KOLEN
Het loon der werklieden
JEHU CA MADJI
Os üiidrpno dar anlhBelp
Een juwslierswinkel geplunderd
Da m\ op da oorlogswinsten
in toepassing
Het Vltrlaoidrama teSt. Pisters-Jette.
Bureel en: Kerkstraat, 9 en 22, Aalst. Telephoon 114 3Z> GS- T -« IEZ> 5CEINTSELÉVIEIN
Drukker-UitgeverJ. Van Nüffel-De Gendt,
Voor de publiciteit bulten het Arrondissement Aalst, zich te -wenden tot het Agentschap Havas, 8, Martelaarplein, te Brussel
S, Place de la Bourse, Parijs en 105, Cheapside, Londen.
De Winter nadert en ten allen kante-
heerseht gebrek aan kolen,
Er is gezegd Er zijn kolen genoeg, maar,
er zijn geene waggons om ze te vervoeren,
't Zal beleren als de Schelde en den Dender
open zijn en dat de schepen kunnen varen.
fJet schijnt nu dat al die vertelsels maar
zouden dienen om de oogen te verblinden.
Kolenhandelaars die naar de kolenstrcek
getrokken zijn, zeggen dat er ginder geen
voorraad van kolen is.
Als de scheepvaart zal open zijn, zullen
wij ook geene kolen krijgen, omdat er geene
zijn.
Intnsschen zal het volop winter zijn. We
zouden er wel zoo slecht kunnen voorzitten
als in 1917-18, toen de Duitsch ons de kolen
pegel de.
En 't is nu reeds bijna een jaar feitelijk
vrede.
Intusscken worden onze kolen uitgevoerd
naar alle kanten van de wereld.
Aan Frankrijk worden er maandelijks
320.000 ton verschaft, omdat dc Fransche
mijnen van 't Noorden door de Duitschers
vernield werden, 't Is redelijk onze Bondge-
noolen in zijnen nood hij te staan.
We moeten echter opmerken dat, als wij
veë hebben gevraagd, omdat de Duitschers
hel onze geroofd hebben, Frankrijk verbodeg
heeft, vee naar Belgie te laten komen, omdat
het zijn vee zelf noodig heeft.
Nu, laat ons daarover stappen, we hebben
hier voorzeker den schoonsten kant.
Maar we verzenden ook alle maanden
30.000 ton kolen naar Zwitserland; 10 dui
zend ton kolen naar Hollaed; 80.000ton naar
Piiimcnië en 80.000 ton naar Argentina.
Men heeft gezegd dat er geene waggons
zijn om kolen te vervoeren naar dc verschil-
1 igo statiën van het binnenland.
Maar er zijn wel waggons om de kolen
voor Argentina en Rumenië naar de haven
var Antwerpen te voeren Men zal ens toch
niet wijs maken dat Rumenië en Argentina
lokomotieven en waggons hebben gezonden
om hunne kolen van de koolpuiten naar de
schepen te voeren.
Men zegt dat Zwitserland en Holland, de
noodige treins zenden om hunne kolen te
zenden.
't Is mogelijk, maar 't zou ons niet ver
wonderen indien de waarheid daar ook een
wrongsken kreeg.
In alle geval, het zou betamelijk zijn dat
het Belgisch Gouvernement de Belgen, die
-door geheel de wereld bewonderd en gehul
digd worden om hunnen heldenmoed, onver
saagdheid, vast beirouwen, gehechtheid aan
de nationale instellingen en de verduldigheid
met welke zij het lijden enden honger hebben
doorstaan, dat hun door oorlogswoekeraars
takkoord met Duitsche beulen, mildelijk
werd toebedeeld, dezen winter nevens hunne
stoof niet liete verslijven bij gebrek aan
kolen.
Het is wel waar dat de kolen die aan den
vreemde verkocht worden, 10 fr, rper 1000
kilos meer betaald worden dan die aan de
Belgen verkocht en dat er alzoo veel geld in
BeJgie binnenkomt.
Met goud- en zilverstukken kunnen we
toch geen vuur maken.
We doen dus een krachtig beroep op het
ministerie van het nationaal herstel, om kolen
ie bekomen.
Indien we niet gelukken, zouden we wel
in onze litanie moeten zetten
Van 't ministerie der Union Sacréc, ver
lost ons, kiezers I
M. Van der Velde, minister van jus-
ticie beeft bet/ volgende wetsontwerp
ter Kamer neergelegd:
«Artikel 2 der wet van 1887 betref
fende dè onvervreemdbaarheid cn dc on
aantastbaarheid van het loon der werk
lieden wodt door de volgende bepaling
vervangen:
Art. 2. Hetzelfde celdt voor 'de
wedden toegekend1 aan de bedienden of
klerken! van burgerlijke of handeldrij
vende maatschappijen van openbare be
sturen, van kooplieden en andere parti
culieren voor zooverre als huiine wedde
C.6Ü0 frank 's jaars niet te boven gaat.
Indien fdeze wedde 3.G00 frank te
boven gaat kan alleen de som waarmede
dit bedrag is overschreden in haar ge
heel vervreemd of in beslag genomen
worden.»
Vervolg van Patira en De schat der Abdij
door Raoul De Navery
(197® VERVOLG.)
Sedert langen tijd geloofde hun 6tam
volgens het verhaal van een oud opper
hoofd, dat. het onmogelijk is van eenige
aartsvaders der wouden te dooden, die
ren die door de geesten beschei-md wier
den. Jacht op hen maken is eene mis
daad het vergieten van hun bloed zou
die schrikkelijkste rampen op den 6tain
trekken. Geruimen tijd had men in den
stam geloofd dat de beer, op de laatste
jacht gedood tot dit ras van bevoorrech
te dieren welke door het land en het
zwaard moeien ontzien worden, behoor
de, dieren, die zelfs dan wanneer men
ze hun laatste druppel bloed uit de ade
ren heeft getrokken, weder herleefden
en zich op vreeselijke wijze op de on
voorzichtige jagers wreken. Hoewel ze
wisten dat de bewuste beer in eenc grot
was opgesloten waarbij de groote too-
venaar de wacht bad betrokken, wer
den de jonge Indianen eensklaps over
tuigd, dat Mingo die zelfde verslagen
beer was, en dat de Geest- der jachtvel
den vergezelde onder do gedaante van
dat geheimzinnig wezen met. blinkende
baren omgeven, dat hen met eone uit
drukking vol toorn beschouwde.
Met. eene snelle beweging weken 'de
beide wachters voor Mingo en Nonpa
reille achteruit; voor het eerst van. hun
leven hadden de beide wachters schrik.
Het meisje met de zilveren haren gaf
Eene zonderlinge geschiedenis
Een ingenieur van een macliienbouwerij
uit den omtrek van Parijs alwaar vliegtuig
motoren gemaakt worden, verscheen dezer
dagen voor den 2° krijgsraad van Parijs, on
der betichting een officier, gelast met de
ontvangst en het nazicht der motoren omge
kocht te hebben.
De ingenieur verhaalde, dat einde Juni
1914, een zijner vliegtuigen dat den tocht
Parijs-Constantinopel wilde wagen, door een
motordefekt in Beyeren moest landen om te
herstellen. Dc Duitschers verboden den vlie
gers eerst zijr.e reis voort te zeilen later
kreeg hij toch toelating, doch hij moest een
zekeren weg volgen, waaronder ook hoven
Nuremberg.
De vlieger volgde die aanduidingen, doch
werd te Nuremberg door afweerhanonen
beschoten door de Duitschers, die derwijze
zelf een casus beili ingericht hadden.
TE MALMÉDY.
Na de uitdrijvingen van Issleib, van
Behrens en van dokter Bragard, socialistische
anti-Belgische woelmakers, heefteen nieuwe
reeks uitdrijvingen plaats gehad te Malmédy
zooals wij gisteren reeds beknopt meldden.
Pastoor Maassen, van Ondonval, gaf zich
aan eene hevige anti-Belgische propagande
over. Hij ging van huis tot huis om er de
bewoners op te maken tegen België le slem-
men.
Pastoor Welter, van Burnenville, werd
om dezelfde redenen uitgedreven.
Twee onderwijzeressen van Malmédy
ondergingen hetzelfde lot. Mej. Gallo maakte
dagelijks anti-Belgische propagande in de
school cn onder de ouders barer leerlingen.
Fransche uitdrukkingen waren verboden in
hare klas. Zekeren dag, tijdens eene meeting
noodigde zij een der sprekers uit, Belgie aan
le vallen. Mej. Galle vernederde op alle mo
gelijke wijzen de leerlingen, wier oudcr3 als
Belgischgozind gekend waren. Wat mejuffer
Stemmetz betreft, deze maakte voortdurend
propagande tegen den terugkeer van Mal
médy tot Belgie.
Eindelijk werden nog drie andere Duitscb-
gezinden uitgedreven. Het zijn vader Poncin,
met zijne twee zonen. Deze kerels oorlogs
woekeraars en smokkelaars, zonder gekend
vast bedrijf, wendden voor Belg te zijn om
straffeloos te blijven, doch 't was algemeen
bekend, dat zij overal propagande maakten
tegen Belgie.
Tevens heeft de militaire overheid van Mal
médy personeel bericht gelaten, dat zij zicli
enkel tol onderwijs van het programma te
bepalen hebben en zich niet met politiek
een teeken, Mingo richtte zich op «mi
strekte zij no reusachtige klauwen naar
wachters uit. Dezen vielen voorover op
den grond neder Mingo zette zijn poot
op een der bevende lichamen, terwijl
Nonpareille het andere met hare voeten
op zijde stiet.
Daar binnen hield het gebed der ge
bed der gevangenen nog altijd) aan. Ze
hadden de hoop van hunne vrijheid te
herkrijgen verloren; hunne ziel zweefde
reeds boven deze wereld en toen de deur
der but. openging boorden zij den lich
ten tred; van Nonpareille niet.
Het kind legdo hare hand op den arm
van Tanguy en zeide met hare wellui
dende stern:
Nonpareille on Patira Hebben ge
waakt. De wachters slapen. Komt
Vlug sneed zij de boeien der gevarn
genen door, legde dén vinger op den
mond om hen tot stilte aan te 6poren,
en richtte zich toen met hen naar bui
ten.
De beide wachters lagen nog altijd
plat op den grond en maakten niet de
miDsto beweging. Nonpareille streek
over de ruige peis van den beer die ter
stond zijn poot van hot rillende lichaam
van den oenen indiaan terugtrok en de
beide verlosten en Nonpareille volgde.
Niet een woordje werd tusschen het
meisje en de beide gevangenen gewis
seld, Nonpareille ging hen voor; zdj spit
ste hare ooren en vroeg zich angstig af
of hare krijgslist misschien nog door dé
behendigheid van minder lichtgeloovi-
ge Indianen zou kunnen mislukken.
moeten inlaten, zelfs niet bij het onderwijzen
der geschiedenis. Zoo hebben eene ganscke
reeks personen bericht gekregen, dat indien
zij hunne anti-Belgische houding niet wijzi
gen, zij onmiddelijk zouden uitgedreven
worden.
Zulks is dringend noodig, want dc Duit
schers maken bij middel van vlugschriften
eene hevige propagande in het distrikt van
Malmédy.
Een hunner agenten, onldngs uit Malmédy
verdreven, heeft thans in twee artikelen in
den Vonuürts hevig het Belgisch gouverne
ment aangevallen.
t© Farijs
Gistermorgen, omstreeks elf ure, kwamen
twee kerels, dragend de Amerikaansclie
uniform, in een bekenden juwclierswinke! te
Parijs, namelijk het huis Roué, rue de la
Boétie.
Dc 19 jarige winkeljuffer, Jeanne Chattai-
gne, liet hen verseheidenc juwcelcn zien,
toen éénder bandieten met zijn revolverkolf,
haar een vreeselijken slag op het hoofd toe
bracht. De ongelukkige storte ten gronde cn
bleef roerloos liggen.
De Amerikanen grepen dan verscheidene
kostbare ringen en gingen op de vlucht.
Maar écn der dieven werd op eenige
meters afstand van den winkel door een
voorbjjkomendcn politieagent aangehouden
cn naa.i den post geleid. Men vond op den
gekniptcn schelm, korporaal Edonard Bres-
sier, in 1898 geboren, in zijn beenwindscls,
twee ringen, gezamenlijke waarde van 40.0ÜU
fr., Dc andere bandiet bleef onvindbaar.
Gistermorgen .is het parket in den juwe
lierswinkel afgestapt. Luidens de.verklaringen
van den aangehouden Amerikaan, is 't dc
voortvluchtige die den slag zou beraamd heb
ben. Hij heeft een bierhuis van de rue Pigalle
aangewezen waar zijn vriend, Mac genaamd,
bekend is.
De wonde van Juffer Chattaigne is nogal
ernstig, maar haar leven is niet in gevaar.
Ziehier een belangwekkend dokument,
waaruit blijkt dat de wet op de oorlogswin
sten wol d egel ij k toog epas t wordt. 11 e t ge I d t
een brief door den ontvanger der belastingen
te Antwerpen, gezonden aan dc voniziiters
der notarissen-kamers. De Duel luidt ais
volgt
Tic heb de eer U te berichten dat het
ministerie van financiën beslag gaat leggen
op de onroerende goederen, gelegen te Ant
werpen, Borgerhout en Edegheni, cn tocbe
hoorende aan: Portocarero Raymond, te
Borgerhout, Portocarero Lodewijk Jozef, te
Antwerpen, Portocarero Jan Lodewijk, te
Borgerhout en Hendrickx Frans, te Antwer
pen. ten einde do betaling le verzekeren van
dc taks op do oorlogswinsten dien zij aan de
schatkist verschuldigd zijn, en die beloopt
tol 11,826,000 fr meer 937,000 't zi; te
zaroen 12,703,000 fr.
Dientengevolge, ten einde te beletten dat
voornoemde belastingschuldigen hunne goe
deren vervreemden, vooraleer de wettelijke
inbeslagneming kunne geschieden, bid ik u
geen enkele akte le passeeren die als voor
werp hebben zou de verkoop ofvcrvrcemdmg
om het even ten welken titel der beduelde
goederen, en van uwe smbtgenootcn van 'i
arrondissement uit te noodigen, zich even
eens van alle dergelijke handelingen te ont
houden.
Tanguy en Halgan vorderden slechts
langzaam te midden van het houtrijk
ste gedéelte van het eiland. Het licht
der maan was niet toereikend om hen
alle hindernissen dio zich op huu weg
voordeden uit dén weg to ruimen. Met
de armen vootruitgesto-ken gingen ze al
tastende tusschen reusachtige boomen
en dicht struikgewas voort. Wat Non
pareille had durven doen. toen ze met
Mingo alleen was. dorst zij thans niet
meer. De kleine Indiaansclio was zich
van don indruk bewust wolke hare ver
schijning moest veroorzaken, maar zij
wist ook dat do bijgeloovigheid, door
hare verschijning opgewekt verdwijnen
zou op het oogenblik dat men bemerkte
dtat ze in bet eiland was doorgedrongen,
ten einde de gevangenen te bevrijden.
Dezen vorderden intusseben men na
derde den kreek waar Patira zijne ge-
zellins terugkomst verbeidde.; nog een
kwartuurs misschien en do gevangenen
kouden van hunne redding die ben als
een wonder voorkwam verzekerd zijn.
Docb hoor daar deed zich eensklaps een
lang gerekt gehuil hooren. Nonpareille
koesterde geenen oogenblik twijfd om
trent den aard van dezen kreet, waarin
dé» woede en do bedreiging zich vermen
gelden.
De ontsnapping der gevangenen was
in bet dorp bekend.
Inderdaad zoodra de twee schildwach
ton den beer wiens aanblik hen zoo had
ontsteld' hoorden heengaan zoodlra dat,
ze meenden dat het meisje met de zil
veren haren met hem verdwenen was,
richtten, ze zich langsa&m op en lieten
BRAND TB MECHELEN
Dinsdag avond, rond 8 ure, is een gewel
dige brand uilgebroken in de groote construc
tiewerkhuizen Cabanv, thans de firma Ph.
Van Boxmeer en Cfe. In deze werkhuizen
wordt allerhande rollend materieel gemaakt
voor dc staatsspoorwegen.
De werklieden hadden er gewerkt tot 5 1/2
ure 's avonds en niets verdachts was bemerkt
geworden bij het sluiten der werkhuizen.
Rond 8 ure zag de nachtwaker rook m het
schildersweb huis en gaf het noodsein. De
pompiers werden per telefoon verwittigd en
snelden ter plaatse.
Intusschen had het vuur uitbreiding geno
men en bij de aankomst der pompiers, stond
gansch dit overgroot werkhuis in laaie vlam.
Aan blusschcn viel weinig te denkon, en de
pompiers moesten er zich bij bepalen de
naburige werkhuizen te vrijwaren, waar zij
goed in gelukt zijn. Rond 11/2 ure 's nachts
was men het vuur volkomen meester.
De schade aan werkhuis en verbrand ma
terieel wordt geraamd op 6Utot7ü duizend
franken.
Wij meldden gisteren, dat de onderzoeks
rechter een aanhoudingsmaandnat had afge
leverd tegen de genaamde Adi Deprê 21 jaar
oud, wonende met hare ouders Daillyplaats
te Schaarbeek, die haren gewezen vcrluolJe,
Jozef Verhuist eene flesch vitriool m het!
gelaat geworpen had, hem levensgevaarlijk
verwondende.
'I oen de polieie de plichtigc wilde gaan
aanhouden vond men haar te bed met een
ebroken been liggen
Na hare misdaad gepleegd te hebben, had
zij gepoogd 7u h te u-lfmoorden, dour in de
vaart te springen. Zij kwam ecuu-r op den
tiekweg teiedii en b:ecf er met gebroken
been liggen.
Bevel is gegeven haar naar de infirmerie
van liet gevang over le brengen, zoodra haar
toestand iutks zal toelaten.
De Eerste Internationale Arbei-
ders-konferenlie te Washington
B-izorufeiro schikkingen.
Op 29 OltUiHrir zal to \ViV.«-iiit\ffion <le
eerst© interna li onanie Ji©ifp.rsconferen
gehouden Worden, waarop tb» afgo-
vaurdïgdéTi van xrJhy bes©hruifd« farulon,
zul'ou iutuw«w.ig rijn om oplotwmigon,
voor bol. moeilijk»» arboidorN probbMnn
to zookcji «in golijkvoruugn besluiten to
treffen voor allo larulon. IWj besluit-
ton zullen uit r.kofiotuitfcii r.n tmint*©hap
pel ijk oogpunt fioor Hidnngrijk: rijn on
zullen als hoi; War© norm heel» werklle-
:lon Wetgeving nil.nmkcn Uoz» orgu.rn
tn l\injs la-o pro kén en aangenomen word
bevat. fcwee ufd'onlingoii1° do intoma-
tiona'lo Arhi-ukskonionuioie; 2° e»n inter
nationaal urboidsbim^d mist boluxyraad
Allo Stator* aangosJoton. bij dén Staten-
l>orid nullen in rib onmin uXdéeflzng ver
l.ogoTnvoordigd' zijn, dour put.rooiuf 011
woi kJieilon lodoie afgevaardiging zaJ
ook door enn Ujcluiistihe ruad mogen bij
gestaan worden, dio ovorvwul gnwn nLoin
recht zullen geiuolie.ni. Do knnfornuLii)
zal ten minst© ©urunual per jaar verga-
leren en zoo dikwijls als do omstandig
heden het varoisohen. Ieder voorwiel
dat bowproken zal worden en dal *011
leunnon aanleiding gervean tot «110 ar-
boiderswet moet. do 2/3 der stommen be
komen. Toilmo Slaat verbindt ziel» uil©
jaren eon verslag op te sturen aan bot
internationaal bun:cd aaugaamlo da uit
voering dor genomen besluiten.
Hollandsche spioenen
in Duitschen dienst
M. Asou, senaloor voor het arrondissement
Doornijk. komt tot den minister van Builen-
landsche Zaken, volgende vraag te richten
Ik heb ter beschikking van den lieer
minister, het stoffelijk bewijs van het vol
gende feit, mij door hoogst eerbare personen
overgebrachtOp 27 October 1910 heefteen
Belg, in Holland verblijvende, te Amsterdam
een Franschen brief in de post gestoken,
brief gericht aan een bloedverwant, ook een
Belg, te Bordeaux verblijvende. Dien briefis
aan dc Duitsche censuur le Berlijn overhan
digd geworden en is er gebleven lot na den
wapenstilstand.
De omslag, in Holland gestempeld,
draagt den band van de censuur van Berlijn,
op de plaats waar hij opengescheurd werd.
Op den briefen op den omslag ziet men nog»
Duitsche aanmerkingen.
Het zou wel belangrijk zijn, te weten hoe
doze brief, en wellicht nog vele anderen,
aldus van de Hollandsche post in banden der
Duitschers geraakt zijn. hetgeen de ergste
gevolg'.n had kunnen hebben voor onze land-
gen 00 ten, doordien zij schade berokkenden
aan de overtuiging dal men vrij en in alle
zekerheid van een onzijdig naar een verbon
den land kon schrijven.
Denkt de heer minister niet dat uitleg
gingen zouden moeten gevraagd worden aan
hel Hollandsch postbchcer
Kardinaal Kersies* ia de
yereenigde Sïafen
Zijne Eminentie legt de noodwendigheden
van België bloot.
Op het banket, hem door de bankiers van
New York aangeboden, spiak kardinaal
Merrier als ambassadeur van België, cn
drukte aan de Araenkaansche financieelc
wereld de diepe erkentelijkheid uit van
Belgie voor de edelmoedigheid der Amcri-
kaanscbe natie.
De kardinaal schilderde vervolgens den
nood af die, eif maanden na het sluiten van
den wapenstilstand, nog in ons vaderland
heers»: bt.
Men zegde mij', sprak Mgr. Mercier, dat
Gij wh willen weten of ons land zich op
htd huidig uur heeft opgericht van den ergen
sh» waaronder het heeft geleden. Eh wel,
velen onzer werklieden xijn tot werkeloosheid
geducuid de Duitschers hadden er 70,000
weggevoerd omdat onze werkhuizen ver
meld werden. Dc Duitschers builden boven
dien onze maclnenen weggenomen. Het voor
naamst© wit wij behoeven is mach:enen en
grondstoffen.
Wij viagen u geene aalmoes, alhoewel wij
uud.i genoeg kunnen deen gelden voor eenc
algeheel© heistelling, voor dc herstelling on
zer vroegere bestaansvoorwaarden.
Wij willen nog meer het vergenoegt ons
met naar de nonna.Q omstandigheden terug
te keeren wij koesteren do eerzucht van
een© natie te worden, sterker, schooner,
voorspoediger kan voorheen.
Ik vermeen uwe edelmoedigheid te kennen.
Ik durf op New-York rekenen. Indien
eemge der heeren tot wie ik mij richt hunnen
nvloed willen aanwenden tot instelling van
ion humiiirit icf sociale bêrstelhng van Belgie
dan aanzie ik onze zaak als gewonnen.
\V»utieer ik mij gister te Baltimore en
vervolgens te Albany bevond verklaarde
men uiij Wij zouden u willen helpen,
doch het initiatief moet van New-York uit
gaan - lk verhoop dat Gij dat imatief nemen
/.uit. Ik dank u voor al hetgeen Gij voor
Belgie hebt gedaan en nog doen zult.
De oproep van den Kardinaal werd met de
meeste sympathie begroet.
huDne blikken» waarin do niauwhgxer-
rigbeid zich aan oen overblijfsel vun «oer
groote vrees Huwde, roiul gaan. Toen
ze dé plaalö verluien vonden, lioliU.eu ze
als gelijktijd door een zelfde instinct de
mat. op die tot do deur déa; hot diende.
Deze waa.ledig.
TnT oen oogonblilc begrepen ta «lak ze
do slachtoffers van eene listig verzon
nen kunstgreep gewordon waren. De
verschijning van do zilveren harige fee
en van don ruigon beer kwam hun thans
in bare wezenlijken beteekenis voor, de
booze geest bad hen verblind ten einde
hunne waakzaamheid in slaap te suseeo
on het zonderlinge witharige wezen was
een© schim door een van dé gevangen
Bleekgezichten ervaren in do too veren-
kunst opgeroepen.
Geprikkeld om 'de grootte van 'deze
hunne nalatigheid1 te herstellen, haast
ten ze rich om met lui«i© kreten alarm
te maken: terwijl ze met onsamenhan
gende woorden do ontsnapping van de
gevangenen vermeldden en deze op re
kening van de kleine elverenharige too
vena res schreven.
In een ommezien waxen 'do weerbare
mannen op de been.
Liana kwam een. dér eersten toego-
loopen; ze had den gansch en nacht aan
hare droefheid toegegeven en zelfs hare
klederen niet afgelegd. Haar gelaat
vertolkte een grooton angst. Een doode
lijke bleekheid lag op haar gelaat ver
spreid; ze wendde zich tot den oudsten
der beide wachters en zeide tot hem:
A, Waarom brengt mijn broeder de ge
vreesde jagers op het spoor dor gewou-
do horten De dochter dor wouden hoop
te dat de Gouden Adder eens oen wig
wam voor haar zou bouwon. Maar hoe
Iran de jonge Liana er in toe stemmen
haar leven aan dat van Gouden-Adder
vorhrndon als zo ziet dat deze niet scha
deloos is doch op het punt staat het»
vergift uit te braken dat den dood yer.-»
oorzaakt?»
«Do jonge 'dochter heeft eene stem,-
licht en luchtig als een vogel» zoidé hij
«Zh dénkt (tr met aan dat de vlucht der
gevangenen eene groot© schande is vror
de jonge krijgsmannen. Dé nachteb'j'ke
geesten» lieHU»n de oogen der krijgers
verduisterd. De oudsto der gevangenen
is een tuovonaar wiens kunst Tabouka
zelf beschaamd maakt. Hij heeft de oo
gen van (Jouden-Addrr betooverd, die
wezen waande te zien omhuld met haren
schitterender 'dan het zilver, oogverbün
dender dan do sneeuw.
Do sachems zouden het recht Hsbben
om de Gouden-Adder voor altijd uit de
rangen dei krijgslieden te verbannen,-
en hem later eene plants in 'den raa-d van
de hut kunnen weigeren, wanneer hij
zijn best niet deed om den onvrijwilli-
gen misslag te herstellen. De jonge Lia
na kent het hart van den Indiaan, gelijk
de moeder 'den glimlach van haar kind.
Ze zou haar lot met dat van een eerloo-
zen Huron niet willen vereenigen noch
den drempel van een lafaard overschrij
den. De Gouden Adder mcü tXi gevan
genen terugvinden wil hij niet ais 00114
oude yrouw. behandeld worden.»
i'i ïervolgt T
