20
BE PRESIDENTKIEZING
SaOroHsrTlBEn
De uitlevering van Willem ii
Dijnsdag
Januari 1920
DAGBLAD -
Nog de steankoslzaak vaa Antwerpen
De suikerzaak op deFraesebe grens
De afschaffing van hel hoofdvak
NUMMER
II Fabianus
Zon op7,46, onder 1,35
Nieuwe Maan den 21
PubHGrt.lt buiten het Arrondissement Aalst, ziob te wenden tot het Agentschap IIayas. 8, Martelearplein, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs en 105, Cheapside, Londen.
Kerkstraat, 9 en 22, Aalst.
Tel. 114
XXVI* JAARGANG
16
5 CENTIEMEN Uitgever: J. Van Ndffel-De Gendt
IN FRANKR9J&
H, Dsscliaael, voerzitier der Fransche Kamer,
gekozen met 734 stemmen op 889.
Het aftreden van M. Clemanceau
M. Glemenceau had Vrijdag avond het
volgend schrijven gericht aan M. Leon
Bourgeois, voorzitter der Nationale Verga
dering
W. de Voorzitter,
Ik neem de vrijheid u mede te deelen dat
ik aan mijne vrienden de machtiging intrek,
mijne candidaluur voor het Presidentschap
te stellen en dat, moesten zij er over heen
stappen en voor mij eene meerderheid van
stemmen vinden, ik het aldus toegekend
mandaat zou weigeren.
Aanvaard, enz.
(Get.) GLEMENCEAU.
De Stemming
In de zaal waar de kiezing plaats had,
heerschte eene ongemeene bedrijvigheid.
De heeren Llovd Gorges, Venizelos en de
-gezant van Spanje waren tegenwoordig in
de historische zitting.
In eene loge zaten Mevrouw Deschanel en
hare drie kinderen.
Toen generaal de Casteinau kwam stem
men was hij het voorwan eener groolschc
ovatie.
Bij de afroeping van den naam van M.
Deschanel was de belangstelling algemeen
de candidaat voor het presidentschap stemde
echter niet.
Om halt' 4 was de tweede naamafroeping
afgeloopen.
Alhoewel de uitlag te 4 ure nognietgekend
was, wist iedereen reeds waaraan zich te
houden.
Het was 4 u. 10 toen M. Bourgeois den
uitslag bekend maakte.
Deze uitslag was alsvolgt
MM. Deschanel 734 stemmen; Jonnart54;
Clemenceau 53; Bourgeois 6; Foch 7; ver
schillende 6.
De gansche vergadering stond recht om
het nieuw gekozen Staatshoofd toe te juichen.
Dc kreet iLovc de Republiek klonk al-
wege.
Toen een socialist riep weg met Clemen
ceau ontstond eene tegonmanifestatie op de
banken der uiterste linkerzijde.
Ook werd er geroepen Vive la Sociale
eir Amnistie op het oogenbük dat M. Bour
geois M, Deschanel voor 7 jaren President
der Republiek uitriep.
Nogmaals schreeuwden de socialisten
Vive Ia Sociale toen de zitting geheven werd
verklaard; in het centrum cn rechts ant
woordde men nieKuiljouwin?en.
De zaal liep daarop spoedig leeg, terwijl
M. Deschanel onder eenparig gejuich de
vergadering verliet.
De socialistische groep had, vóór de ver
gadering, met 4 stemmen meerderheid be
sloten te kiezen voor M. Deschanel.
De congressisten hebben een adres van
hulde en dank gezonden aan M. Glemenceau
voor ue diensten door hem aan het vaderland
bewezen.
Hulde aan dan nieuwen president
Toen M. Deschanel door de gangen ging
werd lie® opnieuw een ovatie gebracht.
In de voorzitters/aal werd hem een uit
treksel van het verslag der kiezing aangebo
den. M. Bourgeois bracht hem hulde on
zegde onder meer«Wij zijn zeker dat u
bet lot van het land mag toevertrouwd wor
den. Door u zal het land vrij en veilig en
eensgezind blijlen.
M. NAIL in naam der regeering, wenscht
M. Deschanel geluk en zegt
üwe kiezin j mei eene zoo indrukwekkende
240 vervolg.)
Nu eerst merkte Ricciardo den troubadour
op. Een vlaag van woede overschaduwde
rijn buitendien reeds duister gelaat.
Wat zie ik daar riep bij, zoo ver is
het gekomen Een Albizzi in troubadours ge
waad aan de voelen van een Medicier. Gij
had reeds lang wegmoeten zijn Is dat de
eerbied, welke gij aan het bevel der opper-
bcerscheres verschuldigd zljt
Rustig trad dc jongeling den vertoornden
oom tegemoet. Ik ga sprak hij maar 'ik
wilde niet vertrekken, eer ik wist, wat liet
lot van dezen man z.oti zijn. Nu zijn wij in
hetzelfde gevai mij ontzegt de familie mijns
bloeds, de dierbare vaderstad hij wordt
verbannen door dc familie der staat, voor
welke zijn hart in trouw en liefde klopte.
Koo wil ik mijn weg met de zijne verbinden,
totdal eene lichte ster hem weder terugvoert
in de vaderstad cn indien in den vreemde
droeve stonden voor hem aanbreken, moge
dan het troostrijke lied van don troubadour
de/elven verkorten Men gebood mij wel, te
gaan, maar nimmer heeft men mij bevolen,
waarheen
A i v.i wilde een toornig antwoord geven.
Doe oij Im-Id zich in, alleen hot opzwellen
zij \oorhoofdsaderen, het bekende teeken
g-.:r'de iii innerlijke opgewondenheid.
Ga met hem, een Albizzi met een Me-
Jickr Misschien is het goed zeide hij met
meerderheid, bewijst welke sympathie u is
verzekerd voor uwe uitstekende verdiensten,
uw waardig leven, uw plichtbesef en uwe
vaderlandsliefde.
Uwe kiezing zal door het Fransche volk
begroet worden met vertrouwen, daar het
land in u den waarborg hoeft van trouw en
vw naam een symbool van eendracht is.
Ook in het buitenland zal uwe kiezing gun
stig worden onthaald en uw gezag verzekert
aan Frankrijk den eerbied voor zijne belan
gen. Onder uwe magistraat zal het land de
vruchten plukken van den vrede en de voor.
deelen die Frankrijk definitief veroverd heb
ben.
M. Deschanel antwoordde, zeggend dat hij
steeds's lands parlementaire instellingen zat
getrouw blijven. Hij wees op de moeilijkhe
den van het oogenblik en op de onontbeer
lijke eenheid. Hij roemde het Fransche volle,
groette M. Poincaré en sprak de hoop uit dat
de Kamer hem zou huldigen.
Luid werd hij toegejuicht, waarna hij in
auto met zijn vrouw en kinderen wegreed.
Het eerste bezoek van den nieuw gekozene
Tc Parijs teruggekeerd begaf M. Deschanel
zich naar het Elyseum waar hij M. Poincaré
een bezoek bracht. Te 17 ure aangekomen,
vertrok hij te 18 ure 15. Het volk van zijn
kiezing door de bladen ingelicht,-groette zij
nen nieuwen president.
De nieuwe voorzitter
Het zal wellicht niet overbodig zijn, hier
eenige mededeelingen te geven over de loop
baan van den nieuwen voorzitter der Fran
sche Republiek, M. Desehanel.
Indien er ooit iemand met don helm gebo
ren werd, dan is het zeker dc man, die giste
ren van zijne medeburgers het hoogste blijk
van vertrouwen gedragen heeft bij eerste
stemming, zonder ernsiigen tegenstander,
met 724 stemmen op 889 stemmers, is hij
door het Congres van Versailles uitgeroepen
tot hoofd van den Franseken Staat.
In zijne wieg werden al de gaven gelegd
die iemand volmaakt maken verstand, wel
sprekendheid, aangenamen omgang, een be
koorlijk uiterlijk, een gestel warrop de tand
der jaren geen val scheen le hebben.
Zoon van een gekenden Franschen politie
kei cn geleerde, Emile Deschanel, zag hij
het eerste levenslicht op 13 Februari 1856,
te Schaarbeek bij Brussel, waar zijn vader,
die om politieke redenen de gestrengheid van
hel keizerlijk gerecht was ontvlucht, in bal
lingschap leefde.
Paul Deschanel deed schitterende studiën
in het College Sle Barbc en in het lvcec Con-
dorcet en werd in 1875 licenciaat in de rech
ten ontvangen.
Ilij begon zijne politieke loopbaan als se
cretaris der ministers de Marcère en Jules
Simon, werd onderprefekt teDreux benoemd
in 1877, later te Meaux, en voor het eerst
lid van de Kamer gekozen in 1885.
Hij heeft er sinds dien onafgebroken van
deel gemaakt. Reeds in 1888 stond hij ge
boekt ais'eeu der beste redenaars in het
Fransche Parlement, -vooral na eene rede
voering waarin hij de belangen van Frankrijk
in het Oosten verdedigde.
Tevens wist hij door merkwaardige boeken
en door bijdragen in den Temps en liet
Journal des Débats de aandacht op hem
te trekken en eene eerste plaats in de politiek
te veroveren.
Gelast met eene officieele. zending in de
Vereenigde Stalen won hij inlusschen zulken
invloed dal hij in Juni 1895 voor de eerste
maal voorzitter der Fransche Kamer gekozen
werd.
In 1899 werd hij gekozen tot lid der
Academie Fran^aise die reeds verschei
dene zijner werken had bekroond, aldus twee
hoedanigheden op zijn hoofd vereenigend de
doffe slem. O.ver een jaar, wanneer de plicht
u wederom voor den zetel der opperheer-
schcrs roept, zal uw meening wel veradderd
en uw trots gebroken zijn. Gij echter hij
wendde zich tot Cosimo, moet voor het aan
breken van den nieuwen dag met geheel uw
huis de stad verlaten hebben. Uwe tegen
woordigheid is een last, van welke wij de
republiek bevrijden willen. Regel wal gij te
regelen hebtDe Signoria benoemd Signor
Malovolti tot uw gevolmachtigde, hem moogt
gij overgeven, wat gij in zaken moet achter
laten.
Ik kon het geen waardigere overgeven,
zeide Cosimo, ecu dankbare blik op zijn be
waker werpende. U echter, mijn jongen
vriend, zcidc hij lot Edmondo, u neem ik met
vreugde op in mijn schip daar gij het mei
mij bestijgen wiltwel voert het mij in het
donkere lol der verbanning maar het draagt
Casar en zijn geluk
NEGENDE HOOFDSTUK.
De namiddagzon viel in het vertrek van
Signora Beatrice. Er was een jaar verloopen,
sedert hel huis der Mediciers, door den in
vloed zijner vija-nden buiten de grenzen dei-
republiek verbannen wasdoch de tijd
scheen op het uiterlijk der dame geen invloed
uitgewerkt te hebben. Integendeel hel was,
alsof de triomf van haar geslacht de tachtig
jarige vrouw jeugdiger gemaakt en haar nieu-
we krachten verleend had.
Dc hcerscheres zat aan het vensterhaai1,
zoon stond tegenover haar.
jongste voorzitter die de kamer en het jong
ste lid dat de Academie hadden geteld.
Sedert dian heeft Paul Deschanel, telkens
de radicalen niet meester waren in de Kamer
het voorzitterschap bekleed en welke invloed
van hem uitstraalt be wéés zijne verkiezing
tot voorzitter over eenige dagen, bijna bij
eenparigheid. 1
Men weet dat hij over 7 jaren ook candi
daat was voor het Presidentschap, tegenover
den candidaat van Clemenceau, M. Pams, en
dat de Tijger toen hij zag dat de radicaal
geen kans had, den aï te conservatief getin-
ten Deschanel uit de baan kegelde door M.
Poincaré vooruit te telttn.
Paul Deschanel's verkiezing tot President
zet de kroon op de gelukkigste loopbaan die
ooit een menschenkmd beleefde.
M. Clemanceau trekt zich
uit het politiek leven terug
Van af aanstaande week zal M. Clemen
ceau gaan uitrusten te La Tranthe (Yendée)
en daarna de hand leggen aan zijne gedenk
schriften over den oorlog.
Ilij verlaat voor goed het politiek leven,
neemt geen mandaat meer aan en legt ook
de pen van dagbladscFirijaer neer.
Aan zijne vrienden heeft hij gezegd dat hij
aan geen enkel dagbüid meer zal meewerken.
Hij zal boeken schrijven, daarmee uit.
De man die in zijo leven, zoovele minisle-
ricn omver wierp, zelf ten val gebracht, trekt
zich bepaald terug...
Dl eerste strijd tusschen
M. Deschanel en M.'Clemenceau.
Weinig is het geweien, dat MM. Deschanel
en Clemenceau zich reeds eene eerste maal
ontmoetten doch op een heel ander terrein,
namelijk in een tweegevecht...
Het was op 25 Juli 1894, dus meer dan
25 jaar geleden.
In de Fransche Kaifcer was dc wet tegen
de Anarchisten ter bespreking cn M. Descha
nel haalde er nog al erg. M. Henri Brisson,
van de uiterste linkerzijde over den hekel.
's Anderendaags injprgends verscheen in
La Justice een arlikoj van M. Clemenceau,
waarin deze M. Dcsetjancl geweldig aanviel.
M. Deschanel zond $ijne getuigen aan zijn
aanvaller.
Daar de vier getuigen niet 't akkoord
kwamen, wie de bel, edigde was, werd een
scheidsrechter gekozen en deze verklaarde
dat M. Deschanel door M. Glemenceau was
beleedigd.
Het tweegevecht had plaats in een eigen
dom der rue de Sèvres te Boulogne. De voor
waarden waren alsvolgtstrijddegen, herne
mingen van twee minuten, geen gevecht van
lijf aan lijf, gebruik der linkerhand verboden,
einde van den strijd, wanneer een der tegeu-
strevers blijkbaar in staat van minderheid
gebracht was.
Bij de tweede herneming werd 31. Descha
nel door een degens!eek getroffen aan het
voorhoofd. Het bloed liep hem over bet
rechteroog en de geneeshceren verklaarden,
dat hij daardoor in staat van minderheid
gebracht was.
Daarmede eindigde het tweogeveclit.
Eene verklaring van M. Clemenceau
Na de voorbereidende stemmin? waren de
leden der regeering naar M. Clemenceau
gegaan.
Hij zegde geen strijd te willen leveren. De
geheale vergadering sprak zich tegen mij
uit, voegde hij erbij. Zooveel te slechter
misschien voor liet land, zooveel te beter
voor mij en dc mijnen. En dan, ik heb toch
wel de rust verdiend, niet waar. Ik ver
langde er oveijigens naar.Men gunt haar mij.
Ik dank er voor.
Na de verkiezing hesft M. Clemenceau
Zij hebben aldus in de Signoria het
voorstel afgewezen, vervolgde de grijze dame
het gesprek, om voortaan de Gon'faloniere
der tepubliek altijd uit het geslacht der Al-
bizzi's le verkiezen Zij bobben gewaagd in
plaats van Guadagni, wiens termijn verstre
ken is, den voormali gen vriend van Cosimo,
Odirardo Venoslo, tot opperhoofd te verkie
zen.
Ricciardo beet zich op de lippen, dat zij
bloeden. Die smaad deed men ons aan, ant
woordde hij somber. Het is nauwelijks een
jaar geleden, dat wij meonden, rolk en Sig
noria in ijzeren boeien gekluisterd te hebben
en zie, wat wij van ijzer waanden, bet smelt
weg als was!
En wie anders dan wij zei ven, zijn
daar de schuld van vroeg vrouw Beatrice*
Niet op u, niet op mij doelt dit verwijt. Ook
Robevlo uw neef, is gewillig, waar het de
dienst van ons huis betreft. Maar er zijn te
veel lauwen onder ons. Is het niet algemeen
bekend, dat Gonfaloniere Guadagni zich door
Rudello liet omkoopen, om door zijne stem,
het leven van Cosimo te redden Was hel
toen maar geschied, zooals wij wenschten
Cosimo zou een vergeten man geweest zijn,
nu echter leeft zijn aandenken voort bij het
volk en in den raad, en alles, wat door ons
wordt besloten of voorgesteld, moest verge
zeld gaan met de vraag Wat zeggen de Me
diciers daarvan
Gij hebtgelijk, de Signora, antwoordde
•Ricciardo in gedachten verzonken, en de
vriendschap waarmede de Itnliaansche vor-
aan een vertegenwoordiger van het agent
schap Havas gezegd Ik vroeg niets, ik
wilde geen candidaat zijn men heeft mij
gezpgd dat het mijne plicht was, dat de toe
stand moeielijk was, dat het land opnieuw
diensten van mij eischteik heb het geloofd
maar er moest daartoe nog een algemeen
goedkeuring zijn deze heeft zich niet ge
openbaard.
Ik acht mijn rol geëindigd, ik heb heb het
tegen niemand er is geen reden om ver
stoord te zijn ik heb mijne verantwoorde
lijkheid gedragen. Wat kan men meer
eiseben Dat de andere de hunne dragen.
Toen M. Clemenceau het Elyseum verliet,
antwoordde hij op hem gestelde vragen als
volgt
Ik ben M. Poincaré komen bedanken
voor den steun die hij mijn ministerie steeds
geschonken heeft in de moeilijke uren en
ook voor de welwillendheid die hij mij steeds
betoond heeft,
M. Poincaré heeft mij in vleiende bewoor
dingen geantwoord.
Havas meldt er te mogen bijvoegen dat M.
Poincaré ook M. Clemenceau dank heeft ge
zegd voor zijne werkzaamheid. Frankrijk
zegde hij, zal u eeuwig dankbaar blijven.
In het Elyseum
De twee presidenten hebben elkander
Hartelijk de hand gedrukt en elkander om
helsd bij hun ontmoeting in het Elyseum.
Het ontslag van het Kabinet,
Gisteren, Zondag, te 10 ure 10 heeft M.
Clemenceau het ontslag- van het kabinet aan
M. Poincaré aangeboden.
Al de ministers waren hierbij aanwezig.
Zij zijn alsdan heengegaan, M. Clemenceau
uitgezonderd, die een onderhoud van 40 mi
nuten met M. Poincaré had.
Men verzekert meer en meer, dat M. Mil-
lerand door 31. Poincaré zal aangeduid wor
den om het nieuw ministerie le vormen.
Twee aanhoudingen.
In verband met de st-eerdiolenzaalc, waar
van wij reeds herhaaldelijk spraken, werden
in den Borinap-e na streng- onderzoek twee
personen aangehouden die verdacht zijn in
woekerzaak eeno helpende liand te hebben
geleend.
In den zetel Grand Buisson te Iiornu zijn
bestuurder Ulysse Dieu en de bestuurder
beheerder Lueien Bohé aangehouden.
Dit gebeurde ten gevolge het onderzoek
van den onderzoeksrechter Van Stratum ge
holpen door zijnen collega van Bergen, die
na een zogvuldig nazicht van de boekhou
ding duidelijk de bewijzen van grove onre
gelmatigheden vonden.
ZOMERUUR
Een wetsontwerp werd dus ten bureele
der Kamer neergelegd, strekkende tot het
invoeren van het Zomeruurt.t. z. de Voor
uitschuiving van een uur, der officieele tijd
rekening van 1 Februari.
liet ontwerp is neergelegd, maar nog niet
gestemd, en het is te verhopen dat het ook
niet zal gestemd wordeu.
De reden waarom men met dat Zomeruur
reeds nu voor den dag komt
Wel, in Frankrijk werd ook dergelijk voor
stel gedaan kon men dan bij ons wel na
laten de groote «zusteroatie te volgen?...
Wij hebben het reeds gezegd: wij hebben
volstrekt niets tegen het Zomeruur, als het
den Zomer wordt toegepast, doch op bet. nu
gekozen tijdstip kan het niets dan schade
en ongemakken veroorzaken.
De buitenlieden namelijk lumnen onmoge
lijk die nieuwe tiidregeling aanvaardden en
er zich naar schikken. Voeg daarbij dat ze
reeds—en niet zonder grond voor het
meerendeel radikaal tegen alle uurverande
ringen zijngekant en men zal wel Legrijoen
wat warboel er uit dcrgelijken toestand moet
voortspruiten.
Doch voor wat telt een Vlaamsehe boer in
de oogen der groot, lama's van Brussel!
Waar ze misschien meer zullen naar luis
stenhoven en steden den banneling ontvan
gen, verwekt nog meer deelneming voor hem.
Nauwelijks gunt Ycnoslo, onze eilandrijke
zuster, hem aan de Paduanen, en ternauwer
nood is hij daar met de eer eens vorsten be
groet, of Napels beerscber smeekt ons om
een bezoek. In aller mond klinkt hel lied, dat
de vermetele knaap Edmondo, die ik met
tranen een Albizzi noem gedicht beeft als
De afscbeidingsgroet van Medicimen durft
het reeds te zingen onder de vensters van
ons paleis, als om ons le tergen. Maar ging
hij voort, en een helsch plan stond op zijn
gelaat le lezen, een volk, dat lust heeft om te
hoonen gevoelt zich welik zal zorgen
dat men hen bij de muil stoptSlechts een
lied mogen zij zingen het triomflied van hun
heersciier, yan Duca Ricciardo van Florence.
Beatrice stond op.
Hebt gij bericht van den hertog Jvan Este
vroeg zij haastig.
Zoor gunstig; onder een voorwendsel
brengen wij een aantal zijner soldaten ver
kleed in de stad door geld en schitterende
beloften, wakkeren wij den verkoelden ijver
onzer aanhangers aan en alsdan op zekeren
morgen, de ware republiek ontwaakt, vindt
zij zich als ccn getemde leeuw aan de voeten
van een troon, en gij, Signora zijl de moeder
van den eersten hertog van Florence.
Opgewonden liep Beatrice de kamer op en
neder. Zij richtte haar vlammenden blik naar
builen plotseling echter wendde zij zich op
nieuw tot haren zoon. Ricciardo, zeide zij
zacht, denk er aan, wat gij doel, wat gij
teren, dat is naar de meening van een ge
kend vakman sterrekundige, namelijk Geor
ges Lecointe, wetenschappelijk bestuurder,
van het Koninklijk Observatorium van Ukkei
die in een intervieuw aan een Brusselsen
blad verklaarde dat het invoeren van hel
zomeruur op 1 Februari niets dan nadeelige
gevolgen hebben kan, en dat men daarmede
om wel te ziin ten vroegste op 1 Maart zou
beginnen.
't Ware toch al dat gewonnen, doch we
houden ons aan den datum van 1° of zelfs
15° April.
De zaak der suikersmokkelarii in den om
trek van Meenen neemt een overgroolc uit
breiding.
In eene maand tijds zag men vijf groole
vrachtautos elk met rneer dan 3500 kilos sut
ker geladen, passeerende de grens van het
bureel Meenen Barakken. Die autos kwamen
uit de richting van Moeskroen. Ze vlogen
den post voorbij alsook dien van Hale wijn.
WEen andere dag. een Donderdag snelden
op dezelfde wijze twee autos de grens over
altijd komend uit dezelfde richting. Er was
dus wel degelijk een goed ingerichte smok
keldienst.
Er valt daarbij op te merken dat heel de
omtrek van Meenen van suiker verstoken is
en dat de zone onderworpen is aan eenen
bij zonderen toldienst, tot beteugeling van de
suikersmokkelarij naar Frakrijk.
Men ziet hoe die dienst werkte.
Een aantal Kamerleden der rechterzijde
hebben sinds eenigen tijd zich bezig gehou
den mei de kwestie van de vrijheid van de
kiezer bij de verkiezingen.
Een en ander heeft daar al wat van gesclire
ven, doch thans heeft dien groep besloten*
eene vergadering te beleggen ten einde er
het vraagstuk nauwkeurig te onderzoeken en
te bespreken.
Die gedacht en wisseling zal echter alleen
een privaat, karakter en niets officieels of
officieus om aich hebben.
M. Helleputte die vastbesloten partijganger
is van de. afschaffing van hef hoofdelijke
stemvak maakte ook deel van de voorzegde
groep.
De officieele vraag om uitlevering
van den gewezen keizer is aan den
Hollandschen gezant te Parijs
overhandigd geworden.
M. Dutasta, algemeene sekrclaris ter Vre
desconferentie, heeft gisteren aan 31. London.
Hollandsche gezant te Parijs, de officieele
vraag om uitlevering van den gewezen keizer
van Duitschland, ingevolge artikel 227 van
hel vredesverdrag, overhandigd.
De houding van Holland.
Het Hollandsch gouvernement heeft de
voorzorg genomen, het oordeel in te winnen
van de best gekende Hollandsche rechtskun
digen.
M. Edouard Glunet, de Fransche rechts
kundige, kennis genomen hebbende van de
beraadslagingen der Hollandsche rechtskun
digen, verklaart
Het is waar dat onder uitsluitend welen-
schappelijk oogpunt, men mij het oordeel
der gekendstc Hollandsche J rechtsgeleerden
medegedeeld heeft.
Dat oordeel kan alsvolgt samengevat
worden Artikel 4 der Hollandsche grond
wet, waarborgt aan allen die zich op Hol
landsch grondgebied bevinden, ten gelijken
titel met de Hollandsche onderdanen, be
scherming voor hun persoon en hunne goe
deren.
Dat princiep beheerscht de zaak.
De uitlevering wordt in Holland gere
geld door de wet van 6 April 1875, herzien
door de wet van 15 April 1886.
Het is gelijkvormig met die wet, dat
Holland de uitleveringsverdragen sloot met
Frankrijk iu 1895, met Engeland in 1898 en
met de Vereenigde Staten in IS87.
besluit, uwe moeder telt meer dan tachtig
jaarwat geschiedt, geschiede zeer spoedig
Moogt gij u nog lang in den glans van
uw huis verheugen, dierbare moeder, ant
woordde Ricciardo. Vooreerst echter is uw
tegenwoordigheid onmisbaar, om aan twee
handelingen de veveischte luister bij te zetten
De eerste is de huwelijksplechtigheid van uw
kleinzoon Roberto, welke overmorgen in den
dom plaats zal hebben, met alle pracht, het
huis Albizzi waardig.
\Yij zullen door dit huwelijk een vasten
steun hebben, viel vrouw Beatrice hem in dc
rede. De Slarchese Tamburini zal niet lang
meer leven een hevig lijden verkort zijne
dagen, hebben wij hem in zijn familiegraf
bijgezet, dan Ricciardo en de oogen der oud"
dame fonkelden, dan zijn de millioenen van
het huis Tamburini, de onzen, dan zullen wij
eens zien, wie zich nog tegen dc macht der
Albèzj's durft verzetten. Geld in onze
schatkamer en het ijzer aan de lansen on
zer soldaten wat is beter in staat een troon
te steunen
Dcjiarten van liet volk, zou de Medi
cier zeggen, antwoordde Ricciardo verachte
lijk.
Laat hem zeggen Maar niet de harten
der Florentianen Want dezen leggen wij
onder een zegel van ijier, met een laagj;
goud er over.
Laat hem maar onuitvoerbare plannen
vormen. Laat de eerzuchtige intrigant*
Rudello hare schatten verspillen.
(Vervolgt).
