h Lef Viijis Ëslgla
1st os8z;« Kelossie
Ërgfëls disfsfai in bet
Sasfhtds ia Osnfich
laafeswsemffilssle dsr
Üfaiügr
Bö henronslKs c?cr
laatfXjke PeüSe
Fraüscfee «a?ettea ia Ssfg'g
Es asisisad vass Iserbeks
Rsékn fa Csigisck Cassgo
Sraweiijke moord Se P.ebect
Kansfniaaws uit iest
SEHAAT
Het staat vast dat onze moedige Iizer-
ïongcns (Ie Belgen zoo vrij gevochten
Lebben als visscnen in 't water daar
waar er nog water is.
Dc Belgen zijn volkomen vrij door
woekeraars uitgeplunderddoor dc belas
tingen uitgezogen en door de griep aan
getast te worden; dat is onbetwistbaar!
Verder mogen ze zicli niet roereu of
koeren of 'fc is belasting alhier of boete
aldaar. Ge koopt een broksken eten, ge
betaalt belasting; een paar schoenen, be
lasting; een wagon kolen, belasting; ge
drinkt ren borrel, ge vliegt den bak in!
De IJzeriongens bekijken hun han
den en zuchten Is het zulke vrijheid
uat we gewonnen hebben?
Een tabaksnijder uit eene gemeente
tussehen Gent en Oudenaarde, die ook
herbergier is, heeft liet ondervonden. Hij
kreeg onlangs het bezoek der tolbeamb
ten die1 kwamen zien of het tabaksnij-
maehien nog goed verzegeld was.
De aecijnsen wierpen ook een blik in
den kelder. Niets te vinden
Toch! cene oude flescli met kruiden
van Thiessens, waarop nog zestien centi
liters go never, iets van voor den «krieg»
Dc mail heeft schoon te zeggen, dat zijne
vrouw dat heilzaam aftreksel behoeft om
hare maag tc zuiveren. De dokter heef
schoon zulks door getuigschrift tc sta
ven. Niets te doen Dura lex, red lex
wet is wet). De raisd diger die zulken
drank in huis heeft wordt gestraft me1
honderd en één frank vijftif centiemen
boet en vijftien dagen sluiting van zijn
drankhuis.
Heeft zulks in Rusland ooit bestaan.
Is dat de vrijhedi, door onze strijders
voor ons herwonnen?
De rechtbank zal over het geval te be
slissen hebbon.
Daar onze gekozenen nu in de Kamer
hun zeteltje weer hobbeu ingenomen, is
het te Iropen dat ze weldra die dwaze,
ondoeltreffende alkoolwet zullen herzien
die liet. maatschappelijk leven vergiftigt,
zonder doelmatig liet drankmisbruik ti
beteugelen.
Juist omdat het verboden is, op zijr
gemak, in gezelschap van vrienden ei
kennissen, een borrel .te drinken, gebeur'
het dal men er drie en vier achtereen
binnen giet in 't geheim, tot groote seha-
'ie der gezondheid.
Een buitótLgeneesheer.
Eenige bladen hebben het gerucht
verspreid dat Belgisch Congo zinnen.1
was de hospitalen te ver wereldlijken.
Uit officieele bron vernemen we dat
dit-gerucht uit de lucht gegrepen is.
M. Franck, minister van Kolonie
heeft geenszins het, inzicht zijne gech'ags
lijn in deze kwestie te wijzigen. De i>c
trekkingen tusschen de zusters zie! en
diensters en de overheden der kolonie
zijn zoo gunstig mogelijk.
1:1 deze laatste roofden zij eene ver
gulde ciborie, pateen en kei klepeltje.
Hier zullen de dieven echter moeten on
dervinden, dat al wat blinkt geen goud
is. De ciborie is uit geen edel metaal ge
maakt. De zilveren kelk van don bestuur
der benevens zilveren ampullen vonden
zij der moeite niet waard om mede te
nemen.
O)) bet aalaar vond men de sleutels
van hol tabernakel; doch daaruit is niets
weggenomen. Zijn do die- en hier terug
geschrikt voor de heiligschenderij, of
zijn zij door eenig gerucht verjaagd ge
worden wat er van zij het tabernakel
bleef ongeroerd. Tegen den muur van
het Witvrouwen veld vond men eene lad
der loebehoorende aan het gasthuis. De
dieven zijn dus over den hangaar, die
daar staat gevlucht. Men hoopt noch
tans ze weldra in handen te krijgen.
Tussehen Maandag en Dinsdag noch;
zijn hier in het gasthuis, gelegen in dc
Drabsfraat, dieven binnengedrongen. In
den voorgevel uitgevende op eene voor-
koer, hebben de dieven een ruit uitge
sneden. Zij doorzochten ganseh den be
neden en stolen er een pensioen van 500
frank dat denzolfden dag voor een dei
ouderlingen die er verblijven, ontvangen
was; een doosje mot geld, dat moeder
overste dagelijks znoal uitgaf, benevens
eene nog al aanzienlijke so'm.
Men is zekor, hier met bekenden te
doen te hebben, want in de sacristij der
kapel openden zi j zonder de minste moei
te, zonder breken of schenden, een ge
heim kasje, waarin de sleutels van hei
tabernakel en van de brandkast bewaard
werden.
Graaf Albert, waarde dames, volg
de den raad van den generaal, hernam
Georges Leslie, en gaf pianolessen om
aan den kost te geraken. Toen hij te
Parijs kwam, was zijn hart nog vrij en
eene zijner leerlingen, miss Ellen Talbot,
een meisje van Amenkaunsche afkomst
boezemde nem eene tocdere genegen
heid in.\.
Hot schijnt dat liet verhaal van Geor
ges Leslie, voorbestemd was, om dikwijle
onderbroken le worden.
Die naam Ellen Talbot bracht in de
zaal var. de markiezin oene wezenlijke
opschudding te weeg.
De ondergraaf Hendrik de Villier?
beefde zoo merkbaar, dat de generaal
hem met luider stem vroeg, of hij zich
ongesteld gevoelde.
De markiezin sloeg de beide handen
in elkaar. Hélène veranderde van kleur
©n bewoog zich op haren stoel heen cn
weer, zonder de moeite te nemen hare
ontroering tc verbergen.
- Zoo! riep de markiezin uit, dat
wordt nu heelcmaal romantisch. Waarde
dames, gij zult u wel herinneren, op de
plaats, waar wij thans zijn, vroeger die
lieve Ellen Talbot gezien te hebbon,
«enige dochter van een lid van hel con
geevan Washington.
Zeker, zeker, antwoordde men: ge
heel jong...
In denzelfden leeftijd als Hélen©.
Eene prachtige blondine, voegden
dc hecren er bij.
Juwt de kleuren der haren van
Hélene, zeide dc markiezin; dezelfde
leeftijd, dezelfde naam, dc eene in het
De parlementaire kmdbouwcommissie
zal binnen kort samengesteld worden.
Van de rechterzijde zullen de volgende
leden er deel van maken MM. Maen
hout, Brussel mans, de Kero.hove d'Exaer-
le, De Xeersmaecker, De Caster, ch
Montpellier, De Bruyeker, Houziaur en
Van den Corput.
De speciale eommisie, gelast met he
inderzoek betreffende de hervorming dei
andelijke politie heeft gisteren een ver
gadering gehouden.
Men heeft besloten aan het reeds door
Jen Senaat gestemde wetsontwerp twee
wijzigingen te brengen.
Ten eerste zou in de wet de minimum
jaarwedde worden geschreven, gebaseerd
p het aantal inwoners, met tweejaarlijk-
-<che verhooging. Vervolgens zou de bri
gadier (veldwachter) vervangen worden
toor provinciale politie-inspecteur
Up eene vraag welke gericht wetrd aan
M. Neujeao, minister van Spoorwegen
antwoordde hij het volgende
Wekelijks komeu er uit Frankrijk on
eindig veel pakken gazetten toe, welke
per Belgisch spoor naar verschillende
steden en dorpen van Bolgie gezo ,de:i
vorden. Gemiddeld beloopen die pak
ken 33,250 kilos per week. Aangen.men
tls gemiddeld cijfer 32 bladen per kil-,
komt men tot een totaal van meer dan
'tn mi'lioen exemplaren per. week, of
omtrent .150,000 cr-^mplaren per dag
11. 4e ouderaoeksrechter Van Wette
ren, van het parket van Audcnaorcle
heeft Donderdag morgend René C..., den
:;emaskerden bandiet, die de schoten
loste op den landbouwer Waaiers, op
nieuw onderboord. C... verklaarde dat
hij met zijne medeplichtigen, na hot
lrama op de hoeve Wouters, naar het ge
hucht Walput was gegaan om er deu re-
volver in het water tc werpen. Op zijne
aanduidingen heeft-men er inderdaad
het wapen terug gevonden. Na het ou
ter hoor werd C... terug naar het gevang
geleid. Hef parket begaf zich vervolgens
naar Meerbeke om er nog zekere getui
genissen te verzamelen, in bracht ook
een bezoek aan Jozef Wauetrs in het
gasthuis. De toestand van het slaehtoffei
is dezer dagen zoodanig verbeterd, dat hi
het gasthuis kon verlaten. De ongeluk
kige, door de vreeselijke verwondingen
hem door de revolverschoten toegebracht,
al echter gedeeltelijk lam blijven xoo-'
net overige van zijn leven. Hij is de eeni
go steun van zijn 70-jarigen gebrekkelij
ken vader.
ingelsch, de andere in het Franseh; de-
:eifdc gestalte, bijna dezelfde toon der
tem. Zij geleken elkandw als twee drup
pelen water... Iedereen hield lien voor
twee zusters.
Ik weet niet- ot twee zusters elkaar
leederder bemind hebben dan wijzc-gde
Hélène met de tranen in de oogen.
Maar hoe komt hot, hernam de
markiezin, dut wij nooit van dien be
roemden graaf Albert von Rosen hebben
hooren spreken, wij, die do Talbots alle
Gtigeri ontmoetten?
Hélène bloosde en sloeg de oogen neer.
Ik geloof te mogen verzekeren, dat
mejufvroiiw de Boistrudan wel van hem
heeft hooren spreken, zeide de onder
-raaf dc Villiers heel zacht.
Gij bedriegt u niet, mijnheer, ant
woordde het meisje op konden toon. Zij
heeft mij eens uit Baltimore geschreven,
en de naam-van graaf Albert stond in
den brief vermeld. Wat de omstandig-
iiied betreft, mama, die u verwondert
voegde zij er bij, terwijl zij zich tot dc
markiezin wendde, gij weet, dat wij in
den winter van 1846 geheel te Nizza bob
ben doorgebracht
Dat was werkelik in den winter van
1.846, zcide Georges Leslie.
Juist, juist, zeide de markiezin
wij betreuren het zoo zeer, die lieve mev
vrouw Talbot en hare bekoorlijke doch
ter voor hun vertrek naar de Vereenigde-
Staten niet, te hebben kunnen omhelzen.
licht gij Ellen gekend, mijnheer
vroeg Hclène aan Georges.
Zij wast weder bleek geworden maar
de blik, dien Goc*-gcs op koer wierp, was
In cie mijnen van Luiwishi cn Chin-
k'olobwe. in Katanga, ziju rijke minera
len ontdekt, onder andere uranium en
radium.
De studiën voor do behandeling dier
mineralen zijn reeds vei- gevorderd a
hei Mijn verbond van Opper - Katanga
heeft besiist, in overeenstemming met de
Me<.aalcompagnie van Hobokeu, een
werkhuis le bouwen voor de nijverhei.
voortbrengst van bovengenoemde meta
len. Daar vloeit uit voort dat de minera
len naar Hoboken zullen vervoerd wor
den, alwaar men hoopt rond Juli de hand
te kunnen slaan aan bet op te richten
gebouw.
Alles laat dus voorzien dat Belgie bin
nen kort een belangrijke voortbrenger
van radium zal zijn.
Het parket van Nij vel is Donderdag in
de gemeente Rebecq, bij 'e Gravenbrakel,
afgestapt, om een onderzoek in te stellei,
over eene gruwelijke en in geheimzin
I uigo omstandigheden gepleegde moord
- welke daar Woensdag middag ontdekt i:
geworden. In de Schoolstraat wonen do.
eebtgenooten Reniers met hunne twe<
dochtertjes. De man, die te Brussel spoor
wegbediende is, verlaat in de vroegte
:ijne woning, terwijl de twee kinderen
ond 8 ure naar school gaan. Woensdag
mddag keerden de twee meisjes uit do
school terug thuis. In den gang der wg
i.ing riepen zij op hunne moeder, doch
er kwam geen antwoord. Dit verwonder
le de kinderen grootelijks, daar de moe
der hen gewoonlijk tot in den gang te ge
moet kwam. Opeens bemerkten de mei?
e3 de gangmuur mot bloedvlekkei
oesmeurd was. Zij liepen Terschrikt bui
ten en nepen om hulp. Eonige geburen
kwamen toegesneld en drongen in dc
keuken, waar een gruwelijk schouwspel
hunne blikken trof. Op den vloer lag de
eehtgenoote Reniers iu een groote
bloedplas uitgestrekt. Rond den lials wc
eene dikke koord met een strop toege
■noerd. Het gelast, cn verder ganseh he
lichaam, waren overdekt met wonden er
neuzingen. Het slachtoffer moet teger.
haren moordenaar een verwoed ge-.-och'
geleverd bobben, want in de keuken
ueerschte de grootste wanorde.
De gendarmen van Quenast werdcr
dadelijk verwittigd en kwamen ter plaat?
vaar zij het eerste onderzoek deden Do
magistraten van Nijvel hebben het on
lerzoek voortgezet. Uit de eerste bsetati
ringen blijkt dat diefstal niet de driif-
.oer der .misdaad is, daar bet geld in hui?
»naangeroerd is gebleven-. Men denkt dat
»r wraak in 't spel is. De geburen warden
maervraagd, doch konden niet de min
ste inlichting géven.
Treinbandièien aan het werk
Parijs, 26 Jan. De statie van Cruas
'elegen op de lijn van Lyon naar Toil
p 13 km. afstand van deze laatste statie,
is het tQoneel geweest van een stoutmoe^
di gen aanslag.
Om 5 u. 20, op het oogenblik dat een
mini bus-trein naai' Lyon vertrok, dron
gen twee gemaskerde kerels, gekleed met
regentrakkeD, na de ruit van het portel
\erbnjzeld te hebben, in een comparti
ment van 2e klas, waarin zich de post-
stukken bevonden, onder toezicht van
-Vi. Onau68ignand.
De twee bandieten riepen den bedien
de toe Handen op of wij schieten!
De kranige bediende liet zich echter
door deze bedreiging niet van zijn stuk
brongen, vatte zijn revolver en echoot op
de booswichten, die haastig van den wa
gon - -
I
n sprongen en op de vlucht sloegen.
ben onderzoek werd door de politie
van Lyon ingesteld
mo droevig cn tegelijk toch zoo zacht
flat een levendig rood opnieuw hare
wangen bedekte.
Georges antwoordde
Genoeg om te kunen verzekeren
dat er nooit in deze wereld eene betref-
londere gelijkenis met u gevonden werd
mevrouw de mnrkiezein heeft zeer juist
gezegdgij hebt alles met elkander ge
meen, mejuivrouw. den leeftijd, den
naam, de stem, den glimlach uij zijl
noide even schoon en gij moet ook beide
hetzelfde goed hart hebben.
Hij brak hier plotseling af en in plaats
lau voort te "aan, wendde liij zich om
en vroeg aan Hendrik
Heeft mijnheer de ondergraaf ons
niet gezegd, dat hij eenigen tijd to Bal
timore verbleven heeft
Korten tijd, mijnheer, antwoordde de
V ïlhers vrijmoedig het teoval heeft er
mij miss Talbot niet doen ontmoeten,
leu tijde, dat deze dames haar te Parijs
gekend hebben, had ik mijne reizen
reeds aangevangen. Waarom" vraagt eii
mij dat 8 1
—Om uwe getuigenis to hebben, mijn-
neer, even als ik.u daar even de mijne
verschaft heb. Want ik ging er juist
bijvoegen, dat toen ik mejufvrouw de
Boistrudan groette cene zekere duizeling
mijne oogen verblindde. Ik dacht miss
Ellen zelve te zien en ik had het zonder-
bnge denkbeeld, dat een toegenegen
brooder, ja zelfs een tcedere echtgenoot
zich bij eane zoo buitengewone gelijkenis
zouaen kunnen vergissen. Uwe zienswij
ze op dat punt, mijnheer de ondergraaf
ware mij van groote wü^i-de geweest.
Drama der zinneloosheid
te Kruishautem
Sinds eenige dagen gaf de genaamde
Gustaaf De Clercq, kieerinakcr, wijk
Warande, gehuwd cn vader van drie kin
deren, teekens van zinneloosheid. De
laatste dagon verergerde zijn toestand bij
zoover dat men verplicht was dé onge
lukkige in zijn bed vaat te binden.
Maandag tijdens eene korte afwezig
heid zijner vrouw, was hij er toch in g-
lukt zijne armen te bevrijden en uit zijn
bed te springen in een aanval van razer
nij Irak hij eene deur af, greep zijn jong-
••U kind van 1 jaar oud en sloeg het arme
w icbt verscheidene malen tegen d,jn
vlo«.r. Toen eene gebuurvrouw hef kind
vond was het erg gesteld, het had ver
scheidene wonuen over ganseh het li-
naam en zijn hoofd was vervaarlijk ge
zwollen.
.1 let kin 1 werd aan de zorgen van dok
tor Van Meirh; eghe toevertrouwd. De
wanzinnige werd Dinsdag voormiddi;
naar een zinn e! oozenr-esticht overdo
l'-ucht.
-V
hooge vlucht., die de portretschildering iu
ons land, door het penseel van E. Van
de Winckeï, genomen heeft. Mochto rijn
kunst, die echte, aristocratische kunst
moet genoemd worden, in de toekomet
machtig bij dra «ren, orr» v
tiel-fijnen teekenaar cn kolorist te doen
waardeeren, zoowei in a<?n tiwmut,
hier te lande. Wij zeggen meer mocht
zijn kunst den toon aangeven en den
weg aanwijzen aan allen die het wel moe
nen met den nem onzer Vlaamsclie
Schilderschool, door E.-Van de Winckel
zoo kranig vertegenwoordigd!
Deze tentoonstelling blijft open tot en
met 3 Februari e. k.
AV ij hadden, verleden Donderdag, ge
legenheid te Gent oene kunsttentoonstel
ling bij te wonen, in de fraaie zalen van
den Cercle Ariistique et LittéraireKe-
- - - ne ntei hu v, xt
.'olettenztraat. Die tentoonstelling bracht
ons in aanraking met de werken van een
portretschilder van onbetwistbaar talent,
le heer E. Van de Wmckei. Niet'min
der' dan 26 doeken en 40 miniaturen van
zijn huóiol penseel vormen een harmo
nisch geheel vol zachte, rijke en xiVis-
elende tooneu. Wat weelde, wat schit
terende pracht van kleuren! In al zijn
konterfeitsels munt E. Van de Winckel
niet alleen uit ale een gewetensvol tee-
renaar van hooge gehalte, maar als ko
lorist mogon vrij zeggen dat. hij door wei
nigen zal overtroffen worden. Zoo doet,
onder andere, de beeltenis van jonkvts-
V. de la Kelhulle de Ryhove, alsmede
het porti et van juffer G. B., in zijn groo-
en ronden kader, denken aan de onefcr-
olijke doeken van den nobelen Antoon
v an Dijek. Dit is niet weinig gezegd,
maar zoo ook meent het Le Bien Public;
en t is de waarheid.
En zijn lieve kinderportretten, hóe
ademen zij lach- en levenslust, schalke
roojijkheid, in hun decoratieve omlijs-
„ingl De wangen dezer kleintjes lijken
vel fluweelen perziken, en die mollige
trmpjes zijn zoo, ja, waarlijk zoo malsch
als boter I...
Bemerk, dat al die portretten zich be
;cgen in een smaakvol decor van prach
tige meubels, ofwel op den achtergrond
i an een vergezicht of van een park met
beeldhouwwerk; dat ooft, bhc-men, ju-
iveelen, ruischende zijde, stoffen van
tinten allerhande, kanten entre-deirz en
u-jour, dio de portretten opsmukken,-een
kleurengamma vormen zoo waarheidbvol
en getrouw Bls heerlijkdat de natuur
het leven zelf, in al zijn glanzend licht
van sneeuw-wit en spatierend cadmium-
geel, in al zijn schaduw van donker
ockers, bruin en cobalt, bereikt wordt.
De miniaturen, door den artist ten
toongesteld, zijn van oen ongelooflijke
fijnheid, en tooncn ton overvloede de
gewetensvolle boirbciding die E. Van
de Winckel bezielt en door welkt hij
een harde, maar wel verdiende las geeft
aan onz moderne eubisten, impressionis
ten, illuministen en ander bolchevisten
uit, dc School der Onkunde in de plas-
tieke kunsten van dit slach dat men
thans ook aantreft in de Republiek der
Letteren.
Ongetwijfeld hebben dan ook de tal
rijke bezoekers deze tentoonstelling ver
laten, met de overtuiging kennis ge
maakt te hebben met. een onzer bests ai'
tisten, met een groot kunstenaarzij za.
voor velen eene verrassing en voor allen
eene, openbaring geweest zijn van de
ZITTING VAN 26 JANUARI
De zitting wordt geopend te 2 ure, ou
der voorzitterschap van M. ;t Kint de
Roodenbeke.
OPENBARE LIEFDADIGHEID
De bespreking over het ontwerp tot
hervorming van dc oper.bare liefdadig
heidsdiensten wordt voortgezet.
M. de GELL1NCK d'ELSEGHEM
(Vath.), brengt hulde aan de private lief
dadigheid en meent dat ze door de open
bare zou verlamd worden, die ook d ;e-
meentezelfstandigheid aantast. De - ge
meente-instellingen zijn verkieslijk want
hij die ontvangt en hij die geelt 1
dichter bij mekaar cn toezicht i
»•#»!-
—■Ik betreur het u te moeten herha
len, hernam de ondergraaf, dat Ik nooit
de eer gehad heb, miss Talbot te ontmoe
ten.
0verigens hernam Georges wiens
droefgcestigen blik op Hélène vestigde-
mijn verbeelding kan niet- lang duren'
twee tweelingbloemen houden op elkan
der te gelijken, wanneer de een schitte-
rend op hare sappige stengel blijft staan,
terwijl de andore gekneusd en stervend
de verwelkte bladeren van hare kelk om-
laag laat hangen.
Wat wilt gij daarmede zeggen, mijn
heer riep Hel ene geheel verontrust of
liever geheel verschrikt.
Georges sprak langzaam en op een
weemoedigen toon
Miss Ellen was erg ziek, toen ik
Baltimore verliet.
Ziek ..gevaarlijk riek zoo onder
brak hem Helene. wier wangen nog wit
ter werden dan de kant van haren bals
kraag.
Georges antwoordde niet-. Er heerscht©
eon oogenblik stilte in het kabinet.
De markiezin waaide rich versehe
lucht toe; in de oogen van hare doehiw
blonken stille tranen.
Dc ondergraaf de Villiess alleen be
waarde nog zijne ouv«vrchi]Ugfe ixm-
dm£.
Er is een soort, mensehen, die, mot
een scherpen en doordringenden blik
•gewapend, door alle maskers heenzisn
en de gedachten zelfs onder de best ge
vondene vermomming raden. Ik }>eb erl
zulke gekend. i
t komen
is moge
lijk. Spreker is ten slotte voor de wet,
maar spreekt rich tegen overdreven cen
tralisatie uit.
Hij stelt een wijziging voor, houdende
dat geen euvele gemeente er toe kan ge
dwongen worden van een in le''gemeen
telijk en liefdadigheidsdieast deel uit te
maken.
M. DE BAST (lib.) spreekt een lange
rede uit waarvan wij geen woord snap
pen.
M. MARTENS (soc.), zegt dat hij, al
hoewel het Vlaamsch rijn taal is,Frauach
spreken zal, opdat elkeen hem zou ver-
M. DE SWARTE (soc.). Voorloo-
pifi-
Mi nis tel' MASSON. Waarom roor-
loopig?
S1T!M. Niemand belet u uw taal
te spreken.
M. DE SWARTE. Wii zuBm
Franseh en Vlaamsch spreken. Beid© ta-'
len hebben hier geüijk recht.
M. MARTENS bespreekt nu de wet.
De benoepiing der weldadigheid ia se
dert 1886 op het socialistisch program
ma geschreven. Dat zij zoo lang moest
wachten is de schuld der katholieken die
zoo kmg aan het roer stonden en er niet
aan dachten. Spreker schetst in treffen
de woorden den treurigen toestand waar
in zekere weeshuizen verkeeren, vestigt
de aandaeht op het betreurenswaardige
ftiit dat, in de oudmannenbuizen, man on
vrouw werden gescheiden. Ten slotte ver
dedigt spreker de centralisatie der wel
dadigheid, daar de politiek hier niete
mee te maken heeft. (Toej.)
M. MASSON, minister van justieie,
dient de vorige spreker van antwoord.
Hij vergelijkt de diensten bewezen
door de godshuizen, die niet verplicht
zijn, en aoor de weldadigheidsbureeleo,
die verplicht ingelicht zijn in iedere ge
meente.
De wet is van dien aard dat het aan
zienlijkste gedeelte van den dienst nog
door de gemeenten zal verzekerd zijn:
een groote vooruitgang is het toezicht vdh
geoefend door den Staat.
De groote oorzaak der ellende is de
ziekte; vervolgens de onvoldoende wo
ningen. De beste weermiddelen rijn een
voldoend salaris, het geven van hulp in
natura, de opleiding van den arbeidcua-
stand.
Spreker neemt aan dat in hef. land
80,000 woningen ontbreken.
Hier ontspint zich met de soeialisü-
Dat zijn uitgelezene diplomaten. Zel
den treft men zulke toovenaars onder
de gezanten aan, ten minste naar het
zeggen van hunne eerbiedwaardige ambt
gen ooten.
Zoo een mensch met zulke gaven plot
seling in het kabinet der markiezin waa'e
binnengetreden, zou hij misschien opge
merkt hebben, dat de ondergraaf de Vil
liers niet het minst van al de aanwezigen
ontroerd was. Integendeel.
Georges wierp een zijdelingsehen blik
op hem en Georges Leslie had juist van
die oogen, die tot op het diepste van het
hart lezen. Een bittere glimlach ver
toonde zich om zijne lippen. Hij was het.
die het eerat de stilte brak
Ik rekende er niet op, dat de be
langstelling in mijn verhaal op een too
treurige wijze zou vermoeder cl worden
door omstandigheden, die ik niet kon
voorzien. Wij zijn immers zoo verre van
net land, waar het mij vergund is ge
weest, Albert von Rosen en den engel,
Mijnheel', zeide Hélène op een kor
ten en afgebroken toon, verberg mij
mets, bid ik u; ik wil.... ik verlang....
'tlleste weten
."TT Mijn God voegde de markiezin
erbij, die veel minder aangedaan was en
vooral gemakkelijker te troosten viel
op dien leeftijd biedt de natuur zooveel
redmiddelen. Mischien is het lieve kind
op het oogenblik, dat wij van haar spre
ken, geheel hersteld. Geheel hersteld. Ga
voort mijn lieer Leslie, deze dames luir
teren met ongeduld.
l'i Vervolgt.)'
