2i
I Dinsdag
Maar11022
Jhaerika
m 13 Bezettingskcsien
ARHE IWIifEülilSa
M "isiis Frapri©
betreffeade tel Gssieiaaf
E©fl Lasifi¥®n,ai2er
Os Sixiljnscfta
ts Brussel
Kap
el
T.vr'-r-J. D;
BH BH
XXVIII' JAARGANG NUMMER 6S
Kerkstraat, 9 en 22, Aalst.— Tel. 114— 3 CEWTIEESEH WEKELIJKS 0.09
publiciteit buiten het Arrondissement Aalst, zich te wenden tot het Ageulsehap HAVAS.Adolf Maxlaan.13,
II. I>eneJiclu3
Zon op 5,53 onder o.Ö3
Nieuwe Maan deu 28
i Brussel 8. Place da la Bourse, Farija en 6, Bream's Buildings Loudres E.G. I iizss&giSBZS&Ssgs&TSZ't
Uitgever: J. Vak Nüffsl-Db Qs:or
De officieele tekst van het a'
koord gesloten tusschen de verbon
den ministers op. de laatste finan-
cieele Conferentie van Parijs is be
kend de bezettingskosten voor de
verbonden legers zullen voortaan,
d. i. na den 1 Mei 1922, niet meer
zooals nu gebeurde, öp onbegrensde
-wijze, maar volgens vaste vergoe
dingen verrekend worden. Ieder be
zettende staat zal ontvangen in ei
gen munt de volgende sommen
vergoeding voor zijne jaarlijksche
bezettingskosten Belgie, 102 mil
lioen Belgische franks; Engeland
2 milïiöen pond sterling en Frank-
rijk 460 millioen Fransche franks.
Het werd inderdad tijd, dat er
een einde kwam aan de geldverspil
ling, die, onder voorwendsel van be
zetting- en eommissiekosten, niet
zoozeer Duitschland, maar eerder
de Staatsfinanciën der betrokken
Staten zeer nadeelig was. Het is im
mers bekend, dat de bezettingskos
ten eene prioriteit vormen voor al
de andere, zelfs voor de onze. Hoe
meer dat in dezen prioriteitsafgrond
geworpen werd, he nadeeliger het
was voor de andere schuldenaars.
Dit is zoo waar, dat van alles, wat
Duitscliknd tot nu toe stortte, er
weinig' is terecht gekomen in de
schatkist der verbonden mogendhe
den. Het werd grootendeels opge
slorpt door de ontzettende kosten
van de Rijnlegers. Dit is te Parijs,
tijdens de conferentie zoodanig aan
bet licht gekomen, dat men deze
uitgaven heeft moeten indammen
en er eene maximum-grens aan ge
steld heeft,
Ook werd bevonden dat al die
internationale commissies en confe
renties verbazend veel geld verslin
den en dat soms ten nadeele van
landen, die zelfs in den grootsten
nood verkeeren. En nu komt hier
nog bij, dat men tot nu toe gehoopt
had. dat de erenigde Staten hun
ne uitgaven, door tïc bezetting van
het Rijngebied voor eigen rekening
zouden gehouden hebben. Maar al
een donderslag aan een helderen he
mei kwam, tijdens de conferentie,
een Amerikaansch memorandum
aan, op het adres van de Ministers
Van Brittanje, Frankrijk, Italië en
Belgie, Waarbij beleefd herinnerd
werd, dat de Amerikaansche bezet
tingskosten tot op 1 Mei 1921, be-
loopen de som van... 211 millioen
dollar. Een kleinigheid!
De regeering van Washington
doet opmerken, dat de verbonden
mogendheden, de volledige vergoe
ding hunner voorschotten voor be
zettingskosten, tot 1 Mei 1922 te-
VRIJ BEWERKT
KAAR HET ENGELSCH
7' Vervolg,
Terwijl Harry deze waarnemingen
deed. trok Mercy, die Oil eonigen afstand
van hem stond, zijne aandacht door hare
onrustigheid en afgetrokkenheid. Hij
volgde de richting barer blikken et» zag
hij een der pilaren van het schip dei' kerS
eencn jongeling met oenen grooten baard
gekleed in een grauwen jas met blin
kende knoppen, die haar dikwijls toe-
.'.nikte en wenkte. Het was de huisknecht
uit- het door Mercy ontvluchtte logenttnii.
Hit onbehoorlijk gedrag van liet meisje
tou den op zedelijke punten zeer govo'e-
ligeu Harry geweldig gehinderd heh-
oea, zoo zijne opmerkzaamheid in deze
oogenblikken niet door eene andere ver
schijning afgetrokken Was.
Kaast den ouden lieer, die bij de da
mes op de eerste gaanderij schoon te bc-
lioorn, zag hij eeu meisje van lieu of eif
jaren, ^rijk doch eenigszins eigenaardig
gekleed, van opvallende schoonheid. Zij
maakte over hei algemeen den indruk
van een volmaakt gelukskind of eene
lv. iVplaat; voor Harry was het echter
de verschijning van een engel, waaraan
zijne blikken als l ware dooi eeue too-
rugbetaald kregen, behalve Enge
land, dat dit bij het huidige Parij-
sclie akkoord ook wel zal bekomen.
Dienslialve vraagt de regeering de
volledige betaling van de lmar toe
komende sommen... plus de intres
ten, tot op 1 Mei 1921... en dat voor
er uit de DuitSehe betalingen iets
worde uitgedeeld aan een of ande
ren Staat om reden van schadever
goeding en herstel.
Dat is iets anders dan kwijtschel
ding van oorlogsehulden! Dat is an
dere muziek, dan wat onze pers ons
had voorgespiegeld! Eerst de Ame
rikaansche rekening betalen, en dan
komen wij eerst aan de beurt! Eerst
het Duitsehe goud-milliard, het ee-
nige wat te verdeelen is, naar Ame
rika gestuurd, en dan naar nieuw
geld wachten», als het komt!
Men moet geen groot vernuft
zijn, om uit die misrekeningen te be
sluiten, dat onze internationale
Staatslieden, die in de conferenties
zoo gaarne eene leidende rol spelen,
nit met liet noodige beleid, ja, met
lichtzinnigheid te werk gegaan zijn,
bij de oplossing v an al die groote
financieele vraagstukken, waar veel
landen ten zeertse mee gemoeid
zijn.
Ware het dan niet eene daad van
gewone voorzorg geweest, indien
men van te voren, cn dat te gelege
ner tijde, de regeering van Was
hington gepolst had over hare voor
nemens in zake de opvordering 3ia-
rer bezettingskosten? Nu schijnt
iedereen verbaasd over den eigen
lij k zeer natuurlij ken eisch der Ver.
Staten, al ware het grootmoediger
geweest die rekening door te lialen,
Ook in het bezette gebied is men
te werk gegaan, alsof alles als re
presaille-maatregel tegen den ex-
vijand gold, die gedurende den oor
log ook de bezette landen niet ge
spaard had. Waarom zou men hem
dan op zijne beurt gespaard heb
ben? En iedereen vond dat goed.
Maar nu komt dat allemaal falie
kant uit. Indien al die verbazende
kosten eerst van de schadevergoe
dingen af moeten, blijft er voor deze
niet veel meer over.
En die kosten stijgen maar ge
durig. Zoo vernemen wij, dat voor
de maanden November en Decem
ber 1921 de kosten der intergeal-
lieerde commissies niet IS t. h. ge
stegen zijn. Een Franseh generaal
in Rijnland kost alles inbegrepen
twee millioen mark. De Engelsche
generaal Bingham brengt voor zijn
persoon in rekening 3 1/2 millioen
mark en een gewoon Engelsch sol
daat kost jaarlijks 302,000 mark.
Waar moet dat naartoe, vooral als
men daarbij verneemt, dat de sala-
verkraclit gebonden werden, zoodal hij
ze bijna niet van haar afwenden kon.
Hij verbeeldde zich dat liet een droom
was, toen hij de blikken van dit sohoonc
kind op hein en zijnen broeder met eene
levendige belangstelling ^ag rusten, eu
altijd op hen terugkeeren wanneer zij
voor een oogenblik een andere richting
genomen hadden. Hare trekken verrie
den eene zelfstandigheid boven hare ja
ren, die scheen te bewijzen dat zij in eene
verhouding leefde welke zij trachtte te
beheerschen en waarin zij, volgens haar
uiterlijk te oordceien, voor een groot- ge
deelte geslaagd was.
De godsdienstoefening was geëindigd.
Do verzamelde menigte drong nu in
eene bonte massa naar de uitgangen der
kerk. Slechts enkele groepen bieren
wachten tot het grootste gedrang voorbij
was. Toen Harry en Sim de kerkdeur
bereikt hadden, misten zij Mercy. Har
ry's aandacht was te veel van Merry af
getrokken, om zieli over hare verdwij
ning nog Ie verontrusten; hij had haar
dien morgend met moeite overgehaald
om eerst mede naar do kerk te gaan, al
vorens hare zaken in orde tc brengen,
hetgeen zij voorgaf te willeu doen.'.Hij
zocht nu de kleine- sehoone, die zulk
eenen dienen indruk op hem "«maakt
had.
Op dit oogenblik naderden, onder veie
anderen, de beide dames der eer y gaan
derij, met den ouden heer en de jonge
rissen der talrijke commissies in liet
Rijnland en elders gedurig ver
hoogd worden.
Het is dan ook niet te verwonde
ren, dat onlangs in het Engelsch
Hoogerhuis, Lord Newton een luid,
krachtig protest liet hooren tegen
de buitensporige kosten van de tal
rijke commissies in Midden-Euro
pa. Hij vestigde hierbij de aan
dacht der regeering op den nadee-
ligen invloed hiervaïi op het econo
misch herstel der vroegere vijande
lijke Staten en op hun steeds afne
mende betalingskracht. Lord New
ton wees op ie kwistige wijz
waarop deze commissies met perso
neel toegerust werden en vorstelijk
betaald werden... als men nog van
vorstelijke betalingen kan spreken.
Hij haalde als voorbeeld aan, dat
een Britsch soldaat, verbonden aan
een missie in Hongarie, in één
maand, evenveel geld ontving als de
Hongaarsche Premier in één jaar,
n.l. 52,000 Hongaarsche kronen.
In Bulgarie bestaat er eene com
missie van den Volkenbond, die
schatten verslindt. Aan haar hoofd
staat een Engélschman, die den
grootsten tijd Wan het jaar door
brengt... te Smyrna. Zij heeft vlieg
tuigen, stoombooten en auto's opge-
eischt en reist gewoonlijk met bij
zondere treinen. Lord Newton be
sloot, dat het schouwspel van deze
geldverkwistende missies tc midden
van armoedige bevolkingen, en le
vende op kosten van bankroetgaan-
de Staten, een der meest weerzin
wekkende was, die men zich kan
voorstellen.
JEAN NES, BIJGENAAMD «CACAR»
Vandaag bwgiiA te Bergen, voor liet
Assisenhof van Henegauw, het proces ten
laste van Armand Jeannes, gezegd On
gezegd Petit Beige gezegd
Deze landverrader heeft de Duitschfcrs
gediend van bij den aanvang der bezet
ting en was gehecht aan den centralen
bespiedingsdienst. Ontelbaar zijn de Bel
gen door hem verklikt; talrijk zijn de
vaderlandei's die, na door hem aan de
galg geklapt- te zijn, met den kogel ge
straft werden.
IIi j spionneerde zoo wat overal en.
dienst gelreden aan 25 mark per week,
bracht hij het spoedig tot 750 fr. in de
maand, ongerekend de premies voor de
aanhoudingen, de reis- cn verblijfkos
ten.
Hij had het recht een revolver op zak
te dragen en moet van in November 1914
ten dienste van de Doitschers zijn ge
weest tot op den dag van den wapenstil
stand.
Het is onmogelijk al de zaken op te
noemen in welke hij de verklikker was;
liet was hij die den politiekommissaris
van Berchem, M. August Radino, aan
hield.
In 't openhaar blufte hij ook Miss Ca-
vel verraden te hebben.
sehoone. Laatsgenocmde trok hare prach
tige pels koket bijeen, verschikte de ban
den van haren hoed een weinig en zag
toen als bij toeval naar Harry, die eer
biedig op zijde ging. Een zacht rood
overtrok de wangen van het lieve meisje,
zij maakte eene beweging alsof zij naar
Harry toe wilde gaan, zoo het scheen,
om hem een goed woord toe tc voegen.
Het bleef echter bij die beweging. De
arme knaap kreeg alleen eenen hartelij-
keh blik van haar, daarna ging zij naast
de oudere dame, die het oog op haar
scheen te houden, voort.
Er stonden eene menigte koeteen voor
de kerk, om de voorname bezoekers af te
halen, bij wie het als liet ware eene mode
is'geworden niet te voet naar de kerk te
gaan, zelfs al wonen zij sleehls op vijf
minuten afstandsk Er verliep eenigen tijd
eer die koeteen beurtelings voorkwamen;
hierdoor werden verschillende groepen
aan den ingang der kerk opgehouden.
Ondere deze merkte Harry den jongen
heer op, die hem den halven souverein
gegeven had. Hij was, evenals den vori-
gne dog, zeer netjes gekleed; men kon
hc' hem aanzien dat hij behagen wilde,
en dat het bewustzijn van zijn goed ui
terlijk hem hierin niet weinig stijfde.
Ilij wist zeer behendig achter den rug
dor dikke dame met hare argusoogen,
zijne aangebedene te naderen, waarin de-
zo lie; i zotivod] mogelijk ie gemoet kwam-
liet gelukte hem oven hare hand te
BIJ DE VOEGENDE PAUSKIEZIN-
GEN ZULLEN AL DE KARDI
NALEN TIJDIG ROME
KUNNEN BEREIKEN
In den Observatore Romano vin
den wi j den tekst van het pas verschenen
pauselijk motu próprio betreffende
het Conclaaf. De inhoud luidt als volgt:
Pius XI, duor de Goddelijke Voor
zienigheid Paus.
Motu Proprio over een gedeeltelijke
wijziging van de voorschriften der con
stitutie c( Vacante Sede Apostoliea
Terwijl in het onlangs gehouden
Conclaaf, waarin door het raadsbesluit
van Gods Voorzienigheid Wij, zonder
eenige verdienste Onzerzijds, verheven
werden tot het Opperherderschap der Ka
tholieke- Kerk, alles wat betrekking heeft
op het ledig-staan van den Apostolischen
Stoel cn de verkiezing des Pausen gere
geld werd overeenkomstig de voorschrif
ten van de Apostolische Constitutie, op
25 December uitgveaardigd door Onzen
Voorganger zaliger gedachtenis Pius X,
gaven onze eerbiedwaardige broeders
zelve, de Kardinalen dei- Heilige Roorn-
sche Kerk, in de dagelijks gehouden al
dus genaamde voorbereidende vergade
ringen den wensch te kennen, dat voor
taan zekere bepaling van bedoelde con
stitutie zou worden gewijzigd overeen
komstig den eisch van tijd en omstan
digheden. Vandaar dat Wij, na rijpe
overweging, uit de volheid Onzer Apos
tolische maclit krachtens eigen beslissing
en met volkomen kennis der zaak, hel
volgende vaststellen en bepalen
1. Met afschaffing van hetgeen in de
Constitutie van Pius X Vacante Sede
Apostoliea lit. II, Cap. I, n. 33 wordt
bepaald, verlengen Wij, ten einde liet
den Kardinalen, die verder af wonen, ge
makkelijker te maken de stad Rome te
bereiken, den duur van tien dagen, welke
na het overlijden des Pausen voor het
begin van 't Conclaaf werd gegeven, tot-
vijftien volle dagen; en geven bet Heilig
College van Kardinalen volmacht, de in
trede in het Conclaaf gedurende twee of
drie dagen uit te stellen, echter met dien
verstande, dat na verloop van hoogstens
achttien dagen, al de aanwezige Kardina
len,zich aanstonds in het Conclaaf zullen
begeven cn zullen overgaan tot de ver
kiezing. Wat betreft de Novemdiala
zullen, met inachtneming van hetgeen
in de genoemde constitutie tit. I.
cap. V n. 20 voorgeschreven wyrdt be
treffende de Requiemmissen, welke ge
durende de laatste drie dagen op plech
tige wijze worden opgedragen, dc Kardi
nalen in hun eerste bijeenkomst de da
gen vaststellen, waarop de eerste zes Re
quiemmissen zullen worden gehouden.
2. Hetgeen in dezelfde Constitutie
tit. II cap II n. 38 bepaald wordt,
weuschen Wij aldus te zien toegepast,
dat liet aan iederen Kardinaal, ofschoon
het hem vrij staat twee dienaren, geeste
lijken of leeken, ofwel één geestelijke en
een leek te hebben, geoorloofd zal zijn
één enkelen dienaar ook al is deze
slechts leek naar het Conclaaf mede
tc brengen. Wat er verder wordt bijge
voegd o\ er de bedienden toe te staan aan
een Kardinaal, die ziek is, dit blij ve ge
heel onveranderd.
3. Het voorschrift ia genoemde con
stitutie van Paus Pi us tit. II cap. V
a. 54betreffende de communie der kar
dinalen, wijzigen W ij aldus, dat het aan
iederen Kardinaal geoorloofd zal zijn do
•II. Mis op te dragen diegene echter die,
om welke reden dan ook, de Heilige Of
ferande niet opdraagt, moet in dc aange
wezen kapel cn onder de gewone Mi-, de
H. Communie ontvangen.
Wij gelasten dat dit, Ons schrijven.
uitgevaardigd motu proprio zaLwor-
den voorgelezen in liet bijzijn van alle
hoogwaardige Kardinalen in de eu. de
algemeens bijeenkomst-, die gehouden
wordt na het overlijden des Pausen'. Ter
wijl niets, wat ook, hiertegen zal kun-. en
worden aangevoerd. Gegeven te Rome Lij
Sint Pieter op den 1 Maart 1922, ia hef
eerste iaar van Ons Pausschap.
PI US XI, Paus.
vw
drukken en haar eenige woorden toe tc
spreken.
-Wanneer zie ik u weder? fluisterde
zij, terwijl een windvlaag hare lokkeu
zoo nabij het gericht van haren aanbid
der voerde, dat hij in verzoeking kwam
er eenen kus op te drukken
bracht, wakker is en ««a aau
betrouwen. Die jongen schijnt overal tc
zijn, zie, daar staat hij weer.
Vergeet niet mij te schrijven, Ed
mund! Ik ben vol onrust en verlangen.
Lieve engel, is het met mij anders
gesteld! Verlaat u op mij, vaarwel!
Hii drukte haar nogmaals de hand en
verwijderde zich. Terwijl hij zijne hand
schoenen weder aantrok, passeerde hij
Harry.
Morgen,mijn jongen, heden niet!
zegde hij met een strak gelaat en ging
voort eer Harry iets antwoorden kon.
Dc koets zijner dame. kwam voor. De
dikke, statige dame steeg eerst in. Blan
che volgde haarzij kou echter niet nala
ten nogmaals hare oogen de richting,
waarin haar minnaar "zich verwijderd
had, te laten volgen.
Rijdt gij niet mede,A-ante9 vroeg
Blanche aan dc geleidster van hel jonge
meisje, of gij oom?
Neen, wij loopen liever, antwoordde
de tante; de oude heer zegde dat hij op
dezelfde wijz naar lmis wilde gaan, als
De beroemde zangers der ►Sixlijnscnt
Ivapcl, van Rome, gaven Zaterdag'avond
een tweede concert in den Koninklij
ken Cirkus tc Brussel.
Men schat het aantal toehoorders op
3700 man.
Toen de zangers en hun bestuurder op
liet verhoog verschenen werd hen eeue
geestdriftige hulde gebracht.
'Mgr Casimiri, in scharlakenrood, vangt
dadelijk aan met i idende hand, heel af-,
gemeten, juist liet hoogst noodige, ik zou
zoggen, gracicvol leidende, indien liet
woord voor een gees lelijke passend w.-s.
Maar welke veropenbaring die bassen die
als bazuinen inzetten, die gemarkeerde
tenoren die invullen, die kinderstemmen
ui een timbre bezitten waarvan de kris
tallen helderheid weergaloos schijnt te
|ijn.
Het koor is als een ideaal orgel dat Mgr
Casimiri de hoogste uitdrukking weet
te ontlokken, liet heeft meer dan het op
perste der instrumenten. Dc werken die
Tiet uitvoert worden ontzaglijk, de toon
afstanden tusscljen de kinder- en manne
lijke stemmen schijnen grooter, veel
grootcr dan wc oris voorstelden tot hier
toe. Leken akkoorden van stemmen al
leen ooit zoo machtig? Het was katliedra-
lenbouvv. De indruk van volledigheid
was er zoodanig, dat men in de machtige
golven baadde van die grooteelie poly
phonic die ccn wereld is, «onder zich te
kunnen losmaken van de majestatisehe
bekoring.
En in de atmosfeer van hoogste wij
ding die ze in ccne wereldlijke feestzaal
brachten, werd ons de groote kunst van
een verre tijd ten gehoore gebracht, de
contra-puntiekc stemvoering van Palcs-
trina, Vittoria, Eirmin le Bel, Roland
de Lattre, Josquin des Pres (Romeinsche,
Spaanscbe, Vlaai asche scholen 1500-
lüüO), pure stemvoering, gelouterd en
toch krachtig. Eene andere sensibiliteit
dan degene die we thans uitdrukken, in
al die werken waarvan we zoo zuiver den
opbouw konden nagaan door Mgr Chi
min's ingetogen en toch zoo levendige
leiding. Vooral in Palestrina kreeg mc4
een indruk van somptuositeit.'
In het eindstuk klonken de tenoren
buitengewoon door, met een immens vo
lutin:, dat nochtans geene afbreuk kon
doen aan de hoedanigheid noch aan de
evenwichtigheid die al die partijen zoo,
vcreenigt.
De indruk was groot op het buitenge-
woon aandachtig publiek en de kunst-
uitvoering eindigde onder eene onverge
telijke ovatie.
Vj. M. Koning Albert, die beloofd had
dit tweede feest bij te wonen, was door
ziekte belet.
hij naar de kerk gegaan was, opdat zijne
paarden zouden kunnen merken dal he],
een feestdag was.
Laat Lecntjc dan met ons rijden!
riep dc dikke tante uit het rijtuig. Er
loopt- thans zooveel gepeupel rond. die
onbeschaamde kinderen brengen het
kind elk oogenblik in gevaar van ges to-!
len of verontreinigd te worden. Met een
wierp zij eenen blik op Harry m Sim,
bij wie deze liefdeloozc woorden een vu
rig rood van schaamte op liet geisat t9
voorschijn riepen.
Ik rijd niet nude, antwoordde dé
kleine Lena, op vasten toon. Ik zit bij
zulk schoon weder niet gaarne in een
gesloten rijtuig, ik wandel liever in dei*
zonneschijn, Ook ben ik niet bang voor,
die arme kinderen, tante, juist nu niet,
daar ik heden middag met hen in de,
zondagschool eten zal.
Dat zult gij toch niet toestaan, lie
ve oom vroog nu de trotsche dame, die
dit gesprek van uit het rijtuig, dat helj
crkcer stremde scheen tc willen voort
zetten, doch de oude heer gaf den koet
sier eenen wenk en het rijtuig rol dg
oort.
Het scheen de oude dame niet tc be-
vallen, dat dit gesprek op die wijze af«*
gebroken werdzij scheen nog iets in don]
geest van hare vroegere meeuing tegen;
Blanche te zeggen, doch deze was té
zeer in gedachten over Edmund ver*
diept om hierop te letten.
