Ds strijd om vijf millioen
4 AUGUSTUS 1914
Ds onlusten te Dantzig.
Be southerns der provincies bij den
minister van hlnnenlandsclie zaken
Ds Pcolsch-PiiissiSGlie oorlog.
Woensdag 4 Oogst
Donderdag 5 Oogst
1920
zich nooit
Ds begiftiging ster oud-süijdsrs.
Waar is tsaar Mselaas II varhïavsu?
Hoofdkerk van Sint fViartinus, Aalst
Woensdag 4 Augusti, te 10 ure, zal er door den Eervv. Heer
Deken een plechtig Jaargetijde gezongen
afgestorvene Strijders van den oorlog.
worden voor de
Kerkstraat, 9 en 22, Aalst. Tel. 114
XXVI* JAARGANG NUMMER 171
.A. <3- 33 I_i -A_ H> 7 CENTIEMEN Uitgever: J. Van Nuffel-De Genitt
H. Dominicua
Zon op 4,40, onder 7,33
H. Abel
Zon op 4,44, onder 7,31
Laatste Kwartier den 7
rf»ubllcit6it buiten het Arrondissement Aalst, eioh te wonden tot het Agentschap Havas,8, Martelaarplein, te%Brussel; 8, Piaoa de la Bourse, Parijs eu G,
Voor de vorsenigde Kamers stond
bloek, maar met hot hoofd fier opge
heven onze gevierde Vorst, Albert de
Grooto. Hij hield er de gedenkwaar
dige rede die de Senatoren en Volks
vertegenwoordigers als electriseerde
van begeestering. Wij willen nog eens
bet begin en bot einde er van onder
de oogen der Belgen brengen
Mijne Hoeren, nooit sedert 1830
heelt gewichtiger ure voor België ge
slagen ons grondgebied wordt met
schending bedreigd. De kracht zelve
van ons recht, de sympathie welke
België, fier op zijn vrije instellingen
en op zijn redelijken vooruitgang,
steeds bij alle andere natiën heeft go-
noten, de noodwondigneid van ons
zoUstandig bestaan voor 't Europeesch
evenwicht, laten nog de hoop over dat
de gevreesdo gebeurtenissen achter
wege zullen blijven.
v Doch wordt onze hoop teleurge
steld, moeten wij den inval op onzen
grond weerstand bieden en onze be
dreigde haardsteden verdedigen, dan
zal die plicht, hoe hard ook, ons ge
wapend vinden en tot de grootste offers
bereid. Vanstonden aan, en in 't voor
uitzicht van alle mogelijke gebeurte
nissen, heeft onze moedige jeugd do
wapens govat, met die laaiheid en die
koelbloedigheid, den Belgen van ouds
her eigen. Namens de natie stuur ik
baar onzen broedergroot toe.
De Koning eindigde in dezer voege:
Moest do vreemdeling, ten spijte
etizer onzijdigheid, waarvan wij de
plichten steeds nauwgezet bobben na
geleefd, ons grondgebied schenden
dan vindt bij allo Belgon geschaard
rond den vorst, die nooit zijn grond-
wettelijken eed zal afbreuk doen, eu
rond de regeering, die het volle ver
trouwen der gansche natie geniet. Ik
betrouw in onze tookomst een volk
dat zich weet te verdedigen, dwingt
ieders eerbied af dat volk kan niet
vergaan. God belpe ons in deze recht
vaardige zaak Leve België, vrij en
onafhankelijk
Baron de Brocqueville, het hoofd
Èer regeering, sprak in den naam van
gansch het Belgische volk ook eenige
fiere woorden uit, die de geschiedenis
insgelijks voor het nageslacht zal be
waren, en als een verwittiging golden
voor den vreemden indringer, die het
land voor meer dan vier jaren bezetten
zoo
In den naam van gansch het volk
verklaar ik, dat de Belgen, moesten
zij worden overwonnen,
onderwerpen zouden j
Buildings Londre3 E.G.-ï.
Bream
O, heerlyke dag van 4 Augustus
1914 Hoe levendig rijst gij weer
voor onzen geest op.
Aanschouwt de aanblik van stedon
en dorpen, van aan het Vlaamscko
zeestrand tot aan de Waalsehe Arden
non aan alle gebouwen wapperen de
driekleurigo nationale vlaggen, om
hoog op den kerktoren, omlaag op
den gevel van de nederigste hut
Welke beweging, welk leven in de
straten do opgeroepen milicianon
trekken met lust eu liefde op naar de
aangewezen garnizoenen; duizenden
vrijwilligers, de flinkste jongens uit al
de klassen der samenleving, nemen
begeesterd afscheid van hun familie
leden en gaan zich aangeven ter ver
dediging van het geliefde, helaas zoo
erg verongelijkte Vaderland; mannen,
vrouwen, kinderen, grijsaards, het
woelt alles dooreen, geteekend met de
kleuren van het symbool der onafhan
kelijkheid.
Hoort het luiden der klokken, hot
roffelen der trommen, het schetteren
der klaroenen, 't smelt alles te zamen
tot een kymnus aan.het Recht en aan
de Vrijheid I
Zesjaren zijn sinds heengevlogen,
Wat hebben wij niet al doorleefd De
verdediging van Luik, de roemrijke
slagen in Brabant, de val van Ant
werpen, do vlucht naar Holland en
Engeland, den Yzerslag en dan... de
vier jaren langen, hangen, ijselijken
oorlog, die hot heele menschdom heelt
meegeeleept en do gansche wereld
opnam in den strijd van het Recht
tegen de bruto Macht, waarvan België
het signaal bad gegeven.
Eindelijk kwam de overwinning
van het Recht; onze zaak, gezegend
door don rechtvaardigen God, zege
vierde. En nu beleven wij, sinds twee
jaren, hot moedig pogen van het edele
België om 't vernietigde Vaderla
opnieuw op te houwen, Goddank
alles laat verhopen dat w ij ook hierin
zullen slagen
Dat alles, Bolgen, zult gij u herin
neren op den 4 Augustusdag, en gij
zult uwe zielen sterken voor don strijd
der komende dagen; want in de rij der
natiën moot België de plaats bewaren
die het zich verworven heeft, door
manmoedig het kampioenschap te ne
men in den grooten strijd voor Recht
en Vrijheid 1
De commissie van landsverdediging en dc
middenafdeeling zou Dinsdag bijeenkomen,
ten einde de kwestie» van een gift aan de
oud-strijders in haar geheel te onderzoeken.
Dc vertegenwoordigers van de verschillende
groepeeringen van oud-strijders hebben een
afvaardiging naar den minister van Lands
verdediging gezonden.
De heer Jacobs heeft aan den minister de
modaliteiten van toepassing van de gift aan
de oud-strijders.uiteengezet.
De besluiten van M. Wouters.
De boetstraffelijke rechtbank van Brussel
heeft eens te meer de besluiten van minister
Wauters in zake pasteibakkerij onwettig ver
klaard en uitgemaakt, dat het vervaardigen
en verkoopen van taartjes geenszins onder
toepassing van het ministerieel besluit vallen,
De banketbakkers die rechterlijk werden
vervolgd, werden dan ook vrijgesproken. Zij
die gebakjes tentoon stelden en verkochten,
wei den verwezen tot het betalen van 26 frank
boete.
Dc Eclair bericht nat in de archieven van
Ekaterinnenburg een telegram ligt meldend
Tsaar gevlucht. Wat doen a Het antwoord
luidde Overal melden dat hij vermoord
Wat nog buitengewoner kïinkt is dat de
sovjet van Omsk in heel Rusland een bericht
openbaar maakt twee milliocn roebel in goud
beïovenff aan hen die tsaar Nicolaas levend
of dood zal weervinden.
Een geschil met de Entente
De onlusten te Daaizig, waarover wij'reeds
gesproken hebben, blijken vanernsligen aard
te zijn.
Talrijke betoogers trokken naar den bur
gemeesler, protested end legen balastingver-
hóoging en levensduurte. De burgemeester
ontving eene afvaardiging en ve:klaarde\de
eischen der betoogers niet te kunnen inwil
ligen.
Toen werd de menigte woedend. Zij storm
de op liet huis van den burgemeester aan,
duwden de Fransche wachten terzijde
drong het gebouw biwien, Spoedig kv/amen
de betoogers weer terug met burgemeester
Sham in hun midden.
De burgemeester werd over het plein g
sleept en zwaar mishandeld. Toen moest I
een toespraak houden tot de menigte. De
burgemeester werd daarna zijn woning weer
binnenges looien.
Vier Engelschen, die bevel hadden ont
vangen, om op een in de haven liggend
schip munitie te lossen, hadden dienst ge
weigerd. De Engelschen waren op Engelsch
bevel aangehouden en naar de gevangenis
gebracht.
Uit de menigte gingen nu enkele stemmen
op, om naar de gevangenis te trekken en de
Engelschen te bevrijden. Algemeene instem
mingen men trok r\aar de gevangenis.
Onderweg kwam het tot botsingen met de
veiligheidspolicie, die met machiengeweren
school. Er vielen dooden en gewonden.
Later werd de veiligheidspolicie door de
blauwe policie afgelost en toen daarna een
afdeeling Franschen ter bewaking van het
huis van den burgemeester aanrukte, kon zij
ongehinderd haar gang gaan.
De hoogere in tergeallieerde commissaris
sir Reginald Tower, heeft de bevolking tol
kalmte aangezet. Hij gelaste generaal Hay-
king, hoofd der intergeallieerde troepen 'de
orde te handhaven:
21® Vervolg.
Ik weet het niet commandant, maar ik
heb bemerkt en bevonden, dat de gevangene
nachts heimelijk eten en drinken moet
krijgen, het kan niet anders zijn.
Maar dat is onmogelijk, Mercnrent.
De appel bewijst het, commandant,
Is de deur goed
Goed en vast, commandant.
Of is "èr een gat, eene opening in den
«uur
lik heb niets gevonden, de lattenkamers
tij 11 allen inden besten toestand, commandant.
Er komen ratten in de kamers, zou een
van deze er niet een stuk appel heen gesleept
en daar verloren hebben
Het was een stuk van een versche appel
commandant, iemand helpt den gevangene,
ik kan het duidelijk aan hem zien.
Mercnrent, zeide de oommandant, ik
moet er halfom lachen, hoe kunt gij dat aan
den gekerkerden zien.
Aan zijne kracht en gezondheid. Het is
juist alsof hem de lattenkamer beter bekomt
dan de arbeid aan de haven.
Gij wilt zeker, dat hij geen kracht meer
zal hebben om zich te verroeren, Mercnrent.
Dat niet commandant, maar mijn plicht
is het, om mijne waarneming te melden, te
meer daar hel geheel onverklaarbaar is, op
welke wijze hij de hulp ontvangt.
Ik kan mij uw bericht niet verklaren
zeide de commandant, hebt gij misschien
eenmaal vergeten om de deur te sluiten.
Nooit, commandant, verzekerde-de op
zichter, ik onderzoek steeds of de deur vast
Dan is het onmogelijk, dat iemand bij
den gevangene is geweest, en'het is onge
looflijk, dat als iemand den gevangene wer
kelijk hielp en een sleutel voor de cel had, de
gevangene niet zou pogen om te ontvluchten.
Ik weet slechts het eene, commandant,
er gaat 's nachts een raensch in de cel van
den gevangene, en brengt hem spijs en drank.
Gij zijt waakzaam Mercurent, ik weet
het, maar ditmaal geloof ik, dat gij u vergist.
Het komt op eene proef aan, comman
dant. Men moet in den volgenden nacht wa
ken en zich zekerheid verschaffen.
Dat kunt gij doen Mercurent.
Het zou mij aangenaam zijn als ik eene
getuige bij mij had.
Waarom hebt gij een getuige noodig
als gij den nachtelijken wandelaar aanroept,
en als hij niet luistert, schiet gij hem neer.
Hm het zou mij liever zijn, als de
commandant de goedheid had, getuige te zijn,
Gij weet meer, dan gij mij hebt gezegd,
Mercurent, dit blijkt mij duidelijk aau uw
zonderling verzoek.
Dat niet commandant, maar ik had
gaarne, dat de commandant zich self over-
tnigde, want het mag zoo niet blijven nu ik
er van weet.
Nu ik tal uw verzoek toestaan om ach
ter het onverklaarbare geval te komen ant
woordde de commandant, wij zullen ons
daarom in dezen nacht in alle .stilte in de
Zoo in 't vervolg geen 24 uren op voorhand
voor een betooging toelating wordt aange
vraagd, zal de staat van beleg worden uit
geroepen.
Maandag namiddag, om 3 uur, werd op
het ministerie van Binnenlandsche Zaken een
ergadering gehouden van al de gouverneurs
der provincies.
Enkele gouverneurs waren door leden van
de bestendige afvaardiging vertegenwoordigd.
Die vergadering had hoofdzakelijk voor
doel de middelen te bespreken welke gebeur
lijk ien handhaving der openbare orde zouden
moeten aangewend worden.
De kwestie van den heropbouw der ver
woeste gewesten werd eveneens besproken.
Zaterdag 11. 'had eene vergadering van de
Hoog Koninklijke Commissarissen moeten
plaats hebben. Doch de gebeurtenissen van
verleden week hebben de «vergadering doen
verschuiven.
De heer Renkin, voorganger van den heer
Jaspar, had het plan opgevat al de verwoeste
gebouwen door den Staat te doen heroprich
ten. De heer Jaspar stomt hiermede niet in.
Dit plan is uitvoerbaar wat betreft de aange
nomen gemeenten, doch niet voor de niet-
aangenomen gemeenten.
Anderzijds heeft de minister bij de gouver
neurs aangedrongen opdat in alle gemeenten,
waar thans het burgemeesterschap niet waar-
jenoinen wordt, burgemeesters zouden ge
noe'md worden.
Poolssh legerbericht
Langsheen de Pissa en de Narew is de
toestand onveranderd*.
Ten zuiden van Tykocin bezetten onze af-
deelingen de lijn Szlina Siematieze Brest-
Litovsk. Voorpostgevechten hadden, daar
plaats.
In de streek van Brody ontwikkelden de
gevechten zich in ons voordeel. In hel laatste
gevecht werd de vijandelijke slaloversle ge
dood. In zijn bezit vond men belangrijke
dokumentpn. Een rijke buit, alsook de vlag
tweede divisie Bolschewistische ruiterij viel
in onze handen.
Op de Sereth werden alle aanvallen afge
slagen.
Een Poolsoh sucoes.
Generaal Ha lier heeft het bevel genomen
over de troepen van den Noord-Oost sektor.
De eerste afdecliugen vrijwilligers hebben
zich onmiddelijk dapper onderscheiden. Alle
aanvallen der Boisehewrslcrv worden met
zware verliezen afgeslagen.
Oa Ukreniërs weigeren den vrede met de
Bolschewisten.
Onder voorzitterschap vanatoman Petloura.
had te BarstcÜord eene vergadering plaat:
van al de ükreenscholegeroversten de bevel
hebbers der regimenten inbegrepen.
De kwestie der mogelijkheid van den vrede
met de Bolschewisten werd er onderzocht. De
vertegenwoordigers van het leger, hebben
zich met algemeene stemmen tegen alle
vredesonderhandelingen met de Bolsche
wisten verklaard.
De vertegenwoordigers van het leger ver
zekerden, dat geheel het Ukreensche volk
zich tot den strijd op leven en dood tegen de
overweldigers gereed maakt, en dat men de
beste'ltopp beeft dezen strijd te winnen.
Polen is vo! hoop.
Uit Warschow wordt gemeld, dat maar
schalk Pilsudski naar het front vertrokken
is, ten einde de verdediging van Lemberg te'
nemen. De Fransche officieren, deel makende
van de bestendige militaire zending, hebben
van hun gouvernement de noodige toelating
gekregen, om werkdadig aan de operation
van het Poolsch leger deel te nemen.
De Polen aangemoedigd door deiverklariiuj
gen van MM. Lloyd George, lord Gurzon eix
Millerand, en door de raadgevingen deq
Fransch-Engelsche militaire zending, zijn voL
hoop en zetten geestdriftig den strijd voort.,
Nog een ultimatum.
Te Copenhagen werd een telegram uit;
Kowno ontvangen, waarin gemeld wordt.j
dat het Lithuaansch gouvernement een nieuwj
ultimatum heeft gezonden aan bet gouverne
ment van Moskou, vragend# dat de Bolsche
wisten onmiddelijk Viina zouden ontruimen
en hunne opruiende politiek zouden slaken.
Indien de Bolschewisten geen voldoening
geven, zal Lithuania zich als in oorlogsstaaf
zijnde aanzien.
Te Riga worden thans door de twee gou*
vernementen onderhandelingen gevoerd.
Holland huldigt de helden
van Verdun
De onthulling van het gedenkteeken
Zondag werd te Verdun het gedenkleckerf,
onthuld door het Hollandse!» couuniteit, voor
gezeten door M. de la Faille, advocaat te
Amsterdam geschonken.
Daar het standbeeld niet op tijd kon toeko
men werd de maquette er van onthuld. Het
bronzen monument is 4.80 m. hoog en weegt
3000 kilos. Het draagt tot opschriftAon
den roem van l.et eeuwige Frankrijk, aan
Verdun, de heldhaftige Lorreinsche stad, da
vrienden van Holland, die nooit getwijfeld^
hebben aan de overwinning van het recht eu
dc gerechtigheid. December 1916 Juli 1920.»
Het gedenkteeken slaatop het hoogste punl
an Verdun, van waar men een zicht heel!
op de heele vlakte rondom door zooveel bloei
gedrenkt.
De plechtigheid der onthulling was zeef
indrukwekkend. Vele Hollanders ep Belgen
waren aanwezig.
M. Honnorat, minister van onderwijs sprak
de gelegenheidsrede uit. Hij roemde de hel—
denstrljd van Verdun, gestreden voor da
bevrijding van alle volkoren. Hij dankte do
Hollanders om hun edel gebaar van broeder
lijkheid en zegde dat beide landen moeten en
zullen streven voor het ideaal, waarvoor de
soldaten van Verdun gestorven zijn.
Het monument is van de hand van Ródin
en stelt een vallende krijger voor beschermd^
door den engel der verdediging, wijd open
de armen zwaaiend ten strijd gereed tot hel
uiterste.
nabijheid der lattenkamer begeven en daar
het verdere afwachten.
De commandat was zelf gespannen om te
vernemen wie dit medelijdend schepsel voor
den gevangene was. Ook mocht hij de waak
zaamheid van den opzichter Mercurens niet
berispen, daar zulk een dienstijver noodig
was.
Om deze rede besloot de commandant er
toe, om zelf het onverklaarbare voorval te
onderzoeken.
Tot middernacht hadden dc herhaalde
rondgangen der patrouilles plaats en na dezen
tijd kwam de raadselachtige helper van den
gevangene om /ersterkingen te brengen.
De commandant vertiet na middernacht het
ambtsgebouw, hij sloeg schijnbaar den weg
naar de poort van de stad in, maar verander
de dicht bij den muur van richting en wendde
zich in een boog naar den weg, die naar de
daaraanliggende lattenkamers voerde.
In de nabijheid wachtte Mercurent reeds
op den commandant.
Hebt gij iets bemerkt vroeg de laatste
toen hij hij den opzichter kwam.
Tot op dit oogenblik nog niets com
mandant.
Neemt dan uwe plaats onder de be
schutting der planten in, ik zal mij boven
posteeren, beval de commandant, van hier
uit kunnen wij de celdeuren niet goed zien.
Dadelijk namen beide hunne plaatsen in.
Zij zullen ongeveer een uur hebben ge
wacht toen plotseling een geruisch van de
cellen zich liet hooren.
Het was als draaide iemand een sleutel in
een oud verroest slot om. De commandant
richtte zich op, Mercurent had duq gelijk.
Een oogenblik later sloot iemand de deur
Dadelijk er op naderden stappen, zacht
knarste het zand onder de voeten van den
komende.
Dadelijk kwam den valschen Mercurent in
de nabijheid van den commandant, hij wist
toch, wie daar zoo zacht en vlug door het
zand over den weg kwam, maar hij wilde zien
wat er gebeuren zou.
De commandant was in hevige spanning
en zag naar de zijde vanwaar deze menscbe
lijke gestalte kwam. De opzichter stond vast
achter hem.
Er komt iemand, zeide Mercurent om te
kennen te geven, dat hij tegenwoordig was
Op dit oogenblik scheen de in spanning
verkeerende commandant te zien, dat niet een
man uiaar een vrouwelijk wezen naderde, en
plotselng schrikte hij hevig.
Hij sprong rerug als vertrouwde hij zijne
oogen niet, de opzichter verheugde zich, toen
hij zag, dal zijn plan gelukte.
De commandant herkende zijn kind, het
was een verschrikkelijke ontdekking.
De commandant, die altijd zijn plicht trouw
vervulde zag, dat ztjne dochter degene was
die 's nachts een gevangene heimelijk onder
stenning bracht, dat zij het was die den sleu
tel van deze cel uit zijn ambtskamer haalde
Zij was degene, die door den oprichter
was aangeklaagd, en de plicht vaders
vorderde nu dat hij zijne dochter lot verant
woording riep eu bestrafte.
Wat is dat. zeide Mercarent zich hou
Duitschland en de
Conferentie van Londen.
Opzienbarendo verklaringen van ministei
Simons.
M. von Simons de Duilsche minister varr
buitenlandscbe zaken, beeft aan den corres
pondent van een Weenscli blad verklaard dal
volgens hij Jmeent, Duitschland niet tot de
conferentie van Londen zal uitgenoodigd
worden.
Hij sprak zijn verwondering uit over de
houding der Russische regeering zich zoo te
laten voorsohrijven met wien en met wien niel
zij moet onderhandelen. Hij besluit er uil daf
de sovjet-regeering zoo sterk niet staal ah
zij het schijnt. Von Simons meent dat de
sovjet-regee.iing enkel onderhandelen wil om
een gewapende tusschenkomst der entente tt;
voorkomen en zich iiuusschen militair tt
versterken.
De conferencie van Londen, zoo besloot hif
dende of hij door deze ontdekking getroffen
was, dat is een meisje, dat is...,
Mijne dochter, zuchtte de commandant,
maar al is de schuldige ook mijne docLter.
zij zal haar straf niet ontgaan.
Het meisje hoorde de stemmen en bleef
vol schrik staan.
Maar commandant, zeide Mercurent ik.
Gij wilt den vader verzoeken, dat bij
met zijne dochter niet rechtvaardig handelt,
viel de commandant den helschen opzichter
in de rede, weest onbezorgd, de straf zar
rechtvaardig zijn, ik zal mijn plicht doen. I
Het bevende meisje stond als door den
bliksem getroffen.
Ik ben het, vader, zeide zei met zacht
trillende slem.
Hebt gij den gevrngene in de latten
kamer 'snachts voedsel gebracht
Ja vader, ik gevoelde medelijden met
den onschuldig veroordeelden graaf.
Hebt gij den sleutel van de cel uit mijn
kamer gehaald
Ja vader, hier is hgV
Gaat in uw kamer zeide de commandant
morgen vroeg zult gij hooren wat volgen zal.'
O vader! zei zij, de tranen verslikten
voor een oogenblik bare stem.
Gij kent mijn wil, viel de commandant,
haar in de rede, morgen zal ik u vefdei
spreken. Opzichter, vervolgde dc comaan.'
dant zich tol Mercurent richtende, gij hebt
gehoord, wie de hutntiit eigen beweging
aan den gevangene heen bewezen, koert nu
naar de slaapzaal terug.
(Vervolgt.)
