21
KANDIDATEN
DE FORTUINZOEKERS
Begrafenis der ex-keizerin
van Duitschiand.
Donderdag
April 1921
KATHOLIEKE PARTIJ
GEMEENTEKIEZINGEN
Alle KATHOLIEKEN
stemmen van boven op
Waarom stemt men
boven aan de lijst
wS@k onder nssmisser -~3=.
Minister Wauters en het
bevrozen vieesch.
mijn-jverkers
XXVII' JAARGANG NUMMER S3
Kerkstraat, 9 en 22, Aalst.- Tel. 111 DAGBLAD S CENTIEMEN WEKELIJKS 0.58
Uitgever: J. Van Noffel-D3 Gbndt
H. Ansel mus
Zon op 4,49, onder 6,49
Volle Maan den 21
Publiciteit bulten het Arrondissement Aalst, zich te wenden tot bet Agentschap Havas,8, Martelaarplein, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs en 0, Bream's Buildings LondrtJs E.G. 4
DER
VOOR DE
VAN 24 APRIL 1921
DE IIL5RT Felix
Burgemeester
MOYERSOEN ltomaan
Ij'ud-vol Us ver t. Schepeno r. Fiuanciönl
DE SMET Louis
Electriekbeworker
DE VALK EN EER Valery
Scliepene van Openbare Werken
nr. BÉT III* NE Loiris Baron
[óud-volksvertcgonw. Gameenteraadsl.J
VAN GEERT Alfred
Schrijnwerker
DANCKAERT Emiel
Landbouwer
MERTENS Albert
Handelaar
CALLEBAUT Frans
Workman, Oud-strijder
MERTENS Arthur
Geneesheer, Oud-strijder
BASTIAENS Alfons
Wever
VAN DEN STEEN Edouard
Geinoentsraadslid
IlUYLEBRÖECIi. Leon
Winkelier
DE VL'LDER Frans
Landbouwer
VAN scni YLENBERC.H Georges
Lederbewerker
VAN MOLLE FlorèlTfe
Riernenfabrikant
VAN GYSEGEM Raymond
Landbouwer
MüYLAERT Christine
^Bestuurlid d. Vrouwenafd. Vrijo Burg.
MAThlEU Jozer
Stof bewerker
EEMAN Etienuo
JS'ijveraar
QUYNTYN Alfona
Landbouwer
BOSTEELS Eugeen
Scliepene van Onderwijs
SCHELFHOUT Jules
Geneesheer
dell kop. Wachtwoord*
107 VfcRVOLO.
Ik gevoelde een waarlijk verrukkend ge
voel voor haar sedert zij eenea het vertrou
wen nabijkomenden toon had aangonomen,
terwijl zij van de inzichten van Alonzo sprak
cn mij uitnoodigde zijn waakzame tegen
stander te zijn. Zij had haar wantrouwen
Omtrent dier» sluwen schurk bekend en op
mij gesteund. Ik was volkomen gelukkig.
Mij was het onverschillig, in welke nog on
verklaarbare betrekking zij tot elkander
Btaan mochten maar zij wantrouwde hem,
en dit was mij ton' minste voor het oogen
blik voldoende.
Een Indiaan stond geduldig met zijn edel
paard aan de deur van hel blokhuis. Hij had
het goede beest door eeue kleine deur aan
de andere zijde der omheining, welke ik
vroeger niet gezien had, maar hem door
«ijne zuster was aangewezen, binnen ge
bracht. Ik was verheugd, mijn oud, ge
trouw dier weder te vinden cn l:et spitste
zijne kleine ooren en schudde zijne lange
manen, ora mij te ver wolkomen.
De speurhonden stonden allen aan de deur
en toen zij Noramen onder zijne vreemde
vermomming herkenden, riepen zij hem la-
oliënd zijn welkum te genioet.
Zoodra zij door de teekonen van waardig
heid begrepen, wat met Noramen geschied
was, brachten zij hem met al do kracht hun
ner longen een drieworf vivat toe, waarbij
hunne iaoblust zonderling met hunne stom
mel» strookte.
Nadat de rust hersteld was, verklaarde ik
Panacheeren is een groot deel
zijner stem wegwerpen
Waarom niet panacbeeren Omdat
bet meer dan verkeerd is, in sommige
gevallen is het onverstanpig.
Hoedat Ziehier Bij do kiesopna-
me worden al do gepanacheerde punt
jes van eene partijlijst bijeengeteld en
gedeeld door het aantal
te Strergetien plaatsendus
bier te Aalst 23. Dit getal door
de deelëng bekomen telt
dan voor iijststemmen.
De nadeelige, laat ons zeggen de
belachelijke gevolgen er van, zijn dui
delijk. Een voorbeeld Ge zijt katbO'
lieklmaarge wilt panacbeeren. Ge
maakt bij voorbeeld een puntje zwart
nevens den naam van een persoon,laat
ons zeggen van een der lijsten, en
twee punten nevens twee namen op do
katholieke lijst.
Wat bobt ge nu uitgestoken Wel
kort-en goed go hebt 3/23 van uwe
stem uitgebracht. 1/23 werpt ge ver
loren aan eene lijst, dio touh geen
gekozene hoeft. 2/23 geelt ge aan
uwe eigene partij. Én van de 20/23
overige gedeelten uwer stem maakt ge
geen gebruik 01 liever gij steunt
onmiddelijk do lijsten uwer tegenslre
vers, vooral do roode paljassen, welke
uwe ernstigste mededingers zijn.
Want vermits bet overgroot deel
uwer stem als wit, dus ongoldig, aan
zien wordt, bobt ge ze verloren laten
gaan, met ze niet togen die kleppers
te gebruiken, dat is duidelijk I En zeg
niet bet beeft geen belang. Jawel,
het heelt belang, groot belang
ïfergeet hst nietpana
cheert niet, want ge smijt
tme stem weg ten voer-
deefs uwer- vijanie
Daarom stemt eensgezind boven
aan de lijst, maakt liet wit puntje
zwart
Een kabinelsraad heeft onderzocht in welke
voorwaarden men trapsgewijze onze fameu-
zeo Bevoorradingsdienst zou kunnen ver
minderen,
Onze Minister van Geldwezen is verder ge
gaan. Krachtdadig heeft hij den os bij de
hoorens gepakt en de verdwijning ervan
geüischt, wat volgens hem eene besparing
van 320 miljoen franken 's jaars zou uitma
ken.
Geen klein bier dus voor onzen zoo slech
ten geldelijke»» toestand.
Bravo Mijnheer Theunis, voet bij stek
gehouden en dat de verdwijning van dit voor
's fands financiën zoo kostelijk als gevaarlijk
organisme, zeer spoedig een voltrokken feit
weze.
hen alies wat or was voorgevallen en wat
men van hen verwachtte, alsmede de be
weegredenen, die ons geboden, ons daaraan
te onderwerpen.
In het eerst ontstond er een algeifteen go-
mor van ontevi'edenheid. Zij hadden geen
zin om lompe, morsige Comanchen to wor
den, dezelfde wilden die zij altijd bestreden
hadden. Daarvoor waren zij nibt in d9 wieg
gelegd en vonden geen bohagen »d de klee
ding en de wapenen der wilden. Hoe meer
zij elkander opmerkingen omtrent hunne ze
den en gewoonten mededeeldou, des te hoo-
ger steeg de ontevredenheid, tot zij eindelijk
niet langer naar mijne overredingsgronden
luisteren wilden on liet zich liet aanzien, dat
er muiterij zou ontstaan.
De oudsten van onzen troep had tot nu
toe stil gezwegen, en toen hunne ontevreden
heid nu tot den hoogsten top gestegen was,
die mijne macht scheen te zullen trotseeren,
trad dn veteraan vooruit, en sprak eenige
oogenblikken op de hem eigene, langzame,
indrukwekkende wijze, tot ben.
Zijne gevoelens worden door ieder hunnor
hoog geacht, en toon hij zeide, dat Nommen
door zijne bekwaamheid eene buitengewone
on onschatbare eer verworven had, die het
aanzien en de veiligheid van onze schaar
onder deze wilde stammen duizendvoudig
verhoogen 20u, gaven zij oogenblikkolijk toe
en verklaarden zich bereid, alles te doen,
wat van hen gevorderd werd.
Zij ondergingen thans allen de proef en
keei'den met hunne herkregene wapenen er,
paarden terug. Maar de gekke figuren, dfie
zij bij hunne terugkomst met huime geverw-
de huid en vreemde kleedis# maakten, ter-
Weg met den Staatshandcl l Leve de vrij
handel die ons lot betere levensvoorwaarden
leideu moet
M. Wauters met gansch zijn bevoorra-
dingsdienst heeft, wat hij en zijne vriendjes
er ook over zeggen, niets kunnen teweeg
brengen om den levensstandaard omlaag te
drukken, want nog altoos eten wij brood aan
1.20 fr.f aardappelen aan 0,50 fr. suiker aan
2,95 fr. en bevrozen vlcesch aan 8.50 Ir. den
kilogram.
Voor wat dit laatste betreft
Waarbij komt het dat dit aan zulke liooga
prijzen moet verkocht worden Wie koopt
dit vieesch voor rekening van hel Ministerie
Is die man wel bekwaam
Ziedaar vragen welke men wel eens aan
den iieer Wauters zoii mogen stellen en waar
een kaar antwoord zou moeten op gegeven
worden.
Inderdaad, volgens inlichtingen genomen
bij mijnen beenhouwer, verklaarde deze mij,
met de faktuur als bewijs, dat hij aan het
Ministerie van Bevoorrading, de voorkwar
tieren tegen 4,25 fr. en de achterkwartieren
legen 5,45 fr. den kgr. betalen moet, terwijl
hij mij tevens verzekerde, dat eene firma
hier bevrozef» vieesch van eerste kwaliteit
(Argentijnse!», Nieuwzeelandsch, Australisch)
ter plaatse geleverd kan invoeren aan 3.50 fr
voor de voorkwartieren c:i 4.30 fr. voor de
achlerkwartiereu.
Waarvan kan dit eene private firma en
onze bevoorradingsminister niet
Waarom in deze tijden van krisis en duur
leven, waarom moeten wij ons bevrozen
vieesch bijna zoo duur betalen als bet ver-
sche
Meent nu niet, vervolgde de beenhouwer,
dal WIJ schatten winnen met den verkoop
van bevrozen vieesch*. Als bewijs kan daar
van dien?n, dat de samenwerkende Maal-
schappij Vooruit, van Gent, welke op zeker
oogenblik 15 verkooplokalen, waar bevrozen
vieesch verkocht word, uitvcbaat heeft, er
thans 13 komt te sluiten.
En hoe hebben zij op den tromm-1 daar
voor niet geslagen Stel u nu voor, hoo het
met ons dan gesteld is
Een klkinf. Burger.
Op Duitsch grondgebied. Te Ellen.
Ouder het gelui der Uo.kken reed dc rouw-
ti'ein Maandag' om 9.50 Ellen, het eerste
plaatsje op Duitsch grondgebied, langzaam
binnen.
Op het perron stonden verschillende bur
gerlijke en militaire overheden, terwijl een
muziekkorps treurmuziek speelde. Een man-
nenzangkoor van oud-strijders in uniform
met het vereenigingsvaandel zong een psalm
en Ein fester Burg ist unser Gott
Daarna werd prins Adalbert, die het stoffe
lijk overschot zijner moeder vergezelde, door
eenige overlieden toegesproken en na een
oponthoud van ongeveer tien minuten reed
de trein langzaam de statie uit, in de richting
van Postdam.
Heel Sist militaire camarilla te bsen
Het vóóroorlogstijd schijnt te Postdam
verrezen te zijn
Officieren van de lijfregimenlen ïder over
leden keizerin, de Pasewalkerkurassiers en
bet infanterie-regiment 8ö, loopen af eu aan
iu hun oude u ilormen, die er uilzien, alsof
zij eerst gisteren waren gemaakt.
En het zijn niet alleen de officieren van die
regimenten, die de stad opnieuw kleur en
leven geven.
Er is geen regiment van het oa3e leger
wijl zij, behalve hunne eigene wapenen, nog
bogen, lansen en schilden droegen, wekten
bij ons allen thans de luidruchtigste vroolijk-
beid op.
Eindelijk kwam ook aan den oudste van
onze troep de beurt om naar buiten te gaan,
en ik gevoelde eene groote bezorgdheid om
trent den uitslag. Maar de oude keerde wel
dra lachend terug en zeide mij, dat noch hij,
noch iemand van do andere jagers aan de
zware beproeving der wapens die de gids
Nommen had moeten doorstaan, onderwor-,
pen waren, en dat men alle speurhonden
slechts als geraeene krijgers in den stam
hadden opgenomen, welk boricht mij ten
minste voor het oogenblik rust scheen te be
loven. Plotseling echter hoorde ik eene
lichte beweging achter mij, en zag, toen ik
omkeek, Alonzo met zijne lachende, ofschoon
eenig8zins eerbiedige houding naast Nommen
staan. Hij zeide niets anders, dan Heer op
perhoofd de stammen zullen heden middag
hunne rijkunst en krijgsgebruiken voor u ten
toon sproiden. Gij zult het schouwspel wel
willen bijwonen
Nommen boog zich met ern3t en Alonzo
ging heen.
HET GEVECHT.
Alles was wederom in diepen slaap,gezon
ken, de wind woei met een zacht gedruisch
door de lakken der boomen, de maan liet nu
eu dan hare zilveren stralen door do wolken
vallen, een oogenblik werd deze stilte ver
broken, de onderdanige wilden van Alonzo
brachten geheel het fort in beweging, dui-
zeude jammerkreten werden gehoord.
Nommen vroeg mij dadelijk wal do redep.
dat zich niet op een of andere wijze laat ver
tegenwoordigen, tenzij als militaire vereeni-
ging of clnb, welke leden voor deze gelegen
heid het uniform weer uit de kamferkist
hebben gehaald, hetzij rechtstreeks door
eenige officieren in gala.
Men ziet ook veel puntbelmeo, waarvan
de keizerlijke wapens ten toeken van rouw
zijn omlloorsd. Ook Shakos en helmen met
pluimen. De pluimen worden ten teeken van
rouw achter de Shakos gebonden gedragen.
Bijna alle burgers hebben rouwbanden
om den hoed ot den arm gelegd en tal van
dames zijn in het zwart gekleed.
Ludendorf gehuldigd
Alles wat monarchistisch gezind is, maakt
van deze gelegenheid gebraik om aan die
gezindheid uiting te geven.
Zooals we reeds gemeld hebben werden te
Berlijn talrijke eeredienstep gecelebreerd ter
nagedachtenis der ex-keizerin. Bij een dezer
gelegenheden is generaal Ludendorf gehul
digd met een overmaat van luidruchtigheid
die slechts in overeenstemming was te bren
gen met een stille hulde voor de doode.
Oe aankomst te Potsdam.
Maandag avond leverde Potsdam een ge
heel andere aanblik op. Met de avondtreincn
waren groote monscheuraenigten uit Berlijn
te Potsdam aangekomen, vooral veel militai
ren, officieren en manschappen in uniform,
studenten met hun korpskenteekena, mannen
en vrouwen in rouwkleeding. Hier en daar
zag inen groote kransen dragen, die in den
antieken tempel zouden worden gelegd.
Bij dc statie Wildpark w.is liet gewoel en
de bedrijvigheid natuurlijk het grootst. De
Fürslenhalle van de statie, die zich on
middellijk naast het perron van de publieke
statie bevindt, was, evenals de statie zelf,
waardig met groen versierd.
Kransen en slingers van dennegroen en
evergreens teekenden het doel van liet perron
af waarlangs de lijkkist met het stoffelijk
overschot der keizerin zou worden gedragen.
Binnen het gebouw was alles met zwart
overtrokken. De lichten en ornamenten waren
met zwarte krep omhuld, en leverden een
waardigen en rusligen aanblik op.
Den geheelcn avond verdrong zich een
dichte menschenmenigtc buiten de statie, die
allen op de aankomst van den trein wacht
ten.
De statie zelf was voor het publiek streng
gesloten.
Om 10 u. 45 slipt reed de. speciale trein,
die het stokblijk overschot* der ex.keizerin
van het huis Doorn haar Duitschlana had
vervoerd, dc statie Wildpark binnen.
Prins Adatbert en zijne echtgenoote, prins
Oskar cn de hertog van Bronswijk, die de
lijkkist begeleid hadden, stapten uit cn be
groetten de leden der koninklijke familie en
de militaire hoogwaardigheidbekleeders, die
op het perron waren verschenen.
Oe lijkstoet.
Berlijn 19 April. Om 9 ure 15 hield de
lijkkoets stil voor de poort van do, vroegere
keizerlijke statie.
De ex-kroonprinses, de prinsen en prin
sessen der vroegere keizerlijke familie en de
vreemde prinsen, stonden op het perron.
De kist werd uit don wagon genomen. Zij
is in eiken hout overdekt met paars fluweel
en een zwart baarkleed, waarvan de hoeken
gehouden worden door officieren van het
eerekorps. Door een kleinen tuin wordt de
kist naar de met vier zwarte paarden bespan
nen lijkkoets gedragen.
Daarop stelde de lijkstoet zich in gang en
volgde de groote laan. De geestelijkheid stapte
voorop, gevolgd door afgevaardigden der
vroegere officieren van het ex-lijfwachlregi-
ment der ex-keizerin achter her. kwam de
dezer buitengewone beweging kon zijn, en
daar ik hem het antwoord schuldig moest
blijven, begaven wij ons dadelijk naar buiten.
Spoedig vernamen wij dat een troep Ke-
nawies vier vrouwen geroofd hadden en
hiermede op de vlucht waren.
Nommen wertf dadelijk omringd door
zijne speurhonden en de Indianen waarover
hij het opperbevel ontvangen had.
Dadelijk werd besloten tot do vervolging
der Kenawies en een unr later reden zij het
fort uit.
Adelia, haar dienstmeisje, Don Valeriaan,
Baron Holla en August bleven liever in het
fort en hadden niet de minste vrees omdat
zij thans met de Indianen geheel verzoend
waren. Deze plaats was voor hen ook zeker
der dan een verblijf in Mexico, daar een
verblijf aldaar voor Don Valeriaan met het
grootste gevaar gepaard ging.
De speurhonden jaagden thans vooruit,
zoo snel zij konden, terwijl de Indianen een
woest wraakgeschreeuw lieten hooien. Hot
pad voerde midden door het dal. De oude
Hiks en de krijgers verdwenen in de verte
voor ons.
Het dal werd steeds breeder en scheen,
hoe verder het zich tusschon de heuvelen uit
breidde, immer dieper te zinken, tot einde
lijk de bergtoppen hoog in de wolken reik
ten en hunae lange, koele schaduwen dwars
over onzen weg zich uitstrekten. Het In-
diaanrche meisje naderde Nommen mot de
woorden Opperhoofd gij hobt u dezen
morgend zeer goed gehouden. Alonzo is te
gebiedend eu denkt iedereen die hem in den
weg komt, onbeperkt te kunnen beheer-
[schen.
lijkwagen x; da hoeken van het baarkleed
werden gehouden door vier ridders van het
orde van den Zwarten Adelaar. Achter de
lijkkist stapten de prinsen der keizerlijke
familie, de vroésere prinsen en groot-her
togen van Duitschlaud, opgevolgd door de
bij den lijkstoet toegalaten personen, waarbij
te vermelden zijn maarschalk Hindenburg,
de generaals Ludendot'Cf en Mackensen en de
vertegenwoordigers der studentenbonden eu
der sportverenigingen.
De lengte van den lijkstoet was drie kilo
meters en acht personen stapten op een rij.
Talrijke rijtuigen met kronen overladöt
sloten den stoet.
Afgevaardigden van verschillende maat'
schappijen en der scholen vormden de haag
op gansch don doortocht.
Volledige orde bleef er heersdien. Ei
waren degelijke policiemaatregelen genomen.
Het volk, dat tot in de boomen langsheen d«
laan geklommen was, hield zich zeer kalm.
Het aantal vrouwen was veel hooger dan het
aantal mannen, liet publiek gaf duidelijk
den indruk gekomen te zijn om aan zijne
nieuwsgierigheid te voldoen, en niet om be
lijdenis van koningsgezindheid te geven.
De vroegere kroonprinses en do prinsessen
der ex-keizerlijke familie waren rechtstreeks
per rijtuig naar den ouden tempel gegaan,
vergezeld van de vroegere eerodames der
overledene.
De staking der Engeisahe
Londen 19 April. Bij de indiening, in
hel Lagerhuis, van de aanvullende begrooting
van oorlog, welke noodig is geworden door
het oproepen van do reservisten en hel vor
men van een weermacht tegen de jongste
bedreiging met een algemeene slaking. heeft
sir Worthington Evans, de minister van
oorlog, verklaard, dat van de 71,000 reser
visten 58.000 aan den oproep gehoor hebben
gegeven. De weerklank, welke den oproep
voor do weermacht ten deel is gevallen, is
hoogst merkwrardig. De oproep was beperkt
tot oud-soldaten cn oud-leden van de terri
toriale troepen. Toen 75.000 man zich had
den opgegeven, werd de aanmelding stop
gezet.
Llovd George die aan het debat deel nam,
zegde Sommige leden zouden kunnen zeg
gen, dat de voorzorgmaatregeien overbodig
waren, maar zouden zij overbodig zijn ge
weest als zij niet genomen waren (Toejui
chingen). De groote meerderheid der Engeï-
sche arbeiders was tegen wanorde, maar er
was een kleine t»*oep, die naar omwenteling
streefde, en ecu veel grootere, die, hoewel
hij tegen de revolutie was, zich er misschien
bij zou aansluiten, als de revolutie slaagde.
Het was de plicht der regeering, maatregelen
e nemen, die zouden verzekeren, dat de
kleinste troep niet voldoende zou slagen om
dc grootere mee te krijgen. Het was eeu
goed ding voor do arbeiders zelf, om aan de
wilde elementen te toonen, dat de gemeen
schap hulpmiddelen had, die daaraan hot
hoofd konden bieden. Hij hoopte, dat het
geschil zou eindigen in het vaststellen van een
national® basis, waarop de loonen konden
worden berekend. Sommige loonen, die de
oigenaars aanboden, moesten klaarblijkelijk
worden verbeterd. Hij legde den nadruk op
de belangrijkheid van een duurzame regeling»
en boopte, dat de besprekingen tusachen de
mijnwerkers, de eigenaars en de regeering-,
ten gevolge zouden hebben, dat er een p!a&
werd ontworpen, dat de nijverheid waarlijk
ou doen bloeien.
Oe mijnwerkers blijven volharden.
Londen 19 April. Berichten uit ver.
schillende deelen van het land schijnen er op
Het is goed dat gij hem een lesje gegeven
hebt. Hij heeft u zeker loeren achten.
Het is mij onverschillig zeide Nommen
welk karakter of welke gewoonten Alonzo
hebbon mag. Ik ben in het bezit mijner wa
penen en wij slaan thans op gelijken voet.
Ik zal hem spoedig op zijne plaats stellen,
en hem achting voor mijne rechten afdwin
gen. Maar gij I wilt gij mij niet liever ieta
van u zeiven verhalen Het zou veel belang
rijker zijn, iels van u te hooren, dan de irw
zichten van uwen vriend te onderzoeken.
Nommen legde eenen eigenaardigen na
druk op het woord, vriend, hetgeen zij dui
delijk bsgreep, want zij bloedde sterk en
boog zich over den hals van haar paard.
Een oogenblik later was hare gebogene
gestaltene weder opgevioht en zij keek hem
rustig en vast in de oogen. Welke betrek
king ook tastchen iriij en dien man bestaan
mag hebben, sprak, zij, heb ik hem toch ge
leerd, dat die niet, alleen niet mear bestaat,
maar dat hij oofe voor oenen slrengeron et
hardnekkigereo wil dan den zijnen sidderen
moet. Maar gij en hare oogen werden
vochtig en hare stem beefde licht, gij
moest de laatste zijn, die mij mijn hard nood
lot verwijt jegens u hen ik zoo liefde vol
geweest, als de vriendschap en dankbaarheid
slechts vorderen kunnen.
Zij wiste eene traan uit het oog en wendt
zich dan met eene trotsche beweging va»»
hem af.
Maar ach hot ija was mij koud in 't ha^b
gedrongen, ik huiverde en hield mij aat\ mij
nen zadelknop vast, want het was mij, a's
of ik van het paard moest vallen.
(Vervolgt.)
