Witte Donderdag Eene Staatsgreep in MIES, DE SAVOYMRD Na de Staatsgreep in DuitsclM Donderdag- April 1920 Provinciaal bestuur van Oost-Vlaanderen De werkstakingen De nieuwe bende Bonnot Paplernood in Canada- Kerkstraat, 9 en 22, Aalst. Tel. 114 Tl fs. XXVI* JAARGANG NUMMER 7« 33 I_i .A. 3I> 7 CENTIEMEN Uitgever: J. Van Nüffel-De Gendt II. UugU®3 Zon op5,39, onder 6,29 Volle Maan den 3 Publiciteit buiten hét Arrondissement Aalst, zich te wenden lot het Agentschap IJavas, 8, Martelaarplein, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs en 105, Cheapside, Londen. Wanneer wij de wereldgeschiedenis door bladeren, ontwaren wij om zoo te zeggen hij alle volkeren cene geneigdheid ora hulde te brengen aan hunnn landgenooten, die zich door hunne geleerdheid, bekwaamheid, kunstijver, heldenmoed, liefdadigheid enz. onderscheidden onder hunne medeburgers,en, niet zelden zien wij die huldebetoogingen hun hoogste toppunt bereiken, wanneer die ver- dienstelijke mannen of vrouwen sinds jaren en jaren het tijdelijke met het eeuwige heb ben verwisseld, 't y.jj hij het herdenken van «en traditioimeel getal jaren van hun heengaan,of bij het eeuwgetij van het ontslaan hunnei4 uitvindingen, of ook al bij het herin neren aan hun geboortedag na een bepaald getal jaren, en dergelijke omstandigheden. Bij ons Vlaamsehe Volk bijzonderlijk heeft die openbare hutdobelijdenis sindseeuwen en eeuwen, zich zelf komen vestigen aan den beperkten kring van den hulsel ij ken haard en, in het kleinste hutje zoowel als in de sierlijkste edefmanswoon, zien wij de bewo ners onzer steden en dorpen, elk op de meest mogelijke grootsche wijze, maar Immer met dezelfde genegenheid, de blijde en droeve voorvallen die zich in de huiselijke omgeving mochten voordoen, bij gelegenheid herden ken. De troebele tijden welke ons geknecht hielden en welke wij bekroond zagen met de verheerlijking van het Recht, hebben bijzon derlijk, Sinds onze bevrijding aanleiding gegeven, om aan die huldebetoogingen cene welverdiende uitbreiding te geven. Al de natiën betrokken inden doorvochten werèldstrijd, zijn als in een gemeen akkoord opgestaan, om hunne helden en heldinnen en in leven en in dood voor het nageslacht te vereeuwigen. Geen land hoe verarmd ook is aan die welverdiende hulde vreemd geble ven, geen volk of het heeft zijne martelaars en verdedigers naar waaide weten te schat ten. Benevens de nationale pronkstukken die zijn opgerezen om hunnen roem te verkon digen aan het nakomelingschap, zien wij op de nederigste doodenakkers en openbare pleinen onzer geringste gemeenten zich praalwerken verheffen die, door de tijden been dë" rucnmjKtf—.aam brons en graniet-vertrouwd, verkondigen die hun leven wisten ten pnnde te stellen hunner vaderlandsche gevoelens, en in de toekomst de bedevaartplaatsen zullen uitma ken, der dankende bevolkingen. Die blijken van. frkcntetojkheid zijn hoogst prijsbaar, omdat ze als sprekende getuigenis der menigte oprijzen eener oprecht-'bewon- déring, eener ware hartstochtelijke liefde voor !.ai« verlossers. Vandaag is geheel het christen volk tot do kerken geroepen om het U. Sakrament des Altaars, dat over 1920 jaar. door omen Heer lesus Christus ingesteld werd te vereeren en te aanbidden. Vooraleer immers door zijnen schrtltkelij ken marteldood het menschelijk geslacht van de slavernij des duivels af te koopeh, heeft ome Go Idelijko Zaligmaker, de toekomst zij ner Heilige Kerk willen verzekeren met zelf 00 wondere en ondoordringbare wijze onder ons te verblijven en met het Sakrament zijner liefde in te stellen, waardoor Hij voortaan op onze altaren tegenwoordig is, en in onze her ten door de Heilige Communie kan neder dalen Deze groote weldaad van onzen God wordt heden tloor de Heilige Kerk herdacht en met luister gevierd. 't Is heden den verjaardag der stichting van ons Christen geloof, ten kosta van hel bloed van den menschgeworden Jesus, tot wiens vereering 'onze christene voorouders de overheerlijkste tempels over eene gansche wereld hebben opgericht, uit erkentenis en liefde tot de Godheid, - die hunne gedaanle aannam, hier in ons tranendal leed en streed, en stierf aan den schandigsten dood voor hun heil. Door de eeuwen heen heeft het christen voorgeslacht, zich vergaard onder de beuken dier basilieken, onder de bogen onzer een voudigste dorpskerken om die gebeurtenis in eere te hoHden, en hebben do overleverin gen van ons diepgeioovig Vlaamsohe volk die gewoonte trouw voor ons weten te bewa ren, ondanks de wisselvalligheden der tijden welke zij hadden te doorworstelen. Ongelukkiglijk zijn er heden maar al te veel afvallige christenen, die de weldaden van onzen Zaligmaker niet erkennen willen, en aan zijne liefdevolle aanvraag weigeren te gehoorzamen. Door lage hartstochten mede- gesleept, trachten zij zichzefven te overtuigen dat liet goddelijk geloof der Kerk niet meer onfeilbaar is, alsof zij met hun bekrompen verstand te^-en de oneindige wijsheid des Heeren konden opwegen En om zich dan in hun ongeloof meer om meer te bedwel men verklaren die apostaten den hevigsten oorlog legen Kerk en Godsdienst, om met hunneeigene ziel,meer om moerzielen vande eeuwige- waarheid af te trekken en voor im mer te bederven. Vermits Gods vijanden in hun akelig werk noch voor last noch vermoeienis achteruit deinzen, is het nu ia deze droeve tijden voor ons bijzonderlijk. Katholieke Vlamingen, een plicht de Kerk en onzen Godsdienst aan le kleven en ten allen prijze tc verdedigen Wij mogen ons niet meer beperken bij pri vate godvruchtigheid, maar in massa belijde nis doen van ons Heilig Geloof. Niet meer bij woorden mogen wij ons bepalen, daden hoeven er te komen, uit reden dat de eerste slechts wekken, en de voorbeelden trekken. Het mag niet gezegd worden dat de Vlamin gen, en inzonderheid de Aalstenaars, onver schillig zijn aan Christus Leer. Nu toch niet, dat wij de neiging aanschou wen welk onze burenlanden Engeland en Frankrijk, doet overhellen lot de bane die naar God leidt, als zijnde de eeni^e die on vermijdelijk uitleiden kan, tot de herstel ling van het economisch leven in de Euro- peesche wanorde. Daarom vragen wij aan onze lezers, heden een klein bezoek le willen brengen aan onzen lieer Jesus Christus, die in alle kerken ter onzer aanbidding uitgesteld is. De tijd die zij «snitea besleden is niet vorlorw, deTdmaaf zegeningen, hon dal wij heden lot onzen GoddClijken Meestee laten opklimmen, daalt op ons zeiven, op ouders en kinders, op al onze haastbeslaan- den in milde hulp en gratiën neder. Wij vestigen bijzonder, wat de Aalste naars betreft, hunne aandacht, op den op roep die gedaan is geweest door de zorgen van den Bond van het H. Hart, om in dichte Scharen, met Witten Donderdag, de avond- plechtigheid om 8 uren, in St. Mavtenskerk hij te wonen, en deel te nemen aan de flam beeuwen processie welke alsdan zal geschie den, welke zal voorafgegaan worden meteen Sermoen door den gemoedelijken Paler Maes van het Gezelschap Jesu. Onze Hoofdkerk moet dien avo nd votiel zijn tot in de uiterst» hoeken, ten blijke dal de Christene bevolking van Aalst, bij dagen van beproeving en wee. nog immer genegen is troost en opbeuring te zoeken, daar waar ze waarlijk le vinden is in het verkwikkend geloof dal hare voorvaderen zoo innig wisten aan te kleven. Hein Bekt. De afle'ering der inschrijvingsplaten voor motorvoertuigen geschiedt in het Provinciaal Bestuur te Gent, alle werkdagen van 9 tot H uren 's morgens, op vertooo van de een- zelvigheidskaart en van het stortingsbewijs bij den Ontvanger der Rechtstreeksche Be lastingen, eener som van 15 fr« Het geschil tusschea den Koning en het ministerie KOPENHAGEN 29 Maart De minis ter-president heeft den secretaris van het Koninklijk kabinet een brief gezonden, waar in hij zegt De ernst der huidige omstandigheden, de algemeene staat van zaken en de op handen zijnde bezetting van de eerste zone van Sleeswijk, eischt een Gouvernement, dat overeen vol gezag beschikt. Het Ministe rie, door den Koning tot aftreden genoodigd, kan de verantwoordelijkheid voor het beheer des Lands niet op zich nemen. Degenen, die den Koning tot zijn besluit hebben genoopt, moeten bereid zijn ooi'onverwijld de tengels van het bewind over te nemen. Uit dien hooide moet ik u verzoeken, den Koning mede te deelen, dat mijne voormalige ambt- genooten en ik niet kunnen voldoen aan zijn verzoek, ons voorloopig nog met 't bestier van de zaken te belasten. Een ultimatum der sociaiisten aan den Koning KOPENHAGEN 30 Maart. Het Uitvoe rend Komiteit van de Svndicaten en dat van de socialistische partij zijn Maandagavond bijeengekomen en nebben, na een kort debat, met eenparige stemmen eene resolutie aange nomen, waarin wordt verklaard, dat zij, met 't oog op den staatsgreep, moeten eischen, dat de Constitutie worde geëerbiedigd, dat het door den koning afgezet ministerie her steld worde, en dut het Parlement worde bij eengeroepen om eene nieuwe kieswet te stemmen. Moesten die eischen niet voor Dinsdag 9 uur 30 in den morgen ingewilligd worden, dan zal men aan de Conferencie de syndika- ten voorstellen, de algemeene staking uit te roepen. Eene deputatie begaf zich naar het Slot, om den Koning de resolutie ter kennis te brengen. De Koning beloofde, binnen den gestelden termijn te zullen antwoorden. L'Etoüe Bdaii meJril den van I'ranki-'.k-üUtjeborsten is, door de leiders der syndikaten op touw gezel werd. De werklieden waren met de patroons overeengekomen, nopens de loonkweslie. Hot akkoord moest alle drie maanden her zien worden, opdat de loonen steeds in ver houding zouden zijn met de levensduurte. Alles verliep naar wensch, doch de leiders der svndikaten verstonden het zóó niet, daar zij al spoedig bevonden, dat de werklieden het sytldikaat verwaarloosden. Men zocht dan ingebeelde grieven en in dezen moeilijken tijd zijn zij gemakkelijk ge- noeg te vinden. De leiders der svndikaten gelukten er in eene werkstaking té doen-uitbreken vóór het overeengekomen termijn afgeloopen was. Daer de patroons niet wilden toegeven, brak de staking uit. Te Rijsel en omstreken liggen alle textiel fabrieken stil. Tel'oerkonje is het algemeene werkstaking. Te Roubnix hadden reeds ver scheidene incidenten plaato, daar de stakers poogden het uitrijden van voertuigen te be letten. Te Hem, bij Rijsel, werd eene maalderij door de werkstakers bestormd. De gendarmen moesten tusschenkomen. Aan de grens hadden botsingen plaats lus schen Fransche en Belgische werklieden daar deze laatsteo zich toch naar hun werk wilden begeven. Troepen moesten ter plaats gezonden worden om de vechters te scheiden Eene werklieden policie werd door de svn dikaten ingericht. Tusschenkomst van den Minister. PARIJS, 29 Maart. De Minister van Arbeid heeft dezen morgend de algevaardig den van bet consortium der textielbazen van Roubaix eu Toerkonjc en van de syndikaten van textielarbeiders ontvangen. Na een lange discussie werd het besluit genomen de bazen en werklieden op eene vergadering, Dinsdag om 4 uur, op het Mi nisterie van Arbeid bijeen te roepen, ten ein de een voorstel tot scheidsgerecht te bespre ken. De Minister heeft insgelijks de afge vaardigden van de vrije syndikaten van Roubaix-Toerkor.je ontvangen. 23* VBRVOLS en slot. Nu spoedde ik mi, naar Manelte terug tij was geheel gekleed. O, hoe bekoorlijk vertoonde zij zich in dat eenvoudig gewaad Ik bemerkte echter aan hare oogen, dal zij dan tijd, gedurende welke ik bij Mevrouw de Gravin en in het hijzijn van Adolphine was geweest, niet gerust had doorgebracht. !k drukte haar aan mijn hart, en de vorige glimlach vertoonde zich weder Op hare roode lippen. Hare blikken schenen mij vergiffenis te vragen voor den twijfel dien zij een oogen- blik gekoesterd had. Iedereen was gereed. Dit iedereen bestond echter, buiten ons, uit Bernard, mijn broe der en een paar ondc vrienden van den waardigen Auvergnaat. Wij waren allen op ons best gekleed, en Pieler deed zonder twijfel om zich schadeloos te stellen, dat hij dien avond niet dansen zou niet anders dan door het vertrek huppelen en springen. Bij gebrek aan eene fraai koels, namen wij een nederig huurrijtuig, waarin wij voor ons zessen plaats genoeg zouden vinden. Pieter had ons dit bezorgd. Ik nam Manette's hand in de mijne en toen wij de vijf verdiepingen afklommen, bevonden al onze buren aich aan de vensters of is de portalen, om ons te zien voorbijgaan. Ik was ef niet weinig trotsch op dat zij mijne bekoorlijke bruid zoo aanstaar den. Wij stegen in hel rijtuig, en zaten wel eenigszins bekrompen, doch daar mij naait Manetto bevond, had ik geene reden om mij te beklagen. Wij waren recht opgeruimd want ons huwelijk behoorde niet tot de zpoda- nigen. waarbij men zijn buurman aanziet, om to vernemen of men het wagen zal te glimlachen. Eindelijk was ons huwelijk naar Goddelijke en menschelijke wetten gesloten. Zij was de mijne zij was mijne vrouw j Hoe gelukkig achtte zich Manette, hem le hebben verkre gen Die dierbare Manette 1 Hoe veel liefde vertoonde zich in een enkelen harer bikken I Wij keerden naar de woning van Vader Bernard terug, waar een der goedhartige buren voor ons een klein maal had doen ge reed maken. Wij plaatsten ons aan tafel, lachten, dronken en zongen, Manette en ik zuchtten van tijd tot tijdmaar het was geens zins van droefheid. Bernard en zijne vrien den klonken te zanten, terwijl Pieter liedjes neuriede, en Manette en ik elkander blikken toewierpen. Men noodigde ons vervolgens uit om eene bourrée des montagnes te dansen en wij deden het nog even vlug als in onze kindsche jaren. Doch des avends gingen wij vroeg heen, en reeds ten Uenure, wenschten wij onze vrienden een goeden nacht. Pieter bleef b$ Bernard, en ik nam Manette mede HANDEL MET DEN VIJAND Versoltillige aanhoudingen te Brussel. Nadere bijzonderheden Na den wapenstilstand werden talrijke be kende paardenkooplieden bij hel Bruslelsch larket aangeklaagd wegens handel met de Juilscbers lijdens de vijandelijke bezetting. Zekere Ftornzzi en Sauvenière hadden jroote fortuinen gewonnen tijdens den oor- og. Laatstgenoemde stortte zelfs eene som van 50,000 mark voor de Duilsche oorlogs- leening. De heer Chevalier, onderzoeksrechter, werd met het onderzoek belast, doch werd nadien door rechter Van Dijck vervangen. Zes aanhoudingsmandaten. Rechter Van Dijck stelde een streng on derzoek in en ontving uit de provincie vrij belangrijke inlichtingen nopens het aantal aan de Duitschers verkochte paarden en deed zekere D. K. uit de provincie in hechtenis nemen. Weldra gaf hij bevel lot aanhouding an Philippot enMathieu, paardenkooplieden wonende Abdij- en Dautzenbergstraten, Jac quet, Jozef I I-straat, Ingels, Tcrvuurschelaan en Naonó, wonende te Ukkel. De handelsboeken der aangehoudenen wer den tijdens huiszoekingen aangeslagen. Het onderzoek, dat ijverig wordt voortge zet, zal naar alle waarschijnlijk, nieuwe za ken aan het licht brengen. Hst onderzoek. -JjLPopincau, prokttreur der Republiek verden "langdurig ondervraagn en deden ■eeds verklaringen welke met van belang ontbloot zijn. Rouchy bekende dat hg deel maakte van de bende", doch enkel voor wat het Btelen be- trof. Hij beweert nooit een revolverschot ge lost te hebben. De revolver in zijn bezit gevonden, schijnt inderdaad niet in lang ge bruikt geweest te zijn. Zulks wil evenwel niet zeggen, dal hij niet vatbaar is voor de doodstraf. Het is dan ook duidelijk te merken, dat hij er zich in zijn antwoorden vooral op toelegt, de verantwoordelijkheid en de zwaarste schuld op zijne medeplichtigen te schuiven. Keffer neemt de zelfde voor zorgen. Volgens Rouchy zou de aanslag te Aubrats slechts door de vier bandieten, de twee ge- dooden Groult en «Bonnot», Rouchy en Ketter gepleegd zijn. De spoorwegbedienden verklaren echter, dat zij zes bandieten op de vlucht hebben gejaagd, nadat een der statiebedienden, M« Lemaise, door een der bandieten gedood ^Daarer bij de botsing met de gendarmen aan den hinderpaal, door de gendarmen op den steenweg nog slechts vier personen in den auto waren, leidt het gerecht daaruit af, dat de twee medeplichtigen te Orleans of in don omtrek moeten wonen, 't Waren onga- twijfeld deze kerels, die aan de bandieten te Parijs, de noodige inlichtingen verschaften wanneer er een slag te doen was. Het gerecht doet nu ook opzoekingen tc Tours, Creil en eenige andere statiën waar kort geleden belangrijke diefstallen gepleegd werden. Alles doet veronderstellen dat men te doen heeft met eene welingerichte bende, welke zoo wat overal hare vertakkingen heeft. De 'ier kerels die thans buiten strijd gesteld zijn,.zijn ongetwijfeld slechts vier der beste leden dezer bende. Nog tw69 aanhoudingen CHARTRES, 30 Maart. Gisteren avond- kregen de gendarmen van Anet bericht, dal twee verdachte kerels in de streek rondliepen en allerlei inlichtingen vroegen, namelijk over de statiën waar er mogelijkheid was een trein te nemen, welke hen naar Parijs voeren zou. De gendarmen zetten zich dadelijk op zoele, vonden hun spoor te Ru en konden hen achterhalen in de statie van Marchezais-Broue, De kerels werden aangehouden. Het sijn twee gasten uit den omtrek van Parijs, de genaamden Stéincr, 16 jaar oud en Bayle, 17 jaar oud. Beiden waren met dolk en revolver gewa pend. Zij zijn ter beschikking van den pro- kureur der Republiek te Dreux opgealoteru De papierkrisis legt de reis rond de wereld af. In Canada is er een akkoord gesloten lusschen de fabrikanten om den prijs van het papier te brengen van 87 op 100 dollars per 1.000 kilos. Dit zou de jaarbjksche onkosten van vele dagbladen met ruim 30.000 dollars vermeerderen. Het Parlement zou ook geneigd zijn de posttaksen te verhoogen voor de verzending der nieuwsbladen. Die maatregels zouden het leven van sommige bladen wel merkelijk kunnen verkorten. De inzichten van het gouvernement Het gouvernement is niet zinnens dadelijk met geweld op te trsden, doch is van oordeel, dat men zich aan de overeenkomst van Biete- rterdr^moetëïrT Onmiddelijk alle wapens en munitiëft -uitgele/erd worden 2. De uitvoerende raden moeten onmidde lijk ontbonden worden 3. Al de gevangenen der laatste gevechten moeten onmiddelijk vrijgelaten worden. Deze voorwaarden hebben in het Roerbek ken eene groote opschudding verwekt. Een groot revolutionnair plan Uit Rotterdam wordtaanden Times gemeld, dat de Spartakisten beweging in Duitsch- land, de werkstakingen in Holland en in verscheidene steden van Elras-Lorreinen, en nn de dreigende staking der mijnwerkers in Engeland, deel maken van een algemeen plan, dat voor dezen zomer de wereldrevolu tie voorzag. llel plan is evenwel reeds gedeeltelijk mislukt. De val van Wezel heeft de Sparta kisten ontmoedigd en schier overal liepen de oelmakers blauwe schenen op. Nog sleedt de Roerkwostie Wij hebben reeds gemeld, dat het Duitscb gouvernement aan de Entente gevraagd had om 100,000 man Reichswehr naar het Roer bekken te mogen sturen, ten einde er de Spartakisten te bestrijden. Het Duitsch gouvernement had dan reeds 40.000 man gezonden, doch dit aantal bleek te gering te zijn, in alle geval, de Reicbswohc konden het eerst legen de Spartakisten niet houden. naar mijne woning naar hare woning naar onze woning! Wij waren nu slechts één. Wij waren gelukkig. Ik schilderde ijverig voortManette werkte lustig mede, en wij verdienden niet slechts het noodige voor on. kleine huishouding, mtar hadden nog meer het genoegen, om de ongelukkige Gravin bij te staan. Thans was Manette niet ongerust meer, als ik mijne weldoenster de geringe offers onzer dankbaarheid ging aanbieden zij had mijn hart leeren kennen zij wist dal het uitsluitend aan haar toebehoorde. Somtijds, als het mij gelukt was eene vol tooide schilderij voordeelig te plaatsen, wilde ik Manette iets fraais koopen een strooten hoed, een paar .oorringen, of iets anders, waarin de vrouwen vermaak scheppen. Beste Andries zeide zij dan behaag ik u niet meer zooals ik thans ben, en zoo als gij mij op onzen trouwdag zaagt Breng dat geld Haver aan de Gravin. Zoo waren eemge maanden verloopen, toen A pol phi ne, van droefheid en zorgen verteerd, door eene doodelijke ziekte werd aangetast. Ik genoot den zegen van haar nog in hare laatste oogenblikken te kunnen vertroosten door de belofte dat ik hare ongelukkige moeder nooit zou verlaten. Ik geteidddo dsze naar mijne eigene wo ning, en gaf hasr over aan de teedere en deelnemende zorg mijner Manette. Een eenvoudige grafsteen bedekt de over bIHfselen van Adolphine van haar, die op eene aanzienlijke geboorte, op schoonheid en de beminnelijkste hoedanigheden van hart en verstand kon roemen, en die inden bloei harer jeugd hare loogen sloot voor een leven, dat zij geenszins terugwenschte. Wij waren Parijs moed». Ik haalde vader Bernard en de Gravin gemakkelijk ovor, om ons naar onze vreedzame bergen te volgen. Hoe verheugd ik mij bij het denkbeeld van Manette in de armen mijner lieve moeder te zullen zien Wijvingen de reis aan. Eindelijk kregen wij de bergen van bavove in het gezicht wij begroetten ze als oude vrienden. Manette was bijna oven verheugd zooals Pieter en ik want het was mijn land, het was de plaats, waar ik geboren was. Ik had met veel lof van moeders aangenaam verblijf gesproken maar het ging hare ver wachting nog te boven. Het is volmaakt een kasteel, settle Ber nard legen Manette. Het is eene bekoorlijke woning, zeide de Gravin. Omringd door allen, die ik bemin, zet de ik, zal hel veor mij de gansche wereld zijn en mijne wenschen znllen zich nimmer ver der uitstrekken dan de bergen, die den ge zichteinder bepalen. Het is mij onmogeéfik de vreugde mijner goede moeder, bü onze aankom* te beschrij ven. Is het nu voor goed vroeg wij »ult gq mij nooit nooit meer verlaten Nooit beste moeder 1 altoos zullen wij bij u blijven. Mijne moeder en de Gravin werden spoe dig bevriend. Zij leerden elkander naar waar de schatten want de deugd kent geen rang. Weldra waren wij in de gemakkelijk# woning gevestigd het beste vertrek werd voor de Gravin ingeruimd. Zij wilde er zich tegen verzetten maar ditmaal moest mijn wil boven den haren gelden. Pieter bouwt en plant, dat hel een lust is. Somtijds helpt vader Bernard hem aan het tuinwerk maar de oude man is spoedig ver- moeid, en dan rust hij uit aan de zijde mijner moeder en dan keuvelen «ij. Van tijd tot tijd zend ik mqn schilderwerk, naar Parijs, waar het thans grage koopers vindtik verdien dus genoeg, ora Manette ook in onze buurt weldadigheid te kunne» laten uitoefenen. O, hoe wordt zij door el keen bemind 1 Mijne lieve vrouw heeft m* reeds-lwee jongens geschonken, met welke ik. zeer mal ben; en als de koude winterde* bergbewoner naar bet hoekje van den haard drijft, dan verplaats ik mij nog een, naar mijne eerste jaren, cn maak sneeuwballen met mijne kinderen. EINDE

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1920 | | pagina 1