i GeSieii van flsn leraekflismant
Viaamsche belangen
Een voorstel tot wijziging
dor alkoolwet.
SZondag 13 Septembsrg
Haaafiag 19 Septem.g
1021
MINISTERRAAD.
Een belangrijk vonnis
De werkloosheid in België,
Aanhouding esner gevaarlijks Iiïnia
r
XXYI1" JAARGANG NUMMER 213
Kerkstraat, 9 en 22, Aalst.— Tel. 114 - IQ CENTIEMEN WEKELIJKS 0,50 - Uitgever: J. Vam Npffel-Db Giaua?
H. Sophia
ffl Zoa op 5,33, onder 5,57 j
IJ. Tecla
1 Zon op 5,34 onder 5,55 I
1 Laatste Kwartier den 24
Publiciteit buiten het Arrondissement Aalst, zich te wenden tot het Agentschap Havas, Adolf Maxlaan,13, te Brussel8, Place de la Bourse, Parijs en 6, Bream s Buildings Londres K.G.i
WETGEVENDE KIEZING VAN NOVEMBER 1921.
In de taalbeweging vooral moet er
klaar door de tanden gesproken wor
den en wy katholieken, hebben in
deze zaak niets onder stoelen of banken
te steken. OnsVlaamsch-zijn is onge
veinsd, rechtzinnig. En het is in onze
rangen niet, dat men landverraders
jantrof dn aflrontisten, aktivisten en
ander droeve tisten; het was in ons
gelederen niet, dat de leden van den
fanieuzen Raad van Vlaanderen en
van den kinderachtigen Gouwraacl
werden gerecruteerd anderen mogen
dit pluimpje op den hood steken; en
niemand benijdt hen dit getooi, On
rechtvaardig drukte dan ook, tot voor
eenigen tijd nog, op weldenkende
katholieke Vlamingen het verwijt, aan
dit verraad meegedaan te hebben er
liepen in den roes dor groote over
winning, veel mensohen met oen akti-
vist op don neus. Gelnkkiglijk werd
dit misverstand spoedig ingezien en
is de toestand thans klaar en duidelijk
algeteckend.
Vlamingen geboren en gewiegd,
beminnen, wij hartstochtelijk het ge
boorteplekje. Wij beminnen onze taal,
omdat zij de taal onzer moeder is; wij
verdedigen haar, omdat zij nog stief
moederlijk behandeld wordt, omdat,
na jaren miskenning onze rechtmatige
griefen nog niet teenemaal hersteld
zijn. Wij "hebben Vlaanderen lief,
zonderdaarom ander landen teveracb-
ten wij eoren de Fransche natie
omdat zij ridderlijk en dapper is. Wij
beminnen onze taal, zonder daarom
het aanleeren van ander vreemde talen
te verwaarloozen; maareerslVlaamsch,
en dan al wat ge wilt, Fransch en En-
galsch op den hoop too.
ï)e Taal is do ziel der Natie, zij is
do Natie zelf.
Men kan zijn ,taal niet loochenen
zonder liet Volk to verloochenen. Wie
zijn taal veracht, veracht het Volk.
Wie de rijke woordenschat van Van
Maerlant voor vreemden woordenpraal
ruilt, is een vijand van 't Viaamsche
volk.
In het katholiek programma' staat
do vprvlaanrsching der Gentsche. Hoo-
goscbool, 't Vlaamscb in de besturen,
't Vlaamscb in bet onderwijs, van
omlaag tot omhoog. Het wil echter
van geen bestuurlijke scheiding, die
noodzakelijk leiden zou tot de verdee
ling van het groot Vaderland, dat
mag niet dat nooit Waal en Vla
ming zijn voornamen, Belg is onze
familienaam.
Een eerlijke toepassing der laatst-
gestemde Viaamsche wat zal den Vla
ming gedeeltelijk -voldoening geven;
en wo zullen aanhouden tot als al de
Ministerie» in Vlaamsche'eu Fransche
aldeelingen zullen gesplitst worden.
wel te verstaan geen karikatuur
van verdeeling, maar met Viaamsche
algemeene bestuurders en secretaris
sen aan het hoofd.
Dit programma is gesteund op de
algebeole verovering onzer rechtén,
en de katholieke partij heeft werk
kracht genoeg om dit uit te voeren.
Dit programma, wij herhalen het uit
drukkelijk, verwerpt alles wat tot
afbreuk en scheidjngleidt; bet wenscht
de grootheid van België, dat het ge
meenzaam Vaderland blijft en waar
van Vlaanderen liet kostbaarst klei
nood uitmaakt. Alles wat daartegen,
met schetterend barakmuziok, door
eenigegolukzookers, wordt ingebracht,
is ellendige foppery, kwakzalverspraat,
en 't geen slechter is, een bestendige
aanhitsing totoprooi', totstraatgeweld.
De gazetten onzer nieuwbakken poli
tiekers lezende, zou men waarlijk zeg
gen dat zonder bun Revalenta Arabics
de zaligheid onmogelijk is. Veel min
der pretentie zou beter staan.
Overigens, en het Handelsblad van
Antworpen, zegt hot zoo wol, allen die
het wel moenen met de Viaamsche be-
ginnon ze beu te worden die jeremia
den en krokodiljentranen over oenen
Van der Reeck en incluus al de moe
dige, gevluchte landverraders. En bet
stoot tegen de borst, elk rechtgeaard
mensch (walgt ervan, dat, bij deze zoo
kleinhartige politiekers, al de schelm
stukken der Duitschers op oen glim
lachje onthaald of snood geloochend
worden! Al hun;schermen met Volk
en Taal is in den grond slechts boe
renbedrog, en wij betreuren grooto-
lijlts de eenvoudige lieden die zich in
de aktivistische iletlen lieten vangen
en meesleuren.
Hoe huichelachtig valsch, hoe
schijnheilig wordt, sinds den Wapen
stilstand, het streven van onbaatzuch
tige Vlamingen in een valsch daglicht
gesteld Niet alleen worden hoofd
mannen als Poullet en Helleputte laf-
felijk door de modder gesleurd, maar
men hitst het volk op tot goweld, tegen
allo wettig gezag, tot opstand. En
wanneer er slachtoffers z'ieltogend in
de straat liggen, ontrollen do leeuwen
den Van der Reeck-iilm (gevolgd van
bal) en schreeuwen van alle dakon Am
nestie Slachtoffors Is dat niet te
veelgezegd Neen, want do ophit
sers, die bezig z(jn met de schoonste
der zaken te bedorven, vreezen zoo
zeor de noodlottige gevolgen van hun
ne overdrijvingen, dus nieuwe slacht
offers tusschen.dweepers en heethoof
den, dat zij hun ontworpen betoogin
gen nergens meer durven houden,
ofwel door de overheid verboden zien.
Het dagblad De Gentenaar, van
Verleden Donderdag, meent dan ook
aan do dragers va^de^Wmimsclg
1° VERVOLG.
Ik geloof, dut de eerste indruk van den
agent, toen hij zag, welke gestalten daar
voor hem stonden, geweest moet zijn, dal
wij misdadige oogmerken koesterden, met
hem die vraag te doen, want het duurde
eenigen lijd, voor hij ons antwoord gaf, en
het was op alies behalveu rainzamen toon,
dat hij eindelijk naar cle Hoogstraat verwees,
waar wij, gelijk bij zich uitdrukte, een plaats
zouden vinden om uit te rusten.
II.
Gedurenden onzen ganschen tocht door
do Hoogstraat bezorgde ons voorkomen ons
talrijke blijken van vermakelijke nieuwsgie
righeid.
Menschen, die op het tegenovergestelde
trottoir liepen, slaken den weg over om ons
meer op hun gemak te kunnen zien anderen
stonden in 't voorbijgaan stil of keerden zich
om, om ons na te kijken en er was zelf een
heele groep kinderen, c|io ons begonnen te
volgen, ongetwijfeld in de meening, dat wij
hun aanstonds de een of andere openlucht-
voorstelling zouden te zien geven.
In geen der twee perste banken dei' stad
konden wij er in slagen ook maar de klein
ste som te leen te krijgen op den wonderba
ren steen, dien wij vertoonden. Niemand
wilde zelfs in onderhandeling met ons treden.
Wjü kwamen tot de overtuiging, dat het
ajjTTT.rjgTT .-gpjMrYvyg.
plan, hetwelk wij gevormd hadden, onuit
voerbaar was. Zoozeer, dat wij na het mis
lukken van den derde poging op *den hoek
eener straat een raad belegden, om over het
te nemen besluit van gedachten te wisselen.
Wij hadden genoeg van Souslhampton, en
inderdaad, als wij de middelen bezeten had
don, zouden wij ons terstond yop weg naar
Londen hebben begeven, waar een onzer
zonder falen een oude kennis zou gevonden
hebben, die ons zou hebben geholpen om ons
uit onze oogenblikkelijke moeilijkheid te
redden.
Maar liet was een feit, dat wij niets, let
terlijk niets ter wereld bezaten, met uilzon
dering van de ellendige kleeren, die wij aan
het lijf hadden, en van den prachtigen dia
mant, waarop wij al onze hoop bouwden.
Want de kleinere steenen, die wij gevonden
hadden en onze geheele uitrusting hadden
wij in Natal verkocht om onzen overtocht te
kunnen betalen, en wat ons ondergoed en de
verdere kleeren, die wij niet te gelijk droe
gen betreft, dat alles was stuk voor stuk op
de reis ingewisseld tegen een aanvulling
van een voedsel, omdat wij ons niet konden
bevredigen met dc onvoldoende en walge
lijke rantsoenen, waarop onze biljetten van
derde klas reizigers ons recht gaven.
Wij kunnen Geitje toch u' ol in pand
geven zei de rechter, en dat is ten naas
tebij alles wat ons overblijft.
Het was nu bijna drie uur, en wij hadden
niets meer gegeten sinds zes uur 's morgens,
toen onze laatste rantsoenen ous aan boord
van het Zuiderkruis waromvoorgediead. Wij
leeuwkeus bet gebruik van kaïjifor
en koude baden te moeten aanbe-
velen, n
Maar genoeg, nietwaar Van indi-
vidus, die, tijdens de bezetting, een
rechtbank instelden om Z M. den
Koning, bij zijn terugkomst te oor-
deelen, mag men niots beters verwach
te
ten. N
Ja, honderdduizendmual j'a, de ka
tholieke partij heeft wilskracht genoeg
om de verzuchtingen van 't Viaamsche
Volk, langs wettigen, wog te verove
ren, on het verleden or.zo'r gekozenen
slaat borg voor de toekomst. In al de
besturen dor steden en gemeonten van
ons arrondissement werd de Viaam
sche taal de eereplaats gegund zij
klinkt luid en onversaagd in Kamel
en Senaat de jongste Viaamsche
Wot, waarbij do ophitsers zich ont
hielden, word door onze algevaardig
den gestemd. Het ki'.boliek program
ma verdedigt da opperste belangen
van onzen stam, met rechtzinnigheid
en waardigheid het verafschuwt allo
pogingen tot verdeeldheid, die tot den
ondergang van Belgie brengen zouden
Vlaanderen, onze bakermat, heelt
recht op al onze krachtan zijn Volk,
het werkzaamste der wereld, heeft
recht op verheffing, op hooger onder
wijs in zijn eigen taal. Wij zullen niet
rusten vooraleer ons dit recht is ge-
scbiodt. Dit kunnen wa zonder ophit
singen, zonder valsch alarm. Dit kun
nen en Zullen onze gekozenen, wan
neer zij met een verpletterende
meerderheid zullen herkozen worden
Wij eisckon volstrekte gelijkheid in
rockte en in feite
Maar wij plegen geen verraad te
genover het vaderland.
Maar wij verachten alle aktivistische
overdrijvingen van affrontisten, van
dweepzieke standaarddragers, van alle
sleepdragers van von Bissing.
Vlaanderen-Vlaamsch-en-Vrij in het
groot onverdeelbaar Belgio
Vrijdag morgend werd in het ministerie
van bionenlandsche zaken, te Brussel, een
ministerraad gehouden, onder het voorzitter
schap van M. Carton de Wiart. De bespre
kingen duurden van 9 1/2 tot 1 1/2 ure.
Ziehier den tekst van de mededeeling die,
na afloop van de vergadering, aan de Druk
pers gedaan werd
De Raad heeft gedachten gewisseld over
de voorwaarden waarin de Grondwetsherzie
ning zicli voordoet. Wat de hervorming van
den Senaat beireft, heeft de Raad zijne volle
instemming uitgesproken met de overgangs-
voorstellen die den 5 Augusti li. door de
regeering aan deKamer onderworpen werden
en die door haar een over 't algemeen gunstig
onthaal genoten. Indiende beraadslagingen,
die tusschen Kamer en Senaat moeten voort
gezet worden, voor gevolg zouden hebben
dal de wetgevende kiezingen den 23 October
geen plaats /.ouden kunnen hebben, dan zal
de vertraging die de raadpleging der kiezers
zou ondergaan, zeer kort zijn en moeten toe
laten dal de kiezingen, in alle geval, voor den
bevonden ous werkelijk in een hopeloozen
toestand. Mot een waarde van minstens een
millioeti francs in ons bezit, liepon wij gevaar
op straat van honger te sterven of in een
bedelaarslogement een onderkomen- te moe
ten zoeken. Het was voorzeker eon eigenaar
dig, maar bovenal lamlendig gevoel.
Eindelijk scheeneen ondergeschiktbeamble
aan een politiebureau, tot wien wij ons ten
einde raad wendden, zich voor om te willen
interesseeren.
Waarlijk, goede vrienden, zei ons die
goede man, de eenige plaats, waar &ij kans
zoudt kunnen hebben goed ontvangen te
worden, in het huis,van Sir Edmond Lascelles.
Dal is een man, die te zijnent een soort van
museum heeft aangelegd en die altijd bereid
is bijzonder eigenaardig voorworpen tc koo-
pen, daarbij een reclitsohanen grijsaard, die
zijns gelijke niet heeft, als het er op aan
komt, iedereen een genoegen te doen. Als
hij op 't oogenblik maar thuis is.
Wij haastten oos hem te vragen, waar die
Sir Edmond woonde. Hij antwoordde ons,
dat het aan den weg naar Lymiogton was,
in een huis, Monken Abbey genaamd, acht of
negen kilometers van Southampton de eer
ste de beste zou ons den weg kunnen wijzen.
Inderdaad wij hadden niets beters te doen
'zoodat wij er op uit gingen, om Monken
Abbey te zoeken.
En daar da Rechter, dia aan hel hoofd van
den troep voort schrompelde, met een snel
heid van minstens vijf kilometers per uur
begon te dravon, moest liet Geitje hard
loopei) om ons le kunnen volgen j maar ik
gewonen parlementairen zittijd (den tweeden
Dinsdag van November) plaats hebben.
De Raad was eveneens van oordeel dat
de Kamer-e i Sjiiaaltiltingen, die nog voor
de aanstaande kiezingen tc voorzien zijn,
volstrekt dienen voorbehouden ts worden
aan de bei-indiging van de Grondwelherzie-
ningen van de provinciale kieswet.
De Raad heeft de afgevaardigden aan
geduid, die de regeering zullen vertegen
woordigen bij de Inte'riiationale Arbeids-
konferencie, den 25 October a. s. te Geneve
to houden. Do afvaardiging zal voorgezeten
worden door M. Levie, staalsmijiiste, bijge
staan door M. Mahaim, leeraar bij de Luik.
sche Hopgesehool. Bazen en werklieden
zullen hen toegevoegd worden, voor de
nijverheid- en landbouwvraagstukken, die op
de dagorde der konfereucie staan.
Wat het geval betreft van Staatsambte
naars en agenten, die van zin zouden zijrt op
de lijst der kandidaten, bij de aanslaande
welgevende en provinoiale kiezingen, Inge
schreven t$ wordon, hesft de Raad besloten
dat zulks hun alleen zal toegelaten worden,
nadat zij hun ontslag in Staatsdienst zullen
gogeven hebben.
De Raad heeft besloten ten laste van den
Staat le nemen de uitgaven die door de mi
nisteries van nationale verdediging en van
spoorwegen gedaati zijn voor hot hulpbetoon
aan Polen, in September 1920, door bemid
deling van het komitei-t Pro-Polonia(vervoer)
De Raad is ook van oordeel dat de minister
van justicie een tombola zou mogen inrichten
ten einde geld te verzamelen voor het zenden
van hulp aan de Russische kinderen.
De Raad heeft besloten van niet over te
gaan tot voorloopige inrichtingen in 't Justi.
oiepaleis van Brussel, inrichtingen die nogal
veel zouden kosten en die de zatil van hel
krijgshof zouden beschadigen. De Minister
van Openbare Werken zal ieverig de studie
en de uitvoering bevorderen van werken voor
definitief gebruik der nog beschikbare loka
len vau het gebouw.
Ten slotte had eene gedachtenwisseling
plaats over de mogelijkheid van, voor zekere
ministei'ieele departementen, en in zekere
gevallen, Duitschc produkten te gebruiken in
de werken en de ondernemingen van den
Staat. Het is wel verstaan gemorden dat dit
gebruik voor elk geval zal moeten onderzocht
worden, rekening houdend niet alleen van
de belangen der Openbare Schatkist, maar
ook van de nationale nijverheid.
Men weet dat het Koninklijk beskuit van
2 December 1920 aan de winkels in 't klein
verbiedt den Zondag te doen werken. Daar
door wordt de toepassing der wet van 7 Juli
1905, op de Zondagrust uitgebreid. Doch de
Minister van Justicie had verwaarloosd, bij
T nemen van gemeld Koninklijk besluit,
acht te geven op art. 12 der wet dat zegt
dat de toepassing van de Zondagrust kan
uitgebreid worden, doch slechts ria raadple
ging van de belanghebbende organismen. En
hij had die raadpleging niet gedaan.
Hot besluit, dat vooral de kleine bande-
laars, haarkappers, konfektiehuizen, enz.
treft, en dat reeds veel bazen heeft doen ver
oordelen, is Vrijdag, bij vonnis van het be
roepshof van Brussel ONTOEPASSELIJK
en nietig verklaard.
Op einde der maand Juli laatst waren er in
heel het land 147,232 werkloozen. Het hoog
ste cijfer wprd bereikt m Maart laatst met
210.681. Er is dus eene lichte werkherne-
ming. Deze is bijzpnder waar te nemen in de
Antwerpsche diamantnijverheid en g In dc
Gentsche katoenfabrieken.
gaf haar de hand, en zij liet niet het minste
teeken van vermoeienis of onlsteemdheid
blijken zij was er trouwens aan gewoon
zich nooit te beklagen, noch ooit iels van
baar gevoelens te verraden.
Hel zal ongeveer zes uur geweest zijn,
toen wij den ingang van het Park van Mon
ken Abbey in 'toog kregen. Aldaar aange
komen, werden zij door den poortier aange
houden, die weigerde ons zonder verlof van
zijn meester te laten doorgaan, maar toen hij
vernam, dat wij door den chef van policie te
Southampton gezonden waren, zond hij zijn
vrouw naar het kasteel, om te vragen, of de
baronet zou goedvinden ons te ontvangen.
Een kamerdienaar voerde ons door het
park tot aan de Abdij en liet ons een fraaie
vestibule binnen gaan die geheel met eiken
hout beschoten en met geweien van herten,
oude wapenrustingen en andere soortgelijke
voorwerpen versierd was daar moesten wij
maar op Sir Edmond wachten. En terstond
werden onze moed en onze hoop |vorleven-
digd, bij den eersten aanblik van den knap
pen grijsaard, /die vóórnaam en innemend,
op ons toekwam.
Wel begon hij vroolijk, ik hoor dat ge
mij iets te verkoopen hebt.
Ja, antwoordde ik, als gij liet maar
van ons koopen kunt hei is een diamant.
Een diamant O, maar dat is een
curiositeit, die voel geld kost, maar dat doet
er niet toe, een fraaien diamant zie ik altijd
gaarne. Hebt ge hem bij u
Ja, mijnheer, antwoordde ik.
En mijn hand orakeerende, liet ik het lee-
TE BRUSSEL.
Millioenendiefstal verijdeld.
I)e rechterlijke policie l.eeft de hand ge
legd op drie bendieten van de ergste soort,
die eenen grooten slag op touw hadden gezet.
Zij waren inderdaad van plan eene rijke
dame, die een voornaam huis bewoont en die
schatten aan zilverwerk en voor een miljoen
juweelen bezit, uitte plunderen.
Zij hadden eene medeplichtige in b-iis, in
den persoon der dienstmeid Emilie F die
hare meesteres met chloroform moest be-
dwelmon.
De drie aangehoudenen zijn zeer gevaar
lijke oudveroordeelden.
Een hunner werd aangehouden in het huis
der renlenierster, op het oogenblik dat hij bij
dc meid op bezoek was. 't Is deze laatste die
de andere verraden heeft.
Dinsdag is eene afvaardiging van het Ver
bond der Biusselsche drar.kslijters, door M.
Theunis, minister van financiën, in gehoor
ontvangen geworden.
Die lieeren kwamen spreken over de ver
andering, der bestaande alkoolwet en legden
aan den heer minister een wetsontwerp voor,
opgemaakt door M. Ernest Pascal, de werk
spil der Brusselsche drankslijtars.
Volgens dat ontwerp zou de Schatkist,
dank zij de voorgestelde nieuwe regeling der
alkoolbelasling, jaarlijks 520 miljoen ont
vangen aan openingstaksen, patenten en
stookrechten.
Alleen de herbergiers die 3 Ir. 'takspatent
betalen opbun handelscijfer, zouden gemach
tigd zijn alkooi (genever) te verkoopen.
De regeering zou daarenboven de graden
bepalen waaraan de genever mag verkocht
worden.
Strenge straffen zouden opgeloopen wor
den door de herbergiers die uen verbruiker
zouden bedriegen nopens de hoedanigheid
of het merk of de heikomst van den ge
stookten genever.
Het ontwerp voorziet een reehlstreeksch
toezicht der regeering op de stokerijen,
welke niet zoudon mogen stoken zonder bij
zondere toelating.
De alkools en de vreemde wijnen, evenals
de gefabrikeerde wijnen welke verkocht
worden als apéritifs, zouden eenen bijlaks
moeten betalen.
Eene bijzondere kommissie, samengesteld
uit vertegenwoordigers der heriiergi ts- eu
slijtersbonden en alge vaardigden der rogee-
ring, zouden de misbruiken opsporen en zou
den waken op de-toepaasing der wet.
Ziehier wat het wetsontwerp zegt nopens
den openingstaks
In de jaren 1912, 1913 en 1914, bracht
de openingstaks gemiddeld 1,259,000 frank
op per jaar aan den Staat
De jaren 1915,191G en 1917 verschilden
van 300,090 fr. tot 325,000 fr. en 't jaar
1918 bracht omtrent 392,000 fr. op.
De openingstaks zou in evenredigheid
moeien zijn van wezenlijke of vermoedelijke
waarde der lokalen bestemd als drankhuizen,
met een minimum vooijlokaliteiten, gaand*
tot 5,000 inwoners; vervolgens voor lokali
teiten (sleden of gemeenten) gaande van 5000
tol 15,000 inwoners, van 15,000 tot 30,000,
van 30,000 lot 00,000, van 00,000 tot 104
duizend en verder boven de 100,000; 't is ti
zeggen dat er 6 kategoriën zouden zijn, voor
eeue bijzondere taks en daarenboven een
jaarlijksche taks te berekenen op het han
delscijfer verwezenlijkt door den herbergier.
ren etui zien, dal als een armband aan mijn
pols bevestigd was, en den grooten Ilesper
bevatte dat was de naam, die wij aan
onzen diamant gegeven hadden. De baronet,
was verstomd on van bevvodering vervuld
voor de buitengewone afmetingen van deo
steen, want hij kon zien, dat bet leer van
het etui er nog omheen sloot.
Eu gij wilt zeggen, dat dit een diamant
is riep hij uil, terwijl hij het etui optilde,
dat ik in de palm van zijn hand neergelegd
had.
Wij hebben hem in Natal laten onder
zoaken, antwoordde Van Hoek het is een
witte diamant, die zoo hij al niet van het
eerste water is, toch zeker van hel tweed»
moet zijn. Hij weegt 820 karaat.
Is het mogelijk Kom mee hiorheen l
820 karaat riep Sir Edmoud, klaarblijke
lijk zeer opgewonden. Vlug, laat men een
lamp in de bibliotheek brengen Leva! hij
een der bedienden.
Wij traden de bibliotheek binnen, waai
ik het etui lossneed, en den Grooten Iles-
per uit te voorschijn haalde en hem in de
hand van Sir Edmond legde, die hem bij het
licht van eon bureaulamp, welke men zod*
even gebracht had, onderzooht.
't Is waar, zeide hij, met de oogen nog
altijd op den diamant gericht. Een merkwaar
dige steen, van volmaakten vorm, oen
wonder Edith, kom eens hier, zie een wat
ik hier heb
Een jonge dome, die de karasr wa.» bin«
non gekomen, naderdoong,
4 Ver volgt»)