GEMEENTEKIEZINGEN
DE FORTUINZOEKERS
Eene ^langrijke verklaring
Os Leening van een milliard
Donderdag
O
Fcbr.1921
Onze Vorsten op reis.
XXVII* JAARGANG NUMMER £3
Kerkstraat, 9 en 22, Aalst,— Tel. 114— T~> A <T3-T?.T ITT» g CENTIEKEN -
r-Ti-a'-'.-r.-rarr—-■
mr
Blasius
WEKELIJKS 0.50 Uitgever: J. Van Nüffbl-De Ghnm
Publiciteit buiten het Arrondissement Aalst, zich te wenden tot het Agentschap Havas,8, Martelaarplein, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs on 6, Eream's Buildings Londres E.C.4
Zon op7,19, onder 4,49
Nieuwe Maan den 7
Ditjanr zullen de gemeentekiezin
gen eeno bijzondere beteekenis|hebben
niet enkel omdat zij moeten gebeuren
volgens 't stelsel van bet algemeen
stemrecht, één man, één stem,
en met bet vrouwenstemrecht erbij,
één vrouw, één stem, maar ook
door de toepassing dor volstrekte
evenredige vertegenwoordiging. Doch
boven alles zullen zij nog eene bijzon
dere beteekenis g6ven onder opzicht
ran richting en politiek.
Immers, bet is vroeger nog gebeurd
üat gemeentekiezingen grooten invloed
uitoefenden op de boogoro politiek van
het land; dat zelfs ministers, tenge
volge dior kiezingeu, moesten altre
den. Dit kan nu nog meer bet geval
zijn, wanneer die kiezingen een heel
anderen uitslag zouden oploveren dan
Jo laatste Kamer-en Senaatkiezingen.
Het is derhalve van bot hoogste
belang, de gomoentekiezingen to aan
zien, vooral in. dezen oogonblik, als
eens algemeene volksraadpleging
en deze ook in dien zin te bewerken,
ontdaan van allo vitterijen on persoon
lijke aangelegenheden, dio onkel ge
schikt zijn om don volkswil te verval-
schen. Er moet bij deze kiezingen
slechts, één doel zijn, één grondbezit),
één gedacht, om onze partij in bet
algemeen uit dezen strijd zegepralend
te doen komen.
vele steden en groote gemeenten ver
keerd geloopen. Alfe partijen dienden
te veel bijzondere belangen, meer uit
Iciesdoel dan ia genegenheid voor be
dienden of noringdoeners, maar de
uitslag was, dat de openbare besturen
voel oerbied en ontzag verloren, daar
zij in banden kwamen van lieden die
van deze hoedanigheden en plichten
weinig of geen begrip hadden.
Het is dus noodig, willen wij van
de gemeentekiezingen eene oprechte
en weldoende volksraadpleging
makendat alle bijzondere belangen
van kandidaten, bonden, groepen
wijken 011 maatschappijen, worden
terzijde gesteld voor bet eenig groot
en afdoende belang, voor bet belang
dor algemeenheid, voor do macht der
partij, die eensigzind dient op ie tre
den wil zij indruk uitoefenen op de
lotsbestemming van gomeento en Va
derland.
Om.daartoe ta gerakort, is bet noo
dig alle verdeeldheden en bijzondere
belangen terzijde te zette. Door vele
lieden, die nogtbans met goede inzich
ten bezield zijn, worden do gemeente
kiezingen te veel waargenomen om
kandidate:;, bijzondere belangen-en
•groepen cn partij-atdeelingon te die
non. iedereen wil zijn recht hebben,
of ten minste datgene wat bij als recht
aanziet, on door liet bevorderen dier
verscheidene belangen, wordt do
hoofdzaak uit bet oog verloren.
Zelfs do welbegrepen gemeentebe
langen lijden daar insgelijks door.
[turners, er wordt dan weinig of niet
gehandeld over de gemeentebelangen
aver de verantwoordelijkheid der ge
kozenen, over de bijzondere begaafd
beden die zij dienen te bezitten om
eene gemeente goed te besturen. Dit
gemeentebelang is een algemeen
belang want iedereen heelt er be
lang bij dat de gemeentediensten, de
polieie, bet onderwijs en moer audero
inrichtingen in goede banden zijn en
iot voordeel strekken der gemeente.
Dit alles bijeengenomen, is geene
kat om zonder handschoenen aan te
pakken. Deze laatste jaron is dit in
42 VERvoLa.
Dus sprekende ging de gids voorwaarts,
niet in gewonen pas, zooals hij anders zou
tiehben godaan, maar zijn gang wat inkor.
fende, opdat hij gelijkende tred zou houden
met zijn gekwetsten medegezel.
Hun koers richtende naar de sterren, zet
ten de vluchtelingen hnn tocht voort, zoo
6nel loopende, dat Klapdorper hierdoor niet
erg vermoeide. In spijt van zijn voornemen
om sterk te zijn, waarmede hij zich zelf
trachtte op te winden, was de gewonde te
zwak, dan dat hij veel voortgang kon maken
cn gingen slechts zeer langzaam op de vlakte
vooruit. Zijn makker zeide hem zich niet te
haasten. De prairieman wist hij ondorvin-
diag, dat het beter was lan.zaam te gaan
dan zich te overloopen, daar dit dikwijls een
vertraging, door ziokte, kon ten gevolge
hebben, die niet te overzien was.
Niets duidde hnn aan, hoeveel mijlen zij
nog van eeno bewoonde landstreek verwij
derd waren. De stilte van de woestijn om
ringde hen die stilte, alleen afgebroken
door liet wip wip van de vleugels van
den nachtvalk, tnsschen heiden beantwoord
door den nog sohriller kreet van den op lier.
-ten azenden pluvier, die krijsschend voor
hun gezicht oprees. Deze en het aanhoudend
gegons van grondkevers en de lteffenden
blaf van den coyote, waren de eenige gelui,
den, die zij onder het voortgaan boordenl
De oorlog beeft niet alleen ons Va
derland, maar ook bet kiezerskorps
en de partijen uiteengerukt. De Bond-
genooten bleven echter vereenigd on
danks alle moeilijke toestanden, om
dat zij begrepen dat de eendracht
alleen bij machte was den vijand te
verpletteren. Zoo moet bet nu ook
gaan in do politiek. Do verschillende
schakeeringen onzer partij dienen
vereenigd op te treden, om den vijand
van onze taal, van onze zeden en onze
odsdienst klein Ie houden en onscha
delijk te maken. Zóo moet do gemeen-,
tekiezing begrepen worden zoo moet
zij tot heil strekken der gemeente en
van de algemeenheid.
£De Volksbode Uiig. Emiel Van Haver.
van ftl. Carieir üB Wiart,
over de Duitsche vergoedingen.
M. Carton de Wiart, gaf gisteren namid
dag in de Kamer, lezing van eene omstandige
verklaring over de uitslagen der laatste Con-
ferencie van Parijs. Wij geven hier den be-
knoplen inhoud dezer verklaring
Zooals gij weet, Mijneheeren, eindigde
Zaterdag de Conferencie van Parijs, waarop
de Regeering vertegenwoordigd was door
M. den minister van Buitenlandsche Zaken
en door M. den minister van Financies.
Wij denken dat het past van nu af de
Kamer op de hoogte testellen van de maat
regelendie, in gomeen overleg, door de Bond-
genooten genomen zijn. Wat dc ontwapening
van Duitschland betreft beeft de Gonferencie
de voorstellen goedgekeurd, die haar door de
militaire exporten van de land- zee- en lucht
machten voorgelegd waren, en zulks om van
Duitschland te eischen dat het volkomen zou
nakomen al de verbintenissen die het aan
gegaan heeft, zoowel deze die voortspruiten
uit het Traktaat yan Versailles als uit de
notas van Boulogne en uit het protocol van
Spa.
Voor wat het vraagstuk der herstellingen
betreft, waarvan de oplossing zoozeer de
ekonomisehe en financteele hcropbeuring der
Natie aanbelangt werden de volgende schik
kingen getroffen
doch welke geen van allen reden lot be
zorgdheid gaven. Het geroep van een In
diaan zou hua dan meer vrees aaDgejaagd
hebben, dan deze akelige geluideD.
Er was geen bepaalde redbn om haast te
maken. Zij hadden dengeheelen nacht voor
zich en waren zeker, dat, voordat het dag
licht hen zou beschijnen, zij eene schuil
plaats zouden vinden. De grond was gunstig
om in het daialer te voet le gaan. De opper
vlakte, bard gebakken door de zon, was effen
en op de meeste plaatsen zoo gelijk, dat een
rijtuig er had kunnen rijden zooals ov6r den
rijweg in een park. Dit kwam hun te stade,
want, in geval het pad ruw ware geweest,
zou Klapdorper niet ver kunnen gaan, zon
der gevaar van le bezwijken. Reeds, zooals
do weg nu was, begon het hem moeielijk te
vallen, uit hoofde van zijne verloren krach
ten en zijne bloedlooze aderen.
Zij maakten daarom ook geen zeer grooten
afstand zonder opnieuw uit te rusten, en om
gelijktijdig te zien dat zij, rechtop staande,
niet gezien konden worden door iemand die
de klip mocht beklimmen ter plaatse, waar
zij die verlaten hadden.
Maar zij vonden tooh Iels, wat hun tot
schuilplaats kon strekken om kort te
gaan, een boschje, dat niet verder gezien kon
worden, dnn op een mijl afstands. Wat bier
groeide, bestond uit dwergeiken, waarvan
de langste niet hooger boven den grond uit
kwam dan ten hoogste een half el.
Een half el is voldoeade om een raan dio
plat op den grond ligt te verbergen, en daar
Zonder iels, hoe gering ook, te wijzigen
aan de teruggaven en de andere verplichtin
gen die het door het Traktaat van Versailles
opgelegd zijn, zal Duitschland aan de mogend
heden, in jaarlijksche afkortingen van 2 tot
6 miljard mark goud, van 1 Mei 1921 tot
i Mei 1963, eene som van twee honderd
zestien miijard betaler: en 12 O/o op de weer
de van de uitgevoerde produkten zullen twee
en veertig jaar lang eeind worden.
Er zullen aan de Kommissie der Herstellin
gen onderrichtingen gegeven worden, ten
einde aan de Mogendheden die het zullen
vragen de mobilisatie te verzekeren van het
deel dat hun toekomt, volgens de onderling
gesloten overeenkoms'. -in.
Duitschland zal altijd de betaling der jaar-
iijksche afkortingen nv>gen vervroegen, en in
dit geval wordt het een eskouiplo van 3 tot
5 O/o toegestaan.
Het wordt aan Duilscbland verboden, bui
ten zijn grondgebied, leeningen aan logaan,
zonderde toestemming van de Kommissie.
Dat geldt zoo goed voor provincie- en ge
meente- als voor staatsleeningen.
Als borg tot betaling zullen de opbrengsten
van de Duitsche douanen, zoo te lande als le
zee, dienen.
Er zijn maatregelen getroffen om Duitsch
land, in gebeurlijk geval, te verplichten de
vastgestelde vergoedingen le betalen. Doch,
uit een gevoel van hoffelijkheid, ingegeven
door de hoop dat Duitschland zijne verbinte
nissen zal naleveu, heeft de Kon ferencie ge
oordeeld dat het niet noodig was, de straffen
die vastgesteld zijn, voor het oogenblik aan
Berlijn mede te declen.
Krachtdadig heeft de Konferencle gehan
deld, maar zij heelt ook uit het oog niet ver
loren, de middelen die aaa Duitschland die
nen verschaft te worden om zich conomisch
herop te beuren.
Mijne heeren, de gelukkige eensgezindheid
der Bondgenooten waarmede de besluiten
der konferencie genomen worden, zijn een
borg dat dc uitvoering ervan met eene zeilde
eensgezindheid zal geëischt worden. Niets is
van grooter gewicht om voldoening te zien
geven aan onze zoo duur gekochte rechten,
en niets schijnt ons wenschelijker voor de
rust der wereld en voor onze eigene veilig
heid, dan deze volmaakte verstandhouding
tusschen de mogendheden die, na de eenheid
van het front, in den oorlog verzekerd te heb
ben, nu de eeuheiJ van het front, in den
vrede, verwezenlijk?-*^. Wij denken dat
dc konferencie veel zal bijgedragen hebben
om de vriendschap tusschen de Bondgenoo
ten te versterken, en het welverdiende aan
zien, dat ons land in de wereld geniet, aan
zien dat voor ons allen een oneindig kostba
ren zedelijkcn schat uitmaakt, nog te ver*
grooten. (Toejuichingen)
Te Madrid.
Eene grootsche betooging
Na den optocht der troepen van het garni
zoen, van Madrid, heeft de overtalrijke
menigte het cordon der gendarmen, die de
plaats afzetten verbroken en drong tot ouder
het balkon waarop de Belgische en Spaan-
sche vorsten hadden plaats genomen.
De Belgische vorsten werden geestdriftig
toegejuicht en beantwoordden hartelijk die
genegenheidsbeloogiog.
Daarna boden de Spaansche vorsten het
Belgisch koningspaar een ontbqt aan. Er
waren geene andere genoodigden.
Om 2 ure namiddag begaven de afgevaar
digden der Spaansche studenten zich naar
het Paleis alwaar zij door de Belgische vorsten
omvangen werden. De afgevaardigden over
handigden aan den koning eene boodschap
voor het Belgische studentenkorps.
de dwergeiken in dikke stoelen groeien, kon
de verberging veilig zijn. Zoo lang de ver
volgers niot zoo dioht bij" hen waren, dat zij
hun spoor zagen, bestond er geen gevaar
van gezien le worden. Verder was het voor
hun eene geruststelling, dat de Indianen
niet op de bovenvlakte waren. Dit was niet
waarschijnlijk, omdat de wilden geen moeite
gespaard hadden om ben in bet hol te smo
ren en vervolgens de opening te sluiten
ook was de verdoeling van den buit' voor
hen te aantrekkelijk, dan dat het niet als
zeker kon geacht worden, dal zij zoo spoe
dig mogelijk lot de wagens waren terugge
keerd.
Gerust gesteld, dewijl er geen schijn van
vervolging op de vlokte meer be3tond, stelde
de gids voor opnieuw halt te houden, dit
maal om te slapen, waaraan zij, tijdens
hunne vorige rust niet hadden durven den
ken, door de vrees van ieder oogenblik over
vallen te zullen worden.
August Nommen deed liet voorstel uit
medelijden met zijn makker, die reeds ge-
ruimen tijd, gelijk hij bemerkt had, veel
moeite had om den slaan te overwinnen.
Wij kunnen gaan liggen tot de zon op
komt, zeide hij, en als wij eenig teeken van
vervolging zien, blijven wij hier totdat de
zon weder onder is. De dwergeiken zullen
ons genoeg verbergen. Ik geloof niet dat zij
ons znllen ontdekken, tenzij ze recht op ons
alkomen.
Ziju makker maakte volstrekt geen be
zwaar legen het voorstel j beiden vleiden
De ontvangst van hot diplomatisch korps.
De Belgische vorsten, hebbende aan hunne
zijde M. Jaspar en den Belgischen gezant te
Madrid hebben s' avonds het diplomatisch
korps ontvangen.
De Pauselijke nuncius kwam de eerste aan,
gevolg door den gezant van Duitschland en
dezes echlhenoote.
M. Jaspar deed verscheidene officieeie be*
zoeken en bezocht onder meer den kabinets
overste en den minister van Buitenlandsche
Zaken.
Geheel den namiddag en s' avonds nog
verdrong zich een groote menigte voor het
Koninklijk Paleis, geestdriftig de Belgische
vorsten tdejuicnccJe.
!n de Spaansche bladen
Madrid, 31 Jan. De bladen roepen den
hooien Bezoekers een eerbiedig en hartelijk
welköm toe.
D&Diario Universal en de Epoca prijzen
de deugden der jonge Souvercinen, twee
figuren van heldengrootheid.
Do Hoy Wij buigen ons met diepen eer
bied voor de .Souvercinen van België, want
zij zijn de belichaming van de heldhaftige
natie, die onder den oorlog de wereld heeft
verbaasd. België heeft, in een zoo klein
lichaam, eene zoo groote ziel
De Tribuna Albert en Elisabeth vertegen
woordigen voor ons niet slechts een volk,
maar het monschdom... Beiuen zijn groot
door hunne deugden, door hun heilige liefdo
voor het Vaderland. Droegen zij eertijds eene
krone van smart thans siert hen de wel
verdiende overwinningskrone.
De Herahlo prijst den Koning, slaaf van
het gegeven woord, die, bij den Duitschen
inval, den weg van eer en offer boveo den
weg van sfoffelijk belang en zelfzucht koos
en de Koningin, eene zoo teere en toch zoo
wondersterke Vrouw, wier zoete glimlach
zooveel leed heeft verzacht
De Tos IJlt toe, om den Koning der
Belgen te ontvangen Juicht hem met geest
drift toe want die Koning is meer dan een
Koning hij is een man, een ridder, een
groot hart. een vaste wil, een helder verstand.
En een groot vriend der Gerechtigheid I Be
groet hem, juicht hem toe want hetgeen gij
in uwe straten zult zien is geen Koning, t' is
de zwijgende en eenvoudige heldenmoed,
zegepralend over het geweld, de ongerech
tigheid, het toeval en den dood.
Een8 proklnmatia van den Spaanschen
kabinetsoverste
Mdrid 1 Februari. |De Spaansche kabi
netsoverste heeft eeene proklaniatie uitge
vaardigd waarin verklaard wordt, dat de
Belgische Vorsten en M. Jaspar uiterst vol
daan zijn over den Jgenoten ontvangst te
Madrid. Iedereen is overigens van jjoordeel,
dat de geestdriftige eerbiedbewijzen welke
overal onze vorsten ten deel vielen, volkom
uit bewonderende harten opstegen.
Op bezoek.
Madrid 1 Februari. De koning en de
koningin van Belgie, vergezeld door den
hertog de Montellane en de hertogin de Medi-
nacoeli, achtereenvolgens bezoek gebracht
hebben aan prins en prinses Carlosi de Bour
bon en aan den broeder van koning Alfons
aan de infante Isabella, hertogin van Talavera,
vrouw van infant Fernando, thans op reis, en
aan de hertogin Fernunez.
Koning Albert liet ook zijne kaart afgeven
bij den kabinetsoverste en bij den minister
van Buitenlandsche zaken.
Overal op den doortocht werden de Vorsten
geestdriftig toegejuicht.
Een galaontbijt.
Madrid 1 Februari. Een groot feestmaal
van 105 couverten werd gisteren avond om
3/4 ure, in het Koninklijk Paleis, ter eer
der Belgische Vorsten.
zioh zacht neder, daar het dwergbosch hen
niet alleen besohutte, maar ook een zaoht
legor verschafte, omdat de dunne twijgen en
bladrijke takken zich onder hunne lichamen
zacht plooiden.
Zij bleven niet langer bezig dan hoog noo
dig was om zoodanig verband op Klapdor-
per s wond ie leggen, als do omstandighe
den dit veroorloofden, waarna beiden spoe
dig insluimerden.
Wat den jongen prairiekoopman betreft,
zijn slaap was vast noch diep. Afschuwelijke
visioenen rezen voor zijne verwarde zinnen
tafereelen van een bloedbad, die hem telkens
met een sprong deden wakker schrikken
een paar malen zelfs met zoo'n harde gil,
dat zijn makker hierdoor ontwaakte.
August Nommen zou, indien hij deze af
schuwelijke tooneelen niet meer gezien had
zoo gerust geslapen hebben, als lag hij op
een bed in een jagershut, duizend mijlen
verwijderd van eenig gevaar. Het was voor
hem geene nieuwe zaak, te slapen met het
geschreeuw dor wilden in zijn oor. Meer dan
twintig jaren lang, had hij, zoo wol over dag
als des nachts, zijn leger in eene berghelling
of op de prairie uitgespreid, en dikwerf met
veel meer gevaar zijn leven te verliezen.
Twee jaren geleden, had August Nommen
behoort tot de Texaansche speurhonden die
vreemde bond, die zich Ion doel hadden ge
steld alle bloeddorstige Indianen tot het
uiterste to vervolgon. Indien de exspeurhond
in dezen nacht onrustiger was dan gewoon
lijk,.dan sproot dit alleen voort uit bezorgd-,
De koning van Spanje had aan zijne rech
terzijde de koningin der Belgen en aan zijne
linkerzijde de prinses Beatrice van Bal ten-
berg. De koningin had aan hare rechterzijde
koning Albert. Rechts van den Koning ba*
vond zich de koningin-moeder.
M. Jaspar zat rechts van Infante Isabella.
Onder de genoodigden bevonden zich buiter;
de leden der Koninklijke familie, de Belgi
sche gezant en het personeel van liet gezant
schap de Spaansche gezant te Brusselhef
gevolg der Belgische vorsten, en de hoog
waardigheidsbekleders van het Ilof dc
voorzitters van Kamer en Senaatde kabinets
overste de ministers de leiders der groote
politieke groepen de burgerlijke en mili
taire overheden de kolonel en eene afge
vaardiging officieren van het infanterieregi-
ment, waarvan koning Albert eere-kolone!
benoemd werd, enz.
Hartelijke heildronken werden ingesteld
door koning Alfons en beantwoord dooe
koning Albert.
Het muziek der Zwitsersche garde speeld®
tijdens het feestmaal talrijke verscheidene
Belgische volksliederen.
Na liet feestmaal had een concert plaats.
DE IHSCniJVIHG 15 OPEN VAN
2 TOT (O FEBRUARI
Obligation van 250 fr. betaalbaar aan 200 fr.
Uit te keeren eau 250 fr. j
tntsreslen wan 10 frank per titel,
'nelzij 5 ten honderd.
Voor 15 Aoril zal een voorloopige titel, ilio
onmirMelijk ter Beurs kan" verhandeld
worden, aau de inschrijvers besteld worden.*
De obligation nemen deel aan
8 trekkingen 's jaars
6 Loten van een millioen van 1921 (ot 1930.
1 Loten van een millioen van 1930 tol 2010.
Op 15 April aanstaande
DRIE LOTEN VAN EEN MILLIOEN
IN DUITSCHLAND
De volksstemming in Hoog-Silezie.
Alhoewel de datum voorde volksstemming
nog niet bepaald is, doen Polen en Duitse her
toch al het mogelijke om tegen 13 Maart ge
reed te zijn.
In iedere gemeente is een komileit, samen
gesteld uit twee Polen en twee Duitschers;
gelast geweest de kiezerslijsten op te maken.
Deze worden thans afgekondigd en een ter
mijn van twaalf dagen is bepaald voorde
reklamaliën. Deze moeten voor 8 Maart inge
diend zijn, zoodat de kiezing spoedig daarna
zal kunnen plaats hebbeu.
De gemoederen in Hoog Silezie zijn thans
wel kalmer geworden, 't Is echter moeilijk
den uitslag der volkstemming te voorzien.
Polen en Duitschland toonen hetzelfde ver
trouwen.
Moest de stemming onmiddelijk plaats heb
ben, dan schijnt het wel, dat de Polen dc
bovenhand zouden hebben, doch er kunnen
zich onverwachte gebeurtenissen voordoen.
't Is meer dan waarschijnlijk dat er op het
laatste uur, van beide kanten iets zal
ondernomen worden.
In de nijverheidstreken is de uitslag niet te
voorzien.
Men hoopt dat de Kommissie der verbon
denen er zal in gelukken, denkalmen toestand
le behoudeD, Joch het is algemeen geweten,
dat het daar is als in een poedermagazijn.
Een enkele vuursprankel zou voldoende zijn,
om heel den boel te doen springen.
Maanden en maanden hebben Polen e«
heid voor zijn makker, wiens geschokt ze
nuwgestel in een toestand van koortsachtige
overspanning geraakt was, door de omstan
digheden waarin hij zoo pas geleden ver
keerd had.
Niettegenstaande deze bezorgde gedach-
leD, viel hij vaat in slaap, soms snorkende,
als een zaagmachieu. Nimmer had hij be
hoefte om lang le slapen, zelfs niet na do
vermoeiendste inspanning Zes uren te sla
pen, hetzij des daag9, hetzij des nachts was
voor hem voldoende, en zoodra de morgend-
scheraering ook deloppen der dwergeik be
gon te verlichten, sprong bij op, schudde alt
een gejaagd hert den dauw van zijne schou
ders en bukte toen om daar don toestand
van zijn makker te vernemen.
Sta nog niet op, Klapdorper zeide hij.
Wij moeten niet heengaan, voordat wij
overal in deroude, een helder uitzicht heb
ben. en zeker zijn, dat er geen roodhuid te
zien is, Dan kunnen wij de zon op onze lin
kerwang laten schijnen en Zuidoost gaan.
Hoe is het met u, kameraad.
- Ik ben slap als een riet; toch geloof
ik, dat ik wel wat verder kan reizen.
Wel, wij zullen langzaam gaan.
Als geen der sclioeUjes achter ons is,,
kunnen wij den tijd nemen. Ik begrijp ver
duiveld nog maar niet, welke Indianen het
waren; Lef komt mij als het waarschijnlijk
ste voor, dat hel Tenawa-Comanchen waren,'
eene bende buffeleters en de verwoadsto
troep van geheel de prairiën.
(Vervolgt.)
