I il 8sle December EB© l&i®M i&3?;ii@§|©33 0E GEVOLGEN m EEüt OBiL Do Ru3siscli8 sahslms verdragen iym' JAAR N. 278 4 centiemen het nummer Üaiet'i?ag üecembar0 1937 fcfukkey-üitgever J. Van Npffsl-De Genbt. 22, Aalst Bureeleu Kerkstraat, Feest vjyi 't VoorreehtFeest van de i^ndere UitzonderingFeest dpr Onbe vlekte Ontvangenis van Godea Moeder en Onze Moedgj. jje H, Péölus zegt nitdrukkelijk Doqr êèiieft niehsch is de zónde in deze wereld gekomen, en door de zonde de dooden 'eight's is de dood op alle menschen overge gaan, deioijl allen gezondigd hebben. (Rora. 22). Betaamde het dat de Moeder van God één oogeobiik slaaf was van den duivel en be vlekt m.et de erfzonde Hoegenaamd niet Onder al ds kinderen uit Adam geboren, is Maria alleen bevrijd geweest van de erf zonde en wel uit hoofde der verdiensten van Jezus Christus, zooals de Aposiolieke Brief van 1854, dor verkondiging van het Geloofs punt der Onbevlekte Ontvangenis van Maria getuigt. Zoodus was liare ziel, van het eerste oogenblik van baar bestaan, versierd met de hoiligmakende gratie, geheel schoon en aangenaam aan God. Oy siji geheel schoono Maria, en ge$ne vlek is in U. Zoo luiden de kerkge zangen en zij verkondigen haren lof met ïiaar te uo6men Gij zijl Jerusalems luisterIsraels vreugde, en van gansch ons volk de roem Ka dén zondeval onzer eerste ouders zegde God tot de slatfg Ih zal vijandschap stéllen tusschen u en de Vrouw, tusschtn uw$ nakomelingschap) en de hare zij zal u éen hop verplettert. (Gen. 3. 15). Die Vrouw is niemand anders dan de li. Maagd Üjfaria, uit wie Jezus gel-oren is. Zij heelt kop der helsche slang verpletterd met ons Jezus te schenken, die door zijne dood den duivel Overwonnen heeft. Dit alles be vestigde Maria zelf lo Lourdes, in 1858, wanneer zij aan de eerbiedwaardige Berna- dótta meertnaais verscheen en op 's meisjes vra^g antwoordde Ik hen de Onbevlekte Ontvangenis. 't Is billijk dat wij Maria's voorrecht hoogachten en meevieren, 't Is redelijk dat we Maria gelukwenschen en haar bidden, zufver te mogen leven. Gedenken wij dat Maria van do erfzonde bpYrijd is geweest, om eeno weerdige woon plaats van God den Zoon te worden. Hoe auiver moet ons hert altijd zijn, waarin de zelfde öod van heiligheid door de H. Gom- miiie nederdaalt Gedenken wij dat Maria ^Övestigd was in de gratie; zij had geeno de röinste genegenheid tot het kwaad; en nocir tans Waakte zij zorgvuldig op hare oogen, hare tong, haar hart. Wij die zoo gemakke lijk zondigen, waken wij altijd op ons zeiven en YÏuchten wij de gevaren Gedenken wij dat wij ons dienen op te wekken, tot eeu groot betrouwen op die teerhartigo Moeder, dewijl de macht der uitverkorenen in don faemel in evenredigheid met hunne heiligheid overeenkomt. Gedenken wij dal do navol ging der deugden van do Onbevlekte, haar meest behaagd ou ten onzen vuordeeie lus- sche.nkomt W ensciien wij dikwijh Gebenedijd zij do heilige en onbevlekte Ontvangenis van de allerheiligste Maagd Maria Baar de afschuwelijke oorlog niet eindi gen wil ciet eindigen mag, ware boter gè'zegd spreken wij dan maar eens over de... oorzaken en gevolgen vau het «in do luobt vliegen». Gij zult alreeds begrepen hebben, dat ik net hier niet hebben wil over de koene mannen uit alle legers die ter verkenning en, eilaas ook ter vernieling, bij duizenden dag en nacht door hel lushlruim snorren. Neen, ik wil het een en ander opdelven over nomirièn. mijnen en torpedos. Brr afschuwelijke trio, die, alleen met er aan to denken, velen kiekonvleesch doet krijgen. En men zou liet wei om minder, r Waar hebben de menschen het ooit in den 26° VERVOLG. Toon zij hare ontroering weer oenigszins had overwonnen, liep zij langs het voetpad tot aan een punt, van waar zij het voile ge zicht op het huis had. Voor haar was dit liet schoonste gezicht, dat hot menschelijk oog kan aanschouwen en de omgeving scheen haar de bekoorlijkste op aarde toe. In een bloemperk voor de veranda van 't huis spoot eene fontein verfrisschende waterstralen om boog, en over de uitgestrekte grasvelden liepen pauwen en hoenders. Terwijl Leontine langzaam voortging, zag zij op het pad een blauwzijden, half vertrap ten poppeschoen in 'l zand liggen. Dat was voor haar eon bewijs dat haar kind hier ge wandeld en gespeeld had. Wie toen de jonge moeder had gezieu, zou haar voor krankzin nig gehouden hebben; zij drukte 't schoentje aan haar hart, kuste het en verborg hot daarna aan haar boezem. 't Wa3 het oerste taslbare voorwerp, dat zij als een aandenken aan haar kind bezat. Verscheidene vonsleis van het buis ston den open, uit de schoorsteenen steeg do rook omhoog alles d.-etl vermoeden dat de eige naar hier vertoefde. Leontine besloot langzaam op de de voet paden heen en we.ee te wandelen, want zij had een voorgevoel* dat baar gade met hun bol gekregen, al huu vernuft er op te zetten de meest verschrikkelijke tuigen uit te vinden om elkaar te verdelgee elkaar in allep wal ze eveneens door vernuft en werkzaamheid tot stand gebracht hebben huizen, kerken, scholen, muzeums spoorba nen, bruggen, hoven, wouden, schepen, kaaien, enz. enz. Enz. enz. Jawel en onder de gruwelijk ste dat men wel bedenken kan, den eigen grond waarop ze staan, liggen en gaan om te oorlogen. Mollenwerk wordt daar vorricht verra derlijk, schrikwekkend mollenwerk. De naoht ligt over veld en slêe ter wallen maken wachten, doch zien die stille werkers niet die wroetelen in die grachten. De nachi ligt over veld en s!óe ter wallen waken wachten... Alarm het weerlicht over 't veld, het dondert uit die grachten Zoo dichtte reeds voor jaren Albrecbt Rodenbach, wions standbeeld, o wee te Roesselaere ook al van de brokken deelde. Doch hetdes vijands kamp ligt stil gaat thans niet meer op. 't Is nu langs weerskanten wroetelen in die grachten zoodal ze soms eikaars ploeg hooren werken en zich zenuwachtig spoeden om het eerst ondar vijandelijk terrein te geraken. Alarm het weerlicht over 't veld, hel dondert uil die grachten En honderden, ja duizenden kgr spring stoffen ontploffen met nen knal. die uren en uren wijd gehoord wordt de aarde schudt on beei'L alles in den omtrek wordt neder gesmakt, mannen, paarden, wagens, kanons Ter plaatse stijgt eene enorme kolom zand en steenen op slaat een trechter in de aarde, die soms 100 m. breed is en vernielt alles wat eraan of omtrent ligt. Afschuwelijk Verbeeld u wat er overblijft van de loop graven eu andere verdedigingswerken. En de dappere strijders Hot is te gruwelijk er aan te denk'-n. Zij hebben heldhaftig den dood gevonden, zegt men dan. Voorzeker; maar zouden die heiden niet betor gespaard blijven, tot meerder welvaren van 't vader land O, Nobel, wat verschrikkelijken roem hebt gij aan uwen naam verbonden, door uwe uitvinding van het dinamiet Want meliniet», ekraniet lyddiet en andere gruwzame» ieten zijn maar broe ders, steeds ruwer_ en sterker, voorzeker, van dinamiet. Er kleeft bloed aan de Nobelprijzen, hoe edelmoedig en lofwaardig ook het inzicht des stichters geweest zij. Droevo roem voor Zweden. De zeemijnen zijn al even verschrikkelijk in hunne uitwerksels en gevolgen. Spergebied. Wal al rampen roept dit woord voor den geestZeemijnen,drijvende en verankerde: hoe moeten Z9 ontzenuwend werken op de zeelieden die deze streken naderen of doortrokken moete i. Elk oogen blik verwachten op een dier gevaarlijke tuigen te botsen en dan.... Donk aan de uitwerking der landmijnen. En de torpedos. O Whitehead, uw room is al even weinig bovrijdbaar als die van Nobel. Verraderlijk, zooals het in den oorlog past treffen zij het vijandelijk schip; een verschrikkelijke bots, een enorme water zuil die opstijgt... en dan, de stilte van het graf. IJselijk Bommen, mijnen. De moed ontzinkt mij er verder op in te gaan. Hoeveel belang wekkends er ook nog te vertellen zij over hunne fubrikatio, het volstaat hunne schrik kelijke uitwerksels na te gaan en meer en meer afschuw voor het gruwzaam oorlogs bedrijf in to boezemen. Dat ik nog niets gezeid heb over vliegtui gen en duikboolon Is hel wel noodig? Zeppelins en andero bestuurbare lucht schepen, evenals de vliegniachienen en de duikbooten, zijn liet als do monden niet der krijgsgedrocliten, die dood en vernieling op kind in den tuin zou komen, om do heerlijke lucht in te ademen. Nu en dan gingen haar lieden uit hel huis voorbij, zonder acht op haar te slaan, daar de eenvoudige maar fatso-nlijk gekleede vrouw met het donkere gelaat niet bijzonder de aandacht trok. Ruim een uur had zij aldus op en neer geloopon haar hart smachtte naar den aanblik van gade en kind hoop en vrees streden in haren boezem zij beefde van bange verwachting. Eensklaps zag zij een groolen zwarten poedelhond, met een mandje in den bok, het huis uitspringen, en een oogenblik later kwam een heer, die een klein meisje aan de hand had, in do tuindeur te voorschijn. Dat waren haar echtgenoot en haar kind. Zij dreigde ineen te zakken, 't was alsof haar hart ophield te kloppen, hare knieën knikten. Een poosjo later zag zij liet kind naast den hond over liet pad huppelen, terwijl zij hem nu eens liefkoosde, dan weer plaagde. Eane lievo sAalkschhöid lag op 't door goudblon de lok k*i omgeven bekoorlijk gezichtje. In hot eerste oogenblik gevoelde Leontine een hevigen aandrift om naar haar kind te snellen, haar aan het hart te drukken en haar te zeggen dat zij hare moedor was. Maar de reeds uitgebreide armen vielen weer slap langs haar lichaam het kind hunne vijanden en dan nog niet altijd spuwen Vliogmachienen, vroeger do trots en de vreugde der menschen; nu de schrik, de naclumerrie dor bevolking. Bommen spoken voor den geest bij hunne nadoring; hommen met hunnen nasleep van doodeu, verminkten en puinhoopen. Duikbooten, de verwezenlijkte droom van den verbeeldingrijken Jules Verne, de ver nuftigste uitvinding dezer eeuw. do schrik geworden der zeeën. 0 dwaze menschen, wanneer wordt go weer redelijke schepselen Gods Geheime verdragen. Aan den gezant te Parijs, van 9 Maart 1916. Op do aan slaande konferentie kunnen de volgende algemeene princiepen tot rishlsnoer dienen De tusschen do bondgenooten tijdens den oorlog getroffun overeenkomsten moeton onaangetast blijven en mogen aan g6one herziening onderworpen worden. Dat geldt voor onze overeenkomst met Frankrijk en Engeland aangaande Gonstantinopel, do Sout, Syrië eu Klein Azië, e enals het Lon- donsch verdrag mei Italië. Alle voorslagen tot vaststelling der toekomstige grenzen van Midden Europa zijn te vroegtijdig. In het algemeen moet ma» den indruk hebben dal "we boreid zijn Frankrijk en Engeland volle vrijheid te laten om de Wts.olijko grenzen van Duitschland te bepalen on dat we or op rekenen, dat de bondgenooten ons hunner zijds volle vrijheid zullen laten in de bepa ling onzer grenzen tegen Duitschland en Oostenrijk. Voor alios is liet noodzakelijk te eischen, de internationale onderhandelingen uitge zonderd, dat allo pogingen om de toekomst van Polen onder de waarbnrgkonlrooi der rijken topluatsen, verhinderd zullon worden. Wat do Skandinaafsche lauden aangaat, moet men er naar streven, Zweden van een tegen ons vijandelijk optreden af te houden en evenzoo op het juiste oogenblik aan maatregelen donken om Noorwegen op onze zijde tn krijgen, indien het niet goluitio een oorlog met Zweden aan te wenden. Aan Rumeniö werden reeds alle politieke voor dooien beloofd, die het mogelijk maken naar de wapens te grijpen on derhalve is het ónnoodig in deze richting nog nieuwe lok middelen te gebruiken. De kwestie, de Duilschers van de Ghineesche markten te verdrijven is van groot belang, maar door dat .een oplossingen deze kwestie zonder de medewerking van Japan onmogelijk is, is het aan te raden de bespiokiug ervan lot de ekouomischo conlerencio lo verschuiven, waarop Japansche vertegenwoordigers zijn, dat sluit mot uit dat eene diploma:isehe gedachten wisseling over deze vraag mat Engeland en Frankrijk zeer wenschelijk is. Zazouof. Golieim telegram aan den Rusiischen ge zant le Parijs St. Peterburg, 30 Januari 1917, N° 507. Afschrift In ailerhoog3le zitting heeft do hoer Dou- mergun aan Zij nu Majesteit den Keizer den wensch van Frankrijk medegedeeld, zich te verslaan over de teruggave van Elzas Lot haringen naden oorlog, evenals een bijzon dere stelling in hot dal van de Saar en er naar te streven dat do gebieden ten Weston van den Rijn van Duitschland afgerukt ea aldus zouden bereikt worden, dat in de toe komst de Rijn een blijvend strategische hindernis voor een Duitsctie inval is. Doumergue sprak onmiddolijk zijn toe stemming lot liet voorstel le geven. Zijue Majesteit was hot voorslei in princiep zoer go ogen on dientengevolge verzocht ik, dat uouuiergue na sleiliugname met zijne re- gecring mij oan voorstel voor overeenkomst zou overhandigen, dal gesloten kon worden op grondslag der tusschen don Frauschen gezant en mij gevoerde nota's. Terwijl wij daarmede de wenschen onzer boudgenootoh tegenkomen, geloof ili evonwol aan een punt te moeten herinneren, dat de keizerlijke regeering in een telogram van 24 Februari mocht immers niet weten'dat hare moeder nog in leven was. Al spelende kwam Elfriode oens zoo dicht in hare nabijheid, dal zij hare kleeding kon aanraken, maar zij bleef zoo onbewegelijk als een marmeren Jieeld. Toen ging de kleine vorder, door den hond gevolgd, en Bertram naderde. Zij waagde tiet niet hem aan te zien, en bij ging insgelijks voorbij zonder op haar to letten. Mot gewold moest zij den kreet onderdrukken, die baar op de lippen kwam. 1 oen Bertram het kind had bereikt, sloeg hij met haar een zijpad in en ging een wei nig vorder op eene rus:bank zitten. De ongelukkige gade en moedor stond daar rjvijgend en onbewegelijk haro dierbaren waren zoo nabij, zij wildonaar iien toesnel len en mocht niet m ;L(jo innigste liefde staarde zij op tien en toch mocht zij geon woord lui hen spreken. Zij verslond als ware 't beiden met haro blikken en lotto op hunne minste bewegingen. Het deed haar pijnlijk aan, het zwarte floers om den hoed van haren man on haar kind in 't zwart gekleed to zien. Om haar werden die leekens van rouw gedragen en toch leefde zij. Daar entegen zag zij met innige vreugde hoe lief devol eu teeder Bertram voor tiet kind was. Nadat zij daar eonigon tijd gezeten hadden keerden vader en kind naar het huis terug. Leontine had nu haren wensch verkregen, 1916 N* 948 werd uiteengezet en volgeus hetwelk wij, indien we Frankrijk en Enge land onbeperkt recht toekennen in de vast stelling van de Westelijke grenzen van Duitschland, er op rekenen dat de bondge nooten ons van hunne zijde oen zelfde recht toekennen voor wat de bepaling onzer grenzen tegèn Duitschland en Oostenrijk betreft. De ophanden, zijnde wisseling van notas over de Dourm^rgue opgeworpen vraag is ons een reden, orn te trachten dat do Fran- sche regeering ons terzelfder tijd haar toe stemming geeft dat Rusland in de vaststel ling zijner toekomstige greuzen in 't westen vrijheid van handelen behoudt. Juiste inlichtingen zullen we op lijd aan 't kabinet le Parijs doen geworden. Verder geloovon we ons de torstomming van Frankrijk te moot en verzekeren dat na den oorlog over de Alandeilanden het servitus zal uitroe pen. Wilt ge de bovenvermelde gezichtspunten aan Briand onderwerpen on den uilslag telegrafoeren. Prokoski. In de Soldatskaja Frawda werdon de volgende telegrammen van den minister van buiieiilandscho zaken, Terestsjenko, bekend gemaakt deze betreffende een episode ovor (ie verhouding tusschen Rusland en zijne Bo.dgenooten. Geheim telogram aan den verlegenwoor diger te Parijs, Londen, Rome, 9 October 1917. Do Fransehen, Engelsche en Italiaansche gezanten hebben den wensch uitgedrukt, terzelfder tijd dóór don minister voorzitter ontvangen te worden e:i doelde hem mede dat do laatste gebeurtenissen inbreuk doen op hot weerstandsvermogen van Rusland eu diens taaiheid in liet voortzetten van don oorlog. Dientengevolge kan do algemeene volksmaening in do verbonden lauden vau hunne regeeriug opgaven eischen van do maleriale hulp die aan Rusland vorletud werd. Om de verbonden regeeringe.i de kans le geveu om de algemeene stemming tot rust te brengen en hun nieuw vertrouwen in lo boezemen, is Iret aan do Russische :ogee ring, door de daad, haro vastberadenheid le loonei) en alle middelen aan le wouden om de tucht te herstellen, hot leger nieuwoa ooriogsgeiist te geven evenals de juiste re geling van het regeeringstelsol achter on voor het front te verzekeren. Do verbonden regeeringen drukken eindelijk de hoop uit dat do Russische regeering deze 'plichten zal vervullen zoomede den steun aan de bondge- nooten zal verzekeren. Hot ministerie wedervoorin zijn antwoord dat de voorloopige rogeering luautre. elou in die richting neonit, dut de stap dur bond genooleu in liet aigemeo niet kan uitgelegd worden, om onwil logen do fcoiuigeuooten voor don dag te roepen. Het wees er uan op dat de huidige moeiKjko toestand in Rusland in groote mate mot do door het oude re.iem overgenomen nalatigheden samenhangt,uier regeering in don lijd in liet buitenland een vertrouwen genoot, dal wellicht niet met haro verdienste overeenstemde. liet wees ook op do gevaarlijke gevolgen dia een dralen der bondgauooten in do voorzianing van het leger mot krijgsbehoeften, kunnen na zich slepen. Dezo gevolgen iconen zich twee, drie maanden na liet dralen aan. Wat den oorlog betreft, bracht Kerenski in het midden dal men deze in Rusland ;iog altijd als een nationale aaugelogenheid be schouwde en het derhalve onnooJig aclillo de door hel Russische volk gebrachte offers le doen uitkomen. Het imperiaiismus der Middenrijken vor men het grootste gevaar voor Rusland on den strijd legen dal imperiaiisrnus moet in nauwe voeling met do andere bondgenooten gevoerd worden. Rusland dat meer dan anderen van don oorlog geleden hoeft, kan dezen oorlog niot eindigen zonder zijne territoriale integriteit en onafhankelijkheid verzekerd te hebben en zal ook d m oorlog voortzetten, hoe ook de internationale span ning is. zij had gade en kind weder gezien. Oin een enkel oogenblik dat geluk te smaken, had zij die hatelijke vermomming aangenomen en eene verre reis gemaakt. Zij had zich ver beeld dat die enkele blik haro onrust zou doen bedaren en haar hart er door bevredigd zou zijn. Maar juist het tegendeel was I et geval haar verlangen naar echtgenoot en kind was nog sterker geworden. Die enkele blik op de geliefden riep haar tot het leven eene slem in haar binnenste scheen haar toe le fluisteren, dat zij nog op eenige vreugde mocht hopen. lloewol zij vast had voorgenomen, dade lijk weder te vertrekken, zoodra zij Bertram en de kleine Elfriede had wedergezien, ge voelde zij er nu'de kracht l iet toe. l)ie enkele blik was do goddelijke vonk, die haar hart weer aan do dierbaren ketende. Maar waarom zou zij ook niet voorlaan le Bruoh- thai blijven Z:j kon dus immers van tijd tot haar gade en haar kind wederzien, en haar loven zou niet zoo troosteloos zijn als wan- neor zij het eenzaam en verlaten in den vreemde sleet. Hel zou haar niet moeilijk vallen, door vrouwelijke haudwerkeu in tiaar onderhoud to voorzien zij zou dan in du slillo, lande lijke oord gelukkiger loven dan ergens an ders, althans voor zoo ver zij op deze wereld nog gelukkig kou zij. PETROGRAD, 26 November. (P. T. A.) Het laatslo door Trotzki openbaar gemaakt dokument is een geheim telegram. De Rus sische gezant te Bern deelt daarin mede dat eenige grootfinanciers besprekingen hielden in Zwitserland. In het telegram staal verder dal de Engelscben loochenen aan dio konfe- rencie deelgenomen te hebben, doch is den 22 September 1917 de bestuurder der Lloyd bank to Geneve aangekomen. Het schijnt dat men daar alleen de meening was toegedaan dat de Middenrijken een vergoeding in het Oosten zouden kunnen bekomen. Do Duitsctie deelnemers hebben de loslaling der Baltisclie provincies on de onafhankelijk van Finland voorgestaan. (Het W. T. B. merkt hierop aan clat men in bevoegdo kringen le Berlijn niets van de vergadering weet). 't Vervolgt. 8N RUSLAND Eerste ontmoeting der onderhandelaars KEULEN, 5 December. Over do historische eerste ontmoeting der musische en duitsche vredesonderhandelaars, op 26 november wordt aan duitsche bladen over Haparanda gemeld Dinsdag 27 november, keerden do russische parlemonloerders, die zich begeven hadden tot de opperbevelheb bers der vijandelijke troepen, oin te spreken ovediel sluiten van eeu wapenstilstand, naar Dunaburg terug en gaven hel volgend versiag over hue wedervaren Wij begaven ons om 12.20 uur van Divinsk naar het front van het 19e leger korps. Om 1.20 uur, des namiddags kwamen wij voor het front van het moskowsk infau- terieregiment en ging langs eene loopgracht verder,, volgens de internationale overeen komsten met een opges:okan wille vlag tn V'.-rgezold van oen trompetter.Op eon afstand van 300 metore gekomen voor de stolling die door do onzen gekeud was als do «hau- no-erscho stolling», ontmoetten wij ver scheidene duilscUo officieren. Om 5 ure des namiddags werden wij geblinddoekt naar de 6taf van hol duitsch bataiilou geleiJ, dal genaamde stolling bezet hield. Om 5.3U uur la-ikto ouzo man zijne door do volkskommis sarisbevelnebbers onzer troepen en door de vertegenwoordigers dor russische Republiek gestempelde en onderteekende volmacht over die aangenomen word door twee duitsche slafoflicieren, dio daartoe aange steld waron geweest. De onderhandelingen werden daarop in de Fransche taal aange- vangon.Ona voorstel, doelend op de inleiding van ónder handelingen omtrent een v.a*)e, stilstand aan allo fronten der oorlogvoerende machten en een daarop volgend sluiten va:, den vrede, werd uan dadeiijk overgemaakt aan den staf van don opoe-bevelhebber aller duitscho fronten, prins Leopold v. Beyere;. en den generalissimus van het duitsch leger. Om 8.2Ó ure werdon wij per automobiel, naar Lassen gevoerd, waar wij officieel omvangen werden door don divisiegeueraal iloffmeier. Deze heer verklaarde dat onze volmachten als tevredenstellend bevonden waren en dat een antwoord op ons voorslei binnen do vier on twintig uren kou verwacht jyorden. Iutusschun kwam er reeds op 27 November, dos voormiddags om 7,50 ure, een antwoord loo van het duksch opper bevelhebberschap, dat toestemdo in do onderhandelingen over een wapenstilstand zooals zij in onze volmacht omschreven waren. Generaal Hoffmeier eD andere parlcmsn- leerders kregen nu op hunne beurt volmacht om eeno nieuw o samenkomst tusschen do afgevaardigden der oorlogvoerende mechten om een voorbereidend plan voor de vordert» onderhandelingen op te makon. Na eene gedachten wisseling met den Duilschen opperbevelhebber leverde gener. Iioffmeier in den nacht van 26 November osne door hom zelf onderleekond schriftelijk, antwoord op ons voorstel af. In dit antwoord heette hot 1. Duitschland is geneigd om dadelijk onderhandelingen omtrent een waponstil- Zij besloot dus in de nabijheid van hare dierbaren te blijven, opdat zij nog nssnig- r.'.aal oog on har t in het aanschouwen van echtgenoot en kind zou verlustigen. Weldra kwam nog een ander verlangen bij haar op hoe gaarne zou zij haar kind van nabij beschouwer, en zioh door ?sar dan hooren toespreken Maar hoe zcQ 5aar dit gelukken Den volgende Zondag was liet de dochter van vrouw Binder die op Windisohkrona diende, haar uitgangsdag en kwam dien ge woonlijk bij hare moeder doorbrengen. Johanna zoo heette het meisje vond veel behagen in de vriendelijke on vreemde vrouw inel het donkerkleurige gelaat en was voortdurend met haar in gesprek. Toen Leontine met moeder en dochter zat koffie to drinken, luisterde zij met genoegen Daar do mededeelingen van Johanna aangaande do liefderijk® behandeling, die zij in haro betrekking genoot, on ovor de goedheid e.i inecsehlievendbeid van den eigenaar van het landhuis. Zij bemerkt# daaruit dat haar echtgenoot door allen werd bemind en voor zijne onde - gosehikten zeer vriendelijk en ook zorgwuuu was. E i wat de kleine Elfriede betrof, dez word op VVindiaohkroua evenzeer vergoed als wou hét in 'i oudorlijko huis had gedaan. (Vervolgt.) i

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1917 | | pagina 1