Fransche
INCHES, DE SIV07AABD
m Nijverheid en Arbeid.
De Staatsgreep te Berlijn
Zaterdag
Maart 1920
DE CRISIS IN DE
Brcevig ongeluk te Kortrijk.
HERSTELLING
der verantwoordelijkheid
in zak® epoorweg vee-kees*
r r De Vreese, de veroordeelde
boeken... bewaarder.
w-
Tegen het duur leven
Kerkstraat, 9 en 22, Aalst. Tel. 114 3D A_ C3r
XXVI» JAARGANG NUMMER 6s£
BLAD - 7 CENTIEMEN - Uitgever: J. Van Noffel-Dk Qendt
Publiciteit bulten het Arrondissement Aalst, zich te wenden tot het Agentschap Hayas, 8, Marlelaarjtlein, te Browel 8, Place" d» la Bourse, Parije en 105, Cheapsido, Lenden.
H. Joachim
Zon op6,03, onder 6,11
Nieuwe Maan den 20
Indien er eene nijverheid is, die onder de
crisis te lijden heeft, dan is het wel die dei-
dagbladen, en dit hoofdzakelijk door het
klimmen der prijzen van het papier en van
alles wat tol de bewerktuiging eener dagblad
onderneming behoort.
Te oordeelen naar de inlichtingen die uit
Parijs toekomen, schijnt het daarmee in
Frankrijk zoo mogelijk'nog slechter te staan
dan in België.
Een geneesheer zegde nog dezer dagen,
sprekende over de Fransche tijdschriften die
zijn beroep aanbelangen, dat naar zijn weten,
reeds ongeveer 40 Fransche geneeskundige
tijdschriften er het bijitje bij neergelegd
hadden.
De Fransche dagbladpers doorworstelt
haren kant dc ergste crisis van haar bestaan
en het O/Jice National, dat tot nu toe er in
gelukt was de moeilijkheden te beslechten
die voortspruiten uit de duurte van het pa
pierenden handenarbeid, is uiteengegaan
liet Oflicc - had aan de regeering ge
vraagd, de verhooging van den verkoopprijs
van daibladen uit te vaardigen en aan zijn
toezicht, den invoer van het papier en van
de voor het dagbladbedrijf noodige grond
stoffen te onderwerpen.
Toen nu die maatregel was bekampt ge
worden door eenige dagbladen mei zeer groote
oplage, heeft dc regeering hem niet aan die
pers durven opleggen, alhoewel vele dagbla
deri er zich gunstig aan verklaarden.
Het a Office heeft daarop niet langer de
verantwoordelijkheid willen dragen van een
toestand, die dreigt aan een groot aantal
dagbladen den doodslag te geven, en het
van liet tooneel verdwenen.
Zoo slaan nu de Fransche dagbladen weer
loos en onvereenigd, en ieder tracht zichzel-
ven ie redden. De socialistische Humanilé
beeft haren prijs reeds op 15 centiemen
bracht en van 21 Maart komt de conserva
tieve Action Fran guise aan 20 centiemen.
Voor eene oplage van 100,000 nummers,
berekent dit laatste blad, kostte 't papier per
jaar circa 3o0,0C0 fr., in 1914; hedendaags
12,380,000 fr., zegge voor papier alleen twee
millioen meer.
Maar naast die ééne verhooging staan die
van al de andere grondstoffen, die 2 k 300
p. h. duurder kosten dan vóór den oorlog
Wat meer is, legen einde April moet men
eene nieuwe verhooging in den papierprys
voorzien, wat, voor 100,000 nummers daags,
hei papier 2 1/2 millioen fr. meer zal doen
kosten, dan in 1914.
De Achon Frangaise besluit er uit, dat
geen enkel Fransch dagblad in 't leven kan
blijven als het zijn prijs per nummer niet op
20 centiemen brengt, en het vreest dat. zelfs
aan dien prijs, veie dagbladen zullen bezwij
ken. In alle geval, wie nu niet vast op zijn
voeten staat, zoeke een leunstoel, want wie
in den lijd valt, blijft gewoonlijk liggen om
niet meer op tc staan.
De duurte van het papier heeft, na dezen
oorlog, een verschijnsel belet, dat men ge
woon was na elke groote wereldgebeurtenis
ie zien voorvallen, namelijk het ontstaan van
een aantal nieuwe dagbladen.
Het is waar dat die gewoonlijk slechts een
kortstondig leven hadden en 't niet bijster
lang uithielden maar in alle geval, zewaren
toch een tijd lang uitgekomen.
Nu zijn aan de onderneming van het dag
bladbedrijf zooveel risicos verbonden, dat
bet getal nieuwe dagbladen uitzonderlijk
klein is geweest.
Vele weekbladen die in ons land voor den
oorlog verschenen hebben de bezetting niet
overleefd en tijdschriften, na den wapenstil-
sland ontstaan, zijn verdwenen.
13# VERVOLG.
Mevrouw zeide ik met levendigheid
ik ben dankbaar voor uwe goedheid maar, ik
kan haar niet aannemen. Gij bedriegt u ten
opzichte mijner gevoelens ik zal nooit de
echtgenoot van Manette worden ik bemin
baar niet anders, dan als eene zuster.
Gij bemint Manette niet riep mijne
weldoenster met verwondering uit.
Ik gaf haar geen antwoord.
Genoeg, And nes vervolgde «ij naar eene
poos bet smart mij, dat ik mij vergist heb.
ik meende dat Manette bestemd was, om
eenmaal uwe vrouw te worden, en hield mij
overtuigd, dat zij uw geluk zou hebben ver
zekerd, Maar misschien zult gij toch nog wel
van gedachten veranderen l
Ach Mevrouw, neen veranderen zal ik
nooitNooit zal ik liefde gevoelen voor
iemand, dievoor welke.... voor....
Genoeg gij hebt vrijheid om ons le
verlaten. Spoedig voegde zij er echter op een
«achteren toon bij Vergeet niet, Andriet,
dat Mij uwe jeugdige dagen onder mijn dak
hebt doorgebracht dat ik u als een zoon be
min, en dal uw geluk mij alzoo dierbaar zal
zijn.
De goedhartige Gravin drukte mij in hare
armen. Adolphine stond op; een blik van
hare moeder scheen haar terug te houden,
In Holland en in Engeland, waar de nij
verheid niet verwoest werd, staat het dag
bladbedrijf, wat de hoeveelheid van het voor-
radijje papier betreft, oneindig beter voor
dan zulks in Frankrijk en Belgie het geval is.
Ook op dit gebied betalen wij de gebroken
potten.
Hoogere raad van Ambachten en Neringen
Do Hoogere Raad voor ambachten
neringen heeft in zijn vergadering van den
•46 Maart j. 1. het onderzoek van de herin
richting van het leerlingwezen geëindigd.
Tot nog toe berustte het leerlingwezen,
evenals het beroepsonderwijs op de vrijwillig
heid, wat de Raad betreurt en weuschte
vervangen te zien door de verplichting.
In afwachting van de verplichte aanleering
van een beroep, zal het leerlingwezen op
ernstige wijze worden aangemoedigd. De
patroons, die leerlingen willen opleiden,
kunnen voorlaan jaarlijks 100 fr. vergoeding
bekomen en bovendien een premie van het
zelfde bedrag, wanneer de leerling zijn
examen aflegt. Daar de leertijd gewoonlijk
drie jaar duurt, zoo kan de patroon 400 fr.
hekomen. Elk leerling, die met welgelukken
zijn examen onderstaat, bekomt van den
Staat behalve een diploma een vergoeding
van 125 tot 200 fr., volgens den graad van
bekwaamheid bij het examen aan^den dag
De met het onderzoek van den leerling
belaste beoordoetingsraad bestaat uit een
patroon en uit een werkman die beide een
zitpenning van 20 fr. ontvangen, alsmede
uit een ambtenaar, afgevaardigde van de
Regeering.
De leerovereenkomsten worden aangegaan
door bemiddeling van zoogenaamde Leerse-
cretariaten, die vrijelijk kunnen opgericht
worden deze bestaan uit werkers op maat
schappelijk gebied, onderwijzers, vertegen
woordigers, zoowel "arbeiders als patroons,
van de ambachten die in de streek worden
uitgeoefend.
Tefi einde de kosten van deze instellingen
te dekken, wordt haar een vaste toelage van
250 frank 's jaars maximum toegekend bui
tendien ontvangen zij 100 frank per aange
gane leerovereenkomst.
Het is wenschelijk dat op dit oogenblik,
waarop het gebrek der bekwame arbeids
kracht zoo nijpend is, er talrijke zulke leer
secretariaten lot stand komen.
Daartoe kan men alle noodige inlichtingen
bekomen in het Ministerie van Nijverheid,
Arbeid en Bevoorrading,
bachlen en Neringen).
(Ambt voor Am-
Eene meid en (wee kinderen verstikt
Donderdag morgend, rond 7 ure, stelde de
heer de la Kethulle de Ryhove, substituut
van den heer Prokureur des Konings te
Kortrijk, wonende Broelkaai, 6, met ver
wondering vast, dat de dienstmeid Adrienne
Huys, geboren te Wattrelos den 23 Januari
1900, en bij hem inwonende, nog niet naar
beneden gekomen was.
Hij snelde dadelijk naar de kamer der
meid, waar insgelijks zijne twee kinderen,
die aan hare zorgen toevertrouwd waren,
sliepen. Bij het openen der kamer werd deze
heer aangegrepen door een verpestende gas-
reuk. Hij liep verschrikt naar de bedsteden
zijner kleinen en der meid en vond hen allen
levenloos uitgestrekt liggen. Een gasbek, in
het midden der kamer geplaatst, stond gansch
open.
Het zal moeilijk uit le maken zijn of er hier
misdaad of onvoorzichtigheid in het spel is
althans is een onderzoek geopend.
De droefheid van den achtbaren magistraat
die enkel deze twee kinderen b.ezat, grenst
aan wanhoop. -r
Het was gedaan Ik had het huis verlaten,
waarin ik acht gelukkige jaren had doorge
bracht. gelukkiger misschien, dan die mij
thans te wachten stonden.
De heer Dermilly verheugde zich over de
terugkomst van zijn jongen vriend bij be
loofde, dat hij mij nooit verlaten zou, eer hij
zijne oogen sloot.
Ik had mijne oude vrieuden geenszins ver
geten en ging hen bezoeken. Zij bevonden
zich nog altoos in dezelfde woning. Vader
Bernard was nog steeds aan zijn zolder ge
boeid, dien hij echter wel had kunnen verla
ten want zijne werkzaamheid en die zijner
dochter hadden hem boven de behoefte ver
heven. Doch de waterdrager was alles be
halve trotsch, en als Manette hem somtijds
voorstelde eene verdieping lager te gaan wo
nen, om zich minder te vermoeien, placht hij
te antwoorden
Kind 1 mijne beenen zijn gewoon mij
hier naar toe te dragen, en mijne vrienden
zijn gewoon mn hier op te zoeken.
Ik kom bij u eteo, zeide ik.
Watriep Manette gaat gij niet naar
het hotel terug
Neen, ik kom er niet weer ik heb het
voor altoos veriatan, en woon thans bij den
heer Dermilly.
Vader Bernard vroeg mij naar dereden
dezer verandering, en ik deelde hem alles
mede. Terwijl ik met hem sprak, werd ik ge
troffen door do vreugde, welke Manette niet
doch zy reikte mij fare hand ik gevoelde!kon verbergen.
dal zij bctfd», toen ilc ,e in de mijne drukte. I O. ruder, riep xjjhij nl niet langer in
Een ministerieel besluit van 9 Januari 1919
bepaalde namelijk in zijn art. 3 dat, tot na
der bericht, geen vergoeding verschuldigd
was in volgende gevallen
Bij vertraging in het vervoer of de bestel
ling van reiziger, reisgoed, goedeien, geld
waarden en andere kostbare voorwerpen,
van gespannen, vervoer van lijken of levende
dieren en zelf bij niet aankomst der bezen-
dingen te hunner bestemming
Bij schade aan de bezendingen of verlies
dezer
Bij weigering of vertraging in de aanne
ming der aanvragen tot vervoer of in de
levering van het materieel.
Krachtens een nieuw besluit, door den
H. Minister POULLET geteekend, zijn deze
schikkingen ingetrokken.
Hetzelfde besluit wijzigt als volgt den le-
veringstijd, vastgesteld bij art. 16 der bepa
lingen van de tarieven voor het binnenverkeer
en gemengd verkeer.
Tarieven 1, 4 en ijlgoedzenditigen tegen
tarieven 5 en 6 48 uren beginnen met het
uur der bestelling ten vervoer.
Tarief 2 en vrachtgoed tegen tarief 6
4 dagen.
Tarief 3 en vrachtgoed legen tarief 5
8 dagen.
Voor de zendingen tegen tarieven 2, 3 en
voor voor vrachtgoed tegen tarieven 5 en 6,
vangt de termijn ban met het eerste uur van
den dag na dien der aanneming ten vervoer.
Voor diezelfde zendingen is de termijn nage
komen.
Voor ten huize te bestellen goederen, door
qunne aanbieding ter woning van den be
stemmeling.
Voor ter statie af te halen goederen, door
het bezorgen der kennisgeving van aankomst
aan den bestemmeling, aan de post of de
telegraaf.
Voor het middaguur na den laatsten dag
van den leveringstijd.
De bij de bepalingen voorziene opschor-
singen van termijnen worden behouden.
De leveringstijd voorzien voor de interna
tionale zendingen, bij de internationale over
eenkomst van Bern, die terug in werking
wordt gesteld door art. 366 van het Verdrag
van Versailles, wordt, *p Belgisch spoor ver
lengd met 2 dagen voor de zendingen ijlgoed
en met 4 dagen voor de zendingen vrachtgoed.
Ten aanzien tan de ontoereikenheid en den
slechten staat van het materieel, kan de
spoorweg de leveringstermijnen niet nakomen
welke voorzien zijn bij art. 29 der wet van
25 Augustus 1891. Bij toepassing vai art.34
3 dezer laatste, levert hij het materieel bin
nen de grenzen zijner beschikbaarheden.
Mocht de afzender, bij gebrek van mate
rieel io goeden staat en wel op zijne aanvraag
w.igons in slechten staat benuttigen, dan
moet hij, door eene drukkelijke verklaring,
het Beheer uit dien hoofde ontslaan van afle
verantwoordelijkheid.
Dit besluit treedt in werking op 25 Maart
1920.
Men leest in de Telegraaf
Volgens hier ter stede uit Brussel ontvan
gen berichten, is M. Or W. L. De Vreese,
oud-bibliioibecaris van de ex-Vlaamsehe hoo-
geschoo! te Gent en op 31 Juli 1919 benoemd
tot bibliothecaris van de Rotterdamsche ge
meentebibliotheek, door de rechtbank te Gent
veroordeeld tot 34 maanden gevangenisstraf
en 300 fr. boete wegens diefstal en verduis
tering van kolen, manuscripten en toornen,
Naar politieoverheden ons meedeelden
bestaat de mogelijkheid, dat Dr De Vreese
wordt uitgeleverd, indien de Belgische over
heden daarom verzoeken.
schaafden staat. Het ware dus hoogst wen~
schelijk voor het welzijn van het land dat de
twee gouvernementen zich verstaan.
De troepen hebben voor plicht, do orde en
de rti6l te handhaven. De eendracht onder
het volk en het leger is noodzakelijk voor
ons bestaan.
De gemeente zoetenaey
28 inwoners, ziet haren schepen, M. David
gemachtigd ook het ambt van ontvanger uil
te oefenen. Nu, do achtbare schepen kan er
heel gemakkelijk dit ambt wel bij nemen
zelfs als hij er 't secretariaat nog bij deed zou
hij er nog niet onder bezwijken.
Voor de lastenbetaleps.
De minister van financies heeft de volgende
verklaring afgelegd, die zeer belangrijk is
voor de belastingbetalers.
a Al de laslenbetalers mogen hunne taksen
met afkortingen betalen, behalve de herber
giere, die hunne lasten voor het einde van
het 't jaar moeten afleggen, op straf van ver
vallen verklaard te worden van hunne red ten
voorzien door artikel 1 der wet van 29 Augus
tus 1919.
het hotel wonen Hoe verheugd, boe blijde
ben ik Ach, Andries 'wat verheugt
dit mijzal er nooit weer inkomen
Nooit riep Bernard is dat de raad,
die gij hem geeft, om de goedheid van Me
vrouw de Gravin te beantwoorden
O, neen, vader I ik weet wel, dat hij er
van tijd tot tijd zal moeten heengaan maai
bij zal toch niet meer slapen in dat groote
huis, waar ik geen voet durfde zetten, en dat
hem dingan in het hoofd zou hebben gehaald
die....
Ik bracht den ganschen dag met mijne
getrouwe vrienden door, en de tijd viel mij
zeer kort, daar zij mij de treffendste blijken
van vriendschap gaven mijn ganscbe hart
was er van vervuld. Wanneer somtijds eene
gedachte aan Adolphine mijn voorhoofd deed
fronsen, of mij eenen zucht afperste, nam
Manette, die al mqne gedachten scheen te
kunnen raden, mij bij de hand, begon met
mij van mijne moeder of mijn geboorteland
te spreken, en vond altoos een middel, om
mijne vroolijkheid weder op te wekken.
Vader Bernard, die in jaren toenam en zoo
hard niet meer werkte, zat aan de tafel, en
klonk met mij op de gezondheid van allen,
die mij dierbaar waren terwijl Manette mij
meteen bekoorliikenglimlach toefluisterde:
0 Andries, welk een aangename dag heb -
ben wij doorgebracht Waarlijk, het is lang
zeer lang geleden, dat ik zoo gelukkig ge
weest beu.
Lucille bezocht mij van tijd tol lijd aan
het huis van den heer Dermilly, en bracht
De Algemeene Raad der Werkliedenpartij
heeft beslist op 28 Maart eene betooging te
gen het duur leven in te richten.
Konden zq daarmee alles maar wat doen
afslaan Maar een van de twee
Ofwel de Algemeene Raad der socialisten
kent het middel om het duur leven te doen
afslaan ofwel hij kent het niet,
Als hij het middel kent waarom het niet
eenvoudig op een briefken gezet en dat aan
dc Regeenng gezonden
Als hij het middel niet kent, wat zal het
baten eens door de staten te wandelen om er
verzet tegen aan te teekenen
Wat wilt ge? Alzoo gaat er ook een
Zondag voorbij.
von Kap en Cie zijn weg.
Alles wordt wederom kalm te Berlijn
MENTZ, 18 Maart. Uit Berlijn wordt
gemeldDe zenuwachtigheid welke hier
lieerschte, is schier geheel verdwenen, sinds
men weet dat von Kapp zijn ontslag gegeven
heeft en er van onder trok. Een aantal'valsche
berichten waren hier verspreid geworden en
droegen er natuurlijk veel toe bij, om de
woelingen der voorgaande dagen nog te ver-
grooten.
De toestand mag thans alsvolgt samenge
vat wordenDe arbeiders zijn niet geheel
voldaan over den terugkeer van het oud
gouvernement.Zij eischen vaster waarborgen,
opdat de gebeurtenissen der laatste dagen
zich niet «ouden kunnen herhalen.
De Arbeiderscomraissie, aan wier hoofd
zich de onafhankelijken bevinden, eischen,
dat de militaire macht te Berlijn in handen
gegeven worde van de arbeiders en soldaten
en dat de onarhankelijken er het toezicht op
kunnen houden. Daarenboven aanzien de
arbeiders den terugkeer aan het bewind v£n
Noske, als volstrekt onmogelijk. Zij aanzien
hem als een verrader.
Nog een ultimatum.
MENTZ, 18 Maart. Uit Berlijn wordt
gemeld De leiders der meerderheidspartijen
hebden heden middag aan den bevelhebber
der marine van Kiel, admiraal von Levetow
een ultimatum gezonden, hem verzoekende
onmiddelijk af te treden. Ook de policieover-
sten moeten hun ontslag indienen.
Von Levetow heeft geweigerd op het ulti
matum le antwoorden.
Een wcord van Hindenburg.
HANOVER, 18 Maart. Maarschalk
Hindenburg verklaarde Twee gouvernemen
ten zijn onmogelqk in gelijk' welken be-
Hoe von Kapp en Cui# er van doortrekken
LONDEN 18 Maart. Uit Berlijn wordt
gemeld, dat de klucht van von Kapp afgeloo-
pen is.
Het gouvernement der junkers is verdwe
nen. Dr von Kapp, generaal von Luttwitz en
hunne trawanten zijn op de vlucht.
Gisteren avond, om 6 ure, is dokter von
Kapp met eenige vrienden in een grijzen auto
gestapt. Eene hoeveelheid reisgoed en doku-
□n riten weiden ook in den auto gestapeld en
zonder ceremoniën, schier ongemerkt ver
dwenen zijn.
Reeds zijn de sekretarissen van von Bauer
le Berlijn aangekomen. Zij begazeu zich
naar de kanselarij en troffen er eene weenende
jonge vrouw aan. Het was de dochter van
von Kapp, door dezen nu verlaten. Slechts
eenige oogenblikken te voren had ook von
Lutiwiizde vlucht genomen.
In het paleis der kanselarij en in de bureelen
van het gouvernement ligt alles onderst bover.
geworpen. De vloer is letterlijk bedekt mei
dokumenten, dossieren en allerhande papie
ren.
Alle hoop verloren
De Staatsgreep heeft dus niets opgebracht
dan het duidelijk en onomstootbaar bewijs^
dat het rijk der jonkers voor goed uit is.
Hadden zij de minste mogelijkheid gezien,
zich recht te houden, dan zouden zq zich
voorzekere niet teruggetrokken hebben. Het
was Ludendorff zelf, die hen het onmogelijke
hunner daad deed inzien en hen den raad
gaf er van door te trekken. Al hunne leiders,
Helffericb, graaf Westcarp, enz., moesten
Ludendorfi gelijk geven. Alle hoop was ver
zwonden. Het rijk der junkers is uit.
De Nationale Vergadering te Stuttgart.
Do Nationale Vergadering is Donderdag
namiddag, om 4 ure 15, te Stuttgart bijeen
gekomen. De omtrek van het gebouw, waar
de zitting gehouden werd, was met prikkel
draad afgezet.
De voorzitter, M. Fehrenbach opende do
zitting en zegde: Nooit werd eene revolutie
zoo lichtzinnig op touw gezet als deze van
von Kapp en von Luttwitz. Het was een©
misdaad jegens het Duitsche volk, nu vooral,
dat de Verbondenen zich begonnen le over
tuigen, dat Duitschland wel het inzicht had,
de verplichtingen van het vredesverdrag na
te leven.
Wee degenen, die verantwoordelijk zijn
voor deze misdaad. Wee degenen, die de
grondwet verkrachtten en hunne onderge
schikten tot ongehoorzaamheid aangezet
hebben.
De voorzitter bedankte de troepen erj de
mbtenaars die getrouw bleven aan het gou
vernement.
M. Blos, voorzitter van den Wurtemberg.
schen staat; drukte de hoop uit dat de plich-
tigen naar behooren zouden gestraft worden,
von Luttwitz zou zich gezelfmoord hebben
De Kolnische Zeitung meldt dat generaal
Luttwitz zich zou gezelfmoord hebben.
De woelingen
Uit Keulen wordt gemeld, dat de toestand
te Berlijn Donderdag avond zeer kritisch
was, daar de onafhankelijken de staking niet
eerder willen eindigen, dan nadat eenige
hunner eischen ingevuld zijn, namelijk net
terugtrekken der troepen uil Berlijn en hel
opheffen van den staat van beleg.
Uit Leipzig wordt gemeld, dat de gevech
ten tusschen de troepen en de communisten
voortduren.
mi# berichten van het huisgezin des Graafs
Eindelijk waagde ik het zelf, een bezoek aan
het Hotel af te leggen doch ik werd niet bij
Adolpbine toegelaten. Wanneer ik haren
naam noemde, antwoordde de Gravin op een
koelen toon, dat zij welvarend was. Zij
zullen mij haar nooit meer laten zien! zuchtte
ik bij raij7elven, en ik haastte mij om weder
het hotel uit te komen. Het was mij nauwe
lijks mogelijk mijne tranen te weerhouden,
en ik verborg mij in den gang van een huis,
waai' ik aan mijne droefheid den vrijen loop
gaf, terwijl mijne oogen onwillekeurig op
een der vensters gevestigd bleven, en ik bij
mij zeiven uitriep Ik zal haar nooit weder
zien, nooit meer tegen haar spreken
Nooit zal ik hare zachte stem meer hooren,
nooit hare bekoorlijke oogen meer op de mij
ne gevestigd zien Deze gedachte verdub
belde mijne smartdoch ik kon haar ten
minste onbelemmerd lucht geven. Verplicht
te zijn zoodanige kwellingen in zijn boezem
le smoren, is inderdaad derzelver gewicht
verdubbelen.
Een jong mensch, bijna van mijne jaren,
en op dezelfde wijze gekleed als ik, toen ik
mij eerst bij Bernard bevond, trad vrooiijk
zingende, den gang binnen, Hij wilde mij
voorbijgaan en den trap opklimmen ik be
gaf mg ter zijde, om hem plaats le maken.
Zonder twijfel getroffen door het gexicht van
een man, in mijne kleeding, die als een kind
stond te schreien, bleef hij, can paar schre
den van mij af, staan, en hield op met zingen.
Maar hij scheen niet te weten, hoe hij mq
zou aanspreken hij deed nog een paar slap
pen en bleef toen weder staan. Eindelijk,
niet langer in staat om zich le weerhouden,
naderde hij mij geheel en sprak mij dus aan!
Verschoon... vergeef mij, mijnheer maar
gij ziet er uit, alsof u iets deerde. Gij zift
immers niet van den trap gevallen Het is
zeer donker, of misschien heeft een rijtuig op
straat.,.. Het is inderdaad zeer gevaarlijk in -
Parijs Het geschreeuw Pas op komt
doorgaans te laat, of het gedruisch belet het
te hooren. Kan ik ook iels voor u doen Ik
ben volkomen tot uwen dienst.
In mijnen toestand was het, alsof de dood
op mij aanviel maar ik herkende de stem
van een landgenoot. Dat de man, die tegen
mij sprak, een Savoyaard was, hieraan be
hoefde ik in 't minst niet te twijfelen, en ik
keerde mij nu met meer belangstelling dan
ik anders zou ondervonden hebben, naar
hem toe, en zeide
Ik dank u, mijQ vriend I ik heb niets
noodig.
De toon, waarop ik dit zeide, scheen hem
echter niet te overtuigen want hij vroeg
Weet gij het wel zeker, Mijnheer
Ik kon niet nalaten te glimlachen, en zeide;
Gij zijt zeker uit Savoye
Ja, Mijnheer I maar hoe hebt gij dat
kunnen bemerken
O, ik herkende u aan uwen tongval.
Ha, zou het mogelijk zijn, dat Mon
seigneur ook een Savovaard ware
Zekerik ben uw landsman. *4
(Vervolgt.)
