Isb TM. ia den nood.
2
DE FORTUINZOEKERS
De Koning vau Spanje veroordeeld.
Donderdag
Juni 1921
NEERHOFDIERENTEELT.
Rond het Parlement.
Frank rij k 's politiek
tegenover Duitschlnnd
XXVII» JAARGANG NUMMER 127
Keitstraat, 9 en 22, Aalst.- Tel. 11* JDA.&-J&IL.J&.I2 - 8 CENTIEMEN WEKELIJKS 0.53 - Uitgever: J. Va» Nuffbl-Db Gen»?
Pufeiiciielt builên Int Arrondtesement Aalst.
üwgrT'
zich te wéftdsè tot liet Agentschap Havas,8, Martelaarplein, te Bfissel8, Place de la Bourse, Parijs en G, Bream a Buildings Dondrea E.G. t
aas^i
H. Emilia
&on op 3,5?, onder 7.44
Nieuwe Muan ucn 5
aBhuwt-gsnfiWB^ga
Toen twee jaren geleden de groot
ste staatkundigen van de oude on de
nieuwe wereld, te Versailles vereenigd
waron om de vredesvoorwaarden te
bepalen, sclu'eef de welbekends fran-
scha schrijver Pierre l'Ermile een zeer
schoon artikel getiteld De Groote
Miskende. Hierin deed hij klaar uit
schijnen dat mon den eersten, don
groolsten en den onmisbaarsten aller
staatsmannen God vergat on
hatelijk biutencijferde, door zijnen
vertegenwoordiger op aarde, den
Paus, geen deel te laten nemen aan
hunne voor den wereldvrede zoo
gewichtige besprekingen en beslissin-
gon
Ik denk datop lieden reeds iedereen
overtuigd is hoe zeer men dit groot
licht nog zou kunnen gebruiken want
allen zij hel eens om te bekennen dat
er veel, ja zeer voel aan dit broos
monschenwerk ontbreekt.
Doch zijn het wol die groote staats
mannen alleen die God vergeten en
miskennen Zou het grootste deel der
kristenen, na een rechtzinnig gewp.-
tenSondorzook niet mogen op do horst
kloppen en eon plechtig meet culpa
opzeggen Waar is die vuiighoid der
oersto oorlogsdagen van het jaar
1914 10! dan waren onze kerken en
kapellen gedurig gc-vuid met eene
biddende en srneekonde menigte; dan
wierdon onze bedevaartplaatsen van
de kleinsto tut de buroemdsto druk
bezocht, zooals zij het nooit in de
grootste eeuwen van geloot en gods
dienstzin geweest waren; dan bad men
's avonds in den huiskring nog een
rozenhoedje meer omdat ons aller
Vriend on Helper in den nood ons zoo
bewaren en beschermen. En wat is er
van dit alles geworden Moeten wij
niet bekennen (tot onze schaamte) dat
het slechts een ellendig strooivuur
was; on dat er hij velen zelfs geen
sprankeitje vurigheid onder de asch
meer smeult. Nochtans zijn wij als
echte troetelkinderen der Voorzienig
heid behandeld geweest want juist
aan onze deur mag men zeggen, zijn
de vijandelijkheden gestaakt geworden
en zijn wij van de schrikkelijkste on
heilen gespaard gebleven.
Waar is do dankbaarheid voor zulke
zichtbare bescherming. Hoe weinig
wordt er nog gedacht aan onzen groo-
ten en eeuigen Vriend in den nood.
Overal openbare feesten, ongelukkig
meer wereldse!) dan geestelijk een
oneindig getal redevoeringen waarin
maar al te dikwerf den grooten Vre
destichter vergeten wordt ontelbare
dagbladartikelen, schriften en druk
sols waarin men, 'lis waar, de nooit
genoeg geprezen heldenmoed onzer
dapperen op alle toonen verkondigt
doch waarin men (o zeker gansch on-
141 VLRVOLG.
Toen eindelijk bet daglicht geheel verdwc
rten was. scheen de maan tweemaal zoo hel
ier en do nacht viel in met dien luister die
men alleen tusachen de keerkringen kan
waarnemen. Gr en geluid werd er gehoord
behalve bet plassen en snuiven tusachen het
riet aan den kant van het meer en het ge
gons van muskieten.
Ruim een uur wachtten tij te vergeefs
de maan stond thans zoo hoog, dat zij haar
licht rechtstreek» in den hollen weg wierp,
en plotseling hoewel men geen geluid had
gehooid, bemerkte Nommen eeae grauwe
massa, die op een groot stuk rots geleek en
langzaam van do bocht in den bergpas na
derde. De maasa maakte eensklaps halt, toen
in dn verte in de stilte van den nacht een
geluid werd gehoord «dijk aan den schellen
toon eener trompet. Een dof gebral, gelijk
aan hét gerommel van den donder scheen de
rots, waarop de twee vrienden zich verscho
len hadden te doen wankelen. Plotseling
weergalmde een geluid als van eene ontzag
gelijke trompet door den bergweg, waar de
grauwe massa halt had gemaakt cn ondor
een dof gebrul naderde een olifant langs
den bergweg, onbewust van het dreigende
gevaar. Nog een paar olifanten volgden,
totdat de aanvoerder zich "lak benoden do
plek bevond, waar Nommen en Klapdorper
cieh verborgen haddeu do geheele weg was
rol van die verbazende groote wilde dieren,
wetens) een woord van dank, aan den
Heer der legerscharen vergeet.
Als men de handel- en levenswijze
der menigte beschouwt, zou mon den
ken dat de algemeene wereld toostand
nooit zoo geruststellend was als heden
zoo onbekommerd, zoo onbezorgd
leeft het meeste getal en helaas wat al
zwarte wolken dreigen nog aan den
gezichteinder. Ja duister, vuil on on
rustwekkend is de toekomst. Maar als
vreugdedronken van zinsgenot denkt
men aan het ernstige van het leven niet-
meer. Genieten van 'l leven Ilier
onzen lïemol roepon de dolle we-
reldlfrigen. En mon vergeet, als men
ze niet veracht, de kerk voor schouw
burg en kinema, men gaat naar feest
en bal, in plaats van ter bedevaart. In
den gezelligon huiskring vindt men
geen genoegen meervader is naar hot
volkshuis, de oudste zoon naar liet
sportfeest, de grootste dochter, dik
wijls nog met don kinderrok aan, naar
hot danskot, moeder zitmet de kleinste
kinderen bedroefd en misnoegd al
leen. Men leeft als in een droom van
tijdelijk genot. Mocht de ontwaking
voor velen maar niet to schrikkelijk
zijn.
Is alle goed on alle kristene deugd
dan uitgedoofd Neen want ik ben
overtuigd dat in ieder menschenhart
meer goed besloten ligt dan men ge
woonlijk denkt. Doch de kunst is liet
uit te baten. Daarom is hot de plicht
van priesters en leeken mede te wer
ken, door woord en pen, door raad
en daad( aan het algemeen welzijn,
aan de algemeene redding, want die
hot einde wil moet de middelen daar
toe gebruiken. Dit eischt immers toch
ook v%n ons de dankbaarheid jegens
den grooten Vriend in den nood, die
ons beschermd en geholpen heeft
Trachten wij dus in de mate onzer
middelen on krachten don geestelijken
nood waarin ons volk verkeert te leni
gen, en brengen wij allen, berouw en
hoopvol terug aan do voeten en in de
armen van ons aller grooten Vriend
in den nood, die wij ook misschien
maar al te veel vergeten en miskend
hebben. Joannes.
liet Beroepshof van Toulouse heeft Dins
dag uitspraak gedaan in een proces inge
spannen tegen den Koning van Spanje door
Mevrouw Juiien Sacuze.
Een tiental jaren geleden, was de broeder
van Mevr. Sacaze, M. Albert Sapöne, over
leden, en had bij testament heel zijn fortuin
vermaakt aan den Koning van Spanje.
Mev. Juiien Sacaze spande een proces in,
voorgevende, dat haar broeder niet in het
bezit was zijner versland vermogen» op het
oogenblikdat het testament opgemaakt werd.
De rechtbank van Saint Gaudens verwierp
echter haren eisch, doch Mev. Sacazo ging
in beroep
Het Beroepshof van Toulouse heeft thans
het eerste vonnis verbroken en verklaard dat
Mev. Sacaze onmiddelijk moetin bezit gesteld
die hun aanvoerder naar het meer volgde.
Nommen's hart klopte luid van spanning,
toen du olifanten een voor een beneden hem
voorbij gingen doch hij bewaarde «ij ne ko
gels, totdat er acht of tien door de engte
hoeü gegaan zouden zijn met gegronde re
den dacht hij op liet alarm vnn het eerste
schot, degenen die'de engte reeds verlaten
hadden, zouden trachten terug te keeren naai
de plaat», van waar zij gekomen waren
daardoor zou er in den nauwen weg eene
groote verwarring ontstaan, gedurende de
welke hij gelegenheid zou hebben, de groot
ste dieren uit te kiezen.
Terwijl de olifanten langzaam voortliepon,
beval Nommen aan klapdorper hem zoo
gauw mogelijk liet tweede geweer te geven
ais hij het noodig cou hebben, en daarop
achter het oor van een grooten olifant mik-
kende, vuurde hij af. Het verbazende dier
viel dood ter aarde. Eenige minuien bleef de
troep stilstaan, alsof die dieren eensklaps
steenklompen veranderd waren bot geflik
ker van het geweer en de knal hadden hen
verbaasd en zij hieven staan in de onzeker
heid van hun toestand en deo aard van het
gevaar.
Gedurende dien tijd laadde Nommen zijn
geweer op nieuw en op de slaap van een
grooten olifant, die vlak voor hem slond,
aanleggende, schoot hij weder af. Tot zijne
groote vreugde viel dit dier eveneens dood
nedernu ontstond er echter een onbeschrijf
lijk toon eel van verwarring. Op den twee
den knal keerden do olifanten, die reeds dooi
de engte gegaan, waren, zich schiolijk om en
worden van de erfenis van haren broeper. De
sekwester welke in 1012 ten voordeele van
den Koning van Spanje, vertegenwoordigd
door zijn intendant, markies de Bcrja, op de
goederen gelegd was wordt geheven.
De Koning van Sputljo wordt daarenboven
veroordeeld tot de kosten van eersten aanlog
en beroep en moet de boete terugbetalen.
Een Holiandsch-Amerikaansch
geschil.
Uit Washington wordt gemeld, dat de Vor-
eenigde Staten eeno nieuwe nota gezonden
hebben aan bet Hollandsch gouvernement,
in betrek raetde pelrodfbronnen van Djambi
en met de bewering vuil liet Hollanïscli
gouvernement, dat de Vereonigde Staten te
laat verzat hadden aangeteekend om de uit
voering der Hollandscüe pelroolpolitiek te
voorkomen.
Men verzekert, dat deze nota alle Heiland-
sche werpingen weerlegt cn het Ameri-
kaansch gouvernement er slipt aan houdt,
de Amerikaansche petroolbelangen te vrij
waren.
Het opbrengen der kuikens.
Goed bevruchte broedeieren, voortkomende
van gezonde ouders, zuilen natuurlijk de
beste uitkomsten gev~n.cn deze kuikens zul
len met de meeste kans de gevaren van liet
- kuikenschap te boven kómen. De kloek
met do jongen plaats men, gedurende de
eerste week, in een mand ot potje, waar de
kuikens vrij kunnen in- on uitloopen. De
afsluiting voor katten, rallen of andere roof
dieren moet natuurlijk kunnen geschieden.
Gedurende de21 a 36 uren, na hun ge
boorte, hoeven de vogeltjes geen voedsel te
krijgen, daar ze. pas voor het uitkomen, het
overblijvende van den dooier ia zich hebben
opgenomen, hetgeen in hun eerste voedsel
voorziet. Gedurende dien tijd houdo men de
diertjes goed warm cn late ze met rust.
De meeste vakmannen prijzen aan het voe
deren le beginnen met, voor do 3 a 5 eerste
dagen, ei voeder, beslaande uit kruim van
oudbakken wis brood of beschuit, vermengd
met ei, tot een kruimelige massa. Sommigen
bevelen aan, het ci rauw toe te dienen, ter
wijl anderen zeggen het hard gekookt te
gr-„en. Nu de eerste week, laat ïpetrde kloek
vrij met de kuikens loopenen men plaatst
liet eten voor de dieiijes iu de mand of in het
potje, zoodat de hen er niet aan kan. Het is
ten zeerste aan te raden hel zacht voeder nooit
te week to geven en hetzelve af te wisselen
met een maal boekweit of ha vergort, of wat
wit zaad, kleine rijst of eenig ander klein
graan. Kuikens, enkel met weekvo der op
gekweekt, tullen niet too sterk opgroeien
als die welke afwisselend of uilsluiteiijk met
klein graan gevoederd worden. Hel weekvoer
geve men derwijze, dat het niet kan vertrapt
worden, terwijl het klein graan in het strooi
sel geworpen wordt om tot heilzame bewe
ging te verplichten.
Gedurende de eerste week voede men alle
2 a 3 nren, tot 1 weken 5 maal daags, tot 3
maanden 4 maal daags, daarna zooals de
groote kiekens.
Groenvoer moet van jongs af gegeven
worden; heel fijn gesneden gras, neteltoppen
witloof, salaad. imiur,speume, zijn uitste
kend. Men hoede voor het geven van over
vloedig salaad, daar dit afgang veroorzaakt.
Kleine pierkens (aardwormen) zijn lekkernij
voor de diertjes zoo men hun geen dierlijk
voedsel kan verschaffen raag men hun b. v.
op veertien dagen ouderdom, per dag een
halt koflilepeltje fijn gemalen versohe beende
ren geven, geleidelijk «en beetje meer.
stoven woedend naar den bergpas terug, die
niet alleen versperd was door de lichamen
der twee gedoode olifanten, maar ook door
de menigte dieren, die van schrik bevangen,
elkander thans in hunne pogingen tot ont
vluchting nauw insloten.
Nommen behoefde zich niet verborgen te
houden bedaard stond hij op den rand der
rotsen buiten het bereik van de olifanten en
mikte met vaste hand in den regel achter hot
oor van die dieren, die hij uitgekozen had.
Zes olifanten werden door hem gedood, voor
zij zich uit hunnen hopeloozen toestaud kon
den bevrijden toen zij er eindelijk in ge
slaagd waren zieh achter elkander te ècha-
ren, verdwenen zij met snellen lied in do
duisternis van den hollen weg.
Dit was een goed begin. Klapdorper had
het geweer snel overhandigd en bijna zoo
gauw goladen als Nommen had geschoten
en de zes buitgemaakte dieren versperden
than» den nauwen weg. Doch er moest nog
meer gedaan worden, daar de nacht pas in
was gevallen en de maan helder scheen,
daarom stelde Nommen voor een groot eind
weegs langs den rand van den hollen weg
voort te gaan, voor zij naar de velden zouden
terugkceron.
Zij baandon zich een weg door losse rots
blokken heen, totdal zij op den top van het
hoogland aankwamen zij bemerkten toen,
dat hetgeen zij ondersteld hadden een heuvel
boven het waterpas van het meer te zijn,
niets anders was dan eeno rot9 of steile hel
ling, uitgaande van het prachtig land, dat
uit Qono voreeniging van wouden en vlakten
Degelijk beenmeel kan versch gemalen
beenderen vervangen, doch moet dan in iets
kleinere hoeveelheden worden verstrekt. Het
kan niet genoeg aangeraden worden, van
tijd lot tijd een weinig fijngehakte ajuin, of
e n greepje solferbloem (1 koffielepel 2 maal
per week per 8 a 10 kuikens van zoo wat
veertien dagen) of ecu greepje fijn gebroken
houtskool, in het woekvocr te geven om
ziekten te voorkomen.
Strenge zuiverheid -in hel nest, of in de
kunstmoeder wordt vereischt. Overbevolking
moet ten zeerste vermeden worden, Zoowel
als vochtigheid. l)e zon hééft slechte uitwer
king voor witte oorschijvon, waarop de
sporlkweeker aandacht geven zal.
Ia algemeenen regel hebben de kuikens
na L! a 6 weken geen warmte meer noodig.
Zoodra de geslachten beg in non te ontwikke
len, meeten haantjes en hennetjes gescheiden
worden. Toch wogen de jongen niet te vroeg
(b, v. niet voor 3 maanden) op den stok ge
laten worden, om te vermijden dat het borst
been zich misvorme.
Om te eindigen beter is het zich stelselma
tig van den achterblijvers le ontdoen, dan er
kost en moeite in te steken om ze tot sukke
luren ie doen opgroeien.
Boter aan 5 en 6 frank.
Dank aan de uilvoertoelaltng van Luxem-
burgsche boter naar Belgie, werd de boter in
zekere Beigisch-Luxemburgsche grensge
meenten dezer dagen verkocht aan 5 tot O ff.
da kilo.
't Is spijtig dat het zoo ver van hier is
Ontslag van M. DölacroiX
M. Delacroix, oud-voorzillei van den mi
nisterraad, heeft zijn ontslag gegeven als lid
van de Kamer van Volksvertegenwoordigers
van net arrondissement Namen.
Hij zal vervangen worden door M. de
Montpellier.
In don brief aan dm voorzitter der Kamer,
waarin Staatstrfinister Delacroix zijn ontslag
als volksvertegenwoordiger aanbiedt, zegt
deze laatste o. ui. bet volgende
De taak van vertegenwoordiger van
België bij de commissie van herstel te Parijs,
laat mij niet toe de parlementaire werkzaam
heden bij te wonen en mijn mandaat te ver
vullen. Ik had eerst gedacht dat mijn ver
blijf lo l'arïjs niet zoo lang zou geduurd heb
ben. Om die reden heb ik besloten mijn
ontslag in te dienen.
De bedienden in de Commissie.
De commissie belast met het onderzoek
van het wetsontwerp betreffende de bedien
den, heeft heden een vergadering gehouden,
onder voorzitterschap van M. Brunet.
Het wetsvoorstel zal he.zien worden en
een gansch nieuwe tekst zal worden opge
steld, met behulp van de talrijke amende
menten. Het vorige ontwerp zal dus groote
wijzigingen ondergaan.
Men is i:el reeds eens over het princiep dat
de wet enkel van toepassing zal zijn op
bedienden welke minder dan 12.000 fr. per
jaar verdienen. De andere hebben de midde
len zelf hun rechten te doen gelden.
Ook zal in de contracten geen bepaling
mogen opgenomen worden, waar door aan
bedienden mededinging wordt verboden,
nadat zij den dienst van den patroon hebben
verlaten. Natuurlijk zal het aan de bedienden
verboden worden ambtsgeheimen ten nadce-
Ic van den patroon bekend te maken.
In geval van ziekte zal de patroon gedu
rende een maand het salaris moeten uitbeta
len. Na 30 dagen zal hij het contract mogen
verbreken mits betaling van nog een tweede
maand.
bestonJ. Van dit hoogland daalden de stroo
men naar het meer door diepe spleten, die
in de zijvlakken van de heuvels ontstaan wa
ren. Nommen koos thans zijne standplaats
achter een grooten tamarindeboom, welke
over ©enen hollen weg hing. Het witte zand
op den bodem van deu pas droeg diepe in-
diukken van de poolen der groote olifanten,
die zich nu in de dichte bosschen hadden te
ruggetrokken, van waar men hen in de verte
duidelijk kon hooren brullen.
Meer dan een uur verliep er, zonder dat
men een enkel dier zag verschijnen en men
begon reeds te denken om terug te keeren,
toen hij eensklaps het rollen van steentjes
hoorde, veroorzaakt door bet een of ander
hardhoevig dier, dat langs den hollen weg
naar beneden ging. Kort daarop sag hij ver
scheidene spookachtige gedaanten naderen
hare koppen waren nu en dan met den rand
der overhangende rotsen gelijk, hst waren
kameelpar dels, die naar het meer afdaalden
om er hun dorst le lesschen.
Toen zij Nommen op een paar voet af
stand» voorbijgingen, mikte hij op den kop
van een dier, dat hem bijna aanraakte, dit
viel op het schot en dadelijk liep de troep
mot verbazende snelheid weg, spoedig school
hij den anderen loop op den schouder van
een tweede af, doch schijnbaar zonder ge
volg, daar het met de overigen wegsnelde.
Nommen had dus die nacht zes olifanten on
een kameelpardel godood en hesloot thans
terug tc koeren naar de plek waar de wilden
hun nachtleger haddon opgeelag-en. Do ge
makkelijkste weg liep doocAle engte, waar-
De gesloten overeenkomst mag verbroken
worden, wanneer bewezen Is dat het loon 50
p. h. lager is, dan het loon 't welk volgen»
de gewoonten der streek wordt uitbetaald.
Overal deze punten is er overeenstemming
lusschen de leden der commissie.
De overige bepalingen zullen later beepro*
ken worden.
AN V-
Belangrijke redevoering van M. Briand
in den Senaat.
Maandag namiddag heeft Briand in de
Senaatszitling, tijdens een besproking van
het werk van de commissie van herstel hel
woord genomen.
Hij zegde niet bovrees-J te zijn te verklaren
dat de commissie van herstel .slecht gewerkt
heeft ten tijde der bespreking over dc be-
taalkcachl van Duitschland.Maar toch brengt
hij hulde aan dc werkzaamheid van Dubois.
Hij zette eveneens uileen waarom Dubois ten
slotte genoegen heeft genomen inet het be
drag van 432 milliard en hij zegt verder
Zonder een zeer heldhaftige daad m
verwachten, daar het.mij slechts een telefoon
gesprek zou hebben gekost om Essen a. d.
Roer te doen bezetten, zou ik mij hier een
grootepopulariteit hebben kunnen verwer
ven. n Daarop wacht hij even en vervolgt
lichtelijk ironisch Ja, minstens voor acht
dagen.
Een gejuich van alle banken volgt hierop.
Hij zet op dezelfde wijze als in de Kamer
uiteen waarom hij eene andere politiek heeft
gekozen en voegt er aan toe
lk kan niet vinden dat Frankrijk bferou w
moet hebben over zijn houding, nu de daad
jan Frankrijk in alle landen goedkeuring
ondervindt. Een land als Frankrijk wenscht
niemand te vernederen.
llij spreekt verder zijn vertrouwen uit in
de Duilsche regeering. Wanneer daarop van
eenige banken geprotesteerd wordt, vervolgt.
Briand •Zelfs indien dit juist was, zou ik.
de wereld niet de mogelijkheid willen geven,
legelooven, dat wij lot iederen prijs voldoe
ning hebben gewenscht.
Dit ontlokte weer een levendig applaus en
opmerkenswaard is, dat Poincaró daarbij
hot voorbeeld gaf. Wij- kunnen ons geluk
wenschei», vervolgde Briand, dat alleen het
oproepen van de lichting 19 ons reeds vol
doening heeft gegeven.
Hij is verder van meening dat de eensge
zindheid onder de geallieerden uitstekend is
gehandhaafd kunnen blijven, zonder dat
Frankrijk daarvoor iels heeft moeten op
offeren.
Als hij zijn rede, die ongeveer dezelfde van
inhoud is, als die. door hem in de Kamer
gehouden, beëindigd heeft, valt het weer op
dat Poincaré opnieuw het sein geeft tot een
geestdriftig applaus, dat erop wijst dat ook
de Senaat Briand een volledig votum vau
vertrouwen geeft en indien de een of andere
politieker misschien een schermutseling ge
wenscht had, zal liij teleurgesteld zijn, daar
deze waarschijnlijk geheel achterwege zal
blijven.
Daarop spreekt Ribot, die eveneens van
meening is, dat Frankrijk een le groote ver
antwoordelijkheid op zich zou hebben ge
laden als het alleen het Ruhrgebied zou heb
ben bezet. Hij wenscht, dat do verhouding
met Engeland zeer vriendschappelijk bliju
en hij verklaart zich tegenstander van elke
politiek, die de isolatie van Frankrijk ten
gevolge zou hebben. Ten slotte brengt hij hei
debat op het financieels terrein terug.
door de olifanten waren gekomen Nommen
klauterde daarom van de rots, totdat men
den zandachtigen bodem van den pas be
reikte en zoo bij de doode olifanten kwamen.
Men sneed hun den staart af, gelijk hij het
even te voren den kameelpardel had gedaan
cn met die zegoleekenen vervolgden zij hue
weg.
Nadat zij door een gedeelte van het donker
woud gegaan waren, zagen zij de vuren,
rondom welko de inboorlingen angstig hunne
terugkomst verbeidden, daar zij duidelijk de
schoten en het gebrul der olifanten gehoord
hadden. In zegepraal toonde men hon de
staarten en vertelde de gebeurtenissen van
den nacht tot de niet geringe verbazing var»
de inboorlingen, die thans in een enkelen
nacht een even grooten voorraad vleesct»
verkregen hadden, als zij aeders gewoon
waren te verzamelen op eene jacht van mins.
tens veertien dagen. Zij besloten voor het
aanbreken van den dag naar de plaats te
gaan om het vleesch le bereiden en voor
bederf te bewaren.
Tegen 4 uur in den morgen gingen zij op
weg, voorzien van messen, bijlen en zakke*
oin er het wild, nadat het in stukken zo*
gesneden zijn, in te doen met groote be
hendigheid sneden zij het vleesch in lange
dunne reopen, die dadelijk aan de lakkei»;
van hoornen werden opgehangen om ta
droegen, terwijl daaronder vuren werdont
onderhouden, om de vliegen te verjagen,
terwijl zij dus bcaig waren, ging Nommcc^
mei den hond «aar den kameelpardel,
reed* door h/ona 's, was aangevallen 'ge-
