Ë88B staking hij ie staatsbedienden
Be verdediging van Namen
Een drama le S'-Kaüieüjne-Waver
JEfli Cüü JtO Jt
De tocht van den Goliath
Een eigendom geplunderd
JAARGANG
NUMMER
Vrijdag 22
August!
1813
BureelanKerkstraat, 9 en 22, Aalst. Telephoon 114— 33AG23L AD
5 CENTIEMEN
Drukker-Uitgever: J. Van Ncffel-Db GbnöT.
Voor da publlclt.lt bulten het Arrondissement Aalst, zich to wonden tot het Agentschap Uayas, 1 8, Martelaarp'.ein, Ie Brunei8, Place do Ia Bourse, Parijs en 105, Choapeide, Londen.
20 TOT 23 OOGST 1914.
(Vervolg en slot)
De puinen der forten van Cognelée en
Marcheveiette werden ingenome, de eenen
rond 12 u. 30, de andere rond 14 urede
Duitschers stonden verbluft over den helden
moed der verdedigers. Zij konden niet geloo-
ven dat menschen in den vreeselijken baaierd
door hun granaten veroorzaakt leven en voor
al weerstaan konden.
Dc troepen der verdedigingswerken van de
tusschenruimte Marchevelette-Maas, langs
voor en op zijde aangevallen, boden een
hardnekkigen tegenstand en de vijand kon
zich slechts 's namiddags vun die stellingen
meester maken.. De groep bolwerken, dichtbij
het fort van Marchevelette, door luitenant
Piérot aangevoerd, gaf slechts toe, warneer
in een krachtige aanval de Duitsche fusiliers
inde loopgraven zelf bracht.
liet vallen van den sector Cognolée
Blaas (stroomafwaarts) bracht de troepen van
den sector Cognelée-Samber in een hachelij-
ken toestand. Die sector was naar 't Westen
gekeerd. Hij werd van uit het Oosten bescho
ten en door de Duitschers die Vedrin bezet
ten zeer dicht op de hielen gezeten.
Terzelver tijd begon het bombardement
der forten.
Generaal Bansart, hoogere bevelhebber
der 2® en 3® sectors gaf om 13 uren, aan de
troepen van den 3° sector, het bevel zich op
de brug van Bauce langs Blalonne terug te
trekken, aan de forten van Suralée en Emi-
nes, die wederzijdsch tot den 24 en 25 uit
hielden de zorg ziin aftocht te dekken over
latend.
liet bevel voor den aftocht aan de troepen
van den sector gegeven geraakt ongelukkig
niet aan het 10® vestingregiment, wier een
heden de steunpunten* van dien sector bezet
ten en er voor 't meerendeelvtot den 24eD
's morgends bleven. Dan trachtten zij de af
wijkende divisies-te vervoegen doch werden
omsingeld en krijgsgevangen gemaakt den
25° te Lésvos.
In de Z. 0. bocht der Blaas (le sector) op
den morgen van den 23", ging de verdedi
gingslijn door Lovers, te Bremagne voor de
Blaas beschut, daar men de stellingen rondom
bet fort van Maizeret bad moeten verlaten.
Van af 11 ure konden de verdedigers, in het
Koorder Sector der Blaas, de vorderingen des
vijands nagaan.
Rond 12 uren worden vijandelijke krachten
die langs den Zuideroever der Maas geslopen
waren voor Brumagne door het vuur dei-
verdedigers tegengehouden. Weldra werd het
Noorder deel van den sector aan een zeer
hevig bombardement op den flank en zelf
langs achter onderworpen, zoodat de troepen
der loopgraven der verdediging zware verlie
zen ondergingen.
De beschietingen, gevoegd bij het stelsel
matig bombardeeren van zware kaliebers
door den vijand op die loopgraven gericht,
eindigde met de bezetting dezer laatste onmo
gelijk te maken.
Bedreigd al achter aangevallen te worden,
zonder verweer tegen de vijandige artillerie,
van alle verbinding met de Gouverneur afge
sneden, besloot generaal Toyserski bevelheb
ber van den sector, tot den aftocht. Om 17 u.
waren al de troepen van dien sector de Maas
langs de bruggen van Velaine en Amée over
getrokken en op weg naar Bioul zooais gene
raal Blichel had voorgeschreven.
Wat de sector Maas (stroomopwaarts)
Samber (2de sector) betreft deze had mei den
strijd niets te maken gehad. De generaal
gouverneur was er zich rond 11 u. 30 komen
vestigen, 't ls daar dat hij den doortocht dei-
troepen van den sectQr Maas (stroomafwaarts
Cognelée bijwoonde en keer op keef den
gedwongen aftocht der talrijke sectors ver
nam.
Hij beval aan den Commandant van den
2de sector den algemeenen aftocht langs Six
Bras en Bioul te volgen.
Die aftocht was traag en lastig, de weg was
versperd met het vervoer dat de infanterie
niet ver genoeg vooruit was.
Bond middernacht, oq zijde en al achter
bedreigd, want de Duitschers waren erin
gelukt den overtocht der Samber te veroveren
en waren te Dinant ten andere over de Maas
geraakt, kon de kolom voor 't grootste deel
ontsnappen.
Aldus geraakten de troepen der 4 D. A. en
der versterkte plaats te Bfariembonrg en Cou
vin, den 24c te Etoignères en Auvillers, den
25'. Den 26® werden zij per 'spoor van Liart
naar Rouen om in den Havre ingescheept te
worden voor Oostende en Zeebrugge.
Den 5® September, kwam de 4® D. A. te
Contich-Edeghem en Oude God aan waar zij
zich herinrichtte.
Eenige dagen nadien, hernam zij hare
plaats nevens de andere legerafdeelingen van
t veldleger om het haar aan de schoone ver
dediging der vesting van Antwerpen deel te
nemen. Luitenant-kolonel X.
Vervolg van Patira en De schat der Abdij
door Raoul De Navery
(158® VERVOLG.)
Patina dompelde intusachen zijne han
den in het water en bevochtigde er de
slapen van Hervé mede, wiens bleeke
.wangen Tanguy met eene mtdtuldring
van angst en teed'erhefd beschouwde.
«ïjet is niets waarschijnlijk ased.de
de eigenaar der boot «de schrik heelt
het kin dl met bewusteloosheid getrof
fen, zijn toestand' bied1 niot hot minste
gevaar aan. Ongelukkiglijk heb iki gee-
ne zouten t>f flaoohp bij mij. De lucht
zal wel voldoende zijn om hem te her
stellen... Vergun mij intusschen u een
aanbod te doen en eene vraag toe te
sturen: «Meendet gij dezen avond Mon
treal weder te bereiken.
«Ja,» zeade de kapitein.
«Is er uwe tegenwoordigheid noodza
kelijk?»
«Neen, tenzij dén toestand van dit kind
«Wee3 dlaarojntreni géruat... ik ben
met mijne ondervragingen ten einde;
luister nu wat-ik u kan aanbieden. Gij
ziet het ik nader den oeVer, gij kunt
piijne woning reedé tuaséhon het gebla
derte ontdekken... Wilt gij van mijne
gastvrijheid gebruik maken, of reist ge
liever met dbae uqpt niy
«MJjnheerap
V het leven Ver<
we diens
tig aan--
uur vaa
oogen nog
Iets en Niets
PARUS, 20 Oogst. In het militair vlieg-
bestuur bevestigt men lijdingen ontvangen te
hebben van den Goliath doch 't is slechts
eene bevestiging van hetgeen wij gisteren
mededeelden, namelijk dat de luchtreizigers
om juiste opgave van de windgesteltenis
gevraagd hadden.
Veronderstellingen
Indien1 de Goliath niet van de goede
baan is afgedwaald en indien hij van af
Casablanca steeds dezelfde snelheid behield,
dan zou men kunnen aannemen, dat het
vliegtuig is neergedaald op een honderdtal
kilometers van Dakar.
In het ministerie van koloniën oordeelt men
dat het onmogelijk is, in die zandwoestijn, le
voet meer dan 25 kim. per dag af te leggen.
Dus zouden zij slechts Woensdag te Dakar
kunnen aangekomen zijn.
Van den anderen kant, had luitenant Bous-
soutrot, de loods van het toestel verklaard
hebben, dat hij liever over den Oceaan te
vliegen had, dan over de onveilige streken
van Blauretanie. Hij zou dus ook kunnen in
zee verdwaald geraakt zijn.
Toen men echter het laatste bericht van
Boussoulrot kreeg, moest deze zich reeds bo
ven Senegal bevinden, dus was hij reeds
voorbij Mauretanie. En indien hij de wind
richting vroeg, dan was het wel, omdat hij
vreesde zich van boven het vasteland te ver
wijderen. Men is nog steeds overtuigd, dat
de Goliath ergens is neergedaald tusschen
St. Louis en Dakar.
PARIJS, 21 Oogst. M. Dich Farraan.
de bouwer van de Goliath verklaarde aan
een medewerker van Le Pet,it Parisien
Wij hebben nog volle hoop, want Boussout-
rot is een man Van beproefde koelbloedigheid
Hij is vertrokken op den dag en het uur door
hen zelf bepaald en heeft niets aan het toeval
gelaten. Het eenige wat hem zou kunnen
hinderen hebben, was een hevig tempeest met
iaagdrijvende wolken, wat hem zou verhin
derd hebbefi zijn weg te verkennen. Doch,
daartegen ook had hij zich voorzien, want
onder zijne reisgezellen bevond zich kapitein
Brizaud, een specialist der nachtelijke vlieg
tochten en bijzonderlijk met het bewaken van
den weg gelast was. Er moet niet gewanhoopt
worden. Verwachten wij er ons liever aan,
morgén te vernemen, dat Boussoutrot en
zijne reisgezellen zich reeds een drietal dagen
te Dakar bevinden....
TE BRUSSEL.
Eene aanhouding
Toen de echtgrnooton B..wonende Henri I
Bergerstraat te Brussel, Woensdag namiddag
na eene afwezigheid van verscheidene dagen
te huis kwamen, sjelden zij vast dat de wo
ning door dieven bezocht geworden was.
Alle plaatsen waren opengebroken, alle
meubelen doorsnuffeld en al wat maar eenige
waarde had was verdwenen.
De policie wei d verwittigd. Bij het onder
zoek kreeg déze weldra zekerheid, dat de slag
gedaan werd door gebaren.
Eene huiszoeking werd gedaan bij zekere
Anna D..>, zelfde straat, en leidde tot de ont
dekking van talrijke kunstvoorwerpen enz.,
gestolen ten nadeele der echtgenooten B...,
Vrouw D..., werd aangehouden.Zij weigerde
hare medeplichtigen bekend te maken en is
in hel gevang van Vorst opgesloten.
SMAKELIJK
Alhoewel de jacht nog niet open is, kan
men reeds te Brussel alle soorten van wild
koopen. De wildstroopers zorgen ervoor...
Doch zulks maakt de rekening niet van het
parket en Woensdag morgend werden talrijke
huiszoekingen gedaan in Brusselsche restau
rants, magazijnen en kramen uit de buurt der
hallen. Eene groote hoeveelheid patrijzen,
ringduiven, hazen en andere fijne beestjes
werden aangeslagen. Men kon er een gan-
schen automobiel mede opvullen.
Het aangeslagene werd naar de kantienen
der zwaar gekwetste soldaten gezonden. Wel
bekome hen die smakelijke brokjes
ant-
eenige
outréal voort
ïÉfuy, «we zijn
öak deze nieu-
nkbaar en gre-
nuneten^ twee
boon opent fijne
«Goed!, ik dank u, mijnbeer,
woordde de schipper, binnen
minuten zijn wij aan dien oever.»
De schemering viel terwijl de passa
giers dén oever naderden, verdween den
anderen oever in het halfdonker. Recht
voor zich zagen zij het sombere woud
dat aanhoudend grooter scheen te wor
den want de blauwe horizont smolt met
de kruinen der boomen samen.
Ht vaartuig naderde ongevoelig den
oever, als de red'der door de voorzienig
heid gezonden^ er zich dioht genoeg bij
zag sprong hij op den berg, haalde den
boot met net touw aan wal en legde ze
om een stevigen eik vast. Tanguy was
de eerste, die met Hervé op dep arm
aan wal stapte; spoedigd werd hij door
de overige passagiers gevolgd.
Op het oogenblik abt de schipbreu
kelingen ondter 't donkergewelf van de
woudreuzen doordrongen, werden ze ver
welkomd door twee verschillende ge
luiden: een vroolijk geblaf en een keel
geluid, waarin zioh1 een gevoel van ge
negenheid trachtte te vertolken. Een
forechgebouwde hond kwam maar zijn
meester toegeloopen en hief zijn schoo*-
nen verstandigen kop naar hem op, ter
wijl een bruine beer van een reusachti
ge gestalte, onder het uitstooten van
een dof gebrom, langzaam naderde en
zijn geklauwde pooten op de schouders
van den schipper neerliet.
«'t Is wel PI eb us,» zelde déze, «poo
ten thuis, MingoIk weet het» wel, gij
zijt béide goede en trouwe beesten Nu
op zijen toont uwe eerbied aan mijne
gasten 1»
De bond hief zijn fijnen kop op, be-
Een wraakroepende diefstal
Woensdag namiddag was een blinde oor-
logsinvalied, BI.,, genaamd, bij kennissen
gegaan, in de Ladderstraat te Brussel. Daar
het zoo warm was, had hij zijne vest uitge
daan.
Terwijl de soldaat eenige oogenblikken
alleen in de plaats was, drong iemarrd binnen
en stool eene brieventesch 150 fr. inhouden
de uit den binnenzak der vest.
De ellendige dief kon ongemerkt ontsnap
pen. Zware vermoedens wegen echter op
zekeren Jean P..., een deserteur, die inde
buurt is gezien geweest. De schurk wordt
naarstig opgezocht.
Sinds den terugkeer van Edward Assche-
beek, gedemobiliseerd soldaat, landbouwer
te Ste-Kathelijne-Waver, leefde hij in slechte
verstandhouding met zijne vrou-w, geboren
Van Santen. Woensdag morgend kwam de
vrouw uit de woning geloopen, roepende dat
een vreeselijk ongeluk gebeurd was.
Blen ging in huis zien en vond den man
dood ten gronde liggen, het hoofd door twee
kogels doorboord.
De vrouw beweert, dat tijdens een nieuwen
twist, haar echtgenoot haar met een revolver
bedreigd had. Zij sloeg hem op den arm
waardoor het wapen ten gronde viel.
Asschebeek wilde den revolver oprapen en
toen de vrouw ook trachtte hem te grijpen,
gingen twee schoten af, welke de man in het
hoofd troffen.
Het parket van Mechelen is ter plaats
geweest. De vrouw is aangehouden.
snuffelde de gasten en schoof met zijn
snuit langs dé beenen van den jonkman
terwijl Mingo de beer langzaam aan de
zijde van Tanguy voort-stapte.
Noch de hond noch de beer overschre
den den diempel van hun meester; zon
der twijfel was hunne bediening van
wachters nog niet ten einde, want zij
plaatsten zich rustig ter wederzijde van
de deur als schildwachten, belast om,
in geval van nood het alarmteeken te
Twee bedienden kwamen 'den Canadees
te ge moet, terwijl een man van een rij
zige ge-stalte, die die nationale dracht
dér Indianen droeg, den meester van 't
huis met eene waardigheid, gemengd
met teed'erhéid naderde.
«Mijn broeder heeft een gelukkigen
tocht gedaan zeide hij, «mijn broe
der brengt vreemdelingen mede
«Ja, Zwarte Bison,» antwoordde de
Canadees.
Hierop keerde hij zich tot Tanguy en
wees Jiem aen indiaan aan.
«Geef hem zonder vrees uw kind over
zeide hij, «mijn broeder de Zwarte Bi
son bedt kennissen in de geneeskunde
die menigen geleerdé zouden verbazen»
Zwarte Bieon nam Hervé met onzich-
tdgheid' aan, beschouwde hem met eene
soort van, onrust en wendde zich toen
tot den Canadees alsof hij zijne beve
len afwachtte.
«Dat de Zwarte jBison mijne \Voor-
d'pn aanhoore en ze in zijn hart griffe.,
de schrik heeft dit kind het gevoel van
hef leven doen verliezen... maak dat
het spoedig- weder in de armen van zij
den vader glimlach©.»
Wij hebben gisteren reeds beknopt verslag
gedaan, over de ontvangst van het stakings-
comiteit door M. Delacroix en over de ver
klaringen in den Senaat gedaan door dehh.
ministers Renkin, Van der Velde en Delacroix.
Daar de kwestie nog al eenig belang heeft,
komen wij er nogmaals op terug.
I Zooals wij reeds gisteren meldden, had M
Delacroix de afgevaardigden van het sta
kingskomiteit, die door eene nota hadden
bekend gemaakt dat zij om 1 ure om een be
slissend aatwoord zouden gekomen zijn, op
dat uur ontvangen. M. Delacroix zegde hen
dat het niet onder dwang van een ultimatum
was, dat er kon beraadslaagd worden en na
een onderhoud van 20. minuten, verliet de af
gevaardiging het ministerie van spoorwegen
BI. Delacroix noodigde hen uit, de zittim
vèn den Senaat bij te wonen, alwaar eene
ondervraging over de stakingskwestie van
het staatspersoneel zou plaats hebben, en
waar het gouvernement eene offïcieele ver-'
klaring zou doen.
In den Senaat was het M. Carpentier, die
het gouvernement ondervroeg over de onrust
welke in het land heerschte ten gevolge der
stakingsbedreigingen en derhalve verzocht
dat het gouvernement klaar en duidelijk zijne
zienswijze zou te kennen geven.
M. Renkin, minister van spoorwegen, ver
klaart gelukkig te zija de gelegenheid te heb
ben eene verklaring desaangaande te kunnen
doen. Na gewezen te hebben op den ellendi-
gen toestand waarin de Duitschers 't belgisch
spoorwegnet gelaten hebben, en den korten
tijd waarin men, na den wapenstilstand, erin
gelukt is het spoorwegverkeer pp zeer bevre
digende wijze herin te richten, brengt de
minister hulde aan de bewonderensweérdige
vaderlandsliefde van het spoorwegpersoneel
tijdens de bezetting. (Toej.)
Het was geen gemakkelijk werk het spoor
wegverkeer na enkele maanden in den tegen-
woordigen staat terug te brengen en het ver
keer le verzekeren op eene wijze die buiten
gewoon mag genoemd worden. En die schit
terende uitslag is ook grootendeels het werk
van het personeel. (Toej.)
En dit zelfde personeel zal begrijpen dat
het eene groote fout zou zijn thans eene vol
strekt onwettige staking te doen uitbreken.
Wat er voor het personeel gedaan werd.
Mijn oordeel was, dat de. achterstallige
sommen aan het personeel moesten betaald
worden. De minister van financen keurde
zulks goed. Daarna besloot ik een duurte-
toeslag van 3,50 fr. daags toe te kennen,
daarbij 1 fr. voor de vrouw en 0,50 fr. per
kind. Dien maatregel werd zeer goed door
het personeel onthaald. Ik betaalde ook het
achterstel voor levensduurte, bepaalde den
duur van den arbeidsdag op 8 uren en stelde
gemengde kommissiën in, samengesteld uit
afgevaardigden der werklieden en der admi
nistratie, om de oplossing der andere kwes-
tiën voor te bereiden. Wat kon ik meer doen.
De nationale heropbouw moet op volgende
manier geschieden orde in de beraadslaging
en in de werking, billijkheid in de beslissin
gen, eendracht in het werk.
Het is onmogelijk alle kwestiën op éénen
dag en op een bepaald uur op te lossen.
Ik heb krachtdadig gewerkt, om aan mijn
personeel, aan redelijke prijzen deprodukten
te bezorgen welke zij meest noodig hadden.
Ik heb hen kleederen en schoeisels bezorgd,
aan prijzen ver onder de marktmansschoe
nen aan 29 en 32 frank, vrouwenschoenen
aan 22 frank, kinderschoenen aan 13,50 fr.
En men beticht mij, dat ik 16 frank op een
De Indiaan» boog mef eene kalme ma
jesteit, terwijl de bedienden de vleu
geldeur der groot© zaal openden.
Zwarte Bison ontdeed Hervé het eerst
van zijne kleederen, verwarmde zijne
ijskoude ledematen met Langzame wrij
vingen, wikkelde hem in eene warme
voseenpels, nam uit een kastje eenige
grillig gevormde fleschjes en goot er
eenige droppelen van dén inhoud op dé
lippen van het kind'. Halgan en Tan
guy die- zich over Hervé bukten zagen
dat zijne wenkbrauwen bewogen, eene
lichte ademhaling deed zijn mond open
gaan, hij sloeg verwonderde blikken om
zich heen, herkend'© Halgan vervolgens
zijn vader, sloeg zijne armen ronctom
dén hals van dén jonkman, en toen hij
sindelijk het zonderling gelaat van den
Indiaan bespeurde, kon hij een kreet
die verwond'ering en schrik beiden ver
ried niet onder drukken.
«Het winterkoninkje Heeft schrik van
dén Zwarten Bison,» zeide de Indiaan
met een zangerige stem, «maar hij .zal
spoedig weten dlat d'e Roodhuiden dé
vrienden zijn dér Bleekgeaichtem.»
Op dit oogenblik kondigde het getin
gel eener schel het begin van het avond
maal aan; toen daarop d'e zaaldeur zon
der gedlruisch' openging, verscheen er
een bekoorlijk' en vreemd wezen op den
drempel.
Zij scheen dértien jaar oud1 te zijn;
hare gestalte die was groot en ^lank;
en hare kjeedij paste volmaakt bij hare
wonderlijke en tevens vreemde schoon
heid.
3F exyolgt,
paar schoenen zou gewonnen hebben IJt
teeken krachtig verzet aan tegen die laster
lijke beschuldiging.
De minister vergelijkt de huidige loon-
roosters met deze van 1914 en bewijst, dat
het loon van 8 fr. daags en zelfs meer betaald
wordt aan het personeel.
Een spoorwegbediende die 150 frank per
maand won in 1914, wint thans 344 frank,
en trekt meer dan 9000 frank achterstel
anderen die in 1914 123 fr. wonnen, trekken
nu 318 fr. en 8.329 fr. achterstel.
Van waar komt dan het geschil
De gemengde kommissie had in het begin
der maand Juli een ontwerp van barerua
ingediend-. Eene afgevaardiging van het
staatspersoneel wilde van het gouvernement
de onmiddelijke toepassing van dat barema
eischen.
Het gouvernement bestudeerd dat barema,
dat nadien aan de goedkeuring der Kamers
moet onderworpen worden. Zij alleen hebben
er over te beslissen. Het is onverstaanbaar
hoe in zulke voorwaarden een deel van bet
personeel zich mistevreden toont en van
staking spreekt.
Indien er op dit oogenblik eene staking
uilbrak onder het Staatspersoneel, zou de»
afgekeurd worden door de openbare dunk-
wijze, die niet zou dulden, dat de ag^ntef
der spoorwegen geheel het economisch leyfl'
van den Staat ontredderen. (Zeer wel op all
banken).
Indien de ambtenaren recht hadden tof'
staken, dan zouden er nog 100 redenen zij»,
om de staking thans te vermijden. Het st|l
leggen van het vervoer, zou het bestaan vklï
alle arbeiders van het land verontrusten ep
de herleving van het land verlammen. Daaf-
over is heel het land het eens. (Zeer wel).
Men heeft beweerd, dat ik mij verdook!
In den nacht van Zaterdag tot Zondag
ontving ik telegrammen, welke mij eene bil*'
eenkomst aanduidden. Het waren schier W-
velen. Ik verlang behandeld te worden dtftt
den eerbied waarop een minister recht heeft
en ik wil den dag en het uur aanduiden,
waarop ik verhoor verlang te geven. Ik heb
niette gehoorzamen aan eischen van liedttjL
die bevelen willen geven aan het gouverne
ment.
En gij hebt
M. VAN DER VELDE,
groot gelijk.
BI. RENKIN. Ik weiger te gehoorzamen
aan bedreigingen en de macht welke het veri
trouwen des konings en van het Parlement-
mij in handen gaf, laten besmeuren.
Ik herhaal het dat ik niets vhn die stakings
bedreigingen begrijp. Er is geen geschii,
doch eene bestuurlijke studie welke thans
nog voortduurt. Geen enkel gouvernement
ter wereld, zou aan zulke eischen gehoorza
men. Wij zouden dan beter het bewind en...
de verantwoordelijkheid in handen dier hee-
ren geven. Er zou enkel een geschil zijn,
indien het gouvernement Neen geant
woord had. Het vraagstuk moet met de Ka
mers en zoo spoedig mogelijk opgelost wor
den. Belgie is niet rijk genoeg om zich eene
vervoerstaking toe te laten.
Men heeft gepoogd aan een geschil tus
schen den eersten minister en mij te doen
gelooven. Dat is valsch, Wij zijn volkomen
"t akkoord om te verklaren, dat de eischen
van het personeel niet overeenkomen met
hunne onmiddelijke behoeften, dat het uit
stel door het gouvernement gevraagd niets
buitengewoons heeft en dat thans de werksta
king uitroepen, eene misdaad en eene fout
zou zijn.
De syndikaten hebben ons een bepaalden
g en uur willen stellen. Het gouvernement
kon geene andere stelling nemen, dan deze
welke zij aangenomen heeft. (Zeer welop
alle banken.)
Twee socialistische stemmpn
M. COPPIETERS verklaart zich 't akkoord
met den minister van spoorwegen. De staking
ware eene ramp welke overgroote gevolgen
zou hebben. Hij hoopt dat de staatswerklie
den redelijk genoeg zullen zijn om te verstaan
dat zij de heropbeuring van het land niet
mogen beletten.
M. LEKEU. M. Renkin spreekt zooals
voor den oorlog.
M. VAN DER VELDÉ. In 't geheel
niet. Ik vraag het woord.
M. LEKEU. De stelling van M. Dela
croix komt niet overeen met die van M.
Renkin.
M. Van der Velde verklaart dat het gou
vernement niet kan toegeven.
1. VAN DER VELDE neemt vervolgens
het woord, te raidden der grootste aandacht.
Het uur is gewichtig en al de leden van het
gouvernement moeien hun deel nemen van
de verantwoordelijkheid.
Ik behoor tot diegenen die aan de staats
werklieden het recht tot staken toekennen,
doch. ik aarzel niet te verklaren, dat op hot
huidige uur, zij dat recht erg zouden mis
bruiken (zeer wel
Het gouvernement heeft duidelijk gezegd
wat het zinnens is. Het heeft aan het 'staats
personeel gezegd Wij zijn 't akkoord met
u, om uw arbeidsdag op 8 uren te bepalen,
uwe loonbaremas zullen herzien zijn tegeni
einde September en met 1 October zullen rij
in voege treden. In afwachting zullen wij ht
