t Ge strijd oai vijf millisea 17 POLEN Dinsdag Oogst 1920 Advokaat Frans Eeman AALST-LOURDES Ministerie van Landsverdediging XXVI» JAARGANG NUMMER 181 Kerkstraat, 9 en 22, Aalst. Tel. 114 X> A. <3- 13 JLa A. H> 7 CENTIEMEN Uitgever: J. Van Ndffel-De Gendt Publiciteit bulten hst Arrondissement Aalst, zich te wenden tol het Agentschap Havas,8, Martelaarplein, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs en G, Bream's Buildings Londres E.G.4. Ipc. H. Septimus Zon op 4,58, onder 7,11 Eerste Kwartier den 21 Zaterdag avond js in onze stad overleden, •BI. Frans EEMAN, advokaat, in den nog jeugdigen ouderdom van slechts 35 jaar. Reeds cenigc dagen misten wij den trou wen vriend. Vrijdag vernamen wij dat hij lijdend was, dóch niets deed zulk spoedig einde voorzien, tot Zaterdag avond ons de droeve mare gewerd, dat de edele ziel van deze wereld gescheiden was. Evenals wijlen zijn lyoeder, den veel te *roeg overleden advokaat Jozef Eeman, was Frans Eeman met de beste hartesgaven be deeld geworden. Gedurende den oorlog was hij voorzitter van het klachtenkoinileit en daar vooral hebben de armen en de min begoeden hem- naar waarde weten le schatten. De kleine burgerij vond in hem steeds een bereidwillige en belanglooze verdediger. Ka den oorlog was bij aan het hoofd,ge steld van het werklóozenfonds, waaraan hij dan ook al zijne vrije oogenblikken besteedde. Ook als staatskommissaris voor de oorlog- schade bewees hij belangrijke diensten aan zijne medeburgers. Tereent mag gezegd worden, dat M. Frans Eeuian een voorbeeld was voor de katholieke jeugd. Zijn vriendelijken omgang, zijn ge- mocdigen en steeds weiwillenden levenswan del hadden hem ieders genegenheid ver worven. Als katholiek was hij ook steeds de man van plichthij streed zonder haat, doch vol overtuiging, en eene prachtige loopbaan scheen hem te wachten. Helaas, Gods wegen zijn ondoordringbaar. De goede God, de alvermogende, had het voor onzen duurbaren vriend anders beschikt tn na eene kortstondige ziekte heeft hij zijn trouwen dienaar tot zich geroepen, om hem loon naar werken te geven. Rust zaclit M. Frans Eeman. Uwe laak is ten einde, cfoclrgij hebt ze gewetensvol vol bracht. Ik Volksstem biedi aan de achtbare fami lie hare rechtzinnige deelneming in liet smar lelijk verlies dat zij komt le ondergaan. De talrijke blijken van deelneming welke op dit oogenblik van aile kanten aan familie ge bracht worden, zullen meer nog doen gevoe len, hoe duurbaar de overledene was. Dal hij in vrede ruste I In bet Oostelijk deel van Europa wordt een treurspel afgespeeld, waar van de ontknooping van overwegendon invloed zal zijn op do lotsbestemming van Europa on van de gebeele wereld. Polen worstelt met do vertwijfeling dor wanboop tegen zijnen erfvijand Rusland, dat nu een brandpunt is van Revolutie. Zal bet den stroom van bat Roode Bolebovism kunnen tegonbouden, tot dat eindelijk de zon van don Vrede aan de kimme van don Volkerenbond op rijst Polen is zwak in vergelijking met 31» Vervolg. Nu ging »en de trap op. Hier waren bijna evenveel vertrekken te doorzoeken, uitgeno men de woning van den commandant. Het was reeds over twaalven toen men hiermede gereed was, en ook niets gevonden bad. Nu moesten de cellen en de woningen van eenigc lager wonende beambten nog worden onderzocht. Be opzichters verklaarden van den koerier niets te hebben gezien, maar hij kon zich boven onder bet dak verscholen hebben, daarheen dus. Maar ook bier was geen spoor van tien gevlucliten en men keerde met bet bericht naar den commandant terng, dat men niets gevonden had. Be commandant was zoo ontsteld, dat hij verklaarde, zelfden koerier le zullen zoeken. Hij verdubbelde overal de wachten, nadat liet ontwijfelbaar gebleken was, dat de ge zochte tiet gebouw niet verlaten had Na deze voorzorg begon de commandant aan bet doorroken van bet gebouw. Bulex had, toen buiten het rumoer ontstond lijd gevonden om den voormaligen ketting- genoot oenige waarschuwende woorden toé te fluisteren. Vlucht Rensala, anders zijt gij gevan gen, Mercui'eiit beeft u berkend bij zal zijn rapport aan de commandant ge.daan hebben, gij vijl verloren. Ncpo Beosata huiverde door de gedachte aan de gevangenis. liet uitgestrekte Rusland, en daarbij het is van vijanden omringd. Duitschland dat het deel van Polen dat het 130 jaren geleden inpalmde, beeft moeten afstaan, grijnslacht van leedvermaak en zou wél gaarne een handje toesteken om Polen in den af grond te stooten. Oostenrijk, dat ook hot geroofde deel van Polen heeft moeten laten schieten, zou met evenveel genoegen den ondergang van Polen begroeten, hoewel het nu uitgeput, arm en on machtig is. De Tcheko-Slovakken schijnen ver- deold eerst hebben zij aan Polen hulp beloofd, daarna hebben ze gemold dat zij de Polen op geener manier zul len helpen. Men zegt nu dat Hongarië een hulp leger naar Polen zou willen zenden, maar Tcheko-Slovakiö zou dat leger over zijn grondgebied niet willen doorlaten, Van zijne geburen heeft Polen woinig hulp te verwachten. x If! Dan blijven nog de Bondgenooten over, bijzonderlijk Engelanden Frank rijk. Maar deze op de kwestie wat ver deeld. In Engeland zijnsedertverscbeidene weken Russische afgevaardigden die met do Engelsche Staatsmannen sa menkomen en onderhandelen. Een drietal maanden geleden, dreigden do Bolchevistische legers dieper in Azië door te dringen langs Perzië en Afghanistan in de richting van do Engelsche bezittingen ia Indië. In Engeland koesterde men groole vrees daarover. Men zegde dan dat de eerste conditie van onderhandelingen om tot vrede te komen was dat de, Bolchevistische legers niet verder hel Oosten introkken. Wat is er gebeurd Dat is niet juist geweten, maar het is een feit dat er van de Bolchevistische bedreiging tegen Indië niet meer ge sproken wordt, en dat er voortdurend tusscbon Engeland en Sovietiscli Rus land onderhandeld wordt. Terzelfdertijd heelt de sterkte der Bolchevistische legers toegenomen op het Westelijk lront teg9n Polen Moet men daaruit besluiten dat de Bolchevisten hunne legers van het Oosten naar het Westen hebben over gebracht om al hunne macht tegen Polen te richten Er zijn or ook die zoggen, dat alle Russen als ze gezien hebben dat de Polen vooruitdrongen, Iiumio hulp ge boden hebben aan de Bolchevistische rogeering van Rusland. Hur. nationaal gevoel heelt de bovenhand gekregen op den haat tegen do Bolchevisten, want voor alle Russen blijft Polen een erfvijand. Luistert naar mijne waarschuwing, ging Dulex zacht voort, vluctft verhergt u, gijzijt verraden. De hemel bescherme u. Toen had hij snel de kamer verlaten om den koerier tijd te laten om weg te komen. Maar buiten gekomen zag hij Jat het reeds te laat was. Boor onrust en vrees voor Nepo Rensata vervuld, die alles op het spel had gezet om Item van eene zekeren dood te redden, keerde hij naar de anderen gestraften terug. De koerier scheen ook hel dreigende ge vaar tezien. want nauwelijks was Bulex met den opzichter huiten in de zwak verlich te gang verdwenen, toen hij stil, in elkander gebogen en snel als een schaduw de kamer verliet, en loerend door den gang ^loop, om zicli een geschikten uitweg te zoeken. Maar daartoe was het te laat de deuren waren gesloten, de wacht bezette reeds het Huis om hem in hechtenis tc nemen, hij was verraden, en gslukte bet den commandant hem te pakken, dan werd hij weder aan een keten gesmped, indien hij eerst geene straf in de lottcnkamer moest ondergaan'. Maar hij verloor zijn tegenwoordigheid an geest niet. Oogenblikkelijk besloten ging hij in eene ledige zijgang en opende, op goed geluk, de eerste de beste deur. Voor Rensala lag de niet groole, maar elegante ontvangkamer van den commandant, niemand bevond er zich in. Ilij deed de deur zacht achter zich toe. Hier was hij het zeker ste, hij was in de woning van den comman dant. en meende, dat men bent hier niet z.ou zoeken, flad hij hier de eerste uren var het De bondgenooten hebben beloofd Polen te ondersteunen, zij hebben ook beloofd dat België volkomen zou vergoed worden maar Engeland schijnt daar nu minder toegeneigd. Daarbij er schijnt in Engeland te genstand te komen van wege de socia listen, die reeds bobben laten hooren :dat de schepen die ammunitie zouden moeten overbrengen naar Polen, gee ne bemanning zouden vinden om te vertrekken. Dat soort socialisten zou met ge noegen zien dat do Russicbe Bolche visten vooruitgaan. Poten verpletteren en hun regeeringsstelswl over heel Europa uit te breiden In alle landen zijn er van dat soort Frankrijk is beroid generaal Wran- gel te steunen die in Zuid-Oost Rus land tegen de Bolchevisten vecht, met goed gevolg. Maar Engeland zou dit niet gaarne zien en daarmede kan Frankrijk niet doorwerken gelijk het zou begeeren, zegt men. Vandaar die samenkomsten vart Fransche en Engelsche ministers, met en zonder generaal Foch. Iutusschen wordt de toestand voor Polen meer en meer nijpendmen verwacht een groot» veldslag, van wolken het zal afhangen of Warschau de hoofdstad van Polen, door de Bol chevisten zal bezet worden of niet. Generaal Foch meent dat do Polen alleen met goed gevolg den strijd kun nen volhouden, op die en die voor waarden. 't Is mogelijk, maar als het zoo is dan zouden zij nog voel beter kunnen volhouden, indien ze wat hulp kregen en de Bolcbewisten zouden zooveel to eerder teruggejaagd zijn. e- 2 Rot groot ongeluk in dezen strijd, gelijk in den grooten wereldoorlog is dat de krijgsverrichtingen te traag vooruit gaan. De lange duur is de oorzaak van uitputting en ondergang. Waar blijft nu de Volkerenbond, die geroepen was om de wereld door vrede te doen heorschen Hij komt zelfs niet bijeen Er wordt gemeld dat M. Wilson nu belang zou stellen in bet lot van PoletU en dat Amerika geneigd zou zijn geld aan Polen te verschaften om den strijd voort to zetten. Het ongelukkig Polen is aan bet einde zijner beproevingen niet OPGEPAST Het SLUITEN der LIJSTEN van de REIS is vastgesteld op 30 Augustus. Voor inlich tingen zich te wenden bij M. Modeste CERCELET, Leopold, 11, Aalst. Het herstel onzer binnenscheepvaart Krachtens paragraaf 6 van toevoegsel III, deel van bet verdaag van Versailles, verbindt Duitschland zich, binnen een termijn van twee maanden na het in werking treden van liet verdrag, aan de verbonden en geassiocieerde Mogendheden in natura en in uorrualen toestand al de booten en andere beweegbare tuigen voor binnenscheepvaart terug te geven welke sedert 1 Augustus 1914 op om 't even welke wijze in zijn bezit of in het bezit van een zijner onderhoorigen zyn gekomen en welke kunnen vereenzelvigd worden. Al de personen die inlichtingen zouden kunnen verstrekken nopens Belgische bin nenschepen welke sedert 1 Augustus door de Duitschers weggenomen werden, worden, verzocht deze postvrij te sturen naar den afgevaardigde ter Subcommissie voor de Binnenscheepvaart (Ministerie van Spoorwe gen, Zeewezen, Posterijen en Telegrafen) 4 Hertogstraat, te Brussel. Men gelieve daarbij zooveel mogelijk op te geven de kenteekenen en afmetingen van het schip, de naam en de verblijfplaats van den voormaligen eigenaar, het nummer en het kantoor van de inschrijving in België, de plaats en. den datum van den bouw, de naam en de verblijfplaats van den huidigen eige naar, de huidige naam van het schip en de veranderingen welke eraan toegebracht wer den om de vereenzelviging te beletten, de plaats waar het zich thans bevindt en alle aanwijzingen of bijzonderheden welke de opzoekingen of het wedervinder. zouden kun nen vergemakkelijken. van het Iqnd, bedreven in^ van hen die de lotbestenrmin; moeten leiden. Do plegers van den aanslaw 1914 tegen het vredelievend Frankrijk en der misdaden gedurende de lange bezetting, moe ten het kwaad herstellen dat zij wetens en willens opeenhoopten. De dankbare Natie heeft hare schuld jegens onze verwoeste stro-'; ken uilgeroepen, maar er is eene heilige' schuld, die welke Duitschland aan Frankrijk verschuldigd is. Wij willen dat ze betaald worde De ergste gevaar afgewacht, dan moest het hem 's avonds gelukken het bagno te verlaten, zijn paard slond builen bij den uiuur gereed. Ilij hoorde, dat de wachl het onderzoek begon, nadat men in de kamer der koeriers niets gevonden bad. Men scheen alles tc door zoeken maar in de kamer van den comman dant kwam niemand, men scheen er niet aan ledenken, dat de koerier hier kon zijn. Rensata die zich hier veilig geloofde, hoorde met schrik slappen in de andere ka mer, het waren slappen van een bediende die de woning van den commandant schoon maakte. Het was duidelijk dat hij ook de kamer zou betreden, waarin Rensata zich bevond. De bedienden floot een liedje onder zijne bezigheid en scheen zich volstrekt niet te stooren aan de buitengewone druktens die men in het bagno maakte. De koerier was hier dus opk niel zonder gevaar, want elk oogenblik kon de bediende iij hem komen. Naast de kamer waarin Rensata was, scheen zich nog een vertrek te bevinden, en de koerier meende, dal men daardoor in het bureaux'kwam. Alles was stil in het neven- vertrek en Rensata, die alles moest wagen opende zacht de deur. Hel was de bibliotheek. Geen mensch was er in. In het daaraan grcnzvrlc vertrek hoor de Rensala stemmen, daar bevonden zich dus de beambten. Niet alleen de wanden der bibliotheek waren met planken bezet vol boeken cn acten, maar ook middenin liepen tot het plafond houten vakken wet, boeken. Hoofdminister Millerand te RIJSKT Zaterdag morgend is M. Millerand te Rijs- sel aangekomen. Ten 8 ure 15 begaf hij zich naar het kerkhof, waar hij een bezoek bracht aan hel graf van Jacquet, die door de Duit schers gefusiljeerd werd tijdens de bezetting. De voorzitter van den ministerraad sprak er de volgende redevoering uit f Ik ben diep ontroerd, nu ik namens de regeering van de Republiek de Rijsselaclie Helden. Eugeen Jacquet, Ernest Do Goninck, Joris Martens en hun Belgischen makker Silvain Verhulst van Nieuwerkerken (Aalst moet komen groeten, Zij hebben voor het Vaderland de opperste, opofferingen ggedaan van hun leven, in den vreeselijken strijd dien wij te voeren hadden tegen een machtig voorbereiden overweldiger. u De daden van toewijding aan de heilige zaak der vrijheid zijn ontelbaar tusschen de kranige bnrgerlijke bevolking dezer streek. Alles werd geslachtofferd; de goederen, de keroemde welvaart derarbeidlievende wijken het beslaan der menschen, de gezondheid der grijsaards, der vrovwen en der kinderen, maar eene enkele zaak bleef boveo de aan vallen van een on verzoen! ij ken vijand: dc getrouwheid aan het Vaderland Indien er thans eenige zeldzame zwak heden door de openbare verachting móeten gescbandvlecht en door de rechters geoor deeld worden, is het bij honderdtallen dat men goede burgers en de heldhaftige vrou wen telt, die aan den Duitsclier het schouw spel gaven van de eer en van de onverwin baren geest van vaderlandsche onafhankelijk heid. Nevens Jacquet en zijne gezellen moeten wij de gijzelaars stellen, te Rijssel en in de folterkampen gestorven na eene lange marte ling. De medalie der Erkentelijkheid is gesla gen voor hen die liet voorbeeld gaven van den burgerplicht, volbracht tot in de zelfver loochening. Weest er van verzekerd, de herinneringen uwer dooden, de deugden van uwe martelaarsbevolkingzijn in het geheugen Aanvraag om opgenomen te worden rn do werkdadige- of reserve kaders van 't leger De Minister van Landsverdediging brengt den belanghebbenden ter keunis dat er, na! in September 1920, geen enkele aanvraag meer zal aauvaard worden van wege de hulp officieren, reserve officieren of seserve ofli-; eieren voor den duur van den oorlog, om in de werkdadige- of reserve kaders van het leger opgenomen te worden. m De officieren der boven bedoelde catego- riên die begeeren in gemelde kaders opgeko men le worden en tot nog toe hunne aanvraag niet gedaan hebben, worden verzocht dezelfde* zoo spoedig mogelijk, volgens hierarchischen weg hunner gewezen oversten, in te dienen bij het Ministerie van Landsverdediging. Militaire Invaliditeitspensioenen. Tot nos*toe werd ei niel vastgesteld ondei welken vorm het den militairen in werkelij- ken dienst zal toegelaten -vordcu hunne rech< ten te doen gelden op een pensioen wegens invaliditeit, voortvloeiend uit ooriogsfeiien. Anderzijds, er zijn militairen die aarzelen om hun invaliditeit aan le geven. Dit zou kunnen nadeelig zijn voor persoonlijke belangen wanf zoo het heden nog mogelijk is rechten van zulken aard vast te stellen, kunnen later dö herinneringen uit het gein ugen gewischt en de getuigenissen van derde peisongn onnauw keurig worden. Ten einde in deze zwarigheden te v lie p n heeft de Minister van Landsverdediging b - sloten de volgende vvaarborgsmaatregclen te treffen De militairen aller graden, die in werkehjken „dienst zijn, kunnen hunne ver wondingen,"ziekten of gebrekkigheden, opge- loopen of verergerd tusschen 1 Augustus 1911 en 30 September 1919, uitsluitend op de hiernavolgende wijze doen vaststellen. Zij moeten zich langs hierarchieken weg wenden tot den Bevelhebber hunner Afdeeling, of lot den Bevelhebber hunner omschrijving, voor diegene die niet athangen van een Afdeeling- Bevelhebber. De militairen die van hun korps uitgezondert zijn, moeten hun aanvraag stu ren aan den Bevelhebber der Legerafdeeling, Ruiterij-Adeeling of Zwaar-geschut.Afdee ling tot dewelke zij behoort hebben. De belanghebbenden moeten hun aanvraag ingediend hebben ten laatste op 1 Maart 1921 dezen datum worden geene aanvrageiï meer aangenomen. Bericht aan de oorlogsweduwen en aan ds echtgenooten van oorlogsvermisten. De oorlogsweduwen en de echtgenooten van oorlogsvermisten zullen in den loop der maand Augustus, door bemiddeling van den Bevelhebber van het Gendarmerie-kanton hunner woonplaats, eene vragenlijst ontvan gen die ingevult moet worden en bij dewelke de belanghebbenden gebeurlijk de volgende stukken dienen te voegen de geboorte-akten en levensgetuigschriften hunner kinderen die op den dag van het overlijden of de verdwij. ning des vader minder dan 18 jaar oud waren, Deze vragenlijsten, behoorlijk aangevuld en gebeurlijk vergezeld van de hierboven Rensata verborg zich dadelijk achter een dezer wanden en hoorde na enkele miuulen tot zijne voldoening, dat de bediende in de ontvangkamer was, zijn lied fluitende en zijn werk verrichtlendc. Maar zijne plaats was toch gevaarlijk, hier van svas hij overtuigd. Als het toeval wilde dat iemand in de bibliotheek moest zijn, dan werd hij dadelijk ontdekt. Rensata besloot daarom liever naar de ont vangkamer van den commandant terug te keereu, zoodra de bediende die verlaten had. Hij hoorde in liet bureau luide stemmen, en hij kon verstaan, dat hij het onderwerp van het gesprek was. De minuien schenen hem uren toe. Als vervolgde, die zich nergens zeker kan gevoe len, die in strijd met de menschheid leeft, stond de koerier gedrukt in een hoek van de bibliotheek. Met koele beradenheid evenwel zag hij elke volgende minuut tegemoet, tijue donkere oogen fonkelden. Onder de stemmen in het bureau herkende hij duidelijk die van den commandant. De commandant ging zeJf onderzoeken, waarschijnlijk om zich te overtuigen, dat geen plaatsje in het bagno zou overgeslagen worden. Ransata meende du dat alle hoop tot ont- koming vervlogen was. Het volgende oogen blik kon de commandant in de bibliotheek, komen. Het was reeds over het middaguur, maar de commandant vergat ia zijne opge wondenheid hel middagmaal. Het gold niet^QAbept oefi tc te redden, daarom verliet Rensata snel ep stil de bibliotheek, en keerde in de ontvang kamer van den commandant terug, die nu leeg was en verschool zich achter de dikke gordijnen van het raam. Van buiten kon men niet zien door de luiken welken voor hel raatu waren. Hij drukte zich zoo stijf mogelijk tegen den wand achter het gordijn. Een oogenblik nadat Rensata zich had ver wijderd, hoorde hij stemmen en stappen in de bibliotheek, hij had dus geen minuut lan ger kunnen blijven. Hij hoopte in zijne schuilplaats zelf aan de strenge oogen van den commandant te ontgaan. De commandant dacht hij, zou zijne eigen woonvertrekken niet doorzoeken. Maar hij verrekende zich. De commandant kwam ook in zijne woning. Na enkele minu ten reeds kwam hij in de ontvangkamer. i De officieren wilden den commandant van het doorzoeken zijner woning terughouden, de bediende verklaarde, dat niemand in da kamer verborgen kon zijn, maar de comman dant liet er zich niet van weerhouden. Hij vond den koerier echter met, aan ket: gordijn had niemand gedacht, en Nepo Ren sata ademde, toen men weg was, weder vrijer. Het werd avond en men had den koeriet niet gevonden. De commandant kon zich dit geval niet verklaren. Nog eens werd de wacht aan da groole poort ondervraagd, ('t Vervolgt),

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1920 | | pagina 1