EEN MILDDADIGE
JEAN CANADA
Belgie en Holland
ra.
De regie der Spoorwegen
Een voedtagscamMt voor 't gerecht
XXV
jaargang
NUMMER
Zaterdag 23
Aususti
19(9
Bureeleu: Kerkstraat, 9 en 22, Aalst.
ïelephoon 114 IO Gr 3E5 La Jik. X> 5 CENTIEMEN
Drukker-UitgeverJ. Vak Nuffel-De Oendt.
Voor do publiciteit bulten het Arrondissement Aalst, zich te werden tot het Agentschap Havas, 8, Martelaarplein, (e Brussel8, Piace de la Bourse* Parijs en 105, Cheapside, Londen,
Men mag met recht en reden van Carnegie
gewagen, niet omdat hij rijk was maar ornaat
bij zijnen overvloedigen rijkdom wel gebruikte
tot lotsverbetering en tot welzijn van den
evenmensch. Zulke mannen mogen geroemd
worden om de goede werken die zij pleegden,
die roem verwerft hen faam c-n naam, 'l is
waar, doch het goed wordt gesticht en dit
laaistc heeft altijd weldoenden uitslag en
blijft duren.
Iemand die zonder woekeren, overvragen
of ontvreemden zijn fortuin samengaart en
dit alleenlijk met werken en zorgen ie wege
brengt, en nadien de gierigaard niet uithangt,
maar milddadig is, verdient gekend, geloofd,
gedankt en geeërd teworden. Zulk één mag
tot voorbeeld van arm en rijk, van werker,
burger en edelman doorgaan. Voorzeker als
men veel bezit kan men veel wegschenken
doch 't is niet bij alle veelbezitlers het geval.
De praktijk hiervan blijft meestendeels
achter.
Hoe rijker hoe gieriger, luidt er een volks
woord Zoo handeld de wereldrijke Carnegie
niet. Vroeger reeds beschreef hij in zijn boe
ken het Evangelie van den r\jkdom; de
A.B.C. van tgeld het Keizerrijk
der handelszaken zijn manier van doen,
van schenken, van geven en stichten. Hij
wilde aan anderen Insgelijks de milddadigheid
leeren.
In 't voorbijgaan wijzen we hier op zijnen
nederigen oorsprong uit Schotland herkom
stig in 1837 geboren,'kwam hij rond 1818
met zijne ouders naar Pittsburg in Noord
Amerika, in de Pensylvanië provincie, alwaar
hij opvolgentlijk toerkgastje in eene fabriek,
telegraphist aan 't station en ijzerenwegbe-
diende werd. Slechts achttien jaar oud ziinde,
deed hij snelle vorderingen en werd hij
bestuurder bij dePensylvaansche spoorwegen.
Door veel geluk en opheffende voorspoed
ondersteund, kon hij een nooit gekend en
geteld fortuin verzamelen. Zijn zwoegen en
zweeten was er toch de eerste en beste goede
schuld van. En dit kolossaal fortuin bestemde
hij meest van al aan menschlievende en vre
destichtende werken.
Niet een sociaal vraagstuk iiet zijne edel
moedigheid onbeantwoord, niet een anders
Ongeluk in zake van te kort aan fortuin, niet
eene belangrijke te steunen uilvinding ot Car
negie's edelmoedigheid ondersteunde deze en
Jijne milddadigheid putte in zijne welvoor
ziene en gevulde geld kofiers.
Carnegie had het lijden ondervonden en
daardoor was hij natuurlijk medelijdend ge
worden.
In zijne jeugd wilde hij zich graag de we
tenschappen toeeigenen doch vond geen boe
ken daarom zal hij later boekerijen op boe
kerijen stichten en voor millioenen franken
boeken aan bibliotheken bezorgen.
De werkman mag toch een treffelijk ver
maak scheppen.Carnegie zorgde voor «Halls»
of ruime concert- en vermaakzalen waar eene
deftige uitspanning de werkers deugd deed
en doet.
De kunstsmaak en de trot naar 't schoone
mochten opgewekt worden Carnegie weet
er weg mee en sticht muscas van schilderijen.
De heldendaden moeten beloond worden
Carnegie vraagt het hem geen tweemaal af
om een hpldenfonds tot stand te brengen.
In Amerika en in Europa geniet men zijne
edelmoedige stichtingen.
De vrede moest behouden worden Carne
gie zal het beproeven door geld en nog geld
te storten. Doch het geld is le nerf de la
gicerre,leert het fransch spreekwoord. Toch
Vervolg van Patira en De schat der Abdij
DOOR r» VOUL Db NaVBRY
(Ij 9* vervolg.)
Dit eostuum. bestond uit een tuniek
van wit linnen met borduursel gegar
neerd en door een gordel van zeldzame
schelpen opgehouden. Op hare borst
daalde oen raleketen van veelkleurige
paarlen neer; een schoeisel met de pin
nen van stekelvarkens en glaswerk ver
sierd, omsloot hare kleine voeten; hare
handen waren als die van een Európe-
aansch meisje klein en fijn. De huids
kleur van dit kind geleek op cWkleur
van den amber; en 't was een zeldzaam
heid en bevalligheid te meer, dat haai'
lang en golvend haar blank was als het
schuim dier watervallen en de. sneeuw
'der ijsvelden.
Een gouden lint die weerhield dezen
hoofddos, die als een vloeibaren slui
er om hals en schouders golfde.
r «Vader, vader, vroeg zij, terwijl ze
de hand van den huisheer aan hare lip
pen bracht, a er is u immers geen onge
luk1 overkomen P»
«De hemel zij dank, neenen zij die
ondér mijn diak zijn bevinden zich he
den in v< 1
Hervé die uit de armen van den In
diaan in die van Patira. was overgegaan
beschouwd'e het meisje met bet zilve
ren baar met een zoeten glimlach. In
een ommozfrfv was déze bi] Hervé; de
ze twee on.-. Idïge en zuivere harten
begrepen en lx uiindeu elkander bij den
eersten oogopslag; Hervé gaf de hand
aan het meisje en het was aldus hand
om de oorlog te dempen en af te 6chaffen
geeft hij vijftig millioen franken
Het vredespaleis den 28 Oogst 1913 binnen
den Haag ingehuldigd, werd door zijn toe
doen opgericht
liet Algemeen Secretariaat der Conferentie
deelt verders volgende nota medeHet
nieuws in zekere bladen verschenen, volgens
hetwelk de werkzaamheden der Commissie
voor herziening der verdiagen van 1839, in
Vergeten we hier ook niet te melden <MKeene, MbiJ8 toekomst monden eindigen is
1,150,000 fr. die Carnegie als gift voor ^j -an allen grond ontbloot.
helden n aan België schonk. j
Zonder verder uitleg van ai suju geven en i EENE IVIIJNRA JVI P
schenken te vermelden, laat ons deze oDsom-1 Twee dooden
ing eindigen met aan te stippen dat zijne erg ongeluk, dat jammerlijk het leven
;iffen op 1 Juli 1918, tot eénIkoslie aan twee mijnwerkers, bad verleden
milliard 800 millioen stegen.
Is dat geen milddadige vraagt Maac.
Er hangt iets in de lucht. Zoo we 't pers
agentschap Havas moeten gelooven, en wc
weten dat het steeds de feiten voor de anne-
xionisten in-het beste Ücht tracht te stellen,
zou de heer de Ma rees van Swinderen te
Parijs namens de Hollandsche regeering
verklaard hebben dat ze zich tegen eender
welke economische of territoriale toegeving
verzet.
Dit komt ons des te vreemder voor na al
de verklaring nopens toegevingen die Neder
land vroeger op economisch terrein wel
genegen zou geweest zijn te verleenen,
De Temps stelt het gebeurde in een heel
ander daglicht en zegt dat gedurende de
zitting der Commissie voor de herziening
der verdragen van 1839 de Hollandsche afge
vaardigde M. Van Swinderen waarvan de
toon zeer verschilde van de toegevenden toon
der Belgische afgevaardigden in princiep
aannam over de verbetering te praten van
zekere waterwegen. Hij neemt de Belgische
oplossing voor het kanaal Gent Terneuzen.,en
voor de Schelde niet aan.
De Hollandsche afgevaardigde verklaarde
duidelijk dat hij het vraagstuk van Belgie's
veiligheid niet wou onderzoeken.
In die voorwaarden komt het voor dat het
Belgisch en Hollandsch standpunt aldus
de Temps niet zouden overeen te bren
gen zijn, en de commissie zal in haar naaste
zitting oplossingen onderzoeken om ze aan de
twee partijen voor te leggen.
De Belgische afgevaardiging zou de onder
handelingen afbreken
La Nation Beige verneemt anderzijds uit
Parijs
Een diplomaat der Entente, goed op de
hoogte van hetgeen er in de Vredesconferen-
cie omgaat verklaarde
De Belgisch-Hollandsche onderhandelingen
zijn tot een doodpunt gekomen. De Hollan
ders hebben zich in beginsel bereid verklaard
rechlstreeksch met Belgie iu onderhandelin
gen te treden voor de verbetering van het
handelsregiem te water en voor het graven
van nieuwe waterwegen. Zij hebben echter
de Belgische voorstellen betrekkelijk de ver
zekering der Belgische verdedigingsmiddelen
van de hand gewezen. Tegenover de halssta-
rige weigering van Holland, vraagt de Com
missie zich af, of het nog gevoeglijk is, de
onderhandelingen voort te zetten. Ik zou
geenszins verwonderd zijn, indien de Belgi
sche afgevaardiging de onderhandelingen af
brak en er van door trok, de deuren toe
slaande. De Belgen zouden een beroep doen
op de openbare denkwijze van Belgie en zijne
verbondenen. De houding van het Hollandsch
gouvernement wordt ten andere in de diplo
matische kringen volmondig afgekeurd.
in hand' dat zij de eetzaal binnengin
gen.
Mijne heeren,» zeide 'de Canadeee tot
zijne gasten, «gij zijt hier te huis.»
Eene minuut later zaten Halgan Pa
tira en Tanguy aan eene tafel, die on
dier do last der voedzaamste en lekker
ste spijzen boog, en de kleine zilverha-
rigo Indische, na, gezorgd! te hebben,
dat Hervé eene goede plaats bekwam,
kuste hem op het voorhoofd en zeide
met een welluidend stemmetje:
«Het Winterkoninkje en Nonpareille
zullen elkander liefhebben, alsof zij in
de zelfde wieg zijn groot geworden.»
Het grootb blokhuis.
Do woning waarin Tanguy 'de gast
vrijheid genoot, geleek zoowel op de ge-
woone hut van een Indiaan, wegens de
primitieve bouwstukken waaruit zj op
getrokken was, als op een militair fort
wegens zekere werken, die een oplet
tend beschouwer terstond in het oog
moeeten vallen.
Het palissaden-hek 'dat het ruime en
breedé plein, waarop het gebouw zich
verhief omringde, Was uit boomstam
men, dik genoeg om geen kogel door
te laten, samengesteld. Zware dwars
balken verbonden de gepunte pelen en
stevige ijzeren staven ctte versterkten
de poorten- Het huis was insgelijks uit
ongeschorste boomstammen opgetrok
ken; de vensters waren breed1 genoeg
om een overvloedig licht naar binnen
te doen dbor dringen, maar tevens van
stevige beuken yoonien. Hooger liep
nacht plaats in den put St. Julien, der mijnen
van Strepi j-BracquegniesDe electrieke drijf
kracht niet meer werkende, was de verluch
ting stilgevallen en de gassen drongen in
eene gaanderij. De ^verkneden vluchtten in
eene andere gaanderij^ <ioch toen de naam-
afroeping deed stelde men vast dat twee mijn
werkers ontbraken.
Dadelijk werden de reddingswerken aange
vangen, doch 't duurde een heelen tijd voor
aleer men de twee mijnwerkers vond. Beiden
waren reeds bezweken. De ongelukkigen geen
uitweg meer ziende, hadden zich aan de
schoorbalken vastgeklampt en deze neerge-
rukt. Beiden lagen gedeeltelijk onder de
neergestorte aarde begraven.
De slachtoffers, de ^enaamden Jules Han-
necart, 25 jaar oud en Etienne Coppée, 26
jaar oud, beiden ongehuwd, woonden te
Strépy.
Hel werk is thans geslaakt m den put waar
het ongeluk voorviel. De werklieden klagen
dat de verlichting van zekere gaanderijen te
wenschen laat en dat men hen eenigen tijd
geleden eene Ioonsverhooging beloofd heeft,
welke zij tot hiertoe niet bekwamen.
INBREKER GEDOOD
Verleden nacht rond 2 ure, hoorde eene
nachtpatroelje verscheidene vuurschoten aan
de Rue Pierreuse te Luik. De agenten liepen
in de richting van waar de schoten kwamen
en vonden aan den hoek der S,B Walburgis-
plaats een man ten gronde liggen. Deze was
erg aan de rechterzijde gekwetst.
De man werd naar liet gasthuis overge
bracht, alwaar hij bezweek, zonder het be
wustzijn teruggekregen te hebben.
Een onderzoek we»d geopend en daaruit
bleek, dal men hier met een dief tc doen had.
Het onderzoek bracht het volgende aan het
licht.
Siuds eenigen tijd weiden talrijke dieften
gepleegd in de afhankelijkheden van het En-
tfelsch gasthuis. De waiter Louis Nyekers,
deed daarom zijne ronde gewapend met een
geweer. Verleden nacht bemerkte hij eenen
karei, die door den hof sloop. Hij riep hem
toe ttf blijven staan, doch de inbreker loste
een revolverschot, dat door den nachtwaker
met een geweerschot beantwoord werd.
De inbreker vluchtte.
Er werd vastgesteld dat de kerel in de ho
vingen gedrongen was, door een deel der
haag af ie snijden. Het was eenige meters
verder dat hij door de agenten gevonde.i
werd.
In zijn bezit vond men eene kaars, een
revolver nog met vier kogels geladen, eene
elektrieke lamp, valsche sleutels, tangen en
ander inbrekersgereedschap. Aan een der
handen droeg hij een handschoen; de andere
stak in zijnen zak. Het was dus een dief van
beroep.
Donderdag morgend kon de identiteit van
den inbreker vastgesteld worden. Het was
een genaamde Oscar Grandmaiaon, 24 jaar
spekslagersgast, wonende te Luik.
Het lijk is naar het doodenhuis overge
bracht, om er geschouwd te worden.
eene gansche rij openingen, die onge
twijfeld het daglicht tot weinig gebe
zigde vertrekken toeliet en in alle ge
val van nood een uitmuntend punt van
zelfverdediging vormden. Wat het ge
bouw te dreigend! aan zicb kon hebben,
d!at werd eemgrins door bet broede dak
vergoed, lange waar de sneeuw des win
ters gemakkelijk schuiven kon. Een
stoep van vijf treden verleende toegang
tot net buis; eene ontzaglijke vestibu
le voerde in verschillende vertrekken,
ruim genoeg om eene talrijke gastvrij
heid mogelijk te maken. In deze ves
tibule en op de plaats waren de gewo e
posten von Mingo en Phebus: deze vlug
'schalkscb, geane grommig, en slaperig
tenzij de vrees liem zijne onweerstaan
bare kracht en schrik in boezemd ge
brom deden terugrinden.
Tanguy, kapitein Halgaai en de jonk
man waren dus in eene zeer ruime eet
zaal vereenigd en zaten aan eene rijk
voorzien disöh nedler. Het vaatwerk
vertoonde niet meer weelde dan de een
voudige doch voedzame spijzen en het
gezonae frissch© bier.
Het meisje met dé blonde haren had
zich met een soort van liefdevol despo
tisme van Hervé meester gemaakt. Ter
wijl men zijne blauwe kleederen droog
de, had zij hem in oen schilderachtige
zwarte vossenpels gestokenzoo dat het
kind wel iets op die glimlachende Sfe.
jans geleek, welke, met een huid be
kleed en fladderend krulhaar op de pla
ten der H. Familie voorkomen. Het
eigenaardig kostuum van zijne gezeP
lin, de teederheid die ljaar gelaat weer
spiegelde, de glans van hare halssnoer
haar bevallige glimlach, de verschillen-
WILLEM II IN HOLLAND
Man zou hem schadeloos stellen
In de laatste vergadering van het Pruisi
sche ministerie hec' de minister van finan
ciën Dr Südekum een voorstel ingediend,
strekkende om aan den ex-koning van Prui
sen de vergoeding voor de, na vrijwilligen
troonafstand verloren inkomsten der civiele
lijst een kapitaal van 470 millioen mark uit
te keeren.
Alle ministers ginpen met het voorstel ac-
coord. Slechts door de oppositie van minister
Braun (landbouw) werd het onmogelijk ge
maakt een definitieve beslissing te nemen.
Een kostelijke vogel
Zooals men weet wordt Willem II te Ame-
rongen goed bewaakt*
De bewaking van den ex-keizer bestaat uit
16 rijksveldwachters, 2 marechaussees en
een rechercheur.
Elke rijksveldwachter krijgt per dag 4
gulden toelage, wal in het geheel een bedrag
maakt van 64- gulden per dag daarbij komt
nog 8 gulden per dag als toelage voor den
rechercheur en ongeveer 3 gulden menage-
geld voor de marechaussee, alzoo ongeveer
75 galden per dag.
Daar dit reeds van half November van het
vorig jaar duurt, heeft dit aan Hollend reeds
20,000 duizend gulden gekost.
Gevolgen van eene
A cti vistis che be tooging
Verdiende straf
Tijdens de Duilsche bezetting had tc Turn
hout eene groep meeloopers van den beruch-
ten Raad van Vlaanderen eene betooging op
touw gezel, om de zelfstandigheid van Vlaan
deren uit te roepen.
De verontwaardigde Turnhoutsche bevol
king liet zich dat niet welgevallen, en de zelf
standigmakers moesten zich door de Duit-
schers met geweren gewapend, doen be
schermen.
Dat leidde tot woelen en vechten en een der
tegenmanifesteerders. M. Hormans kreeg
eenen kolfslag op het hoofd en "moest bewus
teloos worden weggedragen.
Een jongeling, die later student aan de
Duitsche hoogeschool van Gent werd, zekere
B., was door de aanwezigen beschuldigd,
den Duitscher den geslagene aangewezen te
hebben.
Toen het gerecht terugkeerde, kwam de
zaak voor de correctioneele rechtbank van
Turnhout, die nu dezer dagen B. tot 3 maan
den gevangenis, 50 fr. vergoeding en 26 fr.
boete veroordeelde.
EEN VALSCHE EDELMAN
M. R..., wonende Marckelbachstraat te
Brussel, had kennis gemaakt met een kerel,
die zich deed doorgaan voor baron Georges
d'Ononosse, wonende te New York. De baron
drong tijdens eene afwezigheid van M. R...
in dezes appartement en stool er eene som
van 4,500 frank. De policie deed een onder
zoek, doch de kerel werd niet teruggevonden.
Eenigen tijd later had de baron zijnen titel
verwisseld tegen dien van vicomte de la Bra-
cherie. In een koffiehuis te Brussel knoopte
hij kennis aan met een beenhouwer uit dc
voorsteden, M. L... en werd weldra zulken
goeden vriend van den huize, dat hij de hand
der dochter vroeg. Deze werd hem toegestaan.
Een paar dagen later waren de centen van
den »vicomte» open M. L... leende aan
zijn toekomstigen schoonzoon eene som van
800 frank. Deze ging uit en keerde niet meer
terug.
De middenafdeeling der Kamer, gelast met
het onderzoek van het wetsontwerp betrek
kelijk de regie der spoorwegen, vergaderde
Donderdag onder voorzitterschap van M. Me-
chelvnck, ondervoorzitter der kamer.
De Commissie zetelde den gekeelen dag.
Het princiep der regie werdaangenomen met
4 stemmen tegen 1 (M. Liebaert) en 1 ont
houding.
De Commissie besprak Je artikelen betrek
hebbende op het aktief en passief der regie,
alsook de artikelen bestrekkelijk de samen
stelling der beheerraden. M. de Wouters
d'Oplinter, verslaggever zal zijn verslag tegen
de heropening der kamer indienen.
Het tooneel is tc Mechelen.
Men weel hoe bewonderenswaardig de
bevolking werd bevoorraad en gerantsoeneerd
door de Kartoffelcentrale.
Bij den terugkeer der regeering werd heel
die Centrale in de doos gestopt, met uilzon
dering van de twee gebroers Van K..., die
naar Holland konden vluchten.
De aangehoudenen verschenen Maandag
voor de 8e maal voor de raadskamer.
Hunne verdedigers hadden liet noodig ge
oordeeld. zich M. Destrée toe te voegen, die
de gegrondheid van de preventieve gevange
nis betwistte.
't Heeft niet geholpen de Kamer bracht
een vonnis uit. dat hun aanhoudingsmandaat
bekrachtigde»
de kleur van hare overvloedige lokken
dit alles verplaatste Hervé in een ande
re wereld. Hij wierp van tijd tot tijd
een. blik op Patira en scheen hem, de op
lossing van het vraagstuk te vragen,
maar de jonkman was blijkbaar in die
pe gedachten verzonken, die misschien
naar oorsprong in de zelfde bron put
ten, welke dé verwondering van Hervé
gaande mankt.
Er heerschte bij Eet begin van dén
maaltijd eene groote stilte. Langzamer
hand wist de huisheer het gesprek le
vendiger te maken- Hij beswireef zijne
fasten de schoonheden der maagdelii-
o natuur, in wier midden hij leefde
sprak hij hen van de Indianen - stam
men, die hij zeer goed scheen, te ken
nen en zoo dikwijls hij hunnen moed
of hunne deugden prees, keerden zijne
oogen zich naar den kant van dén zwar
ten Bison of het zilverbarige kind.
De Indiaan was den heer des huizen
in dé eetzaal gevolgd dbch nam geen
deel aan den maaltijd; hij het zich al
leen een beker bier welgevallen, dat hij
op de gewondheid van. de vreemdelingen
scheen te ledigen.
Wat het meisje betreft, door den Ca^
nadoee «Nonpareille» genoemd, behal
ve dat haai- kostuum ae herinneringen
van en die liefde tot haar afstamming
verried, hard zij de gewoonten der Eu
ropeanen aangenomen, onder wier be>-
scherming zij was opgevoed.
Toen de maaltijd geindigd was gin
gen de sasten» in een ander gedeelte van
de zaal dat cr als eene kamer op zich
zelve uitzog, daar het een geheel eigen
aardig ameublement .vertoonde.
Vervolgt,
Donderdag avond ontmoette M. L... den
bedrieger aan de Louizapoort. Hem vastgrij
pen en aan de policie overleveren was het
werk van een oogenblik. Op het politiebureel
werd de kerel afgetast. Men vond in zijn be
zit papieren op naam van Gaston d'Ononosse.
van New York. Het is echter een bouwkun
dige van Elsene, Georges Tgenaamd. De
kerel heeft bekentenissen gedaan ea is opge
sloten
Dramatische redding
Vijf personen van Tessy-sur-Vire, M. en
"nrisin, hunne twee kinderen en de
broeder der vrouw, M. Guérin, namen samen
een bad aan het strand van Donville (Frank
rijk.) Zij werden door eene golf omgeworpen
en medegesleept. Eene groote menigte bevond
zich op den dijk, doch waren onmachtig hen
hulp te brengen.
Een tandarts van Parijs, Mijnheer Maurice
Etienne, een ervaren zwemmer, niets dan
zijn moed raadplegend, sprong gansch ge
kleed in zee. Spoedig had hij de plaats be
reikt, waar de vijf drenkelingen verdwenen
waren. Op dat oogenblik verscheen eene hand
boven water. Hij greep ze vast en gelukte er
in, na bovenmenscheiijke inspanningen, de
vijl personen, die het bewustzijn verloren
hadden en elkaar krampachtig vasthielden,
aan land te brengen. Daar diende hij heb
de noodige zorgen toe en kon ze allen tot het
leven terugroepen.
De ontroerde menigte bracht den dappe
ren redder eene geestdriftige ovatie.
EEN EN ANDER
De staat van beleg waarin we thans
Leven, zonder er veel van gewaar te worden,
zal den 30 september aanstaande geheven
worden. Dien dag zullen de burgerlijke
machten opnieuw in 't volle bezit hunner
rechten treden.
Om de Vindictive ih hare haven te
mogen hebben, biedt de stad Ramsgate 73
millioen fr. aan, maar de stad Liverpool,
alwaar het schip gebouwd is, beweert dat zij
dit recht heeft en dat haar de eer toekomt.
Naar men ons verzekert houdt Engeland
het record »wat honderdjarigen betreft.
Te Tipperary is nu overleden zekere Bour-
be, die den respectabelen leeftijd van 121
jaar had bereikt.
Zij - opvolger is M. Granny Lambert,
van Edmonton; {die man is 106 jaar oud,
geniet een uitstekende gezondheid en is
steeds van goed humeur.
Nog andere gevallen worden aangehaald.
Miss Agnes Gooding Reader van Ashfork, is
nu 101 jaar oud; thans nog speelt ze iederen
dag twee uur lang piano! James Nicol, te
Cranbrookr heeft den leeftijd bereikt en is
minder kloek. James Nicol is hertrouw op
den leeftijd van... 93 jaar! Uit dit nieuw
huwelijk zijn geene kinderen gesproten...
De patriark van Jerusalem. Mar. Ca-
rnassei, en de E'. P. Fernandez, S. J., zijn
door Z. H. den Paos ontvangen geworden en
hebben met den Heiligen Vader onderhan
deld over het ontwerp der stichting van een*
bijbelschool te Jerusalem
Een correspondent van da Daily Mailt
die in de laatste viifiaar Moskou, Bagdad,
Bombai, Soloniki, Cairo, Rome, Parijs, Pe-
trograd, Londen, Milaan, Brussel, Mont*
Carlo en Stockholm bezocht, zegde dat deze
laatste stad de duurste is.in Europa.
Hij staaft zulks, doordat een kamer in eei|
hotel met bad en ontbijt 32 kronen, kost Hei
eenvoudigste eetmaal kost een pond sterling.
De slechtste fTesch oorlogschampagne fcoml
op 4 p. st. Een taxi kost per uur 1 pond lf
shelling, 'lis cr de gewoonte 5 kronen alt
drinkgeld te geven aan een kelnner bij iedec
eetmaal.
