Bolland en België Tegen de woekerprijzen Een verklikker voor 't gerecht eet JEHÜ CANADA De dieften aan de Dokken Het gevaar der Spoorwegbareelen Een kapiteln-beveUiisbber vaoi' üen Krijgsraad Voor de Uitwijkelingen XiV* J41RGAN0 NUMMER DE VOLKSSTEM Zondag SI Augustus en Maandag I September IBI9 Bureelen: Kerkstraat, 9 en 22, Aalst. Telephoon 114 D A. G JES Xj .A. X> -\ O CENTIEMEN Drnkker-Uitgever: J. Van Nupfel-De Gendt. Voor do publiciteit bulten het Arrondlesement Aalst, rioh te wonden tot bet Agenteobap Havab, 8, Martelaarplein, te Bruisel8, Place de la Bourse, Parijs en 105, Cheapside, Londen. M. Segers over 't Kanaal van Terneuzen. Ce beteekenis van het Kanaal voor België De heer Staatsminister heeft, volgens het Belgisch inlichtingsbureel voor de Commissie der Veertien te Parijs, doen opmerken, dat de kwestie van de vrijheid onzer verbindingen met de zee niet alleen het Scheldevraagstuk, maar ook het vraagstuk van de vaart van Terneuzen omvat. Deze vaart, in 1823 aangelegd, werd dooi de werken van 1895 en 1902 grootelijks ver beterd. Zij loopt door haar halve lengte door Hollandsch grondgebied. Zij komt feitelijk slechts België, 't is te zeggen de stad Gent ten goede, waarvan zij de voorhaven uitmaakt, alsook Noord Frankrijk, Mecheien en andere Befgische steden die door waterwegen aan Vlaanderen verbonden zijn. Alhoéwel de haven van Terneuzen onbe duidend is, is het de vaart zelf die als haven dienst doet op heel haar lengte, van af de Belgische grens tot aan da Schelde. De statistieken van den in- en uitvoer der handelswaren langs Terneazen toonen aan, dat deze haven te zamen met geheel Zeeuwsch Vlaanderen, onder economisch oogpunt een zuiver Belgisch karakter oplevert. De gevolgen van het huidig regiem. ^oor wat de vaart betreft, schrijft art. 10 van de verdragen van 1839 voor België en Holland, gelijke voorwaarden en een weder- zijdsch vruchtgenot voor. Feitelijk, is het zoo België heeft met groote hinderpalen te kampen, in zake wer ken, reglementen, pilotage, transit, en ont- zandingen inde voorhaven. M. Segers stelt vast, zonder er de oorzaken van op tc zoeken, de verscheidenheden van E roffelen en de variaties van diepte, lengte en reedie die zich op het Belgisch en het Hol landsch gedeelte van de vaart voordoen. België is dan ook zeer dikwijls verplicht de uitvoering te vragen van werken op het Hollandsch gedeelte van het kanaal. Nu, om de uitvoering der werken te beko men, moet België zich telkens en achtereen volgens een diplomatieke onderhandeling, een conventie, en een regeling met den Wa terstaat getroosten. België alleen staat voor de onkosten in, zoowel voor de uitvoering der werken als voor het onderhoud en het personeel. De gevolgen van hel regiem vatten zich samen als volgt Eenerzijdscli de opofferingen die België zich op haar vaartseclie getroost kunnen nut teloos en zonder uitwerksel blijven, indien Holland dc daarmeê in verband staande wer ken in zijn vaartsectie niet uitvoert. Anderzijds, Holland, dat hier ook over hetzelfde veto-recht beschikt als voor de Schelde, kan elke verbetering weigeren en een hinderpaal stellen |aan de ontwikkeling der haven van Gent. Dat is geen ingebeeld gevaar. M. Segers bewijst het met de verschillende grieven te ontleden, welke België gerechtigd is te vormen. Belgiè's onkosten voor 't kanaal ■foor wat de onkosten aangaat, legt art. 10 der verdragen van 1830 aan de twee landen dezelfde voorwaarden op. Elk der twee lan den zou dus ook de onkosten moeten dragen, ten minste voor wat betreft het onderhoud van zijn eigen vaartsectie. Te meer, art. 9, par. 3 voert ten gunste van Holland een tolrecht in als schadeloos stelling voor het onderhoud van het kanaal op Hollandsch grondgebied. Dit tolrecht beslaat virtueel nog, vermits het kapitaal der rente aan Holland, werd overgemaakt. De Vervolg van Patira en De schat der Abdij door Raoul Dk Navbry (164° VERVOLG.) «Ja,» antwoordde Tanguy, «ik heb veel kalmte noodig omdat ik verschrik kelijk geleden heb.» «Maak ïi eene woning gelijk aan de ze... Vestig u in het land als «jagers.» Het gouvernement zal u eene conces sie vorleenen, onder voorwaarde dat gij ze door do Indianen laat teekenen en goedkeuren,Eenige vaatjes brande wijn, wat dekens en wapenen zullen u eenen regel matigen afstand verwerven want g*ij zult bespeuren, dat het gou vernement dat ons plundert en decimeert veel aan de uiterlijke vormen van recht en gelijkheid hecht.» a De opbrengst van mijne scheepsla ding zou toereikend zijn om een Fransch departement te betalen» zeidc Halgan. «Onze zielen verstaan elkander,» her nam Jean Canada, «wij streven naar '1 zelfde doel en sluiten een verbond, dat ons allen sterker zal maken... De in richting van een huis zooals liet mijne zal noch lang duren noch kostbaar zijn, d'e bosschen zijn zoo dicht bij en de ar beiders zoo talrijk, dat gij binnen drie maanden dus nog vóór den winter ge reedI kunt zijn.» Dit voorstel lacht me toe, zeide Tanguy «wat dunkt u er van vader?» «Ik vind het zoo heerlijk, dat ik mor gen al naar Montreal ga, om de nooch- verplichting van onderhoud blijft dus ook voortbestaan. 1 Ondanks dit teit, heeft Belgie 40,000,000 fr. voor den aanbouw van het kanaal, en 20,000;000 fr. voor de zeevaartinstellingen van Terneuzen betaald. Eindelijk betaalt Belgie nog 95,000 florijnen 's jaars voor den onderhoud van het kanaal. De oplossing door België voorgesteld. M. Segers besluit zijn uiteenzetting met te zeggen dat Gent en de met Gent verbonden streken, teenemaal aan den moedwil van Holland overgeleverd zijn. Ondanks alles, laat België maar betijen. Onze afgevaardigde stelt ten slotte de volgende rechtmatige oplossing voor België in bezit stellen van de vaart van Terneuzep, van haar oevers, haar mondingen alsook van de spoorwegen die de verlengenis van het Kanaal uitmaken en waarvan de uitbating thans in Belgische handen is. Een overeenstemming niet uitgesloten. Op een vraag, of de dreigende berichten uit Parijs en Brussel den indruk moeten rechtvaardigen, dat de onderhandelingen tusschen Holland en Belgie een ernstige wen ding dreigen te nemen, verklaarde men ter bevoegde plaatsen aan de Nieuwe Ct. dat men voor ongerustheid bij het Hollandsche volk vooral nog geen reden kon zien. Men herinnerde daarbij aan hetgeen het secretariaat der Vredesconferentie uit eigen beweging na de uiteenzetting der Belgen en Hollanders had bericht namelijk dat de mogelijkheid, om tot overeenstemming te geraken geensins uitgesloten werd geacht. Het elfurenwerk in Duitschland De Daily Mail schrijft: Wij hebben vernomen door een onder houd met eene goede kennis die terug keerde uit Duitschland, dat er alda ck>or de overgroote meerderheid van de werkliedenorganisaties besloten werd ©!f uren per dag te werken, ten einde voortbrengst te vermeerderen, en den handel van Duitschland! in eenen verge lijkbaren toestand met dien van vroe ger te stellen. TE ANTWERPEN. Bene goede vangst Sinds geruimen tijd reeds werden talrijke dieften gepleegd aan de Noorderdokken te Antwerpen, vooral aan de Belgische vloot- basis, alwaar veel soldaten werken. Donderdag morgend verkleedden zich een tweetal agenten in soldaat en gingen ook aan 't werk. Zoo vernamen zij dat er iets op han den was voor Vrijdag morgend. Talrijke agenten der wielrijdersbrigade legden zich dan Vrijdag morgend op loer. Weldra kwam een groote vrachtauto aange reden. Hij werd volgeladen met groote vaten en reed dan weg, achtervolgd door de wiel rijders. Teen de vrachtauto voor een magazijn der Roodestraat stilhield en men de vaten wilde afladen, kwamen de agenten te voorschijn en elkeen die bij het zaakje betrokken was, werd aangehouden en ten bureele der wiel rijdersbrigade gebracht. Een streng onderzoek werd dadelijk door den adjunki Lauthem in gang gesteld en de onbegrijpelijkste zaken werden vernomen, die al een zonderling daglicht stelt in de toestand van het leger en voornamelijk op de vloot- basis. Hel duurde niet lang of men kreeg zeker heid dat de vaten gestolen waren. Er waren er 10, ieder rond de 300 liters Cognac bevat tende. Bij middel van valschc papieren had men deze opgeladen en... laten volgen. ge stappen voor de concessie te doen» «Ha, wij blijven dus bij Nonpareille vroeg Hervé. Het meisje begreep de genegendheid die deze vraag* verborg, zij nam 't kind op hare knieën en bedekte het met hare lange haren als met een sluier. Reeds den volgenden dag ging Hal gan werkelijk naar Montréal op weg; Hij zag* de driften van don St. Laurens waar hij op het punt was geweest schip breuk tc lijden, onder de stralen der zon schitteren; nieuwsgierig en bewonde rend tevens sloeg hij zijne blikken op de onmetelijke wouden, die een prach- tigen gordel aan den horizont vormden. Een gevoel van kalmte vervulde zijn hart bij de gedachte, dat hij in dit een zaam hoekje der aarde zou kunnen le ven en het uur van den terugkomst af wachten- De stappen die hij te Montréal moest doen waren noch lang, noch ingewik keld. Halgan bezat geld genoeg om een aankoop van gronden spoedig te beëin digen. Een inwoner belastte zich met in zijnen naam een uitdeeling van bran dewijn en kruit aan de Indianen te doen én van hen d'en vereischten grondaf- stand te krijgen. Toen Halgan te Mon treal wederkeerde, bracht hij een twin tigtal houthakkers, zagers en timmer lieden mede. Reeds des anderdaags sprak Jean Ca nada, met zijne gasten af, dat bun ver blijf naar het model van het zijne zou vervaardigd worden. Een stevig pali saden-werk zou het ook omringen en Donderdag zijn op dergelijke wijze ook verscheidene vaten Cognac weggevoerd. Woensdag werd eene groote hoeveelheid bevrozen vleeseh, wel verscheidene geheele beesten bedragende gelangvingerd. Tot nu toe zijn er reeds 5 aanhoudingen, waaronder zekeren V., wonendeLangeGang, een handelsvertegenwoordiger; een autovoer- dereen paar magazijniers en een handlan-1 ger. Allen zijn ter beschikking van den pro cureur des konings opgesloten. Het onderzoek wordt naarstig voortgezet. Het is zoo goed als zeker, dat hooggeplaatste personen van het leger in de zaak moeten betrokken zijn, ofwel door nalatigheid of ge brek aan toezicht de dieften vergemakkelijk ten. Men verwacht nog aanhoudingen. Aan de bareel van Kievit, te Boisschot, heeft een ongeval plaats gehad, dat erge ge volgen had kunnen hebben. Een rijtuig, toebehoorende aan een veekoopman van Mecheien, kwam door de bareel gereden,toen van Boischotslatie af een los macbien kwam aangehold, het paare werd in de borst gevat, eenige meters ver medegesleurd en op den slag gedood. De twee personen die zich in het rijtuig bevonden kwamen er met den schrik van af. De Lareeten van den overgang stonden open. Een onderzoek is geopend. De krijgsraad der o° Legerafdeeh.ig, zete lende te Luik, onderzocht gisteren de zaak ten laste van kapitein-bevelhebber Louis Collignon, van het 96 linieregiment, belicht zich in volle veld overgegeven te hebben. Op 5 Oogst 1914 bevond bevelhebber Col lignon zich met zijne mannen nabij de baan van Aken, tusschen Evegnée en Fléron. Den 6 Oogst, om 4 ure 's morgends gaf hij het bevel tot den aftocht, terwijl de andere offi cieren, die zich in denzelfden toestand bevon den, tegenstand boden tot 9 ure. Van den anderen kant trok hij af in noor delijke richting, alwaar hij zich aan de Duit- schers moest overgeven, in plaats van in Westelijke richting achteruit te trekken, om zich onder de bescherming der forten te stellen. Kommandant Collignon legt uit, dat hij slachtoffer was der omstandigheden en dat nij zelfs geene kaart van net terrein der krijgsverrichtingen bezat. Hij gaf het bevel tot den afloci t, ingevolge van inlichtingen, hem verstrekt door een soldaat, die van de strijdlijn kwam Hij kon geene andere in lichtingen bekomen, daar al de stafetien welke hij uitzond wegbleven. De krijgsauditor vroeg eene veroordeeling, welke in acht genomen de verzachtende om standigheden tot 5 jaar gevang kon dalen. Na eene pleidooi van M. D. DeSmet, van Brussel, werd kommandant Collignon vrijge sproken. alle soorten toestellen schepten wij het water uit het schuitje. Inboorlingen ontdekten ons eindelijk, en later kwam eene karavaan, uit Mederirah vertrokken ons ter hulp. (Havas). De reis va a den Goliath Een telegram van Boussoutrot Luitenant Boussoutrot, de eerste loods van den Goliath heeft volgend telegram naar Pa rijs gestuurd Dacana, 27 Oogst Zullen in het begin van September te St. Louis aankomen. Vlo gen over zee met bewolkte lucht. Ongeval veroorzaakt door het breken eener moer aan de recliterschroef. Vlogen gedurende 36 mi nuten met een motor, doch ten gevolge der groote hitte werd de motor heet. Wij daalden neer. bij hooge zee op het strand, toen het vliegtuig plots zwenkte en wij in zee gedreven werden, op 180 kim. van St. Louis. Bleven zes dagen zonder redding. Bij middel van tegen de kogels bevrijden. Patira, Hervé en Nonpareille, dwaal den te midden der houthakkers, die de woudreuzen velden. De kleine Indiaan - sche scheen meer dan eens bedroefd, wanneer zij de eeuwenheugende hoo rnen zag vallen; zij begreep nog niel dat een vast verblijf noodzakelijk was; bij dë herinnering aan d^^ut van tak ken waarin zij was groot gebracht, die meende Nonpareille dat men daarin zoo rustig leeft als in het hechtste huis. Zi betreurde het lommer dér bladeren, de nesten in de takken; het sap, dat uit dc gekorven stam zijpelde, leek haar bloed toe dat uit de wonden van een dappere stroomt. Maai-, wanneer zij in r;1, diroomerijen verviel, wiest Patira haar met een lied en Hervé met eene liefkoo- zing te verstrooien. Waarom bouwt de vader van hét winterkoninkje een huis?» zeide ze, «is het onze niet groot genoeg?... Wan neer de Hurons in de bosschen zijn, moot, men zoo dicht mogelijk bij elkan der blijven om zich zooveel te beter te kunnen verdedigen.» Patira was de vriend en beschermer der kleine Indiaansche geworden. Hij vond eene zonderlinge bekooring in ha re beeldrijke taal, hare zachte stem, hare welsprekendheid!. Hij had slechts van twee vrouwen de herinnering be waard, de markiezin Blanca de Coët- quen. die hij nu eens in haar blauw kleed, met loshangende haren, dan we der in de sombere ldeedij die haar tot lijkkleed bad gediend, yoor zich zag, Afslag op het suiker. Een minis terieel besluit stelt den verkoopprijs van het binnenlandeche gekristaliseenfe sui ker, bestemd voor do nijverheid en voor het gewoon verbruik vast als volgt: a) Verkoopprijs aan de groothande laars en aan de nijverheidsgroepen: de 100 kilos 158 frank; b) Verkoopprijs in 'i klein: do kilo lfr. 80. Koffie. Binnen kort zullen te Ant werpen aankomen vijftig duizend balen Santoskoffie, door de Belgische regee ring* gekocht. Naar *'t Ministerie van Bevoorrading meldt, zal de koffie bij voorkeur worden afgeleverd bij kleine hoeveelheden aan officieele instellingen gemeentemagazijnen en andere, alsook aan inrichtingen met bij huizen, samen werkende maatschappijen en den gepa- tenteerden handel. Deze koffie zal tegen verminderden prijs aan dén man gebracht worden. Toezicht zal uitgeoefend worden. De verkoop geschiedt voornamelijk met het inzicht den prijs van den kof fie to dben dhlen. Uitmuntend Kan men dergelijke maatregelen niet nemen voor rijst, maïs, vleeseh, vet en alle waren die elkeen volstrekt noodig heeft? Dat is ten minste een praktisch" mid del om den woekerhandel tegen te wer ken. Verhoor van Vrijdag 29 Oogst M. DARMON verdediger van QuienJ doet verscheide opmerkingen. Hij vraagt eerst en vooral, dat prinses de Croy opnieuw zou ge hoord worden, ora nadere inlichtingen te geven over sommige feiten waarover zij hem na afloop derzittingvan daags tevoren sprak. Eindelijk legt de advokaat besluitselen neer, vragende, dat vöor het sluiten der debatten, nauwkeurige inlichtingen zouden ingewonnen worden bij de Belgische rechter lijke overheid, nopens de omstandigheden in welke zekeren Nels de Roden, in 1916 ver moord werd door een Belgische vaderlander, Louis Bril, omdat hij aanzien werd als de verklikker van Miss Cavell. Degouvernementskoramissarisstemt daarin toe, op voorwaarde, dat de gevraagde inlich tingen nog tijdig en in de bepaalde vormen kunnen ingewonnen worden. De raad verwijderd zich om te beraadslagen. Bij de herneming van het verhoor geeft de voorzitter lezing van een vonnis, rechtdoende aan de vraag van den verdediger en tevens doende opmerken, dat Quien niet alleen beticht wordt de verklikker te zijn van Miss Cavell, doch bijzonderlijk van verstandhou ding met den vijand. Princes df. CROY komt verklaren dat dc Duitsche policieman Pinkkoff optrad onder den naam van Henry. M. CAPIAU ingenienr te Bergen, die de valsche stukken maakte voor de ontsnapten verklaart dat Quien zeer nieuwsgierig was, om heel de toedracht van den dienst te ken nen. Getuige had echter geen vertrouwen in Quien en gaf hem geene inlichtingen. Antwoordende op eene vraag van den pre sident, verklaart getuige, daler onder de be dienden van Miss Cavell eene zekere Paulina en vervlogen» Claudia, de zachtaardige en medelijdende Claudia, die hem tegen de gewelddadigheden van Jean l'Enclu- me beschermd had1, en die hij zich her innerde tij deus de laatste dagen van zijn verblijf in Bretagne, schreiende en half zinneloos ontmoet te hebben, ter wijl ze met hare van honger schreien de kinderen over de heide dioolde- Voor de verbeelding van Patira was het In- daansehe meisje eene geheel afzonder lijke schepping van een geheime poë zie doortrokken. Hij beminde haar, maar niet zonder een soort van schrik. Zij scheen hem veeleer tot het geslacht der Korigans dan tot dë kinderen van haren leeftijd to bekooren, n zoo hij ze niet onder den zegen des priesters had zien knielen, zou hij gemeend hebben dat het zonder ling en bekoorlijk schepsel geen mon- schenkind was. Alles werkte in haar mede om dezen indruk te vermeerderen Hare lange liaren^die tot aan de voeten "nedervielen gaven haar iets lichts en luchtigs. Maar wat Patira vooral trof was de omstandigheid dat er voor Non pareille geene duisternis bestond. In derdaad' aë sc-hoone oogen van het kind waren met het vermogen begiftigd, om ook in het nachtelijke (Jonker te zien. Niemand! zou over dag dit zonderiijk vermogen gegist hebben, maar hare oogappels waren zuiver, helder en door- iclitig en de diepte hunner indrukken •erraste op zulk een jongen leeftijd. iV ervolgt t- was, welke twee heeren ontmoette die baar van een Engelsch officier spraken welke bij Miss Cavell verbleef en dronken 'thuiskwam. Getuige voegt er bij, dat een dezer heeren zich tusschen de policiemannen bevond, welke Mis? Cavell kwamen aanhouden. De president verklaart dat het hier Pink- hoff geldt, waarop do verdediging vraagt wie deze Paulina is, welke nooit 'n onderzoek is gezien geweest. Het onderzot werd gansch in dien zin geleid. Hier ontstaat eene betwisting tusscheri den president en de verdediging. De president maakt zich kwaad en slaat geweldig met zijn vuist op de lessenaar. Daarna schorst bij de zitting. Bij de herneming wordt ecnïgen uitleg ge geven door den voorzitter en de verdediging. Het incident is gesloten, M. VAN DEN EYNDE verhaalt dat hij Quien ontmoette in het gevang van Turnhout. Deze gelastte hem een briefje in afgesproken schrift te doen toekomen aan Miss Cavell. Deze scheen zulks niet te verstaan. Kort nadien kwam Pinkhoff hem aanhouden en eene huiszoeking doen. Getuigen verklaart dat hij op vraag van Quien, dezen verborgen heeft. De president vraagt dan aan Quien waarom hij aan M. Van den Eynde gastvrijheid vroeg, alhoewel hij reeds eene schuilplaats had bij M. Janssens. Quien tracht zulks uit te leggen doch ge tuige bewijst hem dat hij liegt. Ten slotte bekent Quien dat het wel moge lijk is, dat hij het adres van M. Van den Eyndc aan Pinkhoff bekend maakte. Zulks wordt in de zaal op gemompel onthaald. De Eerw. Heer BOSTEELS verklaart dat Quien hem in St. Gertiudiskerk te Brussel aansprak en hem overtuigde meteen Fransch officier te doen te hebben, gelast met geheime zendingen. De E. H, Bosteels aarzelde dan ook niet, hem een plan der spoorbanen Brus sel-Namen ter hand te stelleir, waarop al de veranderingen door de Duilschers gedaan, aangeteekend waren, opdat Quien zulks aan den chef van den Franschen inlichtingsdienst in Den Haag zou doen geworden. Getuige voegt er bij, later vernomen te hebben, dat het plan nooit de Hollandsche grens overschreed. Hij zelf werd echter aangehouden en tot dwangarbeid veroordeeld. Op vraag der verdedi.-ing antwoordt ge tuige dat het plan dat hij aan Quien gegeven had' bij het proces niet vertoond werd. De gouvernementskommissarisdoet opmer ken, dat Quien gelogen heeft, toen hij aan getuige verklaarde dat het plan op zijne be stemming was. Quien bekent zulks. Het verhoor wordt geschorst. Kolonel DESPREZ, militaire attaché in Den Haag, legt uit, in welke omstandigheden Quien zich op 20 Juni 4915 als luitenant bij hem aanbood en beweerde groote diensten te kunnen bewijzen en den overbrengingsdienst der ontsnapten veel te kunnen verbeteren. Getuige bevestigt dat hij Quien met geen enkele zending heeft belast. Hij vroeg hem alleen, terug te keeren, nadat hij alles gere geld had. Hij gaf hem 500 frank en hoorde dan niets meer van hem tot 19 Juli. Hel is slechts in September 1915 dat hij door Smeets vernomen heeft dat Quien over de grens was getrokken. Daar hij van Quien persoonlijk geen bericht meer kreeg, had getuige weldra het gevoelen met een bedrieger te doen gehad te hebben. De president vraagt aan getuige of hij aan Quien geene inlichtingen vroeg over de {in richting van miss Cavell. Getuige antwoordt, dat Quien hem heel de zaak verhaalde, zonder dat hij iets vroeg. M. SADI KIRSCHEN die Miss Cavell voor de Duitsche rechtbank verdedigde, verklaart dat andere personen die in de zaak Quien be trokken waren, evenals Quien slechts eene kleine straf kregen. Sommigen werden zelfs vrijgesproken. Op eene vraag van de verde diging, verklaart getuige, dat hij niet gelooft, dat Neels de Roden voor iets in de verklik king van Miss Cavell betrokken was. Volgens hem heeft Louis Bril hem uit den weg ge ruimd omdat hij vreesde dat Neels zou ver raden. De verdediger vraagt akte aan den raad, dat M. Kirschen den' eed aflegde, alhoewel hij slechts ten titel van inlichting moest ge hoord worden. De raad geeft de verlangde akte. De verdediger wil nog andere besluitselen neerleggen, doch de president verklaart do zitting geheven. Bijzondere Aanbeveling. De uitwijkelingen die verlangen naar de verwoeste streek terug te keeren moe ten in hunne huidige verblijfplaats, Re» terugkeer aiwachti dat daar sij j reeds toelating tot Zij mogen niet denken, hunne aanvraag gedaan hebben sij i recht hebben op de premie van terug keer en de belanghebbenden, die Bon der GESCHREVEN TOELATING tocU zouden weerkeer en, stellen gich bloo4 aan grove misrekeningen. Immers rij zouden noch van 'de pre mie van terugkeer noch van eerste huis vesting genieten. Zij mogen ook niet uit Eef oog ver liezen dat rij slechts met de geschreven toelating tot terugkeer* went hebben op kosteloos .vervoer.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1919 | | pagina 1