om vijf nu Ds Eoüiiig m GrlskeniaM overlsdGB. De Woensdag öctob.1030 Brazilië en België De suikerwoeke-r. in Mgr Marcisr te Parijs gehuldigd Kerkstraat, 9 en 22, Aalst.Tel. 114 XXVI" JAARGANG NUMMER 242 33 Car 33 T I J*\. 33 7 OENTIESVïfEN Uitgever: J. Van Ndffel-De Gendt H. Armandus Zon opG.-13, onder 4,46 j Volle Maan den 27 Publiciteit buiten het Arrondissement Aalst, zich te wenden tot liet Agentschap Havas,8, Martelaarplein, te Brussel; 8, Place de la Bourse, Parijs en 6# Bream's Buildings Londres E.Q.4. I Stakers en slachtoffers. De werkman tegen den werkman of poli tiek van zelfmoord, ziedaar hoe men in de geschiedenis, het uitzinnig tijdperk zal boek staven welk wij tegenwoordig beleven. Men kan inderdaad de uitzinnige politiek, waaraan zekere syndikaten zich bezondigen niet beter, niet gepaster kenschetsen. Velen dier massaleiders hebben voor ge woonte te handelen alsof zij alleen op de we reld waren. Zóó gebeurt bet maar al, te dikwijls, dat, m hunne dolle en verwarde woede tegen het kapitaal, zij doodeenvoudig hunne klas- en werk broeders treffen in plaats van het kapi taal. Als wij zeggen klas- en werkhroeders, dan dan nadoelen wij werkmenscben die een an der bedrijf uitoefenen, maar die onrecht atrceks getroffen door de staking van anderen in de onmogelijkheid gesteld worden te w< fcea en stakers tegen hunnen wil en dank jijn. Wat heden in Engeland gebeurt is er bet sprekend bewijs van. Door de werkstaking welke thans onder 'ie mijnwerkers in Engeland is uitgebroken en gericht is tegen de kapitalistische uitba- ling der koolmijnen, is het nijverheids en huiselijk leven van geheel Engeland door geschokt. Behalve de duizenden vrijwillige stakers zijner ruim zoovele onvrijwillige stakers zod- der werk en het is te voorzien, dat dit getal binnen enkele dagen, tot miljoenen stakers zal gestegen zijn. In andere woorden gezegd miljoenen menschen, die zonder gewin, zonder inkomen sullen moeten voorzien in het dagefijksch on derhoud van hen en hunne familie, en zulks, in omstandigheden welke de prijzen van alle koopwaren zullen doen stijgen, daar, door de moeilijkheden van vervoer, alle voort brengselen raar en zeldzaam zullen worden. Daarenboven mag men niet vergeten dat de winter voor de deur staat, en, een winter zonder kolen, 't is om er van te ijzen. Door te staken, ten einde verbetering van loon te bekomen, verliezen de mijnwerkers piet alleen hun eigen loon, maar al de werk lieden in het algemeen verliezen fanlasticke sommen gelds door gemis aan salaris. Men voege daarbij, dat zij daardoor de levensduurte in de band werken. Het is zonderling dat de Engelscbe werk lieden met klaar zien in dal stakingsspel maar nog zonderlinger moot het boelen, dat de Fransche sjndikalisten zoo vol geestdrift zijn voor de Engelscge stakers begrijpen zij dan niet dat alle verzendingen van kolen uit Engeland naar Frankrijk of elders verboden of onmogelijk zijnde, er gebrek aan brand stoften moei komen in Frankrijk, met zijnen nasleep van rampen en ellende. Zien zij den weerbots niot welke hen on vermijdelijk treffen moet En, in geval de verbooging van salaris, door do mijnwerkers gevraagd, wordt toege staan, dan moet daar onvermijdelijk "uit voortvloeien dat de kolen in prijs zullen stij gen en dat bet duur leven, in plaats van te verminderen nog merkelijk zal verkoogen. Wat waar is voor de Engelscbe en Fran scbe symükalislen, is ook waar voor de Bel pische. Allen juichen de huidige staking ii Engeland toe en zij vergelen dat zij bezig zijn met dc roede te kussen waarmede zij zich telven tot bloedens toe zullen kastijden. Maar, wat wil men. de leiders droomen er van nog veel verder te gaan; zij willen gansch jten aardbol omkceren, alles moet gesociali seerd worden, en, eens dat mijnen en alle 92® Vervolg De graaf ging naar de gravin. Is hij dood vroeg zij haastig. Nog leeft hij, maar hij is zwaar ge jond, de pijn beeft hem verdoofd, ant woordde de graaf. Hebt gij iets op hem govondon Nog niet, de bedienden zijn nog bij tem En gij zegt dat hij buiten kennis is Hij ligt daar als een doode. Mijn jager verbindt zijne wonde. Ik laat aan u het ver- iore over. ïk zal naar beneden gaan. De graaf verliet zijne vrouw, en daar liet verband spoedig gelegd was en met den ouden tuinman weinig drukte gemaakt werd ?iug de graaf met de jager liet slot uit, sprong in den zadel en reed op de jacht, als ware niets gebeurd. Stierf de oude man, geen haan zou naar hem kraaien. Maar de gravin scheen medelijdender lo zijn. Zij kwam in do kamer waar de ouden tuinman was neergelegd. Zijn kiel en zijn broek waren met bloed bedekt. Hij lag zonder zich te verroeren met ge sloten oogen. Hij scheen dood want eene lijkkleur bedekte zijn gelaat. Waar is de ongelukkige man vroeg de gravin. De kamerdienaar wees naar dosoplia. Is bij dood i nijverheden aan de algemeenheid, aan den Staat zullen behooren, dan zal bet gewin ook door den Staat vastgesteld en betaald worden en dat gewin zal natuurlijk groot genoeg zijn om iedereen loe te laten te rentenieren Men heeft er een voorbeeld van in Rusland, waar de Bolchevisten den Staat opperbaas en bezitter en bedeeier van alles hebben uitgeroepen en waar het toch zoo benijdens waardig goed gaat 1 Men heeft er wel is waar geen eten en men moet, als bezigheid nu en dan onder de wapens rukken, om zijne me- demenscheu te gaan vermoorden, maar dat geeft niet, de socialistische kollektivistische staat heerscht en dat is voldoende voor de troebel watervisschers 1 De vergadering van den Volkenbond De raad van den Volkenbond vergaderde Maandag morgend. Hij besloot tot instelling van een bestendig bureel voor de studie der financieele vraag stukken. M. Titoni vroeg dat dit bestendig bureel ook zou belast worden met de studie der, monopolies en der verdeeling van de [grond stoffen. M. Balfour nam daarna het woord om de argumenten van M. Tittonie te bestrijden. In de namiddagzitting heeft de raad zich bezig gehouden met het verslag der commis sie van bewapening en met de mededeeling die aan de verschiliige regeeringen zal ge zonden worden over de paspoorten en tol— formaliteiten. Denkelijk zal de raad Woensdag eene openbare zitting houden. Zaterdag en Zondag heeft de raad zich met het vraagpunt der mandaten onledig gehou den. Op 5 Augustus 4920 zond de raad een schrijven aan de grooie mogendheden, om, zoo haast mogelijk, de landen aan te duiden, aan wie de mandaten zouden toevertrouwd worden, voorzien in art. 22 van het verdrag van Versailles. De raad verzocht anderzijds de bijzonderste verbonden mogendheden hem terzelfdertijd de termen en voorwaarden der mandaten te doen kennen welke zij aan hèt goedkeuren van den raad voorstellen. Do raad van den Bond kan niets doen zoo lang de mogendheden hunne mandaten niet bepaald hebben. Zekere punten moeten nog besproken worden. Een nieuwe bespreking zal plaats vinden in den loop eener sessie van den raad van den Volkerenbond, te Genève, voor de alge- meene vergadering. Crediet van 359 miliioen De reis van Koning Albert in Brazilië zal gevolgd worden door de onderteekening eener handelsovereenkomst tusschen België en Brazilië. Deze overeenkomst, dewelke eerstdaags zal onderieekend worden, verzekert aan Bel gië merkelijke economische voordeden. Brazilië opent inderdaad ami België een crediet van 350 miliioen, hetwelk ons zal toelaten in Brazilië grondstoffen en voedings waren te koopen. Van zijnen kant zal Brazilië bij ons ver werkte waren koopen, in afkorting op de verschuldigde som. Brazilië verleent aan België eene verminde ring van 20 0/0 op de invoerrechten van ge manufactureerde waren. Om te voorkomen dat in Belgie ingevoerde waren niet terug naar Brazilië uitgevoerd worden, zullen Belgische verzenders de con sulaire facturen moeten voorlegaen. Het laatste bulletijn. Het laatste bulletijn Maandag morgend afgekondigd luidde als volgt De belemmerde ademhaling bleef Zondag nacht voortduren. Nu on dan had de Koning groote moeite om adem te halen. De toestand van den Koning is veel verslecht. Ook de longontsteking wordt langs om erger. Het hart wordt zwakker en zwakker. Hat einde. Een telegram uit Athenen, rond midder nacht ontvangen meldt, dat de Koning van Griekenland overleden is. Alexander, Koning der Hellenen, prins van Denemarken, werd geboren op het kasteel van Taloï, op 20 Juli 1893. Zoon van koning Constantin I, had hij zijn vader opgevolgd na dezes vertrek, op 14 Juni 1917. Hij schijnt slechts bezwijmd. Men hale dadelijk water en wat wijn, beval de gravin. De kamerdienaar ging het halen. Thans waa de gravin met den bezwijmde alleen. Haasiig zag zij om de deur was toe. Dadelijk liep zij naar hem toe. Met van begeerigheid sidderende handen onderzocht zij zijne zakken om het testament machtig te worden. Haar gezicht had een schrikwek kende uitdrukking, haar haast en koortsach tige begeerte wies toen zij niets vond. Nog eenmaal bevoelde zij al zijne zakken, zij waren ledig. H:j had het testament niet bij zich, hij had het niet medegebracht. Nu kwam het er op aan de ouden tuinman den volgenden morgend daarheen te brengen, waar hij zich zoolang had opgehouden, of van hem die plaats te vernemen, waar liet testament lag. De bediende keerde met water en wijn terug. Zet alles op tafel, beval de gravin, als de goede man tot zichzelf komt, kan hij zich verkwikken. Is hij morgen vroeg bij zijne bezinning, dan berichte men het mij. Zij had hem in hare macht en dat was ge noeg, en zij verzekerde zichzelven dat het testament haar niet zou ontgaan. Met groot ongeduld wachtte Engelitie op eenig bericht. Tn hetzelfde oogenblik waarin het schot had geknalt, kwam de oudo dienstmaagd bij Eugeline. om Daar avondeten te brengen. IN IERLAND Os lord-meier van Cork overleden. Woelingen. De lord-meier van Cork is overleden. Gedurende 72 dagen heefi hij in hét vang zonder eten vertoefd, waar hij eene straf uitdeed van twee jaar gevang, wegens komplot legen de openbare orde in Ierland. De dood van den lord-meier van Cork, Maandag morgend om 5 ure 40 ingetreden, werd voorafgegaan door een zekeren tijd van totale uitputting. Hij bleef geheel dien tijd buiten kennis. Zijn biechtvader, pater Dominieus, bleef geheel den nacht bij hem en verliet slechts het gevang verscheidene uren na het over lijden. Men denkt dat maatregelen genomen zijn om het lijk naar Ierland te brengen, alwaar delijkplechtigheden zouden plaats hebben. De broeder van den lord-meier en pater Dominicus mochten van den telefoon van het gevang geen gebruikmaken om de familie te verwittigen, 't Was slechts om 6 ure 15 dat zij deze konden inlichten, dat Mac Swiney overleden was. Het overlijden van den lord-meier heeft te Cork eene groote ontroering verwekt. De stad heeft onmiddelijk den rouw aangenomen. Alle openbare diensten zijn gesloten, evenals het grootste deel der magazijnen. Alle bladen wijden lange artikelen aan de politieke loopbaan van M. Mac Swinney en geven vele bijzonderheden over het drama tisch einde, dat noch zijne vrouw noch zijne kinderen konden bijwonen. M. Arthur Griffith, plaatsvervangend presi dent der Ierschc republiek, heeft onmiddelijk aan Mev. Mac Swinney een telegram van rouwbeklag gezonden, "er bij voegende, dat de dood van den lord-meier bewijst, dal net geloof der Iersche nafie onvernietigbaar is. De laatste oogenblikkenvan den lord-meier Pater Dominicus verklaarde aan dagblad schrijvers, dat hij samen met den broeder van den lord-meier den nacht van Zondag tot Maandag aan dezes sterfbed doorbracht. Pater Dominicus las eenige gebeden, doch de stervende scheen hem niet te hooren. Dan begon de geestelijke de gebeden der sterven den te bidden, terwijl een geneesheer den lord-meier inspuitingen van Strychnine toe diende. M. Mac Swinney gaf den geest, juist toen zijn biechtvader de gebeden der stervenden eindigde. De lord-meier is gestorven na een vrijwiMigen vasten van 73 dagen 12 uren 40 minuten. De lijkplechtigheden De familie heeft maatregelen genomen om het stoffelijk overschot van M. Mac Swiney in groote praal in de kathedraal van Sint Joris ten toon te stellen. Men weet echter niet of de overheden zulks zullen toelaten. De aarts priester der kathedraal zou officieeren, onder andere bijgestaan door aartsbisschop Mannix. De dag der lijkplechtigheden is r.og niet vastgesteld, doch reeds wordt gomeld, dat talrijke Ieren uit Dublijn en Cork op weg zijn om de plechtigheden bij te wonen. Het lichaam zal daarna naar Cork overgebracht worden om er begraven te worden. Algemeene rouw en onlusten. Te Dublin werd de tijding van het over lijden vernomen, juist toen men eene huis zoeking begon in de officieele verblijfplaats van den lord-meier van Dublijn. Daar er soldaten op Mansion Hotise waren, kon de vlag niet halftop gehangeu worden, kon de vlag niet halflop gehangen worden, zooals de stedelijke overheden beslist hadden. Heel Dublijn is in rouw. Te Cork loopen duizenden inwoners met een rouwband om den arm. Te Belfast werd de vlag der Sion- feiners op het stadhuis gehesschen. Daardoor ontstonden onlusten. Talrijke vuurschoten werden gelost. Te Londen heeft de policie alle samen scholingen in den omtrek van het gevang verboden. Nog een hongerstaker overleden Parijs, 26 Oct. Een telegram uit Londen aan Le Journal meldt, dat nog een ander hongerstaker, zekeren Murphy overleden is. De man had hel 75 dagen zonder eten uitge- houdeq.. De opschudding te New-York New-York, 25 Oct. De dood van M, Mac Swinney, lord-meier van Cork heeft in de Iersche middens te New-York eene groote opschudding verwekt. Talrijke protestbetoo- gingen werden gehouden. De meier van New-York, die zelf een geboren Ier is, heeft bevel gegeven de Amerikaansche vlag aan hel stadhuis halftop te hangen, als teeken van eerbied voor een der edelste martelaars, die ooit hun leven gaven voor de zaak der vrijheid. Eene ïabriek in brand gestoken Parijs, 26 October. Uit Londen wordt _;emeld, dat soldaten de breiwerkfabriek van Bandon in brandstaken. De ^schade bedraagt 2 1/2 miljoen. Aanhouding te Antwerpen. Sinds eenigen tijd had de Antwerpsche Bijzondere kaaibrigade vernomen, dat zekeren B.., van Hamrae, zich uitgevende voor groot-, handelaar, regelmatig met een beurtschip suiker naar Antwerpen zond. Een oogje werd in 't zeil gehouden e^ gisteren morgend bemerkte een op loer lig-, gende agent, dat drie zakken van onder eed zeil gehaald werden. Dadelijk werd de policie-» officier verwittigd. De vrachtbrieven gaven aan 300 kgr. meel, bestemd "Voor een her-* bergier der Haantjeslei. De zakken werdci geopend en bleken suiker te bevatten. Terwijl men op de Haantjeslei een onder zoek aan 't doen was, kwam B... er juisl binnen. Hij werd onmiddelijk in verzekerde bewaring genomen. Noch de herbergier, noct een ander persoon, die door B... als bestem meling aangeduid werd, wisten van iels; B... bekende dan, dat hij geen moeite moest doen om de suiker op de beurs te ver* koopen, ora 't even aan wien, daar allea komptant betaald werd. Hij kon er overigens geen nota van houden, daar hij noch lezen, noch schrijven kon Uit het vrachlboek van den schipper bleek, dat alleen in de maand Oktober, B.. reeds 6.800 kgr. suiker naar Antwerpen had doen vervoeren. Nu eens was het als meel, dac' rijst, daa soda, dan palatbloem, enz. op di vrachtbrieven vermeld, 't Schijnt echter dat het spelleken reeds van in 't begin van Augu stus duurt. B... die beweert dat hij het suiker me/ gewone suikerbons heeft bekomen, is te< beschikking van den prokureur des Koningi opgesloten. liet onderzoek duurt voort. Parijs, 25 Oct. Heden namiddag" had de jaarlijksche ver gadering der vijf akademiën plaats, onder voorzitterschap van M. Francois Flameng. De afgevaardigden der verschillende aka demiën hebben de gewone lezingen gedaan. M. Lacour-Gayet, afgevaardigde der Aca demie des sciences morales et politiques, sprak over kardinaal Mercier en de Duitsche gouverneurs in België. Zijne belangrijke rede had als besluit .- De aartsbisschop van Mechelen heeft eene eereplaats ingenomen bij de moreele figuren van den oorlog. De vaderlandsliefde en hel geloof hebben van dezen priester een held en een overwinnaar gemaakt. De pri maat van België, welke de Akademie van moreele en politieke wetenschappen de groote eer heeft bij zijne leden van liet buitenland te tellen, heeft wel het oordeel van onzen kon- frater Emile Boutroux verdiend Kardinaal Mercier was de man welke, door zijne recht schapenheid, de zuiverheid zijns harten en zijne evangelische liefde, de macht deed knielen. De oude was door het schot zoo verward, dat zij een schotel onverstiet, en daarna als een wilde uit de kamer snelde. Zij wist niet wat gebeurd was, nieuwsgierigheid en vrees vervulden haar, zoodat zij niet snel genoeg kon teruggaan. Zij sloot gewoonlijk de deur achter zich toe, maar lieden deed zij dit niet nauwkeurig genoeg. Engeline bemerkte het, omdat het licht uit liet portaal in de kamer drong. Als de oude dienstmeid dit nu eens niet bemerkte, als zij niet terugkwam. Hoewel zij het niet gewoon was, misschien probeerde zij, voor dat zij ging slapen nog eens of de deur goed toe was gesloten, en Engeline vreesde daardoor een groot voordeel te ver liezen, waarop zij reeds hare hoop en bere keningen bouwde. Zij blies het licht uit en beproefde toen de deur zoover mogelijk aan te drukken, maar or bleef altijd eene opening omdat het slot niet toeging. Zij wist het echter zooverste brengen dat het scheen alsof de deur geheel gesloten was, en zij kon nu mogelijk de kamer bezoeken waarin do ouden tuinman lag. Zij hoorde duidelijk dat men in den gang heen en weer ging, en zij hoorde de stem van de gravin. Eugeline schrikte, als zij bij den ouden tuinman het testament vond dan was alles verloren. Zij luisterde verder, eindelijk begaf de gravin zich naar boven. Nu werd het stiller buiten, het was laat geworden, als de oude dienstbode niet meer kwam om de deur te sluiten, dan mocht zij er op hopen, dat die open bleef. Zij hoorde haar komen, maar de oude dienstbode ging de deur voorbij. Engelino ademde vrijer, nu was bet ge vaar voorbij. Nog hoorde zij de stappen van den portier, en eindelijk was alles stil. Nu zou zij het wagen om den ouden tuin man te bezoeken, en zacht opende zij de deur. Het was stik donker in den gang, en in het slot heerschte eono stilte ^ls die van het graf. Eugeline kende de inrichting van helslot nauwkeurig, en behoedzaam liep zij voort. Haar hart klopte geweldig. Langzaam na derde zij haar doel. Eindelijk bemerkte zij de deur. Zij zag door het sleutelgat een schemering van licht, maar van den ouden tuinman nog van hom die bij hem waakte kon zij niets zien. Zij opende voorzichtig de deur, zij zag dat dc kamer ledig was en men het niet noodig achtte om bij den ouden tuinman te waken. Zacht en voorzichtig maakte Engeline de deur toe. Mijn goede Jan riep zij op gedemplen Loon. liet scheen als bewoog hij zijn oogleden. Hoort gij niet Jan, ik ben het, het is Engeliue. Daar opende hij plotseling de oogen en staarde haar aan. Herkent gij mij Jan vroeg zij. Deze woorden oefenden een machtige wer king op hem uit, freule Engeline, zeide hij mei zwakkq steip, ma*r^gehQlderd,gezicht.w De voorstellen van Lloyd George. Volgens de Petit Pai'isicn meldt, weri1 door de Engelscbe regeering voorgesteld, hof loon te grondvesten op een jaarlijksche op brengst van minder dan 448 miliioen ton. Daar dit verworpen werd door de mijnwer kers, werd voorgesteld zich te steunen op de waarde der kolen. Men zag er ook van al vanwege het ingewikkeld stelsel. Llojrd George verklaarde ten slotte dat hei kabinet de twee shillings niet kon toezeggen, zonder dat de voortbrengst gewaarborgd werd. Men spreekt thans van een vage formuui met zedelijke verbintenissen in dien zin. De afgevaardigden zullen met hun collegasdaai over beraadslagen. De toestand verbetert es er is hoop op een verzoening. De bedreiging der spoorwegwerklieden M. Thomas heeft op een vergadering dei spoorwegwerklieden gezegd dat het onvoor zichtig zou zijn, indien deze staakten. VoD gens hem zou zulke staking de mijnwerkera niet steunen. De mijnwerkers moeten een zekere voort brengst waarborgen. Dat is de moeilijkheid Deze hebben geen toezicht op de mijnen maar willen met regeering en mijnwerkers mee werken om de voortbrengst te verhoogen. Niemand mag de onderhandelingen tusschen beiden in wat ook bemoeilijken. Thomas viol een ovatie te beurt toen hij de zaal verliet. De houding der Duitsche mijnwerkers. Op eene vergadering verklaarde het reichs- taglid Husemann, voorzitter van het Syndi- kaat der Duitsche mijnwerkers, dat zoo dc Engetsche mijnwerkers den steun der Duit sche mijnwerkers vroegen, deze vooraleer in staking te gaan, eerst moesten onderzoeken of er geen andere middelen zijn, om hunne Engelscbe gezellen te steunen. Wij moeten vooral beletten, dat de kolen Ja mijn goede Jan, ik beo het, gij zijl gewond, ik beu bezorgd voor u, ik zag it vallen. Hot zal niet erg worden, freule, het zit hier in de zijde, antwoordde hij maar wilt gij mij eene weldaad bewijzen Gaarne. Geef mij dan wat te drinken, ik kan mij niet verroeren. Engeline gaf hem wijn en water. Dat doet goed, zeide hij. Ik kwam in het slot om u op te zoeken en u wat te laten zien Dat heeft de heer Louis mij reeds ge- gd. Een document is het. Waar is Jan De oude meesmuilde geheimzinnig en sluw. Ik heb het goed bewaard, maar u ver trouw ik alleen, en ik-wilde het u brengen. Laat hel mij zien Jan, het zal een tes tament zijn, dat ik noodig heb en dat ik lang zoek, en ik zal u een rijk loon geven. - Gij zijt altijd goed voor mij geweest* ik wenschte dat dit het testament ware. Hebt gij het hier bij u De oude schudde het hoofd. Neen, ik beh het builen, ik wilde het niei mede in het slot nemen, men kan niet iedereen vertrouwen. i - Dat was verstandig van u Jan, maar zegt mij, waar gij het gelegd hebt, mag ik het nomen t (Vervolgt).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1920 | | pagina 1