Kowencie
Bo Vreoes
I
Onze dappers Qoriogsmtninkter
F'At:
Dl Leaning van Nationals HerslsHlng
Vijf-en-twintigste jaargang nummer 97
CENTIEMEN
Zaterdag 26 April 1913
k UBm
Druliker-Uifgever: J. Vah Nüffel-De GbkdtJ
33 A.G-'.
Bureelen Kerkstraat, 9 en 22, Aalst.
Wij ontvangen volgend sohrijToo -
tfAfa AALST
Steeds veel vrordt er geschreven oV* onze
verminkten, die tijdens dezen grooten en
langaurigeu oorlog hunna levenslange ver
minking opgeloopen hebben voor do bevrij
ding van ons duurbaar Vaderland en ons
Vorstenhuis.
Velen onder ons hebben lang als borst
wering gestaan, om het mofiengebrood op
afstand te houden, gedurende dag en nacht
op wacht staande, in koude, modder, regen
en wind, steeds denkende op onze duurbaren
die wij bier onder de bezetting van den
duitschen overweldiger hadden gelaten. Wij
kenden al hun lijden en droegen ginder, aan
den onsterfelijken IJzor, met verduldigheid
ons lot, onidat wij streden voor het recht en
de bevrijding Eilaas, wij hebben dien
schoonen overwinningsdag nietkunnen mede
maken; velen onder ons waren nog onder
verzorgingsdiensU)f Hepen hunne verminking
op in het groorsch offensief, waarin onze
vijand de gevoeligste nederiaag onderging.
Wij van onzen kant waren droefgeestig,
als wij onze broeders gaaf en gezond bij de
hunnen zagen weerkeeren. Elk van ons was
maar bekommerd om opnieuw, mut kloeken
moed, zooveel wij er "in slaat toe waren,
mede te werken aan de heropbeuring van
onze grooto nijverheid, en daarom zijn wij
in onze lieve stad Aalst teruggekeerd, na
vier jaar en half verwijdering.
Do geachte Secretaris onzer afdeeling
verminkten, had een beroep gedaan lot do
Heeran Fabrikanten of Heeron van andere
instellingen, die zouden werk kunnen ver
schaffen aan verminkten. Hot is nu reeds al
een tijdje dat dit bericht verschenen 19. Op
de algemeene vergadering van do verschil-
ligo afdeeliogen kwam rnon er op terug.
J5r was nog niets van toegekomen
Wij weten goed dat er nog sleed» op geen
werken te denkon is, doch men kan ous toch
reed3 plaatsen toezeggen. Wij hebben reeds
veel over ons gelezen, doch wij vragen geen
woorden, maar daden. Wij hebben gestreden,
geledon en lijden steeds, maar werken ook.
Strijden voor de opbeuring van ons goliefde
Land, werken voor onze AalsterscUe Nijver
heid, dat ia de leus van ons allen
Een Oorlogsverminkte-
2Stota der Redaktie Wij zijn hot volko
men met don inzender eens, doch er worden
thans veel vereenigiogen geslicht, het goodo
voor'doel bobbende. Kan er in den schoot
der Yeroonïging derOorlogsvermiukten geen
plaatsiDgsbureel ingericht worden, alwaar
de patroons zich zouden kunnen wenden
Zulks ware èu voor do verminkten ön voor
de patroons van het grootste nut, daar het
reel onnoodig geloop en tijdverlies zou be
sparen.
Het geschil tusschen President Wilson
en Italië
M. Orlando heeft aan MM. Clomonceau
en Lloyd Georgo. oversten der Fransche en
Engelsche afgevaardigingen een schrijven
gezonden, waarin hij hen berichtte dat
dat do Italiaanse!)© afgovaardiging besloten
lieoft Parijs Donderdag namiddag te verlaten
ten govolge der verklaring van ^resident
Wilson.
Ds nota van President Wiisun
welke het geschil veroorzaakte
Ziehier de tekst der nota vaD President
Wiison, welke het geschil en mogelijks de
afbreuk der Vredesonderhandelingen ver
oorzaakte
Wanneer Italië in oorlog trad,deed het
zulks op grond van een bepaalde, doch ver
trouwelijke overeenkomst met Engeland en
Frankrijk, overeenkomst thans gekend als
verdrag van Londen
Sinus dan is het uitzicht der zaken totaal
veranderd. Vele andere mogendheden, groote
en kleine, zijn in strijd getreden, zonder dat
si; kennis hadden van dat verdrag. Het
Óostenrijkich Hongaarsoh keizerrijk, alsdan
een vijand van Europa, en ten wiens koste
het verdrag van Londen, in geval van zege
praal zou vei'wezentlijkt worden, bestaat
niet meer, is in stukken gescheurd.
2r is nog meer De verschillige deelen
van dat keizerrijk moeten onafhankelijke
staten vormen, welke deel mosten maken
van een Volkerenbond, niet met de staten
die onlangs onze vijanden waren, doch met
Italië zelf en met de Staten die naast Italië
vochten in den grooten vrijheidsoorlog.
Wij zullen hunne vrijheid zoo goed als de
onze inrichten. Zij zullen onder liet getal
der kleine Staten zijn, wier belangen voor
taan zoo vast moeten gewaarborgd zijn als
deze der grootste Staten.
Da veertien grondslagen moetan eerst en
vooral geëerbiedigd wordsn
De oorlog eindigde, men moet het zeggen,
door aan Duitschland een wapanslilstand en
oen vrede voor te stellen, welke zouden ge
vestigd zijn-op zekere klaar bepaalde begin
selen, gerocpon om een nieuw order van
recht en rechtvaardigheid te vcsligon.
Hot is op dio beginselen, dat do vrede met
Duitschland niet alleen opgevat, doch ook
opgesteld werd. Het is op dia grondslagen,
(dat de Vrede zal uitgevoerd worden. Wij
r kunnen aan dc grooto vergadering der mo-
gendhedeu niot vragen, op hel oogenbiijp
dat zij den vrede sluiten me! Oostenrijk, op
audoro grondslagen 6698 nieuwe basis te
nemen voor de onafhankelijkheid en het
recht in de staten welke vroeger liet Oos-
tenrijkschsch Hongaarsche keizerrijk vorm
den, evenals voor do stalen van den groep
der Balkanen.
Wij moeten voor do inrichting van Europa
in dezo gebieden, dezelfde beginselen toe-
pauzen, welke wij toegepast hebban.
Het Initiatief van de vrede word genomen
op do uitdrukkelijke herkenning dier begin
selen. Goiieol het Vrcuesgebouw mout op
dio grondslagen gevestigd zijn.
Fiume most nlel aan Italië" gaan
Indien dio beginsolon geëerbiedigd wor
den moet Fiume de in- en uitvoerbaren zijn,
niet van Italië, doch van de'gebieden geie-
gen ton Noordon on ten Noord-Oosten dier
haven: Ilongarië, Bohemen, Roumönie en
de stalen van don niouwa YoDgo-Slaafsche
groep.
Fiume aan Italië tookenen, zou het ge
voelen verwekken, als zouden wij uit vrijen
wil die haven, waarvan al deze landen bij
zonderlijk afhankelijk zijn voor wat de
Middelandspittfzee betreft, in handen gele
verd bobben oaner natie totN^o welke dezo
gebiedon vroeger niot behoorden en wier be
langen niet overeenkomen met die natie.
Ongetwijfeld was hot ook daarom, dat in
het verdrag van Londen Fiume niet toega-
bciid was aan Italië, doch wel aan do
Kroaten.
italic heeft geen rotienen meer om
Balmalie te eisehen.
Italië had in het verdrag van Londen
Dalmatië geëischt, om 0011 waarborg tegen
Oostenrijk te hebben, doch Oostenrijk bestaat
thans niet meer, dus vallen die redenen weg.
Er is voorgesteld dat de verslerkingswerkon
door de Oostenrijkers in die streek gomaakt,
zouden gesloopt worden. De nieuwe Slaton
moeten, volgens de princiepen van den
door Raoul De Navei;*
(C3° VERVOLG.)
Vergis u hierin niet, mijne dochter,
antwoordde moeder Augustina, op uw leef
tijd ziet men niet zelden eene voorbijgaand©
geestdrift voor een© ernstige roeping aan.
Maar mijne neiging is niet van voor-
bijgaanden aard. Ik lieb haar gekoesterd
zodang ik tot beminnen in staat geweest
ben... Zelfs te midden van de luidruchtigheid
on de schittering der wereldsche vermaken,
op de bals waar ik in prachtige costumes
moest verschijnen, en ik mij door een stoel
van hoeren omstuwd en gevierd zag, verliet
mijn walg van de wereld en mijne liefde
voor de eenzaamheid mij geen enkel oogen-
blik... Hoe nietig, hoe beuzelachtig kwam
al die schittering mij voor En hoe onvor-
genosgd v.as mijn hart, wanneer ik van
zulke vermakelijkheden in mijn stil en kalm
bidvertrek wederkeerdeDan bad ik er eene
onweerstaanbare behoefte aan om mij door
langdurige gebeden en boetedoeningen, die
ik zorgvuldig voor mijn vader verborgen
hield, mij weder ia de heilige ingetogenheid
en de vereeniging met God te bevestigen.
De kloosterlinge legde hare hand met
moederlijke loederheid op de overvloedige
lokken van de jonkvrouw, en zag haar met
©en zoete glimlach aan,
Boezemt de vicorate Gael ook eenige
belangstelling in vroeg zij.
Integendeel, moeder, ik voel.eeo zeko
ren afschrik van hem. Zijn blik is voor mij
als een dolksteek. Ik bezondig,mij aan de
christelijke liefde met hem te beoordeelon
gelijk ik doe, maar ik acht hem tot alle on
deugden in staat... Hij zal voor niets terug
deinzen om het geweld, van oenen hartstocht
te bevredigen... En wee mij, indien hij iuij
zooverre bemint dat hij mijne hand vraagt
't Is zijn eerste stap niet... mijn vader heeft
hem reeds eens afgewezen... Doch dqze is
thans niet meer bij mij, ik heb eene andere
bescherming noodig, on, eerwaarde moeder,
dat zullen de muren en traliën vau het kloos
ter zijn Overal elders zou Gael de Coët-
quen mij bespieden en opsporen gelijk een
gier zijne prooi...
Loïua, Loïsa, gij telt oerst zestien jaar.
Maar mijn besluit is niet van gisteren
bet heeft den tools der jaren doorgestaan.
Waarom u echter gehaast, mijue doch
ter
Omdat ik mij niet te spoedig tegen Gael
kan beveiligen.
Gij hebt toch nog bloedverwanten
O ja, moeder, maar ik ken zo ternau
wernood en wil ze volstrekt niet mot mijue
verdediging belasten.
Do religieuse knielde neder en sloot de
oogen onder eon vurig gebod Loisa deed
insgelijks doch plotseling slaakt zij oen
lichten kreatzij staat op, noemt eene schaar
uil een ebbenhouten kistje dat op eane éta
gère stond, gaat or mede naar do deur en
wenkt Simon om binnen te komen.
Mijn vader is gestorven, zoide zij tot
Volkerenbond, Lunne bewapeningen beper
ken. Er bestaat dus geen vrees meer voor
dio streken, daar de Volkerenbond waar
borgen zal opleveren, dat alle rassen en
nationaliteiten op.gelijke en rechtvaardige
wijze zullon behandeld worden.
Italië is reeds veel versterkt en vergroot
door den terugkeer der gewezen
italiaansche provinciën.
De oude Italiaansche eenheid is hersteld.
Ten noorden en ten noordoosten heeft Italië
zijne oude natuurlijke grenzen terug, evenals
langsheen do Alpen, tot aan het eindpunt
van Istrie, met Trieste en Pola.
Da Italiaansche lijnen breiden zich uit tot
aan de groote rneersn welke aan Italië eene
natuurlijke verdediging zijn. Italië moet
zolf beslissen, of hot wii omringd zijn door
vrienden, of het aan de nieuwe vrije volke
ren, aan de overzijde van de Adriatisch© zee
da edelste van alle hoedanigheden wil Le-
toonen de ziolegrootheid, de grootmoedig-
heid, de edelmoedigheid, de voorkeur gego-
ven aan de rechtvaardigheid boven 't bolang.
Een oproep tot hst Italiaansche volk.
Ten slotte doe', president Wilson een be
roep tot het Italiaansche volk en zegt
Amerika is da vriend van Italië. liet Itali
aanse!) volk ia ten gotalle van verscheidene
miljoenen naar Amerika gekomen en Ameri
ka is aan de Italiaansche natie verhonden
zoowel door do banden des bloods als door
de gevoelens. Znlks banden mogen nooit
verbroken worded* Ainorika is door zijne
bondgenoolen in don oorlog gelast geworden
don vrede te maken.
Wij hebben grondslagen gelegd, welke
go*dgükcurd worden r moeten ons thans in
overeenstemming 'brengen met die grond
slagen. Dat kan niet andets. Wij hebben dus
vertrouwen in Italië 011 hopen dat Italië 0 s
'liels zal vragen, dat in strijd is met die
heilige verplich.iru-en.
Hot geldt hier niot kwesliën van belang
doch volkerenrecht, voor kleine of oude
slaton, voor bevrijde Volkeren,wier vroegere
regeerders hen.nooit waardig achtten eenige
vrijheid of recht te genieten. Bovenal geldt
not hier, het recht der wereld op den vrode
en eene regeling, welke don Yredo volstrekt
zeker maakt.
Voor dezo on alleenlijk voor doza begin
selen is Amerika in don oorlog getreden.
Op die grondslagen en alleenlijk op dio
grondslagen kan Amerika in den vrede toe-
stommen. Amerika hoopt en gelooft, dat
het onkel op die grondslagen zal zijn, dat
hot llaliaanscho volk den vrode zal verlan
gen. (oet-) Wcodrow Wilson.
Wat een Italiaansche afgevaardigde ver
klaart.
l2en der Italiaansche afgevaardigden M.
Barzilaï verklaarde aan den Petit Pansien
Er heeft zich ee:i feit voorgedaan, zon
der weerga in do diplomatische onderhan
delingen. Alhoewel uien niet 'takkoord was,
over de kweslio dor Adrialische zee, werden
de onderhandelingen en besprekingen voort
gezet. MM. Orlando oa president Wilson
namen er doel aan.
Terwijl president Wilson in da zittingzaal
was, verscheen in Le Temps ee mededeo
ling van liem. De leden kregen or kennis
van door het dagblad.
In die nota richt M. Wilsón zich tot hot
Italiaansche volk, zonder do leden der C011-
feroncie of zelfs den Koning van Italië te
kennen. Gij moogt evenwel verzekert kijn,
dat geheel hot Italiaansche volk het eens is
met de afgevaardigden. Do waardigheid van
Italië kan met zulke voorhandneiaing niet
overeenstommen
Het is dan dat M. Orlando, na zijne colie
gas geraadpleegd te hebben, aan M. Clemen-
hem, het betaamt mij niet, mijnheer Gaol
schriftelijk mijn besluit kenbaar te maken
maar gij zult hem vertellea wat gij gezien
hebt.
En de schaar aan de weelderige lokken
hangende, deed zij deze onmeadoogend onder
de scherpe snode vallen.
Wat doet gij -daar vroeg moeder
Augustina.
Ik verlang den sluier, eerwaarde moe.-
der, antwoordde de jonkvrouw, terwijl ze
het hoofd op den schouder der non neervlijde
Simon boog en verliet ruggelings het ver
trek.
Een kwartier later sloeg zijn paard don
terugweg naar Coëlquen in.
Simon was nog geheel vervuld mot bet
looneel waarvan hij getuige was geweest, en
werd de veraudering niet gewaar, die er in
den dampkring bad plaats gegrepen. De
wolken waren zwaarder goworden en over
elkander geschoven zij hingen zoo laa,
dat zo de toppen der heuvelen schenen te
raken hevige rak winden hieven van tijd
tot tijd het stof dwarrelend van den grond.
De ruiters versnelden hunnen pas on de boe
ren dreven bun span tot snellere vaart aan.
Slecht weer van avond, mijnheer Si
mon, zei een hunner de duivel gaat niet
zuinig op zijn poot spelen.
Rekent gij er socae op, hen daarbij te
zien, vroeg Simon
Daar valt niet mee te lachen, mijnheer
Simon men weet nooit wat ons overkomen
kan. God beeft ieder zijn tijd uitgemeten.
ceau liet weten dat hij er van door Irck met
de andero Italiaansche afgevaardigden en
vroeg de reispasaeu in ordo te brengen.
Een bijzondere trein werd geraod gemaakt
tegen Donderdag namiddag om 2 ure.
Wat F.1!. Qriando zeyt
Aan een opsteller van Le Matin verklaar
,de M. Orlando
u Do handelwijze van M. Wilson heeft ons
ton zeerste verbaasd. Veronderstelt dat wij
de voorstellen van president Wilson aan
vaardt hadden, dan zou zijne mededeeling
toch in Le Temps verschenen hebben. I11
welke positie zouden wij ons alsdan bevon
den hebben In de zitting werden ons ver
scheidene zaken toegestaan, welko ons ir
den brief van den president geweigerd wor
den.
Hij behandelt o is evenals hij vroeger de
Duitschers behandelde, toen hij hon van Let
keizerlijke regeeringatolsel los maakte en hij
doet zulks op het oogeublik, dat wij nog
volop in onderhandeling zijn.
m Wij breken mot onzo verbondenen niet
af; Wij verlaten Parijs on vertrouwen hen
onze belangen toe, overtuigd dat zij dc.:e
eerlijk zallon behartigen, liet schijnt ous
echter volstrekt nutteloos mot president
Wilson langer !e onderhandelen, daar hij
zich in 't openbaar tegen onze belangen
verklaart,
Ik ga onmiddellijk het Ilaliaansch Par-
lament bijeenroepen. Heden nog kreeg ik
een telegram,^ waarin 208 senators on 322
afgevaardigden zich met ons solidair ver
klaarden. Ik weet dat heel het land achter
ons is.
Ik zal ook een oproep richten tot he!
volk. De laatste maal dat ik naar Rome
goreisd ben, was er non grooto betooging te
mijner eere ingericht. Ik deed den trein stil
houden aan de poorten van Rorce en reed in
auto naar huis, zonder gezien te zijn. Thans
echter zal ik mij aan het volk toouen zooala
hel mijn plicht is, en hst volk zal uitspraak
•doen n
DaCuilso'ie afgsvaarJiging naar Versailles
liet Dailsch gouvernement hoeft officieel
laten weten, dat zijne gevolmachtigden niot
vóór 28 April uit Berlijn zullen vertrokken.
Zij zuilen niet vóór 1 Mei to Versailles zijn.
Zeven dagbladschrijvers zullen do gevoi
machtigden vergozellen.
Duitschland zcu slechts 125 miljard te
betalen hebben.
De schadevergoeding welke Duitschland
aan de natiën wolko liot aanviel, en waar
het niet alleen oorlog en verwoesting, doch
ook do slachting van burgerlijke personen
od hot wegvoeren vao werklieden bracht,
zal tot 125 miljard beloopeu.
25 miljard zullen oniuiddelijk moeten ge
stort worden, daar Duitschland zulks ge
makkelijk kan. Belgio zal een voorschot
krijgen van 2 1/2 miljard en door e<
eveuredigo verdeeling, onmiddelijk 4 tot 5
miljard kunned trekken.
De Ororige 100 miljards zullen beheerd
worden door eene kommissie van 5 leden
waaronder een Belg. Deze kommissie zal
beslissen in welke grondstoffen, potasch,
kolen, enz. de Duitschers de jaardoodingon
zullen betalen voor hunne misdaden.
Militaire voorbereidselen.
Het opperbevel der geallieerden beeft zijn
plannen* onderworpen, voor bet geval de
Duitschers zouden weigeren te teekenen,
doch de Raad van Vieren hoeft tot hiertoe
nog geen beslissing genomen.
Men meldt dat -de Engelsche vloot der
BaUisciie Zee gereed is, zich van do Duitsche
havens meesters te maken.
I)eze plannen zouden do inname van Let
land, Lionië en Vitebsk omvatten.
Artikel 7 van liet koninklijk besluit
dat de voorwaarden van uitgifte vaa
de Leaning van Nationale Herstelling
regelt zegt
Da aflossing aan pari der obliga-
tien kan voor 1 Juni 1934 r.iet plaats
hebben.
Eenige hebben daaruit b.slotóit o*
zij schrijven het ons dat bot hun on
mogelijk zal wezen in geval van nood
hunne titels voor gezegde datum te
gelde te maken.
Die menschen hebben niet begrepc»
dat het in het belang der dragers
alleen is dat dergelijke maatregel go-
nomen is, bun do zekerheid van eene
ronto van 5.26 0/q gedurende J&jaar
verleencnd.
Overigor.s hebben wij gezegd dat da
voorloopig onmiddelijk te verhande
len titols overhandigd zullen worden
aan de belanghebbende zoodra hunne
inteekening gekweten is. Daar verdea*
de koersnoteering tor Beurs dadelijk
zal aangevraagd worden, zullen d«
titels dagelijks kunnen verhandeld
worden. Om roden van de belangrijk
heid der leening zal een zeer aanzien-
lijko markt zeker ontstaan. Bovendie»
is do aangenomen formule voor wat
do datum van de aflossing der Leaning
betreft, deze die toegelaten is daos
allo verstreken ieeningen.
Zij kan maar nieuw wezen voor.
degenen die voor de eerste maal in
schrijven.
Baat ons hopen dat zij talryk mogen
zijn l
EEN EN ANDER
Om Go'l ervoor te daoken, dat zijne
bisschoppelijke stad vrij blsef van faschie*
ting, hoeft Mgr. Waffelaert, bisschop vaa
Brugge, besloten dit jaar aan de vermaarde
processie van het II. Bloed oene bijzon deep
betookenia te geven en méér dan gewooëh
luister hij te zetten.
De Shipping Board maakt bekend, dat
or 151 schepen, te zambo melend 950,00®
ton, op het oogenblik voedingsartikelen naar
Europa overbrengen. Dat is oen vermeerde
ring van 150.000 ton sedert 1 Maart.
Do Belgische rag^ering heeft *70.000
balen Koffie aan do Franscho intendencie
gekocht. Dit getal balen vertegenwoordig!
4 miljoen 200,000 kilos koffie, die onmid*
iel ijk op de handelsmarkt zulleu gebracht
worden.
In de haven van Antwerpen ligt ook ©Tne
groote hoeveelheid balen koffie opgestapeld*
Ook. deze koffie zal spoedig in den handaï
komen.
Wij mogen dus een grooten ajislag op doi
koffie te gemoet zion.
Hot klooster en do kerk van de Dor-
raitio te Jerusalem (eertijds Duitsohe oigon*
dom) ziju tegenwoordig betrokken door !e
Belgische Benedictijnen.
Do overste, die van de abdij van Marei-a
sous komt, is twee jaar in Duitschland ge
vangen geweest, om het eerder koud ont
haal. dat Willem in deze abdij ontvangen
had uit t© boeten.
t Best is maar iu slaat van gratie te zijn.
Amen, liot Simon, niet zonder ironie
er op volgen.
Iiilussciien volgde hij den raad, dien de
boer hem had gegeven, van zijn paard wal
aan te zetten, en gaf hot dus de sporen.
Het beest schoot in eenen snellen draf,
alsof het begreep dat het er elechts bij kon
winnen, zoo spoedig mogelijk in zijn wel
voorziene stal terug te zijn.
De weg was niet van de gemakkelijkste.
De boomtakken zweepten onzacht Simons
gelaat en zijn paard kwetste niet zelden zijn
pooten in de brem en doornen die do weg
versperden.
Courago riep Simon het bemoedi
gend toe, ik zal den haver niet sparen als
ge thuis komtvooruit, bruine't is zoo
lekker in uwe stal, voor do gevulde raif. Als
ge to vermoeid zijt, krijg ge nog eene flesch
wijn extra. -
Het was of liet dier dezo verlokkende be
loften verstond, want het versnelde nog zijn
stap. Maar eensklaps struikelde het en liet
een pijnlijk gehinnik hooran. Het had zijn
knie tegen een steen gestooten.
Simon stoeg af, sloeg vuur en onderzocht
de wonde, die er ernstig genoeg uitzag.
Er viel niet meer aan te denken, het dier
te berijden Simon sloeg den teugel om zijn
arm en begon te voet te gaan.
- Ik ben er binnen 't uur, prevelde hij.
Het bosch werd alle oogenblikken Som
berder j de vogelen, door den angst voor
het dreigend oaweder geslagen, zaten roer
loos in hunne nesten en wouddieren vlodei
uaar huune holen alleen het gekras van
een uil liet zioh akelig boven Simons hoofl
hooren.
Hel en duivelmompelde Simon, als
ik bijgeloovig was, zou mij dat gekras te
denken geven... Kom, laat ik alle kwade
voorteekenen eena nagaan... Een uil vliegt
uit den Ronden Toren op, op 't oogenblflc
dat ik do valbrug van Coëtquen pasieer... ik
vind dea graaf van Matignou in zijne doods-s
kist... een steenuil raakt me bijna met zijne
vlerken aan... mijn paard struikelt over èeii
steen... Meer dan genoeg om aan een onge
luk te doen denken I
Pas had Simon deze woorden gezegd, toea
er zioh ter zijde van den weg eene donker#
gedaante tu9schen 't struikgewas oprichttói
Simon bemerkte haar niet maar hoorde wel
het geritsel der bladeren.
De jacht gaat beginnen, zeide hij.
Er vielen werkelijk eenige dikke regen
droppels, Simoo wende zich op nieuw tot
zijn paard
Een weinig moed, oude I wij komea
vooruit.
Nog had hij deze woorden niet voltooide
toen hij zich eensklaps van achter voeld!
aangegrepen.
Bliksemsnel keerde hij zich om, dooh zaj
enkel eene pikzwarte gedaante, zijn aanvaf
Ier had zelfs zijn gelaat achter een zwat
mom verborgen.
Simon bezat een nog jeugdige kracht.
(Vervolgt).