p 4 J Éi Keizer Willem ongewensckt ia Holland Be inwoners van j^GBLAD Van liet Doitsclie geld, verlos ons, Heer 't Is spijtig De oafle psslMeiiis PARASOL O"i0 en Vier-es>tw!Rtagste Jaargang nummer 239 5 CENTIEMEN •^>^C>»Vwnm«Sg3raBSri firn* 11 r ar m nn>g. ry.' jy- Zaterdag 14 December 1918 êM Drukker-UitgeverJ. Van Nüfpel-De Gendt, 3D Bureelen Kerkstraat, 9 on 22, AalstJ Wij lezen in de XX0 Siècle Wanneer toch zal het bestuurder financen maatregelen nemen, om ons eens voorgoed van dat- vuil Duitsch papieren geld te ont lasten,^ dat wij reeds vier jaar verhandelen Eeuigen tijd geleden werd' er gemeld, dat or een bericht aan het publiek zou gezonden worden, met verzoek, binnen de drie dagen to melden, hoeveel Duitsch papier er nog in *ijn bezit was. De kleine sommen zouden onmiddellijk uitgewisseld worden; voorde grooie sommen zou een ontvangstbewijs gegeven wor. on, dat zo# spoedig mogelijk zou vereffend worden^ Er is daar evemvel niets van terecht gekomen. Het be3luur dor financen heeft getracht ons to verlokken, door ons schatki3tbons aan te bieden, welke konden betaald worden in marken vcor de 3/4 der totale waarde. Dat middel is echter uiet in 't bereik van ieders beurs. Vau den anderen kant beeft de uitnoodi- ging tot de wissclkantooren gericht, om eene .verklaring to doen, geen praktisch karakter. Het is misschien eeu voorioopige maatregel, doch niots meer. j&Ot gebeurt er in tusschen Het komt voor, dut de papieren mark op dit oogenblik ongelooflijk veel verhandeld wordt, waarvan Duitschland on de onzijdige lauden alle profijt opstrijken. Inderdaad, schier overal is de mark veel in waarde gezakt, terwijl hij bier in België nog steeds do volle waardje of nagenoeg heeft. Zoo was oenigo dagen geleden do mark in Hólland tneschen de GO en Opcentiemen gekwoteerd, terwijl hij liier officieel 1,25 fr. gold. Het is dan ook te verstaan, dat de mar ken, van die meerwaarde willende genieten om zoo te zeggen naar België slroomen, en uo jacht op de marken wordt 200 erg in Holland,dal do mark reeds tot 75 centiemen gestegen is. Er is pog meerDuitschland maakt op dit oogenblik nieuwe bankbriefjes van 50 mark, welke hiér uitgegeveu w orden. Dat wordt een schandaal en daar moet een einde aan komen. Het wordt hoog tijd dat het Les .1- der financen en do banken zoo spoedig mogelijk handelen. Langer: talmen ware misdadig. Zooals do zaken thans gaan, zouden wij aan eeu hoop Duiisohers toelaten hier in België grooto winsten op te strijken. Er zou nog maar dat aan ontbroken, want zij bob beu hier hunne zakken maar al te veel gevuld. Simmen» als onderprefecturen; het depart© ment van de Roer, hoofdstad Aken, onder prefecturen Keulen, Gleven en Crefeld. In 1815 werden deze streken door het Congres van Weenen aan Frankrijk ontno men en aan Pruisen en Beioren geschonken. Hot volk aanvaardde die verandering van vaderland met zeltore werkeloosheid zooals het de eerste had aangenomen. Ook mochten alle geschiedschrijvers be- staligen dat de Franscho overheerscliing geen enkele kwade indruk op de bevolking achterliet. Mag men hetzelfde zeggen van Elzas Lotharingen voor wat de Duitsche dwinge landij er sedert 1871 te wege bracht Van vrijheid en vrijheden was er geen spraak meer, de Pruisische goest en overhoersching deed alles buigen of bersten. De dwinge landij mo6St alle hoofd doen buigen en alle herten vermurwen. Loven wij God voor onze verlossing uit s vijands klauwen en dat zijne Moeder, O. L. Vrouw van Vlaanderen ons voor altijd beware van allo overheerscliing van den vreemde. gouvernement het recht had den doortocht te weigeren aan de Duitsche troepen, doch dat zulks de Belgische belangen grootelijks zou geschaad hebben, terwijl het interneeren en onmiddellijk weer loslaten, slechts eon. schijnbetooging zouden geweest zijn. De tijd ontbrak, om de verbondenen hierover te raadplegen. De -Kolnische Zeitungook nog een oude kennis to Aalst, jammort dat men er bijna zou bij schreien, doch dezen tijd is uit voor ons. Het blad schrijftWij bestrijden onze vijanden niet mser. Zij bestrijden ons met een wapenstilstand, die echtor slechts do voortzetting is van don oorlog, door do vreeselijksle middelen honger, gebrek aan kolen, afschaffing van alle verkeermiddelen on diensvolgens van alle orde, dus anarchie. »Datise6n gevaar waarmede wij door den wapenstilstand bedreigd worden en van Duitschland eene hel zal maken. 't Is waarlijk spijtig, doch 't ware nog veel moer to betreuren moesten de Duit- sohers door deie tijdelijke hel, aan de eeuwige straf ontsnappen Do oude liedjes zijn de beste Niets taieuws onder do zon Het gedeelte van duitsclilaud thans door de troepen dor verhondenon bezat, behoorde over een goed honderdtal jaren aan Frankrijk. Zeer'be langrijk is hot weten onder welke voor waarden die bezetting plaats greep. Vier deparlemeuton werden er achter- volgens door do conventie of volksvorgade ring, duor het Directoire of Franscho be- wind on door 't consulaat tot stand gebracht. In 1795 vinden wij hot departement der Sarre met Trier als hoofdstad en Sarrebruck Pruai en Birkenfeld als onderprefecturen. In Ü707, liet departement van de Monl Tonner, hoofdstad Mayence cf Mentz en Spire, Kaiserslautern e:i Deux Ponls of Tweebruggen als onderprefecturen. In 1801, na de vrede van Lunéville; het department of gewest van don Rhij'u en den Mozsl, hoofdstad Ccblentz en Bonn en VERVOLG VAN Se Erfgenamen vaa Judas in Oe Jood Epferaïai NAAR R. D. f\'. 186° VERVOLG. Gij moet op den bok zitten, want wij moeten geen koetsier in ons geheim betrek ken. Mijnheer Lavorgne zal met Cyrillus naar Zwitserland gaan. En Pampy f Blijft voorloopig to Parijs. Cyrillus zal hel aan niots ontbroken. Hier hoeft Ma rie Ange u noodig. Pampy gehoorzamen, gij van allen houden e 1 Pampy u gelooven. Parasol bleef lot tien uur. Toen de klok sloeg stond hij op. Tot weerziens, zeide hij, vergeet mie', dat Espéranco mijn naam en tevens liet wachtwoord is. Voor do tweede maal stapte do meubel maker in een rijtuig en kwam eau half uur daarna in het geslicht terug. Gedurende twee dagen was Parasol bui tengewoon ijvÊVig. Op don avond van den tweeden dag ging hij naar zijne kamer, biios het licht uit en bleef zitten luisteren of hij nog gorucht in het huia hoorde. Om elf uro ging hij op do kousen naar beneden met do vastheid vau iemand, dio een gevaar te ge moet gaal, maar levens overtuigd is zijn plicht te doon. Do hond van de plaats blufte niet, cmdal hij hem kende. Alleen waakte men als naar Do Hollandsche minister van Binnenland- sche Zak va heeft in da Kamer verklaard, dat het Hullandsch gouvernement liefst zou gehad hebben, dat do keizer ou zijn waardig zoontje niet naar Holland waren gekomen. De troonafstand heeft wol i3 waar plaats gehad vooraleer de gewezen keizer op het Üüllandsch gebied was, zoodat hij er' als privaat persoon aankwam, zonder dat het Hollandsch gouveruemen', 't zij rechtstreeks of onrechtstreeks er iels van wist. Men kon hem dus als privaat persoon niet inlerneeren en men kon evenmin eischen dat hij naar Duitschland zou lerugkeeren, ingevolge do eeuwenoude overleveringen van het gast vrijheidsrecht en van hot vol trokken feit. Volgens de minister is do onzijdigheid van Holland, door do aanwezigheid van den keizer geenszins aangetast. Evenwel moeide aanwoziglieid van den keizer in Holland slechts als voorloopig beschouwd worden, daar men den verderen loop cmr gebeurcenissen moet afwachten. Tot kierloo heeft geen onkelo mogendheid verzet aangeleekend tegeo liet verblijf van den keizer.in Holland. Alle mogelijke vraag om uillevering zal ouderzoc'nt worden, reke ning houdende van do wotten en verdragen. El- zal ook niet geduld worden, dat de ge wezen keizer eenigen invloed uiloefene in Holland. De minister voegde er nog bij, dat het Het Nieuws van den Dag. liet gekend Hollandsch blaa, vraagt in een hoofdartikel, dat het gouvernement van den gewezen keizer en den gewezen kroonprins zou be komen, dat zij binnen een beperkt getal dagen, bet liol.'andsch grondgebied zouden verlaten. De r -den dezer vraag is, dat het ongewenschl is, dat vreemdelingen in eene positie als doze waarin heL.Duitsoh koppel zich bevindt, langer in Holland verblijven. Naar Duitschland durven zij niet, in Hol land blijven mogen ze niet, dat men ze dan maar aan de Entente uitlevere, en hoe eer der, hoe liever. Wij vragen niet beters, 't Is tijd dat goreohtigheid geschiede. Willem N heeft op kinderachtige manier gehandeld. Is D* Steinager, die in bet Duitsche Diad Der Tag komt beweren dat geen enkolo verontschuldiging kan ingebracht worden, 0111 het gedrag van don .keizer uit to leggen. Het foit door Ion keizer begaan, was on waardig van e3n vorst, onwaardig van een oldaat, onwa-trdig van een menschelijk wezen en het heeft den genadeslag toogo bracht aan alls monarchistische godacht0V in Duitschland. Een vorst mag niet als een snolter op de vlucht gaan. Eeu man, die zooals deze laatste der Hohenzollerns, vijf eeuwen geschiedenis v or tegenwoordig!,-begaat alaus eene misdaad tsgen do dynastio en jegens het volk. Indien hij zich niet bekwaam meer achtte zijn rang te behouden, dan was er voor hem aan het front ten minste gelegenheid genoeg voor hem op ridderlijke wijze zijn leven te eindigen en derwijze nieuwen luister op do monarchie ie brengen. Zijn lafheid en zijn... kort armken zullen hem echtor belet hebben zulks tedoeu KeizerWHiem zou zich willen zelfmoorden hebben Het Leinzif_~r Tageblalt meldt, dat de keizer zich zou willen zelfmoordeu hebben. Een persoon van zijn gevolg zou gekwetst geworden zijn, toon hij zulks wilde beletten. goteekend, over de Russische Zwarte Zee- vloot. v Met een licht te begrijpen tegenzin moest admiraal Hoffmann dan een verdrag te voor schijn halen, op 26 September geteokend door denBolschewikischen gezant te Herlijn, M. Joffe, en waaruit bleek, dat geheel de RussischeZwarle Zeeyloot aan de Duitschers van Sebastopel moest uitgeleverd worden. De Duitschers hadden feitelijk bezit ge nomen van al do Russische aohepen, hadden zelfs tochten gedaan met de Russische on derzeeërs, zonder er nochtans in te gelukken deze lo doen zinkon, en hadden de schepen terug aan do Russen overgelaten, daags voor de aankomst der verbondenen te Se- bastopo!. De Duitschers verhoopten aldus hot artikel der wapsnstilstandsvparwaarden waarin gezegd wordt, dat alleen do Russi sche schepen, welke door de Duitschers bezet waren geweest, moesten uitgeleverd wordon, to ontkomen. gewoonte in het huisje van den portier, an ders had hij niets lo vreezen, want zijne makkers sliepen. Evenals een matroos, die den storm hel hoofd moet bieden, maakte Parasol een kruisen ging toen naar'de cellen van de woedende krankzinnigen. Hij opende zacht de deur, naderde op de teenon 't bed, waarop Cyrillus Pont Joub^rt lag, beklemd in zijn dwangbuis, boog zich over hem heen lluisierde hem in het oor Mario Ange wil het, Pampy wacht u. Cyrillus sliep niet, doch bloef zwijgen. Hij liet zich ojfciemon en toen hij stond, greep hij zich vreesachtig aan zijn geleide.! vast. Deze sloot de cel weer, nam den jon gen op en droeg henj. ab een kind naar oen hoek van den muur waar hij een ladder had laten staan. Daar gekomen, begon de'hond, dio hem gevolgd was, te blaffen. Parasol streelde het dier, klom langzaam de ladder op en boven aan den muur geko men, rustte hij even uit, Cyrillus met eeu arm vasthoudende on met de andere band de ladder over den muur trekkende. Toen Jiij dit gedaan had floot hij even en oogenblikkelijk verscheen een man, die uit een wachtend rijtuig sprong. Wel, vroeg do man. Ik heb don jongen hier, mijnheer La- vergne, ik kom naar her ■Jen. Mijn kind nep Lumen Lavergne. Mijnheer, zeide Parasol ik heb mijn woord gehouden, maar Cyrillus is niet zoo, als hij altijd geweest is. 't'ocj eene Duitsche poging iot bedrog Zoouls men weet, moest de Duitsch Rus sische vloot der Zwarto Zee, volgens do voorwaarden vau den wapenstilstand, ook aan do verbondenen uilgelevord worden, voor zooverre de Russische-schepen, door Duitschers bezet geweest waren. Daags 11a de aankomst van liet verbonden eskader 111 do Zwarte Zea, begaf de Duitsche admiraal Hoffman zich aan boord van hel Eugeisch admiraalschip Superb en bevrsligde 6r aan vicsadmiraal Calthorpe en aan admi raal Lejay, dal do Duitsche troepen nouit de Russische schepen i.i do haven van So- bastopol liggende, bezat hadden en dat zij ei zich toe bepaald hadden, eenige Duitsche schepen te bezetten welke van Turkse; havens gokomen waren. Alhoewel het woord van een admiraal gewoonlijk als eerewoord aanzien wordt had admiraal Lojay toch achterdocht., daar hij reeds veel gehoord had, van den slechten Duilsohen geest. Hij vroeg dus om even de overeenkomst tomogen zien, welke tusschen de Duitsche en Russische overheden was Naar het Vaderland terug Weet men, dat er in Engeland en Hol land, nog meer dab 180,000 Belgische vluchtelingen verblijven, die nu vurig trach ten naar bet Vaderland terug te koeren Meest al deze vluchtelingen hebben België verlaten bij- den aftocht uit Antwerpen of tijdens hot bombardement dezer stad. M. de Broqueville houdt zich thans ieverig bezig met den terugkeeriederen dag komen er te Antwerpen 1500 tot 2000 vluchtelinge aan. Zij worden er met eenige plechtigheid ontvangen on van het noodige voorzien om hunne reis voort to zetten. Alles zou goed gaan, indien men aan de overzijde der grens of der zee, deze terugzendingen ook wat stelselmatig kon inrichten. «Zoo kwawen er gisteren 6000 vluchtelingen terug, in plaats van de 2000 welke verwacht worden. Men kan gemakkelijk begrijpen, dat de dienst daardoor ©enigszins to lijden had. Een telegram uit Londen meldt, dat Za terdag morgend 2000 Belgen, die iu de oorlogswerkhuizen van Elisdbeth ville, to Birtley bij Newcastle aan Jt werk waren, naar Huil vertrokken, alwaar zij iuscheep- naar België. 4000 anderen zullen eerstdaags met hunne familiën vertrekken. Vragen aan de Belgische Kamers en aan de Vrekeskonferencie, niet de aanhechting, dooh de terugkeer van hun land naar het Belgisch Vaderland, waarvan hot, 'zonder geraadpleegd te zijn, door het Kongros van Weenen in 1815 gescheiden werd. ge- Hoe, zou hij krankzinnig zijn Zeker is het, dat hij is aangetast, maar God zal hem genezen. Twee minuten later nam liet rijtnig, door Pampy gestuurd, Lavergne, Parasolen Cy rillus moê. Men ontdeed dan jongen van het dwang buis, waarna hij iu slaap viel Lavergno wikkelde hem in zijn plaid. Zij bereikten oen hotel nabij hot station de Lyon, lieten een souper brengen, trok- keu Cyrillus weer fatsoenlijke kleeren aan, waarna Lavergne en Cyrillus in den earsteu trein slapten. XI. BIJ DO MI NE RE RL EN Verbeeld u oen Zwitsersch landhuis, gele- gen tusschen tweo tuinen, waarin eon ontel baar vogelenheer een onophoudelijk concert geeft. Door de geopende vensters van het benedehuis, kan men zien dat de kamer zeer netjes en smaakvol gemeubileerd is. Eene raam verder kan men een blik werpen in de keuken, waar eene vrouw van omstreeks veertig jaren bezig is, die nu en dan het hoofd opheft om naar het gelach te luisteren dat van uit den trein haar oor bereikt. Eensklaps hoort men op den weg den stap van ©en paard en vier meisjes vertoo- nen zich aan een venster van de eerste ver dieping. Alle vier gelijken sprekend elkaar, zoodat men dadelijk kan zien dat het zusters zijn. Maar de ruiter houdt niet stil, het venster wordt weer gesloten oq de meisjes gaan naar beuedon. Eene beteekenisvolla dagorde Da Malmedianen, te Brussel wonende, hebben op 8U December eene vergadering gehouden en volgende dagorde gestemd, welke aan den Koning, aan de Kamers, aan don minister van Buitenlandsche Zaken en aan den gezant der Veieenigde Stalen sluurd werd: De Malmedianen van Brussel, op 8e December 1918, in algemeene vergadering te Brussel vereenigd, zenden aan Z. M. Koning Albert, kampioen van eer en recht, en aan zijn heldhaftig leger, de eenparige en geestdriftige uiting van hunne diepe bewondering. m De Malmedianen van Brussel, waarvan er verse - idenen de eer hadden in den hui digen oorlog België te dienen, bevestigen, dar de inwoners van het land van Malmédy, Belgen zijn door liuune afkomst, hunne taal,' hunne overlevtringen en zulks met zooveel geschiedkundig recht, dan de inwonors van StaveloLen van het gewezen graafschap van Logne, waarmede zij sinds de VII0 eeuw in gemeenschap loefdendrukken den wensch uit, terug met hunne broeders van liet oud prinsdom van Stavelot-Malmédy vereenjgd te worden. Het is vader niet, zeide de oudste in de keuken tredende. Hij kan nog niet hier zijn, Gretchen uw vader is met een ernstigo zaak bezig. Welke dan vroeg do jongste. Hij lieeft het mij niet gezegd maar als zij g#ukt, mogen wij blijdo zijn, want hot zal een groot voordeel voor ons zijn. Krijg ik dan eene nieuwe pop vroeg 1 >©en klein meisje. Ja, mijn kind, en uwe zusters nieuwe japonnen en dan kannen wij weer vrienden ontvangen en vroolijk zijn. Mevrouw Kerlen zuchtte toen zij die woorden sprak, en zag naar de katoenen kleedjes barer dochters. Gretchen, 3etsy, Jane, Hkrriette, en Lily begonnen de tafel te dekken en terwijl zij daarmee bozig waren, hield een paard voor do deur stil en een man, wier haren reeds begonnen te grijzen, stapte af en zag zioh eldra omringd door zijn gezin Aan tafel, zeide Tobias Kerlon, ik zal u alles vertellen. Sara, is er dezen morgend iets gebeurd Mevrouw Kerlen diende het eten op en antwoordde De oude vrouw Haberl ia de hulp voor baar man komen inroepen. De ongelukkige heeft veertien dagen geleden oen beon gebroken en hij lijdt zeker gebrek. Wat hebt ge voor haar gedaan, Sara Ik heb beloofd dat ge haar zoudt be zoeken, Tobias. Goed, maar zij had onmiddelijko hulp noodig. Alen meldt ons uit Holland, nopens den broeder van P. Bert hold, Cup. i!9 MEMOE18 AEg Een Viaamsche Oapucien in ballingschap gestorven Pater Gapucion Jan Evangelist Missiaen, geboortig van Westkapeüe bij Brugge, is overleden den 28 April 19J6 te Nordracu on Men dip, Blagdon, naar Bristol Som rrset. (England). Do plechtige uitvaart had plaats op Woonsdag3 Mei. om 11 uur, in do Pro Cathearaal van Glifion, Bristol gezongen door den medebroeder van den afgestorvene Pater Antonius Dobbelecrs, proo3t der Belgen te Bristol. De Belgische Capuoiener- gouw waa_vertegenwoordigd door de paters Antonius Dobbeloors en Emmanuel Koets op den uitvaart waaraan honderden Belgen uit Bristol en omstreken deelnamen, Dorps- genooten van Westkapello haddon ook hot geluk le kunnen tegenwoordig zijn op den lijkdiensten te mogen een gebed koinen bidden tot zielelafo us van Pator Missiaen, overleden scliaarsoh 26 jaar oud en bograven nu op het katholiek kerkhof van Bristol. Pater Jan Evangolist was een heilige priester, met wüïe kristol ijko vreugde deod hij aan God de opoffering van zijn leven. In hem verliest do Viaamsche Caj uciener- youw een haror besle krachten en talenten waarop voor de toekomst grooto verwach ting was gebouwd. In dea Zomer van 1914 had hij, aangetast reeds door de ziekte d"io hem ton grave heeft gesleept, zijne studiën aan da Hoogeschool van Leuven moeten staken, en was in rustverlof in het Capu- cienenklooster te Brugge, toon do Duit schers de Viaamsche kust naderden na don val van Antwerpen en hem verplichtten naar Engeland over lesteken. Hier verbleef hij enkele dagen in het klooster te Peck- kam-London, maar vertrok algauw naar het hoelgesticht in de herg- en woudstreken van het verre Nordrach, den Heer dankend om dat hij hem zoo'n langen tijd jeunde om hem ter dood voor te bereiden.Pater Miasiaeo was niet enkel een heilige priester, een veelbelovende predikant en een bolder ver stand, maar hij was ook een knap Vlaming en een geestig herte daarbij. Van hem zeide men dat hij eenen dooden hond had doen lachen en men mag waarlijk zeggen dat hij lachende gestorven is. Ten uiterste bereid voor de dood, had hij alles geschikt en geregeld voor zijn.uilvaart en zijne begraviog met zijnen medebroeder Pater Antonius, die nu en dan, die langa reis. ondernam om hein te komen bezoeken. Dagen, reeds woken, verwachte hij elk uur de dood, Vrijdag 28 April al mot eens vroeg hij aan de Zusterkes die hem bezorg den Zuster gsef mij eens dat helleken daar, ge moet zoo verwonderd niet staan zien, zoo sprak hij, 'k hob noch dikwijls belleklmg gedaan als ik misdienaar was en Ons Heer verwacht mij nu, 'k zal de einde- klokke luiden en den uitvaart inkloppen. Zie zoo, zei hij en, als liet gedaan was, ik. dank u Zuster, ontsteek de' kaarsen nu mag ik gaan. Tien minuten later was hij werkelijk bij den Heer. De familie van den afgestorvene teld© 4 Capucienen. HIJ RUSTE IN VREDE. Gij vergeet, dat mij no ka* bijna, leeg is, Tobias... en dat onze dochters nieuwa kleeren noodig hebben. Aan de deur vaneen leeraar mag men nooit eene gift weigeren. En het gezin van een leeraar moet altijd goed gekleed zijn. Ik zal vrouw Haberl bezoeken, en ver der... Men is van den zadelmaker geweest om de rekening le voldoen. De vader voelde dat hij rood werd. Dat is waar, zeide hij, dat bad ik ver geten. En, hernam Sara, dan heeft mevrouw Reyfusz 011s uitgenoodigd over drie dagen Lij baar ter visitie le komen als we vrien den willen blijven met haar, mogen wij niet weigeren. Wij hebbeo wel is waar weinig tijd om er ons op voor te bereiden, maar hoe zullen onze meisjes zidi kleeden Hebben zij dan geen fatsoenlijke klee deren vroeg de dominé. Neen, antwoordde zij, Eon zucht van Tobias Korlou was zijfc eenig antwoord. De meisjes keken hom aan. Zij gingen jaarno naar het feest, maar het ernstig ge- aat van haar vader doed haar vreezen, dal het met 't toilet niet iu orde zou komen. Dat zal zich wel schikken, zeide Tobiaa Kerlen, maar toch moet ge er aan denken, Sara, dat de familie van een leeraar 't voor beeld moet geven van eenvoud. Ja. alles zal wei terecht komen, als ge aanneemt wat ik u voor zal stellen, (Vervolgt).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1918 | | pagina 1