Ma ie Conferentie
IS
Da brief van Z. Heiligheid
Paus Benedictus XV
Hevigs Heldentod la Schooien
Dlusd;
ag
Maart 1921
ever ds hooding dor Geestelijkheid tan Beigië in do talenkwestie
KleüwjasrsgiJten voor dsn Paus.
-vv\
XXVII' JAARGANG NUMMER Ë2
Kerkstraat. 9 ea 25, Aalst.— Tel. 114 DAGBLiAD 3 CENTIEMEN WEKELIJKS G.FsO Uilgever:
Publiciteit builen het Arrondissement Aalst, zich te wenden tot liet Agentschap Havas.S, Martelaarplein,
J. Van Noffbl-De Gendï
te Brussel8, Place de la Bourae, Parijs en 6#'Bream's Buildings Loodras E.G.4
II. Lor.genis
Zonop6,05, onder 3,54
rste Kwartier den 16
Ziehier de zoo getrouw mogelijke vertaling
van het schrijven van den Heiligen Vader
san II a fine Hoogwaardigheden de Bisschop
pen van België
Gclipfde zonen 'en ccricaarde broeders
heil' en.apostoii'scfteh zegen.
Te allen tijde, gij weet het wel, en gedu
rende den wieeden oorlog en sinds den
vrede van Versailles, hebben Wij ons met
eene vaderlijke bezorgdheid met de belangen
van het Belgische volk bezig gehouden. Ook
bedanken wij God, den Gever van alle goed,
dat II'j gewaardigde ons toe te laten uw
vaderland te zien gelukkig heropstaan en de
hoop van zijn ouden voorspoed te zien herne
men, dank aan den moed en don onderne
mingsgeest van alle maatschappelijke stan
den.
Wij honden er echter aan n niet de diepe
ontroering tc verbetgen, Eerwaarde Broeders,
die in Ons den tot hier genaderdon weer
klank verwekt der geschillen, ontstaan uit
eene bij u lang beroerde kwestiede» VJaam-
sche zaak eene ongetwijfeld ingewikkelde
en moeilijke kwestie.
De nienschen van dezelfde partij verschil-
len van meening over de oplossing die er
aan gegeven moet worden. Wij zullen haar
enkel onder godsdienstig oogpunt aanraken,
voor eenig doel hebbend, zooals het Onze
plicht is, het welzijn der zielen.
Dit was het standpunt van Leo XIII, On
zen voorganger zali er gedaohtenis, in zijnen
brief van 20 Oogst i901 aan de Bisschoppen
van Bohenien en Moravië, naar aanleiding
der in dit land over de taalkwestie ontstane
geschillen.
Hij verklaart zich niet te willen inlaten
met de twistgeschiilen. Hij heeft maar één
verlangen dit hetwelk hem opgelegd is
zijn herderlijken last, 'tis te zeggen
door
dat de godsdienst niet onder de geschillen
Jijden zou.
Wij hebben besloten, zegt hij, Ons te
onthouden hel in betwisting zijnde vraag-
puot door te hakken. Voorzeker, in de
gewilde gren/en .de taal van liet land ver-
h uedigen, biedt in zich zeiven niets straf-
baars, op voorwaarde evenwel dat hier
- ook, zooals voor de andere rechten van
particulieren, het algemeen welzijn niet
iijde onder deze defensieve actie. Het is'
dus plicht voor de openbare macht van, in
alle eerlijkheid de vrijwaring der indivi.
n dueele rechten te verlangen, derwijze dat,
ovcnwel, het algemeen wolzijn van he;
geheel der burgers noch geschokt, noch
verdrukt worde. Wat Ons aangaat, Onze
zending legt Ons op mei zorg te waken dat
deze geschillen geen gevaar voor den gods-
dienst opleveren; deze is het eerste heil
der zielen on de bron van alle andere goe-
deren.
Wij declen, Eerwaarde Broeders, deze be
zorgdheid, eene dringende rede noopt Ons u
te schrijven. Men moet inderdaad vreezen
dat dergelijke besprekingen voor gevolg zou
den kunnen hebben onder de burgers de
banden van lielde te lossen die hen moeten
vereenigen, de eendracht te ondermijnen
dank aan dewelke de kleinste Staten groot
worden, dan terwijl de tweedracht de groot
ste Staten ten ondergang voert. Men moet
vooral vreezen, dat de geestelijkheid iets
van hare waardigheid verliezen van het
doeltreffende harer zending, indien zij zich
met eene ongematigde vurigheid in de be
spreking inmengde.
7 6 VtRVOLG.
Daarvan waren zij ruim voorzien, en ware
het noodzakelijk geweest het gevecht voort
te zetten, of liet vooruitzicht bestaan van een
tweede sing te slaan, zou zouden zij opge
trokken zijn, ook a! luid de vervolging hen
in de bergpassen van de Rockymouotains ge-
bracht. Wildon vervolgen ca verslaan was
hunne roeping, hup plicht, hun verlangen.
Maar de kolonisten verlangden naar hunne
woningen lorug, ora de onrast te doen op
bonden der dierbaren, die hen daar wachten
•B blijde tijding zouden zij hen brengen.
Terwijl de voorbereidselen voor de terug
tocht hun voortgang hadden, slaakte eon
Speurhond, die met veel anderen, de wapens
en kleedinget ukken der verslagen vijanden
bijeen raapte, een kreet, die zijne medege
zellen bij hem bracht.
Wat ia het 1? vroeg de kapitein.
Ivijk eens, kapitein, ziet ge dat ge
weer
Ja, een jagersgeweer. Van wien is dat
Dat is juist de vraag, hoewel ik die
wel niet behoefde te doen j jongens, kout
oen van u beiden dit schietgeweer
De een na den ander kwam naderbij en
bekeek het geweer.
-Ik wel, zei de een.
Ik ook, zei een ander
Een dorde en oen vierde, allen bevestig
den het op een toon van verwondering.
De houding, door de geestelijkheid te nemen
niet alleen in deze kwestie, maar altijd, wordt
ons voorgeschreven door den Apostel. In zij
nen brief aan de Hebreeuwen, schetst hij
overheerlijk de priesterzending.
Elke hoogepriesler, tusachen de men
sehen gekozen, is door de nienschen aange
steld voor hunne betrekkingen met God
Daaruit volgt dat do plichten van den pries
ter volstrekt goddelijke plichten zijn het
:;ezag, dat deze zending toekent, mag dus
niet »en dienste der belangen dezer wereld
gesteld worden.
Zoomin aan de geestelijkheid als aan welk-
danige categorie van burgers is hal gebruik
de? burgerrechten ontzegt maar zij heeft, bij
de uitoefening ervan, tot plicht nooit de welk'
dadigheid harer gewijde zending te compro
mitteeren. De priester moet overal en altijd,
ijn gedrag naar die regelen schikken hij is
het vooral verschuldigd wonneer hij, door
prediking of onderricht, aanzijn volk de be-
";inselen der ckristene wijsheid aanleert.
Gij- zult dus, eerwaarde broeders, er over
vaken dat do geestelijkheid aan de vorming
der jeugd vorming welke voor haar eene
gewetensplicht is een bovennatuurlijk
cachet geeft bet is noodzakelijk dat ra en g'c-
makkelijk inden priester den «man van God
erkenne. Om de verhoopte overvloedige
vruchten van zijn arbeid te oogsten, zal de
priester alle kennissen moeion opdoen door
de tegenwoordige tijden vereischt en die hem
door zijne leerlingen goed zullen doen aan
zien dat hij zich vooral toelegge goed de
taal machtig te zijn, gebruikt in verschillende
maatschappelijke klassen, waarmede hij door
zijne ambtsplichten in aanraking komt. zoo
niet zou de uitoefening van zijn ministerie
hem onmogelijk zijn.
Wat de gewijde preken betreft, zullen de
priesters zich Ie vreden stellen met het ver
klaren der geloofsleer en der zoden dat zij
terzij laten elk onderworp vreemd aan hunne
bovennatuurlijke zending, dat zij blijk geven
van den ernst die past aan een zendeling van
het goddelijk woord. Dat zij terugkeeren, in
dien zij die moge! ij* vergeten lieouen, aan ue
voorschriften op 23 Juni 1917 door de Heili
ge Congregatie van bet Consistorie uitge
vaardigd. Deze voorschriften zijn overge
bracht in het boek van het kan-mniek recht
ten einde de uitvoering der maatregelen, uit
gevaardigd door onze Encycliek Humani
generis Redemptorem tc verhellen.
De werkdadige macht der pers heelt zich
op verbazende wijze uitgebreid zij is onein
dig groot zoo voor het goede als voor liet
kwade, vermits do dwaling evenals de waar
heid met eene ongelooflijke snelheid kan ver
spreid worden. Wij willen dus dat de gave
geschriften uit ie geven geregeld wordt 'dooi
de godsdienstige opmerking van Can. 138G
van het boek van kannoniok recht. Dit
Canon verbiedt aan de geestelijken hoeken
uit te geven over wereldlijke zaken hande
lende, in dagbladen, bladen of revues te
schrijven, of van zulke uitgaven hel bestuur
te nemen zonder de toestemming hunner ordi-
narissen.
Het is in de seminaries dat waardige die
naars der Heilige Altaars gevormd worden.
Laat uw voornaamste zorg wazen, eerwaarde
broeders, dat uwe seminaries van jonge prie
sters waarlijk dit allereerst doel hunner
stichting verwezenlijken. Er moet met de
meeste zorg vermeden worden dat daar ge
schriften toegelaten worden welke in deze
gewijde plaatsan het rumoer der wereldsche
twistpunten zouden doen binnendringen en
do geesten zouden kunnen afwenden van den
godsdienst, de godsvrucht en de goede stu
diën.
Maak, zooafs Leo XIII het in Zijn hooger-
vernielden Brief vroeg, uat de Seminaristen
van eerst af leeren met elkaar ingenomen tc
zijn, met een eenvoudig hart en met heel
broederlijke gevoelens ook zijn zij geboren
tot een nieuw leven, niet door het vleesch,
maar door het woord van den levenden God.
Onderdrukt met kracht de storende betoo^in-
pen, duit bepaald niet dat zij voortduren.
Indien de kandidaten tot hot priesterschap
door de verscheidenheid hunner afkomst
niet een zelfde taal kunnen spreken, dat ze
dan evenwel maar eon hart en eene ziel
hebben.
De geestelijkheid zal zonder eenigen twijfel
aan hare heilige zending voldoen, indien zij
in hare wijze van denken en handelen ten
opzichte harer gewijde herders de gedrags
lijn volgt opgelegd door de gehoorzaamheid.
Er is stellig geene reden toe over dit onder
werp meer te zeggen. Deze grondbeginselen
zijn door allen gekend, wij hebben ze ver
klaard in Onze Encycliek Ad Beatissimi
Principis Apostolorum gezonden aan de
katholieke wereld in het begin van Ons Pon-
lifieaat. Evenals de Paus van Rome hol
opperste gezag voert in de algemeone Kerk,
zoo ook houden de bisschoppen eenzelfde ge
zag in hunne bijzondere Kerken alle geloo-
vigen, maar vooral alle priesters zijn hen dus
onderwerping en gehoorzaamheid verschul
digd. Moet men het niet als wreedheid aanzien
dat zij die, zonder rekening le houden der
overgroote moeilijkheden door de treurige
tijden aan de Lisschoppen in het uitoefenen
hunner herderlijke plichten veroorzaakt, het
gewicht en de zorgen er nog van verzwaren
door hen de verschuldigde onderdanigheid te'
weigeren
Be gedragslijnen, welke wij hier neer
schrijven ten bate uwer geestelijkheid, zijn
a fortiori van kracht voorde reguliere geeste
lijkheid, voornamelijk gehouden naar de
volmaaktheid in da'deugden te streven deze
vooral zal zich le onthouden hebben van elke
handel wijze geschikt baar van een zoo edol
doe! af te wenden.
J)at de twee geestelijkheden dus gevolg
geven aan uwe raadgevingen in nauwe ver-
ee liging blijvende met U, zullen zij op de
zielen een weldoende apostolische werking
ocferjnn, de vev-e;i;g;:ijr^s?chen de verschil
lende klassen der maatschappij versterken,
vereenginwelke, den dag dat het gansche
Belgische volk zijne vrijheid terugwon, voor
uw vaderland een zoo groote roem en zoo
groeten voorspoed verwekte.
Dat het volk, naar het uoorbeeld van zijne
geestelijkheid, dezelfde gevoelens koestera.
dat het de kwetsende woorden vermijde
deze zijn niet alleen eeno beteedigmg van God
maar ook eene afwijking van de' liefde en de
eendracht.
Wij hebben er aan gehouden, Eerwaarde
Broeders, u dit oordeel te geven, niets op
het oog hebbende dan het hoogste welzijn van
Onze zonen, maar vooral van de piicstors,
u-we medewerkers in uw ambt.
Met de oogen ten hemel gericht, belieft
hel Ons, voor hen allen het gebed van den
Heer Jezus te herhalen Heilige Vader, be
waar door Uwe genade, hen dia Gij mij hebt
gegeven... O, mijn Vader heilig hen iu de
waarheid (Joannes XVII, 11.17.)
Het is slechts met de hulp der sterkte van
hier boven, dat wij het goed kunneu willen
en volbrengen. Ook vragen Wij dringend aan
God, dat Hij gewaardige uwe berd rlijke
bezorgdheid te steunen en de geestelijkheid
tot het sterke werktuig van zijne glorie te
maken.
Als voorleeken van deze hemelsche gaven
ten bewijze ook van Onze bijzonders welwil
lendheid, Geliefde Zonen en Eerwaarde Het rijk zal zijne broeders van Rijnland
Broeders, schenken Wij u van ganscher harte niet in den steek laten en ai het mogelijke
aan u zclven en aan de kudde, aan eiken van doen om ze le helpen in den nood, dien zii
u toevertrouwd, den apostolischen zegen. ter wille van Duilschland lijden.
dCn De minister booPt dat c!e Entente zal in,
10 Febrnai'i 1921 en het revende jaar |2;en, hoe v.el minder zij door geweld zal
J krijgen dan wat Duilschland vrijwillig hu<>
aangeboden.
Doortastende maatregelen tegenover
ons Pontificaat.
BENEDICTUS XV, Paus.
August Nommen's pewee;-, vervolgde
da speurhond die het geweer in banden had,
wie en zeker. Ik ken het en anderen kennen
het ook. Zie de letters daar op den kolf,
A. N. Ik heb reden genoog, hot te.herken
nen, daar ik zelf die lettors gesneden heb.
Ik deed het voor hem, twee jaren geleden,
toen wij jagende waren op de Colorado 't is
zijngeweer, daar kan niet aan getwijfeld
worden.
Waar rondt gij het f vroeg de kapi
tein.
Ik heb hot uit de kneukels gehaald van
den Uelijksten Indiase, dit ooit zijn voofen
op de prairie zette. Dien liovert daar, wiens
kaken de bayikken waarschijnlijk niet zullen
versmaden.
Dit zeggende wees de speurhond on een
lijk. Het was dat vaa bet opperhoofd, dat
door de verslagenen reeds horkend was ge
worden.
Hij moet het iu zijn klauwen gehad
hebben, toen hij plotseling doodgeschoten
werd, onze oude kameraad is uit bet leven,
dat ia zeker. Ik weet, -hoeveel Nomraan van
dit geweer hield. Hij zou or niet van schei
den dan mot zijn loven.
Zoo dachten ook vele anderen, dio Nom--
men bij de compagnie speurhonden gekend
hadden, waartoe hij vroeger behoord had.
Er is ergens valscli spel gespeeld, zei
de kapitein verder. August Noramen koerde
naar de Stalen terug, sis ik mij niet bedrieg.
Maar bet is niet waarschijnlijk, da hij daar
lang vertoefd heeft. Hij kon niet lang buiten
de prairiën. Ik zeg u jongens, die Indianen
hier. hebben ergens oen tfngeïuk veroor
zaakt kijk daar, kijk aan hunne beenbe-
kleeding. Er is geen eind aan blanke seal
pen, en zij zijn verscli ge.tomen ook.
Aller oogen wendden zich naar dio af
schuwelijke trophoë.i, die aan de geitenlede
ren beenbekleeding der wilden hingen. Al
de speurhonden die Nommon goed gekend
hadden, gingen aan het zooken, in de ver
wachting dat zij temidden dor gevallen, den
scalp van hunnen ouden kameraad zouden
vinden.
Do scalpen die kennelijk van blanken wa
ren, schenen pas genomen te zijn, maar
geen daarvan kou men als die van August
Nommen herkennen. Dit gaf eenige gerust
stelling, want Nommen was bij zijne mak
kers bemind. En toch was zijn gewear daar,
dat hein niet dan te gelijk met zijn leven
ontnomen kon zijn geworden. Hoe was het
dan in handen van den Gehoomden Hagedis
gekomen
Ik geloof, dat wij liet te weten kunnen
komen, zei de kapitein dor speurhonden. De
verrader moet er iets van weten.
Dit vermoeden werd medegedeeld aan den
gevangen gekomen Mexikaan, over wions
lot zij reeds waron begonnen te beraadsla
gen. Sommigen stelden voor, hera op staan-
den voet dood te schieten anderen gaven
do voorkeur aan ophangen terwijl enkelen
onder hen, die menschel ijker waren, in over
weginggaven, bom mede te nemen naar de
nederzettingen.
Een nieuwe Conferencie
Een telegram uit Rome aan de Frankfur
ter Zeitunff, meldt, dat aldaar verluidt, dat
da'delijk-na de volksstemming in Opper-Sile-
zië een nieuwe samenkomst met Duilschland
over het vraag3iuk der schadevergoeding zal
plaats vinden teStresa aan helMaygiorc-meer.
De houding van Amerika.
Een officieele mededeeling uit Washington
uidt
De Amerikaansche troepen aan den Rhijn.
zullen geen doel nemen aan. de inning der
tolrechten, thans door de geallieerden vast
gesteld.
De VereenigdeStatcn zullen evenmin moei-"
lijkheden in den weg leggen bij de uitvoering
van de nieuwe politiek der geallieerden.
De oorlogsmisdadigers.
Volgens de verklaring van den onderstaats
secretaris van justicie, zullen de processen
der oorlogsmisdadigers kortelings voor liet
Hobger gerecht beginnen. Ilct onderricht der
verschillende zaken is bijna geëindigd.
De huidige gebeurtenissen zullen geen
uitstel brengen.
Dd Duitscho handelsvloot.
Wegens schadeloosstelling aan Duilsche
scheepvaartmaatschappijen, welke hunne
handelsschepen ingevolge het vredesverdrag
hebben moeten afleveren aan def geallieerden,
beeft de Rijksdag eene som van 12 milliard
mark gestemd.
Deze som zal door de reederijen gebruikt
worden, om ee:i kleinere Duilsche handels
vloot hcrop te richten.
Duilschland togen da Entente.
De pers houdt zich bezig met den toestand
voortspruitend uit de stemming van Zaterdag
in den Rijksdag.
De bladen van de rechterzijde zijn erg
ontevreden over minister Simons cn vinden
hem le zwak tegenover de Entente.
De Germania (Centrum) doet uitschijnen
dat M. Hugo Stymies en zijne vrienden, on
danks hunne kritiek, niet de verantwoorde
lijkheid oeiter crisis willen nemen.
De Vorwarts acht de motie van vertrouwen
zuiver negatief.
Do Frciheit is van gevoelen dat de regee
ring met een blauw oog uit de bespreking is
gekomen; het kabinet Fehrenbach blijft
evenwel bestaan, omdat er niemand is om
het te vervangen.
De Frankfurter Zeiltuig beweert dat zekere
voorname banken, onder «andere de Reichs-
bank, niet langer cheques op Londen en Pa
rijs koopen of ze niet meer ter inning aan
nemen.
De Kaïn. Zciluug bevat een lartikel van
minister Simons, die zegt dat de economische
dwangmaatregelen dewelke bij onwettig
noemt erge gevolgen zullen hebben voor
Rijnland en voor geheel Duilschland.
Hij zegt overtuigd te zijn dat de teerling
reeds geworpen was vóór de Conferentie be
gon. De Franschen wilden erkenning dei-
voorwaarden van Parijs en de Duitsebers
hadden bevel ze niet te erkennen, omdat zij
het betaaivermogen van Duilschland te boven
gingen.
Duilschland.
De Zondaggazet «Naliooal News» nie!d<-
dal de volksvertegenwoordiger Bottomley ir.
de Kamer gaat voorstellen, dat de verbonden
legers zonder langer uitstellen naar Berlijn
zouden oprukken om aan de duitschers dq
eischen der geallieerden op te leggen, eti hen
te doen inzien dat zij den oorlog verlor on
hebben.
Mocht zijn voorstel gehoor vinden, dan
zou men van de maatregelen tot schadeloos
stelling die opgemaakt werd, kunnen afzien
v/V^
17® LIJST.
Overdracht ir. 53,216.15,
Le Pays Wallon, 100 Cercic d'études O E tl ft
ghion, 23 Naamloos, Boom, 100 S.O. de J. qua
votre rt*gne arrive, Audenaardo, 100: M. en Mma
C. L. li., 100 St. Père, bénlssez nos enfants, 2ï»j
A. D., Leuven, 100M. Cyrillo Lobello, Hopsa-
laere, 100 Notaire et Mmo And. Giltis, Braintt
l'AIleud, 100 liavet, Ir tires et soeur.-, Grand
Rosieu, 25 Mme Charles Waucquoz, 100 Mme
Cartuyvèls Vao der Liuden, 100 Dank H. Har<
van J.., Emelgnem, 50 G. Z., Antwerpen, IC c
M. on Mme Alf. LeClercq, 100 II. V. ze^en
huisgezin, Kortrijk, 100; MM. les Vie. Ge n. Va»
den Barrio et De Schrovel, Bruges, 100 Naam
loos. 30 Eerlijke lieden uit Bolland, 100; Ontro
kend, 100 Président et professeurs du Gr. fid-
minaire, Bruges, 310 Les Secrétaires de l'Evc-
ché, id., 150 Chanoine Vserbyt, id., 100 Abbé
J. ermaut, id., 100 l. BnetBno Werner deCrem*
bruggho de Looringhe, id., 100 En Lhonueu?
du Sacré Coour, 200 Notaris E. Deercn, Nieuxy
poort, 100 M. eu Mme .T. Roggon-Verjamf,
Hasselt, 100 C. L., 20; Pour avoir ohtenu Is
guurison do soa père, 5 Pour que Die j me pro
tege, 10 En ménjoire de mes chors défunotfi*
20 Onbekend, Oordegem, 5 Om van het H.
Hart..,., Brussel, 2 P. X., 20 Naamloos, Bur-
dinne, 2 Ter eore van de H. II. J.Iarten, Dik-
mude, 10 V. L. R., 10; Poor que l)iou evauca
mes voeux, Tirlemont, 2 D. L.t Héverle, 10
V. C., Ronaix, 5 Nit Rumpst, 20 A. M. D. CL,
uit liefde tot Josus, 5 Un abonnó de Grenoble,
3 Naamloos, Gilly, 5 J. G. A., 5 Pour quo !a
St. Pore benis. o deux families, Doornik, 5 P;
D. R., 5 Naamloos, Lemleledc, 10.
Totaal fr. 55,257,55*
Men kan de inschrijvingen zenden aan het bu
reel van het blad of aan M. Leo Mali ié, sckreta-
ris, 150, Bolliardstraat, Brussel,
De rampzalige lag dicht bij, up den groud,
sidderende van vrees, ia weerwil der sooe
ren waarmede hij gekneveld was. Hij^vist,
dat hij in gevaar verkeerde en was alleen
daardoor voorloopig den dood ontkpmen
dat hij zich aan een kolonist, en niet aan
eon der speurhonden, overgegeven had.
Laat hem eon kans voor zijn leven
hebben, indien hij alles wil bekennen, zeiden
eenige speurhonden. Wat denkt ge daarvan
kapitein
Ik sta hot tos, antwoordde de kapitein.
Hij ziet er wel schelmachtig genoeg uit, ora
doodgeschoten te worden, ofschoon het even
goed ia, hem naar de nederzetting mede te
nemen en daar in de gevangenis te werpen.
De belofte van het loven kan misschien alles
uit hem halen, wat hij weet. Hij ia geen
Indiaan, en een stuk koord is voldoende om
het le beproeven.
De speurhonden keurden het voorstel een
parig goed en de verrader werd terstond
voorgebracht, om verhoerd te worden.
Een man, met schrander voorkomen, werd
benoemd tot onder ?ragar. Hij had lang ge
noeg onder de geelhuiden doorgebracht, om
hunne taal te kennen.
De renegaat was in het begin terughou
dend en zijne opgaven waren met elkander
in strijd. Gesn wonder want hij schrikte
ora te zeggen wat hij wist, daar hein dit in
gevaar zou kunnen brengen. Maar toen de
irop ora zij u hals. on het I0330 eind over
den tak van een Pecanboom was geslingerd,
begreep hij, dat de zaak een ver keerden loop
Een groot munitiedepot in gevaar
Zondagmorgen, rond 11 uur, brak ecit
hevige lieibrand uit bij fort I, op liet grond
gebied van Schooien, op een oppervlakte vao
6-7000 roeden.
In de onmiddellijke nabijheid bevond zich
een groote munitiedepot dat een oogenblik
ernstig bedreigd leek.
De brandweer van Schooien was spoedig
ter plaats en onmiddellijk, geholpen door
soldaten, werd aangevangen met een aanleg
gen van loopgraven, langs den kant van het
munitiedepot om de mogelijke ontploffing
ervan te voorkomen.
De hulp der brandweer van Antwerpen
werd gevraagd doch de eerste motorwagen
kreeg op de baan Merksem-Scliooton eoti
defekt, zoodat oen merkelijke vertraging
ontstond.
To 12 1/2 uur was alle gevaar geweken en
de brand beperkt.
Een onderzoek is ingesteld.
voor hem kon nomen en deed dus een volle
dige bekentenis. Alles wat er gebeurd was,
kwam nu aan het licht. De aanval en over
rompeling van de karavaan, de moord der
blanken, die ze vergezelden hel ontvluch
ten van tweo hunner op de klippen. Toon de
verrader lot de beschrijving gekomen was eu
de schrikbarende wijze, waarop hunne mak'
kors omgekomen waren, waren de meeste
speurhonden dól van woede en het was met
moeite, dat sommigen zich konden weerhou
den om den ellendeling dan in stukken ti
scheuren.
Hij verklaarde evenwel, dat hij geen deal
had gehad aan dioc moord dat geen zijnor
daden vrijwillig warea geweast, daar hij
door hen gevangen ware» geweest, daar hij
door hen gevangou was genomen en dat zij
hem met geweld voortgesleept hadden.
Dit was blijkbaar onwaar maar valsch o£
waar, het had het gevolg, dal zijne rechtere
bevredigd werden en de strop los aan zijn.
nek gelatea werd.
Verder verhoor helderde alles op, behalve
het verbond tusschen de Mexikaansche mi
litairen en de roovers der karavaan. Zijuu
ondervragers, die daarvan niets vermoeden,
gewaagden daar ook niet van, en de ollende-
ling zag daarom geen reden er melding vaa
te maken.
Wellicht koesterde hij do hoop, nog een-,
maal in vrijheid te komen en dan ook eene
verdere gemeenschap met den kolonel Pa-
lorra te hebben»
^Vervolgt.!
