03 ontsnapis Galeiboef Eene yrachtige Vergadering Be deken der gauwdieven Kathoileke Tereeniglog Aalst Banket Sottegem UIT ONS ZAKBOEKJE «s HUIDENMARKTEN VAN ALLES WAT 19 EN 2fi APRIL 1914 26 APRIL 1914 Wij berinneras acn onze vrioaden dat de in8cfor^!viuff»ly*en lot hot banket bepaald «re storen wordeu Maandag a. s. 20 dezer. Na dion datum zullen or gooce insohryviagen moor aan vaard wordea. Mon schrijve in by M. Zènon Ds Vos, Ba- ree! der Katholieke Werken, Groote Markt, £4, to Aalst. Donderdag a«on<2 laatst, bield do Hopbond O «rt. Nochus van Mijlboke, bij M. Carniel W? Jems, Binnenstraat, oaito elgomwne ver gadering, too eind»' ovor to paan tot de prys- doelteg ovor do laatste liopexpusi'io. Do Achtbare Hew Moyersnrtn din Eernvoor- sitter is van den Bout!, woonde do prijsuitrei king bij. tvb'ldonsweerdip isde uitslag bekomen door M. Loon !>o Bisschop. On eono puntenschaal van 100 punten, bekwam hij voor do soort Carnnu SO punten, voor Witte Rank 67 ronton ou voor Groene Belle »»80 punten. Bekwamen nog no schoon en uitslag de boeren Roeland Adolf en Cleemput Frans. En gezien de aanstaande Kamerktezing nabij is.nam de «erevoorzitter de gelegenheid waard.om eens tot de hopboawersfce spreken. Na de leden geluk gewenscht te hebben ovor den bekomen uitslag, spoorde hij hen aan om niet nog meet* ievor voort te gaan op den ingeslagen weg, ton oirnle er al do moge lijke voordeelen de/er kostelyko teolt te plukken on tovens hier en in don vreemde voor de goede faam van onzo hop to zorgen. Geachte spreker ontwikkelde verder do volgende kwestiesde Militairowet en do Schoolwet. Op meesterlijke wijze legde hij do höpboe- ron uit, hoe do Regeoringer too verplicht werd do nieuwe Militaire wet in 'fc leven to roepen, o«k hoe er zal te werk gegaan worden om de 510/0 vrijstellingen op eene rechtveerdige wijzfc te doen en sornrlo do reeks belastingen on welke geheven wierden om de onkosten le dekken. Wij stelden het behoud van ons geliefd land boven alles, sprak hijen gy zoowel als wij zult begrijpen dat fijj liet uwn dient bij te draeen om de onafhankeliikh'Md en on- schendbaarheid van ons grondgebied to be waren. Ovor do schoolwet zegde geachte spreker, dat. gedwongen door hot herhaald aandrin gen dor opposilio. het gouvernement er ein- deliik in toegestemd hcoft met veel omzich- tivlreid den leerplicht in to voeren. Dezo zal nauwelijks merkbaar zijn, sprak bij. want, waar 't noodig is. zal van af 12 jaar, 't half- schonlgaan kunnen ingevoerd worden, en eens do wet binnen 5 jaar in vopge, zal de vriie huisvader ras den heilzame» invloed van 't verpiichtend schootgaan bespeuren. Spreker wees op do si uwe handolwffza zij ner politieke tegenstrevers, vooral op 't ge bied militaire- en schoolkwestie, waarvan zij, vroegere voorstaanders, maar gedurig ge bruikmaken. om de kiezers om den tuin te leiden en ze valsc'ne dingen wijs te maken. De katholieken zyu de ware vrienden der boe ren. sprak hij, on dat toonon zij niet door woorden, maar door werken. Dat toonen zij door de milde toelagen die zy schenken aan den boerenstand, dat toonen zij door do boe ren in hun bedrijf op te beuren en overal bon den van alien aard in 't leven te roepen. Gaat en zoekt in ons arrondissement, sprak h'i telt da landbouwersbonden op die er be gum», 't zijn al bonden door de katholieken tot stand gebrachten do bonden door onzo tegenstrevers gesticht, die kunt ge op uwe vingers Cellen. De Heer Moyersoen eindigde met nen op roep te doen tot 'fc gezond verstand der hop- boeren van e'S4 Rëchus-», die hunne dank baarhuid aan hun no oprechte vrienden zullen wüte» betonnen en die met 24 Mei aanstaande, als één man, zuiieu stemmen voor de katho lieken. Spreker werd warm toegejuicht, 't Deed waarlijk aan allen deugd zoo eens flink te hooren klappen en op eeu zoo vriendschappe lijke» voet met hunnen gezelligon volksver tegenwoordiger te kunnen omgaan. Ook weze men overtuigd, dat zijne woorden iu vrucht baren grond zullen gezaaid liggen cn dat de landbouwers van Mijlbeke hem zullen indach tig zyn voor al net goed dat hy doet voor den aclioouen hopbond van Sl Rochus UapoBeo Nopoleo op Sin te Helena hield or aan dat men 's Vrijdags goon vleesch opdiende. Dik wijls hoorde men hem zeggen tot zjju hotol- meester. Allons, Cipriani, ztin we dan heidenen? Waarom doet gij ons loven gelijk zy 't Is do visch niet die ontbreekt op Sinta Helena. Breng ons wat magoren kost. 't Is Vrijdag vandaag Kon Napoleo daarin wat meer navolgers vinden In het Jaar 1820 zat in het bagno to Toulon een man, die eoo berucht was, dat ieder, die daar kwam, hem wilde eien, zoonis men nieuwsgierig is naftr eou vreemd dier. Deze persoon was de zoogenaamdo graaf de St Hé- Iéne, hoewel htj noch graaf was, noch aan spraak hud opeonigerlei titel- Zijn ware naam was Pierre Cuignard. De geschiedenis van dien man ts de zonder lingste, welken men zich verbeelden kan. Hij was de zoon van een boer in het departement Indre et Loire, en had op zekeren dag het ou derlijke huls verlaten, om to Parijs van dief stal en oplichterij te leven, riet duurde even wel niet lang of hij was in handen der Justicie en word den 18 October 1800, wegens diefstal met braak en gebruikmaking van valscho sleutels, veroordeeld tot veertien jaren dwang arbeid. Men zond hem naar hot bagno van Toulon, waar hij maar vyf jaren bloef, want hij had 't geluk te ontsnappen, en zolfs, hoo- wel van allo middelen ontbloot, aan boord van een koopvaardijschip te komen, dat naar Spanje onder zeil ging. Weldra was hij in Cataloniö veilig voor alle vervolging. In een klein stadje dier provincie maakte hij kennis mekoon meisje, dat later oengroote rol in zijno geschiedenis speelde, Rosa Maria genaamd. Deze Rosa Maria had vroeger gediend bij graaf Pontis de Sainto Ilélène. Deze stond b(j zijn leven in groot aanzien wagons zijn karakter on dapperheid. Zijn militaire loop baan was gekenmerkt door onderscheidene schitterende wapenfeiten. Hy had vroeger in de legers des konings van Spanje gediend en daar cene eervolle herinnering achtergelaten. Door do Fransche revolutie genoodzaakt, zyn vaderland te verlaten, zou hij op vreemden borlem, ver van da zynon, schier in ellende gestorven zijn, zoo Rosa Maria hom niet met oen voorbeeldolooze trouw had bijgestaan. Toen by eindelijk stierf, liet hij aan de trouwe meid alles na, wathy uit do schipbreuk zijner fortuin gered had; ongelukkig was dit bitter weinig wat oude kliederen, zijn dogon, ee- nige kleinoodiën van weinig waanlo en ein delijk oen kistje, waarin, volgens zijn zeggen, höt kostbaarste was, wat hy bezat. Toen Coignard nader kennis maakte met Rosa Maria, was reeds alles wat zij van den graaf geërfd had, uit nood verkocht, behalve hot kistje. Op het punt den weg der andere voorworpen op te gaan, werd hot nog eens goed door Coignard onderzocht, die orde au thentieke bewijzen van adeldom van don graaf on zijn dienststaten in vond. Doze ontdekking was oen lichtstraal voor hom. In e« - land als Spanje kon hij mot dezen titel e.. gi-ten mo gelijk zijn fortuin maken. Het was zeker een waagstuk, maar Coignard had niets te verliezen, besloot eeno pro' f te nemen en ging twee dagen later op reis naar Esframadura, onderden naam van graaf Pon tis de St Hélcne. Te gelijk had Rosa Maria zich in een gravin herschapen. Coignard was naar Estramadura gegaan, omdat generaal Mina zich daar toen bevond. Hij stelde zich aan dion generaal onderzijn aangenomen naam en titels voor, werd al3 officier bij een regiment geplaatst, onderschei- de zich in verschillende ontmoetingen mot den vijand en werd al spoedig met de ridder orden van Alcantara on van St.-Wladimir be giftigd. Zou men, deze geschiedenis lezendo niet denken dat men een roman las Toen Nnpolon's lpger Spaanjo binnenrukte verliet Coignard het leger van Mina en bood zijno diensten don maarschalk Soult aan, die hem tot bataljonsoverste benoemde. In deze nieuwe betrekking wist de ontsnap- to galeiboef den naam van graaf deSt.Hélène eer aan te doen, terwijl Rosa Maria do rol van gravin met veel tact speelde. Na de eerste restauratie keerde Coignard naar Frankrijk terug, werd door Lodewyk XVIII in bijzonder gehoor ontvangen en met een geldeRjko tegemoetkoming begunstigd. De vlucht das konings, toen Napoleon van Elba terugkeerde, deed Coignard besluiten zich bij hen aan te sluiten, die dozen vorst in zyn ballingschap volgdon. Nauwelijks was de koning weer op den troon hersteld, of Coignard haastte zich van die gelegenheid gebruik te maken en wford toen, op uitdrukkelijk verlangen des konings, tot luitenant-kolonel by het 7B legioen, in garnizoen te Parijs, benoemd. Zoover had hy het in 1818 gebracht en wie weet, welk een trap van voorspoed hij nog bereikt zou hebben, indien een toevallige om standigheid hem niet plotseling in zyn loop had gestuit. Tenvyl Coignard op zekeren dag. bij gele genheid eener revue over hot garnizoen van Parijs op de Place Vemlóme in zyn schitte rende unifom aan do spits van zyn regiment stond, werd h(j herkend door zekeren Darius, een ontslagen galeiboef, die te Toulon zijn ketingkameraad geweest was. Natuurlijk wilde die kerel gebruik van zijn ontdekking maken en volgde den valschen graaf tloStc Hélé e, om dezen te doen bloeden. Hy wist zich nog deuzeifdon dag bij den luitenant-kolonel toegang to verschaffen en Sprak hem aldus aan Go hebt fortuin gemaakt, naar ik zie. terwijl ik nog even arm j>en. ik ben Darius, uw oude kameraad van het bagno help mij aau oen boetjo gold. i, l m VOLKSSTEM Maar Obignard, verblind door zijn geluk en mogelijk ook versohrikt door een gevaar, waarop hij «let voorbereid was, wfldo Darius niet herkennen on Hot hem, zich verontwaar digd aanstellende, doof eau kamerdienaar bulten de deur zetten. Do kamerdienaar was niemand audors dan Alexander Coignard, zijn broeder en medeplichtige. Darius vertrok woedend en riep Coignard nog toe Zoo Wilt ge mij na niet konnon Dat zal u berouwen Onmiddellijk snelde hij naar het ministerie van binuenlandsehe zaken en verzooht don heer Dacazes, to«n minister, te mogen spre ken, metdo bijvoeging, dat de zaak bolang- r|Jk was en haast had. In tegenwoordigheid van Docazes verhaalde Darius, dat hij oen ontsnapten galeiboef ont dekt had in den luiteuant-lcolonel van liet 72" legioen. Die vreemde mededeeling trok do aandacht dos ministers. Hij zond Darias onmiddellijk met een briefje naar den generaal Dospiney, toenmaals commandant der miiitaire afdee- ling van de Seine. Een oogenblik later kreeg Coignard bevel om zich op staanden voet naar het hoofdkwar tier der eerste devisi© to begeven en word nog den zelfden avond in zijne woning ruo Base, Saint Denis, aangehouden. Den 10 Juli 1818 stond hij terecht voor hot hof van het departement der Seine en werd tot lovenslangem dwangarbeid veroordeeld. Darius had zich gewroken. Ik wist, dus verhaalt een ontslagen galei boef uit dion tyd.dat Pierre Coignard te Toulon was. maar ik had nog gesn gelegenheid ge had hem te ontmoeten. Ongesteld wordende kwam ik in de ziekenzaal en leerde hem daar eindelijk kennen. Hy was nauwolyks eeno schaduw,van heTgaon geweest was. Vermagerd, bleek, met dol.'o oogen, zou nie mand in den schier zieltogende» man den ge- Tvezen luitenant-kolonel van het 72c legioen herkend hebben. Zyu ziekte was ongeneeslijk en ging gepaard met aanvallen van hersen koorts, Jlio aan zijn loven elk oogenlniit cru einde konden maken. In kalme oogenblikken was hy altijd geneigd zijn levensloop te ver halen. Bitter berouwde bet hem, dat liij Darias, do oorzaak van zijn tegenwoordig ongeluk, de deur ui'geworpen had. Dat was een grooto misslag was hij gewoon to zeegen. Ik had dien ellendeling geld moeten geven en hem dan den hals moeten laten omdraaien.Io mijn toenmalige» rang zou niemand mij van die misdaad verdacht hebben. Mogelijk zou ik ge er aal geworden zyn, en\wie woot het, mogelijk marschalk van Frankrijk. En een enkel woord van dien-schurk was voldoende ora mij te verderveu 1 Och kon ik eons van voren af beginnen Rosa Maria, zijne vrouw, die ook voor het hof van Assisen had terecht gestaan als zijn medeplichtige, maar vrijgesproken was, werd later geivch tol ijk vervolgd, omdat zij hem een valschen pas bezorgde. Hot ontbrak echter aan gmioegzamo bewijzen togen haar, en men .stelde haar andormaa! in vrijheid. Deze vrouw was zijn eenige troost in de daatsto dagen van zyn leven. Geen moeder waakte ooit met meer teerderheid voor haar zoon, geen zus'er voor haar broeder, dan zij voor dien man deed. Na hare vrijspraak had zij van haar be spaard gold gerust te Parijs kunnen leven, maar zy volgde hem naar Toulon, om ten minste in zijn nabijheid to zijn, on hem elk oogenblik zooveol mogelijk bijstand te kun nen bieden. Zij zou de koten met hem gedra gen hebben, zoo dit mogolyk geweest ware. Zij zal Toulon niet verlaten zegde hy eens, voor ik dood ben, en mijn eenige troost is, dat niet ver van hier een wezen bestaat, dat aan mij denkt, dat met mij lydt, dat God voor my bidt In de laatste dagen van zyn loven werden de aanval!"» der hersenkoorts menigvuldiger. Eens hoorde men hem in ecu vlaag schreeu wen Volgt my soldaten van Mina Courage jongens Weldra maakte de dood een einde aan het lijden vau den beruchten oplichter. Het geld. om God, den Zwarten gegevou, Staat uitgezet voor 't eeuwige leven i Noch eer, Noch heer, Was zonder zeer. Ring rond de maaa kan overgaan; Ring rond d« zou geen pardou volle ton. Heden rood morgen dood. Heden wjj Morgen 4* Wanne&r door liet hoogste gezag Jn do Kerk op uift-r-coiiiinU"iceer«i» wordt, aaiicedron- geli, dal) inai.' gnen kind d--r Kerk dus ook i iet de vnantien dat woord ais niet gespro- keu laicu vom b jgaau. (Myr Leysen, bisschop van Breda (Holland). De wereld, die schijnt vol genuchten, G"ivft voor één vreuailjoiiui'-end /ucliteu, Want al haar vivuud is sb-cins »l« schijn Van wat de vreugd Zwuiuoeteu zyn. Wanneordedag aanbreekt, dat de nmnnm wederom in breide scharen zallon naderen tot dn H. Tafel, dan i« de maatschappij gerori, want dan kt zg weer dmsteiik. (P. Liüteio). Het geloof van een waar christen moet w op uit zij» zich te op«nb»ren. ovenals de zen tracht hare straten te eohioten, do vloed zijn golven voort ta rollen, de bloem bare balsem geuren rondom zich te verspreiden, 6e vogel to zingen, en hol bert te beminnen. VVy moeten de gobrekor, van hen met w?o wij omgaan, trachten weg to peuren of weten te verdragen; die ze wegneemt, maakt een ander beter; die zo verdraagt, maakt zichzelf beter. liet leven gaat heen, en dedood. zykemt aan; Elk ral dezo waarheid ten voile verstaan. De vrome zal echter betrouw vol ook zeggen, F,n niemand gewis zul hem kunnen weerleggen; De dood,[zij gaat hoou.eu het leven komt aan. -*-•)> 't En is maar schijn Hier groot te zijn. Kwaad ei kwaad kieken; Zoo voorgepiept zoo uagedau6t. Van de vier groote huidenmarkten die alle jaren plaats hebben, is waarschijnlijk de moest gekende en demoest door de wereldbevolking bezochte, deze van Nigni Novgorod (Rusland) in het begin van Augustus. Deze markt is gek-nd als de schilderachtig ste, en is door vele schrijvers van alle landen meermaals beschreven geweest. Eeno andere huidenmarktheeftplaats,korts na Pascheu, te Lipsia, en eene dorde, in Sep tember. te Ishim, in Siberia. Edoch, de voornaamste is deze van Londen, die in de Lite plaats heeft, op het einde van Maart, in eeno donkere en leelyke zaal van Collegie-IIill. Daar wordea er openbaar voor tientallen miliioenen iiren verkocht. Uit allo deelen der wereld stroomen er hon derden kooplieden toe, die daar op witte ban ken zitten 'lijk in eeno school. Tusschen do verschillende partijen, dit jaar daar aangeboden, waren er 2,500,000 Mus quash "-vollen, (kleine en niet gevaarlijke knaagdieren uit do weiden van Canada); 280 duizend martervellen, 1100 luipaardvollen, 70 tigers, 2500 van vossen uit de Polen, 110 van zeehonden, 500 van zilvren vossen. De zoe-otter, do ongenaakbare bewonor der zeeën van Alaska, ten huidigen dage oin zoo te zoggen uitgestorven, heeft eenen zeer kos telu'keu mantel; zulk eoa vel gaat tot 12500 liron. EhweJ, te Londeu zijn er in éene week 110 verkocht. Volgens de Daily News zyn or ook 40.000 kattenvellen verkocht. Vanwaar komen die? Het is gemakkelijker te zeggen waar zy naar toe gaan. Zij ondergaan eene vlugge bewer king, ten einde te kunnen doorgaan als zee honden, hermelijuwezels, enz... Doch voor wat hunne voortkoraSt botreft, mag men ver onderstellen dat er in Engeland tydons het verloopen jaar, 40.000*personen do geheim zinnige verdwijning hunner kat betreurd hebben. aangehouden op den direkttreln Mllanen-Rome Toon men pisteren op liet politicbureel can de middenstatie Milanen eenen aangehoudene binnenbracht, bleef de commissuris verwon derd staan. Weihoe als gauwdief aangehou den worden en reeds wit zijn van haar en baard. Dat gebeurt toch niet alle dagen. Van tien negen ziju de gauwdioven toch jong ou vlug. Maar, hoe oud zyt gij wel? vroeg do commissaris. Zes-on-zestlg jaar, mynheer. En gij zyt nog oen beginneling O neen ik moet liet niet verbergen Ik ben al dikwyls veroordeeld geweest. Ik bet) Raphael Legoani, geboortig in Porrara en woonachtig te Bologna. Ik bon kleermaker van stiel. Vat) ambtswege zeker.... Ja, maar 't is eeu stiel die niet veel op brengt. Gij moet met de zakken eerst beginnen. Waarom zijt gij dezen morgend aangehouden? Nu kwam juist do agent binnen, dié de aan houding gedaan had. Dezo verhaalde nu, dat hy eenige minuten voor het vertrek van den direkttrei» Milanen-Rome, hulpkreten uit dou trein hoorde opstijgen. Ily was toegeloopMD en had er e8t>e BHgische jufvrouw gevonden (Aimóo De Stunte van Gent), die den ouder ling zynon arm had gegrepen, op het oogen blik dat dezo hare brioventesoh stool. Hij had den dief aangehouden ©u ziedaar.... Toen men den zakkenroller naar 't gevang bracht, zegde hij nog v Ja, nu moet ik toch bekennen dat ik te oud wordt;ik zal mijn vak moeten overlaten, ik ben cr waarlijk niet vlug genoeg uaeer voor (Corrière deila Sera). DuivsnK&fh&bbers, den uitslag ma ken is een eenvoudig vraagstuk, to Torkrijgea ton buroeie deaer 0 fr. 5U. 6 Rust en Rust Da rust voor gelyk wie ia or broodtwuMxy Vete werkliedca worker, (tea Zondag em rus tea niot, nochtans hoeveleo ey« or aiot die Maandags niet wérken cn dan ruste*, «f liever eckinkeu on drinkec.breseou au rouws» ren. Om u daarvan to boteren, lees hot volgenda? De Zondag is de kerkrust De Mauud^g de herbergrutt. De Zondag vernoft den menaok Da Ma\ndag verlaagt hem tot het dier. Do Zoudagrust geeft den werkman krr.chê vo >r do ze* voigoode dagen - De Maandags rust maakt hem onbekwaam om de zes yoï» gendt: dagen good to werken. De ZoailacTust baart orde De Maandag-» rust wanorde. Do Zundagrust bevoordveligt de spaarzaam-» beid Da Matmuagrust verkwist het ge spaarde. De Zondagrust versterkt do huiselijkheid van den familiekring De Maandngrost ver brokkelt het huiselykleven en geluk. D<« Zondagrust is vruohthaar Do Maan- dagrust onvruchtbaar. De Zondagrost is een zegen Do Maandag- rust eono ramp. De Zondag behoort aan God. men ontsteelt hem hetgeen hem rechtmatig toekomt Da Maandag geeft men aan kroegbazen en drank- verkoopers. Viert den Zondag*t is do dag des Heeron Werkt den Maandag geef hem niet aan den duivel. Zoo schreef E. Hello, oen geleende wijsgeer. Raar hel ihealen Op zekeren avond verzocht de FranscTio generaal Nögre den kolonel der artilleri» Paquéron hem naar den schouwburg te willen vorgozeilen. Zeer goeroe antwoordde deze voor beeldige krijgsman ik verzoek u echter eve» met mij mee te gaan in een huis, waar ik ia vijf minuten tyd klaar ben. Generaal Nègro vond dat goed, on beideo klommen in een huis tot aan do bovenste ver dieping. waar eene moeder en vijf kinderen stonden te schreien by hetziokbed van variAr. Dat trof den generaal, Paquéron bemerkto het en als ijverig Vincentiaan zeide hij -1— Wat dunkt u generaal, als we het gold voor onze theaterkaart eens hier lieten Zou het niet boter besteed zyn Ily gaf dan de geld stukken voor don schouwburg bestemd, aan dut arm huisgezin on vergat den schouwburg BiSiddenVreiiUetkas van den Boerenbond. De jaarlijksche algemeene vergadering heeft plaats gehad te Leuven. Ziehier eenige cijfers uit het verslag van het afgeloopen dienstjaar In don loop van 't jaar hebben zich 19 uiouwA kassen aangesloten, zoodat liet totaal op 31 December 378 was. Do gold- omloop bedroeg nagenoeg 50 millioen frank. Op het einde van 't jaar beschikte de midden- krodietkas over een waarborgkapitaal van 7 miljoen 671.000 fr.; ze had 10 miljoen fr. spaargeld in be/.it. In 1913 worden 111 leenin* gen op grond krediet toegestaan voor een ge- zamenlyk bedrag van 670,000 fr. Do aangesloten kassen hebben in het jaar 1912, 12 miljoen spaargeld ontvangen en G miljoen frank aan hunne leden uitgeleend. Sedert hun bestaan hebben ze 84 miljoen fr. spaargeld ontvangen en 38 miljoen uitgeleend. Dat zijn voorwaar cijfers van belang Getroffen Do grootste Fransche katholieke dagblad schrijver zat eens iu een hotel aan tafel met reizigers, die met veel oph"f de materialis tische teer voorstonden (die leer namelijk die God ontkent en zegt dat er niets buiten stof bestaat). Loui3 Veuillot stoordo zich aan (lie praatje® niet. Welnu, myuhecr wat denkt gij ©c over Lle.ve hemel,myne heeren antwoord de de groote man, ik ben wat verlegen eo weet niet wat zeggen. Nochtans het blijkt uit hetgeen gij zegt, dat gy u als alleen uit stof bestaande beschouwt, als iets, indien ik zoo mag spreelcen als boesten Wolnu, nochtans... dat is eeno moening, die wel vvafc waar kan zyn Zo waren pijulyk getrof fen door dat treffend antwoord. Een automobiel-kerk Zekere parochiën in Amerika ziin zeer uit gestrekt, en omvatten dikwijls eene gauscho provincie of gewest. Om aan do geloovigen het bijwonen der Zondagmis te vergemakkelijken, had moo reeds de rondreizondo kapellen uitgevonden. Deze kapellen,per automobiel rondgevoerd, bestondon enkel uit een vervoerbaar altaar, met al de kerkelijke benoodigheden. Thans heeft men eene ware rondreizende kerk to werk gesteld. Zy draagt den naam van Motor-Chapel St. Peter.» Zy werd door eene edelmoedige dame geschonken aan dö Catholic Extension-Society. De cur meet 21 voet lengte en 13 breedte en wordt olektrisch verlicht. De bodem is met een donkergroen tapijt belegd. Hot rytuig is ook voorzien van eenen beiaard, eenen biechtstoel en een orgel. Hr wordt ook eon e tent medevervoerd, die 200 personen kan bevatten. De edienaars verblyven in het rijtuig, oa hot geheel weegt ongoveer zes ton. De volledige kostou dor automobtol-kapel bedroegen roirn 95,000 fnwik»

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1914 | | pagina 5