ST. MAARTEN
Burgarskleeasren der rekruten
HET GEHEIM
VAN DEN KOLENBRANDER
BurgsrsbeSangen
Hammer dL
Vreeselijke ontploffing
De terugsemlcu van 't Belgisch vee
uit Buitscliiand.
JAARGANG
NUMMER
Dinsdag I len
Vïoonsdag 12
November
1919
Bureelen: Kerkstraat, 9 en 22, Aalst. Telephoon 114 J'Jl. Gr 2E3 Z_i jA. JE> 5 CENTIEMEN Drukker-Uilgever: J. Van Küffel-De Genot
Voor de publiciteit buiten het Arrondissement Aalst, zicli te vonden lot bet Agentschap JIavas, 8, Martelaarplein, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs en 105, Cheapside, Londen.
BERICHT
Tor gelegunlieid van Sint Martinus,
(verjaardag van den Wapenstilstand) zal
ons blad niet verschijnen en zullen onze
bureelen geslcton zijn gelijk 's Zondags.
Op 11 November wordt de feestdag van
St. Marten gevierd.
St. Marten is een groote heilige. Hij is de
patroon van Aalst, doch in de Vlaanderen
zijn hem nicer dan 400 kerken toegewijd.
Bij de kinderen vooral is hij in het Aalster-
sclie goed bekend, s' Avonds te voren zetten
dc kleinen inden hoek van den heerd een
schoen gevuld met haver, wortels en een
bundeltje strooi voor 1st. Mariens' ezel.
Want zij weten hot heel goed, dat s' nachts
St. Marten met zijn ezel rondrijdt, over
huizen cn daken. Zijn vinnig ezeltje springt
van de ccne schouw op de andere, cn hij
zelf, komt door dc schouw in de huizen. In
ruil van hetgeen de kleinen hem bieden,geeft
hij de brave kinderen, koeken,appels, noten,
amandels, kortom, allerhande lekkernijen en
speelgoed.
Stoute kinderen zijn echter zijne vrienden
niet veelal laat hij voor hen enkel ecne
roede achter.
St. Marten's geschiedenis is als 't ware een
aaneenschakeling van wonderbare gebeurte
nissen.
Geboren in't jaar 316 onzer tijdrekening,
uit heidcnsche ouders, werd de kleine niet
gedoopt. Op lOjangcn ouderdom, met zijne
ouders te Puvia verblijvende, voelde bij zich
tot het christendom aangetrokken cn buiten
wele zijner ouders liet hij zich in de kerk
opschrijven om hetH. Doopsel te ontvangen.
Zijn vader, een dappere krijgsman, kwam
zulks echter te weten cn deed zijn zoon bij
den keizer aanklagen, zoodat Martinus in het
leger ingelijfd werd.
Bij de soldaten leefde Martinus als een
heilig jongeling. Hij was zacht en minzaam
met iedereen en gaf al wat hij bezat aan de
armen, 't Is zoo dat hij zekeren strengen
winter, aan de pooi ten der stad Amiens,
waar hij in garnizoen was, een half naakte
bedelaar vond, die hem om eene aalmoes
smeekte. Martinus had medelijden met den
armen man, doch hij had reeds zijn geld
uitgedeeld. Alsdan sneed hij zijn soldaten-
mantel door cn gaf de eenc helft aan den
bedelaar om er zich mede te bedekken.
Het volgende jaar kon Martinus eindelijk
gedoopt worden. Uit het leger ontslagen, trok
hij zich naar' Treves (Trier) terug en leefde
er als een kluizenaar. Later begaf hij zich
naar Poitiers, waar hij bij den bisschop ver-
bleef.
De/ekerkprelaat wilde hem priester wijden
doch Martinus was ie nederig om zulks aan
te nemen, hetgeen evenwel niet belet, dat hij
door zijn heilig leven en de mirakelen welke
hij verricht de algemeene aandacht op zich
trekt.
Ook, toen de bisschop van Tours komt te
overlijden, wordt hij verkozen, om dezen op
te volgen. Wat al goeds hij als bisschop tot
stand'bracht, kan in boekdeelen ternauwer
nood samengevat worden. Hij stierf in het
jaar 307 en werd begraven te Tours. Ook
daar, opzijn graf, gebeurden nog vele mira
kelen.
St Martensdag wordt te Aalst van nu af
oRicieel gevierd, daar het juist op 41 Novem
ber 4918 was, dat de Duitsche reus ootmoe
dig den knie boog en zich overwonnen ver
klaarde.
In de plechtigeIHoogmis, om 40 ure, in
St Martenskerk, door den Z. E. II. Kannnnik
Roelandt, Pastoor-Deken, opgedragen, zal
niet één Aalstenaar laten, een gebed van
dank tc sturen aan den machtigen bescher
mer en voorspreker van Aalst bij den Aller
hoogste.
Oud soldaten en verminkten van den we
reldoorlog, aan wie op 11 November door het
Stadsbestuur vlaggen geschonken worden,
kunnen in vertrouwen den H. Martinus als
schutsheilige aannemen hij ook is soldaat
geweest en zijne bescherming zal hun niet
ontbreken.
Komt op, dus allen, ter ecre van den H.
Martinus, patroon der stad Aalst en hcra
gebeden dat hij ons Jkatholiek geloof en de
christenc Vlaamsche zeden steeds blijve
bewaren in het Katholiek Belgie.
liet zicht op het aanstaande in werkelij-
ken dienst treden der militairen van do lich
ting 4916, heeft de minister van oorlog aan
do militaire overheden voorgeschreven maat
regelen te nemen om de burgerskleederen,
aan de rekruten 'oebehoorend, zonder uitstel
f te geven of terug lo eenden aan de fami-
lien der belanghebbenden, indien deze daar
toe den wenscli uitdrukken.
In dit geval zullen de burgerskleederen,
zoohaast de rekruten ze niet meer noodig
hebben, zorgvuldig ingepakt worden in zak
ken die do korpsen onruiddelijk bij de Voe-
dingsmagazijnen, die hun proviand bezorgen,
zullen aanvragen.
Doze pakken zullen voorzien zijn van een
etiket, den naam en juist adres dragend van
den persoon aan wion zij moeten verzonden
of afgegeven worden.
Het vervoer zal kosteloos gedaan worden
bij middel van vervoer orders.
(4* Ven volg)
al had hun gang hen ook niet verraden
zoo voorspelden hunne wezens, weinig
goeds, die er zwart uitzagen alsof ze re
gelrecht uit de hel kwamen en een ge
zantschap van zijne majesteit Lucifer.
Hot angstzweet brak den eenzamen
kolenbrander uit» toen hij deze duivels-
bende gewaar word, bevende sloeg hiij
een kruis en kroop zoo diep mogelijk,
weg in den kuil, uit vreezc van ontdekt
te worden.
De zwarte kerels slopen hem op een
afstand! van een steenworp voorbij en
verdwenen spoedig in de richting van
het kasteel. De schrik hield Diederick
nog wel vijf minuten aan zijn plaats
gekluisterd!; eerst toon hij volstrekte
zekerheid had, de bende ver genoeg ver
wijderd was, waagde hij zijne schuil
plaats te verlaten.
«Jezus, Mari'a!» mompelde hij, «dat
was een schrikken
Een poosje bleef hij roerloos staan,
als was hij. er nog niet gansch zeker van
'dat de zwarte bende hem niet meer kon
zien.
«Wie waren 'die kerels? vervolgde hij
en waar gingen ze hoen Ze sloegen den
weg naar het kasteel in... Zouden ze iets
Het Bolsjewistisch schrikbewind
Het verhaal van een uit Rusland ontsnop-
(en Frrnschman
Eon der laatste uit Rusland ontvluchten
is Eugéne Reysssier, een jonge Franschman,
dezer dagen te Stockholm aangekoman.
Bij den slag van Tsarkoje Selo is hij met
gevaar van zijn leven door de roode linie
heengebroken.
Hij was aangehouden door de bolsjewiki
als spioen en aanwerver voor het witte leger.
Eerst te Petrograd werd bij gevangen gezet,
nadien te Moskou, waar hij drie maanden in
een cel zat met een bed voor drie gevang;
nen.
Zij stierven er van honger, moesten helpen
verhuizen en de stralen keeren. Verschil
lende Franschen zitten er nog gevangenen.
Uit het ITanschc gezantschap zijn de meu
belen en gobelins weggehaald.
Enkel de communistische leiders en de
matrozen hebben wat zij verlangen de be
volking daarentegen verhongert, wijl Lenin
weelderige ontvangsten houdt.
Toen Reyssier vertrok kostte een pond
brood 450 roebel, de boter 1500, de suiker
1000, de thee 3000, een kostuum 20.000.
't Blijkt echt waar dat het vleesch der
lijken, door de Chineezen gefusilleerd,
verkocht wordt. Met duizenden vallen er als
slachtoffer der Chineezen op den Musschen-
berg voor Moskou.
Oe gcdciriobiliseerdQ
maiit^iren isi ds ipeinen
Wij hebben onlangs gemeld dat, krachtens
een beslissing van hot Departement van Oor
log, spoorweghaarije9 tegen 4/4 van het
tarief alleen mochten afgeleverd worden i
le klasse, aan officierou, iu 2e klas aan offi
cieren en onderofficieren.
Blijkens een nieuwe aanschrijving van
het Departement van Oorlog, is deze schik
king niet van toepassing voor de gedemobi
liseerde militairen en oorlogsinvalieden wel
ke tegen 1/4 van hot tarief reizen, nochtans
kunnen deze van de prijsvermindering genie
ten, indien zij den rang van officier bekleed
hebben.
kwaads in 't schild voeren?... Dat moet
wel zijn anders zouden ze zich zoo heel
zwart gemaakt hebben... en ze slopen
zoo stil vooruit, niet een die een woord
sprak Als ik eens naar het klasteel ging?
Diedorick bleef nog eenige oogenbliik
ken staan en aarzelde; de vrees van door
de bende opgemerkt te worden weer
hield hem.
«Kom,» zeidé hij «wat gaan mij die
kerels aan en wat ze willen uitvoeren..
Ik heb ze niet ontboden... een armen
kolenbrander die voor vrouw en kindfe"
ren den kost moet verdienen, kan zijn
werk zoo maar niet in den steek laten»
«Schaam u Diederickvervolgde hij
na eene versche pooze, ge kunt mis
schien eene euveldaad beletten en gij
zoudt er geen kwartier van uw werk
voor willen kwijt zijn?... Misschien
hangt Mijnheer Jan van Boeckel een
groot ongeluk boven het hoofd en hij
is het die uw verlof heeft gegeven om
uwe hut in dit bosch te bouwen en uwe
broodwinning uit te oefenen... Neen ge
zijt oon slecht man als ge hem niet ging
waarschuwen.
Thans stond ziin besluit onherroepe
lijk vast en begai hij zich terstond op
weg. Hij sloeg echter om eene lichte
verklaarbare rede, een geheel anderen
weg dan de zwarte bende in.
Pas had hij een vijftal schreden ge
daan of hij werd in de verte zijne doch
ter gewaar, die met een tenen gevloch-
De middenstand heeft meest onder dc mo
kerslagen van den oorlog geleden; handel
en nijverheid werden stil gelegd, bedienden
ielen werkeloos. Te fier om zijnen no<>J te
klagen, heeft menig klein burger zwarten
sneeuw gezien. Nu nog kwijnen handel en
nijverheid cn de neringdoeners, de kleine
eerst, worden met ondergang bedreigd.
Het verdwijnen van den middenstand ware
eene onherstelbare ramp oor de maatschappij
De kleine burgerij munt uit door hare werk
zaamheid, zuinigheid, eenvoud en rechtscha
penheid; zij is de ware steunpilaar van orde,
vrede en godsdienst, de hoeksteen van hel
sociaal gebouw, het verbindingsteken lus-
schon hoogcre en lagere standen. Tot kleine
urgc.r kan een spaarzaam werkman zich ge
makkelijk opwerken (tot kapitalist uiterst
moeilijk) en een kleine burger is geen socia
list.
De redding der kleine burgerij ligt in de
Vereeniging.
Welke partij is bijzonder geroepen om dit
jrogramma te helpen uitwerken De katho-
'ïeke partij, draagster der christelijke sociale
princiepen.
Wij zijn vast overtuigd dat de katholieke
partij in 't verleden met genoeg heeft gedaan
voorde kleine burgerij, dat zij dezes belan
gen meer dan eens heeft geslachtoflerd, wij
wij weten dat menig katholiek burger ver
bitterd is en met reden.
Doch, zal een anti-katholieke overwinning
•edding brengen Zullen dc socialisten de
burgers uit hunnen neteligen toestand ver
lossen De liberalen, wier partij lang
zamerhand uitsterft, laten we van kant.
Komen de socialisten ooit aan 't roer, dan
zullen alle nerin^doeners verdwijnen, want
onmiddellijk zullen de socialisten overgaan
tot socialisceren en monopoliseeren dc
Slaat zal allen handel zelf uitbaten Bewijzen
liggen bij de hand. Wij hebben drij socialis
tische mimsters, Wauters, minister van
Bevoorrading, kondigdeals eerste maatregel
af dat dc Staat zeli de koopwaren m den
vreemde zou koopen en zelf leveren aan de
handelaars. Du»*sche handelschepen werden
aan den Belgischen toegekend.
Op aanraden van de socialistische minister
besloot minister Benkin, dat de Slaat zelf die
schepen zou gebruiken cn de private reede-
ijen de concurrencie aan doen.
Vroeger werden in ons land al de revier-
schepen gebouwd op private werven, nu
worden zij gemaakt op eene Antwerpsche
werf rechtstreeks van den staat afhangend.
De katholieken willen eerbied voor den
eigendom, vrijen handel, kredieten voor de
kleine nermgsdoeners en ambachtslieden,
opbeuren van klein-hande.l en klein-nijver
heid, uitbreiding van 't vakonderwijs. D
zegepraal der katholieken is de overwinning
der kleine burgerij, daarom stemmen al ile
verstandige burgers den 16 November onder
Katholieken.Werkelijke kandidaten
VOOR DEN SENAAT
Arrondissement Aalst en Oudenaarde.
Lodewijk De Sadeleer. adv ikuat, Slaatsmi
nister, HaeltertGaston BeluK-hel, burge
meester, Ruyende Kerkhove d'Exaeidc,
eigenaar, Brussellweins d Leckhaute, eige
naar, Rooborst.
Plaatsvervangers de Kerkhove d'Exaerde,
voornoemd lweins d'Eeckhaute, id. Felix
De Hert, advokaat, burgemeester te Aalst
Max Pycke de Petegem, burgemeester, Pete-
gem bij Oudenaarde.
VOOR DE KAMER.
Woeste Karei, staatsminister, uittredend
volksvertegenwoordigerVan Schuylenberg
Pieter, drukker Moyersoen Romain, uittr.
volksvertegenw.; de Bethune Lodewijk, uittr.
volksvertegenw. Bosteels Eugeen, schepene
te Aalst.
Plaatsvervangers Moyersoen Romain,
voornoemdCosyns Leo, burgemeester te
Meerbeke Coessens Omer, oud-strijder, te
Sottegem Flumant Gustaaf, bijzondere te
Geeraardsbergen.
BELGIE EN HOLLAND
Een incident te Breskens
Wij lezen in de Nieuioe Rotterdamsche
Conranl.
- Men meldt ons uit Breskens dat het be
richt van de S'ur met zonder grond is.
Een met zijn schip in de haven liggende Bel
gische schipper had personen op den wal
gescholdeu voor kaaskop. Het bloed stijgt
den Brcssiaanders spoed'g naar boven, ter-
wij 1 de wrijving, die sedert de agitatie in
Belgie dit jaar is ontstaan natuurlijk ook zijn
invloed doet gevoelen.
De mannen begaven zich aan boord, mis
handelden den schipper en haalden de vag
omlaag, die zij. naar het schijnt, hebben
meegenomen, doch welke niet meer le vinden
is. De gendarmen hebben tegen de bedrij
vers van dit betreurenswaardig feit, die eerst
werden aangehouden, dnch na verhoor, waar
bij zij bekentenis afllegden, werden vrijgela
ten, proces-verbaal opgemaakt.
- -- -
Eene rekening
De Hollandsche regpering heeft aan de
Tweede Kamer de schatting overgemaakt der
oukosien voortgesproten uit het onderhoud
der geïnterneerde militairen en burgers als
ook voor de vluchtelingen en de krijgsgevan
genen. Het bekmp dee onkosten zal van de
betrokken mogendheden opgevoiderd wor'
den. Aan de Belgische regeenng zal diens
volgens een rekening aangeboden worden
voor het onderhoud van de Belgische geïn
terneerden en hunne families.
Zeker is het dat slechts een gering: deel van
den voorraad gesprongen is, moest de heele
voorraad springen dan zou het eene ramp
voor de stad kunnen zijn.
Zondag morgend is een eskadron van het
4 jagers te paard naar Dave vertrokken voor
het handhaven der orde.
De inwoners van Dave en omtrek hebben
den nacht in hunne kelders doorgebracht.
Volgens de eerste inlichtingen zijn er geen
slachtoffers onder de burgerlijke bevolking,
maar Aan de 14 Engelsche schildwachten heb
ben er maar 4 Zondag morgend den appel
beantwoord.
Men vreest dat er 10 zijn omgekomen, al
is het ook mogclbk dat zij gevlucht zijn en
zich in het bosch ingegraven hebbcu.
Hel zinneloozcngesticht ven Dave, waar er
geen enkel ruit is heel gebleven, is ontruimd.
In Let militaire hospitaal is gansch het per
soneel geconsigneerd en zijn alle maatregelen
genomen, te meer daar er veel obussen mei
stikgassen te Dave waren.
Alle ruiten in den omtrek zijn verbrijzeld.
Het treinenverkcer op de lijnen Namen-
Arlon en Namen-Givet ligt stil.
Een later bericht meldt nog, dat de ver
miste Engelsche schildwachten, Zondag mor
gend tciugekcerd zijn. Zij hadden zich in
de hossehen yerborgen gehouden tijdens do
ontplofii ngen.
bij J>Tamea.
Het munitiedepot yan Dava gesprongen.
In den nacht van Zaterdag op Zondag is
heel de omgeving van Namen door eene lan
he reeks ontploffingen in opschudding ge-
gracht.
Na den wapenstilstand was eene ontzaglijke
hoeveelheid L)u>lsclre obussen opgestapeld m
n 20 tal barakken, elk 23 a 3<) meters lang
in het bosch van Dave tusschen de spoorlijn
van Luxemburg en de Noorderspoorlijn.
Sedert ecnigen tijd werden gansche trein
ladingen mumties van berinzameling voort
komende, in dc statie van Dave aangevoerd
en nceigele d in voormelde barakken, alvo
rens gezonden te worden naar de piaats waar
zij worden ontladen.
Ook ligt er te Dave een grooten voorraad
poeier.
Volgens men verzekert werd er Zaterdag
avond, kort voor middernacht, eene vlam
bespeurd in het bosch van Dave. Men had
den indruk daler brand was ontstaan.
Is het kwaadwilligheid of is het onvoor
zichtigheid van de mannen die op koperen
hulzen azen Dit zal misschien door hel on
derzoek wordnn uitgemaakt.
Ongeveer 1 uur deed zich eene geweldige
ontploffing hooren, kort nadien gevolgd door
eene tweede, dan door eene derde, en heel
den nacht door duurden deze ontploffingen
onophoudelijk voort.
Zondag morgend nog steeds ontploffingen
doch niet meer zoo dicht op elkander volgend
Het bosch brandde op eene groote uitge-
sirektheid en hel is onmogelijk juist te weten
wal er gebeurd is.
Gezien het groote gevaar laat de militaire
overheid niemand de plaats benaderen.
De cellen yan Miss Cayell
en Gabrielle Petit.
De minister van .Tuslicie heeft besloten do
cellen n. 23 en 37 niet meer in dienst to
laten.'t Is Incrindat Miss Cavclleen Gabrielle
Petit opgesloten werden.
Deze cellen zijn thans in museum herscha
pen, meeheeft er de kleedingstnkken,boeken
en verschillende voorwerpen van de twee
veroordeelden verzameld. Bloemen omlijsten
hun portret, en eene herinneringselaat is op
de deur van elke cel geplaatst, tusschen een
bundel vlaggen.
Leden van bet komiteit der Politieke ge
vangenfederatie waren gisteren toegelaten
deze cellen te bezoeken.
Terwijl het orgel van het gevang den
«Brabangonna speelden, hebben M. De
Deyne, bestuurder van het gevang en M.
Van de Kerckhove, voorzitter der federatie
hulde gebracht, aan de martelaren die voor
het Vaderland stierven.
Lordfarmoor voorzitter der Hongers
nood-Kon ferencie te Londen geopend,
logenstraft in eenon briof aan de Daily
lV!e</raph dat er daarbij eenigzins kwestie
zou zijn van de teruggave der melkkoeien
enz. aan Belgie en Frankrijk tegen te werken
of te verhinderen.
Des te beter.
Net vreemd kopergeld
en de Congo-nikkel
Wij vernemen dat de Nationale Bank, bij
plakbrief aan het publiek laat weten, dat deze
koperstukken in omloop aiogen blijven tot
31 December 1919.
Van af 1 Januari zal de Nationale Bank
ze uitwisselen tegen Belgisch munt een
maatregel, welken doo het publiek algemeen
zal i.'oe<i-'ekeurd worden
Er zullen ook maatregelen -drogen wor
den wat aangaat de Congo muntsl kken van
10 centiemen.
Wegens het gebrek aan pasmunt, daags
na den wapenstilstand, ontleende de Natio
nale Bank aan de Schatkist van de kolonie
voor 2ü0,000 fr, nii kelslukken. Ook deze
zullen nu uit den omloop getrokken worden.
ten mandje onder den arm, de hut uit
trad'. Diederick wilde haar roepen doch
hij bedacht zich en beslobt naar haar
toe to gaan. Het meisje liep echter zoo
rap dat hij alle zeilen moest bijzetten
om haar te bereiken. Eindelijk toch was
hij haar zoo dicht genaderd dat ze zijne
voetstappen boorde en omzag.
Diederick wenkte haar naar zich toe-
«Gonda waar gaat gij heen?» vroeg
hij naar zijn adem hijgende.
«Waldbeziën plukken, vader, voor 't
noenmaal.»
«Doe dat vandaag niet» hernam Die
derick, «doch ga terstond weer naar hu :-s
sluit goed de deur en kom er niet meer
uit vooraleer ik weer bij u ben.
Gonda keek bij het hooren van dit
bevel haren vader met verwonderde oo-
gen aan.
«Maak zoo een dwaas gezicht niet I»
vervolgde d!e kolenbrander, er is on
raad in het bosch. Als ge gezien had
wat ik heb gezien zoudt ge reed» lang
weer te huis zijn.»
Wat hebt ge dan gezien, vader?»
vroeg Gonda meer nieuwsgierig dan ont
steld.
«Iets verschrikkelijksMaar wat dat
zeg ik u niet; misschien later wel. Ga
nu spoedig naar buis en doe wat ik u
gezegd heD want het is niet richtig in
het bosch
Gonda gehoorzaamde hoewel mees
muilend, ze had gaarne, vhag als eene
en vrij als een vogel m de lucht, door
het woud gesprongen; hier waldbezien
guplukt daar naar het fluiten der vin-Jten
en nacbtegaleu staan luisteren dboh nu
moest ze zich wor den geheelen dag in
de donkere hut opsluiten. Wist ze ten
minste nog waarom
Diiedericki hervatte zijn tocht niet voor
dat hij zich met eigen oogen overtuigd
had dat Gouda zijn bevel volvoerde.
Er was mot. dit al een gcruimen tijd
voorbij gegaan, en Diederick gaf er zich
eene genoegzame rekening van dat toon
hij zich langs een grooten omweg naar
Boeckel spoedde, dat do zwarte bende
intusschen reeds lang een schelmstuk,
bad kunnen voltrekken als zulks haar
voornemen was. En ja, dit was wel het
geval, daarvan zou Diederick spoedig d)e
overtuiging opdoen- Hij meende de ke"
reis der zwarte ben die te vermijden, en
zie, o schrik daar loopt hij ze bijna op
het lijfHet schemert hem voor de oo
gen; hij wilt vluchten... bet is te laat.
«Haltbromt den zwarten met den
vreeselijken baaid1; met een voelt Diede
riek een ijzeren vuist- op zijn schouder.
Het gezicht van het gevaar dat hij
loopt geeft kern al zijn moed weder. Met
een krachtigen ruk wringt hij zich los
en wendt zich. om tien einde zijn aanV
val Ier met zijn eerlijke vuisten een ant
woord! zijn vriendelijke groet toe te
dienen. Oock de zwarte mannen laten
jhem del ®jd' niet, vijf van hunne man
nen vallen op hem aan, knevelen zijne
handen op den rug en duwen hem een
mondprop tusschen de tanden; wat den
zesden bandiet, betrof, deze zag dit too-
neel werkeloos aan, daar hi-j in een doo
ken gewikkeld pakje, op zijne armen
droeg; een pakje met levende inhoud,
want het geschrei van een wicht steeg
er nauw hoorbaar uit op. Diederick had
het nochtans gehoord; plotseling ging
er een lichtstraal op voor zijn geest «ze
hebben den erfgenaam van Boeckel ge
stolen-» dit dacht hirj want zeggen kon
hij het reeds niet meer.
Hang den kerel op aan gindschen
boom 1» beval den bandiet met den vree
selijken baard, hang hem op den. ver
vloekten laat 1 Ha hij heeft onzen buit
gezien en ruikt wat er onder die doeken
ib Maar dit touw zal uwen mond voor
altijd1 snoeren.»
Dit zeggende trok hij een eind touw
uit zijn zak, legd'o er aan bet een© eindi
een strik in, wierp dien den bevend©
Diederick om don hals, greep toen bet
andere eind' vast, en maakte zich gereea
om hem daarmede voort te sleuren, toen
do man die het gestolen kind droeg hem
bij den aim greep en ter zijde wenkte.
Er volgde een mompelend gesprek*
dat slechts enkele minuten duurden <Sa
den kolenbrander een eeuw toeschenea»
a Gij hebt eene vrouw en kinderen
niet waar?»
Diederick knikte toestemmend.