Osstrijdom vijf milliiwi)
Foc.li's terlMerinpa
Bs MiGisterioele krlsis.
Bs staling der mijnwerkers
in de kom van Cbarlerol
BoMertlag 11 Nov. f
Vrijdag 12 Nov.
1920
032ZE LEZERS
Sint-Maartensfeest
Sosiaüsüseli schandaal in esne kerk
Be onbekende Tommy.
Da onbekends Fraoscbs soldaat
XXVI» JAARGANG NUMMER 254
Kortstraat, en 22, Aalst!Tel. 114 3D CS- T., j®k. 33 ~2 CENTIEMEN Uitgaver: J, Vah Nuffbl-Db Genet
II. Martinus
Zon op 7,06, onder 4,251
H. Livinus 1
i Zon op 7,07, onder 4,23 j
j Eerste Kwartier den IS i
Publiciteit buiten het Arrondissement Aalst, zich te wenden lot het Agentschap Havas,8, Martelaarplein, ito BrusselS, Place de la Bourse, Parijs en 0, Bream's Buildings Londres E.G.-4
Ter gelegenheid van Sint Maarten zal
Be Volksstem Donderdag niet verschijnen en
«nullen onze bureelen dien dag gesloten zijn
feooals des Zondags. Het eerstvolgend num
mer der Volksstem verschijnt Vrijdag avond.
Het Kerkelijk feest van Sint-Maarten is
sedert 1918 ook een blijde vaderlandsche
booggelijde. De wapenstilstand voorafgegaan
van den aftocht der grijze feldralten naar
hunne germaanscbe heiraatten, deed ons op
springen van vreugde en we mochten roemen
en vieren als overwinnaars. Sint Maarten die
zooveel goede dingen brengt aan onze kleinen
en reeds in zijn sterfelijk leven zoo milddadig
was ten opzichte van den bedelaar die aan de
stadspoort van Amiens zijn armoe niet kon
wegstoppen, bestak ons met liet geschenk der
overwinning.
Zeker ten eeuwigen dage is die zegepraal
het vieren weerd en eene ferme dankzegging
zijn we aan Sint-Maarten voor die uitstekende
gunst verschuldigd.
St-Martinus is effenaf een volksheilige.
Hier.cn elders en in Frankrijk zoowel als in
Vlaanderen wordt hij uitnemend vereerd. In
de bisdommen Kamerijk en Rijsel is Hij de
patroon van 131 parochiën. Niet te verwon
der, enhij predikte veel in Fransch-Vlaandc-
j-en cn bekeerde menige heidenen in die thans
•cbristene gouwen. Te Dainkerke leeft hij
voort nipt alleen om de gunsten die hij daar
zooals hier te Aalst en omstreken aan de kin
deren schenkt, maar om zijne hooge bescher
ming aan de stad van Jean Baert toegewezen.
De hoofdkerken van Kort rijk en leper en,
(deze laatste is thans geheel en gansch ver
nield), zijn St-Marliuus toegewijd.
Zoowel als te Aalst bezitten Gent, Ronse,
f)eyn«e en meer andere steden heiligdommen
hem toegewijd. ïn Oosl-Vlaanderen alleen
bestaan er 4G dorpen wier parochiekerken
onzen geliefden heiligen als patroon vereeren
Dc naastbij gelegen parochies Bambrugge.
jBurst, Erpe, Gïjsoghem, Kerxken, Lede,
Moorse!Denderbelle, Herzele, Woubrechte-
gem, Oordegcm, Massemen en Westrem roe
iaën opzijn machtig patroonschap.
Verscheidene Fransche cn Belgische ge
meenten dragen zijn luistervollen naam o.a.
St-Maartens-Leerne, St-tfaartens-Lierde, St-
Maartens Bodegein, St-Maartens Laathem.
Het wereldvermaard heiligdom van Tour
is benevens de kathedraal van St-Martin us
dier aartsbisschoppelijke stad bewonderens
waardig. Beide monumenten hekend als be*
lioorende lot het getal der kerkelijke gebou
wen van Frankrijk.
Geen wonder dus dat dichter Karei De
G heldere zoo schoons zingt van het wachten
de kind op de goedheid van zoo medelijdend
•een heilige
j Hij klapt bijkan den heelen nacht
Van Sin te Maarten lang verwacht,
En als hij slaapt, zijn Engel plooit
Zijo vlerken over hem en strooit
Zijn beddeken vol drooraën van
Sinte Maarten, den heiligen rnan.
Sip.'.e Maarten, als 't u beliefd»
Geef allo hinders hun gerief,
En aan Papa on aan Mama
Geluk op aarden en hierna
Sl-Maarten werd geloren in 316 te Sa bar ia
Bene nu verdwenen stad in Pannonië, wie
puinen op heden nog te zien zijn. Met zijne
ouders naar Pa-ia in (talie gekomen, ontving
hij aldaar zijn eerste opvoeding. Zoon van een
krijgsoverste moest hij ook soldaat worden.
Zijne ouders waren afgoden dienaars, doch
Martin us volgde van jongs af de godsdienst,
oefeningen der christenen en deed zich op-
IOC Vervolg.
- Ik laat alles aan u over. antwoordde
de gravin glimlachend, ik kon nw overleg
in zulke ©ogenblikken. Indien dezo gevaren
weg ziia kunnen wij rustig dö vruchten on
eer overwinning plukken.
Het was den avond, waarop Louis nog
eens wilde beproeven, Engelina te spreken
en aan haar het testament wilde vragen.
De winter deed zijn rechten gelden en
had den geheelen avond sneeuw en regen
gezonden, en den weg naar Montpellier was
dus nat en vuil. De duisternis was ondoor
dringbaar, en de storm huilde, en joeg de
Stofregen voor zich uit.
Reeds viel de naeht, toen Louis na een
een langen en moeïalijken loop en bijna
doornat bet woud naderde. Had hij den we"
niet zoo nauwkeurig gek«nd, dan bad hij
niet verder kunnen komen, maar hij kendo
den weg goed, en de gedachte dreef hem
aan, dat hij tot eiken prijs te Montpellier
moest zijn.
Engelina had het testament, maar bij haar
in het slot wae het niet veilig, en wat nog
gewichtiger was, met hotdocumenl kon da
delijk de noodige stappen worden gedaan,
om te bewijzen, wie de rechte eigenaar van
'liet slot.met al zijne rijkdommen was.
De gedachte om haar te redden en tot liaar
goed recht te brengen, vervulde Louis met
nieuwen moed en ijver, ©n daarom liep hij^
schrijven als catechumeen. Onze heilige wist
zich tegen het bederf te vrijwaren en won de
achting door zijne liefdadigheid en andere
deugden. Zijn christen worden bekwam hij
door de aalmoes van de helft zIjds mantels
die bij aan de poorten van Amiens wegschonk
aan een halfnaakte die van koude bibberde.
Op dezelfde plaats to Amiens waar Marti-
nus zijn mantel in twoe gesneden had bouw
de men later eene kerk, die langen lijd aan
de Paters Celestijnen toebehoorde. In het koor
richtte men ec-n gedenkzuil op, dragende in
de oud Gallische taal dit opschrift
Hior verdeelde de II. Martians zijnen mantel.
Sint Hilarius bisschop van Poitiers diende
den gewezen krijger dc mindere orden toe.
Marti nes bouwde later een klooster in die
streek deed er wonderen en bek warn eene
uitstekende vermaardheid. Welhaast tot bis
schop van Tours gezalfd, stichtte bij het we
reldberoemd klooster in deze stad, en deed
als bij tooverslag een oneindig getal kerken
kapellen en geestelijke gemeenten tot stand
komen.
Na zijn aanstaande dood voorzegd en de
IIÏI. Sacramenten ontvangen te hebben stierf
hij in den ouderdom van negentiggaren.
H. Martinus, beschermer onzer stad en
streek, bid voor ons l Marc.
Te Houdeng-Aimeries, in het Waalsche
Center, wordt op dit ©ogenblik eane zending
gepredikt.
Zondag avond, om 8 ure had een sermoen
plaats. Toen de missionaaris van den kansel
aftrad, drong een socialist vooruit en wilde
de predikstoel beklimmen omlegen te spreken.
De eerw. Pa ter-zendeling deed hem op
merken dat hij daartoe geen recht had, en
verzocht hem de kerk te verlaten. De rumoer-
maker was daar echter zoo gemakkelijk met
toe te bewegen, en moest door tusschenkomst
van de plaatselijke geestelijkheid buitenge
dreven worden, waarna hij natuurlijk in het
«Volkshuis»» op zijne heldendaad ging
pochen
Eene klacht werd neergelegd bij den
prokureur des koningsea de roode predi
kant - zal vervolgd worden.
M Sauerwein geeft in den Parijzer Matin
een onderhoud weer dat hij bad met Maar
schalk Poch, welke meerdere herinneringen
weergaf omtrent het sluiten van den wapen
stilstand, van den vrede en nopens zijn
benoeming tot hoofdbevelhebber der Geallieer
de legers.
Focb verklaarde dat hij langen tijd over
den vrede gedacht had cn reeds rn September
1918 aan Glemenceau het verzoek had gericht
hem van de door het Gouvernement voorbe
reidde vredesvoorwaarden op dc hoogte te
stellen. Glemenceau weigerde.
I»a Maarschalk verhaalde daarna in bijzon
derheden tgne ontmoeting met' de Duitscho
afgevaardigden welke een wapenstilstand
kwamen vragen.
Wanneer hij ter kennis der Duitsckers had
gebracht dat een termijn van 72 ure vastge
steld was verzochten Erzbergen en Wjnlerfeld
dringend om de onmiddellijke staking der
vijandelijkheden. Eerstgenoemde voerde als
argument het bohsjewikispook aan, terwijl
Winterfeld om die gunst smeekte op gronden
vantechaisehen aard.
Foch weigerde hierin toe te stemmen en
deed aan al de Gealieerde legers een laatste
beroep op hun wilskracht, waar al de be vol
hebbers antwoordden Reken op ons, wij
zullen nimmer ophouden
Op 10 November des avonds brak de
Duitscge onwenleling uit. Foch vroeg alsdan
aan de Duitse lie afgevaardigden wie zij
vertegenwoordigden. Zij loonden een telegram
in den nacht door storm en regen vol hoop
op don donkeren weg.
Het was reeds over elf uur, toen hij ein
delijk uit de duisternis van het woud op het
open gedeelte van den weg kwam, maar ook
hier was het donker, - en storm en regen
hielden aan.
Geen schemering van licht zag hij zoover
zijn oog reikte. Zolfe in de richting waar het
dorp lag was alles duister, en ook ïn het
slot scheen men resds ter ruste te zijn ge
gaan.
Plotseling vloog iets over het hoofd van
Louis met luid geraisch hij zag de dou-
kero omtrekkeD van een dier, en toen hoorde
bij duidelijk hot klappen dor vleugels. Het
was een uil, die door hem was opgejaagd,
en nu naar hal dichte woud terugkeerde.
Louie was niet lichtgeloovig of angstig,
maar toen bij in de duisternis tegen een
monsoh liep, die op zijne vraag iets scheen te
mompelen en daarop in de duisternis ver
dween, werd hg toch eenigszins ongerust, en
bleef hij een oogaoblik staan terwijl hij dan
omzag.
In dit oogenblik scheen het hom toe als
kwam in de verte eeno lichtschemering, het
scheen hem of iemand met een fakkel of een
kaars hoen en weder liep.
Wat mocht dat zijn Hoe was dat bij zoo
veel wind mogelijk.
En toch vergiste Louis zich niet, want nog
eenmaal kwam het licht on bewoog zich
hoon en weder. Wat beleekende dat alles
m-dezen nacht»
geteekend Iirrr'denburg hen machtigende
de voorwaarden te onderschrijven, en een
ander van Ebcrt hunne volmacht bevesti
gende.
De wapenstilstand werd alsdan op 11 No
vember ten 5 u. 45 's morgens onderteekend.
Toen kolonel House aan Foch vroeg, wat
hij liever zag, dat de Duitschers de voor
waarden aannamen of verwierpen, kreeg hij
ten antwoord Men voert den oorlog om de
resultaten. Zoo dc Duitschers de voorwaarden
zooals ze ontworpen zijn, aannemen, dan is
ons doel bereikt en hebben wij niet het recht
een druppel bloed te vergieten. #-
Foch vertrok 'en 7 ure. Om 2 ure, was hij"
bij Glemenceau, dewelke hij in slecht humeur'
aantrof. Foch zegde hem Mijn werk is
geëindigd, het uwe'begint. Maak den vrede
dien ge wenscht, ik kan hem opleggen.
Foch herinnerd© er daarna aan, dat hij
voor dc veiligheid van Frankrijk van den
Rijn eene militaire doch geene politieke grens
wou maken en dat hij de bezetting van den
linkeroever wou eischcn tot volledige uitvoc
ring van het vredesverdrag.
Hij bepaalde tweemaal inden Ministerraad
van 7 April en in de vergadering der Vredes
conferentie zijne meertiug te doen zegevieren.
Er niet in gelukt zijnde, raadde hij Clemeo-
ceau niet naar Versailles te gaan om het ver
drag ie onderteekenen.
Ten slotte verhaalde Foch dat het voorstel
hem tot opperbevelhebber der Geallieerde
legers te benoemen van maarschalk Haig
uitging, hierin door lord Millnerondersteund.
Glemenceau was van raeening aan Foch
alleen het bevel rond Amiens toe te vertrou
wen. T Was slechts na herhaald aandringen
van maarschalk iiaig dat Glemenceau toegaf.
Da houding der socialistischs ministers.
Een konfrater verzekert, dat de dreigemen
ten der socialistische ministers uitgelokt wer
den door M. Van der Velde zelf, die begrij
pende dat hij ad minister van justicie veel
gedaan heeft wat niet mocht, en niets van wat
moest gedaan -worden, wat vermoedt, dat hij
meteen andoren kabinetsoverste dan M. De
lacroix zijne ^rortefeuilte zou kunnen zien
ontgiijpen. Hij is dan ook vooruitgeloopen
en heeft zijne kolfegas aangezet met hem blok,
ie maken, 'tissh zeggen, zich solidair te
verklaren.
Wij moeten onze portefeuille» behouden,
zegden zij, of gij hebt geene socialistische
ministers
Eene verklaring van M. Carton de Wiart.
M. Carton de Wiart heefteen nieuw onder
houd gehad met Koning Albert. Daarna ver
klaarde hij aan een dagbladschrijver
Ik heb de taak aanvaard, te trachten een
ministerie samen te stellen. Hoe zwaar ook
de verantwoordelijkheid is, wil ik or mij niet
san onttrekken. Blijft nu te zien of ik zal
gelukken. Ik heb reeds met cenige vooraan
staande leiders oneer partij gesproken. Allen
hebben mij diingefid aangeraden, het te be
proeven. Er moet echter binnen enkele
oogenblikken eene vergadering der rechter
zijde plaats hebben. Alles hangt af van wat
er daar zal beslist worden.
Da onderhandelingen.
M. Carton de Wiart had gisteren reeds be
sprekingen met MM. Van der Velde, Destree.
Wauters, Segers en Helieputte. La Libre
Bdffiqac meldt, dat jleze besprekingen aan
M. Carton de Wiart volle hoop lieten te
zullen slagen.
Men vreesde enkel oppositie van wege de
liberale groep. M. Devèze verzekerd© evenwel
dat de mogelijkheid een akkoord te krijgen,
niet uitgesloten is.
Hot was ©en akelige nacht. Do wind huilde
altijd sterker door de hoornen. Hot licht in
do verte wae uitgebluscht.
Louis verjoeg züno droefgeestige gedach
ten ovor dat licht en liep verder.
Maar het scheen alsof alles samenspande
om den eenzamen,wandelaar te verschrikken
en ie verontrusten, want nauwelijks vrae hij
honderd schreden verder gegaan, toea plot
seling een woest leger van vogels mei gil
lend geschreeuw door de lucht vloog.
Nogmaals versoheen het lichlschijhsehel
ïn dezelfde richting waar Louis het vroeger
had gezien, jna&r ditmaal kwam het hom
grooter en rooder voor, hol flikkerde, naar
het scheen, hoog op, en werd toen 'weder
kleiner.
Louis bloef verwonderd staan, daar lag
het slot. Wat beleekende dat licht Liep er
iemand met ©en fakkel door den voortuin
Dat kon zijn. Missohien begaf de graaf zich
op jacht. Maar het weder was daartoe niet
geschikt en de duisternis was zoo groot, dat
men bet wild niet kon zien. Hot was daarom
waarschijnlijker, dat men den graaf en de
gravin verwachtte, er» dat men daarom met
fakkels heen eu weder liep.
Louis zag dat plotseling een vuurzuil op
steeg op de plaats waar het slot stond. Eene
roodo vlam steeg ton hemel en verlichtte op.
looverachüge wijze de omgeving van hot
slot.
Voor een oogenblik verlamde Louis door
dit gezicht, maar toen vloog hij op den weg
naar het slot voQita zoo auei als zijne voeten
Eene belangrijke vergadering der rechter
zijdo. MM. Woeste, ^Segers en Helle-
putte steunen M. Carion de Wiart.
M. Poullet's weigering.
Dinsdag namiddag vergaderde de katho
lieke rechterzijde om den poïitieken toestand
te overwegen. In gevolge dezer vergadering
heeft M. Carton de Wiart officieel de taak
aanvaardt het ministerie samen tc stellen.
M. Garton dc Wiart vroeg dadelijk na het
openen der zitting het woord. Hij deelde aan
zjjne kollegas mede, dat dc Koning hem ge
vraagd had een gouvernement samen te stel
len en voegde er bij, dat hij enkel rijne
onderhandelingen zou beginnen indien zijne
katholieke kollegas zulks goed vonden,
M. Woeste, te midden der grootste aan
dacht, verklaarde dat heel de rechterzijde in
eene vaderlandslievende gedachte moet ver-
eenigd zijn en dat men dus aan M. Carton de
Wiart vrijspel moet laten. Het is onze plicht,
zegde M. Woeste, hem in zijne pogingen te
steunen.
M. Segers stemde dasraede len volle in
M. Helieputte weigert zijn steun niet aan M
Garton de Wiart, doch waarschuwt hem tegen
zekere verregaande eischen der linkerzijden,
Ook de taalkwestie is yan het grootste belang,
Het scheen wel, dat heel de rechterzijde
't akkoord was om M. Carton de Wiart te
steunen, toen M. Poullet het woord vroeg en
volgende verklaring deed
M. Carton de Wiart moet niet rekeneo
noch op niijo steun, noch op den steun
der Viaamsche Katholieke gekozenen, die
de meerderheid zijn der rechterzijde. Ik
zal hem niet steunen en ik maak alle voorbe
houd tegen 'zijne aanduiding als kabincts-
overste, omdat ik zijne zienswijze niet deel
noch onder oogpunt van taalkwestie, noch in
zake militarism.
Deze woorden lokten hevige tegenspraak
uit. Volgens ooggetuigen was het duidelijk te
bemerken, dat M. Poullet, te ver gegaan was
en veie Viaamsche gekozenen het niet met
hem eens waren. In alle geval keurde geen
enkele gekozene de woorden van M. Poullet
>ed.
M. Helieputte (.nam dan nogmaals het
woord eu zegde ïk geloof dat M. Poullet
overdrijft. Mijn dun keus kan de rechterzijde
zich op den naam van M. Garton de Wiart
veroenigen.
M. Woeste waarschuwde nog M. Garton
de Wiart voor Let stekelig net waarin M.
Poullet hem wil verwarren. Hij gaf hem
verder don raad, zich vooral toe te leggen op
de ckonomische herstelling van het land.
Daarmede werd de zitting geheven.
M. Carton do Wiart en de socialistische
ministers.
Brussel 9 November. Dinsdag namiJ-
dag, na de zitting der Ka mei', had M. Carton,
de Wiart in een der salons van het Parlement
eene lange beraadslaging met de vier sociali
stische ministers.
M. Garton de Wiart vroeg hunne mede
werking en besprak met hen de voorwaarden
hunner mogelijke medewerking. Talrijke
leden der socialistische groep wachtten in de-
wandelgangen der Kamer de uitslag der be
sprekingen af.
Brussel 9 November. De onderhande
lingen van M. Garton de Wiart met de socia
listische ministers schijnen op goeden weg te
zijn. Na eene bespreking welke meer dan
twee uren duurde, verklaarden de socialisti
sche ministers aan hunne vrienden, dat zij
al de punten welke aan de dagorde zijn over
wogen hebben en dat er middel is met M.
Carton da Wiart 't akkoord te komen.
M. Carton de Wiart moet nu nog enkel
mot de liberalen overeenkomen.
M. Carton de Wiart ontving ook MM.
Helieputte cn Heyman als afgevaardigden der
deraokratische katholieke groep.
hem slechts kouden dragen. Hij meende, dat
de vleugel brandde, waarin Engelioo zich
bevond. Misschien sliep alles nog in het slot,
zoodat oiemand het gevaarlijke bemerkte.
Als Engelina slapende den dood vond
Deze verontrustende gedachte gaf Louis
vleugelen en nit allo kracht riep hg, terwijl
hij het slotpark naderde, brand brand
Vreesdijk klonk deze roep iu den stillen
naeht.
Brand brand klonk het, maar de
roep ging verloren.
Louis kwam aan het hek de poort was
gesloten.
Zonder oen oogenblik te twijfelen, klom
Louis over het hooge hek.
Nog scheen alles in het slot in diepen slaap
te liggen, en de vlammen V6rgrooten zich
verschrikkelijk en het waa dea o?er het hek
klimmende als hoorde hij boven het huilen
van den wind, het angstgeschreeuw der raen-
schen het was de vleugel, waarin Euge-
line woonde, was zij het die brande Louis
hart stood, toen hij dit zag, stil als de on
gelukkige, die beneden opgesloten was, ia
bare gevangenis stikte Als hij te laat kwam.
Doodsangst greep Louis aan. Hij zag En-
geline reeds in zijn geest, handenwringend
heen en weder loopen, om een uitweg te zoe
ken, hij zag Jiaar tevergeefs aan de deur
rukken, hij hoorde haaronvlmlp roepen.
Brand brand 1 riop Louis als een ver
twijfelde, terwijl hij gelukkig den grond
van den voortuin bereikte en toen naar het
braudcnd-SlQl liep.
Grootsche plechtigheden te Londen.
liet lijk van den onbekenden soldaat welk®
heden in de Westminster Abdij begravca
wordt, na de onthulling van den cenotaaf ia
White-hall door den koning wordt heden, on
der militair geleide,, van eon der slagvcldea'
naar Boulognc-sur-Mer gebracht.
Bij de aankomst in Engeland zal de kist
geplaatst worden op een kanon-alTuit, terwijf
een eeregroet van 10 kanonschoten gelost
wordt.
In den morgen zal dc kist, overdekt mot
de nationale vlag, door de stad gevoerd wor
den naar den cenotaaf. De koning en de ko
ninklijke prinsen zullen aldaar den sjcot
afwachten. Eveneens zullen veertig minister*
en oud-ministers, de aartsbisschop van Can
terbury, verschillende hooge commissarissen»
Indische vorsten en tal van aanzienlijke per
soonlijkheden aldaar aanwezig zijn.
Zoodra de groote klok van Westminster
het 11" uur zal geslagen hebben, zal de Ko
ning den cenotaaf onthullen, en er zal twee
minuien lang een eerbiedig stilzwijgen wor
den bewaard.
De plechtigheid wordt besloten met hoorn
geschal. Daarna wordt de stoel opnieuw sa
mengesteld. Aan het hoofd gaan de aartsbis*
schop en de hooge geestelijkheid, na hen
volgt de lijkbaar gevolgd door den Koning
als t(en voornaamste» rouwdragende en de
prinsen.
In de Westminster Abdij hebben de lede*
van het Hoogerhuis en van het Lagerhuis voor
deze gelegenheid hunne plaatsen afgestaat
aan de moeders van gesneuvelden.
j
»tc
Het programma ter gelegenheid van des
Armistice-Day zal nog aanzienlijk worden
uitgebreid.
Lord Gurzon, die gisteren het programma
verduidelijkte, legde den nadruk op het feiL
dat de onbekende krijgsman onbekend cal
blijven. Er zal geen poging worden aange
wend om het lijk te vereenzelvigen.
De staking mislukt
Wg zegden gisteren reeds, dat er slecht*
weinig mijnwerkers naar het referendum
over het voortzetten der staking omzagen.
Dinsdag avond zijn de uitslagen van hof
referendum bekend gemaakt en daaruit blijkt,
dat slechts het derde gedeelte der stakers er
aan deel nam.
Het komiteit der mijnwerkersfederatie racr
het Center is dan ook onmiddelijk vergadert
en na eene korte bespreking werd de werk-
herneming bevolen voor Woensdag morgoadv:
Vele mijnwerkers hadden echter het orde«
woord hunner leiders niet afgewacht eu reeds
Dinsdag avond was alleman aan werk id^
de mijnen van BoisduLuc. Bracquegnies efe
Bascoup.
Ook in vele andere mijnen waren rccdl
vele mijnwerkers terug aan werk gegaan,
't Is zooveel te beter
VERDUN, 9 November. Men heelt t<
Verdun slechts acht lijken van onbekende
gesneuvelde soldalen kunnen samenbrengen,
in plaats van negeu zooals eerst besloten was.
Men heeft inderdaad io een der sektore,
alwaar opgravingen gedaan worden, de lijken
van Fransche en Duitscho gesneuvelden zo»,
danig door elkaar geworpen gevonden, dat
de overheden moesten verzaken eene keus te
doen, om geen gevaar te loopen, dat men ton
slotte een Duitschei' onder den Arc dt
Triomphe zou begraven.
Daar drong werkelijk aon hulpgeroep t»t
hem die het bloed in zijne aderen deed «tot-1
len, oen kreet, zoo verschrikkelijk, dat hij
gelijktijdig een kreet uitte, hfj herkende d«
stem van Engeline. Zij riep om hulp. Z,
-as ia dep brandenden vleugel.
Reeds hadden do vlammen zulk eene uit
breiding gekregen, dat alle vensterruiten
sprongeo, en nu scheen men in het slot hel
vuur te bonierkei en eindelijk wakker te'
worden.
Louis geloofdo stemmen ie liooron en en
herhaalde hij nog eenmaal den gillenden
roep on kwam ademloos aan hst slot aan. De
bedienden nauwelijks gekleed, yerschene»
aan ramen en deureo, en liepen radeloos
heen en weder. Louis begreep uit hun rot-1
pen, dat de graaf niet op liet alot was, en
dat nieD eeret do in een geheel anderen vleu
gel wonende grevin wilde wekken. Het vuur
had allen verrast.
Nogmaals drongen angstige hulproepea
uit den vleugel die brandde.
Dadelijk baande Louis zioh een weg doer'
de radeloozen.
- Help 1 boort gij dan die krelen niet,
,ep Louis en snelde voort.
Louis had voorbijloopaode aan hot raam
Ehgoline gezien, zij wrong in onbescbrijfel»-:
ken doodsangst do handen, want de vlammon
-mringden liaar van allezijdeo.
Toon zij Louis zag, en sijue stem hoorde,,
uitte zij een kreet van hoop,
Kom 1 kom 1 riep zij, redt mij uit d«
vlammen. (Vervolgt.}
