Welsprekende cijfers
'T EEN EN 'I ANQER
De Nationals Feesten te Brussel
Mad. Caillaux voor hot Assisenhof
Tisiniigste jaargang a' £E3
2 CENTIEMEN HET NUMMER
UoEidcrdsg 23 Juli 13(4
ABONNEMENTEN?
Zes «taanden franken. Een jaar 8 (ranken.
Inschrijving in alle postbureelen van het land.
I* UITGAAF, 4 u. 's avonds 00 2C UITSAAf, 7 u. 's avonds 0
Pour toute la publieité coaaiiaeroiale et flnancièaedu journal,
s'adresser exclusiveoieat -& l'Ageace Réclama Gotiis, 2, Place do
la Bourse, Bruxelles.
BUREELEN:
TE BRUSSEL I TE AALST
07 GCüTS,Beurajiiaalc, 2 I Kerlcstraal.
Teletooo A 3299 Tetelooo J14
Bestuurder J. Van Buffel-De Oendt.
AANKONDIGINGEN
EI aai)*. t'J tol 4 kt. reg.) ft. 0,60
3e oiad», (de regel) fr. 1,00
4® htadz ide regal) fr.0 39
Finale aankon, {per regel)tr 2.00
Sport {per regel) fp. 1,00
Gemengd nieuws per regel fr. 2,00
Recbi.kerstell. (per regel) fr. 2,00
Overlijden (pev regel) fr. 2,60
Commerciale en flnancieele aankondigingen zich urtsluitélijk ta
wenden Agence Reclame Godts, 2, Beurspiaats, Brussel.
Als gevolg op onze artikels De
verwoesting van het huisgezin ge
ven wij hier eenigo welsprekende cij
fers nopens den invloed der godsdien
stige overtuigingin betrek met de
liracht van een volk.
In Duitsehland (dat voor wat den
godsdienst aangaat, een gemengd land
is, 2/3 protestant, 1/3 katholiek) telt
jnen gemiddeld v
Voor 1000 katholieke vrouwen 240
gehoorton.
Voor 1000 protestanlscke vrouwen
200 geboorten.
Voor 1000 Joodsche vrouwen 120
geboorten.
Voor 1000 vrouwen vrijdenksters
88 geboorten.
Het geboortecijfer is 40 per duizend
te Berlijn, 17 per duizend te Luik
(provincie waar de liberalen en de
socialisten meester zijn) terwijl het in
liet katholieke Vlaanderen 30 per dui
zend bereikt. Indien men de geboorte
cijfers vergelijkt in de verscliillige
provinciën van Duitsehland, Zwitser
land en Frankrijk, vindt men immer
het hoogste cij/er in de gewesten waai
de katholieken in meerderheid zijn,
namelijk in de Rhijnlanden, het kan
ton Fribvrg en Bretanje.
Hieruit drij gevolgtrekkingen
1° Voor Frankrijk. 'Indien dat land,
■waar er tegenwoordig dagelijks meer
grrven dan wiegen geteld worden,
meer overlijdens dan geboorten, nog
als eene groote natie aanzien wordt,
't is dank aan het overwegend getal
geboorten bij de katholieken. Indien
Frankrijk nog te redden is, het zal
zijn dank aan do vruchtbare huwelij
ken der katholieke provinciën. Bewijs
dat de katholieke leer eene zedelijke
macht is van eersten rang (niet eene
ondergeschikte macht van tweeden
rang, zooals M. Plancquaert, vriend
.van M. Daor.s het schreef). Frankrijk
zal dus katholiek zijn of verdwijnen.
2° Voor Duitsehland. Indien er zich
niets anders voordoet, in dit en een
zeker getal ja-ren (30 tot 40 jaren), zal
Duitsehland, dank aan het grooter
getal geboorten bij de katholieke huis
gezinnen (in evenredigheid met hunne
bevolking hebben de katholieken jaar
lijks over de 400.000 geboorten meer
dan de anders denkende) in meerder
heid katholiek worden.
3° Voor België. De Vlamingen ma
ken nu reeds do meeaiBrheid uit in het
'land. Er beslaan dus dagelijks meer
en meer redenen om hunne rechten te
erkennen er, door de wet te bekrach
tigen.
De katholieken hebben voor de toe
komst niets te vreezen. Blijven ze wijs
ei, verstandig bestieren, verwekken ze
geen redens van misnoegdheid, blij
ven ze steeds in voeling met het volk,
dan zal hot volk hun getrouw blijven.
Jaarlijks zullen ze hun leger zien ver
meerderen met een grooter getal jon
gere kiezers dan hunne tegenstovors
en dit, als natuurlijk gevolg hunner
getrouwheid aan de katholieke zedeleer
aan de grootste en zwaarste verplich
ting van het huwelijk, te weten, de
vermenigvuldiging van hetmensehelijk
geslacht. VERAX.
Ouderaomspenaioenen
Er is kwestie dat het onderzoeken der aanvra
gen tot het ouderdomspensioen voortaan niet
meer zal gedaan worden door het Bes'.dior-
mingekomiteit der werkmanswoningen. In liet
ministerie van Nijverheid en Arbeid bestudeert
men de stichting eener nieuwe inricliiiug, welke
met dat werk zou gelast worden.
Spelen. De slachtoffers van liet spel
zijn talrijk. Men weet welk spel we bedoelen, liet
spel voor groot geld dat inde badsteden gespeeld'
wordt nog altyd in België ondanks wetten en
vounissen.
In Zwitserland is de kwestie van zulk spel ook
te berde gekomen.
Niet min dan 102,026 Zwitsersclie kiezers heb
ben bij verzoekschrift gevraagd, dat de speelhui
zen zouden afgeschaft worden; die kwestie zal
nu aan eene volksstemming onderworpen wor-
don.
In België heeft men wolten gemaakt in 1902,
welke de kansspelen verbieden; alle spel in bet-
welk de kansen voor den spelhoyder of bankier
en den speler niet gelijk zijn, zijn strafbaar en
verboden.
Aan de steden Oostende en Spa, de steden waar
men voornamelijk speelde, werden miljoenen
geschonken om ze te vergoeden voor het verlies
dat ze ondergingen door liet afschaffen van het
spel; niettemin werd er, vooral te Oostende, toch
nog voortgespeeld en het heeft verscheidene ja
ren geduurd, oer het gerecht doortastend tegen
de speelhuizen dierf optreden.
Eindelijk is er toch eene veroordeeling uitge
sproken tegen de speelhuishouders, zoodat deze
aan hun winstgevend stieltje hebben moeten
verzaken.
Maar nu klagen de steden Oostende en Spa,
dat zij door het afschaffen der spelen verliezeu,
en na de millioenen opgestreken te hebben, welke
men haar als vergoeding heeft betaald, doen ze
nu pogingen om eene wet te bekomen welke toe
laat te spelen, te Oostende en te Spa en elders
niet.
Het kan zijn dat er rijke lieden zijn welke een
onweerstaanbare drift naar het spel gevoelen;
moet men hun hier de gelegenheid geven die
drift të voldoen of hun aanzetten elders te gaan
spelen.
Het laatste ware het eenige deftige en eerlijke;
zooals het hier gegaan is seaert het stemmen der
wet van 1902, geeft het geeneu hoogen dunk van
de openbare zedelijkheid.
Men vervolgt ankers en zonnen en den pa
raplu met drie kaarten, en men doet wel, zeer
wel. Maar de wet moet voor iedereen gelijk zijn
en men moet ook de groote tuischers op de hie
len zitten, zooveel te meer daar zij door een wei
nig benijdbaar gevolg vergezeld zijn.
Dan zullen we deftig volk in onze badsteden
krijgen.
De nieuwe Biascliop
va-sx IBx-etrlïï, Mgr. Hofmans, vicaris-
generaal, is benoemd tot Bisschop van Breda, in
vervanging van Mgr. Leyten, overleden. De
nieuwe bisschop verwierf in 1893 aan de katho
lieke Hoogesckool van Leuven den graad van
baccalaureaat in godgeleerdheid.
"Wedstrij d voor Har-
monilkaspelers Een talrijke
menigte heeft op de Kathelijnemarkt te Brussel
den grooten wedstrijd bijgewoond uitgeschreven
tusschen kringen van Harmonikaspeleas.
Achtervolgens namen op den kiosk plaats de
Harmonie Accordéoniste van Brussel, de
Harmo.nikaspelers van Anderlecht, de Kring der
X en de Phalange van Luik.
De wedstrijd tusschen afzonderlijke spelers
had Dinsdag plaats, Woensdag te 3 ure wordt d6
Eereprijskamp gehouden in het Zomerpaleis.
Deze prijskamp belooft schitterend te zijn. Er
zijn meesters in 'tvak van Keulen, Napels,
Londen en Madrid, die aau dezen wereldprijs
kamp deelnemen.
Het Franschc Gouvernement heeft, ingevolge
de wet over een jaar of 12 gestemd", - nu weer
142 kloosters gesloten.
Het Recht het blad van Plancquaert keurt
dien maatregel goed.
De Franschc regeering sluit die kloosters, zegt
Het Recht omdat zij ondervonden heeft dat
die kloosters zich opentlijk met politiek be
moeien.
Welnu, indien dat waar ware 1
Hebben de {Tansclxou, die kloosterling wor
den, niet evenveel recht zich met politiek te be
moeien als degenen die in de wereld blijven of
zich laten inlijven bij de Franc-Macons
Öns dunkt dat Het Rechthet blad der
daensisten, de rechten der kloosterlingen zou
moeten verdedigen.
We zijn deerlijk mis, doch de kloosterlingen
zijn gelukkig dat ze andere verdedigers hebben.
Het Recht ziet ze zoo gaarne dat het ze met
huid en haar zou opvreten gelijk de kat eene
muis.
Dinsdag morgend had in liet paleis van het
Half-Eeeuwfeest, de plechtigheid der uitrei
king der eereteekens van Arbeid, Mutualiteit
en Landbouw plaats. Ministers Hubert en Hel-
leputte waren aanwezig.
Toen de Koning, vergezeld van de prinsen
Leopold en Karei, en zijn gevolg binnentrad
werd hij geestdriftig toegejuicht.
M. Hubert sprak de gebruikelijke redevoe
ring uit en eindigde met den kreetLeve
de KoningDeze kreet werd door de aan
zienlijke menigte herhaald.
Daarna nam M. HglLeputte het woord, om
op zijne beurt den lof te maken van den
landbouwersstand, eene der oorzaken van on
zen nationalen voorspoed.
Onmiddellijk daarna begon het defileeren
der 8702 nieuwe gedekorccrden.
's Namiddags, om 2 ure, had in de St-Goe-
delekerk een plechtig Te Deum plaats.
Tal van notabiliteiten, al de ministers, diplo
matisch korps, enz., woonden deze plechtig
heid bij. Koningin Elisabeth en prinses Ma-
rie-José vergezelden ditmaal de Koning en de
prinsjes. Op den doortocht naar de kerk, werd
de Koninklijke familie geestdriftig toege
juicht.
Verhoar van Dinsdag 21 Juli (Vervolg)
M. PONCETTON geneesheer, opsteller, aan
Le Figaroheeft de eerste zorgen toegediend
aan M. Calmette. M. Latzarus kwam hem in
zijn bureel mededeelen wat er gebeurd was.
In het bureel waar het drama was voorge
vallen, zag hy eene vrouw, welke door twee
bedienden vastgehouden werd.
M. Calmetto lag tegen do schouw en was
zeer bleek. Men zette hem in eon zetel om
zijne kleederen los te maken en 'dan zag ik
dat hij door een kogel iu de zijde getroffen
was. Onmiddellijk werd een heelmeester, M.
Raymond verwittigd.
M. Calmette zegde aan M. Raymond dat er
moest zorg gedragen worden voor zijne pa
pieren. Deze werden dan uit den binnenzak
van M. Calmette gehaald en in een omslag
geplaatst. Alles werd in den brandkoffer
gesloten.
M. DE VOORZITTER. Hebt gy niet be
merkt, dat de papieren door een kogél getrof
fen waren
GETUIGE.* Ik geloof wel, ja
Mr CHENU. Kan getuige zich niet herin
neren wat M. Calmette zegde
GETUIGE. Ik vraag u vergiffenis voor de
moeite welke ik u aandoe, zegde hy. Ik ge
voel mij zeer ton onpasse. Ik ga sterven
Mr CIIENU. «r Hoe zag Mev. Caillaux er
uit
GETUIGE. Deze scheen volstrekt onver
schillig aan alles wat er rond haar omging.
Mr LABORI. Kon getuige voorzien dat er
eene bloedstorting sou plaats hebben
GETUIGE. Ik moest den gekwetste niet
onderzooken, daar Ik geen praktizijn ben,
maar ik had een voorgevoelen, dat M. Cal
mette ging bezwijken.
M. Robert DREYFUS, letterkundige, ont
moette M. Calmette {.n gezelschap van M. Paul
Bourget. M. Calmetto trad zyn bureel binnen
en schier onmiddellijk weerklonken verschei
dene revolverschoten. Ik hoorde gekerm en
liep naar het kabluett waar ik Adrion Sirac
reeds vond.
Mev. Caillaux stond daar heel onverschil
lig. Zij zegde iets waarvan ik enkel liet woord
rechtvaardigheid verstond.
Op eene vraag van M. Chenu antwoordt ge
tuige, dat het slechts na het drama was dat
de naam van Mev. Caillaux genoemd werd.
M. LATZARUS, opsteller van Lc Figaro
verklaart dat hij zich don dag der moord nabij
hot bureel van M. Calmette bevond. Hij zag
er Mev. Caillaux binnengaan on schier onmid-
dolijk weerklonken de revolverschoten. Ge
tuige sprong binnen en met andere bedienden
hield hij do moordenares aan. Deze zegde;
Laat mij los, ik ben Mev. Caillaux
Mev. Caillaux was zeer kalm.
In myne loopbaan van dagbladschrijver heb
ik vele moordenaars gezien, doch nooit ont
moette ik er eene welke zoo kalm was als
Mev. Caillaux, onmiddelijk na de misdaad.
Op eene vraag van M. Chenu, antwoordt
getuige, dat buiten de dokumenten van Aga-
dir on van Fabre, M. Calmetto geen enkele
private brief bezat. M. Calmette had mij van
het dokument Fabre gesproken, alsook van
den brief geteekend Ton Jo en gezegd, dat na
deze twee stukken hy niets meer bezat.
Mev. CAILLAUX verklaart, dat zy niet
vreesde het dokumeut Fabre te zien afkondi
gen, daar er zoo vele lieden waren, die hot
bestaan van dit dokumeut kenden.
Zij wist dat haren man eene belangryke rol
gespeeld had in de zaak Rochette, doch de
onderzoekskommissie gaf hem ten volle
gelijk. (-
In de maand November zegde M. Briand tot
myn man. dat hy in de zaak Rochette oen on
berispelijke houding had aangenomen. M.
Dumesnil, bestuurder van Le Rappelhad
aau myn echtgenoot gezegd, dat L'lntransi-
geant het dokumeut Fabre ging afkondigen.
Wij waren er gerust in en 't waren enkel de
private brieven welke ons verontrustten.
Mev. Caillaux verklaart ook nog, dat zij
haar auto heeft aangeboden, om M. Calmette
naar eene kliniek te voeren.
M. MORNET, substituut, leest de verkla
ring van M. Glaser, opsteller van Le, Figaro
die ziek zyn de, niet kan verschijnen.
Deze verklaring brengt niets nieuws aan.
M. QUITTARD, opsteller van Le Figaro
bevond zich naast M.Poncetton.toen de doku
menten uit den zak van M. Calmette genomen
werden. Er werd overeengekomen dat het
dokument Fabre zou weggelegd worden, daar
het van groot belang was.Dit dokumeut werd
dan ook iu den brandkoffer gesloten.
M. HENRI BERR, opsteller van Lc Figa-ro
wist, dat M. Calmetto nooit het dokument
Fabre en den brief geteekend TonJo uit den
zak legde. M. Calmette had geene andere be
zwarende papieren dan deze. 4
M. LABORI. Er zyn twee stukken uit
den brieventesch van M. Calmette genomen
en aan den president der Republiek overhan
digd. De andere werden aan M. Prestal, voor
zitter van don beheerraad van Le Figaro,
vader van Mev. Calmette, afgegeven.
M. PRESTAT. De papieren welke ik ont
vangen bob, zijn het dokument Fabre en de
brief Ton Jo. Deze beide stukken waren van
de hand van M. Calmetto. Daar deze stukken
het levon gekost hadden aan myn schoon
zoon, hob ik gedacht het recht te kobben, ze
te doen vordwijnen.
De zitting wordt om 2 u. 45 m. geschorst en
en oin 3 ure 15 hernomen.
Do hitte in de verhoorzaal is zeer groot.
M. CHENU leest het dokument Fabre, dat
wij reeds vroeger mededeelden.
M. MORNET,substituut,leest de verklaring,
door M. Foriqhon, eerste voorzitter der recht
bank, op 4 April gedaan. Deze verklaring is
ook gekend.
M. DE VOORZITTER doet lezing geven van
de artikelen, betrek hebbende op het beteuge
len der betoogingon tijdens het verhoor.
M. CAILLAUX wordt nu opgeroepen.
M. DE VOORZITTER. Mr Chenu heeft
het dokument Fabre en de brief geteekend
Ton Jo gelezen.
M. CAILLAUX verhaalt zijn levenHij
trad eerst in 't huwelijk met Mev. Gueydan,
doch de echtgonooten verstonden elkander
niet goed. Caillaux kreeg kennis met Mev.
Rainouard en in Oogst 1909 schreef hij haar
een langen brief (zestien bladzijden) waariu
hij beknopt zijn leven beschreef, 's Andereu-
daags schreef hij haar een tweeden brief, wat
korter. Daar hij vreesde, dat deze brieven
zouden verloren geraken, vroeg hij ze aan
Mevr. Rainouard terug, orn ze te verbranden.
Hij hield ze eerst een paar dagen in een schof
verborgen, doch toen hij ze wilde verbranden,
waren ze verdwenen.
M. Caillaux vroeg dan onmiddellijk dé echt
scheiding aan. Nadien werd or nog eene kqrte
overeenkomst gesloten, daar myne vrouw
beloofde de brieven te zullen verbranden.
Zulks werd gedaan in tegenwoordigheid van
M. Privat-Deschanel. Mijne vrouw zwoer er
geene kopij vau genomen te hebben. Weldra
echter was het leven niet meer mogelijk en de
echtscheiding werd uitgesproken.
In de maand November 1911, toen ik reeds
met Mev. Rainouard gehuwd was, kwam M.
Vervoort mij zeggen, dat de brieven welke ik
aan Mev. Rainouard geschrevon had, te koop
geboden werden. M. Caillaux zegt, dat hij
zeer gelukkig was in zyn tweede huwelyk.
(De betichte begint te weenen). M. Caillaux
gaat voort, en zegt dat zijne vrouw hem soms
te hevig vond in den politieleen strijd en dat
zij er zich op toelegde hem wat te kalmeeren.
Ik wist, dat ik my als politieker blootstelde
aan aauvallen van wegede drukpers, doch ik
was vast besloten er over heen te stappen. Ik
kon Diet gelooven, dat men zoover zou gaan,
private brieven af te kondigen.
Eenige dagen voor het afkondigen van den
brief TonJo, had men mij verwittigd, dat de
brief ging vorschijnen, en inderdaad, den 13
Maart las ik liem in Lc Figaro. Men zal mis
schien komen zeggen, dat men enkel de poli
tieke deeleu heeft afgekondigd. E11 het hand-
teekon Dat alleen toont reeds genoeg, dat
het een private brief was. Ten andere, M.
Calmette zelf heeft zulks bekend en gezegd
dat het de eerste maal was, dat hy tot zulke
middelen zyn toevlucht nam.
Denzelfden dag telefoneerde mijne eerste
vrouw mij, om te zeggen dat zy voor niets in
de afkondiging van den brief betrokken was.
Ik antwoordde, dat het mogelijks haar zoon
geweest was, doch Mev. Gueydan zegde, dat
zulks onmogelijk was.
Na de afkondiging van den eersten brief,
meldde men mij, dat nog anderen zouden
volgen. Zulks verontrustte mijne vrouw ten
hoogste, daar zij voorzag dat men hare eer
zou schaden, 't Is dan dat zij besloot M.Monior
te gaan vinden, om hem te vragen, of er geen
middel was den veldtocht van Le Figaro te
doen ophouden.
Ik aanvaardde en vertrok naar deu kabinets
raad welke moest plaats hebben. Na den
raad legde ik den toestand uit aan M. Poin-
caré en zegde hem, dat indien M. Calmette
private brieven (liorf afkondigen, ik hem zou
gedood hebben. M. Poincaré gaf mij den raad
mijn advokaat te gaan raadplegen en Mr.
Maurice Bernard gelastte zich met een bezoek
aan M. Calmette. Reeds hadden MM. Etienne
en Jean Dupuy voetstappen aangewend, doch
vruchteloos.
Denzalfdeu dag kwam mijne vrouw mij be-
zoeken in het ministerie en wij spraken sa
men over de zaak.
Toen mijne vrouw mij zegde, dat M. Monier
verklaard had niets te kunnen doen, zegde
ik «Indien M. Calmette tot het einde durft
gaan, sla ik hem het... aangezicht aan stuk
ken.
Myne vrouw vroeg wanneer ik zulks zou
gedaan hebben en ik zegde Op tijd en
stond. y>
Ik verliet dan mijne vrouw, om naar den
Senaat te gaan en gelastte M. Ceccaldi, haar
wat te gaan kalmeeren, daar zy zoo opge
wonden was. M. Ceccaldi vond haar niet en
eenigen tijd later vernam ik het ongeluk. Ik
begaf mij naar het policiobureel en zegde tot
myne vrouw: Wat hebt gij gedaan? Ik hoop
dat gij hom niet gedood hebtNeen,
antwoordde zij, hij is enkel gekwetst. Ik had
het hoofd verloren
M. Caillaux verklaart nu, dat het zijne
schuld «is, dat zijue vrouw zoo ver ging, door
haar niet te verbieuon, zich met die zaak bezig
to houden en door de hevige woorden welke
hij had uitgesproken, toen zijne vrouw hem
kwam zeggen wat er by M. Monier gebeurd
was.
M. Caillaux vraagt om wat te mogen rus
ten.
Tien minuten later wordt de zitting hero
pend.
Nu spreekt M. Caillaux over den veldtocht
van Lc Figaro tegen hem gericht.
Dien veldtocht is begonnen mot de zaak
Prieu, waar men mij betichtte gold getrokkey
te hebben, om de zaak te vereffenen. Alle mid*
delen waren goed. om mU te treffen en dan
werd ik beschuldigd van omkoopery in de
zaak Rochette en van verraad in het Congo-
leesch Fransch-Duitsch verdrag.
't Is al die modder welke naar mij en myne
vrouw geworpen werd, welke haar het hoofd
ophol bracht (Mev. Caillaux knikt weeuend).
M. Caillaux verklaart, dat indien het noo-
dig was, hij nog de zaak Rochette ^ou doen
verdagen, omdat zulks noodig was. Voor wat
het Fransch-Duitsch verdrag betreft, daar
heeft hy aan Duitsehland voordeelen gelaten
in Congo, opdat Frankrijk meester zou ziju
iu Marokko.
Men heeft iu Le Figaro ook diplomatische
stukkeu willen afkondigen. Indien men my
er toe verplicht, zal ik de noodige uitleggin
gen geven, doch dat dezen die zulks noodig
achten, wel de gevolgen iu acht nemen welke
zulks na zich kan slepen.
Wat er ook van zij. 0" hoeveel hij mij ook
bezwadderde, iudien ik het loven kon terug
geven aan M. Calmette, zou ik het uit gau-
scher harte doen.
Sprekende over de flnancieele politiek van
Le Figaro, zegt M. Caillaux dat Le Figaro
met Duitsch geld leefde en dat het blad ook
eeno toelage kreeg van liet Hongaarsch gou
vernement (30.000 fr.J voor bewezen diensten.
M. Caillaux vraagt, om de Hougaarsche
Kamerleden, die op de hoogte zijn dezer zaak,
daarover te ondervragen.
De veldtocht van Le Figaro.was pynlijkst
voor mijne vrouw. Ileereu gozwoornen, ik
heb gesproken als man en als burgor. (Ge
mompel in de zaal.M. Caillaux keertzich naar
hot publiek. De eenen juichen hem toe, ter
wijl de andereu liem uitjouwen).
M. Caillaux geeft nu uitleg over den oor
sprong zijner fortuin. Buiten hetgeen hij ge-
erfd heeft, heeft hij geld gewonnen als lid vau
fiuancioele maatschappijen, doch dan was liy
geen minister. Verder wil hy zijne fortuin aau
de kontrool der gezwoornen onderwerpen.
M. Caillaux komt nogmaals op, tegen den
veldtocht tegen zijne vrouw ondernomen. De
politieke strijd heeft voor zinspreuk geno
men Oog voor oog, tand voor tand Dat
het dan ten minste ook man tegen man weze,
'doch niet tegen eene vrouw.
Een hevig incident
Mr -LABORI vraagt dat M. Latzarus uitlog
zou komen geven over de diplomatische stuk
ken welke M. Calmette in zyn bezit zou gehad
hebben.
M. LATZARUS komt ook midden in de zaal,
op eenige passen afstand van M. Caillaux.
M. Latzarus verklaart dat ingezien de open
baarmaking der dokumenten een groot ge
vaar zou zyn voor Frankrijk, hij er niet zal
over uitwijden, daar deze dokumenten zich
iu handen van don president dor Republik be
vinden. Het is echter mijn plicht,mijn patroon
dien ik zeer beminde,te verdedigen, tegen M.
Caillaux die hem deed vermoorden. (Hevig ru
moer in de zaal. M. Caillaux treedt op M. Lat
zarus toe, die hem zeer kalm doch vastbera
den iu do oogeu blikt. M.Caillaux blyf t op een
stap van M. Latzarus staan).
M. CAILLAUX. Ik zal op die beleediging
antwoorden, door u mijne getuigen te zouden.
Mr CHENU. Ondanks do uitdaging van
M. Caillaux, zullen wij ons van de dokumen
ten Diot bedienen. Zij zyn aau den president
der Republiek overhandigd. (Bravogeroep iu
de zaal).
Mr LABORY. Dat is dubbelzinnigheid
Geen geheime dokumentey Geene nieuwe
zaak Dreyfus (Rumoer. De voorzitter Uoot
stilte niaken).
M. CAILLAUX. Brehg uwe bewijzen, dat
ik togen Frankrijk handelde
M. Labori wsigert te pleiten.
Mr LABORI. De goheimzinnige docu
menten moeten gns medegedeeld worden, of
ik pleit niet meer. Ik pleit ditmaal voor geen
verrader
M. de PROCUREUR GENERAAL. M.
Poincaré heeft over de kwestio der dokumen
ten geantwoord, toen hij minister van buiten-
landsche zaken was.
Mr LABORI. Dat is niet voldoende. Zoo
lang ik de geheime documenten niet voor
oogen heb, weiger ik te pleiten.
Ny wordt het rumoer langs om heviger. Do
oenen juichen toe, terwijl de anderen aan't
schuifelen gaan.
M. de PROCUREUR GENERAAL. 'Het ia
onmogelijk voldoening te gevon aan de ver
dediging.
M. de VOORZITTER. De zaak zal mor
gen voortgezet worden.
Het verhoor wordt in do grootste opschud
ding geheven om 6 ure 10 m.
Eeno ovatie wordt gebracht aan Mr Labori.
Betoogingen.
Toen M. Caillaux langs de Harley galerij
het paleis van Justicie verliet, werd hij door
zijne vrienden toegejuicht. Onmiddellijk
volgde eene togenbetooging 011 er werd geroe
pen Weg mot Caillaux Moordenaar
Op db Dauphineplaats werd Caillaux door
een vijftigtal personen opgenomen en onder
gejuich in een auto geplaatst welke snel weg
reed.
Men beweert dat deze personen betaald!
werden, om Caillaux tegen inoideuten te be--
schermen.
liet is te vreozeu, dat. indien Caillaux uog
naar het gerechtshof k4mt, niouwo en hovi.^
gor incidenten uog trillen volgen.
