De Vïb
De Paus en de Oorlog
LafitóouwersftOBl m Oosl-Vl.
ïMmémMêsmm
Lotsverbetering der Onderwijzers
PARASOL C
Stoutmoedigs diefstal te Brussel
Vijf-en-twintigste jaargang nummer I
CENTIEMEN
Dinsdag 21 Januari 1919
Drakker-UiteevsrJ. Van Nüffel-Db Gendt.
3D Gr JfcS I_i -A-
Bureelen Kerkstraat, 9 an 22, Aalst.
(vsrvolg).
Me£ wetrk des Pausen «oor
Pocht en Gerechtigheid.
Het protest van den Paus tegen de veel
vuldige schennissen van het reoht in
dezen wereldoorlog.
In liet geheim oousistorie van 4 December
1015 deed de H. Vader mededeling dor
afkondrgiDg van het nieuwo kerkelijke recht
en nam die gelegenheid te baat om te pro
testeeren tegen de veelvuldige schennissen
van net reoht, gepleegd in dezen oorlog.
Z. H. sprak aldus c
f» Wij zien bij de algemeene omwenteling
der volkereu, op welk een onwaardigste
wijze heilige zaken en bedienaren van den
©eredenst, hoe verhoven ook door hun
waardigheid on ofschoon krachtens goddelijk
recht en volkenrecht onschendbaar, worden
behandeld; hier tal van vreedzame burgers
weggerukt van hun haarden, onder het ge
jammer hunner mooders, verloofden en
zonen; gind3 opene steden en weerlooze
bevolkingen, uilgekozen als bijzonder doel
van luchtaanvallen; overal ter wereld, te
land on ter zee, misdrijven, die de ziel met
afschuw en ontsteltenis vervullen.... Wij
betreuren deze opeenstapeling van kwaad
en laken opaieuw do onrechtvaardigheden,
dio indezen oorlog bedreven worden, door
wie en van welken kant ook.,.
Denzelfden kreet van protest had de Paus
doen hooreu, vanaf zijn eerste allooutie in
het Consistorie van 22 Januari 1915.
De volken stervan uit
Doze kreet slaakte Paus Benediktus XV
ön zijn allocutie van 28 Juli 1915, als eon
gezaghebbende verklaring betreffende het
vecht, dat de volken hebben om to leven en
betredende don waren on rechtvaardigen
geest van nationaliteit.
Wij laten hier die zoo krachtige en zoo
vruchtbare woorden volgen
Dat men bedenke, dat de volken niet
sterven verneikrd on onderdrukt, dragen
zij bevend van woode het hun opgelegde juk,
de afwerping eovan voorbereidende on van
geslacht tot geslacht een droevige nalaten
schap overbrengende van haat en wraak-
zuoht, w
Qe Paus en de rechtmatige verlangens der
volken
In twee zeer plechtige stukkon ïn do
zooeven aangehaalde allocutie, oen oproep
tot de oorlogvoerende volken en hun regee
ringen 28 Juli 1916 en in don oproep
lot den vrede 1 Augustus 1917 spreekt
d6 Paus van de rechtmatige verlangens der
volken en roept uit
Waarom niet met blijmoedigheid de
rechten en de rechtvaardige verlangens te
eerbiedigen der volken? en spoort er toe aan,
dal bij de vredesonderhandelingen, volgens
den maatstaf van het billijke on mogelijke
met do verlangens der volken behoorlijk
rekening worde gehouden.
Ter» yuns'e van Balgië's onzijdigheid en
togen de bezetting van dat land
De veroordeeling van de onrechtvaardige
bezetting werd uitgesproken, in het open
baar, op het einde van de eerste allocutie
van 1915 (22 Januari). Ten einde ze nog
krachtiger tot haar recht te doen komen,
werd het schrijven verzonden van den kar
dinaal staatssecretaris aan den Belgischen
gezant bij het Vaticaan Van den Heuvel
(dato 6 Juli 1915), waarin nadrukkelijk
werd verklaard, dat do inval in België was
inbegrepen in de door den H. Vader veroor
deelde onrechtvaardigheden.
Ziehier de woorden van den kardiDaal
f De kanselier van het Duitsche rijk, de
heer von Bethmann Hollweg, verklaarde 4
Augustus openlijk, in het volle parlement,
dat DuilsohlaDd, door België binnen te val
len, de neutraliteit van dat land schond in
strijd met de internationale wetten.
Terwijl dus in het onderhavige oonflict de
eene partij beschuldigt en de andere ontkent,
en de H. Stoel daarin geen licht kon ver
spreiden door middel van een onderzoek en
zich dus in de onmogelijkheid bevindt, om
uit te spreken, moet worden vastgesteld, dat
in dit geval de bedoelde Duitsche kanselier
erkende, dat door den inval in België een
neutraliteitsschennia was gepleegd, strijdig
met de internationale wetten, ofschoon hij
dien inval gewettigd achtte wegens militaire
noodzakelijkheid. Vandaar dat de inval in
België rechtstreeks begrepen is in de woor.
den der consistoriale allocatie van 22 Jan.
1915, die ten hoogste afkeurde alle on
rechtvaardigheid," van welke reden deze ook
kon zijn begaan.
Tegen de beschieting van open sleden en
onverdedigde streken.
Zeer beslist en duidelijk is het protest,
door den Paus uitgebracht in het geheim
Consistorie van 4 Decembor 1916, tegen de
luchtaanvallen op onverdedigde steden, die
zooveel verwoesting aanrichten onder de
levens van weerlooze burgers en aan groot-
scho monumenten, werken van eeuwen.
Doch vastgesteld kan worden, dat de
Paus, ter gelegenheid van beschietingen van
open steden, in welk land die ook plaats
hadden, altijd ziju stem heeft verheven, om
zulk een onmenschelijke wijze van oorlog
voeren te betreuren.
Op 17 dezer, ontving do Hear Minister
van Wetenschappen en Kunsten de afvaar
diging van het Christen Oaderwijsverboad
van België. Onderwerp der bespreking
duurtetoeslag
Voor de jaren 1917 en 1918 zullen de
onderwijzers on onderwijzeressen van alle
scholen ond6r Staatstoezioht een duurte
toeslag ontvangen van 35 fr. voor dan man,
15 fr. voor de vrouw en 12 fr. per kind, en
dit per maand.
Voor de drie eerste maanden van 1919 zal
de toeslag booger loopen, maar de Heer
Minister kon nog niet vaststellen tot welk
bedrag; dat zal binnen enkele dagen mogelijk
wezen.
De achterstallige wedden van 1914 tot
heden zullen kortelings volledig worden
aangezuiverd.
De President van de Vereenigde Staten,
de eerste ministers eu do ministers van bui
tenlandsche zaken van de groot© verbonden
eu aangesloten mogendheden, bijgestaan
door de gezanten van Parijs en van Londen
hielden Vrijdag morrend zitting van 10 1/2
lot 12 1/2 ure. 's Namiddags vergaderden
zij opnieuw en beraadslaagden zij van 3 tot
5 J2 ure.
Het gevolg van di© twee zittingen was,
dat de protestatio der Bc-lgiacbo regeering
de beste vruchten afgeworpen heeft en dat
Belgie niet twee maar DB IE afgeveerdigden
op de Vredeskonferencie mag hebben. Ook
Servië zal drie in plaats van twee afgeveer
digden hebban.
Voor onze afgevaardigden
De Fransohe krijgso verheid heeft drie
grne
VERVOLG VAN
De Erfgenamen van Judas en Ce Jood Epferaim
NAAR R. D. N.
211® VBRVOLG.
Do kinderen huilden, de stervende richtte
zioli op en riep
De waarheid De waarheid
Toen viel hij achter over, hij was dood.
Do dgminé bloef als vernietigd staan.
Toen hij woor tot zich zeiven kwam zag hij
geheel het gezin rondom het lijk geschaard
in do diepste droefheid gedompeld.
Kerlen wist niet wat bon te zeggen.
Helaas hot medelijden dat hij met hen
koesterde ging op iu angst, als hij aan zijne
dochter dacht.
Wat zou hij Gretchen zeggen
Zoodra hij over den drempel zijner woning
was, begon alles.voor zijne oogsn te draaien,
hg wilde zich aar. den muur in den gang
vastgrijpen, doch het was hem als of de
grond aan zijne voeten ontzonk en hij viel
Zijne vrouw boorde het en kwam toege
loopen. Zij riep om hulp, men bracht den
map in zijne kamer en haalden den dokter.
ïn den jas van naar echtgenoot vond Sara
den brief gericht aan Gretchen door Josua
Reynol.
Toen begreep de ongelukkige vrouw de
oorzaak van hei ongeluk on zij haalde Gret
chen, voerde buur voor bet bed van Kerlen
en zeido
Gij hebt uw vader vermoord 1
automobiels ter beschikking gesteld van de
belgische afgeveerdigden bij de Vredes
konforencie.
Een bijzondere post van draadlooze tele
graaf, opgesteld op den MoDt Valerien zal
zorgen voor de betrekkingen tusschen Brus
sel en onze drie afgevaardigden.
Zooals men weet is er ook gansch een
hotel voorbehouden aan de belgische afge-
veerdiging, met hare verschillende raad
gevers. Men ziet dat de Franache regeering
voor de Belgen goed zorg draagt, bewijs
van de hooge achting waarin ons land bij
onze Zuiderburen staat en van de gonegen-
beid die men er voor ons voelt, 't Doet
waarlijk genoegen te zion dat België overal
zoo boog aangeschreven Qtaat, want daaruit
kan men leeren dat de dankbaarheid en de
erkentelijkheid nog niet uit de wereld zijn,
en ook dat ware verdiensten altoos erkend
worden.
De Konfencie en de Drukpers
Zooals we reeds in ons vorig nummer
meldden, had de Opperste Oorlogsraad
besloten slechts beperkte meedeeiingen aan
de Drukpers te doen, over de werkzaamhe
den van de'Konferentie.
Die beslissing maakte, nalaurlijk, de
rekening niet van de Drukpers en de dag
bladschrijvers hebben oumiddelijk eene ver
gadering belegd, waar de zaak grondig
besproken werd. Men besloot eene afvaar
diging te sturen aan de leden van den
Oppersten Oorlogsraad, om tegen den maat
regel le protestoeren. De afvaardiging werd
ontvangen en deed de misnoegdheid kennen
welke de beslissing van den Raad onder do
vertegenwoordigers der Drukpers verwekt
bad.
Do Opperste Oorlogsraad, na Vrijdag over
het geval van de Drukpers beraadslaagd te
hebben nam volgend besluit
De Drukpers zal.toegelaten worden op
de algemeene vergadering maar, als men
het zal noodig oordeelen zullen de beraad
slagingen van de Konfereticie niet mogen
openbaar gemaakt worden.»
De eerste officieele zitting
Zaterdag had de eerste officieele zitting
plaats van de Vredeskonferencie, in het
ministerie van baitenlandsche zaken.
Een detachement troepen bewees do eer
aan de afgeveerdigden va in-de verschillende
Staten die aan da Konforencie deelnemeu en
die ten getalle van 62 zijn.
M. Pichon, minister van buitenlandsche
zaken, ging M. Wilson, President der
Vereenigde Staten en hoofd van de Ameri
Uaansche afvaardiging, bij zijne aankomst
tegemoet, en begeleidde hem lot in do
- Uurwerkzaal waar de zittingen van de
Konferencie gehouden worden.
De afgeveerdigden zijn in de zittingszaal
geschaard rond eene tafel, in vorm vau
hoefijzer.
De dagorde.
M. Georges Cleraenccau, voorzitter van
den Frauschen ministerraad, voorzitter der
Vredesconferencio. De eerste kwestie, op
de dagorde ingeschreven, is de volgende
Verantwoordelijkheid der plichtigen aan den
oorlog.
De tweede luidt alsvolgt Bestraffing der
misdaden, begaan gedurende den oorlog.
De derde Internationale wetgeving van
den arbeid. Allo mogendheden zijn uiige
noodigd deze drie kwesliën te bestudeeren
en de memoriën neer te leggen.
Aan hei hoofd der dagorde voor do vol
gende vergadering zal de kwestie betrekke
lijk den Volkerenbond prijken.
De Volkerenbond is hier, in u. Aan u hem
te doén leven.
Gretcben antwoordde
Ook gij hebt er schuld aar., maar ik
heb er berouw over en ik hoop dat de Heer
mij niet zoo wreed zal straffen.
De weerspannige dochter en de schuldigs-
vrouw wisselden een blik en Gretchen be-
greep aan welke wreede onrechtvaardigheid
zij zich schuldig maakte zij aarzelde een
oogenblik, maar overwon haar drift en zich
in de armen harer moeder werpende, zeide
zij
De vrede des Heeren zij met u
Sara drukte haar echtgenoot de hand en
mompelde het woord vergiffenis
De dom'né drukte eveneens do hare en de
kalmte keerde in het gezin terug.
Kerlen kon zich echter den man niet uit
het hoofd zetten, dio hij had zien sterven, na
liem verweten te hebben, dat de dominé hem
do vergiffenis des Hemels niet schenken kon.
Kerlen was Ie rechtschapen om met zijn
geweien te onderhandelen maar van den
anderen kant was Kerlen arm en als hij
zijue nederige pastori© vorliet, zou bij zijn
K'ezin niet hebben kunnen onderhouden.
Deze overweging hield hem echter niet terug
om een besluit te nemen.
Hij wilde dan op de komst van Lavergno
wachteu om hem te raadplegen. Hij had ziju
boek over het H. Land gelezen en toen
daarna bet tooneel aan hel sterfbed volgde,
vroeg hij zich herhaaldelijk ai'. Maar zou ik
dan op een verkeerde.' weg zijn
Van dat oogenblik las hij veel, doch werd
eiken dag ongeruster.
Plechtig oogenblik.
Openingsrede van M. Poincaré
M. Poinoaré staat recht en spreekt een
waardige, edele openingsrede uit waarvan
hierna de korte inhoud
De president heet de afgevaardigden
welkom en ziet in de keuze van Parijs voor
de vredoskonferentie een hulde door de
natiën gebrccht aan het land dat aan den
oorlog de zwaarste offers heeft moeten
brengen.
Wat u bevoegd maakt om een vrode van
rechtvaardigheid te sluiteD, is dat geen
enkel van do volkeren die gij vertegenwoor
digt medeplichtig was aan de groote on
rechtvaardigheid van dezen oorlog. Don
menechheid mag vertrouwon in u stellen,gij
hebt geen onkel van de rechten dor monsch-
heid gekrenkt.
De middenrijken aan elkander geldonken
door eene geheime medeplichtigheid hebben
de laagste voorwendselen uitgevonden om
zich over Servie een weg naar het Oosten te
banen zij vertrapten de plechtigste ver-
bindtenissen om over 't lichaam van Belgie
heen Frankrijk in het hart te treflen.
Ziedaar de twee onvergetelijke wandaden
die den oorlog openden.
De president van de Republiek herinnert
dan aan de wisselende kansen van de oorlog
het achtereenvolgend in den strijd treden
van Groot Brittanië en zijn Dominions,
Japan, Italië, Roemenie, Griekenland,
Portugal, China, Siam. Hij drukt bijzonder
op de rol door de Vereenigde Staten
gespoeld.
Het Araerikaansche volk hoeft een oinde
willen stellen aan het grootste schandaal
dat de woreld ooit zag Autocratische
regeeringen bereidden in het geheim een
afschuwelijken aanslag, een programma van
wcreldoverheersching, daartoe godsdienst
wetenschap verlagend tot de medehelpers
van haar misdaden niets ontziend, noch
tradiliën, noch de wil der volkeren, noch
het leven der burgers, noch de eer der
vrouwen, noch de princiepen van openbare
en private zeden, die wij onder den oorlog
steeds zochten te eerbiedigen en die de
natiën, zoomin uls de enkelingen niet onge
straft zouden kunnen miskennen.
Terwijl de krijgsgeruchten opstegen en
zich over de werelduitbreidden boorden wij
eeuwenlang geknechte volkeren om hulp
roepen terwijl zij hun slaven ketenen af
schudden.
Meer nog zij schoten ons zolf ter hulp
en veroverden bet reoht op onafhankelijk
heid. Zoo werd deoorlog een ware kruistooht
van de menechheid voor het recht en dat
wozb onze troost voor don rouw dio ons hoeft
getroffen, onze victorie is ook de victorie
van het recht.
De vrede die uit deze conferentie zal
geboren worden zal een vrede zijn van
rechtvaardigheid.
De president eindigt met deze woorden:
Een onsterfelijke glorie zal de namen
groot maken van de natiën en mannen die
zullen hebban willea meewerken aan dit
grootsch© werk van geloof en broederlijkheid
en dio zorgvuldig zullen hebben gearbeid om
uit den toekomenden vrede alle oorzaken
van wankelingen boosheid le weren.
Dag voor dag acht en veertig jaar geleden
den 18 Januari 1871 werd hel Duitsche
keizerrijk door een invalslegor te Versailles
uitgeroepen. Het wijdde zijn bestaan in door
den roof van twee Frauaohs provinciën.
Zoo was het verdorven in zijn oorsprong
zelf en door de schuld van zijn stichters.
Het droeg in zich een kiem van don dood.
In de onrechtvaardigheid geboren sterft het
in de schande. Gij zijt vergaderd om het
kwaad te herstellen dat het heeft aangericht
on om den weerkeer er van te beletten.
Gij hebt de toekomst van de wereld in de
handen. Mijne Heeren, ik laat u aan uw
gewiohtige bezigheden en ik verklaar da
Vredesconferentie geopend.
Na de Konferencie officieel goopend
verklaard te hebben, trok M. Poinoaré zich
terug. M. Clemenoeau, minister voorzitter,
verving hem dan in don voorzitterszetol.
De Konferencie ging dan over tot de
benoeming van eon inlergaallieerd bureel e:i
koos buiten den voorzitter en de ondor
voorzitters, een algemeenen sscretaria.
De afgeveerdigden werden ten slotte in
kennis gesteld mat de voorboreidondo kwes
ties, sedert maandag door den Oorlogsraad
besproken, en namen ook inzage vau bet
reglement.
President Wilson te Brussel
Tijdens zijn verblijf le Brussel, waar
schijnlijk einde Januari, zal de president dor
Vereenigde Staten zijnen intrek nemen in
'i Belle Vuehotel, welke do rechtervleugel
van bet koninklijk Paleis uitmaakt. Dit hotel
was vroeger bewoond door prinses Clemen
tine, en sedert het huwelijk der prinses,
waren er voorloopig de fcuroolen van 's Ko-
uicga burgerlijke lijst ingericht. Nu is eene
ploeg werklieden volop bezig met bet hotel
in gereedheid te brongen voor president
Wilson. De arabulancie dor Belgische oor
logsverminkten, welke ook in dit gebouw
ondergebracht was, is eveneens verhuisd.
Het Belle Vuehotel was vroeger steeds
de verblijfplaats der vreemdo staatshoofden,
die een offioieel bezoek brachten aan het
Belgisch HofDit paviljoen is mot al het
modern komfort en pracht ingericht, en
president Wilson zal er een aangenaam ver
blijf vinden.
In nummer 11 van de Gildenslraat, te
Brussel, een stille, weinig bezochte straat,
vooral 's avonds, woont met hare meid eoti
renlenierstsr, jufvrouw 't Kint. Zaterdag
avond, om 6 ure, kwamen drie kerels, waar
van oen als Belgisch soldaat gekleed was,
aan de deur hellen en ondereen valsch voor
wendsel wisten zij in huis te geraken.
Nauwelijks waren zij binnen of het drietal
vatten de meid aan en vóór zij eau kreet
slaken kon, was zij gebonden eu geknev-ld.
Daarna zochten de boosdoeners juffrouw
't Kint op, die zij in de zitkamer vonden.
Juffrouw 't Kint onderging hetzelfde lot als
de meid. Daarna doorzoohten de kerels het
gansche huis.
Met geweld werden de meubels openge
broken en alles werd het onderste boven
geworpen. Een ijzeren k'sl.je, eene som va«
6000 frank inhoudend, viel in bandon van
de roovers. Deze bleven drie kwartiers in
het buis en konden ongehiuderd wegkomen.
Slechts eenigen tijd nadat zij been waren,
kon de meid losgeraken en zij bevrijdde dan
ook bare meesteres. De "politie v«m de 5®
afdeeling werd verwittigd en begaf zich ter
plaats om een onderzoek in te stellen. Juf
frouw 't Kint kon de boosdoeners tamelijk
nauwkeurig beschrijven. Die persoonsbe
schrijving werd rondgezonden.
Vergadering van 17 Januari
Om 11 3/4 ure wordt de zitting geopend;
de zaal was proppensvol. M. De Kejrzer
geeft de volgende mededeelingen
Vee. Amerika en Argentina zullen vee
sturen. Vee voortskomende van verre landen
kan aan landsziekte lijden. Ook vee uit
Frankrijk en Normandie zal ingevoerd
worden on is min aan landsziekte onder
worpen.
Hij ging intusschen voort zijne zieken en
armen te bezoeken.
Lavergne zag iotusscgeu dat bet tmr der
afrekening_met Malceuvre naderde en daar
toe had hij al zijne krachten noodig.
Hij macht in dien strijd lmt onderspit niet
delven, want dan ware geheel de toekomst
van Cyrillus verwoest. Hij kende Maiceuvro
genoog om te weten dat deze het op liet
leven van zijn kweekeling zou toeleggen,
indien de ongelukkige weer in zijn macht
kwam.
Cyrillus was weer de oude geworden.
Zeker er van dat hij Marie An ge naast zich
zou hebben, indien hij voor zijn voogd ver
scheen, wachtte hij met ongeduld de komst
van Malceuvre af.
Een brfef van Merveillac deelde Lavergno
mede, dat Malceuvre hem beschuldigde een
vreemdeling voor Cyrillus Pont Joubert te
doen doorgaan, maar toch boslo'.en had naar
Genéve te komen. Binnen drie dagen
ben ik bij u -r- schreef hij.
Een briefje van-Marie Ai)g* met 't enkele
woord Ik kom verschafte Cyrillu3
de grootste vreugde.
Hij smeekte Lucien zijne zuster to gemoet
te reizen, doch deze wist het hem uit het
hoofd te praten
Wij zullen haar hier wachten, zeide
hij, Merveillac en Pampy vergezelion haar,
ge behoeft voor haar dus niets te vreezen.
lig i)viuste er in en toen hot rijtu'g voor
do deur stil hield stormde hij naar buiten
Van uitroei»
Marie Ange
Het portier was geopeufl en Pampy ge
tooid mol al zijne diamanten, stapte 't eerst
uit en bood hel meisje de hand; ook dez*
stapte uit en Cyrillus ziende wiorp zij zich
aan zijn hals en weende van aaudoening.
Dit zullen de laatste tranen zijn, welke
gij stort, zeide Cyrillus.
O, die tranen doen mij geeD kwaad,
hel zijn vreugdetranen.
Zij zag haar broeder medelijdend aan.
Zto, nu zijt ge groot, zooals ik altijd
ge dacht heb- O, wat hebt ge geladen, Cy
rillus Maar dat is nu gedaan Morgen zijt
ge vrij en in het bezit uwer fortuin, morgen
zal niels meer ontbreken aan hel geluk dat
wij in de ruo Moncey gesmaakt bebbeu. Wij
'koeren er als meesters terug Pampy gaat
met ons meê. O, wat zullen wij gelukkig
zijn
Marie Ange, zeide Cyrillus verwijlend,
vergeet ge dan dat bet huis zijn meester
mist en dat wij het zullen betrekken als
weezen
Hei meisje werd bleek en sprak zacht,
terwijl zij haar broeder de hand drukte.
Ik begrijp u, zeide zij, gjj denkt aan
onzen vader.
Vergeet gij hem dan
O, neaii, maar ik kan niet gelooven
dat hij nooit meer zal terugkeeren. Het is
mij alsof hij jaren op reis is gewoesl öïi
i plotse!mg zal 'i huis bomen. Er zijn er zoo
velen terug gekomen, die men voor altijd
j verloren waande*
Ach riep Cyrillus, die hoop k3n ik
niet koesteren gij weet dat de beer Vil-
dieu, de eeoigo passagier van de Espérance
ia, die gered werd, terwijl hij kort daarna
op Martinique stierf.
Er is nog een andere passagier terug
gekomen.
Een andere Wie dan
Herinnert ge u den valei de chambre
niet, welke Mftlceuvre onzen vader bad me
degegeven
Nestor Chambry?
Ja herinnert ge u dien man nog
Zeker... maar ik mistrouwde hom.
Nestor Chambry hoeft de ramp over
leefd.
Hebt go hem gezien
Bij de Parasols.
Wie bracht hem daar
Pampy.
En wat zeide die man Geeft hij
eenige hoop O, Maria Ange, voor zulk een
woord geef ik de helft van mijn fortuin.
Waarom hebt ge hem niet meegebracht
Waarom is hij niet hier Ik wil hem spre
ken.
Gij zult hom spreken, Cyrillus, zeide
Marie Ange, «n hij zal u zeggen wal hij mij
geoogd heets.
Ik vrees dat gig te hevig getfobokt zult
worden denk or aan da' ge M uwe krachtOh
noodig hebt om tegen Mu'oöuvt© te atPijdöö
en dal eene hevige ontroering u duo noodt-
gen moed zou ontnomen.
{Vervolgt.)
