£3
özernin ststl esns gedach-
tenwlsseling voor tusschan
Oostenrijk en Amerika
4 centiemen het nummer
gHnsdag 29 Januari
Drukker-Uitgever J. Van Nuffel-D'e Genet.
BureelenKerkstraat, N. 9 en 22, Aalst
XXIV JAAR N. 23
Graaf Czernin over het verloop der
vredesonderhandelingen.
WEENEN, 24 Jan. De minister van
buitenlandsche zaken, graaf Czernin, sprak
lieden Donderdag in do kommissie voor bui-
tenlandsohe aangelegenheden der Oosten-
rijksche delegatie do volgende redevoering
uit
Hooge kommissie I Het is mijne plicht,
aan de heeren een trouw beeld te sciietsen
der vredesonderhandelingen, de verscheiden
phrasen der voorvallen .tot hiertoe, iu epn.
klaar daglicht le stellen, en daaruit do go
volgtrokkingon af to leiden, die waar en
gerechtigd zijn.
Het schijnt mij vooral dat deze die het
vt-rloop der onderhandelingen blijkolijk lo
langzaam vinden, zich ook niet op verre na
eone voorstelling kunnen maken van de
moeiölijkheden, die wij natuurlijk stap voor
stap moesten ontmoeten.
Ik /al mij in hetgeno volgt veroorloven
die moeilijkheden af te schilderen en zal
tevens trachten lo doen inzien welk onder
scheid er te maken is lusschen de vredeson
derhandelingen te Biost-Litowsk en al die
gene die in don loop der geschiedenis ooit
hebben plaats gehad.
Nooit voor zooveel ik weet hebben vre
desbesprekingen met open vensters en deu
ren plaatsgegrepen. liet is ^ausci. uitgeslo
ten, dat onderhandelingen, gelijk iomvang
en diepgrondigheid aan deze, van den eersten
xjiiiiuut af glad en zonder eenig tusschongo-
val kortjan van stapol loopen.
Het geldt het ophouwen vail eeno nieuwe
wereld hoven alles wal de meest erbarmloozo
aller oorlogen vernield en ten gronde ge
vochten heeft. Bij alle vredesonderhande
lingen die wij kennen, werdon do verschil
lende ïphrasen min of meer met gesloten
deuren afgespeeld, en eerst na den afloop
der besprekingen werd de uitslag aan de
wereld medegedeeld.
Dat blijkt uit al de geschiedenisboeken.
Het 3ore8kt van zelf dat do moeizame weg
zjilker vredesbesprekingen steeds over berg
on dal voerde, dat de vooruitzichten den
-«enen dag gunstiger, den anderen dag min
der goed schenen.
v Wanneer echter die verscheidene phra-sen,
bijzonderheden dag voor dag, do wereld
door getelegraford worden, dan spreekt hoi
andermaal vanzelf, dat zij, bij de zenuwach
tigheid die de wereld beheerscht, werken
als elektrische.slagen 011 de openbare mee
ning in spanning brengen.
Wij zagen het nadoel dior manier van
deen, volkomen kiaar in. Wij gaven niette
genstaande seffens voldoening aan de wensen
der Russische delegatie naar openbaarma
king, daar wij ons tegemoetkomend wilden
tooneu, daar wij niets le verduiken hebben,
en daar het eenon valscben indruk hadde
kunnen maken, hadden wij willen blijven
vasthouden aan do lot hiertoe gevolgde ma
Slier van strenge geheimhouding.
Edoch do noodzakelijke keerzijde dier
▼oikomeno openbaarheid dor onderhande
lingen is, dat de openbare meening-, dat hol
binnenland, en dat vooral de leiders, kalme
zenuwen moeten bewaren.
Dm partij moot koelbloedig ten einde ge
speeld worden Zij zal tot een goed cicdo
komen, indien de volkeren de monarchie en
jiare verantwoordelijke vertegenwoordigers
op do vredeskonferencie, ondersteunen.
Voorop dient gezegd te worden Dc basis
waarop Oostenrijk Hongarië met hel Aiusai-
sche rijk onderhandelt is Jlo zonder kom-
pensatien of annexaties.
Dal is het program dat ik een jaar geleden
afleekendo, kort na mijne benoeming tot
minister. Dia/elfde verklaring heb ik aan de
2&.us3ische machthebbers op hun eerste vro -
desaanbod herhaald en ik zal er niet van
afzien. Degenen die raeeuen dat ik den weg,
dien ik besloten heb te volgen, kan verdron
gen worden, zijn slechte menscheaners.
Ik heb nooit den weg verdoken die ik wil
volgen. Ik heb mij nooit, zeifs niet voor
aene haarbreedte van dezen weg laten ver
dringen, noch tiaar rechts, noch naar linke.
Ik ben sedertdien den lieveling geworden
der Alduilschers en van diegenen in de mo
narchie, die do Alduitschen uaapen, en wordt
tezelfdertijd uitgekreten alaooriogsaanhüsor
dopr diegenen die dun vredewenschen ten
allen prljze, zooals talrijke brieven mij be
wijzen.
Niets van dat alles heeft mij verontrust,
integendeel, deze tweevoudige vitterijen zijn
mijn© eenige opwekkingsmiddelen in dezen
ernstigen tijd.
Ik verklaar nogmaals dat ik geen vier
kante meter en geen cent van Rusland be
geer, on denk dat als Rusland zich, zooals
liet schijnt, op dat zelfde standpunt stelt, de
vrede moet tot stand komen.
Die vrede hebben willen, zouden kunnen
mijne inlijvingslocnto inlichten in twijfel
trekken, indien ik hun niet met openhertig-
heid in het aangezicht kou slingeren, dat ik
mij nooit daartoe zal Uien brengen ©enen
vréde te sluite.n die de zooeven geschetste
grenzen zou te builen gaar..
Evenwel meesieu de Russen ons, afstand
van grondgebied of oorlogsschaflevergoedin-
gen vragen, zou ik den oorlog voortzetten,
ondanks den zucht naar vrede dien ik even
zoor slaak als zij; liever zon ik aftreden, als
ik mijne meening niet zou kunnen doorzetten.
Dat gozegd moet ik verklaren dat voor
deze laatste pessimistische opvattin dat de
vrede zal mislukken, geene reden bestaat.
De onderhandelaars zijn t'akkoord geko
men in de kommissiën over don grondslag
van eenon vrede zonder inlijvingen en zonder
vergoedingen, daarom ga ik over tot
de twee grootste moeilijkheden
welke de reden bevatten waarom de onder
handelingen trager voortgaan, als wij allen
hoopten.
De eersto moeilijkheid is dat wij in het
geheel niet te onderhandelen hebben met de
Russische Regeering maar met de ver-
sciiiliige nieuw ontstane Russische Rijken,
die onder elkander hunnen bevoegdheids
kring nog in het geheel niet afgebakend en
klaargelegd hebben.
Hier koinon in aanmerking
1. Het «Rusland» dat door Sl Fetersburg
bestuurd wordt; 2. onze eigenlijke jj .^buur
staat Oekranje; 3. Finland; 4. do Kuukasus.
Met de twee eerste staten onderhandelen
wij rechtstreeks, ik wil zeggen van man tot
man, met de twee anderen vooreerst meer
of minder onrechtstreeks, daar zij tot hiertoe
geene onderhandelaars naar Brost Litowsk
gezonden hebben. Wij staan hier tegenover
vier Mogendheden; bijvoorbeeld jjhot geval
van den Kaukasus; daar hebben wij
rechtstreeks geene moeilijkheden to over
winnen, maar die liggen in onverschil met
Turkije, en bemoeilijkt de onderhandelings
kwe8ti: s.
Wat ons in de eerste plaats bijzonder be
lang moet inboezemen in de nieuw ontstane
pronte Staal, aar: welke wij in de toekomst
zullen grenzen Oekranje.
Wij zijn in do onderhandelingen niet de
afvaardiging van da? land reeds aeor ver
gekomen: We zijn overeengekomen op den
lioogervermeldeii grondslag geene aanhech
tingen en goeno vergoedingen, mi zijn het
eens geworden over do groote lijnen, hoe
on op wat manier do handelsbetrekkingen
met do nieuwo republiek weer aan le knoo-
pen zijn.
Maar juÏBt dat voorbeeld van Oekranje
loont eene der heersciiendo moeiiijkheden
aan, Terwijl de Ookrcenscho republiek van
liet standpunt uitgaat dat zij gerechtigd is
volkomen en zelfslandigd met ons to onder
handeion, houdt de Russische afvaardiging
aan den grondregel, dat do grenzen tusschan
haar Rijk en dat van Oekranje nog niej zijn
vastgesteld on over hot algemeen nog niet
hopluid zijn en dat Petrograd dion tengevol
ge gerechtigd is aan onze onderhandelingen
met Oekranje deel to nemen, stelling bij
welke de heeren der afvaardiging van Oe
kranje zich niet willen aansluiten.
Deze onvcreffor.de toestand der binneu-
laudsche verhoudingen van Rusland was de
reden der groote vertraging. Wij hadden
ook deze moeilijkheid overwonnen en ik
meende dal da ouderhandelingen welke bin
nen eenïge dagen weer hernomen worden,
eenon 'gebaanden weg voor zich zouden
hebben.
Hoe do zaak nu staat, weet ik niet, want
ik kre.'g gisteren van mijnen vertegenwoor
diger te Brest Lilowsk, de
twee volgende telegrammen
Josse zond lieden avond, in zijne hoeda
nigheid van Voorzitter der Russische af
vaardiging, aan do afvaardiging dor. vier
Verbondene Mogendheden, eonen omzeild
brief, iu elke lüj bekend maakt, dat de
Werklied au en Soereuregeering van Oek
ranje besloten beeft, twee afgevaardigden
naar Brest Litowsk to s uren, met do op
dracht deel te nemen aan de vredesonderhan-
iingen als vertegenwoordigers van hel
Middeakomiteit der Odkreeusche werklieden
en boeronraden.
Josso heeft er bijgevoegd dat de Russisohe
afvaardiging bereid ia dezo Oekreenscho
vertegenwoordigers in haren schoot op le
nemen.
Bij hoogergezogde mededeelingen is hel
afschrift gevoegd van eene verklaring uit
Charkow gedagteekend en gericht aan den
voorzitter der Russische vroues afvaardiging
en uitgaande van de werklieden en boeren -
regeeringen der Ookreeusehe republiek,
waarin bekend gemaakt wordt dat de Midden
Rada vauKiew onkel de bezittende klassen,
vertegenwoordigt en dus i.iot kan ondorhan
delen in den giiaam van gansch Oekranje.
Da Oekrtensohe werklieden en hoereu
regeering verklaart, dat zij welkdauige
overeenkomsten der afvaardigden der
Midden Rada van Kioxv, zonder haar toedoen
tol stand gekomen, niet erkend, maar van
haren kant besloten heeft, vertogenwoordi-
gers naar Brost Litowsk lo zonden, die daar
sis volledigende bestanddeeleu moeien op
treden der Russische afvaardiging, welke
zij erkennen als gevolmachtigden der Bonds
regering van Rusland.
De Duitscho vertaling van den Russischen
oorspronkeiijken tekst van Josse'i schrijven
gister avond ontvangen in de zaak der
Oekrecuscho regeering van Charkow alsook
twee bijt ago :i ervan luidt zooals volgt
Aan den Voorzitter der Oostennjksoh-
Hougaarscha Vrodesafvaardiging,
Heer Minister,
Hierbij voegende do kepij van eene door
mij ontvangen© verklaring der afgevaardig
de van deu Werklieden en Soldateuraad
der Oekreensche Republiek W. M. Scha-
chari, C. G. Medwjedafen hunne volmacht
brieven overzendende, heb ik do eer mede
te deelen dat da Russische afvaardiging, in
volle overeenstemming met de rechten op
vrije zelfbestemming aller volkeren, hier
herhaaldelijk erkend -- daaronder natuurlijk
ook dio van het Oekreensche volk geen
erlei hinderpaal ziet in de deelneming der
vertegenwoordigers der Werklieden en
Boerenregwering d ,r Oekreensche republiek
aan de vredesonderhandelingen en ze, vol
gens deu wensófï door haar geuit, opneemt,
in den kring der Russische vredesafvaardi-
ginvals gevolmachtigden der Werklieden
en Boerenrogeoriug dor Oekreensche repu
bliek. Zulks te uwer kennis brengende, bid
ik Ued., heer Minister, de uitdrukking te
aanvaardeu van mijne voorafgaande hoog
achting.
De voorzirter der Russische vresdes
afvaardiging A. Josse^
Aan den voorzitter der vrodesaf vaardiging
der Russische Republiek.
Verklaring Wij, vertegenwoordigers der
Werklieden en Boerenrogeering van de
Oekreensohe republiek, voikskomtnissaris
voor militaire «aken, N. M. Schachazai en
de voorzitter van het Al Oekreensche Uit
voerend Middenkoóiiteit der Raden van
Werklieden, Soldaten en Bosrenaf vaardiging
E. G. Modwjedc-f, die naar Brest Litowsk
gezonden zijn tot hot voeren van vredeson
derhandelingen met de vertegenwoordigers
van Rusland, Oostenrijk Hongarië en Tur
kije in volle overeenstemming met de
vertegenwoordigers der Werklieden en
Booroaregeerii'g der Russische Bouds
republiek, zooals de raad der volkscommis
sarissen moet aanzien worden, verklaren
hiermede liat volgende
Het generaal secretariaat der M'dden
Rada kan in geen geval aanzien worden als
vertegenwoordiger van het ganscbe
Oekreensche volk.
In naam der Oekreensche werklieden,
soldaten en boeren verklaren wij onbewim
peld, dat allo hesluiten welke het generaal
sekretariaat genomen heeft zonder onze
instemming door tiet Oekreensche volk niet
kunnen erkend worden ©n geenszins tot
daden kunnen omgezet worden.
In volle overeenstemming met den raad
der volkskonunissarissen, bijgevolg ook met
de afvaardiging der Ruzsische Werklieden
en Boereuregeering, zullen wij in de toe
komst de vredesonderhandelingen met de
afvaardigingen van tiet Vierverbond voeren
to zamen met Üe Russische vredesafvaardi-
ging. Daarbij brengen wij ter keunis der
Voorzitters het volgende besluit dat aange
nomen werd door tiet Uitvoerend Midden
komiteit der Al Oekreensche raden van
Werklieden, Soldaten en Boerenafgevaar-
digden in zitting van 30 September 19i7
(12 Jai.u; ri 1918).
Heer Voorzitter Het uitvoerend midden
komiieit heeft besloten, tot deelneming aan
dn vredesonderhandelingen af le vaardigen,
den voorzitter van liet uitvoerend midden
komiteit, gezel Medwjedef en de volksse-
kretarissea Solonski Schacharai, dio daar
mede gelast zijn, onbewimpeld te verklaren
dal alie pogingen van midden Oekreensche
Raua om in den naam van liet Oekreenscho
volk op le treden, motten aanzien worden
als eigenmachtige voetslappen der burger
groep van het Oekreensche volk tegen den
wil en de belangen van do arbeidende klus
sen en dat goeue besluiten door de Midden
Rada genomen, noch door de Oekreenscho
Sowjetregeering, noch door 't Oekreensche
volk erkend worden; dat de Oekreen*.cie
werklieden en boerenrogeering der Raad j ter
Volkskomnaissarissen aanziet voor gerech
tigd om als tolk der Al Russische Sowjet
regeering op te treden in naam der gansclie
Russische Bondsrepubliek dal de af
vaardiging der Oekreensche Werklieden en
boerenregeoriag, die gezonden ;s geworden
mot hot doel oin de igenmachtige vool-
stappen der Oekreensche Midden Rada
bekend to maken, samen met de al Russische
afvaardiging «n in volle overeenstemming
met deze zat optreden.
Opmerking Do volksaekretaria Vladimir
Po'.rovitsj is onderweg ziek geworden en
daarom niet met ons aangekomen.
Januari 1918.
De voorzitter van het centraal uitvoerend
komiteit der Oekreensche Raden van afge
vaardigden der Arbeiders, Soldaten en
Boored R. Medojedef. De volkskommissu-
ris \oor militaire kwesties: Sjasjari. Voor
gelijkluidend afschrift de sekretaris der
vredesafvaardiging Karasjan.
Bijlage n. 2. Volgens liet besluit van liet
midden uitvoereud komiteit der Afgevaar
digden van Arbeiders, Boeren en Soldaten
van Uekrenië, geeft het volkssekretariaa'l
van de Oekreensche republiek in naam der
regeering der Arbeiders en d*r Booreu hier
door aan deu voorzitter van hot midden
uitvoerend komiioij der Raden van afge
vaardigden van Boeren en Soldaten van
Oekrenié Josin Gregorjevitsj Medojedef,
den voliissekretaris voor militaire kwesties
Marsili Matojevilsj Satonski volmacht om
iu naam dar Ookreeusehe Tolksrepublr- k
deel aan de onderhandelingen met do regee
ringen van Üuitschland, Oostenrijk Hongerie
Turkije en Bulgaria over de vredesvoor
waarden tussciien de genoemde landen on de
Russische federatieve republiek te nemen.
Mei dit doei wordt aan geuoemde gevol
machtigden Jesin Gregorjevltsty Medojedef,
Marsili Matojevitsj Sjasjarai, Vladimir
Pretrojevitsj, Satonski het recht toegekend
in alle govallen, wanneer zij het noodig
achten verklaringon te doen en dokumenten
te onderteekenen in naam der regeoring van
Boeren en Arbeiders der Oekreensche repu
bliek. Hun optreden moet in overeenstem
ming zijn met het optreden der gevolmach
tigden dor regeering van Arbeiders on
.Boeren de? federatieve Russische republiek.
In naam der regoering van Arbeiders en
Boeren der Oekreensche republiek, do volks-
sokretarissen voor internationale zaken,
voor binnenlandsohe zaken, voor militaire
zaken, voor rechtswezen, voor arbeid, voor
voorziening, de leider van het volkssekreta
riaat Sjasjarai.
Den 30 December 1917 (12 Jan. 1918).
Voor gelijkvormig afschrift
De voorzitter der Russische vrede3afvaar-
diging A. Joffe.
Dat is in ieder geval een nieuwe moeilijk
heid, want wij willen en kunnen ons niet
met de binr.onlandsclie kwesties van Rusland
bezighouden. Maar in deze weg eenmaal
vrij, dan zullen er verder geen moeilijkheden
komen. Wij zullen in overeenstemming met
de Ookreeusehe republiek opmerken, dat de
oude grenzen lusschen Oostenrijk Hongarië
en het vroegere Rusland ook tusschen ons
en Oekrcnie gelden.
Wat Polen betreft, waarvan de grenzen
overigens nog niet juisf vastgesteld zijn,
willen wij niets van dezen nieuwen staat.
Vrij en zonder vreemden invloed zou Polen
over zijn eigen lot beschikken. Ik hecht
daarbij in het geheel geen grooto waarde
aan don vorm van do betreffende volkstem-
ming. Hoe zekerder het deu algemeenen wil
van liet volk weergeeft, zooveel te liever
heb ik het, want ik wonsch slechts tiet
vrijwillig besluit van Polen. Want slechts
in den belreffeuden wensoh van Polen zie
ik de waarborg van een voortdurende har
monie. Ik sta onherroepelijk op dit stand
punt, dat de Pool^Jte kwestie tiet sluiten
van den vrede niet een dag mag doen uit
blijven, wil het na het sluiten van den vrede
bij ons ingelijfd worden, dan zullen wij het
gaarne aannemen. De vrede mag en zal geen
gevaar voor de Poolsche zaak opleveren.
Ik hadde gaarne gezien dat do Poolsche
regeoring deal aan de onderhandelingen
hadde kunnen nemen. Want volgens mijn
opvatting is Polen oen zelfstandige staat.
De regeering van Sint Petersburg staat
echter op hel standpunt dat de tegenwoordige
Poolsche regeering het recht niet heeft in
naam van haar land te spreken. Zij erkende
haar niet. De kwestie is zeker belangrijk,
maar belangrijker nog is 't op zijde schuiven
van alle moeilijkheden welke hot sluiten
der onderhandelingen vertragen.
De tweede moeilijkheid welke er bestaat
en welke ook in de bladen den grootsten
weerklank vond, is, ik loochen het niet, het
meeningsgeschil onzerDuit sche bondgenoo ten
met de regeering van Sl Petersburg over de
uitlegging van het zelfbestemmingsrecht der
Russische volkeren, n.l. van dio gebieden,
welK.0 door Duitsche troepen be/.e'. zijn. Ook
Duitschlaud slaat op het standpunt, dat het
niet van plan is, gewelddadig grondgebied
van Rusland in te palmen. Maar in twee
woorden gezegd, is het meeningsgeschil een
dubbel
1. staat Duilschland op het standpunt dal
de talrijke uitingen naar zelfstandigheid en
onafhankelijkheid vanwege de wetgevende
vergaderingen, der gemeente vertegenwoor
digingen, enz., in de bezette gebieden »voor
loopig als de volksmeening zouden gelden,
welke later door eo:. volksstemming zou te
herzien zijn, een standpu it, dat de Russische
regeering niet deelt, daar zij niet erkent dat
de inKourland onLituuen bestaande organen
l.et recht hebben in naam dezer provincies
te spreken, even zoo min als voor Polen;
2. daarin dat Rusland eisoht dat er een
volksstemming zou plaats hebben, nadat al
de Duitscue troepen en bes uur lij ko organen
uit de bezette provincies teruggetrokken zijn,
terwijl Duitschlaud oiop wijst, dat een der
gelijke tot het uiterste doorgedreven ontrui
ming een toestand zou in het leven roepon,
welke het uitbreken van een volledige
anarchie en van den grootsten nood onher
roepelijk zou voor gevolg hebben.
Hier moet verklaard .worden, dat alle3,
wat beden in de bezette provincies het
staatkundig leven mogelijk maakt, Duitscii
lieiit is. Spoorwegen, post, telegraaf, al de
nijverheden en al de besturen, policie e::
rechtswezen, alles is iu Duitsche handen.
Het plotseling terugtrekken zou inderdaad
een toestand in het leven roepen, welke
praktisch onuilhoudbaar schijnt. In deze
hevalieu gaat het er om, een middenweg te
vinden, welke moet gevonden worden. De
geschillen bij de twee standpunten, zijn mijns
duukens, nog niet groot genosg om tiet mis
lukken der onderhandelingen te kunnen
rechtvaardigen.
Hebben wij een vrede met de Russen ge
sloten, dan kan volgens mij do aigemoene
vrede niet lang meer verhinderd worden,
niettegenstaande alle pogingen der staatslie
den der Entente. Ik heb vernomen, dat men
hier en daar niet verslaan heeft, waarom ik
in mijn nersle redevoering na het hernemen
der onderhandelingen verklaarde, dat er
thans in Brest-Litowsk geen kwestie is van
een algemeenen, maar van een afzonderlij
ken vrede met Rusland.
Hel was een noodzakelijk opmerken van
een duidelijk feit, wat ook heer Trotzki da
delijk erkende. Dit was noodzakelijk, daar
men op een anderen grondslag onderhandelt,
wanneer er kwestie is van een vrede met
Rusland alleen als waneer er spraak is van
een algemeenen vrede. Alhoewel ik geen
illusies heb, dal de vrucht van een alge
meenen vrede niot onmiddelijk rijp wordt,
ben ik er echter van overtuigd dat zij begint
te rijpen en dat het slechts een kwestie van
volhouden is om tot een algemeenen eervol
len vredo te komen. Mijn meening word we
derom versterkt door 't vredesaanbod dat de
voorzitter der Vereenigde Staten aan de gan-
scho wereld gericht had. Dit is een vredes
aanbod, wantin 14 punten ontwikkelt Wil
son de grondslagen, op welke hij een alge
meenen vredo wenscht te sluiten. Het is
zolfverstaanbaar dat een dergelijk aanbod
geen uitzetting is, welke in al haar bijzon
derheden aanneembaar schijnt. Ware dit het
geval, dan waren onderhandelingen nutte
loos, dan zou de vrede door een eenvoudig
aannemen, door eon eenvoudig ja en amen
kunnen gesloten worden.
Dat is natuurlijk het geval niet, en ik
aarzel niet te verklaren, dat ik in de laatslo
voorstellen van Wilson een beteekenisvolle
toenadering tot het Oostenriiksch Hongaar-
sche standpunt vind, en dat er onder zijn
voorstellen, enkele zijn, welke wij niet zon
der vreugde zouden kunnen aannemen.
Indien het mij thans toegelaten is op deze
voorstellen in te gaan, moet ik twee zaken
ophelderen, in zooverre de voorstellen in
verband met onze verbondenen staan er
w ordt daarin van Duitsch bezit, van België
en het Turksche rijk gesproken verklaar
ik naar aanleiding van de bondgenootschap
pelijke plichten voor do verdediging onzer
borsdgenooten, tiet uiterste zal doen.
liet grondgebied onzor bondgenooten,
gelijk het voor den oorlog was, zullen wij
gelijk het onze verdedigev. Dat is hel
standpunt der vier verbondenen, en dit in
volkomen reciprociteit. Verder moet ik
opmerken, dat ik raadgevingen, hoe wij bij
ons in het binnenland te regeeron hebben,
beleofd maar ten slelligsto van de hand wijs.
Wij hebban in Oostenrijk een parlement
van het algemeen, evenredig reehtstreeksch
en geheim kiesrecht. Er bestaat geen demo-
Lraiisclier parlement in de ganscho wereld.
Dit parlement samen met do overige door do
grondwet gemachtigde faktoren alleen heb-
beti liet recht over hinnenlandsche kwesties
een besluit te vollen. Ik spreek slechts van
Oosten rij ksch, daar ik in de Oostenrijksci:
afvaardiging niet over binnenlandsche kwes
ties van den Hongaar3cheo staat spaoek. Ik
zou dat niet grondwettelijk beschouwen.
Wij mengen ons niet in Ammïkaanscho
zaken, maar wij wenschen even zoo min een
buitonlandsche inmenging van welken ctaat
ook.
Dit gezegd zijnde, veroorloof mij nog op
de overige punten het volgende te antwoor
den op het punt dat van het afschaffen der
geheime diplomatie en volkomen oponlijk-
heid der onderhandelingen spreekt, heb ik
niets aan te merken. Ik heb in zooverre er
van een publieke onderhandelingen spraak
is, van mijn standpunt in zoo verre zij op
volle reciprociteit berust, niets op le merken
alhoewel ik twijfel, of zij onder alle omstan
digheden de praktisch snoiste weg is om
een uitslag te bereiken. Diplomatische ver
dragen zijn niets anders dan zaken. Nu kan
ik mij gemakkelijk gevallen voorstellen,
waar b.v. tussciien landen handelspolitieke
verdragen to sluiten zouden zijn, zonder dat
het weuschenswaardig zou zijn de nog
onvolledigen uitslag aan den wereld bekend
teiuakon. Bij dergelijke onderhandelingen
beginnen natuurlijk beiilo partijen ermede,
da? zij hu wenschen zoo hoog mogelijk
stellen, om den oenen wonsch voer den an
doren na ais komponsalie to doen gelden,
tot ten slotte de wedorzijdsche belangen vol
doende gewaarborgd zijn, wat moet bereikt
worden, >pdal liet verdrag zou kunnen ge
sloten worden.
Mochten zulke onderhandelingen voor
het publiek gevoerd w orden, zoo zou het
niot kunnen vermeden worden, dat de opon-
bare meaning voor elk dezer wenschon
optreedt, waardoor dan hel opgeven aan
eun dergelijken wensch, zelfs wanneer hij
slechts uit laktischo redenen geuit werd, als
ee:i nóerlaag zou beschouw d worden. Indien
de openbare meenitig op een dergoDjkon
wensen bijzonder aanspraak maakt, kan
daardoor Lot sluiten van ten verdrag fcimo-
gelijk worden, of het verdrag zai, Indien
het gesloten wordt, misschien vay beido
zijden als ooa neerlaag beschouwd worden.
Daardoor zou echter het vredevol samen
leven niet bovoordoeiigd, maar integendeel
oen vermeerdering d<-r wrijvingen lusschen
de slaton bewerkstelligd worden. Wat echter
voor handelsverdragen geldt, geldt ook
voor politieke overeen komsten, welke ook
over politioke zakon handelen. Indien men
met het afschaffen der geheime diplomatic
meent, dat er geen geheime veadragen tod
den bestaan en dat er geen verdragen builen
welen van het publiak kunnen bestaan, ik
heb er niets tegen dat dit grondbeginsel vor-
wezentlijkt wordt. IIoo men denkt dit grond
beginsel to verwezenlijken on er toezicht
over te houden, weet ik niet. Indien do
regeeringen van twee landen het eens tija
zution zij altijd een geheim verdrag kunnen
sluiten, zonder dat iemand er iets van ver
noemt. Maar dit zijn kwesties van tweeden
rang. Voor een kwestie min of meer van
vorm, zal wat mij botroft, nooit een vorsiaa-
dige regeli ig mislukken. Aldus over punt
1 kan men spreken.
