i GeSieii van flsn leraekflismant Viaamsche belangen Een voorstel tot wijziging dor alkoolwet. SZondag 13 Septembsrg Haaafiag 19 Septem.g 1021 MINISTERRAAD. Een belangrijk vonnis De werkloosheid in België, Aanhouding esner gevaarlijks Iiïnia r XXYI1" JAARGANG NUMMER 213 Kerkstraat, 9 en 22, Aalst.— Tel. 114 - IQ CENTIEMEN WEKELIJKS 0,50 - Uitgever: J. Vam Npffel-Db Giaua? H. Sophia ffl Zoa op 5,33, onder 5,57 j IJ. Tecla 1 Zon op 5,34 onder 5,55 I 1 Laatste Kwartier den 24 Publiciteit buiten het Arrondissement Aalst, zich te wenden tot het Agentschap Havas, Adolf Maxlaan,13, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs en 6, Bream s Buildings Londres K.G.i WETGEVENDE KIEZING VAN NOVEMBER 1921. In de taalbeweging vooral moet er klaar door de tanden gesproken wor den en wy katholieken, hebben in deze zaak niets onder stoelen of banken te steken. OnsVlaamsch-zijn is onge veinsd, rechtzinnig. En het is in onze rangen niet, dat men landverraders jantrof dn aflrontisten, aktivisten en ander droeve tisten; het was in ons gelederen niet, dat de leden van den fanieuzen Raad van Vlaanderen en van den kinderachtigen Gouwraacl werden gerecruteerd anderen mogen dit pluimpje op den hood steken; en niemand benijdt hen dit getooi, On rechtvaardig drukte dan ook, tot voor eenigen tijd nog, op weldenkende katholieke Vlamingen het verwijt, aan dit verraad meegedaan te hebben er liepen in den roes dor groote over winning, veel mensohen met oen akti- vist op don neus. Gelnkkiglijk werd dit misverstand spoedig ingezien en is de toestand thans klaar en duidelijk algeteckend. Vlamingen geboren en gewiegd, beminnen, wij hartstochtelijk het ge boorteplekje. Wij beminnen onze taal, omdat zij de taal onzer moeder is; wij verdedigen haar, omdat zij nog stief moederlijk behandeld wordt, omdat, na jaren miskenning onze rechtmatige griefen nog niet teenemaal hersteld zijn. Wij "hebben Vlaanderen lief, zonderdaarom ander landen teveracb- ten wij eoren de Fransche natie omdat zij ridderlijk en dapper is. Wij beminnen onze taal, zonder daarom het aanleeren van ander vreemde talen te verwaarloozen; maareerslVlaamsch, en dan al wat ge wilt, Fransch en En- galsch op den hoop too. ï)e Taal is do ziel der Natie, zij is do Natie zelf. Men kan zijn ,taal niet loochenen zonder liet Volk to verloochenen. Wie zijn taal veracht, veracht het Volk. Wie de rijke woordenschat van Van Maerlant voor vreemden woordenpraal ruilt, is een vijand van 't Viaamsche volk. In het katholiek programma' staat do vprvlaanrsching der Gentsche. Hoo- goscbool, 't Vlaamscb in de besturen, 't Vlaamscb in bet onderwijs, van omlaag tot omhoog. Het wil echter van geen bestuurlijke scheiding, die noodzakelijk leiden zou tot de verdee ling van het groot Vaderland, dat mag niet dat nooit Waal en Vla ming zijn voornamen, Belg is onze familienaam. Een eerlijke toepassing der laatst- gestemde Viaamsche wat zal den Vla ming gedeeltelijk -voldoening geven; en wo zullen aanhouden tot als al de Ministerie» in Vlaamsche'eu Fransche aldeelingen zullen gesplitst worden. wel te verstaan geen karikatuur van verdeeling, maar met Viaamsche algemeene bestuurders en secretaris sen aan het hoofd. Dit programma is gesteund op de algebeole verovering onzer rechtén, en de katholieke partij heeft werk kracht genoeg om dit uit te voeren. Dit programma, wij herhalen het uit drukkelijk, verwerpt alles wat tot afbreuk en scheidjngleidt; bet wenscht de grootheid van België, dat het ge meenzaam Vaderland blijft en waar van Vlaanderen liet kostbaarst klei nood uitmaakt. Alles wat daartegen, met schetterend barakmuziok, door eenigegolukzookers, wordt ingebracht, is ellendige foppery, kwakzalverspraat, en 't geen slechter is, een bestendige aanhitsing totoprooi', totstraatgeweld. De gazetten onzer nieuwbakken poli tiekers lezende, zou men waarlijk zeg gen dat zonder bun Revalenta Arabics de zaligheid onmogelijk is. Veel min der pretentie zou beter staan. Overigens, en het Handelsblad van Antworpen, zegt hot zoo wol, allen die het wel moenen met de Viaamsche be- ginnon ze beu te worden die jeremia den en krokodiljentranen over oenen Van der Reeck en incluus al de moe dige, gevluchte landverraders. En bet stoot tegen de borst, elk rechtgeaard mensch (walgt ervan, dat, bij deze zoo kleinhartige politiekers, al de schelm stukken der Duitschers op oen glim lachje onthaald of snood geloochend worden! Al hun;schermen met Volk en Taal is in den grond slechts boe renbedrog, en wij betreuren grooto- lijlts de eenvoudige lieden die zich in de aktivistische iletlen lieten vangen en meesleuren. Hoe huichelachtig valsch, hoe schijnheilig wordt, sinds den Wapen stilstand, het streven van onbaatzuch tige Vlamingen in een valsch daglicht gesteld Niet alleen worden hoofd mannen als Poullet en Helleputte laf- felijk door de modder gesleurd, maar men hitst het volk op tot goweld, tegen allo wettig gezag, tot opstand. En wanneer er slachtoffers z'ieltogend in de straat liggen, ontrollen do leeuwen den Van der Reeck-iilm (gevolgd van bal) en schreeuwen van alle dakon Am nestie Slachtoffors Is dat niet te veelgezegd Neen, want do ophit sers, die bezig z(jn met de schoonste der zaken te bedorven, vreezen zoo zeor de noodlottige gevolgen van hun ne overdrijvingen, dus nieuwe slacht offers tusschen.dweepers en heethoof den, dat zij hun ontworpen betoogin gen nergens meer durven houden, ofwel door de overheid verboden zien. Het dagblad De Gentenaar, van Verleden Donderdag, meent dan ook aan do dragers va^de^Wmimsclg 1° VERVOLG. Ik geloof, dut de eerste indruk van den agent, toen hij zag, welke gestalten daar voor hem stonden, geweest moet zijn, dal wij misdadige oogmerken koesterden, met hem die vraag te doen, want het duurde eenigen lijd, voor hij ons antwoord gaf, en het was op alies behalveu rainzamen toon, dat hij eindelijk naar cle Hoogstraat verwees, waar wij, gelijk bij zich uitdrukte, een plaats zouden vinden om uit te rusten. II. Gedurenden onzen ganschen tocht door do Hoogstraat bezorgde ons voorkomen ons talrijke blijken van vermakelijke nieuwsgie righeid. Menschen, die op het tegenovergestelde trottoir liepen, slaken den weg over om ons meer op hun gemak te kunnen zien anderen stonden in 't voorbijgaan stil of keerden zich om, om ons na te kijken en er was zelf een heele groep kinderen, c|io ons begonnen te volgen, ongetwijfeld in de meening, dat wij hun aanstonds de een of andere openlucht- voorstelling zouden te zien geven. In geen der twee perste banken dei' stad konden wij er in slagen ook maar de klein ste som te leen te krijgen op den wonderba ren steen, dien wij vertoonden. Niemand wilde zelfs in onderhandeling met ons treden. Wjü kwamen tot de overtuiging, dat het ajjTTT.rjgTT .-gpjMrYvyg. plan, hetwelk wij gevormd hadden, onuit voerbaar was. Zoozeer, dat wij na het mis lukken van den derde poging op *den hoek eener straat een raad belegden, om over het te nemen besluit van gedachten te wisselen. Wij hadden genoeg van Souslhampton, en inderdaad, als wij de middelen bezeten had don, zouden wij ons terstond yop weg naar Londen hebben begeven, waar een onzer zonder falen een oude kennis zou gevonden hebben, die ons zou hebben geholpen om ons uit onze oogenblikkelijke moeilijkheid te redden. Maar liet was een feit, dat wij niets, let terlijk niets ter wereld bezaten, met uilzon dering van de ellendige kleeren, die wij aan het lijf hadden, en van den prachtigen dia mant, waarop wij al onze hoop bouwden. Want de kleinere steenen, die wij gevonden hadden en onze geheele uitrusting hadden wij in Natal verkocht om onzen overtocht te kunnen betalen, en wat ons ondergoed en de verdere kleeren, die wij niet te gelijk droe gen betreft, dat alles was stuk voor stuk op de reis ingewisseld tegen een aanvulling van een voedsel, omdat wij ons niet konden bevredigen met dc onvoldoende en walge lijke rantsoenen, waarop onze biljetten van derde klas reizigers ons recht gaven. Wij kunnen Geitje toch u' ol in pand geven zei de rechter, en dat is ten naas tebij alles wat ons overblijft. Het was nu bijna drie uur, en wij hadden niets meer gegeten sinds zes uur 's morgens, toen onze laatste rantsoenen ous aan boord van het Zuiderkruis waromvoorgediead. Wij leeuwkeus bet gebruik van kaïjifor en koude baden te moeten aanbe- velen, n Maar genoeg, nietwaar Van indi- vidus, die, tijdens de bezetting, een rechtbank instelden om Z M. den Koning, bij zijn terugkomst te oor- deelen, mag men niots beters verwach te ten. N Ja, honderdduizendmual j'a, de ka tholieke partij heeft wilskracht genoeg om de verzuchtingen van 't Viaamsche Volk, langs wettigen, wog te verove ren, on het verleden or.zo'r gekozenen slaat borg voor de toekomst. In al de besturen dor steden en gemeonten van ons arrondissement werd de Viaam sche taal de eereplaats gegund zij klinkt luid en onversaagd in Kamel en Senaat de jongste Viaamsche Wot, waarbij do ophitsers zich ont hielden, word door onze algevaardig den gestemd. Het ki'.boliek program ma verdedigt da opperste belangen van onzen stam, met rechtzinnigheid en waardigheid het verafschuwt allo pogingen tot verdeeldheid, die tot den ondergang van Belgie brengen zouden Vlaanderen, onze bakermat, heelt recht op al onze krachtan zijn Volk, het werkzaamste der wereld, heeft recht op verheffing, op hooger onder wijs in zijn eigen taal. Wij zullen niet rusten vooraleer ons dit recht is ge- scbiodt. Dit kunnen wa zonder ophit singen, zonder valsch alarm. Dit kun nen en Zullen onze gekozenen, wan neer zij met een verpletterende meerderheid zullen herkozen worden Wij eisckon volstrekte gelijkheid in rockte en in feite Maar wij plegen geen verraad te genover het vaderland. Maar wij verachten alle aktivistische overdrijvingen van affrontisten, van dweepzieke standaarddragers, van alle sleepdragers van von Bissing. Vlaanderen-Vlaamsch-en-Vrij in het groot onverdeelbaar Belgio Vrijdag morgend werd in het ministerie van bionenlandsche zaken, te Brussel, een ministerraad gehouden, onder het voorzitter schap van M. Carton de Wiart. De bespre kingen duurden van 9 1/2 tot 1 1/2 ure. Ziehier den tekst van de mededeeling die, na afloop van de vergadering, aan de Druk pers gedaan werd De Raad heeft gedachten gewisseld over de voorwaarden waarin de Grondwetsherzie ning zicli voordoet. Wat de hervorming van den Senaat beireft, heeft de Raad zijne volle instemming uitgesproken met de overgangs- voorstellen die den 5 Augusti li. door de regeering aan deKamer onderworpen werden en die door haar een over 't algemeen gunstig onthaal genoten. Indiende beraadslagingen, die tusschen Kamer en Senaat moeten voort gezet worden, voor gevolg zouden hebben dal de wetgevende kiezingen den 23 October geen plaats /.ouden kunnen hebben, dan zal de vertraging die de raadpleging der kiezers zou ondergaan, zeer kort zijn en moeten toe laten dal de kiezingen, in alle geval, voor den bevonden ous werkelijk in een hopeloozen toestand. Mot een waarde van minstens een millioeti francs in ons bezit, liepon wij gevaar op straat van honger te sterven of in een bedelaarslogement een onderkomen- te moe ten zoeken. Het was voorzeker eon eigenaar dig, maar bovenal lamlendig gevoel. Eindelijk scheeneen ondergeschiktbeamble aan een politiebureau, tot wien wij ons ten einde raad wendden, zich voor om te willen interesseeren. Waarlijk, goede vrienden, zei ons die goede man, de eenige plaats, waar &ij kans zoudt kunnen hebben goed ontvangen te worden, in het huis,van Sir Edmond Lascelles. Dal is een man, die te zijnent een soort van museum heeft aangelegd en die altijd bereid is bijzonder eigenaardig voorworpen tc koo- pen, daarbij een reclitsohanen grijsaard, die zijns gelijke niet heeft, als het er op aan komt, iedereen een genoegen te doen. Als hij op 't oogenblik maar thuis is. Wij haastten oos hem te vragen, waar die Sir Edmond woonde. Hij antwoordde ons, dat het aan den weg naar Lymiogton was, in een huis, Monken Abbey genaamd, acht of negen kilometers van Southampton de eer ste de beste zou ons den weg kunnen wijzen. Inderdaad wij hadden niets beters te doen 'zoodat wij er op uit gingen, om Monken Abbey te zoeken. En daar da Rechter, dia aan hel hoofd van den troep voort schrompelde, met een snel heid van minstens vijf kilometers per uur begon te dravon, moest liet Geitje hard loopei) om ons le kunnen volgen j maar ik gewonen parlementairen zittijd (den tweeden Dinsdag van November) plaats hebben. De Raad was eveneens van oordeel dat de Kamer-e i Sjiiaaltiltingen, die nog voor de aanstaande kiezingen tc voorzien zijn, volstrekt dienen voorbehouden ts worden aan de bei-indiging van de Grondwelherzie- ningen van de provinciale kieswet. De Raad heeft de afgevaardigden aan geduid, die de regeering zullen vertegen woordigen bij de Inte'riiationale Arbeids- konferencie, den 25 October a. s. te Geneve to houden. Do afvaardiging zal voorgezeten worden door M. Levie, staalsmijiiste, bijge staan door M. Mahaim, leeraar bij de Luik. sche Hopgesehool. Bazen en werklieden zullen hen toegevoegd worden, voor de nijverheid- en landbouwvraagstukken, die op de dagorde der konfereucie staan. Wat het geval betreft van Staatsambte naars en agenten, die van zin zouden zijrt op de lijst der kandidaten, bij de aanslaande welgevende en provinoiale kiezingen, Inge schreven t$ wordon, hesft de Raad besloten dat zulks hun alleen zal toegelaten worden, nadat zij hun ontslag in Staatsdienst zullen gogeven hebben. De Raad heeft besloten ten laste van den Staat le nemen de uitgaven die door de mi nisteries van nationale verdediging en van spoorwegen gedaati zijn voor hot hulpbetoon aan Polen, in September 1920, door bemid deling van het komitei-t Pro-Polonia(vervoer) De Raad is ook van oordeel dat de minister van justicie een tombola zou mogen inrichten ten einde geld te verzamelen voor het zenden van hulp aan de Russische kinderen. De Raad heeft besloten van niet over te gaan tot voorloopige inrichtingen in 't Justi. oiepaleis van Brussel, inrichtingen die nogal veel zouden kosten en die de zatil van hel krijgshof zouden beschadigen. De Minister van Openbare Werken zal ieverig de studie en de uitvoering bevorderen van werken voor definitief gebruik der nog beschikbare loka len vau het gebouw. Ten slotte had eene gedachtenwisseling plaats over de mogelijkheid van, voor zekere ministei'ieele departementen, en in zekere gevallen, Duitschc produkten te gebruiken in de werken en de ondernemingen van den Staat. Het is wel verstaan gemorden dat dit gebruik voor elk geval zal moeten onderzocht worden, rekening houdend niet alleen van de belangen der Openbare Schatkist, maar ook van de nationale nijverheid. Men weet dat het Koninklijk beskuit van 2 December 1920 aan de winkels in 't klein verbiedt den Zondag te doen werken. Daar door wordt de toepassing der wet van 7 Juli 1905, op de Zondagrust uitgebreid. Doch de Minister van Justicie had verwaarloosd, bij T nemen van gemeld Koninklijk besluit, acht te geven op art. 12 der wet dat zegt dat de toepassing van de Zondagrust kan uitgebreid worden, doch slechts ria raadple ging van de belanghebbende organismen. En hij had die raadpleging niet gedaan. Hot besluit, dat vooral de kleine bande- laars, haarkappers, konfektiehuizen, enz. treft, en dat reeds veel bazen heeft doen ver oordelen, is Vrijdag, bij vonnis van het be roepshof van Brussel ONTOEPASSELIJK en nietig verklaard. Op einde der maand Juli laatst waren er in heel het land 147,232 werkloozen. Het hoog ste cijfer wprd bereikt m Maart laatst met 210.681. Er is dus eene lichte werkherne- ming. Deze is bijzpnder waar te nemen in de Antwerpsche diamantnijverheid en g In dc Gentsche katoenfabrieken. gaf haar de hand, en zij liet niet het minste teeken van vermoeienis of onlsteemdheid blijken zij was er trouwens aan gewoon zich nooit te beklagen, noch ooit iels van baar gevoelens te verraden. Hel zal ongeveer zes uur geweest zijn, toen wij den ingang van het Park van Mon ken Abbey in 'toog kregen. Aldaar aange komen, werden zij door den poortier aange houden, die weigerde ons zonder verlof van zijn meester te laten doorgaan, maar toen hij vernam, dat wij door den chef van policie te Southampton gezonden waren, zond hij zijn vrouw naar het kasteel, om te vragen, of de baronet zou goedvinden ons te ontvangen. Een kamerdienaar voerde ons door het park tot aan de Abdij en liet ons een fraaie vestibule binnen gaan die geheel met eiken hout beschoten en met geweien van herten, oude wapenrustingen en andere soortgelijke voorwerpen versierd was daar moesten wij maar op Sir Edmond wachten. En terstond werden onze moed en onze hoop |vorleven- digd, bij den eersten aanblik van den knap pen grijsaard, /die vóórnaam en innemend, op ons toekwam. Wel begon hij vroolijk, ik hoor dat ge mij iets te verkoopen hebt. Ja, antwoordde ik, als gij liet maar van ons koopen kunt hei is een diamant. Een diamant O, maar dat is een curiositeit, die voel geld kost, maar dat doet er niet toe, een fraaien diamant zie ik altijd gaarne. Hebt ge hem bij u Ja, mijnheer, antwoordde ik. En mijn hand orakeerende, liet ik het lee- TE BRUSSEL. Millioenendiefstal verijdeld. I)e rechterlijke policie l.eeft de hand ge legd op drie bendieten van de ergste soort, die eenen grooten slag op touw hadden gezet. Zij waren inderdaad van plan eene rijke dame, die een voornaam huis bewoont en die schatten aan zilverwerk en voor een miljoen juweelen bezit, uitte plunderen. Zij hadden eene medeplichtige in b-iis, in den persoon der dienstmeid Emilie F die hare meesteres met chloroform moest be- dwelmon. De drie aangehoudenen zijn zeer gevaar lijke oudveroordeelden. Een hunner werd aangehouden in het huis der renlenierster, op het oogenblik dat hij bij dc meid op bezoek was. 't Is deze laatste die de andere verraden heeft. Dinsdag is eene afvaardiging van het Ver bond der Biusselsche drar.kslijters, door M. Theunis, minister van financiën, in gehoor ontvangen geworden. Die lieeren kwamen spreken over de ver andering, der bestaande alkoolwet en legden aan den heer minister een wetsontwerp voor, opgemaakt door M. Ernest Pascal, de werk spil der Brusselsche drankslijtars. Volgens dat ontwerp zou de Schatkist, dank zij de voorgestelde nieuwe regeling der alkoolbelasling, jaarlijks 520 miljoen ont vangen aan openingstaksen, patenten en stookrechten. Alleen de herbergiers die 3 Ir. 'takspatent betalen opbun handelscijfer, zouden gemach tigd zijn alkooi (genever) te verkoopen. De regeering zou daarenboven de graden bepalen waaraan de genever mag verkocht worden. Strenge straffen zouden opgeloopen wor den door de herbergiers die uen verbruiker zouden bedriegen nopens de hoedanigheid of het merk of de heikomst van den ge stookten genever. Het ontwerp voorziet een reehlstreeksch toezicht der regeering op de stokerijen, welke niet zoudon mogen stoken zonder bij zondere toelating. De alkools en de vreemde wijnen, evenals de gefabrikeerde wijnen welke verkocht worden als apéritifs, zouden eenen bijlaks moeten betalen. Eene bijzondere kommissie, samengesteld uit vertegenwoordigers der heriiergi ts- eu slijtersbonden en alge vaardigden der rogee- ring, zouden de misbruiken opsporen en zou den waken op de-toepaasing der wet. Ziehier wat het wetsontwerp zegt nopens den openingstaks In de jaren 1912, 1913 en 1914, bracht de openingstaks gemiddeld 1,259,000 frank op per jaar aan den Staat De jaren 1915,191G en 1917 verschilden van 300,090 fr. tot 325,000 fr. en 't jaar 1918 bracht omtrent 392,000 fr. op. De openingstaks zou in evenredigheid moeien zijn van wezenlijke of vermoedelijke waarde der lokalen bestemd als drankhuizen, met een minimum vooijlokaliteiten, gaand* tot 5,000 inwoners; vervolgens voor lokali teiten (sleden of gemeenten) gaande van 5000 tol 15,000 inwoners, van 15,000 tot 30,000, van 30,000 lot 00,000, van 00,000 tot 104 duizend en verder boven de 100,000; 't is ti zeggen dat er 6 kategoriën zouden zijn, voor eeue bijzondere taks en daarenboven een jaarlijksche taks te berekenen op het han delscijfer verwezenlijkt door den herbergier. ren etui zien, dal als een armband aan mijn pols bevestigd was, en den grooten Ilesper bevatte dat was de naam, die wij aan onzen diamant gegeven hadden. De baronet, was verstomd on van bevvodering vervuld voor de buitengewone afmetingen van deo steen, want hij kon zien, dat bet leer van het etui er nog omheen sloot. Eu gij wilt zeggen, dat dit een diamant is riep hij uil, terwijl hij het etui optilde, dat ik in de palm van zijn hand neergelegd had. Wij hebben hem in Natal laten onder zoaken, antwoordde Van Hoek het is een witte diamant, die zoo hij al niet van het eerste water is, toch zeker van hel tweed» moet zijn. Hij weegt 820 karaat. Is het mogelijk Kom mee hiorheen l 820 karaat riep Sir Edmoud, klaarblijke lijk zeer opgewonden. Vlug, laat men een lamp in de bibliotheek brengen Leva! hij een der bedienden. Wij traden de bibliotheek binnen, waai ik het etui lossneed, en den Grooten Iles- per uit te voorschijn haalde en hem in de hand van Sir Edmond legde, die hem bij het licht van eon bureaulamp, welke men zod* even gebracht had, onderzooht. 't Is waar, zeide hij, met de oogen nog altijd op den diamant gericht. Een merkwaar dige steen, van volmaakten vorm, oen wonder Edith, kom eens hier, zie een wat ik hier heb Een jonge dome, die de karasr wa.» bin« non gekomen, naderdoong, 4 Ver volgt»)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1921 | | pagina 1