ECONOMISCH K0M1TE1T BE BRUID DER ZON De toestand in Dnitsoliland Dinsdag O April -19310 De Hulde aan de Brusselsche Oud-Strijders 'I Kristen Syndicaat van Y.P.T.T.Z. Kerkstraat, 9 en 22, Aalst.Tel. 114 XXVI» JAARGANG NUMMER 93 DAGBLAD 7 CENTIEMEN Uitgever: J. Van Noffbl-De Gendt H. Theolimna Zon op 5,01, onder 6,57 I Eerste kwartier den 24 Publiciteit bulten het Arrondissement Aalst, zich te wenden tot het Agentschap Havas, 8, Martetaarpiein, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs en 105, Cheapside, Londen. HET MIDDEN De Sociale Ivooporsbond welke, van af de eerste crisisdagen na liet eindigen van den oorlog in de bres is gesprongen om den invloed der Koo- pers te gebruiken als een des grootste middelen van economisch herstel, ge grondvest op strikte rechtvaardig heidszin, beeft uitstekend voorberei- dings werk verricht en staat aan den vooravond van do praktische verwe zenlijking. liet Midden Economisch Komiteit, door zijn initiatief tot stand gekomen, hield op Maandag 12 April zijn derde zitting ten Stadhuize te Brussel, on der voorzitterschap van Prof. Ernest Mahaim, en heeft zijn programma voor de praktische werking vastge steld. Wij geven hier, in 't kort, geest en strekking van de 'nrichting aan, en wijzen op het feit dat het Midden Economisch Comiteit zich ten doel stelt de belangen van den voortbron- gor, den eerlijken handelaar, overeen te brengen met de in schijn tegenstrij dige belangen van den verbruiker. De studie van het Midden Econo misch Comiteit moesten noodzakelij kerwijze hierop neerkomen, dat de oplossing van (lo huidige crisis alleen te verwachten is van eene grootere voortbrongst, die zou ten goede ko men aan den voortbrenger zoowel als aan den ver! uiker. Inderdaad, eene giootere voortbrongst verhoogt, in 't algemeen,de winsten van den voort brenger, en vergroot de concurrentie, waardoor de prijzen dalen. Indien de vrees voor het te kort komen van de eetwaren verdwijnt, dan vordwijnen or k de lult om groote voorraden te verzamelen, en het op jagen der prijzen. Dat is natuurlijk niets nieuws alle economisten heb ben het neergeschieven en hestatigd. Dus, voor wat de koopwaren aan gaat, en artikels in ons land voort gebracht, zpoals aardappelen, eieren, boter, groenten, is liet M.E.C. zin nens de voortbrengers te groepeeren, en deze te bewegen de voortbrengst te vergrooten door hen aan gemakkelij ke en voordeelige aizet te verzekeren, dank zij zijn grootc schaar vereenigde koopers. Verre van de tusschenperso- 11011 af te schallen, zooals do rede schijnbaar aanbeveelt, bij bet eerste zicht, zal liet M.E.C. de nuttige tus Lekenpersonen vereenigen, die aan de verbruikers de waren zullen afleveren zonder nochtans aan 't toezicht van het Comiteit te ontsnappen. Daar de belangen der koopers te genstrijdig zijn togenover deze dei- voortbrengers en klein-baudolaars, zullen zij iedere poging tot overdreven winstbejag beperken. Deze drievou dige actie, is de ware samenwerking van al de belanghebbenden, en kan dus niet dan gunstige gevolgen heb ben, die zouden onbereikbaar bljjven bij individueele werking en misver stand. Dit programma van practische wer king is nu in volle bedrijvigheid, en de menigvuldige vergaderingen be vorderen het in hooge mate. Het Midden Economisch Comiteit, is derhalve niet gehouden zijn werk zaamheden hierbij te beperken. De bevoegde personaliteiten welke er in zetelen doen eerder hopen dat do actie nog zal vergroot worden om bet vraagstuk der levensduurte tot een gunstige oplossiug te voeren. De bevolking zal voorzeker deze pogingen met belangstelling volgen, vermits zij alleen zijn aangewend in het voordeel van ieder in bijzonder, zonder eenige andere eerzucht dan den dienst van het algemeen welzijn. Hu shuurgeschillen De Monüeur kondigt de wet af, waarbij- zekere rechtsvorderingen en ten uitvoerleg- gingen in hum-zaken tijdelijk worden ge schorst Tot het van kracht worden van eene nieuwe huishuurwet en gedurende een termijn van ten hoogste drie maanden, wordt geschorst 1. Hel berechten van eiken eiscli gegrond op hel verstrijken der huur of do opzegging van den huurder 2. Het ten uilvoerleggen der vonnissen gewezen krachlens de wet van 25 Augustus 1919 op de huurvorlenging 3. Het ten uitvoerlegging van alle vonnis sen, waarbij, oui welkdanige reden ook, de uitzetting van een huurder uit het door hem bewoond perceel wordt bevolen. Het voordeel dezer wet is echter niet van toepassing op 1. De vonnissen, waarbij wordt veroor deeld tot betaling van huishuur vastgesteld op de wijzen bepaald bij de wet van 25 Augustus 1919 2. De vonnissen, waarbij de uitzetting van huurders wegens niet betaling van dergelijke huishuur wordt bevolen 3. De vonnissen, waarbij de uitzetting wegens misbruik van genot wordt bevolen 4. De vonnissen, waarbij de verlenging, bij de wet van 25 April 1919 voorzien, om zwaarwichtige redenen wordt geweigerd. Deze wei is verplichtend op den dag zelf harer bekendmaking. De burgemeester van Eupen aangehouden In de gemeente Eupen werden in talrijke vergaderingen hevige redevoeringen gehou den. Donderdag had eene groep van 4000 man zich vergaderd om ie gaan manifestee ren, zingend Deutschland uber alles Rond 11 ure kwamen de groepen voor het stadhuis, waar geroepen en gejouwd werd. Daar bevonden zich de districtcommisaris M. Xhaffelaire en de inspecteur der veiligheid M. Hermans. Er waren daar ook zeven gen darmen onder bevel van luitenant Jungers. De menigte liet kreten en gejouw hooren en luitenant Jungers gaf zijne gendarmen bevel haar uiteen te drijven. De gendarmen poogden met veel zachtzin nigheid het publiek de plaats te doen ont ruimen, maar zij werden omsingeld. Toen verscheen eene compagnie van liet 13* linie en bet volk ging uiteen. 14f Vervolg De dragers zetten hun last onder de tent bij het roer, en zacht gleed de balsa de rivier af. Tumbez voorbij, in het onmetelijke bekken der Zuidzee. Van verre fonkelde de koepel van den Tempel der Zon in het bleeke maanlicht. Toen wischte Montenegro, de sterke man, dc ruwe soldaat, zijne in tranen zwemmende oogen af en zeide fluisterend Het eeuwige licht verlichte hem Dat hij in vrede ruste Amen. TWAALFDE HOOFDSTUK De terugkomst van Pizarro Ilct eiland Puna ligt in de Golf van Guay aquil, niet ver van de Baai van Tumbez, voor de monding der rivier Gaujraquil. In dien tijd was een gedeelte van het ei land nog met eewenoude bosschen bezet, "doch het grootste gedeelte bevatte bloeiende plantages van cacao, zoele aardappelen en mafs of Turksch koren. De bevolking, een oorlogzuchtige stam, had den gebieders van hel Inka-rijk langen tijd een geduchteu tegen stand geboden. Ofschoon deze eilanders zich ten laatste aan de Inka's onderworpen had den zij toch een gezworen vijandschap met hunne buren van Tumbez. Hier had Manuel gehoopt met de Zonne maagd een veilig toevluchtsoord te vinden, fcotdat Pizarro van Panama zou teruggekeerd zijn. Hier vond hij na zijn dood eene rust plaats. Uit haat jegens de Peruanen, namen de bewoners van het eiland de voortvluchtige Inka-bruid en hare begeleider met vriend schap op. Een zonnejaar en een wolkenjaar, gelijk de Indianen zeggen, dat is twaalf maanden waren sinds den dood van Manuel verstreken, ldali bewoonde met hare slavin eene eenzame hut. Met bereidwilligheid voorzagen de be woners van Puna in hare behoeften terwijl Montenegro en de .Peruaan hare lijfwacht vormden. De beide laatsten hadden na den dood van Manuel eene vriendschap aange- knooopt, die des te inniger werd, naarmate de Peruaan den altijd dorstigen Spanjaard meer chicha bezorgde. Aan den uitersten zoom van het bebouwde land lag de hut van de vormalige Bruid der Zon onder de heerlijkste boomkronen als het ware geheel verborgen. Niet ver van daar ontsproot eene bron, en daar stond eene groep cocastruiken met schitterend groene bladeren witte bloesems en scharlakenroode bessen Deze zes voet hooge struiken, waaraan de Peruanen goddelijke eer bewezen, waren door ldali zelf geplant en overschaduwden een kleinen heuvel, waarop een van boom stammen gemaakt kruis tusschen kosteloos riekende bloemen uitstak. Het kruis had Montenegro daar gezet. Onder den heuvel wachtten de stoffelijke overblijfselen van Ma nuel den Dag der Opstandig af. Nachten aan1 een zat ldali op deze plek in tranenlooze smart. Slechts bij tesschendoozcn ontlokte zij aan bare Jaina eenige weemoedige tranen Op zekeren dag, in den laten namiddag, zat zii als naar gewoonte op hel graf van. De burgemeester M. Melternicb, prote steerde hevig tegen de handelwijze van M. Xhaffelaire. Deze zette den burgemeester aan, kalmer te zijn en waardiger in zijne uitdruk kingen en verzocht hem, hem te volgen. De burgemeester weigerde. Toen deed hij M. Metlernich aanhouden. Tegen 3 ure, oordeelende dat de burge meester tijd genoeg had gehad om tot kalmte te komen, liet hij hem vrij, maar ontzette hem uit zijn ambt van bnrgemeester. Donderdag kwam majoor Dufresne de la Ghevalerie, adjunkt van den koninklijken hoogecommissaris, generaal Baltia, te Eupen aan. Na een onderhoud met den districtcom- raissaris herstelde hij den burgemeester voor- loopig in zijn ambt. Vrijdag had in het Laudrathhaus eene vergadering plaats van de stakende spoor- wegmannen en de vertegenwoordigers van den hoogecommissaris. Donderdag werd een bericht aangeplakt de stakers aanzettende het werk te hernemen. Te Malraedy is alles kalm. Ministerie van Spoorwegen Verpachting van spijs- en drankzaien in de statiën. Op 17 Mei a.s. heeft de openbare verpach ting plaats van de spijszaal met dr&nkzaal ter statie Aarlen en van de drankzaien ter statiën Hasselt, Jem ede, Sterpenich en Virton- St Mard op 19 Mei, die van de spL;. aal ter statie Brussel (zuid) en de drankzaal ter statie Fieurus. Het Iasikohier dienaangaande vermeldt o.ui. den duur van de pacht, bet dienstmate- rieel, de lokalen, den ten storten borgtocht en de voorwaarden van gebeurlijke verbre king. Het algemeen lastkohiet is te koop te gen fr. 0,20, in het Middenkanteor voor in lichtingen over aanbestedingen, Augustijnen straat, 15, te Brussel. Het bijzonder lastkohier wordt den gega digden, op aanvraag, kosteloos verstrekt in voormeld Middenkantoor, bij den ambtenaar belast met de verpachtingen en in de betrok ken statiën, waar bovendien nadere inlichtin gen worden gegeven. Do stad Brussel heeft hare vele duizenden eud-strijders gisteren namttfdag op grootscbd en spontane wijze gehuldigd. Geheel Brussel was saraengeloopeu om deel le nemen aan de hulde van dankbaarheid aan zijne kinderen, die den grooten oorlog hebben medegemaakt en er, met roem over laden, zegevierend uit zijn teruggekeerd. Op alle plaatsen en straten waar de stoet voorbij kwam zag het zwart van volk. Aan alle vensters hingen trossen menschen, de aenc naast de andere. Z.M. de Koning, zelf een oud-strijder van Brussel, had er aan gehouden om, samen met Kroonprins Leopold, aan het hoofd te gaan van zijne strijders. Om 11/2 ure verzamelden de overheden zich aan de Vlaamsche Poort, waar in de omgeving de stoet werd gevormd. Geleidelijk kwamen daar aan de heeren burgemeester Max, Minister Janson, schepe nen Jacqmain, Hallet, generaal Jungbluth, kommandant Plee. Toen te 2 1/2 u. Koning Albert per auto aan de Vlaamsche Poort aankwam steeguit de menigte en uit den stoet een geweldi; gejuich op, dat minuten lang aanhield. Een klein in soldaat gekleed jongetje kwam uit de toeschouwers naar den Kon in; geloopen, die hem vaderlijk toesprak. Geleidelik trokken groepen voorbij en stelden zich op de Vlaamsche Poort over de Kathelijnstraat, Warmoesslraat naar-de Groote Markt. De Koning heeft heel den weg te voet af gelegd. Z. M. en de kroonprins werden om zoo te zeggen bedolven onder een regen van bloemen die voortdurend uit alle venstars over hen neerkwam. De stoet had zich links van den weg ge steld en werd in zijn geheel door den Koning geschoud. Demuzieken speelden overal>men juichte, men wuifde, steeds meer en meer bloemen vielen neer en aan de geestdrift kwam geen eind. In de Kathelij nestraat stonden een twintig tal door 2 paarden getrokken rijtuigen, waarin de zwaar verminkten hadden plaats genomen. De Koning hield bij ieder der rijtuigen stil, sprak zijne met bloemen over laden strijders vriendelijk toe, vroeg naar den aard hunner verwonding en wenschte allen een spoedige genezing toe. Ook onderweg hield Z. M. meermalen stil om hier en daar een soldaat de hand te gaan drukken. Hel was 3 u. 15 toen de stoet onder steeds stijgende geestdrift de Groote Markt bereikte. Achter soldaten te paard dragende de vlag gen der negen provincies, stapten een groot aantal jongensen meisjes, die bloemen strooi den of schilden droegen waarop de namen* van de roemrijkste plaatsen in België en Kon go waar onze legers met bijval legen den overweldiger hadden gestreden; Op de Markt kwamen rijen meisjes in 't wit Koning en Kroonprins tegemoet en strooi den bloemen. De thebaanscbe trompetten zonden hunne schetterende fanfares vanaf de transen van stadhuis en Broodhuis over de feestvierende stede. Aan den rechtervleugel was op het eerste verdiep van het stadhuis een met schitterende gobelins versierd baldakijn opgericht. Daar waren reeds II. M. de Koningin, prinsen Marie-José, Prins Karei, Eerste Minister M. Delacroix. Op het verhoog voor het stadhuis bemerk ten wij talrijke militaire en burgerlijke over heden o. a. de heeren Brunei, Ministers* Baron Ruzette. Destrée, Renkin, burgemees ters van Groot-Brussel, schepenen en gemeen teraadsleden van Brussel, enz. De prachtige gebouwen van de Groote Markt waren feeste lijk met talrijke gildenvlaggen versierd. Aan het Vlaamsche Huis wapperde de Vlaamsche Leq.uw. Honderden en nog eens honderden regimenis-, vereenigings- en bondsvlaggen waren overal opgesteld en boden een schitte rend kleurenspel. Terwijl het muziek van het le Gidsen het Vaderlandsch lied speelde, verscheen de Koning op de tribuun, waar de geheele ko ninklijke familie langdurig werd toegejuicht. Daarna werd het programma verder afge werkt. Honderden schoolmeisjes zongen achtereen volgens Soldats du Roi Flotle, petit drapeau de Madeion Naar Wijd en Zijd en hetArteveldelied Als de verminkten naar het voor hen be stemd verhoog worden geleid ontstaat weer een langdurig gejuich. De rijtuigen waarin zij hadden plaats genomen lagen vol bloe- raenarven en waren langs weerszijden door meisjes in 't wil begeleid. Ieder verminkte krijgt op bet verhoog weer een bloemtuil. De jongens.zijn zeer getroffen door de hulde die hun zoo spontaan wordt gebracht. Het belangrijkste deel op de Groote Markt was de uitvoering van eene dramatische ode Vers Ia Gloire woorden van G. Gamier en V. Lagye, muziek van Léon Dubois. Op een geweldig groot verhoog, hadden 1,500 zangers en zangeressen plaats genomen. Zij waren gekostumeerd en verbeelden alle am bachtenen nijverheden van België, die ron- haren blanken broeder. Aan den nabijgele gen zoom des wouds slingerden aan de boom takken de zakvormige, verscheidene voeten lange nesten der huidelspreeuwen in den zachten wind. Gelijk schitterende, snel voor bijschietende Icleurstralen verscheenen en verdwenen de kolibri's, terwijl zij als kleine radertjes van gekleurd vuurwerk om de bloe men gonsden, waaruit zij honing lazen. Tusschenbeide vertoonde zich de nog schitte rende vogelvlieg met zfm gouden staart. Een zaam bokte de logge zijde koekoek in het dichtst van het gebladerte, waar zijn rood kleurig lichaam als eene schoone bloem doorheen schemerde. Dieper uit het woud klonk een betooverend schoon lied week en lieflijk klonk het in de meest verschillende melodiën, gelijk een bovennatuurlijk klok kenspel, zachl en langzaam door de trotschc stille van het woud. Als door eene onzichtbare macht geboeid, luisterde de Bruid der Zon naar de wonder bare tonen. Maar dezanger zat in een nederig kaneelkleurig kleed, meteen olijfkleurigen kop en nok, in liet ondoordringbaarst gedeel te van den doolhof van bladeren. Eu de toonen daalden uedcr in baar som ber gemoed en vonden daar weerklank, en riepen de sluimerende herinneringen uit een vroegeren gelnkkiger lijd weder te voorschijn, want haar hart geleek eene Eolusharp, die in den storm verstomt en zich alleen door zachte windjes tonen ontlokken laat. Thans begonnen hare lippen te beven thans wer den hareoogen vochtig eindelijk betaalde zij der Natuur dea vopscbuldigdea tolenweondev dom de Belgische Maagd en de schilddraag» sters der negen provincies hadden plaats ge nomen. Deze ode was verdeeld in drie deelen, n.l. de Vredesfeesten, de Inval, de Overwinning. Het was een schoon schouwspel, toen in het derde deel een beele kompagnie Belgische1 soldaten, bajonet op 't geweer als figuranten- over het verhoog marcheerden, waarop een gegeven oogenblik ruim 3.000 menschen stonden. Een krachtige c Bvaban^onne be sloot het feest. De soldaten werd eene herin - neringsmedalje aangeboden en het was ongeveer 5 u. toen de Koninklijke familie onder onafgebroken gejuich per auto het stadhnis verliet. De hulde die de stad Brussel aan hare on geveer 5,000 soldaten heeft gebracht was inderdaad aangrijpend en zij heeft menige lichtstraal gebracht bij onze verminkten en ook bij hen die ongedeerd den grooten oorlog hebben doorworsteld. De oud strijders van Brussel zullen dezen sclioonen dag niet gauw vergeten Openbare diensten en de I Mei staking. Gezien de 24 uren «taking geen het minste nut oplevert en de levensduurte in niets ver minderen kan, doch het Economisch leven in erge mate in de war zal sture Gezien het protest tegen de levensduurte, slechts een voorwendsel is en er uit de be sprekingen op het Socialistisch Congres met de Paaschdagen duidelijk blijkt, dat het eene proef is, om na te gaan in hoeverre inen op de jnassa rekenen kan voor de revolutionaire doeleinden Gezien dit een politieke aanslag is de op de maatschappij en in onze oogen misdadig Besluit het Kristen Sijndikaat van U. P. T. T. Z. en Openbare Diensten, vergaderd in bijzonder Congres 1® de 24 uren staking als misdadig te ver werpen. 2° en ze uit alle macht en kracht te be strijden Doet een beroep op het personeel om trouw te blijven aan zijn heerlijk verleden en het land ten nutte, zijn plicht op 1 Mei in zijn ge heel te vervullen en spreekt zijn onwankel baar vertrouwen uit in de zekere mislukking van het boos opzet. De Belgische troepen te Frankfurt De Frankf. Zig komt in een artikel vinnig op tegen wat zij noemt de misplaatste nieuwsgierigheid der bevolking bij den intocht der Belgische troepen. Men ziet heel goed aan den toon van het blad. dat het liever de straat ledig had gezien maar wie zegt er dat do bevolking niet genoeg heeft van de hopilsingen van het bloed en van heel bet regiem dat Duilscliland naar den afgrond voerde. Altijd staat vast dat de bevolking het heel licht schikt met de bezetting, de menschen in de straat zeer beleefd den weg wijzen en men in de winkels zelfs zeer vriendelgk is. Velen zien in de tegenwoordigheid der Belgen een waarborg tegen annextie door één mogendheid, wat men vertolkt door de woor den Liever alle geallieerden te Frankfurt dan maar een. L'Echo du Rhin», het te Mainz verschij nend Fransche dagblad, begroet de aankomst der Belgen te Frankfurt op geestdriftige wijze. Zaterdagmorgen li uur hebben de Bel gische troepen voor de eerste maal te Frank- tart de wacht getrokken. Het gaf aanleiding tot eene groote militaire plechtigheid in tegenwoordigheid der Fran sche generaals. De zon ging onder. Idali's slavin zocht bara gebiedster op en vond haar slapend onder het cocaboschje op het graf. De slaap van de Bruid der Zon was zacht. Dc weer schijn van een zoeten droom blonk op haar aangezicht. En toch was het op het graf van baar geliefde, waaop zij zoet droomde I Ontwaakt zijnde, bemoeide zij zich weder met de zaken dezer wereld. Opmerkzaam hoorde zij - het verhaal harer slavin aan, dat er afgezanten van den gebieder van Quito op het eiland Puna gekomen waren, om de onderwerping der eilanders aan den schepter van de Inka Alahuallpa te eischen. Deze had zijnen broeder, den Inka Huascar, in ver scheidene vreeselijke veldslagen overwonnen en bevond zich thans op marsch tegen dc heilige hoofdstad Kuzko. Met gespannen aandacht vernam ldali deze tijding. In hare oogen kwam de vroegere gloed weder le voorschijn. De tijd om te handelen is gekomen de wraak begint, zeide zij zacht bij zich zelve. Des anderendaags liet zij de gezanten van Alahaulipa voor zich komen, maakte zich aan hen als eene nusta en zuster van hun gebieder bekend en verlangde, dat zij baar bij den Inka van Quito zouden brengen. Vol eerbied ontvingen de afgezanten do bevelen der prinses. Men begon onverwijld toebe reidselen voor de reis te maken. Nu nam ldali afscheid van Montenegro, want deze wilde op het eiland blijven, totdal Pizarro van Panama zou teruggekeerd zijn, Zij zwoer hem, honderd vond ige wraak over den dood van Manuel te zullen nemen 4 ge heel haar toekomstig leven zou slechts aan de wraak gewijd zijn. Zij belastte hem tijde lijk met de zorg voor het graf van haar blan ken broeder, en gaf hem haar gansche stna- ragdcntooisel van buitengewoone waarde ten geschenke. Voor de laatste maal bracht zij geheel al leen een bezoek aan den grafheuvel. Toen zij terugkwam, droeg zij een bloeiendecocastruik in heure haren. De witte bloemen in het git zwarte haar gaven haar het aanzien eener bruid. En zij was werkelijk eene bruid de bruid van den doode. Eindelijk begaf zij zich met hare slavin in de met kostbare stoffen versierde balsa, die de koninklijke banier van den regenboog en een purperkleurig zeil voerde. Verscheidene andere, met krijgslieden van Puna bemande balsa's maakten haar «eregeleide uit. Lang zaam zeilden de vaartuigen in de richting van Tumbez. welke stad reeds in de macht van Etahuallpa was. Eenzaam stond Montenegro aaa het strand. Met de bala's was tevens de Peruaan naar Tumbez teruggekeerd, dewijl hij daar thans bij den veranderden staat van zaken, onder de bescherming van de dochter des ïnka's geene vervolging meer behoefde le duchten, ilij wilde nu in zijne vaderstad, gelijk hij^ zeide, met eene Peruaausche schoone de oude delfspade van den Inka Manko Ka pak. en het spinnewiel van Oello opvatten. Madre de Dios "mompelde Montenegro geroerd. Ik sta hier «llecn als de grafbewa ker van don armen jongen. (Vervolgt.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1920 | | pagina 1