Kowencie Bo Vreoes I Onze dappers Qoriogsmtninkter F'At: Dl Leaning van Nationals HerslsHlng Vijf-en-twintigste jaargang nummer 97 CENTIEMEN Zaterdag 26 April 1913 k UBm Druliker-Uifgever: J. Vah Nüffel-De GbkdtJ 33 A.G-'. Bureelen Kerkstraat, 9 en 22, Aalst. Wij ontvangen volgend sohrijToo - tfAfa AALST Steeds veel vrordt er geschreven oV* onze verminkten, die tijdens dezen grooten en langaurigeu oorlog hunna levenslange ver minking opgeloopen hebben voor do bevrij ding van ons duurbaar Vaderland en ons Vorstenhuis. Velen onder ons hebben lang als borst wering gestaan, om het mofiengebrood op afstand te houden, gedurende dag en nacht op wacht staande, in koude, modder, regen en wind, steeds denkende op onze duurbaren die wij bier onder de bezetting van den duitschen overweldiger hadden gelaten. Wij kenden al hun lijden en droegen ginder, aan den onsterfelijken IJzor, met verduldigheid ons lot, onidat wij streden voor het recht en de bevrijding Eilaas, wij hebben dien schoonen overwinningsdag nietkunnen mede maken; velen onder ons waren nog onder verzorgingsdiensU)f Hepen hunne verminking op in het groorsch offensief, waarin onze vijand de gevoeligste nederiaag onderging. Wij van onzen kant waren droefgeestig, als wij onze broeders gaaf en gezond bij de hunnen zagen weerkeeren. Elk van ons was maar bekommerd om opnieuw, mut kloeken moed, zooveel wij er "in slaat toe waren, mede te werken aan de heropbeuring van onze grooto nijverheid, en daarom zijn wij in onze lieve stad Aalst teruggekeerd, na vier jaar en half verwijdering. Do geachte Secretaris onzer afdeeling verminkten, had een beroep gedaan lot do Heeran Fabrikanten of Heeron van andere instellingen, die zouden werk kunnen ver schaffen aan verminkten. Hot is nu reeds al een tijdje dat dit bericht verschenen 19. Op de algemeene vergadering van do verschil- ligo afdeeliogen kwam rnon er op terug. J5r was nog niets van toegekomen Wij weten goed dat er nog sleed» op geen werken te denkon is, doch men kan ous toch reed3 plaatsen toezeggen. Wij hebben reeds veel over ons gelezen, doch wij vragen geen woorden, maar daden. Wij hebben gestreden, geledon en lijden steeds, maar werken ook. Strijden voor de opbeuring van ons goliefde Land, werken voor onze AalsterscUe Nijver heid, dat ia de leus van ons allen Een Oorlogsverminkte- 2Stota der Redaktie Wij zijn hot volko men met don inzender eens, doch er worden thans veel vereenigiogen geslicht, het goodo voor'doel bobbende. Kan er in den schoot der Yeroonïging derOorlogsvermiukten geen plaatsiDgsbureel ingericht worden, alwaar de patroons zich zouden kunnen wenden Zulks ware èu voor do verminkten ön voor de patroons van het grootste nut, daar het reel onnoodig geloop en tijdverlies zou be sparen. Het geschil tusschen President Wilson en Italië M. Orlando heeft aan MM. Clomonceau en Lloyd Georgo. oversten der Fransche en Engelsche afgevaardigingen een schrijven gezonden, waarin hij hen berichtte dat dat do Italiaanse!)© afgovaardiging besloten lieoft Parijs Donderdag namiddag te verlaten ten govolge der verklaring van ^resident Wilson. Ds nota van President Wiisun welke het geschil veroorzaakte Ziehier de tekst der nota vaD President Wiison, welke het geschil en mogelijks de afbreuk der Vredesonderhandelingen ver oorzaakte Wanneer Italië in oorlog trad,deed het zulks op grond van een bepaalde, doch ver trouwelijke overeenkomst met Engeland en Frankrijk, overeenkomst thans gekend als verdrag van Londen Sinus dan is het uitzicht der zaken totaal veranderd. Vele andere mogendheden, groote en kleine, zijn in strijd getreden, zonder dat si; kennis hadden van dat verdrag. Het Óostenrijkich Hongaarsoh keizerrijk, alsdan een vijand van Europa, en ten wiens koste het verdrag van Londen, in geval van zege praal zou vei'wezentlijkt worden, bestaat niet meer, is in stukken gescheurd. 2r is nog meer De verschillige deelen van dat keizerrijk moeten onafhankelijke staten vormen, welke deel mosten maken van een Volkerenbond, niet met de staten die onlangs onze vijanden waren, doch met Italië zelf en met de Staten die naast Italië vochten in den grooten vrijheidsoorlog. Wij zullen hunne vrijheid zoo goed als de onze inrichten. Zij zullen onder liet getal der kleine Staten zijn, wier belangen voor taan zoo vast moeten gewaarborgd zijn als deze der grootste Staten. Da veertien grondslagen moetan eerst en vooral geëerbiedigd wordsn De oorlog eindigde, men moet het zeggen, door aan Duitschland een wapanslilstand en oen vrede voor te stellen, welke zouden ge vestigd zijn-op zekere klaar bepaalde begin selen, gerocpon om een nieuw order van recht en rechtvaardigheid te vcsligon. Hot is op dio beginselen, dat do vrede met Duitschland niet alleen opgevat, doch ook opgesteld werd. Het is op dia grondslagen, (dat de Vrede zal uitgevoerd worden. Wij r kunnen aan dc grooto vergadering der mo- gendhedeu niot vragen, op hel oogenbiijp dat zij den vrede sluiten me! Oostenrijk, op audoro grondslagen 6698 nieuwe basis te nemen voor de onafhankelijkheid en het recht in de staten welke vroeger liet Oos- tenrijkschsch Hongaarsche keizerrijk vorm den, evenals voor do stalen van den groep der Balkanen. Wij moeten voor do inrichting van Europa in dezo gebieden, dezelfde beginselen toe- pauzen, welke wij toegepast hebban. Het Initiatief van de vrede word genomen op do uitdrukkelijke herkenning dier begin selen. Goiieol het Vrcuesgebouw mout op dio grondslagen gevestigd zijn. Fiume most nlel aan Italië" gaan Indien dio beginsolon geëerbiedigd wor den moet Fiume de in- en uitvoerbaren zijn, niet van Italië, doch van de'gebieden geie- gen ton Noordon on ten Noord-Oosten dier haven: Ilongarië, Bohemen, Roumönie en de stalen van don niouwa YoDgo-Slaafsche groep. Fiume aan Italië tookenen, zou het ge voelen verwekken, als zouden wij uit vrijen wil die haven, waarvan al deze landen bij zonderlijk afhankelijk zijn voor wat de Middelandspittfzee betreft, in handen gele verd bobben oaner natie totN^o welke dezo gebiedon vroeger niot behoorden en wier be langen niet overeenkomen met die natie. Ongetwijfeld was hot ook daarom, dat in het verdrag van Londen Fiume niet toega- bciid was aan Italië, doch wel aan do Kroaten. italic heeft geen rotienen meer om Balmalie te eisehen. Italië had in het verdrag van Londen Dalmatië geëischt, om 0011 waarborg tegen Oostenrijk te hebben, doch Oostenrijk bestaat thans niet meer, dus vallen die redenen weg. Er is voorgesteld dat de verslerkingswerkon door de Oostenrijkers in die streek gomaakt, zouden gesloopt worden. De nieuwe Slaton moeten, volgens de princiepen van den door Raoul De Navei;* (C3° VERVOLG.) Vergis u hierin niet, mijne dochter, antwoordde moeder Augustina, op uw leef tijd ziet men niet zelden eene voorbijgaand© geestdrift voor een© ernstige roeping aan. Maar mijne neiging is niet van voor- bijgaanden aard. Ik lieb haar gekoesterd zodang ik tot beminnen in staat geweest ben... Zelfs te midden van de luidruchtigheid on de schittering der wereldsche vermaken, op de bals waar ik in prachtige costumes moest verschijnen, en ik mij door een stoel van hoeren omstuwd en gevierd zag, verliet mijn walg van de wereld en mijne liefde voor de eenzaamheid mij geen enkel oogen- blik... Hoe nietig, hoe beuzelachtig kwam al die schittering mij voor En hoe onvor- genosgd v.as mijn hart, wanneer ik van zulke vermakelijkheden in mijn stil en kalm bidvertrek wederkeerdeDan bad ik er eene onweerstaanbare behoefte aan om mij door langdurige gebeden en boetedoeningen, die ik zorgvuldig voor mijn vader verborgen hield, mij weder ia de heilige ingetogenheid en de vereeniging met God te bevestigen. De kloosterlinge legde hare hand met moederlijke loederheid op de overvloedige lokken van de jonkvrouw, en zag haar met ©en zoete glimlach aan, Boezemt de vicorate Gael ook eenige belangstelling in vroeg zij. Integendeel, moeder, ik voel.eeo zeko ren afschrik van hem. Zijn blik is voor mij als een dolksteek. Ik bezondig,mij aan de christelijke liefde met hem te beoordeelon gelijk ik doe, maar ik acht hem tot alle on deugden in staat... Hij zal voor niets terug deinzen om het geweld, van oenen hartstocht te bevredigen... En wee mij, indien hij iuij zooverre bemint dat hij mijne hand vraagt 't Is zijn eerste stap niet... mijn vader heeft hem reeds eens afgewezen... Doch dqze is thans niet meer bij mij, ik heb eene andere bescherming noodig, on, eerwaarde moeder, dat zullen de muren en traliën vau het kloos ter zijn Overal elders zou Gael de Coët- quen mij bespieden en opsporen gelijk een gier zijne prooi... Loïua, Loïsa, gij telt oerst zestien jaar. Maar mijn besluit is niet van gisteren bet heeft den tools der jaren doorgestaan. Waarom u echter gehaast, mijue doch ter Omdat ik mij niet te spoedig tegen Gael kan beveiligen. Gij hebt toch nog bloedverwanten O ja, moeder, maar ik ken zo ternau wernood en wil ze volstrekt niet mot mijue verdediging belasten. Do religieuse knielde neder en sloot de oogen onder eon vurig gebod Loisa deed insgelijks doch plotseling slaakt zij oen lichten kreatzij staat op, noemt eene schaar uil een ebbenhouten kistje dat op eane éta gère stond, gaat or mede naar do deur en wenkt Simon om binnen te komen. Mijn vader is gestorven, zoide zij tot Volkerenbond, Lunne bewapeningen beper ken. Er bestaat dus geen vrees meer voor dio streken, daar de Volkerenbond waar borgen zal opleveren, dat alle rassen en nationaliteiten op.gelijke en rechtvaardige wijze zullon behandeld worden. Italië is reeds veel versterkt en vergroot door den terugkeer der gewezen italiaansche provinciën. De oude Italiaansche eenheid is hersteld. Ten noorden en ten noordoosten heeft Italië zijne oude natuurlijke grenzen terug, evenals langsheen do Alpen, tot aan het eindpunt van Istrie, met Trieste en Pola. Da Italiaansche lijnen breiden zich uit tot aan de groote rneersn welke aan Italië eene natuurlijke verdediging zijn. Italië moet zolf beslissen, of hot wii omringd zijn door vrienden, of het aan de nieuwe vrije volke ren, aan de overzijde van de Adriatisch© zee da edelste van alle hoedanigheden wil Le- toonen de ziolegrootheid, de grootmoedig- heid, de edelmoedigheid, de voorkeur gego- ven aan de rechtvaardigheid boven 't bolang. Een oproep tot hst Italiaansche volk. Ten slotte doe', president Wilson een be roep tot het Italiaansche volk en zegt Amerika is da vriend van Italië. liet Itali aanse!) volk ia ten gotalle van verscheidene miljoenen naar Amerika gekomen en Ameri ka is aan de Italiaansche natie verhonden zoowel door do banden des bloods als door de gevoelens. Znlks banden mogen nooit verbroken worded* Ainorika is door zijne bondgenoolen in don oorlog gelast geworden don vrede te maken. Wij hebben grondslagen gelegd, welke go*dgükcurd worden r moeten ons thans in overeenstemming 'brengen met die grond slagen. Dat kan niet andets. Wij hebben dus vertrouwen in Italië 011 hopen dat Italië 0 s 'liels zal vragen, dat in strijd is met die heilige verplich.iru-en. Hot geldt hier niot kwesliën van belang doch volkerenrecht, voor kleine of oude slaton, voor bevrijde Volkeren,wier vroegere regeerders hen.nooit waardig achtten eenige vrijheid of recht te genieten. Bovenal geldt not hier, het recht der wereld op den vrode en eene regeling, welke don Yredo volstrekt zeker maakt. Voor dezo on alleenlijk voor doza begin selen is Amerika in don oorlog getreden. Op die grondslagen en alleenlijk op dio grondslagen kan Amerika in den vrede toe- stommen. Amerika hoopt en gelooft, dat het onkel op die grondslagen zal zijn, dat hot llaliaanscho volk den vrode zal verlan gen. (oet-) Wcodrow Wilson. Wat een Italiaansche afgevaardigde ver klaart. l2en der Italiaansche afgevaardigden M. Barzilaï verklaarde aan den Petit Pansien Er heeft zich ee:i feit voorgedaan, zon der weerga in do diplomatische onderhan delingen. Alhoewel uien niet 'takkoord was, over de kweslio dor Adrialische zee, werden de onderhandelingen en besprekingen voort gezet. MM. Orlando oa president Wilson namen er doel aan. Terwijl president Wilson in da zittingzaal was, verscheen in Le Temps ee mededeo ling van liem. De leden kregen or kennis van door het dagblad. In die nota richt M. Wilsón zich tot hot Italiaansche volk, zonder do leden der C011- feroncie of zelfs den Koning van Italië te kennen. Gij moogt evenwel verzekert kijn, dat geheel hot Italiaansche volk het eens is met de afgevaardigden. Do waardigheid van Italië kan met zulke voorhandneiaing niet overeenstommen Het is dan dat M. Orlando, na zijne colie gas geraadpleegd te hebben, aan M. Clemen- hem, het betaamt mij niet, mijnheer Gaol schriftelijk mijn besluit kenbaar te maken maar gij zult hem vertellea wat gij gezien hebt. En de schaar aan de weelderige lokken hangende, deed zij deze onmeadoogend onder de scherpe snode vallen. Wat doet gij -daar vroeg moeder Augustina. Ik verlang den sluier, eerwaarde moe.- der, antwoordde de jonkvrouw, terwijl ze het hoofd op den schouder der non neervlijde Simon boog en verliet ruggelings het ver trek. Een kwartier later sloeg zijn paard don terugweg naar Coëlquen in. Simon was nog geheel vervuld mot bet looneel waarvan hij getuige was geweest, en werd de veraudering niet gewaar, die er in den dampkring bad plaats gegrepen. De wolken waren zwaarder goworden en over elkander geschoven zij hingen zoo laa, dat zo de toppen der heuvelen schenen te raken hevige rak winden hieven van tijd tot tijd het stof dwarrelend van den grond. De ruiters versnelden hunnen pas on de boe ren dreven bun span tot snellere vaart aan. Slecht weer van avond, mijnheer Si mon, zei een hunner de duivel gaat niet zuinig op zijn poot spelen. Rekent gij er socae op, hen daarbij te zien, vroeg Simon Daar valt niet mee te lachen, mijnheer Simon men weet nooit wat ons overkomen kan. God beeft ieder zijn tijd uitgemeten. ceau liet weten dat hij er van door Irck met de andero Italiaansche afgevaardigden en vroeg de reispasaeu in ordo te brengen. Een bijzondere trein werd geraod gemaakt tegen Donderdag namiddag om 2 ure. Wat F.1!. Qriando zeyt Aan een opsteller van Le Matin verklaar ,de M. Orlando u Do handelwijze van M. Wilson heeft ons ton zeerste verbaasd. Veronderstelt dat wij de voorstellen van president Wilson aan vaardt hadden, dan zou zijne mededeeling toch in Le Temps verschenen hebben. I11 welke positie zouden wij ons alsdan bevon den hebben In de zitting werden ons ver scheidene zaken toegestaan, welko ons ir den brief van den president geweigerd wor den. Hij behandelt o is evenals hij vroeger de Duitschers behandelde, toen hij hon van Let keizerlijke regeeringatolsel los maakte en hij doet zulks op het oogeublik, dat wij nog volop in onderhandeling zijn. m Wij breken mot onzo verbondenen niet af; Wij verlaten Parijs on vertrouwen hen onze belangen toe, overtuigd dat zij dc.:e eerlijk zallon behartigen, liet schijnt ous echter volstrekt nutteloos mot president Wilson langer !e onderhandelen, daar hij zich in 't openbaar tegen onze belangen verklaart, Ik ga onmiddellijk het Ilaliaansch Par- lament bijeenroepen. Heden nog kreeg ik een telegram,^ waarin 208 senators on 322 afgevaardigden zich met ons solidair ver klaarden. Ik weet dat heel het land achter ons is. Ik zal ook een oproep richten tot he! volk. De laatste maal dat ik naar Rome goreisd ben, was er non grooto betooging te mijner eere ingericht. Ik deed den trein stil houden aan de poorten van Rorce en reed in auto naar huis, zonder gezien te zijn. Thans echter zal ik mij aan het volk toouen zooala hel mijn plicht is, en hst volk zal uitspraak •doen n DaCuilso'ie afgsvaarJiging naar Versailles liet Dailsch gouvernement hoeft officieel laten weten, dat zijne gevolmachtigden niot vóór 28 April uit Berlijn zullen vertrokken. Zij zuilen niet vóór 1 Mei to Versailles zijn. Zeven dagbladschrijvers zullen do gevoi machtigden vergozellen. Duitschland zcu slechts 125 miljard te betalen hebben. De schadevergoeding welke Duitschland aan de natiën wolko liot aanviel, en waar het niet alleen oorlog en verwoesting, doch ook do slachting van burgerlijke personen od hot wegvoeren vao werklieden bracht, zal tot 125 miljard beloopeu. 25 miljard zullen oniuiddelijk moeten ge stort worden, daar Duitschland zulks ge makkelijk kan. Belgio zal een voorschot krijgen van 2 1/2 miljard en door e< eveuredigo verdeeling, onmiddelijk 4 tot 5 miljard kunned trekken. De Ororige 100 miljards zullen beheerd worden door eene kommissie van 5 leden waaronder een Belg. Deze kommissie zal beslissen in welke grondstoffen, potasch, kolen, enz. de Duitschers de jaardoodingon zullen betalen voor hunne misdaden. Militaire voorbereidselen. Het opperbevel der geallieerden beeft zijn plannen* onderworpen, voor bet geval de Duitschers zouden weigeren te teekenen, doch de Raad van Vieren hoeft tot hiertoe nog geen beslissing genomen. Men meldt dat -de Engelsche vloot der BaUisciie Zee gereed is, zich van do Duitsche havens meesters te maken. I)eze plannen zouden do inname van Let land, Lionië en Vitebsk omvatten. Artikel 7 van liet koninklijk besluit dat de voorwaarden van uitgifte vaa de Leaning van Nationale Herstelling regelt zegt Da aflossing aan pari der obliga- tien kan voor 1 Juni 1934 r.iet plaats hebben. Eenige hebben daaruit b.slotóit o* zij schrijven het ons dat bot hun on mogelijk zal wezen in geval van nood hunne titels voor gezegde datum te gelde te maken. Die menschen hebben niet begrepc» dat het in het belang der dragers alleen is dat dergelijke maatregel go- nomen is, bun do zekerheid van eene ronto van 5.26 0/q gedurende J&jaar verleencnd. Overigor.s hebben wij gezegd dat da voorloopig onmiddelijk te verhande len titols overhandigd zullen worden aan de belanghebbende zoodra hunne inteekening gekweten is. Daar verdea* de koersnoteering tor Beurs dadelijk zal aangevraagd worden, zullen d« titels dagelijks kunnen verhandeld worden. Om roden van de belangrijk heid der leening zal een zeer aanzien- lijko markt zeker ontstaan. Bovendie» is do aangenomen formule voor wat do datum van de aflossing der Leaning betreft, deze die toegelaten is daos allo verstreken ieeningen. Zij kan maar nieuw wezen voor. degenen die voor de eerste maal in schrijven. Baat ons hopen dat zij talryk mogen zijn l EEN EN ANDER Om Go'l ervoor te daoken, dat zijne bisschoppelijke stad vrij blsef van faschie* ting, hoeft Mgr. Waffelaert, bisschop vaa Brugge, besloten dit jaar aan de vermaarde processie van het II. Bloed oene bijzon deep betookenia te geven en méér dan gewooëh luister hij te zetten. De Shipping Board maakt bekend, dat or 151 schepen, te zambo melend 950,00® ton, op het oogenblik voedingsartikelen naar Europa overbrengen. Dat is oen vermeerde ring van 150.000 ton sedert 1 Maart. Do Belgische rag^ering heeft *70.000 balen Koffie aan do Franscho intendencie gekocht. Dit getal balen vertegenwoordig! 4 miljoen 200,000 kilos koffie, die onmid* iel ijk op de handelsmarkt zulleu gebracht worden. In de haven van Antwerpen ligt ook ©Tne groote hoeveelheid balen koffie opgestapeld* Ook. deze koffie zal spoedig in den handaï komen. Wij mogen dus een grooten ajislag op doi koffie te gemoet zion. Hot klooster en do kerk van de Dor- raitio te Jerusalem (eertijds Duitsohe oigon* dom) ziju tegenwoordig betrokken door !e Belgische Benedictijnen. Do overste, die van de abdij van Marei-a sous komt, is twee jaar in Duitschland ge vangen geweest, om het eerder koud ont haal. dat Willem in deze abdij ontvangen had uit t© boeten. t Best is maar iu slaat van gratie te zijn. Amen, liot Simon, niet zonder ironie er op volgen. Iiilussciien volgde hij den raad, dien de boer hem had gegeven, van zijn paard wal aan te zetten, en gaf hot dus de sporen. Het beest schoot in eenen snellen draf, alsof het begreep dat het er elechts bij kon winnen, zoo spoedig mogelijk in zijn wel voorziene stal terug te zijn. De weg was niet van de gemakkelijkste. De boomtakken zweepten onzacht Simons gelaat en zijn paard kwetste niet zelden zijn pooten in de brem en doornen die do weg versperden. Courago riep Simon het bemoedi gend toe, ik zal den haver niet sparen als ge thuis komtvooruit, bruine't is zoo lekker in uwe stal, voor do gevulde raif. Als ge to vermoeid zijt, krijg ge nog eene flesch wijn extra. - Het was of liet dier dezo verlokkende be loften verstond, want het versnelde nog zijn stap. Maar eensklaps struikelde het en liet een pijnlijk gehinnik hooran. Het had zijn knie tegen een steen gestooten. Simon stoeg af, sloeg vuur en onderzocht de wonde, die er ernstig genoeg uitzag. Er viel niet meer aan te denken, het dier te berijden Simon sloeg den teugel om zijn arm en begon te voet te gaan. - Ik ben er binnen 't uur, prevelde hij. Het bosch werd alle oogenblikken Som berder j de vogelen, door den angst voor het dreigend oaweder geslagen, zaten roer loos in hunne nesten en wouddieren vlodei uaar huune holen alleen het gekras van een uil liet zioh akelig boven Simons hoofl hooren. Hel en duivelmompelde Simon, als ik bijgeloovig was, zou mij dat gekras te denken geven... Kom, laat ik alle kwade voorteekenen eena nagaan... Een uil vliegt uit den Ronden Toren op, op 't oogenblflc dat ik do valbrug van Coëtquen pasieer... ik vind dea graaf van Matignou in zijne doods-s kist... een steenuil raakt me bijna met zijne vlerken aan... mijn paard struikelt over èeii steen... Meer dan genoeg om aan een onge luk te doen denken I Pas had Simon deze woorden gezegd, toea er zioh ter zijde van den weg eene donker# gedaante tu9schen 't struikgewas oprichttói Simon bemerkte haar niet maar hoorde wel het geritsel der bladeren. De jacht gaat beginnen, zeide hij. Er vielen werkelijk eenige dikke regen droppels, Simoo wende zich op nieuw tot zijn paard Een weinig moed, oude I wij komea vooruit. Nog had hij deze woorden niet voltooide toen hij zich eensklaps van achter voeld! aangegrepen. Bliksemsnel keerde hij zich om, dooh zaj enkel eene pikzwarte gedaante, zijn aanvaf Ier had zelfs zijn gelaat achter een zwat mom verborgen. Simon bezat een nog jeugdige kracht. (Vervolgt).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1919 | | pagina 1