ECONOMISCH K0M1TE1T
BE BRUID DER ZON
De toestand in Dnitsoliland
Dinsdag
O
April -19310
De Hulde aan de
Brusselsche Oud-Strijders
'I Kristen Syndicaat van Y.P.T.T.Z.
Kerkstraat, 9 en 22, Aalst.Tel. 114
XXVI» JAARGANG NUMMER 93
DAGBLAD 7 CENTIEMEN Uitgever: J. Van Noffbl-De Gendt
H. Theolimna
Zon op 5,01, onder 6,57 I
Eerste kwartier den 24
Publiciteit bulten het Arrondissement Aalst, zich te wenden tot het Agentschap Havas, 8, Martetaarpiein, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs en 105, Cheapside, Londen.
HET MIDDEN
De Sociale Ivooporsbond welke,
van af de eerste crisisdagen na liet
eindigen van den oorlog in de bres is
gesprongen om den invloed der Koo-
pers te gebruiken als een des grootste
middelen van economisch herstel, ge
grondvest op strikte rechtvaardig
heidszin, beeft uitstekend voorberei-
dings werk verricht en staat aan den
vooravond van do praktische verwe
zenlijking.
liet Midden Economisch Komiteit,
door zijn initiatief tot stand gekomen,
hield op Maandag 12 April zijn derde
zitting ten Stadhuize te Brussel, on
der voorzitterschap van Prof. Ernest
Mahaim, en heeft zijn programma
voor de praktische werking vastge
steld.
Wij geven hier, in 't kort, geest en
strekking van de 'nrichting aan, en
wijzen op het feit dat het Midden
Economisch Comiteit zich ten doel
stelt de belangen van den voortbron-
gor, den eerlijken handelaar, overeen
te brengen met de in schijn tegenstrij
dige belangen van den verbruiker.
De studie van het Midden Econo
misch Comiteit moesten noodzakelij
kerwijze hierop neerkomen, dat de
oplossing van (lo huidige crisis alleen
te verwachten is van eene grootere
voortbrongst, die zou ten goede ko
men aan den voortbrenger zoowel als
aan den ver! uiker. Inderdaad, eene
giootere voortbrongst verhoogt, in
't algemeen,de winsten van den voort
brenger, en vergroot de concurrentie,
waardoor de prijzen dalen.
Indien de vrees voor het te kort
komen van de eetwaren verdwijnt,
dan vordwijnen or k de lult om groote
voorraden te verzamelen, en het op
jagen der prijzen. Dat is natuurlijk
niets nieuws alle economisten heb
ben het neergeschieven en hestatigd.
Dus, voor wat de koopwaren aan
gaat, en artikels in ons land voort
gebracht, zpoals aardappelen, eieren,
boter, groenten, is liet M.E.C. zin
nens de voortbrengers te groepeeren,
en deze te bewegen de voortbrengst te
vergrooten door hen aan gemakkelij
ke en voordeelige aizet te verzekeren,
dank zij zijn grootc schaar vereenigde
koopers. Verre van de tusschenperso-
11011 af te schallen, zooals do rede
schijnbaar aanbeveelt, bij bet eerste
zicht, zal liet M.E.C. de nuttige tus
Lekenpersonen vereenigen, die aan de
verbruikers de waren zullen afleveren
zonder nochtans aan 't toezicht van het
Comiteit te ontsnappen.
Daar de belangen der koopers te
genstrijdig zijn togenover deze dei-
voortbrengers en klein-baudolaars,
zullen zij iedere poging tot overdreven
winstbejag beperken. Deze drievou
dige actie, is de ware samenwerking
van al de belanghebbenden, en kan
dus niet dan gunstige gevolgen heb
ben, die zouden onbereikbaar bljjven
bij individueele werking en misver
stand.
Dit programma van practische wer
king is nu in volle bedrijvigheid, en
de menigvuldige vergaderingen be
vorderen het in hooge mate.
Het Midden Economisch Comiteit,
is derhalve niet gehouden zijn werk
zaamheden hierbij te beperken. De
bevoegde personaliteiten welke er in
zetelen doen eerder hopen dat do actie
nog zal vergroot worden om bet
vraagstuk der levensduurte tot een
gunstige oplossiug te voeren.
De bevolking zal voorzeker deze
pogingen met belangstelling volgen,
vermits zij alleen zijn aangewend in
het voordeel van ieder in bijzonder,
zonder eenige andere eerzucht dan den
dienst van het algemeen welzijn.
Hu shuurgeschillen
De Monüeur kondigt de wet af, waarbij-
zekere rechtsvorderingen en ten uitvoerleg-
gingen in hum-zaken tijdelijk worden ge
schorst
Tot het van kracht worden van eene nieuwe
huishuurwet en gedurende een termijn van
ten hoogste drie maanden, wordt geschorst
1. Hel berechten van eiken eiscli gegrond
op hel verstrijken der huur of do opzegging
van den huurder
2. Het ten uilvoerleggen der vonnissen
gewezen krachlens de wet van 25 Augustus
1919 op de huurvorlenging
3. Het ten uitvoerlegging van alle vonnis
sen, waarbij, oui welkdanige reden ook, de
uitzetting van een huurder uit het door hem
bewoond perceel wordt bevolen.
Het voordeel dezer wet is echter niet van
toepassing op
1. De vonnissen, waarbij wordt veroor
deeld tot betaling van huishuur vastgesteld
op de wijzen bepaald bij de wet van 25
Augustus 1919
2. De vonnissen, waarbij de uitzetting van
huurders wegens niet betaling van dergelijke
huishuur wordt bevolen
3. De vonnissen, waarbij de uitzetting
wegens misbruik van genot wordt bevolen
4. De vonnissen, waarbij de verlenging,
bij de wet van 25 April 1919 voorzien, om
zwaarwichtige redenen wordt geweigerd.
Deze wei is verplichtend op den dag zelf
harer bekendmaking.
De burgemeester van Eupen
aangehouden
In de gemeente Eupen werden in talrijke
vergaderingen hevige redevoeringen gehou
den. Donderdag had eene groep van 4000
man zich vergaderd om ie gaan manifestee
ren, zingend Deutschland uber alles
Rond 11 ure kwamen de groepen voor het
stadhuis, waar geroepen en gejouwd werd.
Daar bevonden zich de districtcommisaris M.
Xhaffelaire en de inspecteur der veiligheid
M. Hermans. Er waren daar ook zeven gen
darmen onder bevel van luitenant Jungers.
De menigte liet kreten en gejouw hooren
en luitenant Jungers gaf zijne gendarmen
bevel haar uiteen te drijven.
De gendarmen poogden met veel zachtzin
nigheid het publiek de plaats te doen ont
ruimen, maar zij werden omsingeld. Toen
verscheen eene compagnie van liet 13* linie
en bet volk ging uiteen.
14f Vervolg
De dragers zetten hun last onder de tent
bij het roer, en zacht gleed de balsa de rivier
af. Tumbez voorbij, in het onmetelijke bekken
der Zuidzee.
Van verre fonkelde de koepel van den
Tempel der Zon in het bleeke maanlicht.
Toen wischte Montenegro, de sterke man,
dc ruwe soldaat, zijne in tranen zwemmende
oogen af en zeide fluisterend
Het eeuwige licht verlichte hem Dat
hij in vrede ruste Amen.
TWAALFDE HOOFDSTUK
De terugkomst van Pizarro
Ilct eiland Puna ligt in de Golf van Guay
aquil, niet ver van de Baai van Tumbez,
voor de monding der rivier Gaujraquil.
In dien tijd was een gedeelte van het ei
land nog met eewenoude bosschen bezet,
"doch het grootste gedeelte bevatte bloeiende
plantages van cacao, zoele aardappelen en
mafs of Turksch koren. De bevolking, een
oorlogzuchtige stam, had den gebieders van
hel Inka-rijk langen tijd een geduchteu tegen
stand geboden. Ofschoon deze eilanders zich
ten laatste aan de Inka's onderworpen had
den zij toch een gezworen vijandschap met
hunne buren van Tumbez.
Hier had Manuel gehoopt met de Zonne
maagd een veilig toevluchtsoord te vinden,
fcotdat Pizarro van Panama zou teruggekeerd
zijn. Hier vond hij na zijn dood eene rust
plaats. Uit haat jegens de Peruanen, namen
de bewoners van het eiland de voortvluchtige
Inka-bruid en hare begeleider met vriend
schap op.
Een zonnejaar en een wolkenjaar, gelijk
de Indianen zeggen, dat is twaalf maanden
waren sinds den dood van Manuel verstreken,
ldali bewoonde met hare slavin eene eenzame
hut. Met bereidwilligheid voorzagen de be
woners van Puna in hare behoeften terwijl
Montenegro en de .Peruaan hare lijfwacht
vormden. De beide laatsten hadden na den
dood van Manuel eene vriendschap aange-
knooopt, die des te inniger werd, naarmate
de Peruaan den altijd dorstigen Spanjaard
meer chicha bezorgde.
Aan den uitersten zoom van het bebouwde
land lag de hut van de vormalige Bruid der
Zon onder de heerlijkste boomkronen als het
ware geheel verborgen. Niet ver van daar
ontsproot eene bron, en daar stond eene groep
cocastruiken met schitterend groene bladeren
witte bloesems en scharlakenroode bessen
Deze zes voet hooge struiken, waaraan de
Peruanen goddelijke eer bewezen, waren
door ldali zelf geplant en overschaduwden
een kleinen heuvel, waarop een van boom
stammen gemaakt kruis tusschen kosteloos
riekende bloemen uitstak. Het kruis had
Montenegro daar gezet. Onder den heuvel
wachtten de stoffelijke overblijfselen van Ma
nuel den Dag der Opstandig af. Nachten aan1
een zat ldali op deze plek in tranenlooze
smart. Slechts bij tesschendoozcn ontlokte zij
aan bare Jaina eenige weemoedige tranen
Op zekeren dag, in den laten namiddag,
zat zii als naar gewoonte op hel graf van.
De burgemeester M. Melternicb, prote
steerde hevig tegen de handelwijze van M.
Xhaffelaire. Deze zette den burgemeester aan,
kalmer te zijn en waardiger in zijne uitdruk
kingen en verzocht hem, hem te volgen. De
burgemeester weigerde.
Toen deed hij M. Metlernich aanhouden.
Tegen 3 ure, oordeelende dat de burge
meester tijd genoeg had gehad om tot kalmte
te komen, liet hij hem vrij, maar ontzette hem
uit zijn ambt van bnrgemeester.
Donderdag kwam majoor Dufresne de la
Ghevalerie, adjunkt van den koninklijken
hoogecommissaris, generaal Baltia, te Eupen
aan. Na een onderhoud met den districtcom-
raissaris herstelde hij den burgemeester voor-
loopig in zijn ambt.
Vrijdag had in het Laudrathhaus eene
vergadering plaats van de stakende spoor-
wegmannen en de vertegenwoordigers van
den hoogecommissaris.
Donderdag werd een bericht aangeplakt
de stakers aanzettende het werk te hernemen.
Te Malraedy is alles kalm.
Ministerie van Spoorwegen
Verpachting van spijs- en drankzaien
in de statiën.
Op 17 Mei a.s. heeft de openbare verpach
ting plaats van de spijszaal met dr&nkzaal
ter statie Aarlen en van de drankzaien ter
statiën Hasselt, Jem ede, Sterpenich en Virton-
St Mard op 19 Mei, die van de spL;. aal ter
statie Brussel (zuid) en de drankzaal ter statie
Fieurus.
Het Iasikohier dienaangaande vermeldt
o.ui. den duur van de pacht, bet dienstmate-
rieel, de lokalen, den ten storten borgtocht
en de voorwaarden van gebeurlijke verbre
king. Het algemeen lastkohiet is te koop te
gen fr. 0,20, in het Middenkanteor voor in
lichtingen over aanbestedingen, Augustijnen
straat, 15, te Brussel.
Het bijzonder lastkohier wordt den gega
digden, op aanvraag, kosteloos verstrekt in
voormeld Middenkantoor, bij den ambtenaar
belast met de verpachtingen en in de betrok
ken statiën, waar bovendien nadere inlichtin
gen worden gegeven.
Do stad Brussel heeft hare vele duizenden
eud-strijders gisteren namttfdag op grootscbd
en spontane wijze gehuldigd.
Geheel Brussel was saraengeloopeu om
deel le nemen aan de hulde van dankbaarheid
aan zijne kinderen, die den grooten oorlog
hebben medegemaakt en er, met roem over
laden, zegevierend uit zijn teruggekeerd.
Op alle plaatsen en straten waar de stoet
voorbij kwam zag het zwart van volk. Aan
alle vensters hingen trossen menschen, de
aenc naast de andere.
Z.M. de Koning, zelf een oud-strijder van
Brussel, had er aan gehouden om, samen met
Kroonprins Leopold, aan het hoofd te gaan
van zijne strijders.
Om 11/2 ure verzamelden de overheden
zich aan de Vlaamsche Poort, waar in de
omgeving de stoet werd gevormd.
Geleidelijk kwamen daar aan de heeren
burgemeester Max, Minister Janson, schepe
nen Jacqmain, Hallet, generaal Jungbluth,
kommandant Plee.
Toen te 2 1/2 u. Koning Albert per auto
aan de Vlaamsche Poort aankwam steeguit
de menigte en uit den stoet een geweldi;
gejuich op, dat minuten lang aanhield.
Een klein in soldaat gekleed jongetje
kwam uit de toeschouwers naar den Kon in;
geloopen, die hem vaderlijk toesprak.
Geleidelik trokken groepen voorbij en
stelden zich op de Vlaamsche Poort over
de Kathelijnstraat, Warmoesslraat naar-de
Groote Markt.
De Koning heeft heel den weg te voet af
gelegd. Z. M. en de kroonprins werden om
zoo te zeggen bedolven onder een regen van
bloemen die voortdurend uit alle venstars
over hen neerkwam.
De stoet had zich links van den weg ge
steld en werd in zijn geheel door den Koning
geschoud. Demuzieken speelden overal>men
juichte, men wuifde, steeds meer en meer
bloemen vielen neer en aan de geestdrift
kwam geen eind.
In de Kathelij nestraat stonden een twintig
tal door 2 paarden getrokken rijtuigen,
waarin de zwaar verminkten hadden plaats
genomen. De Koning hield bij ieder der
rijtuigen stil, sprak zijne met bloemen over
laden strijders vriendelijk toe, vroeg naar
den aard hunner verwonding en wenschte
allen een spoedige genezing toe.
Ook onderweg hield Z. M. meermalen stil
om hier en daar een soldaat de hand te gaan
drukken.
Hel was 3 u. 15 toen de stoet onder steeds
stijgende geestdrift de Groote Markt bereikte.
Achter soldaten te paard dragende de vlag
gen der negen provincies, stapten een groot
aantal jongensen meisjes, die bloemen strooi
den of schilden droegen waarop de namen*
van de roemrijkste plaatsen in België en Kon
go waar onze legers met bijval legen den
overweldiger hadden gestreden;
Op de Markt kwamen rijen meisjes in 't
wit Koning en Kroonprins tegemoet en strooi
den bloemen.
De thebaanscbe trompetten zonden hunne
schetterende fanfares vanaf de transen van
stadhuis en Broodhuis over de feestvierende
stede.
Aan den rechtervleugel was op het eerste
verdiep van het stadhuis een met schitterende
gobelins versierd baldakijn opgericht. Daar
waren reeds II. M. de Koningin, prinsen
Marie-José, Prins Karei, Eerste Minister M.
Delacroix.
Op het verhoog voor het stadhuis bemerk
ten wij talrijke militaire en burgerlijke over
heden o. a. de heeren Brunei, Ministers*
Baron Ruzette. Destrée, Renkin, burgemees
ters van Groot-Brussel, schepenen en gemeen
teraadsleden van Brussel, enz. De prachtige
gebouwen van de Groote Markt waren feeste
lijk met talrijke gildenvlaggen versierd. Aan
het Vlaamsche Huis wapperde de Vlaamsche
Leq.uw. Honderden en nog eens honderden
regimenis-, vereenigings- en bondsvlaggen
waren overal opgesteld en boden een schitte
rend kleurenspel.
Terwijl het muziek van het le Gidsen het
Vaderlandsch lied speelde, verscheen de
Koning op de tribuun, waar de geheele ko
ninklijke familie langdurig werd toegejuicht.
Daarna werd het programma verder afge
werkt.
Honderden schoolmeisjes zongen achtereen
volgens Soldats du Roi Flotle, petit
drapeau de Madeion Naar Wijd en
Zijd en hetArteveldelied
Als de verminkten naar het voor hen be
stemd verhoog worden geleid ontstaat weer
een langdurig gejuich. De rijtuigen waarin
zij hadden plaats genomen lagen vol bloe-
raenarven en waren langs weerszijden door
meisjes in 't wil begeleid. Ieder verminkte
krijgt op bet verhoog weer een bloemtuil. De
jongens.zijn zeer getroffen door de hulde die
hun zoo spontaan wordt gebracht.
Het belangrijkste deel op de Groote Markt
was de uitvoering van eene dramatische ode
Vers Ia Gloire woorden van G. Gamier
en V. Lagye, muziek van Léon Dubois. Op
een geweldig groot verhoog, hadden 1,500
zangers en zangeressen plaats genomen. Zij
waren gekostumeerd en verbeelden alle am
bachtenen nijverheden van België, die ron-
haren blanken broeder. Aan den nabijgele
gen zoom des wouds slingerden aan de boom
takken de zakvormige, verscheidene voeten
lange nesten der huidelspreeuwen in den
zachten wind. Gelijk schitterende, snel voor
bijschietende Icleurstralen verscheenen en
verdwenen de kolibri's, terwijl zij als kleine
radertjes van gekleurd vuurwerk om de bloe
men gonsden, waaruit zij honing lazen.
Tusschenbeide vertoonde zich de nog schitte
rende vogelvlieg met zfm gouden staart. Een
zaam bokte de logge zijde koekoek in het
dichtst van het gebladerte, waar zijn rood
kleurig lichaam als eene schoone bloem
doorheen schemerde. Dieper uit het woud
klonk een betooverend schoon lied week
en lieflijk klonk het in de meest verschillende
melodiën, gelijk een bovennatuurlijk klok
kenspel, zachl en langzaam door de trotschc
stille van het woud.
Als door eene onzichtbare macht geboeid,
luisterde de Bruid der Zon naar de wonder
bare tonen. Maar dezanger zat in een nederig
kaneelkleurig kleed, meteen olijfkleurigen
kop en nok, in liet ondoordringbaarst gedeel
te van den doolhof van bladeren.
Eu de toonen daalden uedcr in baar som
ber gemoed en vonden daar weerklank, en
riepen de sluimerende herinneringen uit een
vroegeren gelnkkiger lijd weder te voorschijn,
want haar hart geleek eene Eolusharp, die
in den storm verstomt en zich alleen door
zachte windjes tonen ontlokken laat. Thans
begonnen hare lippen te beven thans wer
den hareoogen vochtig eindelijk betaalde zij
der Natuur dea vopscbuldigdea tolenweondev
dom de Belgische Maagd en de schilddraag»
sters der negen provincies hadden plaats ge
nomen.
Deze ode was verdeeld in drie deelen, n.l.
de Vredesfeesten, de Inval, de Overwinning.
Het was een schoon schouwspel, toen in het
derde deel een beele kompagnie Belgische1
soldaten, bajonet op 't geweer als figuranten-
over het verhoog marcheerden, waarop een
gegeven oogenblik ruim 3.000 menschen
stonden. Een krachtige c Bvaban^onne be
sloot het feest. De soldaten werd eene herin -
neringsmedalje aangeboden en het was
ongeveer 5 u. toen de Koninklijke familie
onder onafgebroken gejuich per auto het
stadhnis verliet.
De hulde die de stad Brussel aan hare on
geveer 5,000 soldaten heeft gebracht was
inderdaad aangrijpend en zij heeft menige
lichtstraal gebracht bij onze verminkten en
ook bij hen die ongedeerd den grooten oorlog
hebben doorworsteld. De oud strijders van
Brussel zullen dezen sclioonen dag niet gauw
vergeten
Openbare diensten en de I Mei staking.
Gezien de 24 uren «taking geen het minste
nut oplevert en de levensduurte in niets ver
minderen kan, doch het Economisch leven
in erge mate in de war zal sture
Gezien het protest tegen de levensduurte,
slechts een voorwendsel is en er uit de be
sprekingen op het Socialistisch Congres met
de Paaschdagen duidelijk blijkt, dat het eene
proef is, om na te gaan in hoeverre inen op
de jnassa rekenen kan voor de revolutionaire
doeleinden
Gezien dit een politieke aanslag is de op
de maatschappij en in onze oogen misdadig
Besluit het Kristen Sijndikaat van U. P.
T. T. Z. en Openbare Diensten, vergaderd
in bijzonder Congres
1® de 24 uren staking als misdadig te ver
werpen.
2° en ze uit alle macht en kracht te be
strijden
Doet een beroep op het personeel om trouw
te blijven aan zijn heerlijk verleden en het
land ten nutte, zijn plicht op 1 Mei in zijn ge
heel te vervullen en spreekt zijn onwankel
baar vertrouwen uit in de zekere mislukking
van het boos opzet.
De Belgische troepen te Frankfurt
De Frankf. Zig komt in een artikel
vinnig op tegen wat zij noemt de misplaatste
nieuwsgierigheid der bevolking bij den intocht
der Belgische troepen.
Men ziet heel goed aan den toon van het
blad. dat het liever de straat ledig had gezien
maar wie zegt er dat do bevolking niet genoeg
heeft van de hopilsingen van het bloed en van
heel bet regiem dat Duilscliland naar den
afgrond voerde.
Altijd staat vast dat de bevolking het heel
licht schikt met de bezetting, de menschen in
de straat zeer beleefd den weg wijzen en men
in de winkels zelfs zeer vriendelgk is.
Velen zien in de tegenwoordigheid der
Belgen een waarborg tegen annextie door één
mogendheid, wat men vertolkt door de woor
den Liever alle geallieerden te Frankfurt
dan maar een.
L'Echo du Rhin», het te Mainz verschij
nend Fransche dagblad, begroet de aankomst
der Belgen te Frankfurt op geestdriftige wijze.
Zaterdagmorgen li uur hebben de Bel
gische troepen voor de eerste maal te Frank-
tart de wacht getrokken.
Het gaf aanleiding tot eene groote militaire
plechtigheid in tegenwoordigheid der Fran
sche generaals.
De zon ging onder. Idali's slavin zocht
bara gebiedster op en vond haar slapend
onder het cocaboschje op het graf. De slaap
van de Bruid der Zon was zacht. Dc weer
schijn van een zoeten droom blonk op haar
aangezicht. En toch was het op het graf van
baar geliefde, waaop zij zoet droomde I
Ontwaakt zijnde, bemoeide zij zich weder
met de zaken dezer wereld. Opmerkzaam
hoorde zij - het verhaal harer slavin aan, dat
er afgezanten van den gebieder van Quito op
het eiland Puna gekomen waren, om de
onderwerping der eilanders aan den schepter
van de Inka Alahuallpa te eischen. Deze had
zijnen broeder, den Inka Huascar, in ver
scheidene vreeselijke veldslagen overwonnen
en bevond zich thans op marsch tegen dc
heilige hoofdstad Kuzko. Met gespannen
aandacht vernam ldali deze tijding. In hare
oogen kwam de vroegere gloed weder le
voorschijn.
De tijd om te handelen is gekomen de
wraak begint, zeide zij zacht bij zich zelve.
Des anderendaags liet zij de gezanten van
Alahaulipa voor zich komen, maakte zich
aan hen als eene nusta en zuster van hun
gebieder bekend en verlangde, dat zij baar
bij den Inka van Quito zouden brengen. Vol
eerbied ontvingen de afgezanten do bevelen
der prinses. Men begon onverwijld toebe
reidselen voor de reis te maken.
Nu nam ldali afscheid van Montenegro,
want deze wilde op het eiland blijven, totdal
Pizarro van Panama zou teruggekeerd zijn,
Zij zwoer hem, honderd vond ige wraak over
den dood van Manuel te zullen nemen 4 ge
heel haar toekomstig leven zou slechts aan
de wraak gewijd zijn. Zij belastte hem tijde
lijk met de zorg voor het graf van haar blan
ken broeder, en gaf hem haar gansche stna-
ragdcntooisel van buitengewoone waarde ten
geschenke.
Voor de laatste maal bracht zij geheel al
leen een bezoek aan den grafheuvel. Toen zij
terugkwam, droeg zij een bloeiendecocastruik
in heure haren. De witte bloemen in het git
zwarte haar gaven haar het aanzien eener
bruid. En zij was werkelijk eene bruid
de bruid van den doode.
Eindelijk begaf zij zich met hare slavin in
de met kostbare stoffen versierde balsa, die
de koninklijke banier van den regenboog en
een purperkleurig zeil voerde. Verscheidene
andere, met krijgslieden van Puna bemande
balsa's maakten haar «eregeleide uit. Lang
zaam zeilden de vaartuigen in de richting
van Tumbez. welke stad reeds in de macht
van Etahuallpa was.
Eenzaam stond Montenegro aaa het strand.
Met de bala's was tevens de Peruaan naar
Tumbez teruggekeerd, dewijl hij daar thans
bij den veranderden staat van zaken, onder
de bescherming van de dochter des ïnka's
geene vervolging meer behoefde le duchten,
ilij wilde nu in zijne vaderstad, gelijk hij^
zeide, met eene Peruaausche schoone de
oude delfspade van den Inka Manko Ka pak.
en het spinnewiel van Oello opvatten.
Madre de Dios "mompelde Montenegro
geroerd. Ik sta hier «llecn als de grafbewa
ker van don armen jongen.
(Vervolgt.)