9 ANDRIES, DE SAVOYAARD Dinsdag Maart 1020 Kwestie van Brood Maarschalk Foch te Brussel. HET SüÏKERSGHANBAAL De moordaanslag op Miss Gavell Koloniale Raad De kinderen buiten de Cinemas. XXVI* JAARGANG NUMMER 58 Kerkstraat, O en 22, Aalst. Tel. 114 Jj _A_ Gr 33 T_i A. T~> 7 CENTIEMEN - Uitgever: J. Van Nuffel-Db Gendt Publiciteit buiten het Arrondissement Aalst, zieh le wenden tót het Agentschap Havab, 8, Martelaarplein, te BrusselS, Place de la Bourse, Parijs en 105, Cheapside, Londen. H. Francisca Zon op6,26, onder 5,54 Laatste kwartier den 12 Da levensduurte doet zich ook ge voelen in het Groot-Hertogdom Lux- emburg, en de Regeering van het Groot-Hertogdom heeft ecne konfe- roncie samengeroepen bestaande uit vertegenwoordigers van verschillende werkliedengroepen om over de kwes tie van het brood te beraadslagen. De algomeeno bestuurder van den Landbouw zegde dat het brood, dat 50 centiemen verkoeht wordt, aan den Staat 85 centiemen kost. We mouten oen oogenblik bij de cijfers stilstaan. In Luxemburg kost het brood aan hot- Gouvernement fr. 0,85. In België kost bet bruin brood waarmede we nu be,... oi vergiftigd worden 1 fr., en Minister Wauters zegt dat de Staat er 15 centiemen aan verliest. Bijgevolg kost dat brood aan den Staat 1,15 fr. hetzij 30 centiemen meer dan aan het Gouvernement van het Groot-Hertogdom Luxemburg, Waarbij komt dat Kan do Belgische Staat, 't is te zeggen kunnen do ambtenaars van tiet Ministerie van Bevoorrading niet zoo goedkoop kocipen, als de ambte naars van hot Groot-Hertogdom Lux emburg Gezet-Minister Wauters zou dat eens serious moeten onderzooken want 'tis nog al de moeite waard. Inderdaad veronderstelt dat elke Belg dooreen eon kwaartje kilo brood per dag verbruikt. Voor T 1/2 millioen Belgen is dat 1.S75 00Ö kilos brood. Aan fr. 0.30 verlies per kilo, of 0.075 fr. per kwaartje kilo maakt een dagelijksch verlies van 562.500 fr. dus ruim eon half millioen per dag. Juist gorekend en geteld maakt dat 205 millioon 312 duizend on 500 fr. per jaar die wij meer botalen dan den Luxemburgsckon Slaat. Dat isnu iets dat rechtstreeks ieder een betreft, en bijzonderlijk den werk man. 't Is in de werklieden-buisgezinnen dat er betrekkelijk meest brood geëfen wordt, omdat men er minder vieescb, eieren, kaas en visch verbruikt. In verhouding wordt de workman hel meest door dan boogen prijs van bet brood getroffen. 't Is eone kwestie die wij ten zeerste aanbevelen aan do aandacht van Vooruit die zich met het hart en ziel toelegt om hot lot van don werk man te verzachten. Het zou voorzeker heel nuttig zijn indien hij eens zijnen vriend Minister Wauters stillekens in bet oor wilde vezelen, dat er daar iels is dat niet in den haak schijnt le zijn. Ministor Wauters zou dat heel voor- zichtekens kunnen doen onderzoekon Bij ons is tiet do gewoonte niet, hen, die ons dierbaar zijn, to ontvluchten op 't oogen blik, dat zij ophouden te bestaan, en wij scheppen een treurig vermaak in het beschou wen hunner overblijfselen. Welk een jammerlijken dag brachten wij doorMijne moeder schreide onophoudelijk; zij gaf geen antwoord aan dengenen, die tiaar poogden te troosten. Wij zelve waag den het niet, tegen haar te spreken, maar schaarden ons vriendelijk om haar heen, omvattende haar met onze armen, en leunden met hel hoofd op bare borst. Moeder begon eenigszins bedaarder to worden. Den volgenden morgen droegen eenige lie den be'. lijk tan mijn vader weg zij gaven mijne broeders en mij een teeken, om hen te volgen, terwijl moedor ten prooi aan hare droefheid, achterbleef. Wij waren echter niet alleen bij hot lijk meest al de mannen uit liet dorp volgden het, en kwamen ons achterna. Wij gingen langzaam voorwaarts nauwelijks werd een enkel woord gehoord, en elkeen scheen diep getroffen. Hot eenige' dat ik van tijd tot tijd verham was Ilij was een zeer goed man Hij had geene ge breken Arme Ceorge Niemand zeide Hij was een eerlijk man! want in onze ge bergten isoen eerlijk man niets ongewoons. l-.r werd een kruis op mijns vaders graf gej.iaaist, en zijn naam i-ti ouderdom wrdM of or soms geene andere Gaspillards do handen in het spel hebben. Indien alles in den haak is, dan zou hij toch ontdekken hoe het komt dat het brood in België zooveel duurder komt te staan dan elders, en bij zou het van uaaldeken tot draadje kunnen uiteendoen. Als 't amters niot en kan zijn, daar is niets aan te doen 't is toch altijd een troost te weten dat men niet ge- gaspilleerd wordt. En 't zal voor Vooruit eene schoone gelegenheid zijn om eenen nieuwen lofzang aan te heffon voor zijnen uit stekenden vriend Minister Wauters, Wondere practijken van het Nationaal Syndicaat Het Nat. Synd. vroeg ons om samenwer hing in voorbereidende vergaderingen van den loonraad, waarin we gereedelijk toestem den. Nu laatst schreven we om eene zitting van 3 op 4 Maart to verleggen. We kregen geen antwoord en het N. S. hield toch verga dering. Op denzelfden dag te St.Niklaas, waar een onderhoud plaats had lusschen het Beheer der Maatschappij Mechelen-Terneuzen en do afgevaardigden der Syndikaton ver klaarde het N. S. niet te willen onderhande len in onze aanwezigheidl Liever nog lieten ze de staking voortduren. Daarop zonden we volgenden brief Brussel, 3 Maart 1920 Mijnheeren, We waren van morgend zeer verwonderd u niet te ontmoeten op de vergadering der onderafdeelingvan den Loonraad. Wij had den er u nochtans om verzocht deze van den 3 op den 4 te verschuiven daar wij door on- voorziene omstandigheden belet waren aan wezig te zijn op eene zitting van 3 Maar». Wij achten ons bovendien verplicht u ken nis te geven van het incident dat zich voor gedaan hooft to Si.Niklaas i-edureride hel onderhoud van de afgevaardigden der Admi nistratie met de afgevaardigden van het Na tionaal en hot Kristen Syndikaat. M. Nicaisso uit naam van het Nationaal Syndikaat en in opdracht van hot Hooger Bestuur van liet Syndikaat heeft de onder handelingen afgebroken, voorwendend dat hij weigerde te onderhandelen in aanwezig heid der afgevaardigden van het K. S. Wij durven er u om verzoeken ons te zeg gen wat ervan is, wantgij begrijpt, dat onder zulke voorwaarden dc samenwerking tus- sclien onze twee Syndikaten zeer moeilijk worden zou. Wij oordeelen dat een ridderlijke en volle dige erkenning van ons Syndikaat door het Nationaal Syndikaat zich opdringt, om een vruchtbaar cn volledig gemeenschappelijk werk mogelijk le maken en dat liet Nationaal Syndikaat dit princiep dient toe te passen als een wet, aan dewelke geene afwijking kan geduld worden. Wij zouden zeer gelukkig •ij'i uw gedacht hieromtrent te kennen en ii afwachting van uw antwoord znllen wij ons onthouden van verdere deelname aan de be raadslaging der onderafdeeling van den Loonraad. Mijnheeren, gelieve de verzekering te aan vaarden onzer hoogachting. Voor het Hoofdbestuur. Get.) L. DESMET. Wij krijgen juist kennis van de leugenach tige voorstelling der feiten ia Le Peuple door het N. S. 't voorgaande kan reeds als antwoord dienen en we komen er bovendien nog op terug. Kristen Syndikaat. aan den voet opgeteekend. Geene lijkrede werd er uitgesproken, maar allen, die in het rond stonden, smolten in trailed en ik neb later vernomen, dat men deze bij ons voor eeno veel zuiverder schatting houdt, dan de sierlijkste redevoering. Mijne arme moeder I Hoe weende zij, toen wij terugkwamen 1 hoe kuste zij ons allen en riep Kinderen, nu zijt gij mijn eenigen troost op aarde Wij deelden in hare droef heid, en honderdmaal op een dag zagen onze oogen naar de plaats rond, waar vader geze ten li ad. Onze kinderlijke harten waren over- kropt wanneer wij den ledigen stoel aanza gen. Maar spoedig heeft de tijd kinderlijke smarten. Na verloop tan eenige weken had- den wij onze spelen reeds weder hervat slechts moeders droefhoid bleef even groot! schoon wij haar zoo luid niet meer hoorden snikken. Die lieve moeder was thans van den vroegen morgend tot den laten avond aan den arbeid zfj gunde zich nauwelijks eenige rust, cn het was alleen om ons te on derhouden dat zij zich afsloofde. Dikwijls hoorde ik de lieden uit het dorp tegen haar zeggen Gij moest de twee oudste jongens naar Pa-ijs zenden. Zij zijn sterk genoeg, om de reis te doen zij zullen geld verdienen, en het u zenden en eindelijk komen zij zelve weder bij n te huis. Kom volg onzen raad Het is onmogelijk, dat gij alleen deze drie jongens onderhonden Sunt t-n all eij u zelve afgewerkt hebt, dan zal het nog erger zijn dan tü voren. Maarschalk Foch, vergezeld van generaal Weygaud en van twee ordonnansofceieren, is Zendag morgend om 8 ure, le Brussel aan gekomen. De maarschalk werd in de statie verwelkomd door kolonel baron de Moor, aide de camp des Konings. Koning Albert had maarschalk Foch ten ontbijt genoodigd. 'sMiddags begaf de maar schalk zich met zijn gevolg naar het paleis. Het ontbijt werd opgediend in de marmeren zaal. Behalve de Koning, de Koningin en maarschalk Foch waren ook prins Leopold, prinses Marie-José, de Franscbe gezant en Mev. de Margerie, de Fransche militaire at taché en Mev. Serat Almeyras Latour, de officieren van het -gevolg vao maarschalk Fóch, kolonel Baron de Moor, gravin de Caraman-Chimay, eeredamc der Koningin, bevelhebber van Overstraeten, ordonnans officier des Koaings bevelhebber Plée ge attacheerde van prins Leopold. Miss Hamer- sley, gezelschapsdame van prinses Mario-José aan tafel. Na afloop van het ontbijt, had de koning een lang onderhoud met maarschalk Foch. Deze begaf zich nadien met generaal YVeygaud naar het ministerie van oorlog, alwaar zij een onderhoud hadden met M. F. E. Janson, minister van oorlog en generaal Maglinse, stafoverste van het Belgiseh leger. Vandaar begaf de maarschalk zich bij M. Delacroix, eerste minister. Na dit laatste on derhoud vertrok maarschalk Foch met zijn gevolg naar Keulen. Kolonel baron de Moor, kwam den maar schalk in de statie, namens den Koning be groeten. Waar hel Belgisch suiker hesn ging In eene maand tijds meer dan een half millioen kgr. naar Daitschland uitgevoerd Uit bezet Duitscbland word geaield Wilt gij weten waar het suiker, waaraan hansscisaarschte komt henen ging? K-oait hier even zien en gij zult er hier toch een deel vinden. Alleen in de maand November, werden 554.OOO kgr. uit België afkomstig, in de haven van Ürding?ff gelost. Dat suiker werd te Antwerpen geladen op de Belgische binneiischepsn A venture, Char- bonnière. Con fiance, en De tijd zal 't tecren. Het suiker kwam v*j> .de suikerfabrieken van Gembloers en hoorde toe aan eene Antwerp scke flfima. Veertig duizend kgr. van dal suiker werden aangeslagen wegens onregel matigheid en de rechtbank van enkele policie der 3" legerafdec-1 ing moet eerstdaags daaro er uitspraak doen. Is het niet ongelukkig te moeten vaststellen dat uitvoeringsvergunningen gegeven wor den voor Dui'scblatid van eene waar, zoo noodig voor de bevoorrading der Belgische bevolking Wie heeft deze vergunning gegeven Het ware van hel grootste belang zulks te eet le komen. Ook aan bloemschandaal De Eendracht van Mechelen, aan Maas schrijft Het zijn nu geen klein hoeveelheden meer, maar honderden zakken bloem, welke dagelijks over de Hollandsche grens gevoerd worden. Te Rotterdam, Amsterdam en Maastricht iggen de molens en de magazijnen vol bloem Remy enz. Wij hebben ons persoonlijk ter plaats Lege- van om het feit vast te stellen en wij moeten hier openlijk verklaren dal Belgie zal nithon met een brood de frens over wil in 't gevang gezet wordt, terwijl de groote dieven, die de geheele natie tea onder brengen, gansche vrachten uitvoeren Het is de eerste maal niet dat daarover geklaagd wordt, 't Is le hopen, dat nu einde lijk toch maatregelen sullen genomen worden om oxs eten voor ons te laten dienen. Eene Duitsche politieke personaliteit, die wenscht onbekend te blijven, heeft de bij zonderste dokumenten betrek hebbende op de vervolgingen ingespannen tegen Miss Ca veil, en dezer terechtstelling, ter beschikking van den Times gesteld. Volgens het eerste deel dezer dokumen ten, thans in den Times verschenen, is hel bijzonderlijk generaal von Zauterzweig die eerst en vooral aansprakelijk moest gesteld worden voor den dood van Miss Gavell. Deze generaal was militaire gouverneur van Brussel benoemd eenige weken na de aanhouding der Engelsche heidie. Hij had bevel gekregen een voorbeeld le geven aan hen die dachten, dat vrouwen en- gestraft ft.iten mochteu bedrijven waarvoor de doodstraf toepasselijk was. De Duitsche soldatenraad, welke te Brus aei gevormd werd, eenige dagen na de uit breking der Duitsche revolutie, deed een beroep op het gouvernement van Berlijn, om de samenstelling van een Iiooger Hof te verkrijgen ten einde 1* vast te stellen, wie verantwoordelijk was voor de versleeping der Belgische werklieden naar Duitschland en de opeiscliingen. 2* vast te stellen wie verantwoordelijk was voor het vernielen der Belgische nijverheids inrichtingen. 3e een onderzoek te openen betrekkelijk de vervolgingen ingespannen tegen Miss Ca veil en de openbaarmaking te eischen der doku meuten dezer zaak. Alhoewel de archieven van den Duilschen krijgsraad en der geheime policie van Brus sel bewaard werden, heeft het Duitsch gou vernement tot hiertoe geen gevolg gegeven aan die vraag Do soldatenraad beschuldigt generaal von Znuberzweig, de grootste plichtige te zijn t Is namelijk hij, die 't doodvonnis teekende. geren, indien het ministerie er zich niet door strenge maatregelen tegen verzet. En zeggen, dat een arme werkman die Ja antwoordde moeder dan zuchtende, ik gevoel zeer wel, dat ik moetmaar van mijne kinderen scheiden, ik zal er nooit toe in staat zijn Welnu, houd den kleinen Jakob bij u. Maar Andries en Pieter? Ik zou ze nimmer wederzien Moeder sloeg, bij zoodanige gelegenheid, een leederen blik op ons, en ging dan weer met verdubbelden iever aan het Merk. Den eenen dag na den anderen werden w ij door onze lieve moeder omhelsd, en gedurig werd het noodlottig uur uitgesteld. Ik was intusschen, zoo ik msende, reeds groot en sterk geworden ik had voor mijne jaren een vast karakter, en-mijn hart was vol lief de voor mijne moeder. Eindelijk sprak ik mijn broer Pieter, die nu bijna zeven jaar oud was, ernstig aan. Pieter had dien ouder dom bereikt, waarop meer beschaafde moe ders, wanneer zij er door den nood toe ge dwongen zijn, hare jongens alleen naar de school laten gaan, liever dan dat zij hunne opvoeding zouden verzuimen. Pieter was een oolijk, luchthartig kind, niet zeer naden- kond of ondernemend van aard maar bij beloofde toch mij te rullen vergezellen, on der voorwaarde, dat wij nooit in den donker zouden reizen. Een vriendelijke buurman schonk ons ieder een dier kleine ijzeren erktuigen, waarmede de schoorstenen ge schraapt en schoon gemaakt worden. Trotsch op bot bezit van zulk een nuttig werktuig, beklom ik alle daken, en poetsteden ganschen en zoo kwam de tijd aan (de maand De toestand in Por tug a al Volgens de laatste berichten is alles weder kalm in Porlugaal. Zooals men weet waren de spoorwegbe dienden zonder voorbericht in staking gegaan Het gouvernement stelde in de Kamer voor, de stakers als ontslaggevers te aanzien. Dit voorstel werd echter verworpen en liet ministerie paf daarop zijn ontslag. De president dei- republiek aanvaardde het ontslag en gelaste M. Antonio Maria Silva met de samenstelling van het nieuw kabinet. Deze gelukte er in spoedig een nieuw ministerie te vormen. De eerste daad van het nieuw kabinet was voldoening te geven aan de stakers, die daar op onmiddelijk het werk hernamen. Onder voorzitterschap van den minister van Koloniën ad interim, M. YTan der Velde, werd een koloniale Raad gehouden. De Raad heeft goedgekeurd «en ontwerp dekreet dat eene overeenkomst tusschen de kolonie en den heer Yersluys ratifleerd. M. Verslnys in de kwestie zou 'in de streek de Kon»o- en Romree-riviercn terreinen mogen kiezen van eene grootte van 10.000 H. A. In het tijdperk van 15 jaren zal hij eigenaar worden verklaard van al de bebouwde, be plante en ontgonen terreinen, die de 10,000 H. A. niet mogen te boven gaan. M. Ver- sluys steld zich daar eene groote boschont ginning voor, met houtzagerij en vatennsa» kerij. Op eigen kosten zal nij con werkplaats inrichten, waar 25 inboorlingen zich in de houtbewerkingen zullen kunnen bekwamen. De Raad heeft nog een tweede ontwerp- dekreet besproken in betrek tot eene overeen komst met de kolonie en het Afrikaansche Omnium, die ten doel heeft de uitbating van palmboom velden voor de voortbrengt van palmoliën. Door deze overeenkomst wordt bedoelde maatschappij gémacMiigd om, in 6 plaatsen van dc distrikten van den Evenaar en de Bulonga, werkplaatsen in te riehten, die in slaat zijn per dag 5 ton vaichten te verwerken. De maatschappij zal zich tegen de zelfde voorwaarden mogen vestigen in het distrikt van Uhangi en Kwango. De Maat schappij zal rond iedere werkplaats 10.000 H. A. land afbakenen, dat inoet gekozen worden in een cirkel van 25 kilometers. Na 15 jaar huur zal de Maatschappij eigenares worden van de gronden die zij heeft ontgon- tot eene hoeveelheid van 60.000 14, A. voor de6 werkplaatsen. Tenslotte heeft de Raad naar ecne kom missie verwezen de studie van een ontwerp* dekreet over wissels, ordebrie ven enz. In de komissie zullen zetelen de hoeren Dubois Delauloy, Salopin, Satier en Dupriez. *Ao>\AsA^ September), waarop de kinderen uit Savoye jaarlijks in benden uit hunne gebergten ver trekken, om zich naar Darijs te begeven, Moeder hield ons den ganschen dag in de hut opgesloten maar zij gevoelde tooh, dat zij verkeerd deed, met ons te beletten onze makkers t» volgen, daar het volstrekt nood- zakelijk geworden was, dat wij haar verlieten. Onder het storten van tranen maakte zij de geringe toebereidselen tot ons vertrek. Zij vnlde den bnidel, dien wij op onzen rug moesten dragen, met brood, en gaf ons een handvol kopergeld. Het portret werd ook niet vergeten moeder verborg het onder mijne kledderen, en gaf mfj, als den oudslen raeni- gen raad, hoe ik don Graaf zou uitvinden. Wjj beloofden moeder, dat vrij haren raad niet vergeten zouden, en dal wij ons nooit aan logen o£ luiheid zouden overgeven. Wij omhelsden haar en broer Jacob voor de laatste maal, en maakten ons eindelijk uit hare armen los. Hóe smartelijk vallen de eerste stappen, waarmede wij ons van hen, die wij bemin nen, verwijderen 1 Tot nu toe toe was ik vol drift en ijver geweest maar op 't oogen blik der scheiding gevoelde ik, dat mij de moed ontzonk en ik stond op liet punt van terug te koeren, om mij nog eens in moe ders armen le werpen. Met moeite weer hield ik mijne tranen, terwijl die von Pieter in stroomen langs zijne wangen rolden. Nauw elijks waren wij eenige stappen voort gegaan, of wij keerden ons om, om moeder en Jakob nog eens vaarwel toe le knikken. Zooals men weet hebben de ministers van Justicie en van Wetenschappen en Kunsten ter Kamer een wetsontwerp neergelegd waar bij aan minderjarigen beneden de löjaar, toegang tot de cinemazalen ontzegd wordt. De Memerie van Toelating luidt als volgt Sedert lang reeds, maken al wie belang stellen in dc bescherming van de jeugd zich ongerust omtrent den verderfelijker! invloed, welke sommige cinemavoorsiellingen op de kinderen uitoefenen. Opvoeders, zielkundigen, kinderrechters, openbare lasthebbers, en pers hebben door onwraakbare feiten bewezen, dat de bioscoop de zedenontaarding bevorderen en een leer school voor den misdadiger zijn kan. In het buitenland, met name in Engeland, Italië, Zwitserland en Denemarken, beeft de wet sedert geruimen tijd reeds een scherp toezicht op de cinema-fiilras ingevoerd de films moeten vooraf aan de overheid Ier inzage worden overgelegd. Tijdens de bezetting, heeft een groep, onder de leiding van den heer P. E. Janson en van M. de Gouverneur Beco, een standaardregle ment opgemaakt, dat aan de gemeentebe sturen in overweging werd gegeven, met de hoop dat het door enkele dezer besturen ge nomen lofwaardig initiatief algemeen ingang zou vinden. Uit de gemaakte opmerkingen blijkt hoe noodig het is dat de wetgever zich de zaak aanlrekke. Op 8 Juli 1919 hebben MM. Hanrezen consoorlen een wetsvoortel bij den Senaat ingediend, dat ten doel had het vei toonen van al de cinematografische films te onderwerpen aan bet toezicht van een door den Minister van Wetenschappen en Kunsten te benoemen Kommissie. Ten gevolge van de ontbinding der Kamers, verviel dit wetsvoorstel. Het nieuw wetsontwerp strekt zoo ver niet als liet voorsiet Hanrez. Het is eigenlijk een ontwerp tot bescherming der jeugd. Het laat dan ook de uitoefening van het cinemabedrijf volkomen vrij alleen word! aan de minder jarigen, die nog geen 16 jaar ond zijn, de toegang tot de cinemazalen ontzegd. Dit ver bod stemt overeen met de bepaling der wet op de kinderbescherming, waarbij aan de min derjarigen verboden wordt bij de terecht zittingen dor rechtbanken aanwezig le zijn. Wij meenden, dat het voor 't laatst zou zijn doch eerst toen wij hen volstrekt niet waedzv bespeuren konden, zagen wij van onze po- gingen af, om nog een verwijderden blik te- werpen op hen, die wij zoo hartelijk liefhad den. Wij bevonden ons nn aan den voet van het gebergte. Het dak onzer hut was reeds in den afstand verloren geraakt. Moeder ett Jakob strekten misschien de armen nog naar ons uit 1 Maar de daad was volbrachtwij konden ben niet langer onderscheiden. Nu liet ik mijne tranen den vrijen loop moeder was er geene getuige van. Gedurende een uur lang waren wij niet in slaat een woord uit te brnngen. De dag verliep, terwijl wij tusschen -onbekende rotsen on afgronden voortgingen. Andric-s, ik ben moede, zeide Pieter, terwijl bij voor mij bleef stilstaan Wij zullen hier, aan den kant van den weg, een weinig uitrusten, antwoordde ik, hem vriendelijk aanziende want ik herin* nerde mij moeders laatste woorden Draag- zorg voor uw broeder, zeide zij bescherm! hem, en laat hem nooit alleen. Ik was trotsch op het vertrouwen, dat moeder in mij stelde,, en hare stilzwijgende erkentenis mijner meer.: derheid. Wij hadden ons aan den voet vaa! een langen heuvel nedergezet. Moeten wij nog veel verder gaan'vroeg. Pieter op een treui-igen toon. Zeker ruoolen wij wij zijn nog op verre na niet waar wjj w ezen moeten (Vervolgt.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1920 | | pagina 1