Kosteloos eezielit van allo Mkiagea
Seweiigs botslisg
HitfSfE KONING
J a.
schespsramp
Ook een Avonluur
Banque Centrale de la Dendre
Stipte seiteimhtiiiiiing tfoikomen zekei-Sseid
Gevaarlijke gaslen
EEIE VRMS.
Dortdelijk oasgHuJc
Spiimgsspfeüf
te SIsit-Hüklaas
TROUW
I't Vervolgt^.
Gij' hebt do kleine met «en geweer J 12.000 fr. in waarden. Bené Veretuyft
11 jiii wucti'ueij. .rvone v erauuyii1 a
u buiten clo wacht 'gehouden hebben, I MaWSCf ü8fB
u ij.j
Dat ie niet waar, want ik had geen Van do Putte wordt: als aanduider bo-
gcwcer. Ik had alleen een bajonet. IschuHSgd. Kik der daders heeft hem
Edmond Vorslnyft. Gij bekent!20 fr. moeten afstaan
ook
Ja. "W-o zijn im huis gedrongen
•langs he/fc keldervenster. We hebben do
eloktiioke leiding d-oorgesned'en om ie
beletifon, dat er licht, gemaakt werd.
"Wie. heefti er eerst van de dfefto
gespiKxken
Van Hcie.
Van Hoe weet nvg altijd van niets.
Van Hoe, wat zegt go daarvan
Ik weet van niets.
Bauwen,c, gij loochent.
Ja. Ik ken niemand van al d:'i9
mannen hier. Het is toch. wel lastig door
moordenaars beschuldigd tc worden.
GETUIGEN
Morel Ï>E WESTGAVER, onder
Voorzitter der peehtbanrk van eersten
aanleg te Gent, heeft hot eerste onder
zoek ingesteld. Uit heeft echter niet veel
opgeleverd.
DE GOTTAL, on de vzooksr eeh ter
l.'eeft het tweede onderzoek geleid, ge
sproten uit de beken ten iseon van Van
der Haeghen, Aïberic en Edmond Ver
etuyft.
Edinond Verstuyffc heeft tien stelligste
{bevestigd, dat Bau wears de dief te heeft
aangeduid. Ban wens heeft steeds geloo
chend en bewoerfc de Yersftuyfis niet te
•kon non.
VAN DE VOORDE Lieven, melke-
ïijhostuuTcka", Evergem. Ik hoorde de
kamerdeur opengaan en zag twee man
nen met elebtrieke lampjes. Ik hen be
ginnen te roepen, waarop zij mij mot
den waterpot, op het 'hoofd geslagen heb
ben. Ik heb het geld aangewezen. Zij
hebben 45.000 fr. in akies gestolen en
9.000 fr. in geld. Ik heb niemand her
kend.
VAN YPER Krisüne, eehtgenoote
van vorigen getuige. Do nacht dat
het feit gebeurd is, sliep ik 'bij mijn
doch ter jc, dat ziek wa$. Een man is op
mijn kamer gekomen. Wij moesten me
dia naar beneden. Hij was gewapend
met oen bajonet, on een ge°?eei\ De ban
dieten waren allen gemaskert. Ik werd
togen den grond geslagen Mijn zoontje
werd met een ge-wieer op het hoofd ge
slagen.
Gij kent Bauwens
Ja. Hij is twee maal in mijn huis
geweest.
Rene VERSTUYFT. Hoeveel per
sonen heeft, deze vrouw giezien
GETUIGE. Ik heib drie personen
gezien.
Van de Voorde wordt teruggeroepen
en bevestigt ook dat hij maai* driie per-
öoncn gezien heeft.
DE RA EVE Roné, bloemist te EVer-
gem, hoorde schreeuwen moord
is tor hulp gesneld. Wanneer hij voor
bij het huis van Bauwens kwam, stond
deze geheel gekleed aan de deur.
BANDIETENSTREEK
TE DR ONG EN-B A ARLE
Tn den nacht van 3 op 4 Januari
1919, rond 11 uur begaven René en
Edmond Verstuyft, Van Hoe, Lepierre
en De Groe/te ziioh naar het huis van
den rentenier Karei Lasabrecht te Dron-
gen-Baarle. Zij namen de pannen van
'k dak ou langs do opening drongen zij
in huis. Na nog verscheidene deuren te
bobben opengebroken kwamen zij ein
delijk in de slaapkamer. De vronw werd
ten gronde geworpen door Edmond Ver-
stiivft, terwijl Van IIoo en Lepierre,
Lamibrecht in bedwang hielden. Hei
geld werd nit de kleerkast gestolen.
Twee tot vierhonderd frank in geld en
7 GEKWETSTEN.
Woensdag namiddag, te 4 uur, heeft
op den Alsemlbergschen steeirwteg, te
St. Gillis, eene geweldige botsing plaats
gehad tussehen een vrachtwagen en oen
tiramrijtuig.
De vrachtwagen werd omver gereden
en de voerman ernstig gewond aan het
hoofd.
Dte wattman en vijf reizigers die op
het voorbalkon van den tram stonclem
toerden redelijk erg gewond.
De stoffelijke sehaê is zeer aanzien
lijk.
N' iVKLI.E.
29e Vervolg.
Een zacht «ja,» g volgd door een
blijde, doch verlegen knikken is het
an iwoord.
Ondanks ziehzelven, galt Albert ver
der en vraagt:
Hoe zoo?»
Maiie komt dichter bij haar echtge
noot, zo blikt hem goedig, smeokend in
do oogen on fluisterend zegt. zo: «later.»
N u wandelen ze door het aangeiian
en lieve park, dat thans in haren kerst
tooi ons v/cl eens zoo schoon lijkt. Een
der drie lanen, d:jo do wandelplaats in
hare lengte doorsnijden gaan ze dooi
en aan hot einde gekomen, verzoekt
Mo. io aan Albert haar te willen volgen
bu ijlen de wandelplaats, dio zegt ze, voor
haar nu vool te druk is.
Alber.t voldoet aan het verzoek en
beiden gaan nu in do richting van de
Place Royale. Marie wijst haar' man
hc-t bedehuis, dat op bovengemeld nlein
Ptaat, ze toout hem voor do St. Jacobus- j
kerk staande, de fresco-schilderij op'
gouden grond van Portaeh, alsof Albert
niet weet, dat di,e schilderij sinds 1852
in het frontospics van dien tempel
prijkt.
Z o Albert, die daar staat afgebëeld,
heoft mij altcos getroost. O, zij is zulk.
eene goede moeder voor hare bedroefde
kindoren. Kom, laten wij de trap op-
kbmmen en de kerk binnen gaan: ik
wil Maria danken, zij heefi mijn gebed
bij God verhop:>ig doen vindten. Mi.in
vader heb ik teruggevonden, maar j
OND EiRVR AGING
René, gij bekent
Wie hoeft dfiefte? aangeduid
Ik weet het niet.
Wie is er hinnen gegaan
Allen, uitgenomen ik, die buiten
do wacht heb gehouden.
VAN BOE WIL NIET SPREKEN.
Van Hoe, bekent gij
Ik weet van niets,
j Edmond Verstuyfi, gij beken^
Ja. We zijn binnengebroken langs
het dak. Ik stampte het onderpaneel
der deur van de slaapkamer in en drong
Van Hoe, Lepierre >en De Groote
langs daar in de kamer. Ik kreeg een
slag cp 'mijn hoofd bij middel van een
stuk hout, mij toegebracht door de
vrouw. Wij konden de bewoners in be
dwang houden en het gteld stelen.
Lepierre bekent gij
Ja.
Gij ook, De Groote
Ja. Het if3 Edmond die de vrouw
mishandteld hooft en Van Hoe die de
man hoeft geslagen.
Allen verklaren, dal) zij hebben hoe
ven zeggen van Van Hoe, dat het Van
de Putte was die de misdaad heeft aan
geduid.
Wat zegt ge daarvan, Van Hoe?
Ik weet van niets (algemeen ge
lach)
Van de Putte, gij loochent
Zeker. Ik heb met die mannen
niets gemeens.
Zij kwamen nochtans veel bij u.
Ik hield heiberg en zij kwamen
daar als gewone klanten.
VAN KETS Edouavd, politiekom-
missaris te Drongen. Werd rond vier
uur 's morgens gewekt, men kwam hem
melden dat men ingebroken had bij
Lamforecht. Samen met oen gendarm
•ben ik ter plaatse gegaan. Getuige heeft
de feiten opgeteekenci zooals hierboven
vermeld.
DE GOTTAL. onderzoeksrieeliter,
vertelt de omstandigheden van het on
derzoek. Allen btekenüen, m'ft°'enomen
Van Hoo natuurlijk. Allen hebben na
bot plegen der ditef'.e 20 fr. moeten af- U0? 3r'htei' Jules S zat,
staan aan Ven Hoe om ze aan Van de j Vfvririe<ï'1, de boekhouder
Putte te ovorbandigen.
SPILLAERT Oscar, rechterlijk offi
cier, hoeft snedegeholpen in het onder-
.zoek.
Men hoort nog die getuigenis van
Lamflbreoht Karei, het slachtoffer, zijn
vrouw, Ver don ck Pelagic en Vleerick
Alfons van Drongen.
Allen getuigen in deii zin zooals ver
meld in de akte van beschuldiging.
Die zitting wordt om 11/2 uur gehe
ven.
Een kabeltelegram uit Valparaiso
meldt dat de Ja-pansche steamer «Osa
ka Maru hebbend een groot aantal
passagiers en een belangrijke scheeps
lading aan boord schipbreuk leed in het
zicht van de kust van Chilli.
Niettegenstaande al de gedane moeite
is bijna ganseh de bemanning vergaan.
Ook de meeste passagiers kwamen tij
dens de ramp om.
Hef. parket van Doornik heeft licht
te brengen in eene zaak, waarin betrok
ken is de genaamde Jules S.., 50 jaar,
boekhouder, woonachtig te Vilvoorde,
gebezigd in de werkhuizen Bataille, te
Basècles, bij Doornik.
Jules S.., was door zijn mieesters ge
last zmh naar Duitsehland te begeven
om er hout te koo.pen. H'j kreeg teene
som van 20,000 fr. mee. Na eeno wteek
afwezigheid, zonder dat hii van zich
had laten hooren, keerde Jules S.., te
Basècles terug, 't Geld was weg en hij
had geen -hout gekocht. Hij verhaalde
wat er voorgevallen was:
Op de baan tussehen Goth en 's ITcr-
togenbosdh ontmoette hij een auto,
waarin zieh twee mannen bevonden.
Daar hij vermoeid was, vroeg hij om
een teind te mogen Tueeriiden. Dit werd
hem foeo-esfaan en hij zette zich nevens
den voerder.
Eenige minuten later klopte de main,
die achter Jules S zat, hem.op den
De policiie der rechterlijke brigade,
werd Dinsdag verwittigd dat drie
vreemdelingen, wier handelwijze ver
dacht voorkwam, lange de Kleine Bo
termarkt slenterden en voor de uit
stalramen der juweeliers bloven staan.
Dadelijk werden verscheidene agenten
ter plaats gezonden, die de kerels naar
het kemmiseariaat brachten. Daar ver
klaarden zij bul garen te zijn en te ver
blijven in een klein hotel der Kleine
Beenhouwersstraat, maai- geen enkel
eenzielvigheidsbewijs werd in bun bezit
gevonden. De policiie begaf zich ver
volgens naar bet logementhuis van
voornoemde straat, waar zij nog vier
andere bul garen, insgelijks zonder pa
pieren en zonder bestaanmiddelen, aan
hielden. De vreemdolingon, die bewe
ren oVer enkele dagen te Antwerpen
ontscheept te zijn, zijn ter beschikking
van den overste der veiligheid opgeslo
ten.
ze gewerden. Hem vei geten of aan an
deren denken deed ze niet.
Eten gedachte bezielde haar: het uur
van bet weerzien, hoe zou dat zijn?
Toen weiden zijn brieven minder.
En nu had ze twee jaar geleden den
laats ten ontvangen. Zou Lij dood zjin,
of ziek? Misschien getrouwd met een
ander? Van troost wi'/e zo niet weten,
rleel alleen droeg zo haar verdriet en
diep i,n zich een schoone herinne-
nng.
'e Avonds werkte ze dikwijls ook nog
voor de zaak en het liefst was ze dan al
leen thuis. Ze vond bet heerlijk haar
gedachten dan heel ver weg, naar een
groot vreemd land te laten gaan.
Het sneeuwde buiten.
Even naa ze haai- oueïen vader en
moeder nagekeken, cbe een bezoek
■gm.gen brengen b'j hare tante
loen gifng ze aan bet werk. Maar lait^
den spiegel komend viel het haar op dat
ze mager werd, mal Haar blende baar
rif ïJn glxUS verloren wao dof gewor
den, naar kleur was bleek, haai* vestal to
met meer zoo forsch. fe«*aito
De entdekking trof
•maar zij troostte ziclh
Als hij toch niet meer terugkwam,
waarom behoeft ze dan nog jong en
fnsch te zijn? h J b
Met een zucht ging
work.
haar pijnlijk,
n.g ze weei' aan ha«r
cenige oogenWikkcn later.
»/V^
Wat zijn Schatkisbms 5 t.h. op
zes maanden en 4 3/4 t.h. op drie
maanden(/e'êseompteerd
Het antwoord is zeer eenvoudig
Eene obligatie vAtheerbaar niet
korte terugbetaling, opbrengende
een schoonen intrestvrij van bè-1
lasting en op voorhand betaalbaar,
waarop men alle werkdagen kan
inschrijven, zonder eenige pleeg
vorm, en die kan dienen om de las
ten te betalen.
Is dit niet eene ideale plaatsing
voor zijne beschikbare gelden
braaf en gebeterd. Heeft de priester bet
niet gezegd dat. bij als een 'boetvaardige
•voor God zal verschijnen?»
«Sterven?» denkt Mai';e en Al
bert, die haar gewillig volgt naai' het
Godshuis kan niej nalaten nog even
naai' boven te zien en in de frontespiies
beschouwd hij nog eens met aandacht
do freoo-echilderij op gouden grond van
Portaols, dip de H. Maagd voorstelt als
troosteres der bedrukten.»
Had hij vroeger kunnen vermoeden,
dat nog eens in zijn huwelijksleven die
schilderij voor hem eeno groote b'otee-
kenis zou hebben?
Mario is nu met haien echtgenoot in
het tempelgebouw, m als Albert zijne
I vrouw daar zoo neergeknield ziet/en
j met tranen in de oogen dankbaar naar
het beeld van Gods Moeder ziet kijken,
terwijl hare lippen de. gebeden vertol-'
l ken, die dankbaar haar hart tot Gods
'loeder richt, dankt hij God, die hem
Marie tot vrouw schonk. Marie wier
edele hoedanigheden liij nimmer 'heeft
bewonderd, wier ware zielegrootheid
hij nu nog beter dan vroeger 'begrijpt!
Terwijl Albert en Marie daar in ge-*
bed zijn; beeft in.de ziekenkamer van
hot hospitaal St. Jean de slotenbreker I
de ooevn weer geopend en Willem, zij
ne dochter niet ziende, vraagt zich af
of hij gedroomd heeft doch de oudé
beer Van der Planken, die n y? aan 'het
bod staat, verzekert hem dat alles wer-
■keii ikhovl was.
Nu richt de booswicht van-vroeger 1
de oogen dankbaar ten hemel (en zuch
tende zegt hii: «Heer, zooveel heb ik i
nooit verdiend I»
hef' hoofd (haaide, zag "hij dat do onbe
kende oen browning van zwaar kaliber
f>p bom gericht hield. He rekel zecde:
Geef ons uw .geld en laten wij er niet
rneer van snroken. Als ge roert, rijt ge
oen knnd drs doods.»
Vol schrik gaf Jules S.., bom ziin
brieven foscb, inhoudend de 20.000 fr.
van rijn meestere en eenige hondorden
franks hem tnebbhoorend. Tola Tater
hteld do auto stil. Hie bandieten dedon
bun slachtoffer uifetartvu en b-idrten
hem in een Verlaten huis. gestaan in
volle veld. Daar sloten zij hem op in
den kelder mlet eenige brooden en eeai
groote kruik water.
Vijf dagen later kwamen de bandie
ten terug en voerden hem per auto
tot op eenige kilometers afstand van
's Hertogenbosch,, waar Iiij den trein
nam om naar Doornik terug te keoren.
Deze 'buitengewone geschiedenis
vindt niet te veel geloof bij de magistra
ten, d:e de rechterlijke brigade urelast.
hebben /en streng onderzoek te openen.
Een huiszoeking in de woonst van den
boekhouder leverde geen uitslag op.
Polieieagéntien, door Jules S., iver.ee:
zeld, zullen zich na-ar het verlaton huis
begeven, waar de boekhouder beweert
opgesloten te zijn geweest.
«Hij is een zonderling», heeft de oude
heer Van der Planken gezegd, «do wak
kere man, die mijn dochter redde in
een zonderling: hij antwoord op nietteu
Nu bog.'mt hij er echter anders over,
te denkendat stilzwijgen komt hem'
thans zelf groot voor: hoort, wat hij
brokstikken verneemt; de slotenbrekej-
doet Zijn best ham allee mode to deden
waar mijnheer Van der Planken be
lang in kan boezemen.
T Waarom de slotonbrekor, vaderland,
naam noch beroep wide noomen? Hii
een kind, do vrouw, dio zoclevsn
voor hem stcind; dat kind was -braaf zij
leefde gelukkig, haai' man kende heit foe-
stean van hem, don booswicht, niet.
Hij wilde daarom onbekend stervan.
Hoe hij er toekwam zich in de vlam
men te wagon? Wij vernomen eeno hee-
1° geschieden ie. Hij had diamanten ge
stoten in hot huis van zijne dochter on
.J had gedacht, dat die diamanten
zijn geluk zouden bei verken. Nu, zij
doden dit werkelijk, maar niet, zooals
hij het toon wenschte; want rijk word
hij er niiet door, integendeel, maar
hoort, die -diamanten bewerkten zijne
'beBoeriny.
Toen hij het bijouteriedoos.je bij
zijne dochter gestolen had, ging hij het
dadelijk in vedigheid brengen in
goedkoop logement en daarna laveente
Willcrrr kroeg in, kroeg uit. Zeer be
schonken kwam hij 't hui», aan do dia
manten dacht hij toon maar even, ze
waren immers veilig I Doch den volgen
den dag, laat in don morgen ontwa
kende, vond hij zithzdven bestolen,
want do diamanten waren yerdw'e-
Dinsdagavond, rond 7 uur, toen hij,
Tergezel d van zijn schoonbroeder Van-
de Weghe Denis, met paa'rd en wagen
van Meile naar Meirelboke kwam gere
den, is Theophiel De Bruyeker, voer-
manegasti, Ledoberg, op het grond- Plotseling wrerVIon1- rV ^1
gebjed wan Lemiborge van <Jsn j lend even naklinaelend 7» a
wagen gevallen met- het gevolg dat het W'ie kon dat zien0 0?'
voertuig over het lichaam liep. De man Een man stond' bulten en kwam va^,-
den schedel gebroken en stierf beraden de gang in, op de trap toe. Zijn
gezicht was gebruind, rijn rug gebogen,
zijn heele gestalte vel over been.
Ze werd angstig en kreeg een aan
vechting, om naar boven te snellen te
vluchten. -
Maar hij plaatste riich vlak voor haar
en hield ba* -• vast met zijn oogen.
Herkent ge mij niet meer Ik
oen wel veranderd, maar ik ben w«er
terug 1 Ik bon dadobj-k naar u toegeko
men.
Zeg, dat ge nog van me houdt f
Ze aarzelde. De verassing kwam te
onverwacht. Ze had hem ook niet her
kend.
Was dat degene, dien ze had lief go-
had, op wion se al die jaren had go-
waoht
Ze deed een pog;ng om De spreken,
maar bij was baar voor.
D: merk het wel. Gednrft het mie
niet zeggen. Uw gevoelens zijn in dien
tiiss'öhentijd veranderd. Ge houdt van
een ander, en fritter. 5t Is niet de eer
ste keer dat oen man te laat terug komt.
Gostaaf riep 2e uiit en zo snelde
op hem toe.
Maar hij was al bij do deur en sloe^
die met een barden slag achter zieh
dicht.
Versuft liet ze hem gaan. Onbewust
voelde ze dat geen woede was in zijn
heengaan, alleen een groot verdriet
van iemand, die jar on lang ellende heeft
geleden.
Maar ze voelde zieh machteloos om
L^m na te snellen, zelfs een traan te
laten.
EEN iSTATI ONSBEDIENDE
VERiMORZEIjD.
Gistermiddag, omstreeks het middag
uur, is er in liet station te Sint Niklaas-
Waas een vreeeelijk ongeluk gebeurd,
namelijk, de bediende Armand Cools,
22 jaar, en afkomstig van Baasrode, is
op bet onverwachts door een voorbij-
stoomenden Ireipi -gevat geworden en de
armen en bcenen letterlijk afgereden.
Een geneesheer, die dadelijk op de
plaats van het ongeluk werd ontboden,
liet den ijeetijk verminkten jongeling
naar de kliniok der Demeesteistraat
voeren, waar hij, een hall uur na aai>-
komst overleed.
Armand Cools was slechts sedert oen
drietal dagen aldaar aangeworven.
Die schoonste jaren van haar leven
had zij doorgebracht met op liem te
wachten. De schoonste jaren van haar
teilen, die het rijkst hadden "kunnen
zrijn, hot gelukkigst, waren ver van
hem 'hcengesnleld.
Tien jaren geloden was hij naar
Amlerika vertrokken om fortuin te ma-
ton. En die tijd was voor haar één
wachten op rijn brieven en er op ant
woorden geweest.
Moedig had zij werk genomen. Lin-
geirienaaister voor een groote zaak was
non en evenzoo zijn makker, Frits Loe-
nien.
Begrijpt do teleurstelling van den
slotenbreker. Bestolen door zijn mak
ker I Doch hij wist raad. Gezocht, ge
hoord, inlichtingen vernomen ja,
spoedig vernam hij, dat Loenem te
Brussel moest zijn. Dadelijk er heen,
overal gezocht. Löenen was in Brussel
niot to vinden. Intusscfaen raakte het
geM van Willem Koning op en
etend hij daar mot leege zakten en eene
leege maag zonder kennissen i,n Brussel,
waar niemand hem brood zou brengen.
Wat te doen, stelen, rooven
Voor het eerst van zijn leven gevoel
de hij emqgnn afkeer van rijn verderfe
lijk beroep. Wat dan, hij moest toch
leven? Hij zocht eeno betrekkingen
vond dio bij eon jood, waar hij voor eon
karig daggpld vodden verteerde, 'been
deren en oud roost uitzocht. Daar, zooi-
der het gezelschap van Loenen, kwam
hij tot betere gedachten en het was
vooral het beeld van Maria, dat immer
voor rijnen geest zweefden, dat htem tot
beterschap aanspoorde.
Toch was Koning 's nadfits meJrelal
cp Straat en met roden, hij hoopte Frith
Loenen terug te vinden, niiet, om zich
wear met hem to verbinden, maar om
de diamanten op te eischen en deze aan
Marje terug te brengen.
Wiltem vond Frits L-oenen terug.
«Brand, brand!» hoorde hij 'in do
wijk roepen, «brand aan den boule
vard!» Willem verteld dat hij er heen
snelde, dat hij achter mijnheer Van
der Planken stond, die nu voor hem
zit, dat hij zijn hulpgeroep, «r-ed mijn
De gedachten dat na tien jaar waeh-
ten het geluk zoo tussehen haar vinger»
mog slipte, was te wreed...
teiind» en dat mijner vrouw vernam,
hoe hij hunne handen zag wrin-
grin van smart. Het -beeld van Mario
kwam nu voor zijn geest, bij had hem
in bet brandende huis te gaan om d«
dochter to lodden.
«Ik beklom moedig do ladder,» zog#
Koning, «toen ik de stom van Lce-
non achter mij hoorde.»
«Ha, Wimpje, geld te verritenen
fcée? Dm zend gulden als wij de meid
er revend uithalen-Samen doen?»
«Ik sprak niet,» zegt Koning «ifc
dacht te veel an,n Marie die m© aan
spoorde dc dochter te redden, ook hoor
de ik van geen geld en geene beloo
ning.»
«Ja,» spreekt do owde heer Van der
Plankon nu, «ik beloofde, toen gij
rocdö de ladder beklom, duizend .gul
den om meerdere mannen uw voorbeeld
te doen volgen, maan- gij kon-dot zulks
niet riteer hooren.»
Willem Koning sluit nu weer do
oogen en de oude keer Van der Plan
kon vündt het eeno zeldzame bestiering
Gods, dat Koning zieh in het huis
waagde om zijne dochter te redden, al
leen daartoe aangespoord door het
beeld van zijne eigene dochter, dat hem
voor den geest zweefde.
«Dank Marie Koning,» prevolt de
oude heer, en de slóten-breker ontwa
kende, zogt met gebroken stem:
«Friits Loenen, kwam in do vlammen
om, ik werd gered en redde een ander,
maar Loenen had ook geene dochter
die voor hem bad, wier gebed verhoord
moest worden, maai' ik wel, i|k had Ma
lie. Dank Marie 1»
