Witte Donderdag
Eene Staatsgreep
in
MIES, DE SAVOYMRD
Na de Staatsgreep
in DuitsclM
Donderdag-
April 1920
Provinciaal bestuur
van Oost-Vlaanderen
De werkstakingen
De nieuwe bende Bonnot
Paplernood in Canada-
Kerkstraat, 9 en 22, Aalst. Tel. 114 Tl fs.
XXVI* JAARGANG NUMMER 7«
33 I_i .A. 3I> 7 CENTIEMEN Uitgever: J. Van Nüffel-De Gendt
II. UugU®3
Zon op5,39, onder 6,29
Volle Maan den 3
Publiciteit buiten hét Arrondissement Aalst, zich te wenden lot het Agentschap IJavas, 8, Martelaarplein, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs en 105, Cheapside, Londen.
Wanneer wij de wereldgeschiedenis door
bladeren, ontwaren wij om zoo te zeggen hij
alle volkeren cene geneigdheid ora hulde te
brengen aan hunnn landgenooten, die zich
door hunne geleerdheid, bekwaamheid,
kunstijver, heldenmoed, liefdadigheid enz.
onderscheidden onder hunne medeburgers,en,
niet zelden zien wij die huldebetoogingen hun
hoogste toppunt bereiken, wanneer die ver-
dienstelijke mannen of vrouwen sinds jaren
en jaren het tijdelijke met het eeuwige heb
ben verwisseld, 't y.jj hij het herdenken van
«en traditioimeel getal jaren van hun
heengaan,of bij het eeuwgetij van het ontslaan
hunnei4 uitvindingen, of ook al bij het herin
neren aan hun geboortedag na een bepaald
getal jaren, en dergelijke omstandigheden.
Bij ons Vlaamsehe Volk bijzonderlijk heeft
die openbare hutdobelijdenis sindseeuwen en
eeuwen, zich zelf komen vestigen aan den
beperkten kring van den hulsel ij ken haard
en, in het kleinste hutje zoowel als in de
sierlijkste edefmanswoon, zien wij de bewo
ners onzer steden en dorpen, elk op de meest
mogelijke grootsche wijze, maar Immer met
dezelfde genegenheid, de blijde en droeve
voorvallen die zich in de huiselijke omgeving
mochten voordoen, bij gelegenheid herden
ken.
De troebele tijden welke ons geknecht
hielden en welke wij bekroond zagen met de
verheerlijking van het Recht, hebben bijzon
derlijk, Sinds onze bevrijding aanleiding
gegeven, om aan die huldebetoogingen cene
welverdiende uitbreiding te geven.
Al de natiën betrokken inden doorvochten
werèldstrijd, zijn als in een gemeen akkoord
opgestaan, om hunne helden en heldinnen en
in leven en in dood voor het nageslacht
te vereeuwigen. Geen land hoe verarmd ook
is aan die welverdiende hulde vreemd geble
ven, geen volk of het heeft zijne martelaars
en verdedigers naar waaide weten te schat
ten.
Benevens de nationale pronkstukken die
zijn opgerezen om hunnen roem te verkon
digen aan het nakomelingschap, zien wij op
de nederigste doodenakkers en openbare
pleinen onzer geringste gemeenten zich
praalwerken verheffen die, door de tijden
been dë" rucnmjKtf—.aam brons en
graniet-vertrouwd, verkondigen
die hun leven wisten ten pnnde te stellen
hunner vaderlandsche gevoelens, en in de
toekomst de bedevaartplaatsen zullen uitma
ken, der dankende bevolkingen.
Die blijken van. frkcntetojkheid zijn hoogst
prijsbaar, omdat ze als sprekende getuigenis
der menigte oprijzen eener oprecht-'bewon-
déring, eener ware
hartstochtelijke liefde voor !.ai«
verlossers.
Vandaag is geheel het christen volk tot do
kerken geroepen om het U. Sakrament des
Altaars, dat over 1920 jaar. door omen Heer
lesus Christus ingesteld werd te vereeren en
te aanbidden.
Vooraleer immers door zijnen schrtltkelij
ken marteldood het menschelijk geslacht van
de slavernij des duivels af te koopeh, heeft
ome Go Idelijko Zaligmaker, de toekomst zij
ner Heilige Kerk willen verzekeren met zelf
00 wondere en ondoordringbare wijze onder
ons te verblijven en met het Sakrament zijner
liefde in te stellen, waardoor Hij voortaan op
onze altaren tegenwoordig is, en in onze her
ten door de Heilige Communie kan neder
dalen Deze groote weldaad van onzen God
wordt heden tloor de Heilige Kerk herdacht
en met luister gevierd.
't Is heden den verjaardag der stichting
van ons Christen geloof, ten kosta van hel
bloed van den menschgeworden Jesus, tot
wiens vereering 'onze christene voorouders
de overheerlijkste tempels over eene gansche
wereld hebben opgericht, uit erkentenis en
liefde tot de Godheid, - die hunne gedaanle
aannam, hier in ons tranendal leed en streed,
en stierf aan den schandigsten dood voor
hun heil.
Door de eeuwen heen heeft het christen
voorgeslacht, zich vergaard onder de beuken
dier basilieken, onder de bogen onzer een
voudigste dorpskerken om die gebeurtenis
in eere te hoHden, en hebben do overleverin
gen van ons diepgeioovig Vlaamsohe volk
die gewoonte trouw voor ons weten te bewa
ren, ondanks de wisselvalligheden der tijden
welke zij hadden te doorworstelen.
Ongelukkiglijk zijn er heden maar al te
veel afvallige christenen, die de weldaden
van onzen Zaligmaker niet erkennen willen,
en aan zijne liefdevolle aanvraag weigeren te
gehoorzamen. Door lage hartstochten mede-
gesleept, trachten zij zichzefven te overtuigen
dat liet goddelijk geloof der Kerk niet meer
onfeilbaar is, alsof zij met hun bekrompen
verstand te^-en de oneindige wijsheid des
Heeren konden opwegen En om zich dan
in hun ongeloof meer om meer te bedwel
men verklaren die apostaten den hevigsten
oorlog legen Kerk en Godsdienst, om met
hunneeigene ziel,meer om moerzielen vande
eeuwige- waarheid af te trekken en voor im
mer te bederven.
Vermits Gods vijanden in hun akelig werk
noch voor last noch vermoeienis achteruit
deinzen, is het nu ia deze droeve tijden voor
ons bijzonderlijk. Katholieke Vlamingen, een
plicht de Kerk en onzen Godsdienst aan le
kleven en ten allen prijze tc verdedigen
Wij mogen ons niet meer beperken bij pri
vate godvruchtigheid, maar in massa belijde
nis doen van ons Heilig Geloof. Niet meer
bij woorden mogen wij ons bepalen, daden
hoeven er te komen, uit reden dat de eerste
slechts wekken, en de voorbeelden trekken.
Het mag niet gezegd worden dat de Vlamin
gen, en inzonderheid de Aalstenaars, onver
schillig zijn aan Christus Leer.
Nu toch niet, dat wij de neiging aanschou
wen welk onze burenlanden Engeland en
Frankrijk, doet overhellen lot de bane die
naar God leidt, als zijnde de eeni^e die on
vermijdelijk uitleiden kan, tot de herstel
ling van het economisch leven in de Euro-
peesche wanorde.
Daarom vragen wij aan onze lezers, heden
een klein bezoek le willen brengen aan onzen
lieer Jesus Christus, die in alle kerken ter
onzer aanbidding uitgesteld is. De tijd die zij
«snitea besleden is niet vorlorw,
deTdmaaf zegeningen, hon
dal wij heden lot onzen GoddClijken Meestee
laten opklimmen, daalt op ons zeiven, op
ouders en kinders, op al onze haastbeslaan-
den in milde hulp en gratiën neder.
Wij vestigen bijzonder, wat de Aalste
naars betreft, hunne aandacht, op den op
roep die gedaan is geweest door de zorgen
van den Bond van het H. Hart, om in dichte
Scharen, met Witten Donderdag, de avond-
plechtigheid om 8 uren, in St. Mavtenskerk
hij te wonen, en deel te nemen aan de flam
beeuwen processie welke alsdan zal geschie
den, welke zal voorafgegaan worden meteen
Sermoen door den gemoedelijken Paler Maes
van het Gezelschap Jesu.
Onze Hoofdkerk moet dien avo nd votiel
zijn tot in de uiterst» hoeken, ten blijke dal
de Christene bevolking van Aalst, bij dagen
van beproeving en wee. nog immer genegen
is troost en opbeuring te zoeken, daar waar
ze waarlijk le vinden is in het verkwikkend
geloof dal hare voorvaderen zoo innig wisten
aan te kleven. Hein Bekt.
De afle'ering der inschrijvingsplaten voor
motorvoertuigen geschiedt in het Provinciaal
Bestuur te Gent, alle werkdagen van 9 tot
H uren 's morgens, op vertooo van de een-
zelvigheidskaart en van het stortingsbewijs
bij den Ontvanger der Rechtstreeksche Be
lastingen, eener som van 15 fr«
Het geschil tusschea den Koning en het
ministerie
KOPENHAGEN 29 Maart De minis
ter-president heeft den secretaris van het
Koninklijk kabinet een brief gezonden, waar
in hij zegt
De ernst der huidige omstandigheden,
de algemeene staat van zaken en de op
handen zijnde bezetting van de eerste zone
van Sleeswijk, eischt een Gouvernement,
dat overeen vol gezag beschikt. Het Ministe
rie, door den Koning tot aftreden genoodigd,
kan de verantwoordelijkheid voor het beheer
des Lands niet op zich nemen. Degenen, die
den Koning tot zijn besluit hebben genoopt,
moeten bereid zijn ooi'onverwijld de tengels
van het bewind over te nemen. Uit dien
hooide moet ik u verzoeken, den Koning
mede te deelen, dat mijne voormalige ambt-
genooten en ik niet kunnen voldoen aan zijn
verzoek, ons voorloopig nog met 't bestier
van de zaken te belasten.
Een ultimatum der sociaiisten aan den
Koning
KOPENHAGEN 30 Maart. Het Uitvoe
rend Komiteit van de Svndicaten en dat van
de socialistische partij zijn Maandagavond
bijeengekomen en nebben, na een kort debat,
met eenparige stemmen eene resolutie aange
nomen, waarin wordt verklaard, dat zij, met
't oog op den staatsgreep, moeten eischen,
dat de Constitutie worde geëerbiedigd, dat
het door den koning afgezet ministerie her
steld worde, en dut het Parlement worde bij
eengeroepen om eene nieuwe kieswet te
stemmen.
Moesten die eischen niet voor Dinsdag
9 uur 30 in den morgen ingewilligd worden,
dan zal men aan de Conferencie de syndika-
ten voorstellen, de algemeene staking uit te
roepen.
Eene deputatie begaf zich naar het Slot,
om den Koning de resolutie ter kennis te
brengen. De Koning beloofde, binnen den
gestelden termijn te zullen antwoorden.
L'Etoüe Bdaii meJril
den van I'ranki-'.k-üUtjeborsten is, door de
leiders der syndikaten op touw gezel werd.
De werklieden waren met de patroons
overeengekomen, nopens de loonkweslie.
Hot akkoord moest alle drie maanden her
zien worden, opdat de loonen steeds in ver
houding zouden zijn met de levensduurte.
Alles verliep naar wensch, doch de leiders
der svndikaten verstonden het zóó niet, daar
zij al spoedig bevonden, dat de werklieden
het sytldikaat verwaarloosden.
Men zocht dan ingebeelde grieven en in
dezen moeilijken tijd zijn zij gemakkelijk ge-
noeg te vinden.
De leiders der svndikaten gelukten er in
eene werkstaking té doen-uitbreken vóór het
overeengekomen termijn afgeloopen was.
Daer de patroons niet wilden toegeven, brak
de staking uit.
Te Rijsel en omstreken liggen alle textiel
fabrieken stil. Tel'oerkonje is het algemeene
werkstaking. Te Roubnix hadden reeds ver
scheidene incidenten plaato, daar de stakers
poogden het uitrijden van voertuigen te be
letten.
Te Hem, bij Rijsel, werd eene maalderij
door de werkstakers bestormd. De gendarmen
moesten tusschenkomen.
Aan de grens hadden botsingen plaats lus
schen Fransche en Belgische werklieden
daar deze laatsteo zich toch naar hun werk
wilden begeven. Troepen moesten ter plaats
gezonden worden om de vechters te scheiden
Eene werklieden policie werd door de svn
dikaten ingericht.
Tusschenkomst van den Minister.
PARIJS, 29 Maart. De Minister van
Arbeid heeft dezen morgend de algevaardig
den van bet consortium der textielbazen van
Roubaix eu Toerkonjc en van de syndikaten
van textielarbeiders ontvangen.
Na een lange discussie werd het besluit
genomen de bazen en werklieden op eene
vergadering, Dinsdag om 4 uur, op het Mi
nisterie van Arbeid bijeen te roepen, ten ein
de een voorstel tot scheidsgerecht te bespre
ken. De Minister heeft insgelijks de afge
vaardigden van de vrije syndikaten van
Roubaix-Toerkor.je ontvangen.
23* VBRVOLS en slot.
Nu spoedde ik mi, naar Manelte terug
tij was geheel gekleed. O, hoe bekoorlijk
vertoonde zij zich in dat eenvoudig gewaad
Ik bemerkte echter aan hare oogen, dal zij
dan tijd, gedurende welke ik bij Mevrouw
de Gravin en in het hijzijn van Adolphine
was geweest, niet gerust had doorgebracht.
!k drukte haar aan mijn hart, en de vorige
glimlach vertoonde zich weder Op hare roode
lippen. Hare blikken schenen mij vergiffenis
te vragen voor den twijfel dien zij een oogen-
blik gekoesterd had.
Iedereen was gereed. Dit iedereen bestond
echter, buiten ons, uit Bernard, mijn broe
der en een paar ondc vrienden van den
waardigen Auvergnaat. Wij waren allen op
ons best gekleed, en Pieler deed zonder
twijfel om zich schadeloos te stellen, dat hij
dien avond niet dansen zou niet anders
dan door het vertrek huppelen en springen.
Bij gebrek aan eene fraai koels, namen wij
een nederig huurrijtuig, waarin wij voor ons
zessen plaats genoeg zouden vinden. Pieter
had ons dit bezorgd. Ik nam Manette's hand
in de mijne en toen wij de vijf verdiepingen
afklommen, bevonden al onze buren aich aan
de vensters of is de portalen, om ons te zien
voorbijgaan. Ik was ef niet weinig trotsch op
dat zij mijne bekoorlijke bruid zoo aanstaar
den.
Wij stegen in hel rijtuig, en zaten wel
eenigszins bekrompen, doch daar mij naait
Manetto bevond, had ik geene reden om mij
te beklagen. Wij waren recht opgeruimd
want ons huwelijk behoorde niet tot de zpoda-
nigen. waarbij men zijn buurman aanziet,
om to vernemen of men het wagen zal te
glimlachen.
Eindelijk was ons huwelijk naar Goddelijke
en menschelijke wetten gesloten. Zij was de
mijne zij was mijne vrouw j Hoe gelukkig
achtte zich Manette, hem le hebben verkre
gen Die dierbare Manette 1 Hoe veel liefde
vertoonde zich in een enkelen harer bikken I
Wij keerden naar de woning van Vader
Bernard terug, waar een der goedhartige
buren voor ons een klein maal had doen ge
reed maken. Wij plaatsten ons aan tafel,
lachten, dronken en zongen, Manette en ik
zuchtten van tijd tot tijdmaar het was geens
zins van droefheid. Bernard en zijne vrien
den klonken te zanten, terwijl Pieter liedjes
neuriede, en Manette en ik elkander blikken
toewierpen. Men noodigde ons vervolgens
uit om eene bourrée des montagnes te dansen
en wij deden het nog even vlug als in onze
kindsche jaren. Doch des avends gingen wij
vroeg heen, en reeds ten Uenure, wenschten
wij onze vrienden een goeden nacht. Pieter
bleef b$ Bernard, en ik nam Manette mede
HANDEL MET DEN VIJAND
Versoltillige aanhoudingen te Brussel.
Nadere bijzonderheden
Na den wapenstilstand werden talrijke be
kende paardenkooplieden bij hel Bruslelsch
larket aangeklaagd wegens handel met de
Juilscbers lijdens de vijandelijke bezetting.
Zekere Ftornzzi en Sauvenière hadden
jroote fortuinen gewonnen tijdens den oor-
og. Laatstgenoemde stortte zelfs eene som
van 50,000 mark voor de Duilsche oorlogs-
leening.
De heer Chevalier, onderzoeksrechter, werd
met het onderzoek belast, doch werd nadien
door rechter Van Dijck vervangen.
Zes aanhoudingsmandaten.
Rechter Van Dijck stelde een streng on
derzoek in en ontving uit de provincie vrij
belangrijke inlichtingen nopens het aantal
aan de Duitschers verkochte paarden en deed
zekere D. K. uit de provincie in hechtenis
nemen. Weldra gaf hij bevel lot aanhouding
an Philippot enMathieu, paardenkooplieden
wonende Abdij- en Dautzenbergstraten, Jac
quet, Jozef I I-straat, Ingels, Tcrvuurschelaan
en Naonó, wonende te Ukkel.
De handelsboeken der aangehoudenen wer
den tijdens huiszoekingen aangeslagen.
Het onderzoek, dat ijverig wordt voortge
zet, zal naar alle waarschijnlijk, nieuwe za
ken aan het licht brengen.
Hst onderzoek.
-JjLPopincau, prokttreur der Republiek
verden "langdurig ondervraagn en deden
■eeds verklaringen welke met van belang
ontbloot zijn.
Rouchy bekende dat hg deel maakte van
de bende", doch enkel voor wat het Btelen be-
trof. Hij beweert nooit een revolverschot ge
lost te hebben. De revolver in zijn bezit
gevonden, schijnt inderdaad niet in lang ge
bruikt geweest te zijn. Zulks wil evenwel
niet zeggen, dal hij niet vatbaar is voor de
doodstraf. Het is dan ook duidelijk te merken,
dat hij er zich in zijn antwoorden vooral op
toelegt, de verantwoordelijkheid en de
zwaarste schuld op zijne medeplichtigen te
schuiven. Keffer neemt de zelfde voor
zorgen.
Volgens Rouchy zou de aanslag te Aubrats
slechts door de vier bandieten, de twee ge-
dooden Groult en «Bonnot», Rouchy en
Ketter gepleegd zijn.
De spoorwegbedienden verklaren echter,
dat zij zes bandieten op de vlucht hebben
gejaagd, nadat een der statiebedienden, M«
Lemaise, door een der bandieten gedood
^Daarer bij de botsing met de gendarmen
aan den hinderpaal, door de gendarmen op
den steenweg nog slechts vier personen in
den auto waren, leidt het gerecht daaruit af,
dat de twee medeplichtigen te Orleans of in
don omtrek moeten wonen, 't Waren onga-
twijfeld deze kerels, die aan de bandieten te
Parijs, de noodige inlichtingen verschaften
wanneer er een slag te doen was.
Het gerecht doet nu ook opzoekingen tc
Tours, Creil en eenige andere statiën waar
kort geleden belangrijke diefstallen gepleegd
werden.
Alles doet veronderstellen dat men te doen
heeft met eene welingerichte bende, welke
zoo wat overal hare vertakkingen heeft. De
'ier kerels die thans buiten strijd gesteld
zijn,.zijn ongetwijfeld slechts vier der beste
leden dezer bende.
Nog tw69 aanhoudingen
CHARTRES, 30 Maart. Gisteren avond-
kregen de gendarmen van Anet bericht, dal
twee verdachte kerels in de streek rondliepen
en allerlei inlichtingen vroegen, namelijk
over de statiën waar er mogelijkheid was een
trein te nemen, welke hen naar Parijs voeren
zou.
De gendarmen zetten zich dadelijk op zoele,
vonden hun spoor te Ru en konden hen
achterhalen in de statie van Marchezais-Broue,
De kerels werden aangehouden.
Het sijn twee gasten uit den omtrek van
Parijs, de genaamden Stéincr, 16 jaar oud
en Bayle, 17 jaar oud.
Beiden waren met dolk en revolver gewa
pend. Zij zijn ter beschikking van den pro-
kureur der Republiek te Dreux opgealoteru
De papierkrisis legt de reis rond de wereld
af. In Canada is er een akkoord gesloten
lusschen de fabrikanten om den prijs van het
papier te brengen van 87 op 100 dollars per
1.000 kilos. Dit zou de jaarbjksche onkosten
van vele dagbladen met ruim 30.000 dollars
vermeerderen.
Het Parlement zou ook geneigd zijn de
posttaksen te verhoogen voor de verzending
der nieuwsbladen. Die maatregels zouden
het leven van sommige bladen wel merkelijk
kunnen verkorten.
De inzichten van het gouvernement
Het gouvernement is niet zinnens dadelijk
met geweld op te trsden, doch is van oordeel,
dat men zich aan de overeenkomst van Biete-
rterdr^moetëïrT
Onmiddelijk alle wapens en munitiëft
-uitgele/erd worden
2. De uitvoerende raden moeten onmidde
lijk ontbonden worden
3. Al de gevangenen der laatste gevechten
moeten onmiddelijk vrijgelaten worden.
Deze voorwaarden hebben in het Roerbek
ken eene groote opschudding verwekt.
Een groot revolutionnair plan
Uit Rotterdam wordtaanden Times gemeld,
dat de Spartakisten beweging in Duitsch-
land, de werkstakingen in Holland en in
verscheidene steden van Elras-Lorreinen, en
nn de dreigende staking der mijnwerkers in
Engeland, deel maken van een algemeen
plan, dat voor dezen zomer de wereldrevolu
tie voorzag.
llel plan is evenwel reeds gedeeltelijk
mislukt. De val van Wezel heeft de Sparta
kisten ontmoedigd en schier overal liepen de
oelmakers blauwe schenen op.
Nog sleedt de Roerkwostie
Wij hebben reeds gemeld, dat het Duitscb
gouvernement aan de Entente gevraagd had
om 100,000 man Reichswehr naar het Roer
bekken te mogen sturen, ten einde er de
Spartakisten te bestrijden.
Het Duitsch gouvernement had dan reeds
40.000 man gezonden, doch dit aantal bleek
te gering te zijn, in alle geval, de Reicbswohc
konden het eerst legen de Spartakisten niet
houden.
naar mijne woning naar hare woning
naar onze woning! Wij waren nu slechts één.
Wij waren gelukkig. Ik schilderde ijverig
voortManette werkte lustig mede, en wij
verdienden niet slechts het noodige voor on.
kleine huishouding, mtar hadden nog meer
het genoegen, om de ongelukkige Gravin bij
te staan. Thans was Manette niet ongerust
meer, als ik mijne weldoenster de geringe
offers onzer dankbaarheid ging aanbieden
zij had mijn hart leeren kennen zij wist dal
het uitsluitend aan haar toebehoorde.
Somtijds, als het mij gelukt was eene vol
tooide schilderij voordeelig te plaatsen, wilde
ik Manette iets fraais koopen een strooten
hoed, een paar .oorringen, of iets anders,
waarin de vrouwen vermaak scheppen.
Beste Andries zeide zij dan behaag
ik u niet meer zooals ik thans ben, en zoo als
gij mij op onzen trouwdag zaagt Breng dat
geld Haver aan de Gravin.
Zoo waren eemge maanden verloopen,
toen A pol phi ne, van droefheid en zorgen
verteerd, door eene doodelijke ziekte werd
aangetast.
Ik genoot den zegen van haar nog in hare
laatste oogenblikken te kunnen vertroosten
door de belofte dat ik hare ongelukkige
moeder nooit zou verlaten.
Ik geteidddo dsze naar mijne eigene wo
ning, en gaf hasr over aan de teedere en
deelnemende zorg mijner Manette.
Een eenvoudige grafsteen bedekt de over
bIHfselen van Adolphine van haar, die
op eene aanzienlijke geboorte, op schoonheid
en de beminnelijkste hoedanigheden van
hart en verstand kon roemen, en die inden
bloei harer jeugd hare loogen sloot voor een
leven, dat zij geenszins terugwenschte.
Wij waren Parijs moed». Ik haalde vader
Bernard en de Gravin gemakkelijk ovor, om
ons naar onze vreedzame bergen te volgen.
Hoe verheugd ik mij bij het denkbeeld van
Manette in de armen mijner lieve moeder te
zullen zien Wijvingen de reis aan.
Eindelijk kregen wij de bergen van bavove
in het gezicht wij begroetten ze als oude
vrienden. Manette was bijna oven verheugd
zooals Pieter en ik want het was mijn land,
het was de plaats, waar ik geboren was. Ik
had met veel lof van moeders aangenaam
verblijf gesproken maar het ging hare ver
wachting nog te boven.
Het is volmaakt een kasteel, settle Ber
nard legen Manette.
Het is eene bekoorlijke woning, zeide
de Gravin.
Omringd door allen, die ik bemin, zet
de ik, zal hel veor mij de gansche wereld zijn
en mijne wenschen znllen zich nimmer ver
der uitstrekken dan de bergen, die den ge
zichteinder bepalen.
Het is mij onmogeéfik de vreugde mijner
goede moeder, bü onze aankom* te beschrij
ven. Is het nu voor goed vroeg wij »ult gq
mij nooit nooit meer verlaten
Nooit beste moeder 1 altoos zullen wij
bij u blijven.
Mijne moeder en de Gravin werden spoe
dig bevriend. Zij leerden elkander naar waar
de schatten want de deugd kent geen rang.
Weldra waren wij in de gemakkelijk#
woning gevestigd het beste vertrek werd
voor de Gravin ingeruimd. Zij wilde er zich
tegen verzetten maar ditmaal moest mijn
wil boven den haren gelden.
Pieter bouwt en plant, dat hel een lust is.
Somtijds helpt vader Bernard hem aan het
tuinwerk maar de oude man is spoedig ver-
moeid, en dan rust hij uit aan de zijde mijner
moeder en dan keuvelen «ij.
Van tijd tot tijd zend ik mqn schilderwerk,
naar Parijs, waar het thans grage koopers
vindtik verdien dus genoeg, ora Manette
ook in onze buurt weldadigheid te kunne»
laten uitoefenen. O, hoe wordt zij door el
keen bemind 1 Mijne lieve vrouw heeft m*
reeds-lwee jongens geschonken, met welke ik.
zeer mal ben; en als de koude winterde*
bergbewoner naar bet hoekje van den haard
drijft, dan verplaats ik mij nog een, naar
mijne eerste jaren, cn maak sneeuwballen
met mijne kinderen.
EINDE