Edele Zelfopelferini DoodMf jk "aatMitoMeleHgeliik Ie Waarschoot De moord in de Onderlijs- straat Se inwerpen De afschuwelijks misdaad te Brussel Hevig® botsing tussehen na tionalisten en Oomimnsisten te Berlijn Neg de teruggekeerde Zooai< M. Hf JepnUc zijae vcile aani»oh op do <Sm uit, en de zitting om 12 uur JlO geheven. DE NAMIDDAG/FITTING KlvDE VA-N M. H&YMAN De 'zitting wordt heropend om kwart «wr drie, en' lieoft plaats op den koer. "M. J1KYMAN nCT'int het woord en feondigt- aan dat hij door oio" >e in eon? ch risten werkers verbond van Bolgio ge last is hare toetreding te bevestigen aan de kaMioiioke Unie. Spreker doet de groote princiepen van ffbt algemeen christen werkersvcrbond uiteen die princiepen zijn vrijheid op alle gebied, oenheid, broederlijkheid en liefde tot God en den evennaaste. Wij moeten ons geene illusies maken. Van daag staat het katholiek Verbond vast. Dit verbond moet doordringen in alle arrondissementen. Daartoe is nog in spanning en goeden wil noodig. Wat wij vandaag doen is maar een èeiste stap. De Katholieke Unie is ge boren, maar zij is nog maar een kind. Vooraleer de Katholieke Unie in de ar rondissementen binnendringt zijn nog inspanning en goede wil noodig. Dë Katholieke Unie is opgericht ge weest in drie tijdperken. Het eerste tijd perk is geweest de. erkenning-van een gelijkvormige vertegenwoordiging van de afgevaardigden der verschillende groepen. Het tweede is geweest de ver- epenbaring van het inrichtingsplan van de Katholieke Unie. Iedere groep moet rijn zelfstandigheid bewaren en de lei ding van de katholieke politiek mag aan gem groep overgelaten worden hoe tal- rij hij ook zij. Vandaag treden wij het derde tijd perk in de reorganisatie in feite van de aenige directie der katholieke partij. Is alles mi verwezenlijkt Neen. Er sijn nog open wondon oorzaken van mis trouwen best afin nog, maar de christen© werklieden van België zullen voor geen moeilijkheden aarzelen en, roept M. Hcyrnan uit Wij zullen ze overwinnen. Laat ons ons zelf helpen, 'besluit hij toi God zal ons helpen. (Toejuichingen). Spreker vertaalt dan zijne redevoe ring in 't Fransch. BEDE VAN M. P. SEGERS M, SEGERS neemt vervolgens het woord in 't Vlaamsch. De staatsminister wordt met langdurig gejuich ontvan gen. Hij brengt hulde aan degenen die het- gedacht gehadhebben de katholieke Unie te stichten. Hot is nog een pas ge boren kind en een harde strijd zal neg noodig zijn om het groot te brengen. Laat ons naar het voorbeeld van Achil les, die de meisjeskleedoren, waarin zij ne moeder hem gestoken had om hem voor den oorlog te vrijwaren, afwierp en in 't harnas spi'öng, alle persoonlijke be langen en persoonlijke gevoelens afwer pen voor het algemeen belang der ka tholieke partij en van het Vaderland Spreker onder-zoekt vervolgens de twee groote vraagstukken die aan het Parle ment zullen onderworpen worden het militaire vraagstuk en de taalkwestie. Voor wat het militair vraagstuk be treft, moeten wij maatregelen nemen om de verdediging van het land te ver Bekeren en alle nieuwen inval van wege, Duitscbland te beletten. Op 'taalgebied moeten wij een onder richt: hebben in 't Vlaamsen, en de hoo- gesehool waar dit onderricht moet gege ven worden moet te Gent komen. (Lang durige toejuichingen ONZE STRIJD Spreker weidt dan verder, in ccne hoo- ge vlucht. Spreker, die de verschillende groepen ïder katholieke Unie vergelijkt aan de legerkorpsen van oen verschillend wa pen. ontleedt dan de samenstelling van do K. IJ. Allen werken mee voor het ïeifde dool en volgen hetzelfde vaandel. Do K. U. moet beschermen en bestrij den. Wij moeten beschermen al wat ons nef is, 'onze iamilic-. liet vorstenhuis, onze vrijheid, de vrijheid van den huis vader en de eenheid van het vaderland. Iedere groep heeft hare eigen kleu ren, maar die kleuren moeten versmel ten in do eenige kleur van de katholie ke partij. Lucht is er nopdig, want zon der tucht gaan wij verloren. Laat ons er aan denken dat'alhoewel Vlamingen en Walen eik hun eigen vlag bezitten, er maar een belgische vlag bestaat, de vlag die spreekt van bloed, rouw en hoop, die vlag waarin al onze dooden van den oorlog begraven werden. Het is lil die gedachten dat wij onze politieke, sociale en godsdienstige plich ten moeten vinden. Politieke plicht, de belastingen, de op lossing van het militair en taalvraag- stuk. Sociale plicht (oplossing van liet vraagstuk der deelneming der werklie den aan de winsten, het syndikalisme, den rusttijd der arbeiders, enz. De gods dienstige plicht onze Moeder de H. Kerk dienen. Spreker, in eene hooge vlucht van welsprekendheid, smeekt zijne toehoor ders van alle beschouwingen van per soonlijk belang, hoe belangrijk ze ook moge zijn, af te zien om maar 'het eenig, hét grootische belang der katholieke par tij in te zien. M. Sogers eindigt met de woorden van een welbekend fransch godsdienstig schrijver Beminnen is kennen, be minnen is dienen. Eene langdurige ovatie begroet M. Se- •gers als hij het tribuun afstijgt, en de tegenwoordige ministers drukken hem hun artelijke gelukwenschen uit. De voorzitter geeft dan lezing van een brief van kardinaal Mercier die zijne volledige toetreding en goedkeuring verleent aan de katholieke Unie. Die Jlezing wordt op luidruchtige toejuichin gen ontvangen Verder geeft de voorzitter lezing van een telegram van hulde van wege de Katholieke Unie aan Z. H. Pius XI, en aan koning Albert en de Koninklij ke familie. (Toej.) Een ander telegram wordt van wege de K. U. toegezonden aan kardinaal Gasparri den wensoh uitdrukkend voor het bewaken der Heilige plaatsen eene regeling worde getroffen overeenkoms tig met de wenschen der katholieke we reld en de belangen van den Heiligen Stoel. Het woord wordt dan verleend aan M. CRAUWÉLS, voorzitter van den Kriste- lijken Landsbond van de Belgische Mid denstanden aan die katholieke unie ver- rechtvaardigt, daar de katholieke Partij den klassenstrijd on het klasse-egoisme ■bekampt. De Middenstand behoudt het evenwicht aan de krachten van de maat schappij tot meerdere eer die katholieke kerk en de glorie van God. HET WOORD VAN DEN BOEREN BOND M. de KERKIIOVE d'EXAERDE neemt dan 't woord in naam van den Kath. Boerenbond en drukt zijne vreug de uit dit katholiek feest mee te vie ren. De katholieke boeren zijn gelukkig de K. U. bij te treden, want onze boe ren zijn eerst katholiek. Indien de he mel hun werk niet zegent is liet nutte loos. De dertig jaren katholiek bestuur zijn voor hun een tijdperk van bloei geweest. Zij zijn ook gelukkig de K. U. bij te treden omdat ze Vlaamsch zijn, en dat de K. U. hier recht laten wederva ren. Zij laten iedereen vrij en vragen voor hun ook de vrijheid. De huisvader moet vrij blijven dat zijne zonen haar eene hoogeschool zou den gaan van zijn keus zij willen dat hun zonen in het Vlaamsch gedrild wor den. (Toej.) 71° Vervolg. W;«t zou er van de drie personen worden die hij zoo innig iïof had Door hot zand verblind, had hij zijn aan vallers niet bannen zien hij wist niet dat er twee waren geweest, en dacht alleen dat Francois Marganx degene was, die hem had willen vermoorden, Hij behoefde zich niol Bf te vragen, waarom de schurk niet \oor de misdaad was teruggedeinsd, om zich van hem te ontslaan Francois even als zijn vu iler, haakte naar het vermogen van Louis Dupont. öok begreep hij dat zijn dood aan •en ongeluk zou worden toegeschreven de Iclnildige zou dus ongestraft blijven. Die ge jachte maakte hem woedend. Na mij zullen do schurken Louis aan randen, dacht hij mot ontzetting zij zullen tich van alles meesier maken, en wal zal cr Sail van Blanche geworden Neen, neen, ik wil niot sterven riep' bij, zich wanhopend optrekkend aan den itok, die hem tot steun diende en die kra kend en vreeslijk doorbuigend, elk oogen blik onder het gewicht van zijn lichaam Ireigde to breken. - Alle krachten inspannende, slaakte hij De Katholieke boeren zijn ook vader landers en willen ook van geen politie ke of bestuurlijke scheiding (Bravo) Zij willen met hun Waalsche broeders de beste betrekkingen onderhouden. Spreker doet ook onze grooten gebuur Frankrijk toejuichen die ons zooveel diensten bewezen heeft. Maar als de boe ren roepen In Vlaanderen Vlaamsch dan bedoelen zij dat zij genoeg hebben aan eigen grootheid en eigen schoon heid. (Lang. toej.) Spreker doet dan uiteen wat de Boe renbonden zijn en wat zij voor Belgie gedaan hebben en doet de naam van M. Helleputte toejuichen. Verder vraagt M. de Kerckhove Wat zou de katholieke partij zijn zon der de 150.000 gezinnen, de 800.00o le den van de Boerenbonden Besluitend verklaart spreker een dracht- maakt macht, maakt groot en maakt welvarend. (Langd. toej.)' M DALLE spreekt in naam der Franschsprekende leden van de Kriste- lijkeri Bond van den, Belgischen Mid denstand. M. DE KERKHOVE d' EXAERDE, sprekende in naam van den afgevaar digde der Waalsche boerenbonden, brengt hulde aan al degen'en die van daag aan de vergadering tegenwoordig geweest zijn. M. DE PELIGHY bestatigt dan het goed gelukken van dien werkdadiigen dag. Deze bijeenkomst opent de reeks der vergaderingen die de Katholieke Unie in de toekomst zal houden. ,Ik zeg u niet Vaarwel maar Tot weder- ziens. Daarop wordt de zitting in den groot sten geestdrift geheven om 5 ure. overeen te komen met andere getuige nissen, waarbij die van eenen inwoner der Weldadigheidsstraat, die den aange houden "persoon denkt te herkennen in degene die den nacht der misdaad met het slachtoffer heeft getwist. De verdenkingen op den aangehoude ne werden later nog verzwaard door ver klaringen van lieden die hem zelfs tot 's nachts 2 uren hebben gezien. De aan gehoudene kan hoegenaamd 7t gebruik van zijnen tijd niet opgeven tussehen 11 en 1 uur. Eene huiszoeking werd door den offi cier in de woning der Gasstraat gedaan. Een men werd aangeslagen waarop bloedvlekken zichtbaar zijn. Het wapen is ter griffie neergelegd. Van H.. word in de gevangenis opge sloten ter beschikking van den onder zoeksrechter M. Mechelynck. Vrijdag voormiddag 'werd deze ge meente door een nieuw doodelijk onge luk in opschudding gebracht. Om 11 1/4 ure, bij het eindigen der scholen waren de kinderen op de voet paden van weerskanten der straat. Een knaapje Honoré Martens, oud 7 jaar, zoon van Raymond, schilder te Waarschoot, Statiestraat, wilde de straat overloopen om .zijn zusterken te halen die aan 't klooster stond, juist op het oogenblik dat een vLachtaufcocamion ge voerd door Van Denis-Van Evelgem, wonende te Brussel, Korte Lange Wa genstraat, 5, rijdende voor M. Petrus De Vilder, St. Catherinapïaate, 13, Brussel, uit de richting van Gent kwam aange reden. De autogeleider dit,kiende, zwenkte zijnen auto naar den linkerkant, doch het was te laat, het kind werd gevat en overreden door het réchterwiel van den auto. Onmiddellijk op eenigemeters af stand stopte de auto. Het kindje werd door eene kloosterzuster opgenomen en in hot klooster gedragen waar het slacht offertje eenige oogenblikken nadien den geest gaf. AANHOUDING VAN DEN VER- MOEDELIJKEN DADER De dienstdoende officier, M. Toch, van de 10e wijk, had feiten vernomen door eene vrouw dor Gasstraat, onvoor zichtig uitgesproken, die wel betrek zou den kunnen hebben met den moord dor Ondorwijsstraat, geploegd Zondag 11. Als gevolg daarvan werd de man van die vrouw, zekere Van H.., Gasstraat gis teren namiddag aangehouden. Hij werd dadelijk onderhoor, maar beweerde om 11 uren te zijn gaan slapen Deze verklaring werd door de vrouw bevestigd. Nochtans schijnt deze verklaring niet nogmaals een hulpkreet. Toen sprak hij op somberen toon Allen zijn naar bed, zij slapen bovendien, niemand zou mij kunnen hooien. Er is voor mij geen hoop meer Mijn God voegde hij met een diepen zucht er bij. waaraan heb ik het verdiend, dal ik zoo ellendig moet omkomen. Het hoofd viel zwaar op zijn borst en zonk bijna onder water. Op dit oogenblik kwam Epreuve en Phi lippe bij den put. Pandolle hoorde het geluid hunner schre den en hun stem, maar een pijnlijke glimlach plooide zijn lippen, zijn ooren gonsden, en hij meende zich bedrogen te hebben. Er is geen hoop meer riep li ij weder, en een dof gekerm steog uit zijn borst Omhoog. Laten we ons haasten, had Philip ge zegd ik wilde dat we reeds te Civry waren, want ik brand van verlangen 'naar de papie ren, die gij mij hebt beloofd, Ik ben zoo ©ven op de plek geweest, waar ze verborgen zijn, sprak Eprouve we zullen minder werk hebben dan ik bad ge- -4-cht evenwel moeten we een breekijzer en een lantaarn medenemen die kunnen we in de woning van den herder» vinden, in plaats van don gewonen weg naar Civry te volgen, zullen we langs Sableuse en do ge bouwen yan de hoeve gaan. Weldra bespeurden zij door de boomen de grijze gevels van Espoir. Toen zij langs de stallen gingen, hoorden zij eensklaps in de nachtelijke stilte den kreet t Help Help Zij verhaasten hun schreden, fen ontmoetten de vrouw, wier stem op Epreuve zoo eenen diepen indruk maakte. Zij ijlden naar den put over den rand gebogen boorden zij het zuchten van Pan dolle, maar konden hem niet zien. Pandolle, riep Epreuve, ik ben het, Pan. dollo, hoort ge mij Die woorden werden duidelijk door den ongelukkige verstaan. De hoop herleefde in zijn ziel, hij richtte het hoofd op en om klemde den stok met nieuwen moed. Ja gaf hij ten antwoord, en hij herin nerde zich dadelijk Blanche's droom. Houd moed, riep Epreuve weder we zullen al het mogelijke doen om u te redden. Een touw 1 een touw antwoordde Pandolle met zwakke stem werp mij een, touw toe Hoe kom ik er aan In de kast van den herder Zij ijlden naar het huisje van den herder. Epreuve opende de deur. Ik heb do lantaarn reeds heden raorgend in gereedheid gebracht zeide hij zij staat op tafel. rompeld ten gronde geworpen en de rij-* wielen, vernield; Weldra kwamen versterkinggen dei?, politie toegesneld. Op dit oogenblik was de woelende ra©1 nigte tot een duizendtal personen geste gen. De polieie wilde de plaats doen onti ruimen, doch het ging zeker niet' gewil lig 9 der bijzonderste betoogers wer< den dan aangehouden. Nieuwe versterkingen gelukten er eini delijk in de betoogers naar do naburig! straten te verdrijven. Tot nu toe vielen er 2G gek wets ter evenwel aan nationalistische als aan - communistische zijde. Verschillende ruiten en deuren van den kring werden ingebeukt en stuk ge- Wij meldden reeds dat, behalve Stuyck, de garagehouder uit dei Steeneh Kruisstraat ook de broeder van den ver moorden De Mey werd aangehouden'. Nu wijst men op een zonderling sa mentreffen. J.-B. Stuyek was vroeger een Mant van den herbergier Frans De Mey, doch in den laats ten tijd zette hij geen voet meer in huis. Sedert den moord kwam hij er ech ter opnieuw. Het door hem betrokken huis in de Steenen Kruisstraat,'werd onlangs van tonder tot b.oven schoon gemaakt. Zooals onze lezers weten werd in zijne woning een met bloed besmeurd zeildoek gevon den. EENE LEVENSVERZEKERING Het parket ie 1>e weten gekomen, dat J.-B. De Mey, bet slachtoffer, eene le vensverzekering had. De zoon van Fr. De Mey, den aangehouden broei' van den vermoorde marktkramer, is de eeni ge rechthebbende op het bedrag van de levensverzekering. De premies werden betaald door den herbergier. Het onderzoek naar deze ingewikkel de zaak wordt ieverig voortgezet. Nieu we aanhoudingen worden verwacht. NIEUWE ONTDEKKINGEN Zaterdag had eene nieuwe huiszoe king plaats in de woning van den aan gehoudene St.uyck en men vond er eene groote hoeveelheid zakken deze wer den nagezien en men stelde vast dat zij geiheel gelijk waren aan die, waarin men de borstkas van De Mey gevonden heeft. Eene confrontatie Zondag morgend gehouden tussehen de twee aangehoude nen, leverde geen uitslag op. Berlijn, 15 Oct. De vereeniging van Vrijheid en Orde, ultra Nationalis tisch van kleur, had hare leien bijeen geroepen voor eene "vergadering die he den morgen in den cirkus Boscli plaats moest hebben. De sprekers moesten met nationalis tische redevoeringen uitpakken. Het dagblad Rote Fahne had ech ter de communisten aan een tegenbeto ging uitgenoodigd. Voor de vergadering begon, hadden verscheidene honderden betoogers ver gaderd voor het ciikusgébouw en gin gen tot handtastelijkheden over, waarop de nationalisten het antwoord niet schul dig bleven. Een verwoed gevecht ont stond. Een policie-agent. die ter^hulp snelde van een der personen die aangevallen werden, werd zwaar aan het hoofd ge wond. Een patroelje van de wielrijders poli eie, bestaande uit vier man, werd over- Twee leden die aan de vergadering wilden deelnemen werden in het water geworpen een schipper gelukte er in ze te redden. Een gazetverk'oopef die met nationa listische bladen leurde werd zoodanig mishandeld dat hij waarschijnlijk aan zijne verwondingen bezwijken zal. Rond het middaguur' gingen de be* toogérs ten slotte uiteen. Nadere bijzonderheden Over Georges Roland, de opgeeischte. die na zes jaren in Belgie is teragge-* koerd, leest men in eert Waalseh blad De vader' vertelde, dat Georges op 2 Nov. 1916, van uit St. Ghislain naai het Franseh front werd gestuurd. Daal hij er op zeker oogenblik weigerde te weiken, moest hij naar Munster, van daar naar Oberau. In 1917 ontvingen de ouders Roland eene eerste kaart van eenen vriend van.' hun zoon, waarin 'hij liet weten dat hij! iziel^ lag in oen hospitaal. Latei- werd nog een gemeld dat Georges in de nabijheid: van het gevang van Duisburg was ge-- zien. Na den wapenstilstand gingen do echtgenooten den voorzitter van den' Bond der Gedeporteerden uit Henegou wen, vinden. Deze heer deed het noodig© •uit Duitschland kwam bericht dat Geor ges Roland overleden was. Wij droegen, den rouw oyer ons verloren kind. Nu, op 17 Juli laatstleden kwam er bij een onzer gehuwde dochters een© Duitsche kaart toe, van Balve, een ge hucht gelegen in de hosschen boven.' Berlijn. Kort daarop kwam ook een oudbak> ken Duitsch brood toe, van onzen zoon, die meende dat de oorlog nog altijd! voortduurde, en ons dat brood zond, er- bijvoegende dat wij voorzeker veel hon ger moesten lijden. De twee neven van Georges besloten' hem te gaan halen. Zij kregen een paspoort en vonden Georges in de be eten arbeidende. Georges herkende zijne neven .niet en was gedurig in 't Duitsch aan 't praten. Hij bracht ten slotte zijn patroon in kennis met de zaak deze was verwon derd, doch telefoneerde onmiddellijk om een paspoort naar de Duitsche polieie. Het paspoort kwam en onze zoon keerde terug. De jongeling is geheel verzwakt en' draagt nog op zijn lichaam de sporen, van gewelddaden. De postboden van Balve, zoo vertelt George had op zekeren dag medelijden met den jongen en hij schreef eene kaart naar Belstie. Het ongeluk wilde dat de kaart terug kwam en de postbode door angst gedreven dierf geen tweede maal meer schrijven. Georges wist dan het vertrouwen van den zoon des huizen te winnen en dezfi schreef een tweede maal, doch naar de zuster van George. Vader Roland toon de kaart; daarop stond Domein van Vogels "Wilhelm te Balve. De ouders van Roland genoten ook een pensioen voor den overleden (1) zoon. De kast van den herder was gesloten Epreuve gaf deu herder den tijd en de moeite niet, om den sleutel te zoeken mot een druk van zijn sohouder verbrak hij de deur, die niet bijzonder sterk was. Onder in de kast lag een lang, sterk touw, aan welks einde een haak was, 't geen be wees dat het vroeger had gediend om do emmers op te halen, die in den put gevallen waren. De oude ketting lag er naast. Zij na men louw en ketting, en snelden naar den put terug. Philippe zette de lantaarn op den rand daarna hielp hij Epreuve om het touw af te winden. Na zich verzekerd te hebben, dat het sterk genoog was, m akten zij een strik en lieten het in den put afzakken. Let op,^ we laten een touw zakken riep Epreuve. Ik heb u verslaan, antwoordde Pan- dolle. Philiippe greep de lantaarn en lichtte in den puk Het touw zakte tot in het water. Epreuve voelde dat Pandolle het begrepen had. Er is een strik aan, riep hij sla hem om uw lijf onder de armen. Pandolle beproefde het, maar de houding waarin hij zich bevond, verhinderde hem v.ich vrij te bewegen hij moest zijn uiterste best do.ni om zich aan den stok in evenwicht] te houden, en een krachtige ruk kon den stok doen breken, of uit de scheur losma ken en naar benedon doon vallen. Ik kan den strik niet om mijn lijf slaan, riep hij wanhopig 'tis mij onmogelijk. Ik vreesde het reeds, zoide Philippe. Wat moeten we nu doen vroeg dan Epreuve in don hevigste» angst. lk weet-het, antwoordde de jongeling. Reeds had hij de ketting gegrepen, onbe vestigde dien aan een ijzeren stijl boven den put. Daarna reikte hij Epreuve de lantaarn over en zeide Licht mij nu zooveel mogelijk bij. Hij ging op den rand staan. Mijn God! wat gaat gij doen? riej Epreuve verschrikt. De ketting is stevig, de stijl ookl vree» niets. Ongelukkige, wilt ge in den put af dalen Zeker, antwoordde Philippe. Zijn handen grepen de ketting, zijn li chaam zweefde boven den put. Gij kunt niet meer naar boven klim» men, zeide de bedelaar angstig. Ik ben de lessen in de gymnastiek nog1, niet vergeten, gaf Philippe ten antwoord, en.* hij liet zich naar beneden zakken. (Vervolgt.) i

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1922 | | pagina 2