Os VredeskoRfersscie
MÖËPERBEELD
Te Malmedy en te St-Vith
Over den Atlantiscfisn Oceaan
Vreeslijke misdaad ie Assenede.
Afin onze vla^mschj moeders zrj dit vol
gende schri^vëïi opgedragen Mochten we
meer mj?i^èrj^éld en goede voorbeelden
vbor ons zien staan en navolgen.
Er waak éh zachte adem over mij, mijn
moeder, nu ilt diepstille denkend ben aan u.
Ik voel uw warrnië mij omgeven als toen ik
lag gebogen op uw hart, tusschen uwe
warmo armen. En 't ia alsof ik streelen voel
van eege zucfite hand, zooals gij doedt bij
ziokle en gij uw bevende handen legdet op
mijn koortsig Iioo^il. O, 'k zou u beelden
willen in mijn woprden zooals uw beeld daar
levend slaat ten troon in den tempel van
mijn kinderhart. Dit beeld ik heb het meê~
gedragen door den grooten slorra van 't le
ven, ik heb er meê om heen gedoold op
öuïze.id vreemde wegen.
Wat ook do schoonheid was, die mijn
aardseho oogeu zagen, hoogor moeder blonk
do schoonheid van uw beeld, dat leefde on-
uitwiscbbaar diep "in mijn gemoed.
Als alles toch zoo droef was en zoo donker
dan kwam een straal van uit uw zachte
oogen vallen- op mijn zacht gemoed on wekte
weer levend moed en lust tot laven voor den
dood. Als al de krachten van den dood aan
't beuken waren op mijn afgetobde lijf, dan
ging mijn laatste zielekus naar u en leg ik
slillo wachtend in die zoele zielsvereonig
En in de lange avonden en donker oroovo
nachten was hot mijn groote troost dan lang
e.; ongestoord naar u te zien. Zooals ge staat
te levon in mijn geest, sinds ik u laatsimaal
zag. Als tot iets allerheiligst zag ik dan
naar u.
1!» zag u in de schoonheid van uw ouden
dag. liet lichaam eens zoo slank en fier, nu
zachte doorgebogen onder last van jaren,
maar vooral van droeve zorgen. Het goede
hoofd met sireopjes grijze haren. Het pein
zend voorhoofd met zijn diepe rimpels, daar
gegraveu door het lijdon en 't verdriet van
't leven. De wangen ingevallen, zooals vor-
flonsde bloemen doen. Maar alles diep ba-
licht door dien warmen moederlach, die komt
van uit de diepste zielediepten. En dan do
moógekoken oogen, waarin een zee van
zachtheid en van goedheid leeft. Door het
vol gelaat, zoo schoon geteekond door den
ouderdom, voelde ik de zieio stijgen, die
reine, zoo heldhaftig sterke ziel.
En door de slillo woorden sprak het gou
den moederhert, dat zoo goed hol woord kon
vit den dat het lijden of do vreugd der lieve
kinderen vroeg...
Zoo staat go steeds voor mij, mijn moeder.
Zoo leeft lO in mijn ziel. En waar ik ga of
waar ik ben is mij do groolsto zaligheid zoo
ongezien met u to spreken, zooals ik fazeldo
als wichtje op uw hartte spreken u vau uw
zoo leoro en zoo sterke liefde, uw nooit ge
noeg doorvoelde goedheid, to peilen uw
onpeilbaar diep moederhart. Waar ook uw
lii; d aan 't dolen of aan 't werken is, voelt
het u locli zoo dicht hij. zich, liet voelt u leven
in zijn ziel. Want ook die ziel is werk van u,
miju moedor. Al wat er leeft auu diepe
schoonheid voelen, aan sterk en muchtii
voelen, aan diepen christen zin on fier
vlaamscb durven is er door uwe woorden in
gezaaid. Eu al wat opschiet nu is oogst van
't zaaien uwer liefde.
En nu ik vv eer aan u gedacht leb, moeder,
en iu onbeholpen woorden heb uitgesproken
mijn gevoel, nu wordt wcor alles stil en
zacht iu mij, eon atmosfeer van vreuo, oen
heilige veroeniging met uw zoete wezen.
De Zaailr.
Men schrijft ous uit Aken r
Wij zijn naar Malmedy gegaan over don
weg' van do Barak Michoi.
Van Alten trekken wij recht op Eupen af
Drukker-Uilgever: J. Van NcrrEt-Dn Gendt.
8, place do la Bourse, Parijs en 105, Gheapside, Londen.
üol'R Haocl Dk Navhrï
(S4° VERVOLG.)
Zeg dat nog eens als gij durft
«Gij liegt liet, verstaat gij
Ramshoorn pakte Eenoog aande
twee vrienden vonden plotseling liunne
krachten terug om elkander af te rossen
Maar de strijd duurde niet lang. Ka-
dbc had Trécor bij zijn hoorn beet gevat
en uoze gaf liem een hevigen vuistslag
op zijn gezond oog, zo.,dat. ze Leiden
even gauw hunne bekomst hadden.
Na door dit kloppartijtje hun bloeds
omloop weer in werking* gebracht te heb
ben, maakten zij weor vrede, waarbij
eJk'o der partijen do verklaring aflegde
dat hij oen groote stommerik was. Daar
na gaven zij aan hun eerste plan gevolg
en traden de kroeg van papa Corontin
binnen, en dronken er oen potje cidre
met toepassing van het bekende spreek
woord, dat allé goede dingen in drieën
geschieden.
Straks daarna traden zij de werkplaats
binnen me;t eene onnoozele tronie, alsof
er niets bijzondér was gebeurd.
Jean l'Enclinne wierp een langen blik
op de blutsen en builen aan hun voor
hoofd, en de roode streep die als een das
om hun hals liep; zij antwoordden, gelijk
zij waren overeengekomen, dut zij ruzie
hadden bekomen over den juiste n af
stand tusschen Saint-Héleu on Dinan.^
Een goedmoedig gelach was het eenig
antwoord van den smid.
dat M^qHp zijn lager gedeelte doorkruisen
dan, mT<f(fn uitgang van Eupen, begint de
klimming l)§ar het Hertogenwoud. Aan den
zooin vgn.hèt.bósch staan wij op de Belgi
sche grqifs, denude grens, die thans vorder
in Duits oh gebied gaat verschoven worden.
Een Engefgche ppst bewaakt in en uitgangen
Wij gewagen ons in 't boscli. Wij zijn hier
in Belgie. De boschwachters, de kantonniers
dragen hunne muls van voor den oorlog
Wefkerspïoegen doorkruisen die onafz en-
bare ruimte die vroeger het Belgisch Herto
genwoud was. De Duitschers hebben al de
hoornen op hopderden heklaren geveld. Er
soliiet nog eenig kreupelhout, eenig e bosch*
jes met dunne boompjes over. Overal ver-
toorien de boomslammen, op 30 cm. van den
grond afgekapt hunne wonden en stompen.
Welke ramp Geen groen loover meer, gee-
ne olatige aantrekkelijke boomeu. Oorlog eu
de geest van den kwade hebben alles ver,
zwolgen. Links, Oostwaarts, toekenen de
bosscheu zich echter af. Men ontwaart er nog
indrukwekkende boomengroepen. Het is het
Duitsch Hertogenwoud, dat zij voor zooveel
onaangeraakt lioten. Ook wordt dat gedeelte
het onze.
Onze grens ook zal meer Oostwaarts wor
den verplaats. Wij zulen het woud moeten
herplanten, Wier naakte aan de zon blood-
gestoldo wegen nog door do ontelbare klein9
spoorwegen doorkruist worden welko door
Duitschers er voor 't verveer van het go-
hakte bóut hadden aangelegd.
Bij t verlaten van hot treurig woud, komen
wij terecht in de onafzienbare eenzaamheid
van do Barak Michel, van de onvruchtbare
verlatene Fagno. Opnieuw eon Engeleche
post der Belgische grens. Na de Barak trodeD
wij terug op den voormaligen Duitschen bo
dem. En dan begint de wonderbare daling
naar het stadje Malmedy. De omstreken van
Malmedy, vooral in do Belgische richting,
zijn verrukkelijk. De Warclie vloeit bruis-
schend op den bodem van kleine valleien,
aan den voet van heuvelen bedekt met
boompjes, heerlijk heidekruid on teedere
loten. En die hoogten vormen eer.e reeks
heuveltoppen doorkruidt door woudwegels,
welke den reiziger schijnen uit te noodigen
zich onder het kreupelhout te gewagen. Zoekj
hier geene grootschheid deze huist op de!
Fague. Achter de Fagne, is 't een soort too-
neol decor bevallig op don grond nedergezet
en waar men zich als 't ware gedurende
kunstmatige stonden vermeien zou. Het is
't lulijnsche land, Wallonië, waar de uatuur
zelf den mensch eene kunst voorhoudt vol
smaak en maat.
TE MALMEDY.
Aan don ingang van Malmedy slaan de
welgekende belgische papierfabrieken. Op
het dak der werkhuizen wappert de Belgische
vlag. I11 de straten hoort iuoo waalsch en
fransch. Eon groop werklieden op de straten
groeten ons. Wij gaan erbij.
Hewel, wat zogt ge ervan
Men is zeer tevreden. Men wordt Belg
Men was hot reeds van liario, doch liot doet
groot genoegen het geheel eu al te wui
Eu uwe makkers, donken zij zooals gij
Al dé' Maimed i an en zijn Walen, en
hebbon nooit Duitscliiand kunnen uitstaan.
Wij zijn den Pruisen steeds vijandig geweest
en dezo wisten 't web, want '1 is por dozijn
dat zij de hunnen hebben overgezonden om
al de plaatsen te hekieeden.
Zoodus werden de inwoners uit het
bestuur geweerd
Men bezorgde hun plaatsen builende
streek, langs Aken, Keulen, enz.
Aldus werden zij v6rduisciil met hunne
families, en men trachtte ons met medehulp
dor Pruisische amptonaars lo verduitschen.
Wat bedoelt gij
Vooral het bedrijf dor scholen. De on
derwijzers 0'< onderwijzeressen zijn hier do
werkdadigsle agenten van verduilHching
zij gaan nog stee-Is voort met do kinderen in
't Duitsoh eene Duitsche onderrichting te
geven, waarin Duitschland als het eenig be
schaafde land wordt uitgeschilderd, het va
derland aller groote geesten, do bescherm
ster aller deugden, en toch houdt men van
do verbondenen, fïet is voor ons als een
bovrijdiag, en er ,:al feest gevierd worden
den dag dat de aanhechting zal uitgeroepen
worden.
In de stad zelf is de toestand veranderd
sedert ons laatste bezoek. Over een maand,
bezag men ons ietwat angstvallig velen
vreesden ons le camproniitteeren, want de
toestand bleek onzeker. Worden wij Bel
gen vroeg eoce ^oede ou le dame, dan
voorzeker, zei-Je ik na do overwinning
kan men ons die rechtmatige zj^ak niet wei
geren... Mocht het waar zijp zei de
goede oude daqie. want hier zijn er velen
verlogen zich Belg te noemen uit vrees voor
de brokkelingen.
Vandaag zijn do aangezichten heldor. Wij
ontmoete» Henri 3ragard, de onvermoeibare,
propagandist. Zio hoe elkeen in zijn schikt
is. Sedert Doudehlag wordt van niets dan'
van den terugkeer bij België gesproken.
Geen eukele kritiek heb ik gehoord, en
nochtans zie ik veel volk. Daar is enkel de.
kleine groep Dultschgezinden die zijne ooren
niet gelooven kart. Die lieden zijn verslegen.
Zij rekenden ton (minste op een referendum,
waartoe zij, met den bestuurlijken en offi-
cieelen invloed Sedert zoo lang aan hunne
zijde, stoeten van betoogers tege 1 ons zou
den opvoeren.'Wij vreesden ze echter niet.
Doch het verdrag behelst dat de inwoners
mogen, gedureude de eerste zes maanden,'
persoonlijk eene lijst van protest komon tee
ltenen welke door do Be'gischo overhoden
gedurende do zes eerste maanden van den
terugkeer tot België zullen geopend worden.
Wel, 't is nog veel te veel aan de Duitsch-
ezinden toegestaan. Wij zijn Walen. Wij
booren dus niet als de Duitschspreker.de be
volking behandeld te worden. Onzo Waalsche
vereenigingdn en bijna de geheele gemeente
raad hebben gestemd voordon onmiddelijken
terugkeer, puur en simpel, der Waalsche
kantons. Dat moet volstaan. ('t Vervolgt)
Rainham is zoo gelukkig niet.
LONDEN, 19 ^ei. De twoedo Engel
sche mededinger, Rainham is toon hij wilde
opstijgen om ook den tocht te wagen, het
slachtoffer geworden van een ongeval. Zijn
toestel is beschadigd, doch de vliegers zjjn
ongedeerd.
LONDEN,. 19 Mei. De admiraliteit
meldt, dat het vliegtuig gqloodst door Haw
ker, in zeo ik heerge'dkald op veertig mijlen
afstand van Loop head, nabij de monding der
Shannon. Het toestel is geborgen. (Reuter).
LONDEN, 19 Mei. Alhoewel het toe
stel van Hawker gevonden i3, had do admi
raliteit om 11 ure 's avonds nog geen juist
bericht over Hawker en zijn gezel. Men weet
nog niet of zij ook in veiligheid zijn. De
bladen melden, dat men zeor ongerust is over
hun lot. (Reuter).
LONDËN, 19 Mei. Ora 21 u. 45 min.
werd uit Queenstown gemeld, dat men geen
geloof mocht hechten aan de tijding dat
Hawker in zee was neergedaald. (Reuter).
Een oogenblik later waren zij weder
aan huu dagelijkse lie karwei, en toen Pa
tira d'e smeden j binnenkwam, lachten zij
dat Eet boven do hamerslagen en het
geknars der aangezette vijlen uitkwam.
Komt gij van eene begrafenis
vroeg Trécor.
«Neen,» antwoordde Patira. «maar ik
ben er niet minder droevig om.»
«Wat is n dan overkomen?»
Gek ik kan maar geen woning- uair
mijn genoegen vinden. Eenige onbesehci
den indringers hebben mij het verb.1ij
in de grot der geesten onmogelijk ge
maakt, en vervolgens...»
«Ben ik bij La Fileuse gaan logeeren.»
«Zij is dood...» antwoordde dé knaap
met sombere stern.
Dat is een tooverkol minder,» meen
de Jean l'Enclume.
Zwijg, baas, zwijg !»riep Ta tira uit
terwijl hij op den grond' stampte.
Kola gij zingt wel een hooge noot,
gij «hervatte de smid, en wierp een
wantrouwenden blik op hem.
«Zij is ook op eeno vrceselijke ma
nier omgekomen hernam Patira.
Hoe dan ?»vroeg Trécor.
Levend verbrand
Dat bespaart baar de hel misschien.»
hervatte de eerste met een schaterlach.
Patira werd woedend, omdat men met
den dood der oude spotte en dat nog wel
in dit huis. Hi i hief een zworen houten
hamer op cn zag Trécor met gloeiende
blikken aan.
«Ziet gij het hoofd van Trécor voor
De N. C. 4 te Lissabon
Luitenant Read heeft niet lang op «le
Azoren vertoefd 011 schijnt haast to hebben
in Engeland aan te komen, nullij weet dat
ook Hawker vertrokken is en de rechte baan
heeft genomen.
Het derde deel van den transoceanischen
tocht, Azoren Lissabon is door do N. G. 4
ook iu gelukkige voorwaarden afgelegd
geworden, zooals het volgend telogra'm
meldt
PARIJS, 19 Mei. Een telegram uit
Londen meldt, dat de N. C. 4, om midder
nacht 55 min. te Lissabon aangekomen is.
En Hawker
Sinds wij gisteren mededeelden, dat Haw
ker uit New FuUüilland vertrokken was, om
le trachten ineens Ierland to bereiken, [zijn
nogvolgei.de telegrammen ontvangen:
LONDEN, 19 Mei. Men is zonder
nieuws van Hawker, sinds zijn vertrek, al
hoewel zijn toestel voorzion is van eene in
stelling van draadloose telegrafie.
LONDEN, 19 Mei. Er wordt gemeld,
dat Hawker zich om 1 ure namiddag op 400
mijlen van de Ierlatidsclie kust bevond. Men
maakt toebereidselen om hem op het vlieg-
plein van Brooklaud, hij Londen, te ontvan
ge».
LONDEN, 19 Mei. Men meldt dat
Hawker zich om 4 ure namiddag op 150
mijlen afstand der Iersciie kust bevond.
(Hawker is Zondag om 17 ure 55 van
New Foundland vertrokken.)
een aambeeld aan? «vroeg de smid koel.
Dit woord gaf Patira eensklaps zijne
kalmte weder.
Zonder nog een jwoord te spreken be
gaf hij zich aan zijn werk; maar zijn
zwijgen beviel l'Enclume juist het minst
en daarom vroeg deze:
Wanneer is hot ongeluk gebeurd'
Terwijl ik een ploegschaar naar
Lenflé bracht.
Zoodat toen gij op den terugweg
waart...»
De geheele hei verlicht was alsof
de Sint Jansvuren brandden.
Vuur, hé«zei Kadöc schamper.
«Er stegen angstkreten, een dóóds-
reutel uit een hoop brandend puin op;
ik liep wat ik kon, doch La Fileuse
kreet al niet meer.
Do duivel had haar gewurgd, mom
pelde Trécor.
En wat hebt gij toen gedaan?»vroeg
l'Enclume.
«Ik kon niets doen ik heb mij op
[Ten grond neergezet en geschreid.
Hij heeft gehuild nep Trécor snm7
lend uit; «ha, ha Patira heeft gehuild
om La Fileuse die meer paternosters
voor den duivel prevelde dan voor On^e
Lieve Vrouw
Ik heb u verboden te gekscheren I»
zei Patira, terwijl bij oji Trécor afging.
«La, la, la,hervat Eenhoorn, «zou
men niet gelooven dat gij uwe moeder
hebt verloren Gij moet zoo gevoelig-
niet ziju. Jeanno was een oude Megera,
en als ze ten Ininste het geheim van uwe
Te Versailles
M. Wassermann, bestuurder der Duitsche
Reichsbank. is Zondag avond met graaf
Brockdorff-Rantzau te Versailles aangeko
men. Ook de koerier uit Berlijn, waarvan
de afgevaardigden Ier Vredesconferencie,
Landsberg en Giesberg deelmaaklen, is aan
gekomen.
Oe Duitsclfó tegenvoorstellen
Jit Zurich wordt gemeld Zaterdag werd
lo Berlijn een kabinetsraad gehouden welke
zeer laat duurde. Men heeft or zich bezig
gehouden met het opstellen van de Duitsche
tegenvoorstellen aan het vredesvoorstel der
Bondgenoolen.
Maandag zou dit tegenvoorstel aan de Na
tionale Vergadering onderworpen worden
door do Vrode8commissie.
Een lid dezer commissie verklaarde, dat
het Duitsch gouvernement bereid is aan
Frankrijk de kolen te leveren, niet alleen
van het Saargobied, doch ook van de Ruhr.
Hot gouvernement aanvaardt de bezetting
van den linkeroever van den Rhijn, in de
voorwaarden bepaalt door de vredesvoorstel
len van Versailles doch vraagt dat doze ge
bieden op administralieveii voet niet zouden
van Duitschland gescheiden zijn. Ook zou
hot referendum van het Saargebied moeten
weggelaten worden.
Wat Polen betreft, zou het gonvernemennt
de heerschappij van Polen herkennen op de
gebieden liggende in de lijnen door de wa
pensti'.s'ands overeenkomst aangeduid. Voor
do andere provinciën zoo Duitschland
volksraadpleging vragen, te houden onder
kontrool eener Ainorikaansche of onzijdige
commissie.
Voor wat betreft Dantzig, zou Duitschland
voorstellen, dat enkel do haven vrij zou zijn,
mal een zzelfstandig Poolsch bestuur.
In zake schadevergoeding, zal Duitschland
vragen, dal er een cijfer aangeduid wordt,
daar Duitschland zijne begrooting niet kan
opmaken en geon belastingen kan heffen,
zonder juist te weten wat liet to betalen
heeft.
De Adriatische kwestie.
•PARIJS, 19 Mei. De onderhandelingen
nopens de Adriatische kwestie zijn nog niet
geëindigd. Men hoopt evenwel spoedig tot
eene overeenkomst te geraken.
Daar Italië en Yongo Slavonio niet tot
akkoord komen wegens de kwestie van
Fiume, denkt men dat dezo havenstad zal
geïnternationaliseerd worden.
geboorte niet heeft ontdelct, dan...»
«Ik T» viel Patira in, «ik ben maar een
kind van den openbaren weg... Gij lie
den bier hebt. mij nooit bemind, maai*
Jeanne La Fileuse heeft mij met vrien
delijke woorden toegesprokenzij heeft
mij onder haar dak geherbergd, mij
melk barer geiten laten drinken;daar
om schaam ik er mij niet over, dat ik
haar beschrei.
«Goed gesproken liet een zachte stem
naast Patira zich hooren.»
Claudia was binnen gekomen;zij had
de laatste woorden van don knaap ge
hoord en logde thans hare hand stil
lend op zijn hoofd.
Jean koorde zich' toornig tot zijne
vrouw.
«Wat komt gij hier 'doen Claudia?»
Ik heb u gisteren niet gesgen, daarom
moet ik nu komen om u Te zeggen nat Jo-
ly hier geweest is om een paar zeisen te
bestellen.
«Goed,«zeide Jean.
«Als gij thuis niet geslapen Hebt,
zei Trécor waarom zijt gij d'an geen pot
je'komen drinken bij La Fumade
«Ik had geen dorstantwoordde 'de
smid.
«Geloof hem maar,» prevelde Trécor.
Daar liet gesprek eene wending dreig
de te^eipou die l'Enclume niet beviel
zei' liij op„ ruwen toon
«Weg van hier, Claudia'dé vrouwen
nergens voor dan om de knech
ten v^ihuj^ werk te houden.»
ClSüdia ging heen, na vooraf nog een
Indien zij niet teskenen
PARIJS, 19 Mei. Le Temps herinnert
eraan, dat het op 21 Mei.dusheden Woens
dag, de dag ia dat het antwoord der Dnil-
schera moet inkomen. Het blad drukt zijne
verwondering uit, dat men zich nog afvraagt
of de Duitschers zullen teekeuen. De vrodes
voorwaarden zouden nog veel strenger kun-
nou geweest zijn.
Indien de Duitschers evenwel toch niet
toekenden, stelt het blad voor, dat men zou
afzonderlijke en gunstiger voorwaarden ma
ken voor sommige Staten welke deol maak
ten van Duitschland.
Do Belgische eischen.'
PARIJS, 19 Mei. Maandag namiddag
heeft de raad der ministers van Buitenland-
sclie zaken het onderzoek der Bolgiac .o
eischen betrekkelijk Holland begonnen, in
de aanwezigheid der Belgische on Holland-
sclio afgevaardigden. Voor België waren
aanwezig MM. Hymans, Sogers on Oris. M.
Pichon las het verslag dor Commissie.
PARIJS, 19 Mei. Volgens de briefwis
selaar van Reuter is men alhier van oordeol
dat Belgie, wiens troepen l.ot grootste doel
van Duitsch Oost-Afrika bezetten, geen
overdreven vragen heeft ingediend betrek
kelijk dezo kolonie, doch dat integendeel
zijne vraag om vergoediogon in grondgebied
redelijk is, gezien de diensten door Bolgie
op hot oorlogsterroin in Afrika bewezen.
In de Duitsche afgevaardiging.
PARIJS, 19 Mei. To Versailles-loopt
het gerucht, dat uit Spa een cijfertelegram
toegekomen is, meldende, dat graaf Broek-
dorff le Spa met ziju ontslag gedreigd had,
omdat de afgevaardigden, mot wio hij or eou
bijeenkomst had, hem verwelen dat hij al te
toegevend was. Reeds werd er voorzien dat
M» Scheidomann hem to Versailles zou ko
men vervangen.
Anderzijds wordt gemeld, dat eono soort
kroonraad gehouden werd, waaraan ver
scheidene gekende generaals, do leiders van
alle partijen en de leden van het Duitsche
kabinet deelnamen. De algemeene toestand
word er besproken.
Scheidomann zinspeelde or op eön verbond
met do Russische Bolschewisten, doch do
aanwezige generaals verklaarden dat zulks
het slechtste was. Zij voegden er bij, dat
een militairen weerstand volstrekt onmoge
lijk was en dat er niets anders overbleef dan
te teekeoeu. (llavas.)
PARIJS, 20 Mei. Le Matin zegt dat
graaf BrockdorfFzal teekenen, na binnen den
bepaalden tijd eene reeks klachten ingediend
te hebben, zulks echter maar, om de miste
vredenen in Duitschland voldoening te ge
ven. Anderzijds melden de Porijzer bladen
dat het terugroepen van graaf Brockdorff
slechts 6811 poging zou zijn, om de verbonde
nen op te jagen. 'Igeen echter niet zal lukken.
Eeno vrouw en haar 3 jarig dochtertje
vermoord.
Maandag morgend werd eeno gruwelijke
misdaad gepleegd in de Niemvbrugstraat te
Assenede.
Toen de landbouwer Frans Van Hecko,
14 jaar oud, rond den middag van zijn land
kwam, vond hij zijne vrouw, Emma Magar,
42 jaar oud, en zijn drio jarig dochtertje,
met afgesneden keel in een grooten bloed
plas is huis liggen.
Do man als een waanzinnige begon luid
keels om hulp le roepen, waarop personen
die op hun land werkten, dadelijk toesnelden
De gendarmerie van Assenede, afsook do
'lieer burgemeester Gruyl waren spoedig ter
plaats, evenals dokter Van Öchüote^ van
Aasonede.
liefdevolle blik op Patira geworpen te
hebben*
Toen het etensuur geslagen was, zei
Patira tersluik tot haar:
«Ik heb wat oud linnen en eten noodig
«Gij zult het van den avond ond'etr
(Ten grooten noteboom vinden.» ant
woordde Claudia, terwijl ze een scho
tel vol (Tampende grut op tafel zotte.
Toen den avond gevallen was haastte
PaHra zich naar de aangewezen pldats.
Noll wachtte hem daar op.
«Hier is het,«zeide hij; «moeder Tieoft
gezegd dat gij hSer ied'ercn avond oven-
veel zult vinden.»
Patira tilde Noll op en kuste hem
«Dank !»zoidé .hij, «on dank aan mv&
beste moeder. Maar gij begrijpt, Noll
geen enkel woord hier af!,..»
«Wees genist, «antwoordde het kind
«moeder heeft gezegd dVt. het 't geheim
der engeldn is, en die verklapt men
nooit.»
Patira beloonde dte bekoorlijk ant
woord met eene tweCdSp omhelzing, eij
begaf zich' thans ter stond op Weg. Hij
pakte zijn voorraad onder de oogen vah
Blanca en Jeanne uit, die geen van bei
den er veel van gebruikten.
De markiezin verbond zelf de wonden
van La Fileuse; vervolgens ondervroeg;
ze Patira over de houding het volk.
Men sprak altijd van Monspigij^ur
Tanguy, sommigen met eehe levenmgo
hoop van hem terug te zien, anderëS
met spijt van zulk een goéd© mééster Veis1
•Torent© hébben. fVervolgtJ
