De laatste sIscMoffors der DuitseSsrs Eene bekngriike politieke Bij de Belgischs socialisten ■H Woensdag 5 Februari 1919 DAGBLAD België en Holland Pcstj:s YGaFcnza gereformeerde SOUstGÜ Een ministerraad pëiUiteüis in Italië VlJf-Mt-twintigste jaargang nummer 30 ï£V».W.*ilU3E3! 5 CENTIEMEN jWü'iüWj m Drukkor-UitgeverJ. Van Nuffel-De Gendt. LA-C - -' - - -- Bureelen Kerkstraat, 9 en 22, Aalst. Een Engeisch gasthuis te Kortrijk. Dszer dagon lidd ik e:*n ondorbcud met döii Engeleohen doktor Herbert C. Manning, vvifti:s afd3AUng dnr Society of Friands werkzaam i3 in het forlhospitaal to Rortnjk en die er honderden door stikgas bavange.: burgers uit de dorpen van Vlaanderens laat ste slagvelden verzorgd hoeft. De wh'ze, waarop 't Duitsche leger van de Belgische burgerbevolking afsclmid nam, doet niets onder voor de wreedheid, door c!o invalle-de borden van 1914 aan den dag gelegd. Vroeger werd reeds meegedeeld, boevo^l burgers, die door 't Duilsche stikgab verraat waren, naar Kortrijk werden gevoerd. Honderden kwamen in 't fortlazaret op de Esplanade, 't gebouw waar gedurende vier en half jaar-gomiddeld zes honderd Duiteohó gewonden lagvn en nu met de Belgische zusters een afdoeling der Britsche Society of Friends werkt. Ja, zei :n? de vriendelijke dokter MaD- niDg, do gewonde of liever de door gas lijdende burgers stroomden toe en wij konden al heel weinig heipen. Ik hob gsdurendo den oorlog zeer veel ellende meegemaakt, maar dit hier was wel 't ergste, 't wreedst' wat ik aanschouwde. De bevolking vau vele dorpen verwachtten do bevrijders, zagen de Duitschers terugtrekken, verwelkomden de Franschen, Britten of Amerikanen en gingen dan gelateh in den keider, om het laats.e oorlogswee te trotseeren, raeenende, dat het voor hon met eeniga granaten alloopnn zou. Maar de Duitschers, wel welenda dal aan Leie on Schelde zich slechts nog enkele patrouilles vertoo, don en ze du3 vooral do burgerij zouden treflon, beschoten al dio plaatsjes geweldig met vreosulijko gasgra satan. De mannen, vrouwen on kinderen liepor» 3iezer.d en tranend naar boven en snelden Jvor do velden heen. Velen moesten dan per auto verder ver oerd worden, terwijl ando ren naar het hospitaal wandeldon.iSouunigan zeiden tot dendokter: Ik weet nietwaarom inen mij aanraadt hier te komen. Ik t.ob wal goniesd of gohoöst vau 'l gas, rnaar meer isiet on ik gevoel me nu slechts wat mo9. 't Gas werkte bij heu traag, echter toch doodoiijk. 't Wroette in de longen, en op do bedden van 't fortlazaratlagen vele mannen, vrouwen en kindeven,zelfs gansch© gezinnen to verstikken. Zeer pijnlijk was het, vertelde DrManning,, hoe de lijders tot 't laatste oogeoblik bij kennis bleven, worstelend tegen den dood. die als een ijzeren greep steeds meer en me9r den adem afsneed. Dit zolfde getuigde roe een zuster, die de patiënten bijstond. O. >o angstige, als om hulp smeeknnde blik van de uitpuilende oogen, die krampachtige schokken door 't lichaam, dat wringen der liandén. En aldus stierven vaders of moeders naffit hun kinderen, de man naast de vrouw. Ec dag moesten we zestig lijken naar het dooueDhuis in den hof brengen, zei me de dokter. Vele patiënten herstelden, maar hunne longen blijven aangetast en bij do anderen zijcs de oegen hevig ontstoken. Nog sterve: er patiö:-.t«» en ik spreek u maar van ééu hospitaal, terwijl er meerdere in de stad e; in dj omtrek slachtoffers opnamen. ,Bij al dio ellendo woedde nog de Spaanscbe griep. Ja, hier in de laatste dagen heb ik ook het ergste van den oorlog gezien, herhaalt do dokter. TE TIESHEM Ik bon herwaarts «ekomen tot aanvulling van een onderzoek, te Tieghem ingesteld. Daar wr.3 ik f isteravond. De Duilschers L ben onder andere plaatsen ook deie ge mee te onder vreoselijk vuur genomen. Ee; o wraak. 't Is van de Duitschers eene wraak geweestl en anders niet dau eene wraak, zegt me de dorpspastoor, de heer l.Iarcou, die gedurende 't gansche bdtnbar- deniont geloven is en mij nu in zijn geha vende paaiorio ontvangt. We zitten in eei dor weinig bewoonbare kamers en voor mij legt d© geesiclijka cle dood eu lij sten, die Lij ca den ontzettei.den storm m- t diepe out- roaring; van den preekstoel in de geteisterde kerk heeft voorgelezen. Vijf en zeventig ramen zegt hij rao, mannen, vrouwen kin deren, dood, op dit dorpke van 18ü0 zielen. Op een nacht, kwaart voor twaalf, vertelt hti, wordt oc gebeld, 'k Peinae, dat hot men Boueii zijn, die in den kelder willen, en doe open. Dü-ir slaat een brave man, dien ik heel goed kende en hij roopt tot me Me niere de pastere, go moet me lovend begra ven, want de bandieten willen me dood qpe".. Ds oagt .ukkige heeft bij zijn woning gevocht gezien en is waanzinnig gewor den. -- - Moseers de pastere, ge moet me leveod begraven, herbaalt hij als ik hem wil kalmeer*» ea eensklaps grijpt hrj me bij de keel om ma te worgen. Vier mausen meeaten ma vevl©©#©» en do krankzinnige liep den weg. Om één uur stond hij weer to roepen en 'S morgens legde hij zioh languit op straat, toen er een Ragelzohn aato kwam aa"rijdan. De aeldateu stopten nog ea naman hem m«é naar Kon-rijk. Drie dagen later i6 hij gestorven. M. Ruys van Boerenbrouck, IIollaDdscb kabinetsoverato, stond dezer dagen eon inter view toe aan een medewerker van den Parijzor Excelsior. Er is daar reeds oen en ander over geschreven, doch daar degele' geilheid zich nu aanbiedt, willen wij hier dit interview mededeolen, voor zoover het de Belgisch Holiandsche kwestie betreft. Wilt gij mij toelaten. Mijnheer de President, u eene kategcrische vraag te stellen, welke overigens besproken wordt in de bladen van do geheele wereld - Dos maar. - Ziehier Welke zou uwe houding zijn, indien België eene lichte grenswijziging vroeg? Denkt gij niet, dnt aangezien de oorlog geëindigd is door de volkomen zege praal dar Entente en er dus niets, noch het Li- staan, noch do onafhankelijkheid der Ne derlanden,. welke door de overwinning van Duitschland groot gevaar zouden geloopen hebben, kan schaden, denkt gij niet dut ©ene rechtvaardige herzie ing van het L verdrag van 1839, wenschelijk zou zijn voor beid* landen Gij hebt het geluk gehad getuige to zijn, zonder er aan deel to moeten nemen, van het schrikkelijks'.© konflikt dat ooit 's werelds geschiedenis in een bloedbad doiu- palde. De uitslag van dit konflikt heeft u onloochenbaar gered van den nationalen ondergang. Het schijnt dus redelijk dat gij uw aandeel zou dragen in de gemeenschappelijke ver zekeringen. Het geldt hier de rust der gansche wereld. Overigens het kan u niet verwonderen, dat de openbare dunkwijze bij de bondge* n'ooten van Belgie bijzonderlijk in Frank* ijk, dat in Oogst 1914 door het bloedig en on roemrijk offer van Belgie gered w erd geneigd is ©enige kleine wijzigingen van hit - statu quo aute ie vragen. Mijn antwoord zai zoo duidelijk zijn als uwe vraag. Eisehen van grondge bied zullen van onzen kant formeel van de and gewezen worden, zulks met goedkeu ring van geheel ons volk. Eu indien door beslissing de Vredes- conferencie, de internationalisatie of de neutralisatie van de Schelde gevraagd werd? - Voor wat de kwestie der Schelde zelve betreft, verwijs ik u naar deverkla- onlangs door Minister van Kamebeek in de Kamer gedaan Indien vreemde mogendheden bij het einde van den oorlog voorstelden, vraag stukken, de Holiandsche belangen rakende, ia bespreken, weet ik niet waarom er geen middel zou zijn zicli te verstaan. 'Op voorwaarde nochtans, %dat de bespre kingen geleid zijn dbor den vasten wil, doze kwesiiëa op vrionnschappelijkon voet af te naudelen, zonder geest van uitdaging of onrechtvaardigheid van éénen of anderen kant. Kortom, Holland verzat zich tegen grond- afstaud, doch wil over de Scheldekwestie oaóerhandolen HollancP^fcoiidt aan het erdrag van '1839 Bij de demobilisatie zullen IS betrekkin gen van bureeljongon, thans door militairen waargenomen, te begeven zijn aan het Departement van Oorlog. Ze zullen voor behouden worden aan da in den oorlog gekwetste militairen, die verlangen eene bediening bij het beheer te bekleeden. Bij gebrek aar. oandidaten dezer categorie, zal de voorkeur gegeven worden aan militairen, die verscheidene jaren op het front doorge* bracht hebben in eau strijdende eenheid en die zich onderscheiden hebben. De gekwetste militairen die hunne can- ditatuur zullen stellen, zullen voldoende sterkte moeten bezitten om, zonder moeite, het heen en weer draden der handels iQ do verschillende bureelen en zelfs tussoheu verschillende verdiepen te verzekeren. Al de candidate© moeten kunnen lozen, schrijven en rekenen. De aanvrageo, geslaafd door alle bewijs stukken beboeren tot hel Departement van Oorlog te worden gericht. De oudar de wagens aanwezig zijnde militairen zullen hunne aanvragen langs hiérarekiaken weg moeten indienen. in hunne gsvechtsstellingen samengetrokken. Dit feit werd valbrucht, omdat men sinds de heruchte verklaring, door Bismark in 1887 gadaan betrekkelijk do valiohfesld der stukken van Ems, waardoor duidelijk bleek dat Duitschland ook in 1870 don oorlog ge zocht bad, g^en vertrouwen meer bad en oea oorlog niet uit eene botsing tusschen pa troel jen wilde zien ontstaan. Op 30 Juli io:egrafeerde generaal Joffre, dat om diplomatische redenen, het vols'rokt noodzakelijk was, dat er geen enkel incident plaats had aan do Fransch-Duitsche grens. Zelfs mochten de Fransche troepen zich niet ton Oosten der aangeduide lijn begeven. Op 2 Oo^.st was de Fransche grens reeds op 17 plaatsen t''oor de Duitschers overschro uen. Hel verbod verviel dus, doch men had don Koning van Engeland ingelicht en de Koning van Engeland antwoordde lit bewonder de perken, door Frankrijk aan zich zeiven gesteld onder oogpunt zijner militaire verdediging. Dit antwoord was tot hiertoe niet bekend gemaakt, doch thans is de oorlog zoo goed als geëindigd en mag men het openhaar maken. Engeland on Amerika hebben dan kunnen oordeelen wie er den oorlog gewild heeft. Nooit in de geschiedenis, is er een voorbeeld gevonden, van eene natie, weike om haar goed recht te botoonen, hare grenzen ont blootte. 't Is dan dat de Amerikaansche gezant lo Londen verklaarde De geschiedschrijvers zullen wellicht diskuleorea over de verant woordelijkheden vau ^en oorlog. Gij Franschen, hebt door do achteruitlogging uwer troepen, tastbare bewijzen gegeven uwer vrodesgezindheid. M. Viviani eiüdigde zijne aanspraak met de bevestiging dat de geheele wereld, zulks wellicht vroeger had moeten vernemen, doch dat rechtvaardigheid en eerlijkheid toch ten slotte, ondanks alle hinderpalen zegevieren. Hij werd door de Kamer geestdriftig toe gejuicht. D& kwestie van onzijdig Moresnet Zooals men weet, hebben de Balgen, wonende in onzijdig Moresnet, er zijn or ongeveer i>000 op de 10,000 inwoners, aan Koning Al hart een smeekschrift gezoa- de vragenCtr;uat hij al zijn invloed zou ebruiken, om van de bondgenoten te ver- Krijgen, dat Moresnet, na hot sluilou vau den vrede, deel zou maken van Belgie. Hun lot is ten andere gedurende den oorlog zeer zonderling geweest. Niet zóodra waren de Duitschers in oorlog, of Moresnet werd ook bezet en allo Balgen uil de open bare besturen verwijderd.^ Tot dan loo was het bestuur gemengd geweest,'t is te zeggen ha-ff Belgisch en halfünilach. Voor sommige diensten was bot bestuur nu eens Duilsch en dan eens Belgisch. Mot de Dnitsciio bezetting was het alles Duitsch. Toen de Engelschen nu Moresnet kwamen bezetten, werd dit behandeld zooals de be zette Duitsohe gebieden, bijzooVerre dat er sinds twee maanden zelfs geene B&lgiscne dagbladen meer bimien mogeu. Deze toestand zal thans geheel veranderd worden. Er is inderdaad besloten, dat Mo resnet zal aanzien worden als beboorend-i bij België, onder ekonomiaoh en toloogpuat, alsook voor wat betreft da bevoorrading. De westelijke grens van Moresnot is afgeschaft. Alleen de oostelijke grous, deze gs den kant van Duitschland, beslaat nog. De Duilsche onderdanen in Moresnet zullen behandeld worden zooals daDuilsohers te Brussel en elders. De verantwoordelijkheid van den oorlog Historische dokumentan. Bezitting der FraaacheKamer, van Vrij dag laatst, naag wel als een der belcngrijksto gelden, welke in langen tijd gebonden zijn. M. Viviani, oudkabinelsoverste, bracht er duidelijke bewqzen, dat de oorlog WEL door de Duiteohers gewild is geworden en dat hij door hen zorgvuldig voorbereid was. Reeds in Januari 1914 was er voorzien dat in geval van internationale verwikkelin gen liet Franseh leger aan de Oostergrens zich zou terugtrekken tot op 25 kim. Op 31 Juli 1911 dus voor 1e oorlogever klaring, gaf Franseh gouvernem l bevel, de troepen 8 tot 10 kim. achteruit te trok ken. Duitschlamd had dan reeds zijne tfocpea Beiangrijko voorstellen ten voordes la onzer soldaten Maandag morgend had ten Paleize van Brussel, onder voorzitterschap van den Ko ning, een ministerraad plaats, waaraan al de leden van het gouvernement, ter uitzon dering vaD MM. Hymans eu Van der Velde, door de vredesconfere.ic.a te Parijs weer houden deelnamen. M. Manson, minister van oorlog, deelde een ontwerp mede betrekkelijk do deraobili* satie. Hij gaf verslag over do maatregelen welke hij genomen heeft, bijzonderlijk voor wat aangaat, de demobilisatie der oorlogs vrijwilligers. De Minister van Geldwezen sprak over de uitgifte eener nationale leening. Do voor waarden dezer .leening zullen later aange kondigd worden. Hot doel der leening is het uitbetalen der schade door bijzonderen geleden. Dit is onafhankelijk van de ver goeding der schade door den Slaat geleden schade die op ongeveer tien milliard frank geschat wordt eu gevormd is door de oor- logsschuld en de door de bevoorrading gemaakte schulden. De heer Masson hoeft de vergadering d6 tekst voorgelegd van een wetsontwerp, de vergoeding vaststellende voor de deelneming aan deu oorlog van 1914—1918. Deze vergoeding is gansoh goscheidon van die welke do soldaten bq da donaobilisitio zullen trekken, alsook van de ver.;oediug voor frontstrepen en toeslag veor famiUohst. De vergoeding zal tweeërlei zijn De eerste vergoeding is den soldaten van onder geschikten rang voorbehouden. Zij zal bestaan uit e? familietoeslag voor vrouw en kinde ren. Zij bedraagt 300 fr. per soldaat en ieder kind onder de 18 jaar ontvangt 100 fr. ingeschreven iu een spaarboekje. Het deel van den gesneuvelden soldaat wordt aan de weduwe of do kinderen, of aan de ouders uitbetaald. Do tweede vergoeding komt ten goede aan alle soldalen (de bovenaangehaalde inbegre pen) en bestaat uit eeno lijfrente evenredig aan de frontstrepen. Deze lijfrente beloopt 100 fr. psr jaar voor de eerste frontstreep en 50 fr. voor elk der volgenke. Zoo de soldaat gesneuveld is, zal do weduwe of de kinderen onder de 18 jaar de som ontvangen. De ingenottreding dezer lijfrente begint op 55jarigon leeftijd. De Minister zegde nog dat do boogeschool studenten zullen moeten afstand doen van do 50 fr. vergoeding ontvangen bij hot einde van den veldtocht. De vergoeding der gewone soldaten kan daardoor op 100 frank gebracht wordeD. De gekwetsten zallen voortaan hunne gausohe soldij ontvangen en zulks met terugwerkende kracht tol 1 October 1918. Da heer Harmïgmes vestigde de aandacht van den Raad op de i toestand der onder wijzers. De vrijo zoowel als de officieel© onderwijzers zullen den duurtetoeslag ont* vangen. Deze duurtetoesUg zal hen betaald worden, mits aftrok der sommen welke de geineonton reeds aan do ondorwijzars zouden toegekend hebben, wegens het duur leven. M. de Broqueville gaf dan lezing van een wetsontwerp, bestemd om de diensten, be wezen door degenen die voor het vaderland gestorven zijn, le herkennon. Er zal ^een guldenboek opgemaakt worden, waarin dw namen der strijders, aan hot front gedood of deze onzer landgenoten die als slachtoffer van 's vijands gewelddaden vielen, zullen ingeschreven worden. Dit Guldeuboek zal in hc. Natiepaleis neergelegd worden. Een diploma zal aan de erfgenamen of rechthei) - be'den overhandigd worden en een gedenk teeken ter hunner nagedachtenis opgericht worden. Eena overeenkomst tusschen hst Quirinaal en het Vatikaan De Italiaansche opinie volgt thans zeer aandachtig al wat er geschrevon en gezegd wordt, over de mogelijkheid van eene over komst tusschen het Quirinaal en 't Valikaan. Het is zeker, dat slechts 09n klein aantal lieden zich niet zouden verheugen, in het eindigen van den huidigen toestand, die zoo zwaar drukt op het nationaal leven. Zeer verheugend is bijzo..derlijk het feit der stichting van eene nieuwe Itaiiaansche volkspartij. Zoowel voor de nalio als voor de katho lieke belangen, schijnt het van het grootste nut voor de natie, dat dez9 partij gesticht werd buiten alle godsdienstige afhankelijk heid en zoo praktisch de volledige soheidio;.' lusscheu politiek en godsdienst daurstell. Ongetwijfeld is zulks uiot gegaan zonder eenigo bekrompen geesten te misnoegen, doch die lieden dachten gewis, dat de woreld nog dezelfde zou gebleven zijn na de on wen telingen van oen oorlog welke thans nog niet geëindigd ia. Zulks beeft evenwel niet bolet, dat stich ters der nieuwe partij heol Italië door den grootaten bijval vonden. Voor wie de< Italiaanschen geest, steunende op evenwicht en verdraagzaamheid, kent was zulks te verwachten. Da-olijks troden een aantal dagbladen de nieuwe partij bij, of worden er in de groot© Italiaangcke steden, afdealiugen der partij geslicht. Van alle kanten treden talrijke groepen bet nationaal programma der partij bij. Mannen, die zich steeds builen alle geloofsinrioiitingen gehouden hadden zenden hunne toetreding. Kortom, de bijval overtreft zelfs de stoutste verwachtingen der stichters der nieuwe partij. Amerikanen zich onthouden is eene andere zaak, daar zij geen deel maken van de' Internationale. Ten and«re d© Duitschers zouden er toch in de minderheid zijn, verrails zij al do ver bondenen tegen hen zouden hebben. Wij moeten ons kunnen verdedigen indien meö ons aanvalt. M. COLOGNE is ze9r verwonderd zulks te hooren. Wij moeten O'is niot verdedigen vermits wij onzen plicht deden. Toen wij de kw-stieder verantwoordelijkhoid opwiarpon, hebben Longuet en Mao Donald verklaard, dat men daarover do spons moest vegen. Dat niet Do Fransche socialisten zijn zeer vordoeld 6n willen nu te Berne tot eene overeenkomst zien te geraken. Wij gaan niet naar Borne. De Duitschers zouden er komen klagen en smeekeu en wij zouden nog Kunnen geneigd zijn ons te lalon vorteederen. Dat willen wij nu niet. M. DESTRÉE verklaart, dat indien snoa naar Berne gaat, men daar de Puitsohera zal moatqji beschuldigen vóór Longuet en Maragari, voor de ODzijdigen dio werktuigen waren in handen der Duitsohera. Wij zouden daar reeds op voorbind geslagen zijn. Bé stemming. Volgende dagorde wordt neergelegd door Bertrand, Lekeu en Troclet De Landelijke Raad der Werkliedenpartij en do Syndikale Kommissie, in algemeen© vergadering van 3 Februari Na verslag gehoord ie hebber? der afge vaardigden bij do intergeallieerde kommissie te Parijs; Bevestigen hnnne vroegere beslissingen; Beslissen, dat er geen reden is, zich te Berne te doen vertegenwoordigen. Er worlt bij naamafroeping overgegaan tot de stemming. De dagorde wordt aangenomen met 21 stemmen tegen 40 en 5 onthoudingen. M. TROCLET doet nog opmerken, d3t vermits hel Kongres van Bern© op oaregél- inatig© wtjza bijeengeroepen word, er reden is allo voorbehoud te maken, voor de be sluiten welke te Berne zouden genomen werden. Kamial Huysmans, die tijdens dan oorlog r_>eds zooveel van zich deed spreken en reeds te Berne is, zal er dus zijn pi. en - kunnen .-rte^anwoordigon bij do Duitsohe kamera den lil... Nist naar Berne Maandag namiddag bad te Brussel de zitting van den Landelqken Raad en van het Nationaal Komiteit der socialistische syndi kale Kommissie plaats, om te beslissen of men ja of neen naar Berne, aau hot inter nationaal Kungres zou gaan deelnemen. M. TROCLET gaf oerst verslag over de vergadering der goallicërden te Parijs. Hij verklaarde, dat men van alle kanten «itgenomeu de Amerikanen bad aange drongen, om naar Bsno te gaan, doch dat men de Belgen niet heeft kunnen overtuigen, dat bet noodig was, zioh daar met de Duit- goh© betalen te ontmoaten. M. ANSEELE is van oordeel, dat vermits SN PORTUGAAL De strijd duurt voort. Een telegram uit Vigo brengt bericht, dat de strijd tusschen Kouingegezinden en Re publikeinen nog steeds voortduurt. De Ko- niugsgbzinden hebben Pedras SulgaJas inge nomen. Oorlogschepen der Republikeinen zijn vóór Oporto aangekomen um de stad te bombardeeren, doch de betelhebber van den Engelschen kruiser Didun, ir» de haven gemeerd, dooi cpmsrke», dat hij het leven en Ue goederen der Engelsche onderdanen te Oporto moest b»sohermea, waarop de Repu- blikeiusclié oorlogschepen zich verwijderden. EEN EN ANDER Een feit hetwelk voor de eerste maal in de geschiedenis plaats greep, is wel dil de Eüijelsohe troepen stapten fier door de straten van Weenen, hoefslad van Oosten rijk. Zoo vergaat standvastig de ïjdaliieid der wereld en de luister van het ondernaamsohe Honderd eu vijftien Duitschers,manuen en vrouwen van allen ouderdom, komonde uit het gevang van Vorst of uit het Gezellen yerein dor Pietinckxstraat, w erden maandag naar bet kamp van Adiukerke overgebracht. In afwaoh ing van het vertrek van den treia uit Oostende, werden de geïnterneerden door gendarmen en talrijke nieuwsgierigen om* riugd, in de Noordstatie op do kaai geparkeerd. De duilsche vrouwen rookten sigaretten en dronken wijn, die zij uit hun reiszakken haalden. Zekere der vrouwen, 'echte sletsen, dansten onbeschaamd of tergden de omstanders door hun spotgelach, 't Was me do soort 1 Toch hebben de brilten medelijden met de overwonnenen. Een bijzonderen trein met levensmiddelen bracht uit Italië levensmid delen aan voor de arme eu uitgehongerde Weenenasrs. Hebt medelijden met ons, gij...#, onze vijaeden. Die spreuk ori dat klagen worde» dbor rechtschapene hoofden en herten der Verbondenen verslaan en beantwoord. Prins von Rulow zou te Berlijn ver blijven en beproefd hebben om met de over- hoerschendo sooialisteu mede te spannen. Waartoe een Duitsohe prins toch bekwaam is, als men niet meer weet van wat hout pijlen gemaakt. Tusschen Groot Bretanje en Amerika zal in dea zomer van 1920, een luchtpost dienst en een rdizigers-h»nondiec&: ingerioht worden. Dezan keer is 't per bestuurbarea ballon dat men zal te werk gaan. Men wil kost wat ko3t het vervaard^ geu van seppelios, die huusogroote luqlU;/ draken en de ouderzooérs, die moorddadig© onderkruipers, in Duitschisnd stil legyofi.D» hot Kongros tooh gehouden wordt, men bost i verontweerdiging van geneoh de \Veri zou doen naar Berue te gaan. Dat dejweegt op die moordtuigen»

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1919 | | pagina 1