10
Een schrikkelijke vijand.
DE FORTUINZOEKERS
Het gevaar der obussen,
Bezetting van het Roerbekken
0.50 Uitgever: J. Van Npffkl-Dr. Gznbt
Dinsdag
Mei 1921
Ministerie m SpoorwegeR.
M. Poincaré in Belgie,
Slekclbezien.
Aan ds reserve-officieren
Bericht vao hinnenroepiug
DE VOLKSSTEM
Ksrislraat, 9 en 22, Aalst." Te!. 114
XXVII'
JAARGANG NUMMER 198
- 8 CENTIEMEN WEKELIJKS
H. Antor.iuï
I Zon op 4,17, onder 7,16
I Kerst» Kwartier den 14
Publiciteit bulten het Arrondissement Afjst, te wouden tot het Agentschap IIava3,8, Martelaarplein, te Brnssel8, Place de la Sourae, Parijs en 6, Bream's Buildings Loodres E.G. 4
Vele en groote vijanden van dan
monsuh zijn er op onze dagen. Nu
welke is de grootsle, de afsctiuwe
lijkste, do tergendste? Is het de nieuw-
soortige Attila, die zijn bloedige bol
elieiviekenscepter over het ongelukkig
Rusland zwaait en gansch Europa
bedreigt Is 't bet alverslinderd mili-
tarismus, oorzaak van zoovele schrik
kelijke onhailon 01 misschien hel
verderfelijk alcoolismus dat ondanks
de menigvuldige drankbosirijdende
wetten nog zoo talrijke ellenden en
rampen ira zich sleept Is het die
sluipende ziekte, wolke men de long
taring noemt en die er jaarlijks nog
honderd duizenden in den bloei des
levens ton grave sleept
Neen, geen enkel dezer kan opwe
gen tegen den hedendaagschen groo-
ten vijand, die men ds zccht naar
hut gklii noemt.
Eilaas al de standen der maat
schappij zijn er door aangetast en dit
is voorzeker dc grootste oorzaak van
dan wantoestand waarin bijna alle
natiën zich nog bevinden.Voor 't geld
waarvan velen hun afgod maken,
doet men zijne gezondheid tekort;
voor geld zaait rnen twist en twee
dracht in de families, iu dorpen en
steden, in gansch da samenleving
voor geld vei'dïukt men armen, wedu
wen on weezon en laat men ze honger
lijden; voor uon handvol geld verraadt
men zijne broeders, zijn Vaderland
voor wat bankend goud zou men
hedendaags, als een andere Judas,
des hesten der meesters verraden en
verknopen.
Waar en wanneer zal dit eindigen?
Zou men niet ontmoedigd nederzinken
en de werkzame handen laten voor
altijd rusten, wanneer men die alge-
niqcno koortsachtige bewpging ziet om
wat ellendig geld te winnen en dan
meestal nog, omdat zuur en dikwijls
oneerlijk gewonnen geld in de walge
lijkste braspartijen en in de losbandig*
ste ontucht te verkwisten.
Is er dan toch geen middel meer om
dien alles verltankorenden drift tegen
to houden en dezen doeltreffend te
bestrijden Is onze arme maatschappij
onwcderroepelijk veroordeeld om in
don draaikolk van die verpestende
geldzucht ten onder te gaan. Ja, wij
zullen zeker ten onder gaan, indien
men het eenige en onfaalhaar middel
niet toepast,
Maar van dat eenige gulden redmid
del wijkt men meer en meer af noch
tans er is geen middenweg. Wij
moeten terugkeoren tot de leering van
den armen timmermans Zoon van
Nazaretli», door zoovele kristenen
verwaarloosd, door andersdenkenden
veracht, door de godhatars bespot.
Daar alleen zullen wij allen, eige
naars, burgers, hoeren en werklieden,
1 uw/W
loeren aan die hardvochtige ik- en
hebzucht verzaken het geld tan
dienste stellen van het goede, van het
schoons, van liet ware. Spijtig dat bij
te velen die geldzucht reeds ontaard
is in eene woekerachtige en schaamte-
looze gierigheid.
De schaarschheid eeuer zaak maakt
ze begeerlijk, zegt men gewoonlijk
Hier is het juist verkeerd, nog nooit
was zooveel geld en nog nooit wa3
men er begeerlijker naar en nooit
zag men moer ontevredenen dus is
het geld niet bekwaam ook maar het
aardsche geluk te verzekeren. O neen
het vuigogeld, of geen enkel aardscli
good kan het hart van den sterveling
verzadigen of gelukkig maken
Willen of niet zal de maatschappij
dan vroeg of laat moeten terugkeeron
tot de wet van hot Evangelie, want
daar alleen zal zij het geneesmiddel
vinden tegen hare dagelijks stijgonde
kwalen. Voor ons kristene menschen,
die nog waardig zijn van dien naam,
weze het een heilige plicht, onze ver
dwaalde en misleide broeders in te
lichten en ze door onze woorden en
daden, maar bijzonderlijk door onze
voorboeldon, terug te brengen tot den
waren geest van het christendom,
welke ons, wereldlijken, niet gebiedt
het geld met de voeten te trappen,
maar welke ons verbiedt voor een stuk
geld onze heiligste plichten te verzui
men en oplegt dien d.wazen geldzucht
welke ons tot den modderpoel van het
heidendom zou terugvoeren, uit onze
harten te verbannen.
Toonen wij dus aan allen dal wij
liet eerste woord uit het sclioone berg-
sermoen van onzen lieven Meester
niet vergoten hebben en zijne waardi
ge leerlingen mogen genoemd worden:
«Zalig zijn zij die arm van geest zijn,
liet ryk dor Hemelen behoort hun
toe 1 s Joannes.
Oen 50 centiem-postzegel van
eene nieuwe uitgifie
Eene oplage, op bijzonder papier, van den
pO centiem-postzegel, koninklijke beeltenis,
(nieuwe uitgifte), zal te koop worden gesteld
op het postkantoor dat, van 26 tot 29 Mei
gedurende de Postzegeltentoonstelling,- in liet
Egmont-Paleis te Brussel zal werken.
Deze waarden kunnen ^insgelijks worden
bekomen op schriftelijke aanvraag gezonden
aan bet Beheer van Posterijen-bestuur van
Zegeldienst. In dit geval dient het bedrag van
de bestelling op postcheckrekenibg nr 9040
gestort ofwel per postwissel opgezonden.
Aan de bestellingen zal gevolg worden ge
geven in dc orde waarin zij toekomen en bin
nen de grens der beschikbare hoeveelheden.
De schriftelijke aanvragen mogen van nu
af aan ingediend worden zij moeten in alle
^eval, uiterlijk den 29 Mei bij het Bestuur
van den Zegeldienst toekomen.
Internationale postkaarten
Er wordt eene uitgifte gedaan van 30 cen-
tiempostkaarten (enkele en mot betaald ant
woord) waarop de zegel ran de uitgifie inge
voerd bij koninklijk besluit van 16 Seplemb.
122 VÉRVOLG.
Weinige schreden van mij, bevond zich
eene nette tent van buffelhuiden en palen,
hetgeen voor mij liet belangrijkste voorwerp
in mijnen beperkten gezichtskriug uitmaak
te. Ik wist dat zij daarin woonde 1 Hoe ge
vaarlijk gewond zij was, kon ik slechts ver
moeden, daar Alonzo mij slechts onbepaalde
en unvoldoonde antwoorden gaf, wanneefr ik
naar haar toestand vroeg, en ik anders niets
dan Indianen zag. Mijne overgebleven vier
speurhonden be/.ochlon mij eindelijk ook
zij zagen or bleek en spookachtig uit. Onze
toestand in deze wilde woestijn, was beden
kelijk gonoeg. Alonzo's gedrag werd met
iaderen dag onbeschaamder en ik besloot
daaruit, dat de toestand van het Indiaansche
meisje verergerde. Tot hiertoe was mij ieder
bezoek bij haar onmogelijk gemaakt,©., ik,
Bleeds van haren toestand onbewust. Einde
lijk vernam ik van Nommen dat zij zeer
zwaar gewond was en door de Gajguaa met
de grootste zorgvuldigheid verpleegd werd.
Of zij in het leven zou blijven was hoogst
twijfelachtig.
De oude Heksekus hinkte iederen mor-
gend naar mij toe on bezocht mij, door In-
rfiaausche krijgers ondersteund. Zijne vroo-
lijkheid was onovertrefbaar en hij lachte en
lohertate nog altijd als vrcegor. Die tien da-
$en waren voor mij een droevige tijd Het
was vtir mij duizend maal liever geweest,
>p de plaats gedood te zijn, dan zoo djor ie
onzekerheid gefolterd to worden. Aionzo
kwam thans met mij praten en scheeh zich
moeite te geven, om zich aangenaam bij mij
te maken. Zijne pogingen werden echter al
tijd verijdeld eu ik haatte hem, wanneer die
pogingen voorbij waren, steeds' meer aan
vroeger.
Ik was'thans zoo ver hersteld, dat ik eenige
meters ver kon wandelen. Het eerste ge
bruik, dal ik van mijne herkregene krachten
maakte, was de tent van buffelhuiden te be-
loekon. Ik trad, op een© lans steunende de
tent binnen. Het Indiaansche meisje rustte
op een leger van vellen en was zeer verma-
gerd en zwak. Toen zij iemand hoorde,
wondde zij het hoofd om. Daar zij mij be
merkte, overtoog een licht blosje haar bleek
mager gelaat, en zij lichtte langzaam haar
sneeuwwitte hand op, om mij te groeten. Zij
beefde, toen ik haar de hand gaf en naast
haar nederzeeg.
Er is dus nog hoop act gij in het leven
blijft riep ik uit. De lage Alonzo heeft mij
even als gewoonlijk bedrogqp, zoo dikwijis
hij van u sprak.
O, en gijantwoordde zij, gij zult
eveneens beter worden, want ik gevoel
thans reeds, sedert ik u zie, dat ik mórgen
veelsterker zal zijn ook gij moet thans
genezen, ai ware het maar, om wraak te
nemen.
Ja, ja, ik zal spoedig weder gezond zijn.
De lafhartige leugens van Alonzo hebben
mijne herstelling moer verhinderd, dan
mijne wonden
O, hoe vroolyk klopt mij het hart en
1916, met 's Konings beeltenis in rood zal
worden afgedrukt.
De nieuwe kaarten zullen van 10 Mei 1921
af verkookt worden.
De omslagen met doorsohijnend raam.
Het Beheer van Posterijen verzoekt ons te
herinneren dal de volgende schikkingen, die
bij het onlangs gehouden Poslcongres van
Madrid werden aangenomen zullen, met iu-
tangvan 1 Januari 1922, in den Belgischen
binnenlandschflfl dienst en in het verkeer met
het buitenland worden toegepast op de zen
dingen onder omslag met doorschijnend raam.
a) Het doorschijnend raam moet de»i uit
maken van den omslag en met dezes grootste
afmeting evenwijdig loopen, zoodat.het adres
van den bestemmeling zich in de richting de
zer afmeting voordoethet moet zoodanig
geplaats zijn dat het afstempelen er niet door
verhinderd wordt.
b) Het adres moet, zelfs bij kunstlicht door
het doorschijnend raam goed leerbaar zijn
en er moet kunnen op gescheven worden.
De zendingen ondor gansch doorschijnen-
den omslag of onder omslag met open raam
zullen tot het vervoer niet meer toegelaten
worden.
Deze nieuwe schikkingen worden aan de
fabrikanten en aan de handelaars herrinnerd
ten einde hun toe te laten zich van den voor
raad omslagen (oud model) dieo zij raorfiten
bezitten, te ontdoen.
Te Brussel.
M. Poincaré is Zaterdag avond te 11 uur,
alt Parijs to Brussel aangekomen.
Hy werd in de statie iji naam des Konings
begroet door graaf de.Méroda, hofmaarschalk
en door M. de Margerie, den Franschtn
gezant, bij welken hij is afgestapt.
Zondag avond was het groot diner aan het
hof ter eere van den gewezen president.
M. Poincaré, bij Kardinaal Mercier.
Heden Maandag middag, rond 12.30 u.,
is M. Poincaré, oud-presjdent der Fransche
republiek, een bezoek komen brengen in het
aartsbisschoppelijk paleis aan Zijne Eminen^
tie kardinaal Merrier,
Om 1 uur heeft een diner plaats gehad
waarop de volgendehóogg^plasisie personen
wr.rêih uitgènoodigd
Mgrs Van Rov en Van Gbuwenbergb, vica
rissen-generaal van het Bisdom MM. Em.
'Brunei,'voorzitter der Kamer en baron de
Favereau, voorzitter van den Senaat Bélo
en baron van de Werve en van Schilde,
gouverneurs van Brabant en Antwerpen H.
Jaspar, minister van buiteniandsche zaken
generaals JVlaglinse en baron Jacquesde
Margerie, ambassadeur van FrankrijkBrandt
Withlook, ambassadeur der Vereenigde Sta
ten d» Villalobar, ambassadeur van Spanje;
MM. graaf Woeste, baron de Brocquevilie,
Michel Levie en Vau den Heuvel, staats
ministers senator hertog d'Uisel generaal
baron Serot Almeraz-Latour, militaire attaché
van Frankrijk M. Karei Dessain, burge
meester van M echel en Mgr Ladeuze, rector
der Hoogeschool van Leuven; Mgr Deploige,
president van het hooger instituut van wijs
begeerte, te Leuven M. Snoeck, van Ant
werpen de eerw. li.h. Van der Hout (Brus
sel) en Francis Dossain, secretaris van Z.
Em. den kardiuaal.
Na het diner is M. Poincaré naar Antwer
pen vertrokken.
Twee koninklijke besluiten, r kende de
verzending van stckclbeziiin voor Schotland
worden in den Moniteur afgekondigd.
Het eerste is eene wijziging van een be
sluit van 1912, luidend
hoe schoon schijnt mij thans de wereld toe I
Het geluk van het wederzien maakte op
ons zoo'n guustigen indruk dat wij beiden
binnen acht dagon geheel hersteld waren.
Gaarne hadden wij teruggekeerdmaar
mochten dit niet wagen, daar wij wegens de
rondzwervende Indianen een zekeren dood
zouden gevonden hebben.
Tegen wil en dank moesteD wij ons aan
de wil van Alonzo onderwerpen, on hom
volgen waar hij ging.
Het eenigete wat wij van Alonzo konden
te weten komen, was dat hij zijne reis nog
stoods wilde vervolgen, maar begrepen dui
delijk dat niets anders als do gouddorst de
eonigste reden van zijn verderen tocht was.
De ver tolling- van den goudberg speelde
hem dagelijks door het hoofd, en ter wille
van allee wat hem omringde wilde hij die
bereiken.
Het doel vm dozen nieuwen tocht werd
zoowel voor do Go matchen als voor onte
speurhonden zorgvuldig geheim gehouden.
Het onder de zuidelijke stammen algemeen
heerachendo bijgeloof, dat de nadering van
blanken tot den berg van liet edele metaal,
gewoonlijk door een ongeluk gevolgd wordt,
zou hiervan de reden zijn. Zij geloofden, dat
Aionzo weder een rooftocht naar de grenzen
vau Mexico ondernam, waarop zij hem re6ds-
meermalen begeleid haddon.
Daar zij aangaande het doel van den tocht
gerust gesteld waren, meende Alor.zo dat
het go mak kol ijk gonoeg zijn zou, bijaldien
zij de af wijkingen van den reohten weg, in
dien dit noodig zou zijn, om bet gewemichte
c Onze minister van landbouw is gemach
tigd op da stekelbessen, zoowel binnen het
land als op de grenzen, de maatregelen toe
te passen die hij nuttig acht.
Hij kan eveneens dusdanige maatregelen
voorschrijven als noodig zouden blijken opdat
de verzendingen ,van stekelbessen naar de
landen die hij aanduidt, zouden beantwoor
den aan de voorwaarden opgelegd door de
overheid onzer landen.
Het tweede
Art. 1. Op strafte van toepassing der
artikelen 5 en 7 der wet van 30 Dec. 1882,
is hel verboden naar Engeland en Sehotland
stekelbessen uit te voeren zonder een getuig
schrift afgeleverd door hot personeel van den
bij zonderen dienst voor plantenziekten, en
waarvan het model hierbij gevoegd is.
Art. 2. Dit getuigschrift kan slechts
afgeleverd worden indien dc verzendingen
van stekelbessen gansch vrij bevonden zijn
van vruchten aangetast van Amerikaanschen
meeldauw. (Sphoerolheca mors, nvae).
Art. 3. Vóór het afleveren der getuig
schriften, doet de inspecteur de beziën nauw
keurig onderzoeken. Te dien einde, moeten
do uitvoerders hem alle noodige inlichtingen
verstrekken, ten minste twee volle dagen
voer het aan boord brengen d*e vruchten.
De uitvoerders moeten daarenboven htl
voor het nazien noodige personeel en materieel
ter beschikking van den toesichtsdienst Hel
len voor rekeningen gevaar de uitvoerders.
Op het afleveren oan het getuigschrift slaat
een taks gesteld van 2,50 Ir. ie betalen in de
handen van den opziener.
Vreeselijk ongeluk te Denderleeuw.
Een doode Twee gekwetsten.
Zaterdag namiddag werd Denderleeuw
door een vreeselijk ongeluk in opschudding
gebracht.
Werkliiden waren er bezig op liet inzame-
lingsvtld, Ninoofschen steenweg, obussen te
ontladen. Officieren en onderofficieren voer
den als naar gewoonte het toezicht over de
werken. De obussen welke niet konden los-
gevezen worden, werden in een put verza
meld, waarna men er eene lading dynamiet
tllSSchonlQg.de, se mei u.<tulu bedekte ca.dan
'bij middel eouer Bickfordwiek deed springen.
Eensklaps ontplofte de lading dynamiet
vooraleer de put gevuld was. Een der werk
lieden, Louis De Backer, 28 jaar oud. werd
op.dén fliag gedood. Het" lijk van den onge
lukkige, gansch in stukken getrokken, werd
een vijftigtal meiers ver geslingerd. Twee
andere werklieden, Petrus Eorton en Victor
Liever.» werden eijg gekwetst. Hun leven
schijnt echter niet in gevaar te zijn eu beiden
konden naar hunne woning overgebracht
worden.
Het parket van Audenaarde is Zondag
rnorgend ter plaats geweest.
Ambtelijk bericht van het ministarie van
landsverdediging
Ingevolge de schikkingen getroffen met
het oog op de inlergeailieerde bezetting van
het Roerbakken heeft de minister van lands
verdediging de eer e|p beroep te doen op de
vaderlai'dsche medewerking van al de reser
ve-officieren beboerende tot de infanterie,
de artillerie, de genie, het spoorwegbatail-
lon en de vervoerkorpsen Daar ons bezet
tingsleger dient gerenforceerd in offioieren,
zonder dat men ecnig nadeel berokken» aan
de troepen welke in België verblijven, ver
zoekt hij diegenen onder de reserve-officieren
der bovenvernoemde wapens cn diensten die
doel te bereiken, zouden bemerken, dit dan
als een toeval verklaren.
Wij hielden ons voor volkomen gerech
tigd, hierop te rekenen, daar wq van nu af
aan Alonzo als onzen eigenlijken aanvoerder
hadden te beschouwen, ofschoon wij ook
oogemchijnlijk met de krijgers beraadslaag
den. Heksekus had in den laatsten tijd geda-
reude onze verdere omzwervingen buiten
het dal der vesting, die streek weder begin
nen te herkennen en zich eindelijk overtuigd
dat hij gedurende zijne vroegere gevangen-
ioliap reeds gedeelten daarvan gezien had.
Volgens zijn zeggen had hij van lieverlede
uit zijne herinneringen het juiste donkbeeld
over de tegenwoordige verblijfplaat» gevon
den, zoo wol in betrekking tot de streek,
van waar wij afgereisd waren, als tot die
waar volgen» zijne gedachte de goudberg
liggen moest.
Ik stelde zulk een onbeperkt vertrouwen
in zijne bekwaamzuatnheidervarenheid en
wijsheid, dat ik hom gaarne de gezamelijke
zorgen onzer leiding toevertrouwde, zonder
zelf» met do Indianen te raadplegen cn daar
Alonzo van hetzelfde oordeel was, besloten
wij, de zaak aan zijne leiding over te laten.
Bovendien vertrouwden wij voldoende op
zijne bekendheid met het karakter der Indi
anen, dat hem in staat zou stellen, de door
ons gewon a bh te misleiding, met betrekkin,
lot het eigenlijke doel der reis vol te houden.
Hij nam dit alles met-Tiene vurige bereidwil
ligheid, die anders sHeoi de jeugd eigen is,
op zich. Den somberen hoofdman maakte hij
dadelijk tot zijnen luitenant en vormde «fff.
zouden wtnschen onmiddellijk opnieuw
in dienst te treden zich zonder verwijl en
per express te doen kennen bij het depar
tement van landeverdiging, 1 Algemeen Be
heer, 1. Bestuur, en dit zonder den bieror-
ohieken weg te volgen. In do aanvragen der
belanghebbenden moet vermeld worden -.
a) hot korps of den dienst waartoe zij be
stuurlijk behooren;
b) voor hoe lang zij erin toestemmen onder
de wjapenen te big ven;
c) of zij verkiezen opnieuw in dienst te
treden bij de troepen, ofwel aangewezen te
worden voor een» betrekking bij de hulp
troepen in Duitschland.
In dit laatste geval worden do betrokken
officieren verzocht don aard der betrekking
aan te duiden tol het vervullen darwelke zij
zich in staat achten en levens ie vermelden
in hoever zij de Duilscho taal machtig zijn.
De reserve-officieren die zouden wenschcn
zich enkel binnen een maand na dato lor
beschikking van den minister van landsver
dediging te stellen moeten in hun aanvraag
daarvan melding maken.
Dit aan/.oek wordt gedaan met dien ver
stande dat de reservo-ofliciereo die zullen
aangevraagd hebben orn opnieuw indienst
te treden zich feitelijk verbinden onmiddel
lijk op te komen zoo gauw als zij in bezit
zijn van het oproepiugsbevel dat hun zal toe
gezonden worden.
Zoolang zij onder de wapenen zijn zullen
de reserre-officieron, die desgevallend terug
geroepen worden door bomiddeling van den
minister van landsverdediging, op gelijken
voet gesteld worden niet dc officieren van de
werkdadige kaders, voor wat betreft soldij
en vergoedingen; bovendien zal, indien zij
zulks verlangen, de tijd dien zij alioo aan
den dienst van het Vaderland besteed hebben,
kunnen afgerekend worden van de terugroe
pingen die hun, in huune kwaliteit van
reserve officier, kunnen opgelegd worden ia
vredestijd.
De duur dezer dienstherncraiDg zal niet
minder dan een maand bedragen, teaware de
omstandigheden toelieten de belanghebben
den die het zouden aanvragen vroeger vrij te
•tellen.
Voorloopig zullen de gezinnen der officia,
ren ©pgetuepen om deel uit te maken van het
Belgisch detachement der Roerstreek geen
toelating bekomen om verblijf te houden in
bezet Duitschland.
Het oproepingshevel zal rechtstreeks aan
de belanghebbende officieren gezonden wor
den door den minister van landsverdediging;
deze bescheiden zullen melding dragen van
het korps of den dienst waartoe de terugge
roepen officieren voorloopig aangewezen zijn
alsook van de bestemming naar dewelk
zich moeten begeven.
Op bevel van den minister van landsver
dediging moeten onderstaande militairen
op staanden voet hun korps vervoegen
1. De beroepsvrijwilligers der volgende
korpsen, die in verlof zonder soldij naar huis
gezonden werden.
3*, 5* en 6' jagers te voet; 1la begeleidings
batterij, 11° artillerieregiment, traneporlkorps
5" D. A., genie 4* D. A,; 1* jagers te paard.
2. De railicianen in klein verlof, of ia
verlof zonder soldij der klassen van '17 en
'48 van de speciale lichting van 1919, behoo-
rende lot bovenvermelde eenheden.
3. De milicianen in onbepaald verlof en
die welke in verlof zijn zonder soldij dec
klas van 1916. behoorende lot bovenvermeldt
eenheden.
Zijn niet opgeroepen
I. De in onbepaald verlof gezonden vrij
willigers die hunne verplichtingen van actie
ven dienst volbracht hebben.
verspieder-corpB, dat uit de boste krijgers
der beide stammen bestond.
Voor onzen tocht waa de streek, waardoor
wij nu trokken, zelden bezocht geworden,
en zeker veel minder dan eenig ander ge
deelte van het vasteland van Amerika. Zij
wea om zoo te noemen het uitsluitend gebied
der Gomauchen, de blanken hadden het nooit
gd, diepér door te dringen. Dat deze
onderneming gevaarlijk genoeg was, hebben
de verhaalde avonturen voldoende bewezen.
Ondanks al het doorstane lijden en moeilijk
heden waagden wij het verscheidene mijlen
dieper in hun gebied te dringen. Onzemarsoh-
orde geleek vrij wel lop een regemeot gere
gelde dragonders. Wanneer het terrein dit
gedoogde, werd ons front op het strengste
behouden en zelfs, indien het verbroken
moest worden, opnieuw op dezelfde wijze
hersteld, zoodra dit mogelijk was.
Onze Indiaansche bondgenoote i begonnen
thans te bemerken, dat de krijgstucht der
beschaving in meniir opzicht voordeeliger
was, dan hunne gewoonte van oorlog voeren
en toonden zich bereid, ze ten minste gedeel
telijk oan te nemen. Onze tocht bezat echter
eene ouregelmatigheid, dTö een bevelhebber
van geregelde troepen niet zou geduld heb
ben.
Behalve onze vooruitrijdende verspieders
hadden wij aan beide zijden sterke afdeclin-
gen jagors, dio tusachenboiden, wanneer zij
j door de vervolging van wild verre van ons
I spoor werden afgeleid, een beduidond eind
'.achteruit geraakten en dan ons spoor rooea-
jten volgsfl, *oo dat zq dikwijl» laat in den^
