijk. Ik zou u gaarne met wat meer eer bied hooien spreken over eene dame, die algemeen geacht is. De vrouw van wijlen d'heer Zimmern, bestuurdor der bank, is geen oude knorrepot, maar zelfs eene allerliefste dame van hoog stens veertig jaar, die er nog zoo goed uitziet, dat men haar niet meer dan der tig jaar geven zou. Daarbij is zij zeer ontwikeld en bezit op zijn minst een half' millioen, als 't niet meer is. Lieve Hemel, zulke suikertante is niet te versmaden. Nu zijt ge toch we zenlijk verstandiger dan ik dacht. Maar zeg mij eens, wat moest ik nu eigenlijk doen, om te maken, dat gij het nichtje krijgt Dat zal ik u zeggen. Ik heb haar gevraagd Emma, hebt gij mij lief? en zij gaf mij het jawoord. Dan wensch ik u van ganscher harte geluk. Ongelukkig, 'ging Frits op mis- moedigen toon voort, wil de tante hare toestemming niet geven. Zij is zeer met mij ingenomen, en heeft niets tegen mijn persoon zelf, maar beweert mij nog niet genoeg te kennen, en wil eerst inlichtingen over mij nemen. Dat bewijst alleen, dat zij eene verstandige vrouw is. Natuurlijk is er mij veel aan ge legen, haar een goede meening te doen opvatten van mijn karakter en mijne bekwaamheden. Daar ik nu, helaas, niemand dan u heb, die mij dezen dienst kan bewijzen, dacht ik, dat gij er de aangewezen persoon toe waart. Zeer vleiend Ik vrees alleen, dat de tante niet veel waarde zal hechten aan mijne getuigenis, daar zij mij in 't geheel niet kent. Dat doet er niets toe. Zij leest uwe werken, en is bepaald verrukt over. Bovendien hebt gij in uw voorkomen zoo iets ernstigs en waardigs, zoo iets dat onwillekeurig eerbied afdwingt, dat gij op 't eerste gezicht iemand ver trouwen inboezemt. Als gij met mij wilt gaan naar mevrouw Zimmern, daar een goed woord voor mij doen, en mijn voorspraak zijn wilt, twijfel ik niet, of ik zal slagen. Is het anders nietDat wil ik zeer gaarne voor u doen. 'k Dank u reeds bij voorbaat, en zal nooit dien vriendschapsdienst ver geten. Als gij het goedvindt, kom ik u morgen tegen twee ure afhalen, om u aan de damen voor te stellen. Wat ik u bidden mag, wees nu eens bijzonder lief jegens de tante, en maak haar €oTi wei nig het hof; daar zal zij zeker i.iet on gevoelig voor zijn. Laat dat maar aan mij over. Ik zal mijn uiterste best doen, om zoo galant mogelijk te zijn. Wat doet men al niet voor zijn vrienden Dat blijft dus afgesproken. Tot wederzien s Tot wederziens. Toen Frits den voegenden dag op het vastgestelde uur bij zijnen vriénd ver scheen, om hem vodr het vDorgenomen bezoek af te halen, was ltij verbaasd over de verandering in het voorkomen van den dokter. De onberispelijke klee ding', die hem als aan luet lijf gegoten zat, de vlekkeloos witte halsband, het nette gelaat met den puntigen baard, het dunne, reeds grijzendehaar, waar aan alle zorg besteed wsis, dit alles deed den ouden jongman op zijn minst tien jaar jonger schijnen. (Wordt /voortgezet.) Een drietal mannen reisden samen, Een krijgsman, rechter en Pastoor Tot ze eindelijk aan een dorpje kwamen. Welk dorp het was staat mij niet voor. 't Was laat, dus zou men daar vernachten En ging men ras de herberg in, Maar zooals elk wel kon verwachten, 't Verblijf was niet naar aller zin. De hospes was juist niet onaardig, Gelijk een knipmes boog hij neêr En ongevraagd, bood hij dienstvaardig Een stoel en pijp aan ieder heer. Zeg, hospes, kan men hier logeeren Was ieders vraag, na d'eersten groet O ja was 't antwoord, eedle heeren, Schoon ge U gewis behelpen moet. Een reizend troepje hier gebleven, Heeft al mijn kamers reeds bezet, Mij blijft dus anders niets te geven, Dan mijn vertrek en dit mijn bed. Wilt ge u hiermede vergenoegen, Zoo bied ik 't U gulhartig aan, En kunt ge U naar den nood wat voegen Dan zal dit immers ook wel gaan. Mijn vriend! hernam nu een der knapen, Uw slaapvertrek is tamelijk goed, Maar daar 'k afzonderlijk wil slapen, Is 't klaar, dat ik vertrekken moet. En ik, zoo sprak daarop de tweede, Zoo oud ik ben, slaap ik alleen Ik ook hernam de derde mede, Een blijslaap maakt mij ontevreên. Maar laat de hospes thans beslissen Wie onzer 't bed behouden zal, En schoon, dan d'andren 't moeten missen o Zij troosten zich dit ongeval. Dit kluchtig voorstel vond behagen 't Kwam ook den hospes zeer van pas, Die elk nu onbeschroomd kon vragen. Welk ambt hij had en wie hij was. Ik ben, dus sprak thans een der knapen Een hoofd der krijgsmacht vol fatsoen. Sinds lang droeg'ik met eer mijn wapen En lag in Dordt in garnizoen. En ik hernam de tweede weder, Bewoon sinds lang dezelfde stad. Eelk ziet met eerbied op mij neder, Wijl 'k jaren daar als rechter zat. De derde liet in 't eind zich hooren Ook ik, sprak hij, was lang reeds daar, De zielezorg kon mij bekoren. 'k Stond als Pastoor daar vijftien jaar. Naar 'k hoor.mijnheeren.kan 't niet missen, Zoo sprak in 't eind de hospes weer, Dat ik bij 't mij vertrouwd beslissen Zulks doe naar 't recht en U ter eer. Gij, krijgsman, laagt verscheiden jaren Gij, rechter, zat een reeks va ntijd Uw leven, naar ik mocht ontwaren, Was dus aan louter rust gewijd. Gij, goede Priester, daarentegen, Die zooveel jaren hebt gestaan, Gij hebt het volste recht gekregen, Om thans alleen naar bed te gaan. Het drietal schaterde om dees reden, En vond de uitspraak juist en net. En vergenoegd en zeer tevreden, Ging <If Pastoor alleen naar bed. OM HAM OF HESP LEKKER TE BEREIDEN De versche ham wordt bij droog we der, vier dagen in de opene lucht ge hangen indien het regent hangt men ze zoo veel dagen in den kelder. Intusschen bereidt men den volgen den pekel, voor eene ham van 1G tot 20 pond Neem een kilo en half keukenzout en half vierendeel salpeter, idem karnoffelnagels, idem peperkorrels, een handvol venkelzaad, id. orego, id. salie, id. menthe, dertig tot veertig groene laurierbladen. Doet dit alles in een aarden potgiet er twee liters kokend water. Dek den pot toe, en laat het een geheelen nacht trekken op de buize van den kachel. Laat het 's anderdaags morgends ver koelen, en giet er bij een flakon azijn. Doe de ham in de kuip, en gier er den koelen pekel over. De ham wordt gedurende drie weken dagelijks gekeerd. Dan laat men ze twee of drie dagen uitlekenwaarna ze vier-en-twintig uren gerookt wordt. Zoo mogelijk gebruikt men tot het rooken welriekend hout of kruiden, zoo als roozetakken, aalbessenhout, de ge droogde kruiden van den pekel. Na zij gerookt is, laat men de ham twee of drie weken in de keuken achter den kachel hangen, tot ze droog is. Daarna hangt men ze op zolder. KONKOMMERS IN LEGGEN EN SNIJBOONEN KOKEN Het is nuttig onze lezeressen op merkzaam te maken op een misbruik, dat. bijna allerwege wordt aangetrof fen, dat de nadeeligste gevolgen kan na zich slepen wij bedoelen de koper-ver giftiging. De azijn, voor het inleggen van kon- kommers bestemd, moet volgens ver schillende voorschriften, zoodanig in den koperen ketel worden gekookt dat - hij groen is. Wat geschiedt hier? De t _„1£u „,-J azijn lost een gedeelte koper-oxyde op, welk metaalzout- de. eigenschap bezit, aan de konkommers eene schoone kleur te geven Wat zoudt gij zeggen, lezers, indien ik u aanraadde, in eenen verf winkel, bij voorbeeld, eene onse spaansch groen te halen, hetwelk gij weet dat tot de zware vergiften behoort, en dit in den azijn te smelten? Weet gij wel dat, wanneer de azijn in eenen koperen ke tel gekookt wordt, er eveneens spaansch groen wordt gevormd? Gaarne veronderstellen wij, dat zulk koken van den azijn slechts eene ge woonte is, die gij voor onschuldig houdt; doch raden u ten sterkste die te laten varen, dewijl de alzot reide konkommers een bepaald ve bevatten, hetwelk hoog schadelij voor de gezondheid. Het koken van snijboonen in koj ketels is even gevaarlijk een ged van liet koper verbindt zich met de boonen, en maakt deze tot een schadelijk voedsel als van de kon mers is gezegd. Laat ons liever een weinig mi groen gekleurde spijze op tafel ze dan aan huisgenoolen en vriendei vergift opdienen, dat, hoewel nie' delijk, och zeer schadelijk voor di zondheid is. Houden wij dus 't spaa groen uit de keuken. +F HOE MEN DE MEELGROENSELS K0 De groote zomerhitte verhardt tijds de groensels zoodanig dat ze meer zacht te koken zijn. De groe verharden ook als men ze in puti kookt, uit hoofde van den kalk die water bevat. Men bemiddelt hierin eene hoeveelheid houtassche, ter g te van een duiven-ei, in eenen doe spannen, in den ketel te laten hai en deze na de zieding er uit te ne Behalve liet voordeel van de groe spoedig te doen koken, maakt dit del nog, dat de smaak merkelijk t tert. Het spaart te gelijker tijd het waarvan de hoeveelheid dient ve: derd te worden. +1+ HOE MEN DE BOTER VAN HARE RANZIGHEID ONTM Men beslaat de boter in eene ge: zame hoeveelheid water behelzem a 30 druppels kalk-chloruur per kil ter na het mengsel te hebben I gen, laat men het een paar uren n dan beslaat- men het opnieuw in i water. Dewijl de kalk-chloruur schadelijks op de gezondheid vei zoude men wellicht niets schadelij de gezondheid vermag, zoude men licht de dosis mogen versterken-; de ondervinding heeft geleerd dat 30 druppels per kilo boter toere zijn. De ranzigste boter verliest die behandeling haren sterken I ter dien smaak, zelfs ook als zij is. De huisvrouwen steken ook ge lijk stokjes zoethout in de ranzig ter, wat ze merkelijk verbetert. ZIJN DE VERNISSEN DER POTTEN Alvorens gebruik te maken va vernisten pot, laat men daar azi koken. Is de vernis goed, de azi den vernis of het verlaksel onbf digd laten, en de azijn zal den vei het verlaksel onbeschadigd1 'latei de azijn zal geen bezinksel lieb'bi men een lepel van denzelve in eei zeeploog giet. PRINS VICTOR-NAPOLEON Onze lezers weten, dat prinses Cle mentina van België, in het huwelijk ge treden is met prins Victor-Napoleon Bonaparte. Wat zij misschien min weten, is, dat het prinsje onlangs uit dien echt ge sproten nu tevens een afstammeling is des Keizers van Frankrijk, de Napo leons, en der Koningen van Frankrijk, de Bourbons. Inderdaad, prins A'ictor-Napoleon, is een kleinzoon van Jerome Bonaparte, broeder van Napoleon IBto, terwijl prin ses Clementina van België, door hare moeder verwant was met de laatste Fransche Koningen. Indien het er dus zou op aan komen zou de kleine prins dus tevens de voor staanders van de Bonapartisten en der Koningsgezinden kunnen tevreden stel len, vermits hij beider bloed in de ade ren heeft. De kleine prins is echter uit Frank rijk gebannen, alhoewel hij door zijn vader Franschman is, vermits de af stammelingen der Keizerlijke of Ko ninklijke familiën welke over Frankrijk feregeerd hebben, den toegang in rnnkrijk verboden zijn. PRINSES CLEMENTINA VAN BEI Zulks heeft evenwel prins Vict poleon niet weerhouden, aan de van Parijs, ter gelegenheid der {j te van zijn zoon, eene som van. frank te schenken. De Autorité een Parijzei meldde Dinsdag dat de Franschê ring had geweigerd die gift te S den. Dit is echter niet juist. De regeering heeft de gift B weigeld, ij heeft echter de goed) tot. aanvaarding verdaagd, tot gift in de gewone vormen en v(N den zal gedaan worden en den niet meer hebben zal eene politii tooging te zijn. De prefekt der Seine had even vel gegeven aan de weldadig! reelen, om de gift van prins vi poleon te weigeren. Een der 1) aanvaardde echter tocli. De zaak zal nu nog verdere gi hebben, daar het zeker schijnt, heeren Rudelle en Gauthier de. zinnens zijn, aan den minister tl nenlandsche Zaken te vragen,1 politieke betooging hij meent I m de gift van prins Victor-Napl

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1914 | | pagina 2