Ksslüg Aller! in vliegtuig
Knjgsfld fan Csst-Vlaanderen
Woena&tg 5 fearï 13 i 9
DE TUCaER
n? uc 3Fg. jt.
Wat Itaüe van Oostenrijk elscht
In de Ledernijverheid
Haf Hüzüé van presidsst Wilson
Ds ergs zaak ie Santvilei
■Vijf^cn-twintigste jaargang hummer 84
5 CENTIEMEN
UMJktyi-JUtfk «amuaa
DriAker-tfitgever: J. Van Nüffel-De "(Ïenbt.
33AaBLAD
Bureelen i'Kerkstraat, 9 en 22, Aalst!1
Toch n© wondere Clemenceau Dat
li.oort men overal, ja, zolfs daar waar da
tiger niet gezien ia. Inderdaad Clemenceau
ia een wonderdadig man 't Is een held op
zijn manier die Frankrijk redde van den
ondergang, ons België overwinning en vrede
liielp bezorgen.
Die ouderling krijgt ne kogel in de longen
en al schertsende roept hij uit 't Is nie
mendal. Geen koortsen komen hem over
vallen, hij blijft van alle verwikkelingen
vrij en crlo dagen nadien is hij woerv aan
'l werk, alsof er niets zou gebeurd zijn.
Sedert vijf jaren kregen er veel mannen
een kogel ia't lijf, doch zij maakten er meer
kss van dan Clemenceau. Nu 't zijn al geen
tijgers.
Van over lang reeds had da tijger iedereen
door zijne stoutmoedigheid met verbazing
geslagen. Gedurende do gewoldsdagen liep
hij rond ean 't front als een brieschende
trigf-r, zoekende welken dnitscher hij zoude
verslind an en.... 'a nachts ging hij ter ruste
■lie rzitten aan zijn schrijftafel, te midden
eter verschrikkelijkste burgerlijke en mili
taire moeilijkheden... 'l is waar, men kan
duizend"te regelen raken in 't hoofd hebben
en nochtans min of meer rust genieten....
dcch, met een kogel in 't lijf," dat is een
"ander paar mouwen.
A's schrijver is Clemenosau insgelijks een
wonder man. Op gevorderden ouderdom,
c-,:i wanneer alle andere letterkundigen de
pijp aan Marten zouden geven, schreef de
t'U er met zijne zachte klauwen, en-wel
c -;eiijks, nog drie lange boterhammen van
guzetartikelsvoorbekende dagbladen. Kruim
stak or in, zijn jeugdig hort straalde erdoor,
zijne vinnige opvatting schitterde uit en zijn
vernuftig verstand ..kende er geen palen.
Pas op do schorteers, wanneor zij oud
geworden zijn Wannsor zij u geen vuist
slagen meer in 't aangezicht kunnen toe-
brengen, dan slingeren zij u wat zurigheid
en wal zoetigheid naar 't hoofd en wiegen u
in slaap...
D e Tij ger 'b ew a - r d i m m ar zij ri e gea c h e rp l<
tanden en opengeroikta klauwen.
Kicin ia getal zijn de iuannèn van 78
joren cud. die zoo kunnen ta werk gaan
zoo Siork zijn, eu zooveel zaken behandelen,
verrichten, regelen... eu tot een allerbeste
ti. da brengen.
En nochtans heeft Clemenceau zich nooit
veel bespaard. Zijn leven is slechts eene
aaneenschakeling geweest van kampen zonder
wapenstilstand. Hij heeft geleefd onder alle
regiomen en rep ©ringen, gedronken aan
r.lie bronnen, eu nochtans waren er die niet
naar suiker eu zeem smaakten.Nooit verloor
hij -deu moed; nooit deinsde hij achteruit.
Wat zog ik Op eon on ouderdom dat er zoo
velen ia eon klein wagentje dooreen dienaar
worden rondgevoerd, sprong hij op hei
icerstioopende en ontombaarste paard er;
won hij de verschrikkelijkste dar hiudsrpaal-
koorsen.
Welk voorbeeld voor al wie uitroept
't Is te laat, ik ben 60 jaar oud gewor
den i> Wal zouden ze niet huilen eu tieren,
moesten zij eecer. kogel in d3 long krijgen
Cieme&eeau vond hel ware betrouwen, de
wiiskraoht, do opgetogenheid... Die greote
spotter was nooit een twijfelaar de liefde
voor zijn vaderland deed hem machtige dingen
doordrijven.
Oud vaD jaren, doch jong van hert en
werking. Clemenceau deod wol en zeer wel.
Sterven zal eens voor hem gelijk voor elk
hot laatste zijn op aarde. Dat zal hij zeker
zoo wei doen als 't voorgaande... laat ons
hepan en sraeeken voor hein.
Peest ge tussohtn de regels niet wal de
Voorzienigheid weet ten uitvoer te brengon
Door. Raoul De Navkry
(20®. VERVOLG.)
Gij zoudl beter doen met te vertrekken
mijn jongen, zeida zij, mijn man heeft oen
zw»[« hand.
Ik be-n al zoo dikwijls geslagen,
G« zult hier ongelukkig zijn.
Gaat gij hem nu beklagen
Claudia gaf hem een vurigen kus.
Ik blijf ik blijf sprak het kind. Óp
eene ander® plaats zou ik ook moeion lijden
ik wcot niot of er mij iemand zou beminnen.
Een gerucht van klompen dreunde op de
binnenplaats Claudia spoedde zich weg.
Patira b9gon een lied te zingen.
Met vlugheid kleedde hij zioh en waohtte
toen op zijn baas.
D*z© bevel h9m op ©on bullebaktoon de
gereedschappen in orde te brengen en het
vuur aau te maken.
De knechts kwamen en Pa lira slapte in
bet rad.
Zoo ging het iedersn dag.
Van don morgendstond vol dauw en zon
ceschijn tot het koel en vreedzaam avond
uur....
Den ganschen langen zonnigen Julidag,
en do korte sombere *uren der December
maand.
Hij draaide, draaide zonder ophouden, als
een wezen zonder bewustheid, een dier dat
aan de ketting ligt... Hij draaide dan zondor
▼erpoozing, totdat hij half dooif van uitput-
150 MILJARD
Volgens een© voorloopig© berekening zal
het bedrag der vergoeding, door Italië van
Oostenrijk geëischt, do bagatel van 160
miljard bedragen.
Daar het zeer te betwijfelen is, of men
zulke som van Oostenrijd zal kunnen
bekomen, denkt 't Italiaansol) gouvernement
er aan, al» waarborg de natuurlijke rijk
dommen van het land in pand te nomen,
onder vorm van bijzondere voordeelige
vergunningen.
Mon zou aldus aan Oostenrijk voorstellen,
het derde deel dezer som te betalen door
levering van; acht miljoen kabieke meters
timmerhout, gedurende vijf jaar.
Vóór den oorlog voerde Italië uit Oosten
rijk jaarlijks ongeveer 4 miljoen kubieke
meters timmerhout in. Italië verbruikte dit
1 out bijzonderlijk in de streken welke veel
door aardbevingen gGteisterd werden.
Gedurende den oorlog is het houtverbruik
nog toegenomen, bij zooverre, dat de prijs
van hot timmerhout thans meer dan ver
dubbeld is.
In een artikel in «Le Peuple» verschenen
onder bovenstaanden titel, maakt M. Ham:
bujtsin hét t eigende bekend
Tot in 1916 werden de nijverheid van het
leertouwen en de handel niet verhinderd.
Het is in den loop van dit jaar, dat de
duitscho'overheiu Uarlouwerijea opeischle
het is te zeggen dat zij maar de fabrikanten
liet werken, die zich verbonden aan haar le
zullen levereu.
Dus deze nijveraars ijioeston aan de vijand
hunne fabrieken afstaan, hun eigen persoon,
geheel hun personeel en hunne kapitalen.
De moesten weigerden en verkozen hunne
werkplaatsen te sluiten.
Omtrent zeventig namen de duitsche voor
waarden aan en werdén leveraars in titel
van het dnitsch leger, aan wis zij, volgens
kontrakt, de drievierden huns voorlbrongst
moesten afslaan, Let overblijvende vierde
mocht vrij verkocht worden aan hunne
k lien teel.
Dq leertouwers in dienst van Duilschland
erktan ia gunstige voorwaarden. De Duit
sobers overigens ook, aangezien zij son de
'abrikantao de grondstoffen leverden, die zij
stolen of opdachten aan eenen zeer geringo
prijs, mat eone zeer grooto winst.
De Duitschers hebban de drie vierden der
lodervoortbrengst gekocht aan 9 fr. de kilo,
waarop de leertouwers 3D lot 40 per hond.
winst verwezenlijkten.
Het oveeige vierde dat aan de Belgische
schoenmakers verkocht werd, kostte tot
125 fr. den kilo
Deze zoogenaamde Bslgische nijveraars
hebben gedurende den oorlog enorms for
tuinen verzameld hunne werkhuizen^—waar
an de meeslen onbeduidend wsfen in 1914,
hebben in twee jaren lijd eefr.d aanzienlijke
uitbreiding genomen, f or wijl hun confraters,
wezenlijke Delgen, hinu^é nijverheid zagen
plunderen en nu beUrejgd zijn door den
i dergang, die het gevolg is v an de stilstand
der z -hen.'
Na gezegd ts hebben dat hst oen begon*
cheling is ais men denkt dat de regeering
daar een eind© zal aau stellen, vraagt
Hacabursin
Is het waar dat verscheidene vorduitscble
leertouw erijou waarvan ik eproek, vandaag
voor het Belgisch leger werken
Is bet waar dat de roge--ring lmfc aldus
-'kucht leder betaalt aan don prijs va:» 16
don kilo, aldus aan de patroons disr
ovoorrecble nijverheden eene winst latend
n ongeveer 150 p r hónderd, terwijl dat
zelfde leder maar 9 fr. per kilo werd betaald
door dén vijand
Ik stel deze vragen aan den minister van
oorlog.
Hij zal mïsBchlen antwoorden, dat enkel
deze fabrioken op dezen oogenblik kunnen
voortbrengsn,daarenboven dkt zij opgeeischt
worden voor de benoodighoden van 't leger.
Is zulks eene raden om nieuwe millioen9n
winst te verleenea aan deze lieden, die
moesten opgesloten zijn voor verraad
Bericht aan den minister van juslicie.
Hetgeen moest gedaan zijn geworden, Let
geen nu te doen is, dat is van deze fabri
kanten te onteigenen zonder schadeloos
stelling. Do regee/ing moest zicli meester
maken van hunne leertouwerqen en ze recht
streek uitbaten le voordeel der gemeenschap
Hetgeen nog moet gedaan worden, dat is
de eerlijke nijverheid helpen om onmiddelijk
op le staan.
Wat ontbreekt er te dien einde"!
Niets anders dan grondstoffen, naar men
mij verzekerd.
Daar zijn er in overvloed, naar 't schijnt,
in Frankrijk en in Engeland, die, naar men
zegt, er don uitvoer van beletten.
Maar indien de regeering eone poging
deed bij zijne bondgenoolen, zou zij dan
geene gunst bekomen, die zij ons kunnen
toestaan zonder zich zelve te bénadeelen
Het komt er op aan twee onzer belang*
rijkste nijverheden to redden. Konden onze
leertouwers werken, binnen korten tijd
zouden-wij belgische schoeisels hebben aan
bereikbare prijzen.
Schoenen invoeren in 3elgïe is goed. Ze
hier zelve fabrïkeercn is beter. Het ware
arbeid verschaffen aan een aanzienlijk getal
werklieden, dio vandaag in de ellende
gedompeld zijn. Wat denkt M. Jaspar, onze
minister van ec&nomischezakenerover?
M. IIAMBURSIN.
ling op de bank neerviel, die hem lot bed
strekte.
Van tijd lot tijd, ala Jean l'Enoluma dan
afwezig was, en Kadoc en Trécor haar niet
zagen, sloop Ginudiade werkplaats binnen,
vulde zijne banden mei fruit, omhelsde hem
on troostte hem met vriendelijke woorden
hoe zeldzaam en vluchtig die ©ogenblikken
ook mochten zijn,'zij'wareu toereikend om
hem een weinig moed Ie geven.
Maar Claudia moest zich verbergen om
hem lief ta hebben, zich verbergen om hem
de woorden van enkel© gebeden le Jeeren,
dio hij nazegde zonder ze te begrijpen en
welko hem toch troostten als zoete klaukKfe,
'n eene onbekende taal tot hem gericht.
Het was Cleuiia niet mogelijk Patira
mede naar da heilige diensten t© nemen om
hem dan in de beginselen van liet geloof te
onderwijzen. Op den Zondag rookte de
smederij van Jean i'Enclume nog raaer dan
anders. De man van Claudia kwam nimmer
ovsr den drempel der kerk, en als hij niet
meer wist hoe zijne vrouw le kwellen, voerde
ij eene schandelijke taal iu het bijzijn der
kinderen.
Dan nam Claudia hare lievelingen driftig
bij de har.d en vluchtte weg zij besproeido
hunne onschuldige hoofdjes met hare tranen,
als wilde zij d* vlekken uilwisschen, die de
taal van den smid er had achtergelaten.
Zoo verliepen er driejaren.
Na verloop van dien lijd, was de smid van
oordeel dat Patira nog wel lot iels anders
kon gebruikt worden dan om hst rad te
aau. lEESöJL&i-Q-
De Iranmilantieker George Washington,
waarmede president Wilson naar Europa zal
terugkeeren, zal op Woensdag 5 Maart, de
Vereenigde Staten verlaten.
Zooals mon wéét, was president Wilson
zinnens to Antwerpen te ontschepen en zoo
over Brussel en laags de verwoest© Belgische
en Fraffsche streken naar Parijs to reizen.
Toon president Wilson echter Vernam, dat
Lloyd Gsorga op 22 Maart naar Engeland
schikt terug te koeren, heeft hij zijn eerste
ontwerp laten varen.
President Wilson zal op 13 of 11 Maart
t© Brosl ontschepen, om het opbellen van
het voorloopig vredesverdrag bij te wonen.
Zijtï bezoek aan Brussel en de verwoest©
streken van België en Frankrijk zal dus
slechts na 22 Maart plaats hebben.
U8L&R AftEi3
Koning Albert is Zondag morgend' in
vliegtuig te Aken aangekomen. Na esn
bezoek ran luitenant ge oraal Michel en aan
het hoofdkwartier van het bezettingsleger
deed do koning eene wandeling iu de stad.
Rond 3 1/2 ura steeg het vliegtuig terug op
om naar J3eIgio tor" to keeran.
Hot was rond 8 ure 'o morgends, dat
men in het groot hoofdkwartier verwittigd
werd. dat do koning per vliegtuig op weg
was. Het vliegtuig zou noerkomen op het
plein van Wardou, 10 kilometers ton noor
den van Aken. Dadelijk vertrok luitenant
generaal Miohel in auto naar het vLegplein
om er den koninklijken bezoeker te gaan
ontvangen.
Ilond 10 ure verschenen twee vliegtuigen,
komende uit de riohtine* van Belgie, die
zoekend naar het vliegplein breed© kringen
in de lucht beschreven. Eenige minuten
later landde liet eerste vliegtuig zonder
ongevallen op het plein. Koning Albert
stapte er uit, in gezelschap van den loods
luitenant Stampo. Eenige oogenblikken later
daalde ook het tweede vliegtuig, geleid door
luitenant Van Goethem en waarin bevelheb
ber Van Overstraeten, ordoonansofficier de3
konings had plaats genomen, behouden neer.
Het weder was prachtig, alhoewel een
hsTfge tegonwind de reizigers eenigszius
gehinderd had.
Dc reis wa» in ongeveer 50 minuten afge
legd geworden.
Na verwelkomt te »ljn door luitenant
Michel, en zijn vliegerskosluum uitgespeeld
te hebben, bsgaf de Koniog zich in auto
naar Aken, alwaar hij de verschillige leger
diensten bezocht, Onze Vorst betoonde
daarbij, dat hij van nabij heel het militarisch
ekononomisch en bestuurlijk werk der Bel
gen in het Rbijnland volgt.
's Middag» had een ontbijt plaats ten huize
van generaal Michel.
Na het ontbijt deed Koning Albert te voet
eene wandeling in d© stad, in gezelschap
van zijn groot-schildknaap bevelhebber du
Roy de Blicquy.
Spoedig was de tijding der komst van den
Koning der Belgen verspreid gewordoe en
soldaten begroeten geroerd hunnen dapperen
overste.
Da inwoners van Aken, gewoon aan het
gepraal der vroegere keizerlijke bezoeken,
konden niet aannemen, dat de luitenant-
generaal die zonder beslag door de straten
wandelde, de Koning der Belgen was.
De Franscho soldaten te-Aken in garni
zoen, hadden ook spoedig Koning Albert
berkend en begroetten hem eerbiedig.
Rond 3 1/2 uren keerde KoniDg Albert
naar het vlïegplein terug. Eene ontelbare
menigte, soldalen en burgers, waren in dor.
omtrek van het plein samengestroomd om
het ongewoon schouwspel bij te wonen.
Eenige minuten later, ondanks den horigen
wind stegen de heide vliegtuigen op en ver
dwenen weldra in do richting van België.
draaien. Het kind scheen zeer bekendig te
zijn het zou zaer gemakkelijk vallen er een
bekwaam werkman van temaken, -in plaats
van hit storume werktuig dat het lot nu toe
geweeïl was.
O,' een kermisdag verliet Jeaa zijne werk
plaats toen hij terugkwam bracht hij een
hond mede.
Dat is u plaatsvervanger, zeido hij tot
Patira.
Hot kind behoefde nu niet langer den ge-
heolen dag met gebogen hoofd en doodmoede
beenen ia het rad teloopsn, maar zijn toe
stand verbeterbo er weinig op.
Men begrijpt dat Jcan l'Encluras, Trécor
en Kadoc ruwe meesters waren.
Patira deed de uiterste moeite om te lee-
ron, doch het onderricht kwam laat. Dank
aan zijn goeden wil, profiteerde hij echter op
een bijzondere wijze van de lessan. Met zijne
lenige, dunno vingers was hij veel boter
voor fijnen, arbeid gesehikt dan Trécor en
Kadoc. 'Maar me -r dan eens dreigde de
plompa hamer van l'Enclume hem 't hoofd
te vermorzelen meer dan eens liet een
gloeiend ijzer zijn spoor na op zijn leeder
vltesch.
Eeas, toen Patira er niet in geslaagd was
een zeer moeilijk 6lot le vervaardigen, bond
Jean hem de handen vast, zei ie tot zijne
knechts dat ze hem stevig vast zouden hou
den; en vijlde toen, zijne vingertoppen af,
da! hel bloed er met stralen uit gulste.
Gedurende veertien dagen was da jonge
martelaar onbekwaam om le werktn.
twe8 ter dood vsroordeeljngsn
Maandag zijn twee soldaten von 't 4° linie-
regiment beticht van wegfcopien vóór den
vijand voor den krijgsraad van Oost Vlaan
dsren verschenen.
Ziehier wat hen ten laste gelegd word:
Dank aan de aktivistische propaganda, in
Oogst 1918, deserteerden er nu er) dun kleine
groepjes soldaten. Zulks gebeurde voorna,
melijk met dezen die de voorposten van den
post Montmirailte Merkem bezetten.
Zoo waren er vier weggeloopen in den
nacht van 5 tot 6 Oogst en neg drie anderen
waaronder d© twee betichten, in den nacht
daarop volgende.
Natuurlijk had men hunne verdwijning
vastgesteld, doch men wist niet hoe of
waarom zij hun post verlaten hadden.
Na den wapenstilstand waren de twee
betichten naar Belgie teruggekeerd en hadden
zich gevangen gegeven, d© een® te Brugge,
de andc-ra te Brussel.
De krijgsaudiior verweet hen hunne laffe
daad en hield staan dat zij ongetwijfeld
verraad geploegd hadden, vermits de Duit
schers lion voorzeker hadden ondervraagd
om van hen inlichtingen t© varkrijgen, waar
de vijand nut kon uit trekken.
De krijgsraad heeft do twee soldaten ter
dood veroordeeld, zeggende dat de terecht
stelling te G3nt zal plaats hebben en dat een
uittreksel dor veroordeeling zal aaugeplakt
worden te Gent en le Merkem.
De twee veroordoolden, die zeer terneer
geslagen waren, zijn iu beroep gegaan.
De hond likte des nachts zijne wonden.
Deze twe© lijders waren spoedig vrienden
geworden.
Langzamerhand begon Jean evenwel zijn
leerjongen te waardeecen, zoDder daarom
zijne hardvochtigheid af te leggen.
Was 'l oen harde school, meu leerde er
echter snel. Patira maakte in één jaar meer
vorderingen dan Kadoc in vier.
Waar jelui ook maar weesjongen ge-
weGSt I zei Jean tot hen, dan zou jelui de
geheimen van het vak even gauw geleerd
hebben.
Do nieuwe positie van Patira bracht van
zolf mede, dat hij Claudia en de kinderen
mot meer gemak kon spreken. Man liet hem
soms boodschappen doen. Dan was hij als
vreugdedronken door 't gevoel der vrijheid
en der frissch© buitenluoht. Het- scheen hem
dat hij de volden, 6n de groole eikenboomen
voor den eersten keer zag.
Op een avond, toen Jean de werkplaats
reeds verlaten had, greep Patira den kop
van La Flamrn© (da hond had den naam van
zijn voorganger gekregen) tusschen zijne
heide handen, en sprak fluisterend tot ham
Ik ga uit, La Fiamme I volg mij niet,
en blaf nog minder,'maar waak t
Da hond likte de hand van Patira, ten
teekeo dat hij beloofde dit t© doan, en hst
kind sloop stil den winkel uit en hot wijd©
veld in.
Het was een wilde jacht, oen ongekend
genot, een opeen?olging van verrukkingen
zonder einde. Hij roldo zich in 't gras en
Madera bijzonderheden,
Toen Hugo Verhuist dezer dagen naar
Sanlvliet ovorgebracht werd, om er met da
weduwe Heylaert gekonfronleerd te worden,
werd hij door eonige personeu herkend.
Deze wilden hem uit de handen der policia
halen om hem af te maken, en de policie
had alle moeite om hem tegen de volkswoede
te beschermen. Hugo Verhulst blijft alles
loochenen, doch vrouw Heylaert houdt hare
beschuldigingen staan.
Neg eene nieuwe betichting.
Eene nieuwe klacht is thans tegen Hugo
Verhuist neergelegd.
Nauwelijks had men le Santvliet de
aanhooding van Hugo Verhuist vernomen,
of eene vrouw van Santvliet ging bij de
policie verklaren, dat zij zich zekeren dag
in een koffiehuis der Garnotstraat te Ant*
werpen bevond, toen Hugo er binnen trad4
in gezelschap van een Duitsch soldaat.
Deze ontnam haar eene som van 13000 fr,
Hugo Verhulst, daarover ondervraagd,
bekende dat hij inderdaad hel aanslaan van
het geld heeft bijgewoond, doch hij beweert
dat de soldaat dit geld heeft aangeslagen,
omdat de vrouw handel dreef in marken.
Hugo Verhulst blijft ter beschikking van
het militair parket opgesloten.
EEN EN ANDER
De St Leonarduslcerk te Zout Leeuw
(Lóau in 'l fransch), laatste dorp van Bra
bant vooraleer St Truiden te bereiken, is
merkwaardig door haar prachtigen bouw
trant on door haar honderden kunstvoor
werpen. |Zij vertoont kosjbare gedenkenissen
van den roem en den rijkdom der Brabant-
sohe steden in de XIII* en XIV® eeuw.
Opgericht omstreeks het jaar 1210, slaat
ze nog flinks omgeven van andere prachtige
gobouwen, waaronder het stadhuis. Tijden»
de donkere en hsnauwvolle dagen van 1914
werden de kunstschatten door den Z. E. H.
Doken Verheylen iq^ veiligheid gebracht.
Thans komt alle3 langzamerhand terug uit
l#schuilplaatsen. Het koperen hekken dat
den beroemden Sacrameutstoren omkleedt,
is teruggeplaatst. Hst is een kunstgewrocht
door jonker Maarten van Wilre in 1555 aan
de kerk geschonken. Prijken opnieuw op
hun vorige plaats de koperen lessenaar of
pelikaan uit de 15® oeuw en het koperen
wijwatervat in 146S vervaardigd. Een won
derbeeld van O. L. Vrouw wordt le Zout
Leeuw vereerd. Do huidige heer Deken
herstelde er de bedevaart, die in vredestijd
haar eeuwenouden toeloop zal zi©n hernemen.
De werkstakingen zijn aan de orde van
den dag. In onze streek, in het land en in
den vreemde hoort men er dagelijks van.
Als men de Chronycken van Vlaenderen
doorsnuffelt, vindt men er melding gemaakt
van stakingen reeds in do vroegere tijden,
maar de meesten hadden ala aanleiding
politieke geheurteniMtti of twisten tusschen
verschillende ambacIWu. In 1373 is er sprake
van de eerste werkstaking, welker oorzaak
was een loonkwestie. We vinden deze alzoo
vermeld Anno 1373. Gheduerende deze
oorloghe, zo liopen die vulders to Ghendt
van ghelycken ooo in de wapenen, verzo o-
kenda haarlieden gag ié n, loon ofte salaris
gheangmenteert en3e verbetert thebben,
maer (God zijs ghelooft) die zake en ghinck
niet voordere, Er is niets nieuws onder da
zon
De trains bollen nog ni9t volgens oude
gewoonte, 'k Kan het gelooven.... weet g©
dan niet dat ons spoorwegnet erg werd
toegetakeld, dat one voertuigen erg werden
beschadigd. Waar zijn onze fiere stooraera
dompelde zijn hoofd in da trossa.i van bloe
men. Hij luisterde naar al de stommen van
den nacht ais naar eene hemeUche muziek.
Da sterren lachten hem aan, de beek hafda
zijn dorst en verfrischte zijne gewonde voo-
len. En nederknielende op het donzige mos,
onder het blauwe, gestemde hemelgewelf,
vouwde hij zijne handen en herhaalde het
eanige gebed dat ooit om zlgne kinderlippen
had gespeeld
Ave Maria.
Toon de hamel verbleekte, zocht Patira
da smederij weder op. Den gelieelen dag
roeide hij zich moadig en opgeruimd. Eouo
nieuwe, zuivere lucht had zijne longen ver
vuld, do kalmte der natuur was in zekeren
zin in zijne zi«l neergedaald.
Den volgenden nacht ging hij weder uit.
Zoolang de maan de nachten verlichtte,
doorliep hijld© omstreken, sprong over beketi
en slooteo, sliep dan onder de boom. n eu
dwaalde langs den vijver van Goëtquon,
wiens ranke rietsohalmen hem verre b -ven
hel hoofd slakon.
Weldra leidde hij als het ware een dubbel
bestaan, overdag werkte hij als oen huurii;
dos nachts hield hij haagsciiool zcoal.i'eenen
schoolknaap. Gaandeweg beerde ii'j in d©
duisternis zijn weg kennen. Hij geraakte
met iederen boom en struik verlrouwd. In
de kleine wereld der insecten, hagedissen
en vogelen vond hij zijne vriendo.;.
Wanneer het regende, was Patira treurig;
hij kon dan zijn kerker niet ver Ut on.
(Vervolgt.)
