Brief uit Antwerpen
Zal Luik ingenomen worden?
Eeae proklamafie
van Keizer Wilhem
r,*.
^v
Oramaïka,
Eervolle Hitldebewijzen
De Duitsehers zijn hang
van tiet gevecht man tegen man
Een nieuwe gfoote veldslag zon
Wat het woord van don Mof
lis.
Onze gekwetsten
Duitsche manieren...
AANGESLAGEN
De Duitsehers naderen
Dinant en Namen
Wat Holland doet.
Esn gevangene van naam
Vaderlandsliefde
Den T Augustl t914.
ta'stpat van beleg, te Antwerpen. Verra-
lars voor den kop geschoten. Een niet
pngenaam bezoek aan Duitsche en'Duitsch-
tztede herbergen. De poorten der stad
treng bewaakt. Onbeschrijfelijke geest»
t«t bij het vo-tk. Voor de dagbladen.
Het A»twerpsclie volkis-ahgewoan geraakt
fen don staat van beleg. Overal liggen bar-.
»v wachten en soldaten. Generaal Dtrfoar,
(rygsgouvernenr, beeft na het opperbestuur
jnaer stad. Aan de haven is a-Hes doodsch en
pod; 't is zeker dat de Duitsehers die hier
bo goed onthaald wierden, nu voor eeuwig,
k> dry dagen gedaan hebben bij 't Antwerp-
pbe volk, zeoals ten andere by heel het
felgische volk. Heel goed zouden in de toe-
«ómst deze woorden, vandaag a-itgespFoken
por een groothandelaar onzer stad, kunnen
©waarheid worden Vroeger waren wij
{Foot Antwerpen, maar dit groote Antwerpen
tas eigenlijk het Duitsch Antwerpen nu
lórden wij misschien terug het kleine Ant
werpen maar dan zal het toch ons Antwerpem
feu-
I Hier op de plaats is het in ieders spraak dat
De-Keizer van Duitschland heelt de vol
gende proklainatie uitgevaardigde
Aan het Durtseh-leger S
«.-Aan de Duitsche vloot
«.-Na drie-en veertig jareö.wrede, moetik
aVle weerbare Duitsehers onder de wapens
poepen.
Het geldt hier de verdediging van onze
heïligstereehtea, van ons vaderland, van on
zen haard tegen een schurkachtige aanval.
Wij zijn-omringd door vijanden. Dat is de-tee-
stand Wij moeten ons aaneen langen, moei
lijken strijd en groote opofferingen verwaoh-
n.
Ik heb vertrouwen dat de oude oorlogs
geest nog onder het Duitsche -volk leeft, dien
maehbigen krijgsgeest, die overal en ten allen
koste, den vyaad aanvalt, en die altijd den
schrik en de vrees was van onze vijanden.
Ik heb vertrouwen in dion krijgsgeest,
Duitsche soldaten In ieder var. u blaakt den
ontembareu wil tot de zegepraal. Ieder van u
weet als zulks noodig is, als een held te
sterven. Herinnert u groot en glorierijk yer-
±uer op oe piaais is nei. ili louoio oviaan u«u -«fA».» i
Je grootste Duitsche handelaars, die hier te- deden; Herinnert u, dat gy Duitsehers z#t
^etwerpen jaar en dag verbleven en er hun
Itapels goud verzamolden eenieders achting
in genegenheid bezaten, alom welkom en
trienden van den huize waren, dat die heer en
jis de onnoemlijkste lafaards, hun trouwste
irienóen verraderlijk hebben willen overle-
teren in de handen der Duitsehers. En men
toemt de groote verraders met naam en loe-
»am by de. meesten was er een «von» bij
poals von Bary, die als consul vrij geleid had
[aar Duitschland. Andere personeu uit de
ümzienlijkste Duitsche familiën zijn aange-
jóuden en naar my ten stelligste werd ver
keerd, meer dan een van die grooten hebben
!un verraad met den dood betaald. Het zijn
èrschrikkeryke maatregelen, maar wat wilt
fe Te Visé en omstreken werd ons brave
folk uitgemoord Kunnen wij ons dan laten
terraden om op onze beurt die gruwelijke
food te beleven. Neen, we sneuvelen liever
Ct liet geweer in do hand en vinden liet
1 glorievoller om te komen door de vijan-
jjalyke kogels dan dooreen snood ven'aad.
/En nu een enkel woord over een feit dat
lekei' te betreuren is. Eenige personen hebben
ioor een paar dagen verscheidene herbergen
freeger door Duitsehers bewoond, kort en
[jein geslagen. Hoewel zulke feiten in deze
tnislandigheden wel te verklaren zijn, is de
feak niet goed te keuren. Wat nut beeft hot
beh, kassen, tafels, stoelen en pianos stuk te
faan. En daarby, in Duitschland verblijven
|Ok Belgen en men zou togen ben heel wat,
jerschrikkelyker verdrukking kunnen uit-
»fenen.
De krijgsgouverneur. heeft, al de in- en uit-
rangen der stad streng doen bewaken. Aide
Jtadspoorten zijn bewaakt door talrijke bur
•ervvachten. Niemand feae door. zoo bibniet
paar niemand mag met eetwaren nog uit (Ie
rtad; alles moet erin blijven voor het geval
^at Antwerpen zou belegerd worden.
- Vandaag kwamen de bevestigingen van de
lebitterende wapenfeiten onzer soldaten te
juik 25,000 Duitsehers werden buiten g<
jecht gesteld. Die wondervolle zegepraal
ferwekte een onzeggelyke geestdrift. Ant-
perpon hiodtbovendion een feestelijk uitzicht.
Aan al de huizen wappert de nationale vlag;
fp ieders horst prykt oen nationaal striksken;
je menschen zyn alle dagen op hun zondags,
in de kerken wordt er aanhoudend gebeden.
Jlveral is het een grenzelooze bewondering
Joor onze onsterfelijke jongens uit den strijd
>an Luilc. De helden, gesneuveld onder het
^Boordend vuur en in den kogelregen van de
jluitsehe kanonnen te Luik, belmoren tot de
HiRterfelijkheid. Hun roem is gevestigd over
jieel de wereld.
Ton einde ^eeiie al te groote gejaagdheid
jnrler het volk te verspreiden, heeft generaal
pufour bevolen, dat voortaan geen onkel
intwerpsch diigblad meer dan 2 uitgaven mag
Jiebben, welke op vastgesteld uur moeten
trilkomen. Die maatregel verwekt algemeene
goedkeuring.
MAX RAM.
Dat God met ons weze
Gedaan in het paleis te Berlijn 6 Oogst.
(Het.) WILLEM.
'ut*
Wy gelooven dat het onnoodig is, daar iets
by te voegen.
De keizer betitelt de heldhaftige verdedi
ging onzer vrijheid mot de lieflijke bena
ming van schurkachtige aanval.
Meer en meer blykt het dat die man niet
wel bij de zijnen is
DE MAAGD DER WOESTIJN
44 0 VERVOLG.
Ook de vrouwen kwamen bij hunne ge-
rangenen eenen lijkzang zingen. Zij' bezon
gen den roem der belden van Abrow Kor. de
vernedering van deze vijanden, en het geluk
der dochters van dien stam, wanneer zij de
strijders zagen wederkeeren, welke hunne
vaders hadden bestemd om hunne echtge
noten le worden.
In dien tusschentijd paf Ralk zijn hart
lucht door duizende verwenscliingen legen
de wilden le uiten, en Liongel trachtte, of
schoon te vergeefs hem denkbeelden in te
boezemen, die voegden aan een christen, die
•op het punt staat van testerven.
Eindelijk hadden de lijkzangen opgehou
den. Er was een gerommel gehoord hot
weergalmde in de verle. Doch boven alles
uit hoorde men eone stem keroë, keroë
roepen.
Oogenblikkelijk word hot feest geschorst.
De slachtoffers werden in hunne hutten ge
bracht en daar nog zwaarder geboeid, ter
wijl de wilden den vijand te gemoet trokken
want keroë was liet toeken dat de vijand den
stam van Abrow Kor kwam aanvallen.
KEGEN-EN-DERTIGSTE HOOFDSTUK.
De berijding.
De strijd was langdurig, de gevangenen
boorden hot vuur der troepen zij waren
overtuigd dat liet de Engelsolien waren, die
bun liulp kwamen brengen.
Wij moeten ken dus alleen laten strij-
De Franschen zouden eene
schitterende zegepraal behaald
hebben te Librament.
I5.GG0 Duitsehers zouden gesneuveld zijn
Verscheidene bladen melden, dat de Fran
sehen, Vrijdag, te Libramont, in Belgisch
Luxemburg, eene Duitsche afdeeling. welke
uit het kamp van Elsenborn vertrokken was,
om rechtstreeks door Luxemburg in Frank
rijk te vallen, verrast hebben.
Na een verwoeden strijd zouden de Duit
sehers achteruit gedreven zyn, meer dan
15.000 gesneuvelden op het slachtveld laten
de.
Hot was Zaterdag morgend echter onmoge
lijk, zekere inlichtingen te krijgen over dit
wapenfeit.
Een tetepam-van M. Poincaré.
De stad Luik ridder van het eerelegioen.
M. Poincaré, president der Fransehe
"Republiek, heelt aan Koning Albert volgdnd
.telegram gezonden
Ik hen gelukkig Uwe Majesteit te kun
nen aankondigen, dat het gouvernement der
Republiek de moedige stad Luik met het
Eerelegioen komt te vereeren. Het gouver
nement houdt er aan, de moedige verdedi
gers der plaats on geheel het Belgisch leger
waarmede het Fransehe leger sinds dezen
morgend zijn bloed op liet slagveld laat,
eer te bewijzen.
(Get-.)~-R.- POINGARE.
Keizer Willem kan toelj sy ne-soldaten den
noodigen moed niet inpompen. Zy gaan naar
liet slagveld omdat zy moeten, 't Is dan ook
niet te verwonderen, dut -zy hunne wapens
overgeven of wegwerpen en zich laten gevan
gen nemen, zoodra zy hunne officieren neer
geveld zien. Zij zijn ook hoegst verschrikt
van sabels en bajonnetten. Niet zoodra doen
onze jongens een aanval met het blanke
wapen, of men ziet de Dtüfschers uiteenstui
ven als hazen. Die niet zeer genoeg kan loo-
pen geeft zich over...
De zoen van een Duitsehe generaal
gesneuveld.
De zoon van graaf von Arnim, een der be
velhebbers over het Duitsch leger, is te
Maastricht overleden aan de wonden die h"y
tijdens den aanval te Luik bekwam. Do jonge
officier was 19 jaar oud. Zyne moeder werd
verwittigd, dech kwam slechts te Maastricht
aan toen haar zoon reeds bezweken was.
Eene Generaal Leman straat
te Antwerpen.
/rtrcirdraws Tro vJéberhar LSTnafTstraaf.
Aan (le stedelijke overheid is de bekrachti
ging dezer verandering gevraagd.
De Duitsehers bewonderen
de Belgen
Verscheidene Duitsche krijgsgevangenen
hebben verklaard.dat zy letterlijk in vernom-
ming staan, tegenover den heldenmoed dei-
Belgen. Zij bevestigen, dat de Duitsehers zich
in 't geheel aan geen tegenstand verwachtten
en dat zij zelfs niet wisten in België te zyn.
De Duitsehers schatten zelf dat
zij reeds meer dan 25.000
man verloren
Vele Duitsche soldaten, gekwetsten en
krijgsgevangenen, haddon geone enkele kar
does meer in hun bezit toen zy in handen der
Belgen vielen.
Zulks bewijst genoeg, dat in stryd met den
bevoorradingsdienst der Belgen, dezen der
Duitsehers veel te wenschen laat.
den, zeide de sergeant tot Cesar I.iongel
Onze boeien knellen te zeer, om deze los
te krygen, antwoordde Liongel.
Ja, maar zij zijn toch te zwak om niet
verbroken te kunnen worden, en daarop
wendde en draaide Ralk zich zooveel hij
kon. Ten laatste gelukte het hem evenwel
eene hand los le krijgen en toen was hij
spoedig geheel vrij en dadelijk beproefde hij
om Liongel van zijne boeien te bevrijden.
Victoria. riep hij, bijna dol van blijd
schap, dood aan de wilden, leven de ma
joor
Thans zag hij rondom zich tomahawks,
bogen, pijlen, en alle krijgsbenoodigdheden
dor wilden. Hij hing Liongel eenen pijlko
ker om en gaf hem eenen knods in de hand.
terwijl hij de andere nam. Toen verliet hij
de hut, zijnen luitenant uilnoodigende om
hem te volgen.
Nauwelijks hadden zij eenigo schreden
door den verlaten kraal gedaan, in de rich
ting van den kant waar zij hoorden vuren,
toen een Indiaansch meisje, gekwetst en
bijna stervend zich aan de voeten van Lion
gel kwam werpen.
Ik had gezocht u in het verderf te stor
ten, zeide zij, maar nu wil ik u redden.
Zij is reeds hij uwe vrienden. Volg mij.
Zij, zij, wie zij vroeg de sergeant
ongeduldig
Ach dwing mij niet haar to noemen
Haast u, mijne krachten raken uitgeput
volgt mij.
Het is Zamilda, zeide Liongel tot den
sergeant.
Verondersteld, dat zij de Indianen in liet
fort gebracht heeft, dan zijn wij zt-ker dut
wij geenen verkeerden weg zullen gaan.
Die vraag wordt veel gesteld en allerhando
gezegden worden er over uitgekraamd.
Vast en zeker hebben de Duitsehers Luik
niet noodig en de forten evenmin.
Zy zouden er weinig belaag in hebben, die
forten achter den rag te hebben en zelf de
inwendige orde te moeten verzekeren.
En dan, indien zij het absoluut willen zullen
zij Luik of de forten NIET hebben.
Zoolang de Duitsehers te Luik of omstreken
w-eerlioutlen worden, moeten zij daar belang
rijke troepenafdeelingen onbeweeglijk hou
den. Degenen die daar zyn, kunnen onmoge
lijk op andore plaatsen togen andere onzer
leger afdeelingen optreden.
En indien zij overal vijf maal sterker moe
iten zijn, om toch nog door de Belgen geklopt
te worden, dan kunnen zij gerust geheel het
Duitsch leger hierheen zenden. Zy zullen onze
'leeuwen toch niet temmen. Onze klauwen
zijn nog niet bot en onze tanden staan niet
I EN 10 AUGUSTUS
Het Ministerie van Oorlog meldt
ons dat de gezinnen van teruggeroe
pen soldaten zich niet moeten veront
rusten. Er bestaat een buitengewone
sneldienst van inlichtingen die zich
met de betrokken familiën in betrek
king zetten welke dadelijk zullen
•verwittigd worden.
Wie geen reehtstreeksche verwittiging
ontvangt hoeft niets te vreezen noch over
iets te treuren.
Wij hebben gisteren gemeld, dat de Duit
sehers soms gebruik maken van eene Belgi
sche vlag, om onze soldaten te doen gelooven
De Duitsche soldaten naderen met eene
witte vlag aan 't hoofd de Belgische lynen.
Wanneer de Belgische soldaten zich toonen,
om de anderen gevangen to nemen, worden
zij door de Duitsehers aangevallen.
Daarom is thans aan de soldaten bevel ge
geven, op de Duitsehers die met eene witte
vlag naderen, te vuren, tot deze hunne wapens
afgelegd hebben...
Nog een staalken, dat getuigt van Duitsche
eerlijkheid en rechtschapenheid
Toen de Fransehe gezant Berlijn verliet
werd hem gemeld, dat er geene treins naar
do grens reilen. Hij verkreeg een bijzondere
trein,doch moest de nota betalen welke 3,G7]
mark bedroeg.
De Duitsche gezant te Parijs werd ook met
-een bijzondere trein naar de Duitsche grens
vervoerd. Een salonrytuig werd ter zijner be
schikking gesteld,
Het Duitsch gouvernement hoeft heel den
boel aangeslagen
Eene lafheid.
Een peloton uhlanen heeft Donderdag mor
gend, verscheidene schoten gelost op den
buurttram, die om 7 ure 5 uit Hasselt naar
Borgloon vertrekt. Drie telegrafisten, die
lynen gingen herstellen, bevonden er zich in
en een hunner werd door een schot getroffen.
De arme man overleed korts nadien.
Men verzekert, dat Vrijdag morgend een
plan door generaal Leman en generaal Joffre
opgemaakt, ten uitvoer is gebracht.
ZooalS wij reeds meldden, waren de Fran
schen in België, doch niemand zegde waar.
Nu terwijl de Duitsehers zioh Vrijdag mor
gend, buiten het bereik der forten bereid
maakten, om op de Belgen aan te vallen, wer
den zij tot hunne verrassing plotselings aan
gevallen, door eene Fransehe legerafdeeling.
Men oordeele over de opschudding welke
de plotselinge verschijning der Franschen op
»de Duitsehers teweeg bracht.
De aanval der Franschen was zoo geweldig,
(lat de Duitsehers moesten wijken, doch nu
vielen ook de Belgen het front der Duitsehers
aan. vreeselijke verwoestingen aanrichtende,
Weldra sloeg dan ook de paniek oiuler de
Duitsehers, die langs alle kanten zochten te
vluchten, terwijl de Belgen en Franschen
maar steeds vuurden en bleven vuren..,
Geheel© pelotons Duitsche soldaten stortten-
zich in de Maas, om aan het geweervuur te
ontsnappen.
Talrijken wierpen ook hunne wapens weg
en gaven zich gevangen.
Het geheel» Duitsche legerkorps is uiteen
geslagen. Men schat dat ruim 20,000 Duit
sehers buiten gevecht gesteld zyn.
De verliezen langs Fransehe eu Belgische
zijde waren schier onbeduidend.
Om te bewijzen wat weende men mag
hechten aan het woord van den Duilschea
keizer, laten wij bier den heildronk volgen,
dien hij den 25 October 19i0 uitbracht aan
onzen koning en onze koningin, toen bij te
Brussel zoo luisterrijk ontvangen werd<
«Mogen de betrekkingen vol vertrouwen
en goede gebuurscbap tusschen Balgie en
Duitschland zich nog nauwer toebalen. Mo
ge de regeering Uwer Majesteiten het geluk
en den bloei verspreiden in het koninklijk
huis en tusschen hun volk 't Is de wenseh
die opwelt uit het diepst mijns harten La
ve Belgi» I Leve de koninklijke familie
De duitsöhe keizer legt het er zonderling
op aan om-al dat geluk te verzekeren,
Al do Duitsche schepen in de haven
van Antwerpen liggend, zijn door de
Belgische Regeering prijs verklaard
-en in bezit genomen.
Er liggen vier en dertig Duitsche
stoom- en twee zeilschepen.
Donderdag kwamen twee Duitsche uhla
nen eensklaps het stadje Dinant binnengere
den. Met buitengewone kalmte en stoutmoe
digheid reden zrj vooruit.
Plots verschenen twee ^relrijders-carabi-
niers. De uhlanen wilden vluchten, doch
twee schoten weerklonken. Een der ulhaneu
werd gedood, de andere werd zwaar ge
kwetst.
Een oarabinier-wielrijder overviel op de
baan van Chainape een andere ulilaan, die
eveneens werd verwond werd.
Garabiniers op verkenning stippen aan
dat een belangrijke groep uhlanen de stad
naderde. Een briefdrager werd door 7 uhla
nen 's morgends bij Boiselles aangehouden.
Zijne brieven werden doorzocht.
Heel den dag hadden schermutselingen
Gij moest uwe wonden laten verbinden
zeide de luitenant tot hel meisje.
n Mijne wonden, antwoordde zij met een
bitter lachje, zijn doodelijk maar ik
draag daar roem op. Ik hob deze ontvangen
bij de verdediging van den stam mijner va
deren. n
De beide krijgslieden volgden de wanke
lende schreden van het meisje. Meer dan
eens waren zij genoodzaakt, stil te staan. Iu
een van die oogenblikken zeide zij tot Lion
gel Indien mijn volk de overwinning had
kunnen behalen, zou ik u niet bevrijd hebbon
en haar even zoo weinig maar de overmacht
heeft ons overweldigd, en ik wilde, dat gij
mij uwe redding zoudt te danken hebben,
opdat mijn aandenken u minder hartelijk
zou worden. Zeg mij daarom alvorens ik
sterf, dat gij mij vergeeft j en dat gij uwen
God, dien ik niet ken, voor mij zult bidden.
»En zoudet gij Hem dan begeeren te ken
nen «Ja, maar het is te laat.
«Nooit, zeide Liongel, luister Mijn God
is een in zijne imluur, en drievuldig in zijne
personen, de Vader, de Zóón en de Heilige
Geest. Wilt gij in Hom gëlooven
Ik geloof in Hem, antwoordde het
meisje met eene stervende stem.
Die God heeft een redmiddel ingesteld,
hetwelk aan de berouwhebbende ziel den
weg naar den hemel moet openen. Gij hebt
Hem beloedigd zonder het te woten, en...
Ach liet doet mij leed, dat ik Hein belee-
digd heb,«» zeid« Zamilda, met vurigen ijver
de handen le zamen vouwende.
Wilt gij het redmiddel ontvangen, dat
uwe misslagen kan uitwisscln-n, en dat u
den schoonen hemel kan openen, wuar mijn
God heerscht
Holland heeft zicli onzijdig verklaard, en
blyft onzijdig. Het houdt echter niet op ons
zyne genegenheid en zijne bewondering voor
onze dappere soldaten te betoonen.
Do staf houder der balie van Luik, deelt den
(oUet morta san een telegram daJi_lÜLontving
Konfrators Koukilow, Charkow en Bieder-
back van Amsterdam, met ontroering het vre-
deskongres van 1905 herinnerende, zenden
aan hunne beste Belgische konfraters de uit
drukking hunner hartelijkste genegenheid.
Love het gehoonde. geschondene België Leve
het edelmoedige FrankrijkLevebetgetrouwe
Engeland
Volgende officieel bericht
is door den konsul der Nederlanden medege-
Nederland wapent zich tot de tanden- tegen
gebeurlijke verkrachting van hare grenzen en
roept Nederlandsclie vrijwilligers op van 17
tot 50 jaar, bij voorkeur ongehuwd.
Zich aan te wenden bij garnizoens-komman-
do Terneuzen, handgeld 80 gulden. Katho
lieken in ordekleeding wordon aangenomen
voor verplegingsdienst.
De konsul der Nederlanden, te Gent.
Onder de vole duitsehers, door onze solda
ten gevangen genomen in de laatste gevech
ten, bevindt zich, zoo verzekert men, PRINS
GEORGES VAN PRUISEN, een neef van
den duitsohen keizer.
Hij had het bevel over hel paardenvolk.
Of ik het wil J maar spoed u.. ik ge
loof in uwen God, ik vraag hem vergiffenis
uit geheel mijn hart... O mijn God 1... mijn
God 1
Liongel snelde naar eene beek, die in de
nabijheid vloeide, en kwam terug met eenig
water in de holte zijner handen, en stortte
het uit op Zamilda's voorhoofd onder deze
woorden ik doop u in den naam des Vaders
des Zoons en des heiligen Geestes.
Haastige schreden weergalmden achter
den kleinen heuvel, waar de deelnemers aan
dit tooneel zich bevonden. Deze kwamen na
der bij, en weldra zag Liongel den majoor,
William en vader O'leary aan zijne zijde.
«Mag ik mijneoogen gelooven riep hij
uit, terwijl hij zich aan zijne voeten wierp.
Zijtgij liet, mijn vader!»
Ja. mijn dierbaar kind, zeide de vader,
hem opheflënde en in zijne armen knellende
ik ben het, gelukkig dat ik u wederzie zoo
als gq waart voor drie jaar geleden.»
Ik bedrieg mij niet, zeide de majoor, na
zijnen waarden Gesar omhelsd te hebben,
terwijl hij op Zamilda noderzag, dat is de
gewezene kamenier van mijne nichten.
Mijnheer de majoor laat ons God na
volgen. Hij heeft haar vergeven, zij is katho
liek geworden.
Vergiffenis 1stamelde het meisje, God
heeft mij in barmhartigheid aangenomen.
Ja, brave meid, zeide de goede majoor
haar de hand toereikende, Wij vergeven u
van gan8clier harte.
Eii, als had Zamilda slechts op dit woord
gewacht om te sterven, legde zij hare armen
kruiselings over de borst, en hare oogen ten
hemel slaande,blies zij den laatsten adem uit.
Alhoewel geheel vervuld van het geluk
Het gevaar dat ons geliefd Vaderland be
dreigt, heeft de Vaderlandsliefde in het hart
aller Belgen zoo aangevuurd, dat het een
gloed is geworden. Te allen kante ziet men
oud en jong wedijveren, om liet op de eene
of andere wijze in daden om te zetten.Ziehier
hunnen geboortegrond liefhebben en liet
hunne willen bijdragen tot 's lands welzijn,
in de angstvolle tijden die we beloven.
De leerlingen der Aangenomen Jongens
school te Lebbeke, hebben eenparig het
verlangen uitgedrukt, het geld dat besteed
zou worden om hunne prijzen te koopen, to
zien storten in de kas die ter plaatse geslicht
is tot ondersteuning der huisgezinnen, waar
van de vader naar het oorlogstooneel is ge
roepen.
De schooloverheden en de onderwijzers
hebben aan dit verlangen met vreugde eu
fierheid voldaan...
Kinkhoest, bronohiet en valling, Vroeger
stierven jaarlijks duizende kinders van deze
ziekten welk huisgezin heeft op het kerkhof
geen kind liggen, van deze ziekte gestorven 1
Met Kinkhoest remedie Halewyok, apotheker,
•Groenselmarkt, Oostende, ontsnappen zij al
len. Verkrijgbaar Aalst, apotheek De Valke.
neer Antwerpen, De BeulDendermonde,
Roman; GeeraardsbergenVan Damme; Aal
ter, Tavernier. Honderde certificaten bij
elke remedie. Elke apotheker zal welhaast de
Kinkhoestremedie Halewyck moeten bezitten.
Prijs 3,50 fr.
des wederziens, konden de gevangenen en
hunne bevrijders het nochtans niet over zich
verkrijgen om de arme Zamilda daar te laten
leggen. Zij groeven eenen kuil boven op
den heuvel, en legde er Zamilda in.
Daarop sloegen zij den weg in naar het
kamp, dat was opgeslagen in de vlakte, die
door de bergen van Abrow Kor beheerscht
werd. Daar smaakten de vrienden,, na eene
lange droevige scheiding, de zoetste en zui
verste vreugde.
De Abrow Kor's waren uitgeroeid. In
hunne woede hadden zij zieh zelven van
kant gemaakt, en slechts enkele gevangenen
zouden naar de nederzetting van Sinte Maria
medegevoerd worden.
Na een dag rusten moest men andermaal
scheiden. De majoor met zijn huisgezin, en
Liongel met den dapperen sergeant moesten
naar Rama terugkeeren Vader O'leary,
William en de Indianen begaven zich weder
naar Ste Maria, doch zij verlieten elkander
slechts voor eenen korten tijd. De majoor
liad zijn woord gegeven, en zijn woord was
hem heilig.
VEERTIGSTE HOOFDSTUK.
Afzweringen.
Vier maanden na de gebeurtenis, die wij
zoo even verhaald hebben, hadden de bewo
ners van Sto Maria een ongewoon feestelijk
gewaad aangetrokken. De straten waren
mot wit zand en het plein voor de kerk met
bloemen en groen bestrooid van binnen
was het gewijde tempelgebouw prachtig ver
sierd, en do priester des Heeren smaakte
hemelvreugde.
(Wordt yoortgezet.)
