Ds vreeselljke
ramp van Oppan
IGtMffifaniraMamaiit
21
EFNE ONDERVINDING
Zaterdag
Sept. 1921
\v
De Spoorwegramp ts Hennuyèrss
Ministerie van Spoorwegen.
KLaxrxer.
Een Belg aangehouden
1500 dooden. Duizenden gekwetsten
XXVII" JAARGANG NUMMER 221
Kerkstraat, 9 en 22, Aalst.- Tel. 114— Hf A.C3r^l-iJ^TD> - 8 CENTIEMEN - WEKELIJKS 0.30
Publiciteit bultan h.l Arrondisstm.nt Aalst, sich te wenden tot het AgenUchap Hayas, Adolf Maxlaan,13, te Brussel8, Place da Ia Bourae, Parija - en 6. Bream's Buildinga Londres E.C.4
Uitgever: J. Van Ndffbl-Db Gbndt
H. Gerardiu
Zon op5,42, onder 5,44
Laatste Kwartier den 24
Is de proefneming beslissend, ja of
reen
De socialistische plakbrieven han
gen in sommige steden op de muren
en roepen ons toe
Rusland ter hulp, want het sterft
uit van honger Een volk, op zijn
nationaalgrondgebied, het uitgestrekt-
ste der wereld, heeft willen beproeven
in 't lang en in 't breed, zoo volledig
mogelijk, het fameus collectivisten of
socialisten-regiem. Die leefregel moest
dat volk brengen tot den hemel op
aarde. Wat is er vttn dien zoogezeg
den hemel geworden Dat volk ver
moordde zijnen vorst; verkondigdejda
gelijkheid, het goederengemeenschap.
Men zond de rijken in ballingschap en
uien palmde hunne goederen in. 't
Was een buitenkansje en een onver
wacht voordeel voor den bezitloozen.
De hoeren, de verbruikers moeston
hunne eigenaars niet meer betalen,
vermits ze niet meer bestonden. Nog
een nieuw kansje dus.
De builenlaudsche schuld, welke
ieder jaar eenige milliards vereischte,
w erd ook niet meer betaald. Rusland
ging bankroet. Onverwacht voordeeltje
zeer geprezen voor een land dat zoo
zijn geld kon binnen Letland houden,
in plaats van het naar den vreemde te
sturen.
Het werk werd geregeld volgens de
prachtige en machtige grondstelsels
van den leer van het gezamenlijk bezit
aller goederen. En uit die ideale re
geling moest zonder fout en zonder
twijfel de volmaaktste en de zekerste
lier welstanden en der welvaarten
voortspruiten.
Ehwel dat bezitloozenregiem, dat
jet geld der kapitalisten verzwolg,
dal bet geld der eigenaars, der fran-
sTJtie en andere renteniers opslikte, dat
bezitloozen regiem, hetwelk uitmaakte
liet gedroomde regiem van Karl Marx,
do gekende en voracbte duitsche .soci
alist en van zooveel andere politieke
domdröomers, dat bezitloozenregiem
roept thans Bom hulp en slaakt zware
noodkreten. Millioenen menschelijke
wezens, uitgemergeld door den hon
ger, geteisterd door allo soorten van
ontberingen, ziekten, enz., bedelen
om een stuk brood.
Een stukje brood, a. u. b. Die
kreet wordt thans geslaakt in een land
dat brood aan anderen verschafte In
een land dat ten tijde der russische
keizers en kapitalisten de graanzolder
van Europa wiord geheeten I
Maar watdeed men met de gestolen
rijkdommen Ep hoe komt het dat de
veeren der socialistische krachten en
inrichtingen niet beter werkten en
hun stuk stonden
ïs het de schuld van den oorlog, dat
het ginder verre zoo toegaatVol
strekt niet, want P.us!and werd door
den oorlogsin val niet geteisterd zooals
België, Frankrijk en Polen.
Om veel voort te brengen en deug
delijk werk af te leggen, moet men
vrij zijn en kunnen vooruitzien dat men
profijt uit zijn werk zal trekken. Nu,
vrij zijn de Russen niet. 't Is al dwang;
ze zijn de slaven der rooden gewor
den. Ja, het slavenwerk werd in Rus
land sinds drie jaren ingevoerd. Nu
de slaven werken zoo weinig moge
lijk. Wat baat hun werk, vermits al
het voordeel voor anderen, voor de
roode heorsch- en genotzucbtigen is.
De begeerte om zijn stoffelijk lot en
dat zijner kinderen te verbeteren, zet
iemand aan om ieverig te handelen.
Dit is natuurlijk en door de Voorzie
nigheid aldus geschikt, lil Rusland
dient zulks tot niets, ol beter gezegd,
het dient slechts om de roode roovers
te verrijken en de werkers nog armer
te maken, vermits de opbrengst van
het werk hun wordt ontnomen en zij
zich uitputten meer en meer.
Ondervraagt de russische honger
lijders Zij zullen ons kunnen wijs
maken wat de schoon# beloften van
socialisten en van hunne afstammaliu
gen de bolchovieken tewege brengen.
En nu roept men om hulp De ka
pitalistische volkeren,door den oorlog
uitgeput, moeten thans die hulp ver
leenen. Ze zulleh hunne broeders hel
pen, want alle volkeren zijn broedors
ondereen, al waren ze ook van eane
verschillige denkwijze en eeno andere
andere religie. ,Oüs aller Vader de
Paus gaf het voorbeeld, met een mil-
lioen te schenken voor de russische
uitgebongerden I
Dooh waarom helpen de rijkgewor-
den bolchevieken en ander gespuis
van 't zeilde ras hunne modeburgers
en medevaderlanders niet
In alle geval kunnen wij bestatigen
dat men met een regiem van dien aard
naar den dieperik moet, niet alleen
op geestelijk maar ook op stoffelyk
gebied. Nog eens hier gelijk altijd on
in alles is de ondorvinding de beste
leerschool. Joannes.
6" VERVOLG.
Het was niet de eerste maal, dat ik heoi op
dien toorn hoorde spreken. In Natal en later
aan boord van de paketboot had hij in
voortdurende vrees geleefd van bestolen te
worden.
Maar ik was er niettemin blij ora mij van
zijn gezelschap te kunnen ontdoen. En toen
ik ria Van Hoek verlaten tejhebben, mij naar
mijn kamer begaf en daarbij het trapportaal
o\erging, onderscheidde ik, te ver verwij
derd ora de woorden te kunnen verstaan, de
stammen van Sir Edmond en den Rechter,
die in de bibliotheek samen een gesprek
voerden.
Den volgenden dag. den 18en, gingen Sir
Edmoud miss Lascelles en ik te paard naar
Southampton. Miss Lascelles was vroolijker
•n opgeruimder don gewoonlijk, ea in haar
elegant rijcostum kwam zij mij bekoorlijker
voor dan ooit.
Op den teruzweg ontmoetten wij een
vriend van Sir Edmund, die de uitnoodiging
aannam in de Abdij te komen ontbijten. De
twee mannen reden ons voorbij, om naast
elkaar hun weg te vervolgen. Mijn paard en
dat van miss Lascelies liepsn zoo langzaam
dat wij, bij den kruisweg aankomende, den
baronet en zijn vriend niet meer zagen. Daar
br twee wegen waren, die naar de Abdij voer-
Het voortgezette onderzoek.
Het door hel parket ingestelde onderzoek
naar den spoorwegaanslag te Hennuyèrea
wordt ijverig voortgezet. De magistraten
zouden de ipeening zijn toegedaan, dat dief
stal de drijfveer van den aanslag is geweest,
Drie bandieten zouden in de /.aak betrok
ken zijn. Het parket is in het bezit van hun
persoonsbeschrijving. Een der kerels is een
25jarig man en groot van gestalte: de tweede
ziet er 40 jaar oud uit en is kort en dik. Deze
kerels bevonden zi<?b na de ontsporing, op de
plaats der ramp, doch namep geen ueel aan
de reddingswerken. Óe derde verdachte zou
de wissels hebben vastgeschroefd.
De kerels, die vloeiend Frariséh spraken,
worden ijverig opgespoord.
den, stemde het jonge meisje, na een korte
beraadslaging, er lachend in toe den langslen
weg in te slaan.
Het was een heerlijke morgend, en de
boseohen schitterden in al bun pracht en
schoonheid. De rijke, warme tinten der geel
wordende bladeren weerspiegelden zich op
de wangen van mijn jonge gezellin, en het
scheen mij toe, dat haar oogen de fonkeling
van den dauw weerkaatsten, die nog aan de
struiken hing. Waarover keuvelden, ben
ik vergeten maar ik herin eer mij, dot zij
zeer vroolijk was en dat van tijd tot tijd de
stilte der bosschcn van de muiiek In haar
laoh weerklonk. Eensklaps zette zij weer
een ernstig gezicht en zei
Arme kleine Lolla, wat zou zij op het
oogenblik doen
En alsof haar woorden de uitwerking van
een tooverspreuk hadden, doemde daar het
beeld van Geitje voor mijn oog op, terwijl
zij tussohen de zwarte stammen der denne-
booraen hard voortliep. Wij stonden stil, en
ik riep haar.
Lolla, liefkind, kom eens met mij pra
ten
Zij bleef onbeweeglijk op de plaats stil
staan, met een gezioht alsof zij al of niet
mijn geroep zou beantwoorden.
Ga naar haar toe! zei mijn gezellin.
Ik zal hier op u wachten.
Maar alsof Lolla mijn bedoeling geraden
had, schuddo zij droevig het hoofd, op do
zelfde wijze als zij twee dagen te voren ge
daan had gich daarna omkeerende, vluchtte
zij weg en wab weldra uit het gezioht. Maar
De besteldienst van Staatspoorwegen ter
statie Verst.
De openbare aanbesteding van den bestel
dienst van Staatspoorwegen ter statie Vqrst
(Zuid) zal plaats hebben op 5 Oktober 1921
te 11 uur in de Magdelenazaal (ingang langs
de Bortiergaanderij, Magdelenasleenweg St-
Jansstraat) te Brussel.
Het algemeen kohier van lasten, bepalin
gen en voorwaarden wegens de ondernemin-
fen van den besteldienst en de bijzondere
astkohieren zijn te koop in hel Bliddenkan-
toor voor inlichtingen over aanbestedingen,
Augustijnenstraat, 15, te Brussel.
De volgends interpellaties zijn"bij het voor
zitterschap ingekomen voor de opening der
Kamer aanstaanden Dinsdag
M. Janson, over de in vrijheid stelling van
Nay Nyst.
BI. Van P.emooriel, over de prioriteit van
België en de rekeningen der Haversche
regeering.
Twee socialisten, over de benoeming der
burgemeesters van Monl sur Marchienne,
Peruwelz en Doornik.
M. Janson, over de benoeming van den
burgemeester van Doornik (M. Wibaut ka
tholiek).
M. Périquet, over andere burgemeesters
benoemingen in bet Waalscbe.
M. Dierokens, over de toepassing der aoht-
uren-wet.
MM. Woeste en BoS! over de incidenten
var. La Louvière.
De ooriog6schiildigen.
jVI. Asou heeft van zijnen kant aan den
eersten minister' eene vraag gesteld, strek
kend om te weten of de regiering, nu zij tooh
haar raeening moet hebben over de gerechts-
parodie te Leipzig, niet besloten is, zocals in
Frankrijk, de Duitsche schuldigen voor de
Belgische rechtbanken cn krijgsgerechtsho
ven te vervolgen.
Wat keizer Wilhelm aangaat, moeten wij
er in berusten, vraagt Asou, om hem, on
danks het verdrag van Versailles, ongestraft
te zien blijven, zelfs bij verstgk Ijjn welke is
de mogendhéid aan wier verzet wij dit resul
taat verschuldigd zijn?
TÉ PARIJS.
IJen Belgisch onderdaan, Leon Conrtay
genaamd, is door de Parijzer polioie aange
houden wegens 'verstandhouding met den
vijand.
Donderdag avond werd Courtay langdurig
ondervraagd.
Courtay had tijdens den oorlog te Hoeï
aanwervingsbureel gesticht ten voordeele
der Duilschers. Na den oorlog werd hij in
Belgie aangehouden, dóch v'oorlóopig in vrij
heid gesteld. Hij verhaastte zich de wijk te
nemen naar Frankrijk denkende dat hij daar
veilig was.
Hij zal inderdaad niet uitgeleverd worden,
dooh ingevolge het verbondsverdrag zal het
Fransch gerecht de zaak in handen nemen en
Courtay zal te Parijs vervolgd worden.
DE OUDERDDaSSPENSIDENEN
De Minister van Nijverheid en Arbeid zal,
Dinsdag, op 't bureel der Kamer een w<
ontwerp neerleggen waarbij hel ouderdom»,
pensioen voor 1621 verleend wordt aap d
erfgenamen van rechthebbenden, die overle
den zijn zonder het getrokken le hebben. Bét
wetsontwerp zal alleen toepasselijk zijn aan
de steunen van hunne ouders.
toen wij vervolgens de open plek voorbij
kwamen, waar wij haar dé vorige maal
hadden opgemerkt, keek ik om en ik zag haar
weer midden op den weg staan, met de
oogen naar ons gerioht.
Het was gemakkelijk de droefenis le be
grijpen, en al de bitterheid, die haar hart
vervulde. Want zij zelve, het arme wilde
Geitje was niet veranderd, maar ik, ik was
niet meer de ruwe mijnwerker, die dankbaar
is voor een nap water uit de beek. Dat alles
was voorbij. Ik was niet meer haar kame
raad. Nooit zou ik weer haar leven deelen,
gelijk ik daar ginds gedaan bad.
Den volgenden dag. zijnde da 19®, keer
den miss Lascelles eu ik, nadat wij elkander
toevallig in den tuin ontmoet hadden, naar
de bosschen terug, maar nu te voet. Wij
kwamen aan een bleine beek, zonder andere
kleine brug dan een plank, die door twee
stecnen ondersteund werd. Ik bood dus het
jonge meisje mijn hand aan, om haar over
het water te helpen, en het was zonder twij
fel de vrees voor te vallen, die maakte, dat
zij mijn vingers vast omklemde. Zij scheen
zich overigens zeer met dit denkbeeldig ge
vaar te vermaken haar oogen en haar gan-
8clie gelaat werden door de bekoorlijkste en
geestigste uitdrukking, die men zich denken
kan, bezield. Maar wat mij betreft, was
het niet de vrees, doch eene ware bedwel
ming, die mij aangreep, en toen miss Las.
celles, behouden op don anderen oever aan
gekomen, opnieuw met een verrukkelijk
glimlachje haar blikken op mij vestigde,
verloor ik totaal bót hoofd.
De Badisohe Aniün
Ds Badische Anjjin ugd Soda Fubrik had
in de streek twee verschillige fabrieken. De
eene te Ludwigshafen zeL, alwaar de aniline-
kleuren en de scheikundige produkten ge
maakt werden de andere esn drietal kilo
meters verder langs de Rhiin te Oppau,
waar kunstmatige ammoniak vervaardigd
werd. Het is deze laatste fabriek welke door
de eerste ontploffing vernield word.
Daar werd de werkwijze van professor
Haber uitgebaat, toelatende ammoniak te
vervaardigen, door het rechtstreeksch samen
brengen van stikstof gelrokken uit de lucht,
met waterstof getrokken uit water. Dere
twee gassen werden in toestellen gestuurd
werkende onder 600 graden warmte en 200
almosfeeren drukking.
Het is gemakkelijk te begrijpen, dat de
ontploffing zulker toestellen uiterst geweldig
moest zijn en dat talrijke personen, zelfs op
grooten afstand, getroffen werden.
In het laboratortra zelf is het aantal slacht
offers gering, daar juist uit hoofde van het
gevaar, alles er schier automatic of zelf
werkend was. Het aantal arbeiders daar van
dienst was tot het strikt noodige beperkt.
In 't geheel waren er 1^,000 arbeiders in
de Badisohe Aailin werkzaam. Het maat
schappelijk kapitaal was in 1920 op 262
miljoen gebracht. De negen gebouwen der
fabrieken besloegen eene totale oppervlakte
van 65 hektaren.
De proefneqiingslokalen van Oppau waren
slechts in 1913 gebouwd, doch 't was eerst
in 1915 dat Haber er in gelukte zjjne uitvin-
ding vruchten te doen afwerpen, Het Duilsch
gouvernement had 50 miljoen mark ter zijner
beschikking gesteld.
Het was inderdaad voor de Duilschers
eene echte kwestie van leven of dood. Door
den blokus konden zij uit Chili geeo natuur
lijk nitraat meer krijgen en zij moesten dus
ten allen p rij ze uil hunne eigene hulpmidde
len salpeterzuur zien te krijgen, zoo niet
waren hunne kanonnen tot zwij&tn gcbraciit.
De opzoekingen van Haber werden ten
slotte met goedah uitslag bekroond en onmid-
delijk namen de werkhuizen van Oppau eerie
groots uitbreiding, waardoor deze werk
huizen het noodige konden voortbrengen om
in de legerbehoeflen te voorzien. Jaarlijks
werden 500.000 ton salpeterzuur voortge
bracht en de bestuurders v^rborgep bun
inricht niet, de meesters te worden van d$
markt der kunstvetlen. Ook waren zij zinnens
de fabrieken nog verder uit te breiden.
Op de plaats der ramp.
Een medewerker van Havasagentsckap be'
schrijft als volgt een bezoek dat hij bracht
aan Oppau
Bij het verlaten der statie van Franken-
tlial op zes kilometers afstand van Oppau,
vindt men heel de bevolking diep ontmoedigd
op straat. Hoopjes inwoners der slad, waar-
Lussohen velen met be won den hoofd of han
den, wandelen rond, stil prfctend. Al de
magazijnen zijn gesloten. De straten zijn be
zaaid met glasscherven.
Wij vragen aan een gekwetst man den
weg naar Oppau en deze raadt on raid del ijk
ons doel. Ook na ons dén weg aangeduid te
hebben voegt hij er onmiddelijk bh dat er
meer don duizend dooiden ën ruim 30ÓÓ j
kwetsten zijn.
Onmogelijk oen voertuig te vinden om
ons naar Oppau le brengen. Alle rijtuigen,
autos en andere, zijn voor den dienst der ge
kwetsten opgevorderd.
Halfwege Frankenthal en Oppau, te
Edigheim liggen al de dakken, deuren en
vensters in de straat.
Te Oppau zeifis de verwoesting volledig,
De straten liggen vol puiahoopen. Heel dit
dorp, dat 6.500 inwoners telde, is in eenil
overgrooten puinhoop herschapen. Ilier eu'
daar hoort men onder de puicboopeu diereu
klagend huilen. Overal ziet men weenendè
vrouwen op de puinhoopen, al wat van hunne
woning overbleef, staren.
Voor het kerkhof liggen verscheidene
zware grafzerken, die door de ontploffing
over de afsluiting geworpen werden.
Op het kerkhof zelf is het schouwspel
hartroerend. Daar liggen de lijken in einde-
looze reeksen. Onmogelijk ze te teilen. Men
brengt er gedurig bij.
De plaats waar vroeger de fabriek stond,
is door Marokkaausche scherpschutters afge
zet. Het is oog enkel een hoop verbrokkelde
en verwrongen bouwmaterialen. Da luoht is
er niet in te ademen. Ook dragen allen, sol
daten en reddingsploegen, de gasmasker^.
Hier en daar, namelijk uit hot laborato
rium slaan nog vlammen op. Vlak daar naast
waar vroeger de twee gazomeiers slonden is
een overgroote put, welke langzaam vol
water loopt. Talrijke lijken liggen nog onder
de puinen, zoowel van de fabriek als van do
vernielde huizen.
Ludwigshafen zelf heeft weinig geleden.
Alles bepaalt zich bij ontelbare gebroken
vensterruiten, doch van werken is hier geen
spraak ineer.
Nog de schade
De Fransche toezie htposl ip de fabriek
van Oppau gevestigd, is vernietigd, bet aan
tal dooden is niet geweten.
Talrijke Fransche soldaten die met een
boot langs den Rijn, dicht bij de fabriek
vaarden, werden gewond.
Een trein die Fricssenheiw, losschoot
Oppau en Ludwigshafen, juist verliet, werd
uit de riggels geslagen.
Te Mannheim zijn er, boven de gemelde
dooden, 400 gewonden. Al de pneurnatieke
uurwerken vielen op 7n31 stil.
De luchtverplaatsing veroorzaakte ta
Worms aanzienlijke schade. Al do ruiten
vlogen stuk. De scholen blijven gesloten.
Te Dannsladt dacht men eerst dat de ont
ploffing in de stad voorgevallen was. Da
sohade is er aanzienlijk.
Te Frankfort en te Stuttgart werden ruiteu
verbrijzeld.
De sismograden van het observatorium van
Stuttgart, op 140 kilometers afstand der
ramp gelegen, hebben twee schokken opge
vangen. De eerste gebeurde om 7u32; do
tweede om 7u32m38s.
De Fransche mededeeling'
Meest al de vreemde diplomaten te Berlijn
geakkrediteerd hebben zich in het ministerie
van Buitenlandsche Zaken aangeboden, om
ei'de deelneming van hun gouvernement te
gaan betuigen.
De zaakgelastigde van Frankrijk was een
der eersten om aan den rijkskanselier het
rouwbeklag van BI. Briand en van den mi
nisterraad aan te bieden.
Verscheidene nationalistische bladen deel
den reeds Woensdag avond mede, dat de
Fransche bezettingstroepen weigerden deel
te nemen aan de reddingswerk©!).
De Yorwaerls van Donderdag kornt hevig
tegen den laster op en acht bet zioh ten plicht
de overheden en de Fransche bezettingstroe
pen te loven en te danken voor hunne toewij
ding en zelfopoffering. Dien dank gaat voor
in plaats van baar band, die *(j irie poog
de te onttrekken, los te laten, bracht ik ze
aan mijo lippen én drukte er een kus op. Zij
verbleekte en riep op verwijlenden toon O,
Mijnheer Thorne en ik voelde ipij dan zeer
beschaamd. Wij keerden zwijgend naar huis
terug. Daar begon ik dadelijk naar Sir Ed
mond te zoeken, en toen ik hem dan, zonder
iemand anders bij rich, gevonden had, kwam
ik dadelijk met mijn aanzoek om de hand
zijner dochter voor den dag,
Ik bemin juffrouw Editb, verklaarde ik
en bet ie mij onmogelijk langer in dit huis
te blijven, zonder aan de liefde die mijn hart
vervult lucht te geven.
"Wel antwoordde hij op ëen schertsen
den toon, waarin evenwel eenige verbazing
niet te miskennen viel, ik zie, dat gij reeds
tijd hebt geluid aan iets anders dan aan dia
manten te deuken, mijnheer Thorne, maar
ik moet naar waarheid erkennen, dal mijn
dochter wel zooveel goede boedanigheden
bezit, Jat een man van smaak niet veel tijd
noodig heeft om die in haar te ontdekken.
Wij bleven nog eenige minuten op dien
luohligen toon voortspreken maar kort
daarop voegde bij raLj met diep bewogen
slem toe: Ik weet maar al te goed dat ik don
een of anderen dag van mijn geliefd kind zal
moeten scheiden. Haar geluk is mij dierbaar
der dan wat ook ter wereld, en hot is mijn
vurigste wensch, dat zij eon echtgenoot haar
waardig vindt.
Op ditzelfde oogenblik opende Edith de
deur, maar toon zij ons bij de tafel zag staan
kwam zij. niet verder dan den drempel.
Kom bier, Editb, zei Sir Edmond tot
haar. Mijnheer Thorne wenscht u tot vrouw-
te hebben. Maai' stemt gij er in toe
Het jonge meisje legde baar vüurrood ge
laat op*deo sohouder haars vaders en bleef
eenigen tijd in die houding zonder iets te
antwoorden.
Het is een zaak, die niet overhaast be
slist moet worden, ging de baronet voort.
Neem er uw lijd voor, liefste 1 Blaar wat u
betreft, vervolgde bij, zich tol mij wendende
ik zie intusschen geen enkele reden, die u
noodzaakt ons te verlaten.
Tenzij" stamelde ik.
Tenzij Editb het verlangt niet waar
vulde Sir Edmond mijn volzin aan. Welnu,
liefste, gelooft ge, dat ge u meer op uw
gemak zalt voelen, als mijnheer Thorne voor
eeuigen lijd van hier verdwijnt Zeg one
openhartig uwe meening I Wilt ge dat hij
heengaat 'l
Terwijl zij nog steeds haar gelaat verbor
gen hield, antwoorde Edith ditmaal met een
ontkennend schudden van haar hoofdje, en
zoo wist ik, dat ik een oneindig kostbaarder
schat veroverd had dan den Grooten Hesper.
Op den namiddag van deo 20eu zei Sir
Edmond tot mij
Mijn ware Bernard, ik heb uw contract
uit een practise!) oogpunt onderzocht en ils
heb daar een feit in opgemerkt dat u onge
twijfeld ontsnapt zal zijn'
liet is beslist noodzakelijk, datgij en uw
deelgenooten dit v&tdrag antftrs opstelt.
[Vervólgt.)
