t
Ge strijd oai vijf millisea
17
POLEN
Dinsdag
Oogst 1920
Advokaat Frans Eeman
AALST-LOURDES
Ministerie van Landsverdediging
XXVI» JAARGANG NUMMER 181
Kerkstraat, 9 en 22, Aalst. Tel. 114 X> A. <3- 13 JLa A. H> 7 CENTIEMEN Uitgever: J. Van Ndffel-De Gendt
Publiciteit bulten hst Arrondissement Aalst, zich te wenden tol het Agentschap Havas,8, Martelaarplein, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs en G, Bream's Buildings Londres E.G.4. Ipc.
H. Septimus
Zon op 4,58, onder 7,11
Eerste Kwartier den 21
Zaterdag avond js in onze stad overleden,
•BI. Frans EEMAN, advokaat, in den nog
jeugdigen ouderdom van slechts 35 jaar.
Reeds cenigc dagen misten wij den trou
wen vriend. Vrijdag vernamen wij dat hij
lijdend was, dóch niets deed zulk spoedig
einde voorzien, tot Zaterdag avond ons de
droeve mare gewerd, dat de edele ziel van
deze wereld gescheiden was.
Evenals wijlen zijn lyoeder, den veel te
*roeg overleden advokaat Jozef Eeman, was
Frans Eeman met de beste hartesgaven be
deeld geworden.
Gedurende den oorlog was hij voorzitter
van het klachtenkoinileit en daar vooral
hebben de armen en de min begoeden hem-
naar waarde weten le schatten.
De kleine burgerij vond in hem steeds een
bereidwillige en belanglooze verdediger.
Ka den oorlog was bij aan het hoofd,ge
steld van het werklóozenfonds, waaraan hij
dan ook al zijne vrije oogenblikken besteedde.
Ook als staatskommissaris voor de oorlog-
schade bewees hij belangrijke diensten aan
zijne medeburgers.
Tereent mag gezegd worden, dat M. Frans
Eeuian een voorbeeld was voor de katholieke
jeugd. Zijn vriendelijken omgang, zijn ge-
mocdigen en steeds weiwillenden levenswan
del hadden hem ieders genegenheid ver
worven.
Als katholiek was hij ook steeds de man
van plichthij streed zonder haat, doch vol
overtuiging, en eene prachtige loopbaan
scheen hem te wachten.
Helaas, Gods wegen zijn ondoordringbaar.
De goede God, de alvermogende, had het
voor onzen duurbaren vriend anders beschikt
tn na eene kortstondige ziekte heeft hij zijn
trouwen dienaar tot zich geroepen, om hem
loon naar werken te geven.
Rust zaclit M. Frans Eeman. Uwe laak is
ten einde, cfoclrgij hebt ze gewetensvol vol
bracht.
Ik Volksstem biedi aan de achtbare fami
lie hare rechtzinnige deelneming in liet smar
lelijk verlies dat zij komt le ondergaan. De
talrijke blijken van deelneming welke op dit
oogenblik van aile kanten aan familie ge
bracht worden, zullen meer nog doen gevoe
len, hoe duurbaar de overledene was.
Dal hij in vrede ruste I
In bet Oostelijk deel van Europa
wordt een treurspel afgespeeld, waar
van de ontknooping van overwegendon
invloed zal zijn op do lotsbestemming
van Europa on van de gebeele wereld.
Polen worstelt met do vertwijfeling
dor wanboop tegen zijnen erfvijand
Rusland, dat nu een brandpunt is van
Revolutie.
Zal bet den stroom van bat Roode
Bolebovism kunnen tegonbouden, tot
dat eindelijk de zon van don Vrede aan
de kimme van don Volkerenbond op
rijst
Polen is zwak in vergelijking met
31» Vervolg.
Nu ging »en de trap op. Hier waren bijna
evenveel vertrekken te doorzoeken, uitgeno
men de woning van den commandant.
Het was reeds over twaalven toen men
hiermede gereed was, en ook niets gevonden
bad.
Nu moesten de cellen en de woningen van
eenigc lager wonende beambten nog worden
onderzocht.
Be opzichters verklaarden van den koerier
niets te hebben gezien, maar hij kon zich
boven onder bet dak verscholen hebben,
daarheen dus. Maar ook bier was geen spoor
van tien gevlucliten en men keerde met bet
bericht naar den commandant terng, dat men
niets gevonden had.
Be commandant was zoo ontsteld, dat hij
verklaarde, zelfden koerier le zullen zoeken.
Hij verdubbelde overal de wachten, nadat
liet ontwijfelbaar gebleken was, dat de ge
zochte tiet gebouw niet verlaten had
Na deze voorzorg begon de commandant
aan bet doorroken van bet gebouw.
Bulex had, toen buiten het rumoer ontstond
lijd gevonden om den voormaligen ketting-
genoot oenige waarschuwende woorden toé
te fluisteren.
Vlucht Rensala, anders zijt gij gevan
gen, Mercui'eiit beeft u berkend bij zal zijn
rapport aan de commandant ge.daan hebben,
gij vijl verloren. Ncpo Beosata huiverde door
de gedachte aan de gevangenis.
liet uitgestrekte Rusland, en daarbij
het is van vijanden omringd.
Duitschland dat het deel van Polen
dat het 130 jaren geleden inpalmde,
beeft moeten afstaan, grijnslacht van
leedvermaak en zou wél gaarne een
handje toesteken om Polen in den af
grond te stooten.
Oostenrijk, dat ook hot geroofde
deel van Polen heeft moeten laten
schieten, zou met evenveel genoegen
den ondergang van Polen begroeten,
hoewel het nu uitgeput, arm en on
machtig is.
De Tcheko-Slovakken schijnen ver-
deold eerst hebben zij aan Polen
hulp beloofd, daarna hebben ze gemold
dat zij de Polen op geener manier zul
len helpen.
Men zegt nu dat Hongarië een hulp
leger naar Polen zou willen zenden,
maar Tcheko-Slovakiö zou dat leger
over zijn grondgebied niet willen
doorlaten,
Van zijne geburen heeft Polen
woinig hulp te verwachten.
x If!
Dan blijven nog de Bondgenooten
over, bijzonderlijk Engelanden Frank
rijk. Maar deze op de kwestie wat ver
deeld.
In Engeland zijnsedertverscbeidene
weken Russische afgevaardigden die
met do Engelsche Staatsmannen sa
menkomen en onderhandelen.
Een drietal maanden geleden,
dreigden do Bolchevistische legers
dieper in Azië door te dringen langs
Perzië en Afghanistan in de richting
van do Engelsche bezittingen ia Indië.
In Engeland koesterde men groole
vrees daarover. Men zegde dan dat de
eerste conditie van onderhandelingen
om tot vrede te komen was dat de,
Bolchevistische legers niet verder hel
Oosten introkken.
Wat is er gebeurd
Dat is niet juist geweten, maar het
is een feit dat er van de Bolchevistische
bedreiging tegen Indië niet meer ge
sproken wordt, en dat er voortdurend
tusscbon Engeland en Sovietiscli Rus
land onderhandeld wordt.
Terzelfdertijd heelt de sterkte der
Bolchevistische legers toegenomen op
het Westelijk lront teg9n Polen
Moet men daaruit besluiten dat de
Bolchevisten hunne legers van het
Oosten naar het Westen hebben over
gebracht om al hunne macht tegen
Polen te richten
Er zijn or ook die zoggen, dat alle
Russen als ze gezien hebben dat de
Polen vooruitdrongen, Iiumio hulp ge
boden hebben aan de Bolchevistische
rogeering van Rusland. Hur. nationaal
gevoel heelt de bovenhand gekregen
op den haat tegen do Bolchevisten,
want voor alle Russen blijft Polen een
erfvijand.
Luistert naar mijne waarschuwing,
ging Dulex zacht voort, vluctft verhergt u,
gijzijt verraden. De hemel bescherme u.
Toen had hij snel de kamer verlaten om
den koerier tijd te laten om weg te komen.
Maar buiten gekomen zag hij Jat het reeds
te laat was.
Boor onrust en vrees voor Nepo Rensata
vervuld, die alles op het spel had gezet om
Item van eene zekeren dood te redden, keerde
hij naar de anderen gestraften terug.
De koerier scheen ook hel dreigende ge
vaar tezien. want nauwelijks was Bulex met
den opzichter huiten in de zwak verlich
te gang verdwenen, toen hij stil, in elkander
gebogen en snel als een schaduw de kamer
verliet, en loerend door den gang ^loop, om
zicli een geschikten uitweg te zoeken.
Maar daartoe was het te laat de deuren
waren gesloten, de wacht bezette reeds het
Huis om hem in hechtenis tc nemen, hij was
verraden, en gslukte bet den commandant
hem te pakken, dan werd hij weder aan een
keten gesmped, indien hij eerst geene straf
in de lottcnkamer moest ondergaan'.
Maar hij verloor zijn tegenwoordigheid
an geest niet. Oogenblikkelijk besloten ging
hij in eene ledige zijgang en opende, op goed
geluk, de eerste de beste deur.
Voor Rensala lag de niet groole, maar
elegante ontvangkamer van den commandant,
niemand bevond er zich in. Ilij deed de deur
zacht achter zich toe. Hier was hij het zeker
ste, hij was in de woning van den comman
dant. en meende, dat men bent hier niet z.ou
zoeken, flad hij hier de eerste uren var het
De bondgenooten hebben beloofd
Polen te ondersteunen, zij hebben
ook beloofd dat België volkomen zou
vergoed worden maar Engeland
schijnt daar nu minder toegeneigd.
Daarbij er schijnt in Engeland te
genstand te komen van wege de socia
listen, die reeds bobben laten hooren
:dat de schepen die ammunitie zouden
moeten overbrengen naar Polen, gee
ne bemanning zouden vinden om te
vertrekken.
Dat soort socialisten zou met ge
noegen zien dat do Russicbe Bolche
visten vooruitgaan. Poten verpletteren
en hun regeeringsstelswl over heel
Europa uit te breiden
In alle landen zijn er van dat soort
Frankrijk is beroid generaal Wran-
gel te steunen die in Zuid-Oost Rus
land tegen de Bolchevisten vecht, met
goed gevolg.
Maar Engeland zou dit niet gaarne
zien en daarmede kan Frankrijk niet
doorwerken gelijk het zou begeeren,
zegt men.
Vandaar die samenkomsten vart
Fransche en Engelsche ministers, met
en zonder generaal Foch.
Iutusschen wordt de toestand voor
Polen meer en meer nijpendmen
verwacht een groot» veldslag, van
wolken het zal afhangen of Warschau
de hoofdstad van Polen, door de Bol
chevisten zal bezet worden of niet.
Generaal Foch meent dat do Polen
alleen met goed gevolg den strijd kun
nen volhouden, op die en die voor
waarden.
't Is mogelijk, maar als het zoo is
dan zouden zij nog voel beter kunnen
volhouden, indien ze wat hulp kregen
en de Bolcbewisten zouden zooveel to
eerder teruggejaagd zijn.
e-
2
Rot groot ongeluk in dezen strijd,
gelijk in den grooten wereldoorlog is
dat de krijgsverrichtingen te traag
vooruit gaan. De lange duur is de
oorzaak van uitputting en ondergang.
Waar blijft nu de Volkerenbond,
die geroepen was om de wereld door
vrede te doen heorschen
Hij komt zelfs niet bijeen
Er wordt gemeld dat M. Wilson nu
belang zou stellen in bet lot van PoletU
en dat Amerika geneigd zou zijn geld
aan Polen te verschaften om den strijd
voort to zetten.
Het ongelukkig Polen is aan bet
einde zijner beproevingen niet
OPGEPAST
Het SLUITEN der LIJSTEN van de REIS
is vastgesteld op 30 Augustus. Voor inlich
tingen zich te wenden bij M. Modeste
CERCELET, Leopold, 11, Aalst.
Het herstel onzer binnenscheepvaart
Krachtens paragraaf 6 van toevoegsel III,
deel van bet verdaag van Versailles, verbindt
Duitschland zich, binnen een termijn van twee
maanden na het in werking treden van liet
verdrag, aan de verbonden en geassiocieerde
Mogendheden in natura en in uorrualen
toestand al de booten en andere beweegbare
tuigen voor binnenscheepvaart terug te geven
welke sedert 1 Augustus 1914 op om 't even
welke wijze in zijn bezit of in het bezit van
een zijner onderhoorigen zyn gekomen en
welke kunnen vereenzelvigd worden.
Al de personen die inlichtingen zouden
kunnen verstrekken nopens Belgische bin
nenschepen welke sedert 1 Augustus door
de Duitschers weggenomen werden, worden,
verzocht deze postvrij te sturen naar den
afgevaardigde ter Subcommissie voor de
Binnenscheepvaart (Ministerie van Spoorwe
gen, Zeewezen, Posterijen en Telegrafen) 4
Hertogstraat, te Brussel.
Men gelieve daarbij zooveel mogelijk op
te geven de kenteekenen en afmetingen van
het schip, de naam en de verblijfplaats van
den voormaligen eigenaar, het nummer en
het kantoor van de inschrijving in België, de
plaats en. den datum van den bouw, de naam
en de verblijfplaats van den huidigen eige
naar, de huidige naam van het schip en de
veranderingen welke eraan toegebracht wer
den om de vereenzelviging te beletten, de
plaats waar het zich thans bevindt en alle
aanwijzingen of bijzonderheden welke de
opzoekingen of het wedervinder. zouden kun
nen vergemakkelijken.
van het Iqnd,
bedreven in^
van hen die de lotbestenrmin;
moeten leiden.
Do plegers van den aanslaw
1914 tegen het vredelievend Frankrijk en der
misdaden gedurende de lange bezetting, moe
ten het kwaad herstellen dat zij wetens en
willens opeenhoopten. De dankbare Natie
heeft hare schuld jegens onze verwoeste stro-';
ken uilgeroepen, maar er is eene heilige'
schuld, die welke Duitschland aan Frankrijk
verschuldigd is. Wij willen dat ze betaald
worde
De
ergste gevaar afgewacht, dan moest het hem
's avonds gelukken het bagno te verlaten,
zijn paard slond builen bij den uiuur gereed.
Ilij hoorde, dat de wachl het onderzoek
begon, nadat men in de kamer der koeriers
niets gevonden bad. Men scheen alles tc door
zoeken maar in de kamer van den comman
dant kwam niemand, men scheen er niet aan
ledenken, dat de koerier hier kon zijn.
Rensata die zich hier veilig geloofde,
hoorde met schrik slappen in de andere ka
mer, het waren slappen van een bediende
die de woning van den commandant schoon
maakte.
Het was duidelijk dat hij ook de kamer
zou betreden, waarin Rensata zich bevond.
De bedienden floot een liedje onder zijne
bezigheid en scheen zich volstrekt niet te
stooren aan de buitengewone druktens die
men in het bagno maakte.
De koerier was hier dus opk niel zonder
gevaar, want elk oogenblik kon de bediende
iij hem komen.
Naast de kamer waarin Rensata was,
scheen zich nog een vertrek te bevinden, en
de koerier meende, dal men daardoor in het
bureaux'kwam. Alles was stil in het neven-
vertrek en Rensata, die alles moest wagen
opende zacht de deur.
Hel was de bibliotheek. Geen mensch was
er in. In het daaraan grcnzvrlc vertrek hoor
de Rensala stemmen, daar bevonden zich
dus de beambten. Niet alleen de wanden der
bibliotheek waren met planken bezet vol
boeken cn acten, maar ook middenin liepen
tot het plafond houten vakken wet, boeken.
Hoofdminister Millerand
te RIJSKT
Zaterdag morgend is M. Millerand te Rijs-
sel aangekomen. Ten 8 ure 15 begaf hij zich
naar het kerkhof, waar hij een bezoek bracht
aan hel graf van Jacquet, die door de Duit
schers gefusiljeerd werd tijdens de bezetting.
De voorzitter van den ministerraad sprak er
de volgende redevoering uit
f Ik ben diep ontroerd, nu ik namens de
regeering van de Republiek de Rijsselaclie
Helden. Eugeen Jacquet, Ernest Do Goninck,
Joris Martens en hun Belgischen makker
Silvain Verhulst van Nieuwerkerken (Aalst
moet komen groeten, Zij hebben voor het
Vaderland de opperste, opofferingen ggedaan
van hun leven, in den vreeselijken strijd dien
wij te voeren hadden tegen een machtig
voorbereiden overweldiger.
u De daden van toewijding aan de heilige
zaak der vrijheid zijn ontelbaar tusschen de
kranige bnrgerlijke bevolking dezer streek.
Alles werd geslachtofferd; de goederen, de
keroemde welvaart derarbeidlievende wijken
het beslaan der menschen, de gezondheid
der grijsaards, der vrovwen en der kinderen,
maar eene enkele zaak bleef boveo de aan
vallen van een on verzoen! ij ken vijand: dc
getrouwheid aan het Vaderland
Indien er thans eenige zeldzame zwak
heden door de openbare verachting móeten
gescbandvlecht en door de rechters geoor
deeld worden, is het bij honderdtallen dat
men goede burgers en de heldhaftige vrou
wen telt, die aan den Duitsclier het schouw
spel gaven van de eer en van de onverwin
baren geest van vaderlandsche onafhankelijk
heid. Nevens Jacquet en zijne gezellen moeten
wij de gijzelaars stellen, te Rijssel en in de
folterkampen gestorven na eene lange marte
ling.
De medalie der Erkentelijkheid is gesla
gen voor hen die liet voorbeeld gaven van
den burgerplicht, volbracht tot in de zelfver
loochening. Weest er van verzekerd, de
herinneringen uwer dooden, de deugden van
uwe martelaarsbevolkingzijn in het geheugen
Aanvraag om opgenomen te worden rn do
werkdadige- of reserve kaders van 't leger
De Minister van Landsverdediging brengt
den belanghebbenden ter keunis dat er, na!
in September 1920, geen enkele aanvraag
meer zal aauvaard worden van wege de hulp
officieren, reserve officieren of seserve ofli-;
eieren voor den duur van den oorlog, om in
de werkdadige- of reserve kaders van het
leger opgenomen te worden.
m De officieren der boven bedoelde catego-
riên die begeeren in gemelde kaders opgeko
men le worden en tot nog toe hunne aanvraag
niet gedaan hebben, worden verzocht dezelfde*
zoo spoedig mogelijk, volgens hierarchischen
weg hunner gewezen oversten, in te dienen
bij het Ministerie van Landsverdediging.
Militaire Invaliditeitspensioenen.
Tot nos*toe werd ei niel vastgesteld ondei
welken vorm het den militairen in werkelij-
ken dienst zal toegelaten -vordcu hunne rech<
ten te doen gelden op een pensioen wegens
invaliditeit, voortvloeiend uit ooriogsfeiien.
Anderzijds, er zijn militairen die aarzelen om
hun invaliditeit aan le geven. Dit zou kunnen
nadeelig zijn voor persoonlijke belangen wanf
zoo het heden nog mogelijk is rechten van
zulken aard vast te stellen, kunnen later dö
herinneringen uit het gein ugen gewischt en
de getuigenissen van derde peisongn onnauw
keurig worden.
Ten einde in deze zwarigheden te v lie p n
heeft de Minister van Landsverdediging b -
sloten de volgende vvaarborgsmaatregclen te
treffen De militairen aller graden, die in
werkehjken „dienst zijn, kunnen hunne ver
wondingen,"ziekten of gebrekkigheden, opge-
loopen of verergerd tusschen 1 Augustus
1911 en 30 September 1919, uitsluitend op
de hiernavolgende wijze doen vaststellen. Zij
moeten zich langs hierarchieken weg wenden
tot den Bevelhebber hunner Afdeeling, of lot
den Bevelhebber hunner omschrijving, voor
diegene die niet athangen van een Afdeeling-
Bevelhebber. De militairen die van hun korps
uitgezondert zijn, moeten hun aanvraag stu
ren aan den Bevelhebber der Legerafdeeling,
Ruiterij-Adeeling of Zwaar-geschut.Afdee
ling tot dewelke zij behoort hebben.
De belanghebbenden moeten hun aanvraag
ingediend hebben ten laatste op 1 Maart 1921
dezen datum worden geene aanvrageiï
meer aangenomen.
Bericht aan de oorlogsweduwen en aan ds
echtgenooten van oorlogsvermisten.
De oorlogsweduwen en de echtgenooten
van oorlogsvermisten zullen in den loop der
maand Augustus, door bemiddeling van den
Bevelhebber van het Gendarmerie-kanton
hunner woonplaats, eene vragenlijst ontvan
gen die ingevult moet worden en bij dewelke
de belanghebbenden gebeurlijk de volgende
stukken dienen te voegen de geboorte-akten
en levensgetuigschriften hunner kinderen die
op den dag van het overlijden of de verdwij.
ning des vader minder dan 18 jaar oud waren,
Deze vragenlijsten, behoorlijk aangevuld
en gebeurlijk vergezeld van de hierboven
Rensata verborg zich dadelijk achter een
dezer wanden en hoorde na enkele miuulen
tot zijne voldoening, dat de bediende in de
ontvangkamer was, zijn lied fluitende en zijn
werk verrichtlendc.
Maar zijne plaats was toch gevaarlijk, hier
van svas hij overtuigd. Als het toeval wilde
dat iemand in de bibliotheek moest zijn, dan
werd hij dadelijk ontdekt.
Rensata besloot daarom liever naar de ont
vangkamer van den commandant terug te
keereu, zoodra de bediende die verlaten had.
Hij hoorde in liet bureau luide stemmen, en
hij kon verstaan, dat hij het onderwerp van
het gesprek was.
De minuien schenen hem uren toe. Als
vervolgde, die zich nergens zeker kan gevoe
len, die in strijd met de menschheid leeft,
stond de koerier gedrukt in een hoek van de
bibliotheek.
Met koele beradenheid evenwel zag hij
elke volgende minuut tegemoet, tijue donkere
oogen fonkelden.
Onder de stemmen in het bureau herkende
hij duidelijk die van den commandant.
De commandant ging zeJf onderzoeken,
waarschijnlijk om zich te overtuigen, dat
geen plaatsje in het bagno zou overgeslagen
worden.
Ransata meende du dat alle hoop tot ont-
koming vervlogen was. Het volgende oogen
blik kon de commandant in de bibliotheek,
komen. Het was reeds over het middaguur,
maar de commandant vergat ia zijne opge
wondenheid hel middagmaal.
Het gold niet^QAbept oefi tc
te redden, daarom verliet Rensata snel ep
stil de bibliotheek, en keerde in de ontvang
kamer van den commandant terug, die nu
leeg was en verschool zich achter de dikke
gordijnen van het raam. Van buiten kon men
niet zien door de luiken welken voor hel
raatu waren.
Hij drukte zich zoo stijf mogelijk tegen den
wand achter het gordijn.
Een oogenblik nadat Rensata zich had ver
wijderd, hoorde hij stemmen en stappen in
de bibliotheek, hij had dus geen minuut lan
ger kunnen blijven. Hij hoopte in zijne
schuilplaats zelf aan de strenge oogen van
den commandant te ontgaan. De commandant
dacht hij, zou zijne eigen woonvertrekken
niet doorzoeken.
Maar hij verrekende zich. De commandant
kwam ook in zijne woning. Na enkele minu
ten reeds kwam hij in de ontvangkamer. i
De officieren wilden den commandant van
het doorzoeken zijner woning terughouden,
de bediende verklaarde, dat niemand in da
kamer verborgen kon zijn, maar de comman
dant liet er zich niet van weerhouden.
Hij vond den koerier echter met, aan ket:
gordijn had niemand gedacht, en Nepo Ren
sata ademde, toen men weg was, weder
vrijer.
Het werd avond en men had den koeriet
niet gevonden.
De commandant kon zich dit geval niet
verklaren. Nog eens werd de wacht aan da
groole poort ondervraagd,
('t Vervolgt),