Edele Zelfopoffering
Hel Huldebslöog Karei DeMette
£rg cngeltÉ M een coiffeur
te Dasrr^
Gevecht te Rijsel
Bom ontplof! te Mannheim
Het gevaar der vuurwapens
Efêsf fgigffiipi f@ irsssd
Een Erfenis van vier Milliard
De ramp der Madimba
X
Erg werkassgeluk te St, Gillis
J3EN VROUW ERG VERBRAND
Maandag namiddag was Mad. Jozefi-
ha Godart, whtgenoote Boudart, wo
nende Kortrijksraat, bij den coiffeur M.
Delcroix, ITos"iJ?f^aati °m haar hoofd
te wasschen.
Tengevolge een er kortsluiting in de
elektrieke leiding, dienend© vóór het
drogen van haar. deelde zich het vuur
mede aan het haar. In enkele stonden
was de ongelukkige nog slechts eene le
vende toorts.
De coiffeur, die zijne kliente wilde
redden, werd erg aan de handen en het
gelaat verbrand.
Mad. Boudart werd in deerniswekken
de» toestand naar het gasthuis gebracht.
Aangezicht, hals en beenen vormen
slechts eone brandwonde
De geneesheer wanhoopt haar te red
den een begin van brand, ontstaan
in het haarkapperssalon, kon door ge-
buren gebluscht worden.
Het slachtoffer is de vrouw van den
muziek-onderoverste van het 6e jagers te
paard, die op dit oogenblik in het kamp
verblijft.
VIER GEBROEDERS HANDGE
MEEN MET DE POLICIE
EEN DOODGESCHOTEN EN EEN
ANDER GEKWETST
Maandag avond ontstond in eene her
berg op do wijk Wazemmes, te Rijsel,
een gevecht tusschen vijf verbruikers,
waaronder de vier gebroeders Marolen
en de herbergier. De herbergier werd
erg afgeslagen golukkiglijk kon hij
aan zijne beulen ontsnappen on zich bij
een gebuur verschuilen.
De policie verwittigd kwam ter plaats
de vechters waren reeds verdwenen.
De policie trok naar de woning der
ebrooders Marolen om ze aan te hou-
en Zulks was niet gemakkelijk de
vechters vielen bovonarms op de policie.
De agent Verdyn kreeg een slag op
het hoofd en in het aangezicht en stuik
te erg gekwetst ten gronde. Dc agent
Dentinal zijn leven in gevaar ziende,
vuurde zijn wapen af een der gebroe
ders Alfred Marolen, 24 jaar oud, door
een kogel in de longen getroffen, stortte
dood ten gronde. Eon der andere broe
ders werd in den arm getroffen.
TALRIJKE PERSONEN GEWOND
Mainz, 4 Juli. Gisteravond, om
streeks half elf, is een bom ontploft na-
hij den ingang van hot syndikaten-hnis
te Mannheim. De muren van de verga-
derxaal werden ingeslagen door 't hclseh
(tuig.
Van do talrijke personen, meestal
vrouwen en kinderen, die zich in de zaal
bevonden, maakte zich een paniek mees
ter, -en toen do» kalmte eenigszins terug
gekeerd was, stelde men vast, dat talrij
ke personen onder do voeten goloopen
en min of meer zwaar gekwetst waren.
Men heeft geen spoor van de daders
van den aanslag.
Het parket van Brussel vergezeld door
ccn wetsdoktoor, is op de foor te Wo-
luwc een onderzoek komen instellen
over een schrikkelijk ongeluk, dat er
Maandag avond gebeurd is. De 18 jari-
fo A. Hpeltens bevond zich in eene scbiet-
arak.
Eon onbehendige liefhebber ging met
eono karabijn zoo dwaas te werk, dat
hij Spel tens den kogel in het lioofd
schoot. Het slachtoffer heeft, de sche
delboring moeten ondergaan. Zijn toe
stand was zeer onrustwekkend en de
ongelukkige is Dinsdag overleden.
5« Vervolg.
Ik heb haar nooit belet aan de armen fe
geven zooveel zij wilintegendeel, iedereen
weet, dat erop de hoeve altijd brood te krij
gen is voor diegenen die honger hebben. Bij
mij behoeft men de ongelukkigen niet in
't geheim te helpen. O k weet ik, dat zij t'is-
teren avond een mand met levensbehoeften
naar die weduwe heeft eezonden. Je pogin
gen, om haar te verontschuldigen zijn te
vergeefs, mijn oogen zijn geopend, ik zie
duidelijk.
Dupont ging bij het venster staan en wierp
«en somberen blik over de vlakte.
Dat alles is mijn eigendom, mompelde
hij op bitleren toon. Mijn vermogen maakt
honderden jaloersch zij meenen dat ik ge
lukkig ben, die dwazen Ha, hoe blijde zon
den zij zqn, wat zouden ze lachen, indien ze
w isten dat de rijke Dupont zoo ongelukkig is.
Pandolle stond daar als aan don grond
genageld.
Na verloop van eenige minuten naderde
de groole eigenaar hem weder.
Heb je, vroeg hij, niet nu en dan een
lang, blond jonkman met blauwe oogen, een
aankomenden knevel, bleek van gelaat en
l-onige dagen geleden werd ooft reken-
]?}>cjiieu vun 3000 fr. gestolen in de bu-
reeléü werkhuizen der Oudo Vijvers-
lei, te Vorst. De dieven waren met val-
sche sleutels binnen geraakt.
De rechterlijke agenten, iienry en Li-
heer, van de brigade der ÏCoolmarkt kre
sen de zagk in hancle»r Hun vermoe
dens *vneleri weldra op zekeren D.., laatst
gewoond hebbend in de Weidenstraat2
van daar kort geleden vertrokken en le
vende sinds als landlooper. De agenten
ontmoetten den kerel Maandag namid
dag op de Martelarenplaats en leidden
hem op naar bet kommissariaat. D... loo
chende eerst doch werd door vragen in
bet ftauw gébracht. Hij legde toen be
kentenissen af en verklaarde dat het ma-
chien bij een herbergier der Hoogstraat
geplaatst werd, door zekeren G... Deze
werd in zijne woonst, Doverstraat aange
houden. Beide kerels werden ter beschik
king van bet gerecht opgesloten. Het ge
stolen machien werd aangeslagen.
AA
VREEMDSOORTIG AVONTUUR
VAN EEN KOK
Toulouse, 4Juli. Vijftig jaar gele
den was Pierre Laporte, uit Prades, kok
bij de monniken van de abdij Saint-
Michel-de Cuxac. Do monniken werden
verjaagd, verlieten Frankrijk en vestig
den zich op het eiland Buba, waar Pier
de Laporte hen volgde.
Een anti-godsdienstige beweging op
bet eiland bracht hen op het denkbeeld,
daar zij gewaar liepen hun bezittingen
te verliezen, hun goederen aan Pierre
Laporte te verkoopen. Zoo kwam do kok
in het bezit van een fortuin dat toenter
tijd op 150 millioen geschat werd.
Toon Pierre Laporte gestorven was en
de moeilijke tijden voorbij waren, eiseh-
ten de monniken hun oude bezittingen
weer op, maar de Spaansche regeering
antwoordde dat de erfenis van 4 milliard
op dit oogenblik toekwam aan de familie
van Pierre Laporte, te Pradee, en dat
zij alle rechten verloren hadden.
De familie is echter nog steeds niet in
het bezit getreden dei' erfenis van 4
milliard en deze geweldige zaak heeft
natuurlijk een ongewone opschudding
verwekt in het stille dorp.
Hierachter de wijze, waarop de recht
bank zich door deze in den grond zeer
lastige zaak heensloeg
Eerst voegt zij de verschillende zaken
samen en spreekt recht met een enkel
vonnis dit bestatigt dat de onderschei-
delijke collega's van deskundigen liet
niet heel en gansch eens zijn nopens de
plaats der aanvaring tusschen d!e Ma
dimba en de Italicr in de nabij
heid van hef vuurschip Sharidétfce
Alleen is het stellig bewezen;, dat er
bij de ramp 43 levens veloren gingen.
Vervolgingen werden ingspahnen te
gen drij leden der bemanning van dc
Italier tegen den stuurman H., die
op liet oogenblik der ramp de Italier
bestuurder, tegen de matroos L.., die op
datzelfde oogenblik op den kijkuit stond
en tegen den kapitein J., deze laatste,
omdat hij verwaarloosde de gcwenschte
reddin gsm aatr egel en te treffen.
Aangezien matroos L., heel zijn plicht
deed met het in het zicht komend schip
te seinen.
Aangezien kapitein J., naar der exper-
ten meening, eerst voor plicht had, zijn
eigen boot te onderzoeken, vooraleer aan
de redding van anderen te denken aan
gezien een dergelijk onderzoek minstens
een vijftiental minuten vergde aange
zien de Madimba zwaar getroffen, in
minder dan twee minuten zonk aange
zien bijgevolg de verklaring van den ka
pitein moet worden aangenomen, dat hij
na zijn onderzoek noch iets zag, noch iets
hoorde
Aangezien, wat betreft den 3e stuur
man H., deze artikels 19, 23, 27 en 29
mei zekeren zwier gekleed, in den omtrek
der hoeve ontmoet
Meer dan eens.
Kent je hem
Neen, 't moet iemand uit de stad zijn.
Die eenijren tijd op het land is komen
doorbrengen. Woont hij te Frèmicourt
Ik denk het niet. Verondersteld gij,
dat hij de jonkman is met wie Jeannclte eene
verbintenis heeft aangegaan
Ja, zonder twijfel Ik wil zijn naam
kennen 'k wil weten, waar hij woonnt, en
van waar hij gekomen is. Men zal 't hsden
op de hoeve buiten je doen, morgen aeht da
gen, een maand lang, als 'l noodig is. Je
woet wat ik van u verwacht, en 'k beloof je
niet aan te bevelen om met de groolste voor
zichtigheid te werk te gaan. Laat vooral
mijne dochter niels weten van hetgeen wij
thans besproken hebben.
Een uur later verliet de trouwe dienaar de
hoeve, den reistok in de hand, en begaf zich
op weg in de richting van Frémicourt.
Den volgenden avond was hij op do hoeve
terug.
De eigenaar verwachtte hem met ongeduld
Welnu vroeg hij, zoodra zij konden
spreken, zonder door iemand gehoord te
worden.
Ik kon te Frémicourt niets te welen
van hef Algemeen Zeevaartrcglement
overtrad, dat hij dus een fout beging,
len anderej dat er den nacht der aan
varing zee stond en eene stijve bries
woc-d, dat de Madimba op het laatste
oogenblik, een manoeuver deed, in den
weg kwam van dc Italier en hel te
betwijfelen valt-, of dat laatste schip nog
wél cie botsing kon vermijden aange
zien een twijfel dient opgelost, in het
voordeel van den betichte.
Om al deze beweegredenen spreekt de
rechtbank de drie vervolgden vrij en
stelt ze buiten zake zonder kosten.
Recht doende op de besluitselen der
twaalf burgerlijke partijen 1
Aangezien de boetstraffelijke recht
bank niet bevoegd is, om te kennen over
de burgelijke belangen van de erfgena
men der slachtoffers.
De rechtbank wijst den eischt der
burgerlijke partijen van der hand en
verwijst elk van hen tot 1/12 der kos
ten, berekend op 4224.66 fr.
Verwerpt eveneens den eischt, gericht
rechtstreeks tegen de Llovd RoyalBelge,
en dit om dezelfde redenen.
De afgewezene burgerlijke partijen
zullen onmiddelijk in beroep gaan.
In de Ftostraat te St. Gillis is Dinsdag
morgend een'erg ongeluk gebeurd. Men
is bezig herstellingswerken uit te voeren
aan hot gebouw gestaan op den hoek
van gezegde straat en van do Wipstraat.
Eenige werklieden waren aan den
arbeid op eene stelling, toen een hun
ner Pieter Doyen, 58 jaar, wonende in
de Andennestraat, door eene verkeerde
beweging van zeven meters hoogte ten
gronde plofte.
De ongolukkigé, die vreeselijk gewond
is aan het hoofd en aan de beenen, werd
door voorbijgangers opgenomen en in
eene naburige apotheek gedragen, waar
hij de eerste zorgen ontving, waarna men
hem naar het gasthuis overbraeht.
Daar het slachtoffer heel waarschijn
lijk eene schedelbreuk heeft, vreezen de
geneesheeren voor een noodlottigen af
loop.
Wij laten hier de redevoering volgen,
Zondag laaist uitgesproken bij de officiecle
ontvangst van den Held van hel feest ten
^tadruize, door den Heer Felix De Hert,
Burgemeester. s
Tevens stellen wij met genoegen vast
dal ook Brusselsoho Jbladen zich bij hel
huldebetoog aansluiten, door hot afkondi
gen van lofartikel* »n het portret van
onzen gevierden Beiaardier.
M. De Hert drukte zich uil als volgt
MIJNE HEEREN 1
Geen aangenamer taak voor een Gemeen
tebestuur dan hot vereerer. en vieren van
medeburgeiO^die zich inzohderlijk op kunst-
terrein hebben weten te onderscheiden. Ook
ben ik ten uilersté gelukkig namens de
stedelijke overheid in deze feestzaal te ver»-
welkomen en gelukwenschen onzen ver-
dienstvollen stadsgenoot den Heer Karei De
Mette, sinds 39 jaar Beiaardier der Stad
Aelst.
Wie spreekt van Beiaard en Klokkenspel
raakt iels aan dat 't meest aan 't harte ligt
van den Vlaming, van d. n Aelstenaar, van
iets dat bij hem 't meest genotsvolle vreugde
en zoete aandoening verwekt, ook, kon liet
niet anders of de vermaardste en rijkste
klokkenspelen moesten zich ten allen tijde
bevinden in Vlaanderen daar waar de in
woner zoo gevoelig is aan hooge kleuren,aan
prachtige staatsie, moest hij ook glanzende
klanken boven al liefhebben, en Victor
Hugo vertolkt in zijn dichterlijke taal den
onvergetelijken indruk die hem aangreep de
eerste maal dat hij in Belgie dit luchtaardig
speeltuig hoorde.
Mag de Stad Aelst te rechtp roemen op
het oudste belfort van 't land, dan zal ook
onze beiaard met zijne 43 klokken als een
komen en evenmin te Grayon, te Terroise,
te Lusset en te Rënoncourt. Ten laatste ben
ik te St. Irun...
Ha, woont hij te St. Irun Bq zijne
ouders
Hij heeft er bloedverwanten noch vrien
den.
Ga voort
Hij is gelogeerd bij Polliner waar hij
voo een maand de kamer heeft gehuurd. Ik
ken den kastelein reeds lang, en terwijl ik
met hem een flesch wijn dronk, heb ik hem
uitgehoord, 'k Heb echter zorg gedragen om
geen nieuwsgierigheid to laten blijken, het
geen zijn wantrouwon kon trekken; niette
min heeft hij mij alles gezegd wat hij weet.
De jongman laat zich Philippe noemen
hij. heeft zijn familienaam niet opgegeveD.
Hij schijnt menscbenschuw te zijn, want hij
spreekt met niemand, en Pollinir bogrnpt
niet wal hij in deze streek doet. Hij gaat zel
den uit, en sluit zich in zijne kamer op.
waar hij zijn eten laat brengen en bijna al
tijd zit te schrijven. Hij betaald geregeld,
zoodat hij niet onvermogend schijnt te zijn„
Pandolle bleef steken, alsof hij aarzelde
voort te gaan.
Is dat alles wat ge zijt te weten gekomen!
vroeg Dupont. Die jongeling houd zijn naam
gtheiiu dat is te begrijpen, hij heeft rede-
der oude en.der beste van het land, aanzien
w orden.
Lit de navorsching van onzen weionder-
richten stadsgenoot Petrus Van Nuffel, ken
nen wij van'1612 lot heden, elf titularissen
\an de bediening die onze voorouders in
hunne archieven onze beiaardiers het
hoogste ainbl noemden.
Ze gingen door voor mannen met grondige
vakkennissen begaafd en ook soms voor ware
Vadi-rianders,
Namelijk onder de Franscbe onwonteling
weigerde Corneiis Schepiy den beiaard te
spelen en de bestaande Vaderlandsche arias
voor de uur en de balve uur te veranderen in
de Carmagn ole en de Marseillaisej Slechts
eene harde en langdurige gevangenisstraf
kon hem eindelijk doen huigen.
En voorwaar schijnt het U niet Mijne
Heeren dat den klokkenspeler van heden al
de deu den zijner voorgangers heeft geërfd.
't Was op 11 Juli van het jaar van onge
nade 1917 onder de Duitsche bezetting als-
wanneer 't juk van den vijand allijd^zwaarder
werd, de beperkingen van allen aard zich
vermenigvuldigden, de opeischingen om zoo
te zeggen alledaagse!) waren, in een woord
de burger heden niet zeker was van wat hem
morgen overkomen zou jopeens, te uur
's avonds, tol ieders verwondering verspreidt
de beiaard zijn heldere klanken door de luchj
niet de beiaard die door een automatisch ge-
spel het vorvolg van den tijd aankondigt
zooals het vóór den oorlog geschiedde. En
vooraleer men den lijd had zich af te vragen
wat er gaande was, stegen in de hoogte de
galmen van het Belgisch Nationaal Lied
de Brabangonne werd niet alleen tot de
laatste noot gespeeld maar zelfs nog eens
herhaald. Allen dachten de Alliés zijn
daar maar toch niet 't was nog te vroeg,
doch het volgende was gebeurd
Karei De Mette kreeg van wege het opper-
kommandovan Gent het verzoek een beiaard
concert te geven in de hoofdstad van Vlaan
deren met bedreiging van de gewone scherpe
straffen die op het weigeren stonden.
Edoch werd hem toegestaan dat hij den
beiaard te Aelst zou bespelen.
Hij speelde ja, maar het was het verboden
lied, het Vaderlandsch lied, trots den vijand.
Eenieder schrikte en beefde voor hem doch
alles liep goed af. Naar alle waarschijnlijk
heid had de Duitscher er niets van begrepen,
zulk een vermetelheid niet verwachtende.
Deze moedige daad zal gehecht blijven aan
de geschiedenis van onzen beiaard terwijl
een ander feit er met sombere kleuren in zal
zal vermeld worden Want eens moest onze
beiaard stil vallen 't was bij den brand die
in den nacht van 6 lot 7 Juli 1879 een deel
van den stadstoren* vernielde van de 38
klokken van den beiaard wierden er 19 ge
smolten en gebroken Nog zien wij den toen-
ma ligen beiaardier Albert Van de Maele,
bittere tranen storten op het vernielen van
zijn dierbaar klokkenspel dat hij. gedurende
meer dan 35 jaren als een welbegaafde
kunstenaar met zooveel geveel en kracht had
bespeeld nog zien wij onzen Aelslenaar be
drukt en met angst de oogen gevestigd op
het oude belfort waar dé laatste noten zooals
een doodsnik van het spelende uurwerk
vielen.
Albert Van de Maele overleden den 16
September 1891 werd als beiaardier opge
volgd door onzen geliefden stadsgenoot, den
huidigen Jubilaris M. Karei De Mette. Ge
boren uit eenen Ouden Aelsterschen burgers-
stam waar de muziekkunst van Vader tot
Zoon beoefend werd Zoen van eenen der
beste muziekliefhebbers der stad, begon
Karei De Mette van de kinderjaren af zijne
muziekale opvoeding in de meest ernstige en
methodische richting.
Kerst en vooral volgde hij in de stedelijke
muziekschool, de klas van notenleer dit be
langrijk vak, den hoeksteen van de muziek,
lastige en kostelijke gymnastiek die de toe
komst verzekert van den kunstenaar, en
zonder dewelke het hem onmogelijk is met
bekwaamheid zijn weg in te gaan.
Hij had opvolgentlijk als leeraars zijn
Grootoom H. Jozef Schelfhout een der voor
name kunstenaars der stad en den H. Pieter
De Mol. Rasschei) vooruitgang deed hij, en
de eerste onderscheiding behaalde hij zonder
moeite. Ter zelvertijd en onder dezelfde
leeiaars studeerde hij de basviool en in die
nen om onbekend te willen blijven. Maar bij
moet toch ergens geboren. Hoelang ie hij te
Saint-Irun f
Ongeveer twee maanden.
Uit welke plaats is hq gekomen
Uil Reims, stotterde de dienaar.
Uit Reims, zegt go, uit Reims! riep
Dupont, de wenkbrauwen fronsende. Daar
hebben wij hetJeannette heeft vijf maan
den in den omtrek van die etad, te Firmany
bij de ouders van een harer eohoolvriendiu-
nen doorgebracht. Ik wilde haar niet laten
gaan, 'k had een voorgevoel van 't geen ge
beurd is. Er is geen twijfel aan, te Firmany
of te Reims hebben zij malkander ontmoet.
Sedert twee maanden is Jeannette hier terug
en sedert twee maanden woont hij te Saint-
Irun. Hij is haar gevolgd, dat was tusschen
hen afgesproken misschien is hij wel gelijk
met haar. Sedert twee maanden schrijven en
spreken zij elkander, en ik lieb niets ver
moed, niets gezien Maar was ik dan met
blindheid geslagen
Waarvoor houden ze mij vervolgde
hij op somberen toon. Voor een dier vaders
zooals men ze in de schouwburgen voorstelt,
met wien men spot, die men belachelijk
maakt, die men uitjouwt Ha ik zal hun
bewijzea dat zij liet met mij niet kunnen
doen Alzoo kennen zij elkander reeds verv
klas ook werd bom de Gulden medalie toege
kend. Echter wou hij al de hoeken en kan
ten der toonkunst doorloopen en opvolgent
lijk zien wij hem in de klassen van Bazuin
en van Klavier en dit op zoo succesvolle
wijze dat hij daar ook als eerste laureaat
uitkwam.
Daarna slreefde hij naar hooger en de H.
De Mol in volkomen belangloosheid een klas
van harmonie en van contrapunt hebbende
ingericht, was hij met de HH. GuslaafPape
en Edmond Scheerlinckx van zijn eerste
leerlingen. Dit alles was echter niet genoeg
om zijn iever tot de kunst te verzadigen.
Geboren in de naaste gebuurte van het
Belfort was het Beiaardgespel de eerste
muzi® die zijn ooren trot; iu de klanken en
Arias van den beiaard wierd om zoo te zeggen
zijn kindsheid gewiegd, 't is delbeiaard die
zijn eerste leeraar is geweest en in hem de
kunstliefde heeft doen ontslaan. Kon lmt
anders of bij verwekte in hem een vorige
sympathie voor dit edel speeltuig.
Andere gedachten nog bewogen hem
hij zag rondom de gansche stad en niemand
ontwaarde hij die voorziende dat vroeg of
iaat de fungeerende beiaardier moest ver
dwijnen, zich er op toelegde hem ep te vol
gen. Bekommerd met de vraag dat eens
het klokkenspel de stad zou klankloos Wij
ven had hij eene beslissing genomen en hij
zette zioh aan 't werk.
Wij, zijn tijdgenoten, herinneren ons nog
met welke verbazende snelheid hij dit speel
tuig meester wierd, en, wanneer de dag aan
brak van het afsterven van Albert Van de
Maele mocht de Stad Aelst gerust zijn dat
deze behendige kunstenaar een waardigen
opvolger had, en dat geen enkelen stond de
bevolking zijn geliefd klokkenspel zou
moeten ontberen. En in dezelfde gerustheid
zullen wij ons nog lang mogen verheugen,
daar de jeugdige Modest De Mette zich be
reidt op schitterende wijze de sporen vat»
zijn vader in te gaan.
Sedert dien hebben wij kunnen vaststellen
hoe onze beiaardier door zijn onophoudend
vooruitstreven een der rijkste en meest afge
wisselde repertoria heeft geschapen, waarin
alle scholen zijn vertegenwoordigd.
Doch, Aelst niet alleen zou de tooneel-
plaats zijn van zijne roemrijke daden als
artist van bet klokkenspel, maar wel ook dn
hoofdstad van Belgie.
Aldaar was op 22 Juli 1895 een prijs
kamp aangekondigd voor den post van
beiaardier.
Uit nieuwsgierigheid er heen gegaan be
merkte De Mette hoe weinig op de hoogte
de medekampers waren die zich tot dan had
den laten hooren en aanzocht door eenige
vrienden die hij dan ook toevallig had ont
moet, liet hij zich inschrijven, en daar waar
hij zonder de minste voorbereiding was ge
komen om den prijskamp als aanhoorder bq
te wonen, kwam hij er uit mei het diploma
van Beiaardier van bet huis des Konings.
Hij werd van dit gebouw naar het Stad
huis door de toejuichende menigte medege
dragen. En sedert behoort Karei De Mette
als beiaardier aan geheel het land van alle
zijden wordt hij aanzocht op te treden, en,
daar waar men zijne kostelijke medewerking
bekomt, is het voor de bevolking een echt
feest den beiaard met zulk hoog meesterschap
té hooren bespelen.
De Gemeenteraad heeft het, twee jaar ge
leden als een plicht aanzien de verdienstrijke
loopbaan van M. De Mette te beloonen met
hem de klas van Koperen Blaasspeeltuigen
in de Stedelijke Muziekschool toe te vertrou
wen. En, in afwachting van nog andere
vatbare bewijzen onzer erkentelijkheid zij
het mij toegelaten Heer De Mette dit klein-
nood aan te bieden.
Mocht gij dit nog vele jaren met fierheid
dragen, mocht gij nog vele jaren vlug en ge
zond de 131 trappen opklimmen die U leiden
naar liet hooggelegen kamertje om aldaar
door de blijde galmen van uw klokkenspel
uw medeburgers te verlustigen, in afwach
ting dat wij uw Vijftig Jarig Jubelfeest
mogen vieren en alsdan gezamentlijk hel
Volkslied herhalen
Dan zal de beiaard spelen
Op al de torentransen
Dan zal de grijzaard kwelon
Dan zal de jonkheid dansen.
scheidene maanden, misschien wel sedert
een jaar. Waarom heb ik mij niet verzet
tegen dio noolloitige reis Ik was zwak en
moet er thane vreeselijk voor boeten.
Hij zweeg eenige oogenblikken, somber en
met op elkander gedrukte lippen staarde hij
voor zich.
Welnu, mijn trouwe dienaar hernam
hij, geloof ge du aan mijn ongeluk
Pandolle antwoorde niet, maar tranen
stonden in zijne oogen.
Zijn jonge meesteres niet willende beschul
digen, aohte hij het beter te zwijgen. Miis-
schien dacht hij, dat zij slechts eene kleine
lichtzinnigheid had begaan.
Ge hebt de taak, die ik u heb opgedra
gen, goed vervuld, vervolgde Dupont, maar
we weten nog niet wat ik met zekerheid
moet en zal weten. Kan ik op u rekenen.
Heb ik u daarvan nog geen bewijzen
genoeg gegeven, zeide Pandolle eenigszins
gestoord.
Ja, waarde vriend, ja en ik twijfel er
niet aan. Ik weet welk een een trouw bart ha
uw boezem klopt. Mijn leed bedroefd u even
zeer als mij, en ik ben zeker dat je niet zult-
aarzelen, als het er om te doen is, mijn eer
te verdedigen of te wreken.
ft Vervolgt.};
